w m m en een
natte doek of borstel
Radioprogramma
edgar rice
BURROUGHS
No. 65.
Morison Baynes was geheel van streek. Het
lieflijke schepseltje dat naast hem reed had
hij zien klimmen en slingeren door de bomen
en horen praten met woeste bavianen! Mooi
was ze en zeer begerenswaardig; maar achter
af beschouwt wat wist hij eigenlijk van haar
af? Voordat hij het zich gerealiseerd had,
stootte hij uit: „Ik zag U in de bomen met de
bavianen!" „Ja?" lachte Meriem, „de bavianen
zijn mijn beste vrienden". En toen, omdat zij
zag dat de angst over haar antwoord zich op
zijn gelaat aftekende, schepte Meriem er be
hagen in hem nog meer te schokken. „Ja", zei
zei. „Vele jaren achtereen leefde ik onder
grote apen. Ik dwaalde door de takken en*
bomen en joeg op kleinere dieren. Korak bracht
me vruchten en vlees. Hij vocht voor me en
was vriendelijk tegen me". Er was een wee
moedige klank in haar stem. Ze had de laatste
tijd niet meer aan Korak gedacht. Gedurende
enige tijd reden ze beiden zwijgend voort, ieder
in zijn eigen gedachten verzonken. Het meisje
dacht aan de verschijning van de jungle-god in
een luipaardvel gehuld, die zich door de bomen
slingerde. Achter hem, ruig en krachtig, kwam
de grote mensaap, terwijl zij, Meriem, lachend
en blij hen verwelkomde, als ze van de jacht
terugkwamen. O, wat waren die dagen zonnig
en gelukkig geweest. En de vrijheid! De ge
dachten van de man waren juist tegenoverge
steld. Hij moest zichzelf plotseling bekennen,
dat hij hopeloos verliefd was geworden op het
meisje, dat hem zo juist uit eigen beweging
over haar wilde en vreemde jeugd had gespro
ken. En hij had nog wel op het punt gestaan
haar zijn adellijke naam aan te bieden. Een
meisje, dat volgens haar zeggen, onder de apen
had geleefd. De Hon. Morison Baynes beefde,
toen hij dacht aan het gevaar, waaraan hij zo
juist was ontsnapt. Ja, hij hield van haar. maar
hij zou haar toch niet ten huwelijk durven
vragen.
SJE I
EN, M
PLAN1
.■er pai
algwei
.ei'goet
RK
ekliou
letter
n te
nd
elke I)
waren
and
behaal
onder
Bccm
Oos ter
Javaansche vorstenzonen eeren
de Koningin
Heden te Den Haag aangeko
men.
Met den boottrein uit Genua, die
hedenochtend 10.07 uur aan het
station Staatsspoor Den Haag is
aangekomen, zijn eenige deputaties
gearriveerd uit de Javaansche
vorstenlanden, welker leden naar
Nederland zijn gekomen om H. M.
de Koningin hulde te bewijzen ter
gelegenheid van Haar 40-jarig Re-
geeringsjubileum.
De deputaties bestaan uit de beide zoons
tan den Sultan van Jogjakarta en de afge
vaardigden van de hoofden van het Mang-
Jkoe-Nogorosche huis te Soerakarta en het
Pukoc-Alamsche huis te Jogjakarta.
Naar wij vernemen, zullen de hooge Indi
sche gasten door hun aanwezigheid o.m.
luister bijzetten aan de huldiging van H.
M. de Koningin in de Nieuwe Kerk te
Amsterdam.
le kv
ig. lc
S—15
5, W'BJÜ
lc lux
rkenjj
Dcn«
•uime
3 Pij
rr, ha
iinig
nep. C
i
1'5.(50. i
0 Kg.:
ritte
prui
ler 1(1
11-
zaad
1-4
loerdg
-2.00,
oene
om rót
10,
lein I1
roode
azie
3 spf
-5.20,
3 gri
eren
c 10-
s 0.56
-1
Aut
10; bl.
10; dn
1S«
kg.
knol 1
2.50;
;rooten
einicr?
