Geestelijk Leven en HUIDUITSLAG met jeuk die dol maakt XL00STE1BALSEM Scherper toezicht op uierziekte noodig \k en. f 2.1 en veroorzaakt vurige wond Alkmaarsche Kaasmarkt In 1937 vloeide veel water bij de melk O AUC.j Zaterdag 27 Augustus 1938 Tweede blad door ASTOR y Bi iani; elend- iPierre Curie iplt oorl- Tel. 20?, zen, [ania Curie-Sklodowski Voor de derde maal zal ik schrijven over lerre en Mama Curie; het zal levens voor J laatste maal zijn, want ik wil niet te uit- lèrig worden. Zooals ik veertien dagen geTcdcn schreef jaren de beide Curies nu menschen gewor- wicr naam in de wereld bekend was. Ie 'Nobelprijs had hun daarbij bevrijd van Tel. 19e drukkende geldelijke zorgen, ui i'naiii ms er iets dat hun hinderde resp, bedrijft. km irkhotè] 5 Hoti st) rkhout, „De Maar toch en replüWas er 1CIS uaL mm m,uujr('e en waarvan I logo oor.il Mania veel last had. De gezondheid ui Picrre was niet in orde. Desondanks ;rkt hij als een bezetene en, zooals altijd. »rkt Mania hard mede. Dit oefende een I 11 echten invloed uit op haar gestel. Zc heeft I I I rus zulk een onweerstaanbaar verlangen ar rust. Wc zijn nu in het jaar 1901. Op n Oen December wordt het tweede kind ge ren. Deze geboorte (een dochtertje dat den jam van Eva krijgt) geeft haar de rust, aaraan haar lichaam en haar geest beide an, aft )k een behoefte hebben en zij herleeft.. Opgewekt doet zij weer haar werk in het scrabele schuur-iaberatorium en geeft ar lessen in het lui Parijs gelegen Sèvres, [ïitusschen wordt Picrre beter en dan kun- n zij samen naar Stockholm reizen waar verplichte redevoering door den Nobel- 1 jjsWinnaar moet worden gehouden. Dit ge urt op den Gen Juni 1905. Kenmerkend or den geest van Pierre en Mania (want k Tf8 zc twe0 warcn i'1 werkelijkheid één van V est) is het slot van de rede, die bcgrijpc- ccrwijze handelde over het radium. Dan rt hij: „Men mag zich afvragen of het ra- im in misdadige handen niet zeer gevaar kan worden en of de menschheid er irdeel hij heeft, dc geheimen der natuur kennen, of ze rijp is daar voordeel uit uitten of door die kennis alleen kan wor- geschaad. De ontdekkingen van Nobel daarvan een kenmerkend voorbeeld, de [ploffende middelen hebben de menschheid loipen om prachtige werken tot stand te (ngen. Ze zijn echter eveneens een ontzet- ui middel lot vernietiging, in handen der Ij.toote misdadigers, die de volkeren in den rlog sleepen. Ik behoor tot hen, die met Nobel, geloo- n, dat dc menschheid meer goed dan raad put uit de nieuwe ontdekkingen". Jit Zweden teruggekeerd zetten zij hun le- v van arbeid weer voort Hun vrienden- ng is klein. Hun huisje blijft de plaats ar zij een rustig gezinsleven leiden en [ar Mania volop moeder is van haar bei- dochtcrtjes. Het huishoudelijk werk kan nu hun inkomen wat groètcr is geworden een dienstbode overlaten. Slechts heel kelc keeren gaan zij uit. voor 't bezoek van conc'ert of een schilderijtentoonstclling. de „grootc" wereld komen zij zelden; al en wanneer zij officieel moeten deelnemen n 't een of andere diner. Bij hen aan huis komen slechts geleerden. >c kon 't ook anders bij hen, die de weten- 4 ïap met zoo grooten hartstocht dienden? 1 vader van Pierre, de oude dokter Curie ondc bij hen in en ook deze past geheel dit kader. Intusschen begint men in Frankrijk te be- 'en, dat liet een groote natie onwaardig is twee menschen, die zoo zeer hebben bij Iragen tot de verheffing der wetenschap laten doorwerken onder zulke slechte om- idigheden en voorwaarden als tot nu toe geval bij Picrre en Mania. tiaar Pierre zou het niet beleven dat zij grooten wcnsch (een goed ingericht labo- lorium om, zonder hinder van koude en in inregenen, met zijn proefnemingen te innen doorgaan) vervuld zou zien. Nog herinner ik mij hoe ik in April 