ïgcn
driclir
zilver
zilverö
kool
kool
Buitenlandsche
congressisten gewond
Bij autobotsing te Oegstgeest.
Tijdens den tocht van de deelne
mers aan het congres der Interparle
mentaire Unie van 's-Gravenhage
naar Amsterdam is de autobus waar
in de congressisten zaten, ter hoogte
van het. viaduct nabij Oegstgeest op
een apdere voorafgaande bus ge
botst Dè chauffeur kón' bij het af
dalen van de hoogte, hoe wol hij tij
dig remde, de bus niet tot stilstand
brengen
Eenige buitenlandsche gedelegeerden wer
den licht gewond, o.m. de bekende Tsjechi
sche sociaal-democratische fractie-leider
Wonzei Jaksch.
Ook eenige inzittenden van de aangereden
bus bekwamen verwondingen, echter niet
van ernstigen aard.
Beide bussen werden dermate beschadigd,
dat zij de reis niet konden voortzetten.
Spaansch schip te
Vlissingen onder arrest
Procedure tegen de Spaansche
regeering.
Het Spaansche s.s. „Garbi" dat van 17 Fe
bruari 1!)37 af te Antwerpen onder arrest
heeft gelegen, is gisternacht te Vlissingen
binnen gebracht en door de oorspronkelijke
eigenaars te Cadiz onder arrest gesteld, om
hun rechten te doen gelden tegen de Spaan
sche regeering die de tegenwoordige eigena
res is.
Burgemeester weigerde
feestvergunning
Motie van afkeuring tegen B. en
W. van 's-Gravenzande.
In de Dinsdag te 's Gravenzandc gehouden
raadsvergadering is een motie van afkeuring
over het door B. en W. gevoerde beleid inge
diend, welke met acht tegen vier stemmen
door den raad is aangenomen.
Het conflict tusschcn den raad en B. en
W. vindt zijn oorzaak in het volgende:
De algemeene en de Christelijke Oranje-
verceniging konden het niet eens worden
over de aanstaande viering van liet regee-
ringsjubileum. De burgemeester, Mr. F. M.
Schokking, heeft toen aan elk. der beide
vereenigingen een feestvergunning gewei
gerd. In de aangenomen motie wordt B. en
W. verzocht,' alsnog aan de Oranjevereni
gingen toestemming tot feestvieren te ver-
leenen en wordt het college opgedragen deze
motie ler kennis van den minister van Bin-
nenlandsche Zaken en den Commissaris der
Koningin in Zuid Holland te brengen.
De raad heeft ook geweigerd, gelden be
schikbaar te stellen voor feestverlichting en
tractaties.
MINISTERS KIJKEN NAAR NATIONALE
FILM.
Naar wij vernemen, zal Vrijdagmorgen a.s.
voor officieele genoodigden, onder wie vele
ministers en andere autoriteiten, de eerste
vertooning plaats hebben van het nieuwe
filmwerk „De Nationale film".
Jongeman dood gevonden
Misdrijf in het spel
In den vorigen nacht is op den weg naar
het theehuis Rhijnauwen, in de nabijheid
van Utrecht, het lijk gevonden van den 21-
jarigen aanncmerszoon Th. uit Groenekamp
Daar misdrijf niet onmogelijk wordt ge
acht, is het lijk in beslag genomen voor
een nader onderzoek.
OP ELKE BUS EEN BON
VOOR GESCHENKEN
ONZE OOST.
Zwakzinnige doodgeschoten
Tegen ambtenaar proces-verbaal
opgemaakt.
In den vorigen nacht heeft een gepensi-
onneerd ambtenaar, de heer van der Veer
te Radjamandala, iemand, die zijn huis
binnendrong, doodgeschoten. Later is ge
bleken dat de indringer een zwakzinnige
was uit een naburige kampong. Tegen
van der Veen is proces-verbaal opgemaakt.
EEN NON-STOP-VLUCHT
CURAQAO—PARAMARIBO.
De „Meeuw" van de K. L. M. maakte een
non-stop-vlucht, van Curatjao naar Parama
ribo en arriveerde, aldus de N. R. Ct. iu
laatstgenoemde plaats te 18.40 uur g.m.t.
Bij winkelier ingebroken
Daders hoogstwaarschijnlijk uit
de Haagsche onderwereld.
In den vorige nacht is te Maasland inge
broken bij den winkelier Boekestein. De die
ven hebben zich door opschuiving van een
raam toegang verschaft en het gehcclc huis
doorzocht De bewoners sliepen. Verscheide
ne voorwerpen, w.o. een gouden horloge
en vijftig guldon, worden vermist.
De politic heelt met behulp van een rijks
politiehond uit Waalsdorp te 's-Gravenhage
een onderzoek ingesteld, doch kon de spo
ren slechts gedeeltelijk nagaan. Men is. van
meening, dat hier dezelfde dievenbende
aan het werk is geweest, die in het West-
land reeds talrijke diefstallen heeft ge
pleegd. Er zijn geen vingerafdrukken ge
vonden.
Hoogstwaarschijnlijk moeten de daders
in de Haagsche onderwereld worden 'ge
zocht.
Parachute scheurde in
tweeën
„Ik leek wel gek om te sprin
genzei de vliegenier.
„Wanneer men van een parachute ge
bruik maakt, loopt men steeds het risico
gewond te raken, zcide volgens de Dai
ly Express de vliegenier Gwynne Jonhs
in het ziekenhuis te Eastbourne (Sussex)
Hij- was opgenomen met een gekneusden
enkel, na een sprong met een parachute van
2000 voet hoogte. Tienduizend toeschouwers
waren hiervan getuige op het vliegveld te
Wilmington.
Het was eigenlijk dwaasheid om te sprin
gen, zcide de patiënt. De weersomstandighe
den waren daartoe veel le slecht. De
wind was veel sterker dan ik gedacht had
en alles scheen verkeerd te gaan.
Eerst viel een touw op m'n para
chute en sneed deze vrijwel in twee
deelen. Ik viel daardoor heel wat
sneller dgn in normale omstandig
heden. Ik wilde m'n tweede para
chute openen, maar raakte bij die
poging met m'n voeten in de tou
wen verward en daardoor ging de
parachute niet open.
Ik had inderdaad wel pech en mag wer
kelijk van geluk spreken, dat ik er nog
zoo ben afgekomen. Ik leek wél gek oln
le springen!"
Gevangenen stikten in
heeten stoom
Reeds een arrestatie.
Omtrent het vinden van vier lij
ken in de Holmcsburggevangenis te
Philadelphia (V.S.) bericht de
„Philadelphia Record," dat de lijk
schouwer Ilcrsch, die de gevangenen
dood in hun cellen heeft aangetrof
fen, mededeelde, dat op last van
gevangenis-autoriteiten sfoom was
geblazen in de luchtdichte cellen.
De lijkschouwer heeft verder verklaard,
clat spoedig arrestaties moeten volgen.
De man, die de stooinkraan heeft open
gedraaid is reeds gearresteerd, doch wie
opdracht hiertoe heeft gegeven is nog niet
bekend.
De dooden maakten deel uit van een
groep van 25 gevangenen, die in strafcellen
waren opgesloten om een stoomstraf te
ondergaan. Tengevolge van de stoom wer
den de mannen bewusteloos en een voor
een werden zij naar buiten gedragen on in
het gras gelegd voor de strafcellen. Een
assistent van den procureur van het district
heeft medegedeeld, dat men de menschen
hier geruimen tijd heeft laten liggen.
Er is gebleken, dat do dood van de vier
slachtoffers is veroorzaakt door verstik
king.
EEN DURE KUS.
Dr. Bernard Kelly in Balli had een aller
liefste huishoudster, een jong meisje van
nauwelijks twintig jaar. Met oogen vol lief
de en verlangen keek hij naar zijn verzorg
ster en eens op een avond kon hij zich niet
bedwingen, nam haar in z'n sterke armen en
kuste haar. Maar de huishoudster bleek geen
katje te zijn om zonder handschoenen aan te
pakken en klaagde den dokter aan wegens
een aanslag op haar eerbaarheid, vertelt dc
Daily Express. De doktor moest voor den
rechter verschijnen, die hem voor den gesto
len kus een boete van 2 pond oplegde!
VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1938.
Hilversum I, 1875 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.80 VPRO. 9.00 VARA.
10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.16- Berichten),
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
11.30 Orgelspel.
12.00 Ensemble Spezialetti. (Om 12.15 Ber.),
12.45 Gramofoonmuziek.
1.15 Vervolg concert.
I.45 Orgelspel (opn.);
2.00 Sylvestre-trio.
2.40 Declamatie.
3.00 Ensemble Ephraïm en solisten.
4.00 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Fantasia.
6.00 Orgel en zang.
6.30 Politiek radiojournaal.
6.50 Gramofoonmuziek.
7.20 Berichten ANP.
7.30 Berichten VGP.
7.35 Causerie „Een dorp in Drente".
8.00 Trioconcert.
8.30 Causerie „De Nederlandsche cultuur in 40
jaar".
9.00 VARA-orkest.
9.45 Zang, piano en accordeon.
10.00 Esmeralda-septet.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
II.00 Gramofoonmuziek.
11.3012.00 Jazzmuziek (gr.pl.)
Hilversum II, 301,5 m en 415,5 m.
Algemeen programma,
NCRV.
verzorgd door de
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek (9.309.45
Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Cellovoordracht met pianobegeleiding en
gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Ensemble v. d. Horst en gramofoonmuz,
2,00 Gramofoonmuziek.
2.25 Christ. Lectuur.
3.00 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.45 Amsterdamsch Salonorkest en gramofoon
muziek.
6.30 Causerie „De bloemborder in Augustus".
7.00 Berichten.
7.15 Literaire causerie.
7.45 Reportage
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-berichten.
8.15 Gramofoonmuziek.
9.00 Causerie „De start".
9.30 NCRV-orkest (10.00—10.05 Ber. ANP).
10.45 Causerie over athletiek.
11.00 Vervolg concert.
11.20 Gramofoonmuziek.
11.50—12.00 Schriftlezing.
FEUILLETON
ETHEL M. DELL
„Mary! Mary!" riep hy\ Haar blik was
verschrikkelijk en er was iets in haar oogen,
dat hem waarschuwde.
..Kom, kom, zoo moet je niet doen," zei hij
en sloeg beschermend een arm om haar heen.
..Lieve, lieve Mary, je mag je niet zoo van
streek maken; kom mee naar binnen."
Ze trachtte zich los te maken, maar met
zachten drang leidde hy haar weg. De dorens
van een klimroos hadden haar geschramd en
hi et een zakdoek bette hy de bloedende plek
ken.
„Zie eens, je hebt jezelf pyn gedaan," zei
hy.
Plotseling ontspande haar gezicht zich en,
in een vloed van tranen uitbarstende, snikte
ze: „Rollo mijn Rollo!"
Hij steunde haar krachtig. „Het zal hem
heusch geen kwaad doen," zei hij vriendelijk.
..Je kunt hem direct zien. maar laat hij eerst
maar even tot zichzelf komen, dat is beter
voor hem."
Ze was nu, na de hevige spanning, zoo moe
en slap, dat hij haar moest dragen.
In huis gekomen, nam hij haar in zijn ar
men en kuste haar.
„Zooiets nag je nooit weer doen, lieveling,"
zeL| ïe 200 weinig vertrouwen in me?"
Uitgeput legde ze haar bleeke gezicht tegen
zyn schouder.
„Maar jij mag hem nooit weer zoo slaan,
Ivor," fluisterde ze. „Het zou heel anders zijn
als hy je eigen kind was en je van hem hield."
Hij gaf geen antwoord, maar hij hield haar
heel dicht tegen zich aan. Misschien waren
door deze gebeurtenis zijn oogen open gegaan.
HOOFDSTUK XXIII
Een gesprek
Rollo had gezien hoe zijn stiefvader zijn
moeder ondersteunde en wegleidde. Niemand
sloeg meer acht op hem en hij voelde zich
heel eenzaam en verlaten. Hij wist dat het
om hem was, dat zijn moeder zich zoo van
streek gemaakt had en daarom kon hy nu
niet begrijpen dat ze hem onder deze omstan
digheden aan zijn lot kon overlaten.