1906 (troffen werd door het bericht in de cou- iten dat Pierre Curie door een noodlottig •val om 't leven was gekomen; nog weet hoe diep tragisch ik het vond dat zulk in man zoo plotseling moest sterven, dat jlk een hoofd door de wielen van een [chtwagen moest worden verbrijzeld en is liet reeds 32 jaar geleden, nu heb ik in 't boek van zijn dochter Jt kloppend hart en met tranen in de oogen bijzonderheden gelezen van dien wrecdcn M. Ik zal deze bijzonderheden niet overnemen 'el wil ik wijzen op de houding van Mania n Parijs en door Pierre werd ze steeds Ma- genoemd) toen zij de verpletterende tij- ng van den dood van haar man vernam, ii'st wist de vader het reeds. Paul Appell as hetrr 't bericht komen brengen „Als men oni liet ongeluk beschrijft, glijden over zijn rimpcld gelaat de treurige lijnen die tra- 11 kerven in het gelaat van zeer oude men- hen. Die tranen drukken evenveel verzet t als smart. 'Met hartstochtelijke teederheid en wan- iep beschuldigt dokter Curie zijn zoon van onachtzaamheid, die hem het leven hoeft post en herhaalt hardnekkig dit droevige fcrwijt: Waar liep hij nu weer over te (hoo ien? Zes uur. Het geluid van een sleutel, die 1 het slot wordt gestoken. Mania verschijnt, Vvoolijk en levendig, op den drempel van pen salon. Zij merkt vaag de al te eerbie- gigo houding van haar vrienden op, liet. P'rcedo teeken van medelijden. Opnieuw i ©'haalt Paul Appell de feiten. Madame »"c blijft ibeweeglijk, zoo verstard, u men haast zou denken, dat ze niets bc- epen had. Ze bezwijmt niet in de armen n haar vrienden, ze kreunt niet, zo schreit J. Ze lijkt even levenloos, even ongevoo- als een ledepop. Na een lange, vreesclij- stilto, bewegen eindelijk haar lippen en vraagt het zachtjes, als in een waunzin- !ge hoop dat men haar een ontkennend "woord zal geven: Is Pierre dood? IIcclc- aal dood?" Wanneer liet lijk wordt thuis gebraeht en een benedenkamer neergelegd, blijft Ma- a alleen daarbij. En dan heeft ze behoefte volgend in haar dagboek te schrijven: L'j'Jerre, mijn Pierre, je ligt daar. zoo jaim als een arme gewonde die uitrust in en slaap, met verbonden hoofd. Je gezicht h vredi*« Pi bent het nog. gelmhl P en dioorn waaruit je niet los kunt ko men. Je lippen, die ik vroeger gulzig heb genoemd, zijn vaal en kleurloos. Je kleine haard is een beetje grijs. Men ziet nauwe lijks je haren, want dc wond begint daar en boven het voorhoofd, aan dc rechterzijde, is het been te zien dat gebroken is. O, wat moet je pijn hebben gehad, wat heb je ge bloed, je kleercn zijn doordrenkt met bloed. Wat een vreeselijken schok heeft je arme hoofd uitgestaan, dat ik zoo vaak heb ge streeld en tusschen mijn handen genomen. Ik heb je oogleden gekust, die je placht te sluiten om ze door me te laten kussen, als je je hoofd tegen me aandrukte met een beweging, die ik zoo goed van je kende. We hebben je Zaterdagmorgen in de kist gelegd en ik heb je hoofd gesteund, toen je vervoerd werd. We hebben voor dc laatste maal je koude gezicht gekust,. Toen heb ik enkele bloemen uit den tuin erin gelegd en het portretje van mij dat je „de brave, klei ne studente" noemde en waar je van hield, pat was het portret dat je volgen moest in liet graf, het portret van haar. die liet geluk had je genoeg te behagen dat je zon der aarzelen haar voorstelde je leven te dee- len, toen je haar nog maar enkele keeren had ontmoet. Je hebt me dikwijls verteld, dat het de cenige maal in jeleven was ge weest waarin je zonder eenige aarzeling had gehandeld en met do vaste overtuiging dat het. dc eenige maal in je leven was ge- dat je je niet vergist licht. Wij waren ge boren om samen te leven en ons huwelijk moest zoo zijn. Je kist. is gesloten en ik zie je niet meer. Ik heb niet goed gevonden dat men er