Hij kon nog niet weten, dat het de reactie
was op een heftige opgewondenheid, die haar
nu geheel willoos maakte en hij was diep
teleurgesteld, Zijn behoefte aan liefde en steun
waren op dat oogenblik grooter dan hij zelf
wel wist; hij had zijn straf met uiterste zelf-
beheersching ondergaan en dat had hem licha
melijk, zoowel als geestelijk, volkomen uitge
put.
Hy keek om zich heen en zijn eerste impuls
was te vluchten weg uii deze kamer. Hij
schaamde zich en voelde zich diep vernederd.
Maar naar zijn eigen kamer gaan wilde hij
niet, want daar zou men hem komen zoeken
en hy wilde alleen zyn. En ook naar de stallen
wilde hij niet gaan. Awkins zou hem zeker
naar het huis terugsturen, als hy hem daar
vond. En dan liep hij nog de kans in de stal
len Caroline tegen het lijf teloopen en dit was
wel het laatste, wat hij nu kon verdragen.
Maar hy wilde weg weg hier uit deze
kamer. En. zonder zich te bedenken, klauterde
hij over de vensterbank het raam uit. Hij be
landde in het vertrapte bloembed en weg rende
hij, alsof hij door den duivel achterna werd
gezeten. In een boschje rhododendrons, dat
hem aan het oog onttrok, viel hij neer, beven-
de over al zijn ledematen.
Maar het scheen hem toe dat de grauwe
muren van het kasteel hem dreigden en, bang
dat men hem hier vinden zou en naar binnen
zou sleepen, holde hij weer verder. Hij voelde
zich duizelig en vermoeid, maar de angst, dat
hij achterhaald zou vorden, zat hem op de
hielen en voort rende hij naar de heuvels
achter het kasteel. Daar liet hij zich uitgeput
in de varens vallen en wild snikkend verborg
hij zijn hoofd in zijn handen. Hij voelde zich
van iedereen verlaten en hij dacht dat hy
nooit zoo ongelukkig in zijn leven geweest
was, noch dat hij ooit ongeduldiger zou kun
nen worden. Hij wist wel dat Molly van hem
hield, maar men had hem van haar wegge
leid en op het oogenblik, dat hij haar het
meeste noodig had, was ze niet in staat ge
weest om hem te helpen. En ook Awkins had
hem getoond dat hij weinig met zijn gedrag
was ingenomen. Het was ook wel een beetje
veel voor een kleinen jongen, eerst een val
van het paard, daarna een pak slaag en dan,
hij had nog steeds een leege maag! Hartstoch
telijk huilde hij, vervuld van een diep mede
lijden met zichzelf.
„Oh, ik wou maar dat ik dood was!" riep
hij uit en in een vlaag van woede hamerde hij
met zyn stevige, bruine knuisten op den
grond. Hij voelde zich vernederd en hij vond
de straf onverdiend, juist nu hij zijn veront
schuldigingen had aangeboden. Alleen hijzelf
wist hoeveel moeite dit hem had gekost. Oh,
hij haatte iedereen iedereen! Hij haatte
het heele leven!
Maar hij kon die wilde opstandigheid niet
lang volhouden en zachtjes bleef hij voort
huilen als een eenzaam, verdwaald kind. En
het was toen, dat er hulp kwam opdagen.
Iemand kwam langzaam het pad afwande
len, dat liep langs de plek, waar de kleine
jongen zijn verdriet lag uit te snikken. Rollo
voelde een licht tikje op zijn schouders; hii
knipperde met zijn oogen en hief een rood
beschreid gezicht op.
Hij verwachtte Awkins en woedend
schreeuwde hij: <(Ga toch weg!" Maar het
volgende moment hield hij zijn adem in en
keek met groote, verbaasde oogen omhoog.
„Als je dat meent, zal ik wel weggaan,"
zei Graven Ferrars met rustige stem. „Maar
ik zou liever willen blijven en probeeren je te
heipen."
Rollo kon dien vriendelijken blik in de
oogen van dezen man onmogelijk weerstaan
en verlegen begon hij overeind te krabbelen.
„Je bent erg moe, mijn jongen," zei Cra-
ven Ferrars. „Die val van je paard vanmor
gen heeft je meer kwaad gedaan dan je
denkt."
„Rollo's lippen begonnen te trillen, maar
manhaftig weerhield hy de opkomende tra
nen. „Eindelijk zei hij en het kwam er
met horten en stooten uit: .Daarvan is
het niet. Ze hebben me afgeranseld
en ik heb nog niets gegeten."
Ferrars' hand verdween in zijn zak en op
kameraadschappelijken toon zei hij: „Wat
een bof, zeg! Ik heb een paar boterhammen
bij me alleen maar voor het geval dat
ik honger zou krijgen. Maar ik heb heele-
maal geen honger. Hier, eet jij ze maar op!"
Rollo's rood omrande oogen werden grooter
en met een begeerigen blik keek hy naar het
pakje in Ferrars' hand. Maar plotseling
keerde hij zijn hoofd af. „Neen," zei hy, „dat
mag ik niet doen. Ze zijn voor U bestemd en
U moet ze zelf opeten."
„Oh nee, ik niet!" zei Ferrars vol over
tuiging. „Ik heb flink ontbeten en die boter
hammen hebben ze me meegegeven omdat ik
misschien biet tijdig terug zou zijn voor de
lunch. Kom. eet ze maar gauw op, kleine
kerel. Je zult er weer heelemaal van opkik
keren. En doe het maar kalm aan; ik ga
onderwijl een pyp opsteken."
En hij wierp Rollo het pakje brood toe, die
het opving met begeerige handen. Toch aar
zelde hij nog even. „Weet U wel heel zeker,
dat U ze zelf niet wilt opeten, sir?"
„Heel zeker. Ik zei je immers al dat ik
een pijpje ga rook en! Kom, begin er maar
gauw mee."
Hy draaide zich om en ging een paar pas
sen verder naar een open plek, van waaruit
hy de grijze torens van het kasteel kon zien.
Hier leunde hij tegen een boom, stopte zijn
pijp en staarde voor zich uit.
Rollo liet zich niet langer smeeken; hij
was tot de ontdekking gekomen, dat hij ram
melde van den honger en als een wolf viel hij
er op aan. Eindelijk, toen er niets meer over
was dan het papier, sprong hij overeind. Hij
keek naar Craven Ferrars, die nog steeds
tegen den boom geleund stond en zijn tegen
woordigheid geheel scheen te zijn vergeten.
Hy aarzelde en bleef staan. Er was iets in
dien stillen, verren blik van den man, dat
den kleinen jongen een eigenaardig gevoel
van schroom gaf.
Plotseling, alsof hij den blik van den jon
gen gevoeld had, keerde Craven Ferrars zich
tot hem.
..En voel je je nu beter? vroeg hij.
Rollo knikte en kwam naderby. „Ik dank
U heel erg voor de boterhammen, sir," zei
hij. „Ze smaakten fyn."
Ferrars glimlachte niet, maar in zijn blik
was iets heel vriendelijks. „Nu, ik ben blij,
dat ik ze bij me had," zei hij.
„Dit is vandaag nu al de tweede keer dat
U me geholpen hebt. Ik wou dat ik U kon
vragen mee te gaan naar myn moeder,
maar..." Hij kreeg een kleur en onbeholpen
als hij nog was, bleef hij midden in zijn zin
steken.
„Dank je wel, myn jongen," zei Craven
Ferrars. die zijn aarzeling had bemerkt. „Het
is heel aardig van je me dit te vragen, maar
daarvoor heb ik heusch geen tijd."
„Waarom blyft U niet nog wat in Little
Bradholt?" vroeg Rollo. „Hebt U het in „De
Ploeg" niet al te best?"
„Ik verzeker ie dat het niet aan „De
Ploeg" ligt zei Ferrars. „Maar ik bliif nooit
ergens lang. Ik reis maar steeds door."
Aan den toon, waarop dit gezegd werd,
voelde Rollo iets van de eenzaamheid van
dezen man.
(Wordt vervolgd.)