dat. afschuwelijke zwarte krip over legde. Ik bedek haar met bloemen en ga ernaast zit ten. Men komt je halen, bedroefde lieden, ik zie hen aan, ik spreek niet niet hen. We bréngen jé naar Sceaux en zien jc neerda len in een diep, groot gat. Dan volgt een afschuwelijk défilé van menschen. Men wil ons meenemen. Wij verzetten ons, Jacques (de broeder van Pierre) en ilc, wc willen tot het eindetoezien, men sluit den graf kuil.'men legt er bloemenkransen op, alles is afgeloopen. Pierre slaapt zijn laatstcn slaap onder aarde, het is het einde van alles, van alles, van alles Het is een lange aanhaling, welke ik hier gaf, maar ik wilde haar den lozers niet, ont houden omdat uit deze eigen woorden van Mania wij voor ons zien oprijzen de vrouw, de waarachtig liefhebbende vrouw, die in deze groote geleerde leefde en was blijven leven tot het einde toe. Ik ga voorbij aan de groote belangstelling van de gansclie geleerde wereld, welke de plotselinge dood van Pierre Curie als een noodlottige» slag voor de wetenschap be schouwde; ik spreek niet over dc eenvou dige begrafenis. Maar op cén ding leg ik hijzonderen na druk: dc regeering wil aan dc weduwe en haar kinderen een pensioen geven en Mania weigert ('t was op den dag na dc be grafenis) met deze woorden: „Ik wil geen pensioen; ik ben jong genoeg om mijn brood en dat van mijn dochters Ie verdienen." Welk een fierheid! Welk' een wederge boorte van de wilskrachtige vrouw, zoo spoedig nadat zij het zwaarste verlies in haar leven heeft geleden. Zij -zou echter iets meer ontvangen, clan een pensioen. Zij wordt aangesteld tot. de opvolgster van haar man, voor wien nog maar betrekkelijk kort geleden oen leerstoel aan de Sorhonne was ingesteld. Ilct is voor de eerste maal dat aan een vrouw zulk. een betrekking bij het hoogcr oudenvijs wordt aangeboden. Steeds vervuld met de gedachte aan den man, dien zij zoo oneindig liefhad, schrijft zij in haar dagboek: „Men biedt me aan, jc op te volgen, mijn Pierre; je colleges over tc nemen en de lei ding van je laboratorium. Ik hel) 't aange nomen. Ik weet niet of ik er 'goed of ver keerd aan doe. Je hebt me dikwijls gezegd dafje graag had gewild dat ik een leerstoel had gekregen aan dc Sorhonne. wil ten minste een poging doen, liet werk door tc zetten." Wanneer na dc begrafenisdrukte de fa milieleden zijn vertrokken, blijft Mania al leen achter met haar schoonvader en haar twee dochters. Zij besluit den zomer in Pa rijs te blijven om zich voor te bereiden voor de colleges, welke zij zal geven en bestu deert daarvoor de aantekeningen van Pierre, wiens werk zij zal voortzetten. Den oden November 1906 zal zij haar eer ste college houden. Voor zc dit doet. brevet ze nog een bezoek aan het eraf van Pierre. waar zc in gedachte met hem spreekt. De Dank zij den K100STERBALSEM verdwijnt wond en huiduitslag mGe moet er niet aar, krabben, zeide men mij, als ik klaagdf dat de uitslag die ik op een kwader, morgen op mijn hand ontdekte, zoo verschrikkelijk jeukte. Maar door 't krabben ontstond een wond op mijn hand zoo groot all een kwartje, welke wond mij heuige pijn bezorgde. Toen niets hielp, nam ik Kloosterbalsem Dadelijk oer min derde het jeukerige gevoel, de wond werd mooi zuiver, de uitslaq oer mm derde en oerdweert en ook de wond L HL L-. H AKKERS 0*>ai»e«i iNiioi „Geen goud zoo goed" Onovertroffen Mj brand en snijwonden Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij Rbeumatiek, spit en pijnlijke spieren ct Potten 62^ cL cd 1.04 belangstelling van het publick en de pers is zeer groot. Iedereen is in spanning en vraagt zich af wat deze vrouw de eerste in de Sorhonne zal zeggen. Om half drie betreedt zij het podium, luide toegejuicht door allen. Daar staat ze; ze omiklemt den rand van de tafel vol instrumenten; zij deivkt aan hem, dien zij opvolgt ieder een is ontroerd, dan opent zij den mond en zegt „Wanneer men nagaat welke vor deringen er zijn gemaakt in dc pbvsu-a ge durende de laatste jaren enz. Zij ver volgt letterlijk het werk van haar man zonder ecnig inleidend woord te uiten. Maar juist dit maakte zulk een diepen indruk, dat bij velen de tranen in de ocen wel len. Mania liecft nu een druk leven. Ze is ver huisd naar Sceaux, waar zij een huis met mooien tuin heeft. Haar schoonvader gaat met haar mede. Eiken dag trekt zij met den trein naar Parijs om haar colleges te geven en om in het laboratorium te wer ken. Zo is dikwijls moe en wordt gekweld door haar groot verdriet, waarover zij niet spreken wil. Maar Pierre's vader is haar tot grooten. moreel en steun en als deze wijze oude man in 1910 sterft, verliest Mania in hom zécr veel en voor dc kinderen gaat een grootvader heen, die vooral op de oudste dochter een machtigen invloed heeft uitge oefend. Ik zou graag nos: een en ander vertellen over wat Mania deed voor de opvoedimr van haar dochters; er zou uit blijken welk een gewetensvolle moeder zij is geweest, zij die toch leefde voor de wetenschap. Maar de ruimte ontbreekt me; mijn artikel zou te lang worden. In 1911 krijgt Mania voor de tweede maal den Nobelprijs. In haar .rede''te Stock holm verzuimt zij niet er nadrukkelijk op tc'wiizcn, dat deze buitengewone onder scheiding feitelijk te danken was aan het gezamenlijke werk van Picrre en zichzelf en daarom wil zij daarin zien een eerbetui ging aan de nagedachtenis van Picrre Curie. Het is ellendig dat we moeten wijzen op menschel ij ke laagheid, wanneer wij het le ven overzien van madame Curie. Beroemd was zij bewonderd was zij maar daarom had zij ook haar afgunstige vijanden en werd er op allerlei wij ze tegcv haar geageerd en door journa listen zelfs tegen haar geschreven. Terecht schrijft haar dochter daarover: zij heeft nu een reden te meer om den roem te haten. Maar trouw van waarachtige vrienden vergoedt ook bij haar zeer veel. Dat onder vindt zij vooral in 1912 als zij ernstig ziek wordt en oen operatie moet ondergaan. In ditzelfde jaar krijgt, zij de vereeremle uitnoodiging om naar Warschau te komen en daal' haar werk voort te zetten. Niemand minder dan de vermaarde schrijver Hcnry'k Sienkiewicz dringt er met klem op aan, dat zij in haar oude vaderland zal terugkceren. Hoezeer echter Mania in haar hart een Poolsche is gebleven, zij kan deze uitnoo diging niet aannemen, want juist, was ko men vast tc staan, dat zij een niemv labo ratorium zou krijgen: haar droom en die van haar Picrre zou eindelijk in vervulling gaan. Zij moch't die vervulling niet teniet doen door haar vertrek naar Polen. Wat zij echter wèl deed, was (in 1913) een reis maken naar Warschau voor dc plechtige opening van het paviljoen voor radioactiviteit. Het wordt, een ■triomftocht en zij steelt .aller hart door in het Poolsch haar rede uit te spreken. In Juli 1914 is het nieuwe laboratorium gereed. In den steen van den gevel staat: „Inslitut du Radium, Pavillon Curie". Dc groote wcnsch van Picrre was einde lijk vervuld. Wat moet er omgegaan zijn in het gemoed van Mania bij de soda elite J dat hijzelf dit niet mocht beleven? Maar zij herinnert zich ook de woorden van dien anderen geleerde en weldoener der mensch heid: Pasteur, die eens zcide van de labo ratoriums: ..Daar is het, dat de mensch heid groeit, in krachten toeneemt en hooier stijgt. Daar leert zij lezen in dc werken der natuur, in werken van algemeenen vooruit gang en van harmonie, tcnvijil haar eigen werken al te vaak die zijn van bar- baarscliheid, fanatisme en vernietigings drang". Menschen als Picrre en Mania bemoeien zich uiteraard niet niet politiek; daarvoor, zijn zij te gaaf, te eerlijk, te weinig eer zuchtig en te onbaatzuchtig. Alleen toen Frankrijk in beroering werd gebracht dooi de zaak-Dreyfus, heeft Pierre zich daarme de bemoeid; hij deed dit echter niet als partijman maar eenvoudig als iemand,, die voor rechtvaardigheid opkwam. Beiden zullen zij, verdiept in hun werk, ook weinig aandacht hebben geschonken aan de internationale spanningen. Daarom was Mania niet vele anderen volkomen verrast door 't uitbreken van den grooten oorlog van Aug. 1914. Toen dc geweldige wereldworsteling oen feit was geworden en een waanzinnige men- schenvernietiging was begonnen, stelde Ma nia onmiddellijk vast dat zij al haar kennis in den dienst moest si ellen van do verple ging van de gewonde en verminkte solda ten. Zij is de schepster van de „radiologi sche auto", die overal hulp biedt. Zij wil Parijs niet verlaten; zou zij haar eindelijk verworven laboratorium in den steek laten? Deze merkwaardige vrouw kan niets half doen; wat zc doet ,doet zc met haar ganschc ziel. Haar sterke geest schijnt krachtte geven aan haar uitgeputte lichaam er gaan dagen voorbij, waarin zc bijna niet eet. Van Parijs uit snelt zij naar de plaatsen, waar haar hulp noodig is. Het is verbazingwekkend wat zij doet. Wanneer de internationale slachting in 't najaar van 1918 eindelijk is stop gezet en Mania haar verplcegsterstaak kan neer leggen, gaat ze weer aan het werk in haar laboratorium; ondanks het feit. dat de oor log haar gezondheid heeft verwoest en haar t'inanticel heeft geruïneerd. Toch doortrilt haar hart één grootc vreugde: Polen is weer een vrij land geworden! Natuurlijk verheugt 't haar dat Duitsch- land geslagen werd maar haat is haar vreemd. De werkelijk intcllectueelc mensch staat daar boven. Intusschen zijn haar dochters Irene en Evc groot geworden en het is aandoenlijk om te lezen hoe innig en hartelijk de om gang tusschen deze drie kameraden is. Welk een genot is het voor dit drietal de vacan- lies in Larcouest, een plaatsje in Bretagnc, door te brengen. Temeer omdat, er zooveel andere geleerden daar hun vacantie door brengen. Welk een ongedwongen omgang is er tusschen deze menschen. Mania is vier en vijftig jaar oud, wanneer ze een reis gaat maken naar Amerika, waar toe zij officieel wordt uitgenoodigd. De hulde, welke haar daar gebracht wordt, is overweldigend. Maar 't is of alles langs haar heengaat. Haar wordt een gram radium als geschenk aangeboden een waarde van duizenden dollars maar zij aanvaardt slechts onder dc voorwaarde, dat liet. niet haar persoonlijk eigendom zal worden! In tusschen vermoeide de Amerikaansche reis, dat trekken van de cene plaats naar de andere, haar zóó. dat zij rust moest nemen. Irene en Eve, die haar begeleiden genieten echter volop. Ik kan niet spreken van alle reizen, die Mania naar Zuid-Amcrika, Italië, Holland, Engeland, Spanje, België maakte. Waar zij kwam, overal werd zij begroet als dc groote geleerde en de gi'oofe mcnsch. Natuurlijk gaat zij ook naar haar ge liefde Polen. In 1925 legt zij in Warschau den éérsten steen voor het radium-inslituut. Dc grootste erkenning van haar buitenge wone bcteekenis komt in Frankrijk einde lijk tot haar recht, wanneer zij op den 7den Februari 1922 benoemd wordt tot lid van dc Académie des Sciences (Academie der we tenschappen) en het moet deze nederige vrouw toch hebben goed gedaan toen de president haar deze woorden toesprak: Wij groeten in U een grootc geleerde, een vrouw met een hart. die slechts geleefd heeft voor haar toegewijden arbeid en on- baatzuchtigeh dienst aan de wetenschap; een vaderlandslievende vrouw die, in oor- logs- zoowel als in vredestijd, altijd meer dan haar plicht heeft gedaan. Uw tegen woordigheid hier schenkt ons de moreele weldaad van uw voorbeeld en de glorie van uw naam. Wij danken U daarvoor. Wij zijn er trolsch op, dat ge temidden van ons zijt. Gij zijl de eerste vrouw in Frankrijk, die tot een Académie behoort, maar wie an ders zou het evenzeer waardig kunnen zijn?" I-Ioe gelukkig zou Picrre Curie zijn ge weest als hij dezen dag had mogen beleven. Dc onverbiddelijke dood zal ook aan haar rijke loven een einde maken. Ik zal niets schrijven over haar laatste dagen. Dat moet ieder zelf lezen in het hoek van haar dochter. Zij sterft op 4 Juli 1934. Op den 6 den Juli wordt zij weggelegd in het graf; haar kist wordt geplaatst op die van haar onvergctclijken Picrre. Haar naam wordt gebeiteld in den steen, waarop die van Pierre reeds slaat. Maar geen heerlijker moment 'kan voor haar worden opgericht, dan dat wat haar dochter Eve voor haar hoeft, opgebouwd in haar sober, eerlijk, aangrijpend boek. lk eindig. Nog pe.ns wem ik een blik op hel portret van Mania. I-Iaar leven, haar werken, haar lijden is aan mijn geest, voor hij gegaan. Daar is een brok in mijn keel. Ik heb een gevoel van intense dankbaar heid dat ik me in het leven van twee waar achtige menschen heb mogen inleven. Ik voel me klein en onbeduidend. Maar ik weet mezelf gelukkig, omdat ik mensche- lij'kc grootheid heb gezien. En ik de ruk met vreugde dat deze wereld, waarin bet barbarisme niet den dag schijnt te groeien, niet als verloren maè worden beschouwd zoolang er neg Curies uit geboren wordoen. En ik weet met besliste zekerheid dat de lezing van hc't hoek „Madaime Curie" dui zenden, neen tienduizenden zal louteren en reinigen door hen Ie plaatsen voor de vraag: Wat; maak ik van m.ün leven? Geleerden kunnen maar weinigen worden; trouwe dienaars te zijn van de weten, schap is slechts weinigen gegeven. Maar mensch kunnen wij allen worden. Daartoe bezielt ons het echtpaar Curie! De aanvoer was betrekkelijk gering, wat wellicht moet worden toegeschreven aan het feit, dat heel wat losse kaas, die van de warmte had geleden, buiten de markt om is verkocht. Datgene, wat was aangevoerd, was dooreen genomen van goede kwaliteit: kaas, in de warm te gemaakt waarover de koade was gekomen. Het gevolg daarvan is dik wijls een vast en stevig, maar voor den producent onvoordeelig product. Zoo wisten een achttal stapels het te bren gen tot de hoogste markt ad f22. De gang voor exportgoed lag daardoor op de hoogte van de hoogste marktl Goede consumptiekaas bracht f 19.50 tot f20.50 op. Alles bijeen dus vaste prijzen, al bleek later, dat met een en ander voorloopig de top bereikt was. Want tegen het einde werd de markt traag en enkele stapels vermarktten een halve gulden. Zoodat het slot eenigs- zins terugloopend was. De prijzen buiten Noord-Holland blij ven laag. In Friesland schijnt men to gen f 18.de beste 40 4- kaas niet te kunnen opruimen, wat vooral verband houdt met de slechte exportvooruit zichten naar Duitschland. ONTHULLINGEN VAN DEN KEURINGS DIENST ALKMAAR. De bestrijding van den verkoop van melk van uierziek vee is in het keuringsgeleed Allernaar altijd een zware laak geweest, omdat wij mec- nen het meeste succes, en dit. in den kortst mogelijken tijd, te berei ken door niet dc veehouders, bij wier vee afwijkingen zijn geconsta teerd, naar den veearts te verwijzen, doch zelf met den mccstcn spoed de koeien uit dc slal op tc sporen, die de afwijkende melk geven, al dus het jaarverslag 1937 van den Keuringsdienst voor Waren in ge noemd district. Waarhij komt, dat maar weinig veeartsen de hulpmid delen en de gelegenheid hebben zelf de monsters te onderzoeken en het doen onderzoeken, b.v. te Utrecht, veel tijdverlies met zich brengt. Dat hij dil alles de veehouder kosten uitspaart, is voor den dienst slechts een zeer. bijkomstige reden om de geschetste werkwijze Ie blijven vol gen, al zal die voor de bel rokkenen niet onwelkom zijn. De vraatr is wel, of zij dit voldoende beseffen. In tolaal werden onderzocht S791 melk- monsters. waarvan 613 stuks onvoldoende werden geacht. Hoewel bet aantal monsters ter opspo ring van uierziek vee in dit keurin^ge- biel altijd zeer groot is. is het toch ook dit jaar weer relatief kleiner dan hel vo rige jaar. Dit doet de hoop ontstaan, dat al is het toch langzaam, ook in dit keu- ringsgebied een verbetering in dit opzicht intreedt. Of tc zijner tijd door de bemoeie nis van dc vereeniging, die de con- sumpliemclkvoorzicning regelt, de veehouders tot scherper toezicht op de uierziek tc zullen worden ge bracht, zal dc toekomst moeten loe ren. Als tot betaling op kwaliteit ook hier, geleid door die vcreeni ging, zou kunnen worden gekomen, zou de kans daarop zeker be staan. Deze betaling is echter in dit gebied, waar zooveel melk direct door veehouders aan slijters wordt geleverd, wel aan zoor groote moeilijkheden gebonden, sneciaal wat de bemonstering betreft, die toch zeker eenmaal van do morgonmelk en eenmaal van «le avondmelk in den tijd van 14 da gen zou moeien plaats hebben. Van bcteekenis grooter dan het vorige inar is het aantal afleverings- en stal- of weidemonsters, dat genomen moest worden om dc bron van waterloevoeging op le moren. Dit is een zeer bedenkelijk verschijn sel. dat voor iedcron lezer zonder meer duidelijk is. I-Ict wil den dienst voorkomen, dal de meermalen betrekkelijk lichte straf fen. die aan schuldigen van deze overtre ding werden opgelegd, daaraan geen goed doen. Schikking voor de betaling van een boete hij verkoop van melk. waarin water is toe gevoegd. dient slechts bij hoogc uitzondering te worden toegepast. Vetgehalte gestegen. ITet is een verheugend feit, dat het gemid deld vetgehalte van alle straat- en winkel monsters consuinptiemelk weer iets is ge stegen. Het was 3,30% (v. j. 3,27%). I Het genoemde cijfer bewijst, dat er aan ook maar eenige stelselmati ge onttrekking van vet, aan de melk in dit keuringsgebied niet mag wor den gedacht. Moeilijkheden te Den Helder. Het-is te betreuren, dat de voorwaarden, waaronder melk mag worden verkocht, af komstig van vee, dat geacht mag worden vrij van tuberculose te zijn, nog niet zijn vastgesteld. Speciaal in de gemeente Den Helder heeft dit tot moeilijkheden aanlei ding gegeven, omdat eenige melkverkoopers meenden gerechtigd te. zijn tot het voeren van een aanduiding op hun vervoermiddel, dat hun melk daartoe gerekend mocht wor den. Dc kantonrechter had deze verkoopers wel schuldig bevonden en liceft ze veroor deeld, echter zonder toepassing van straf. Beroep in cassatie hiertegen is hij arrest van den Hoogcn Raad van 7 Maart 1938 ver worpen. Hier beslaat dus wel een onbevre digende toestand. Het is te hopen, dat bin nen niet al te langen tijd deze aangelegen heid definitief zal zijn geregeld, waarop bv. dc veehouders van het eiland Texel recht hebben, daar bijna al het vee aldaar als t.b.c.-vrij mag worden beschouwd. Onreinheid. Het resultaat van het onderzoek naar de reinheid der melk is dit jaar niet gunstig geweest. De melkbewaarplaats zou speciaal voor die verkoopers, die geregeld maar weinig melk thuis in voorraad hebben, al spoedig zijn bestemming verliezen, als daaraan door ons niet de hand werd gehouden, aldus het, verslag. Er blijkt steeds neiging te bestaan deze voor pakhuis of wasch- gelegenheid tc gebruiken, om van andere doeleinden maar niet tc spre ken Melkproducten. an de 325 onderzochte monsters van melkproducten bleken 61 stuks ondeugde- ''•ik. In totaal werden in het verslagjaar 35 processen-verhaal opgemaakt wegens over treding van het MelkbesluiL

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1938 | | pagina 5