RADIO
Wij lazen voor U
Vergaan schip gelicht
Met mestvork bandieten
verdreven
Renners vallen
i door
i edgar ricl.
i burroughs
No. 14.
Toen de riverstomer de aanlegplaats ver
liet, zat Helen hulpeloos gevangen in haar
hut. Zij keek naar de rivier, waarin de kro
kodillen rondzwommen. Er was geen moge
lijkheid om te ontvluchten, zij was in de
macht van Atan Thome. Bij het aanbreken
van de dag wilden Tarzan, Lavac en Gregory
zich naar de politie begeven. Zij hadden hier
zo lang mogelijk mee gewacht, teneinde het
leven van Helen niet in gevaar te brengen.
Juist hadden zij dit besluit genomen, toen er
op de deur geklopt werd. Magra kwam bin
nen. Zij keek Tarzan recht in het gezicht, zjj
vermoedde nog steeds, dat hij Brian Gregory
was. „Ik zal U helpen Uw zuster te vinden,"
zei ze eenvoudig. „Waar is zij vroegen de
mannen in koor. „Atan Thome heeft haar
meegenomen naar Athair, hij is vannacht
van Bonga vertrokken met de rivierboot."
„J.j bent een vriendin van Thome", zei Tar
zan, „waarom wens je ons dan te helpen?"
„Hij behandelde mij slecht, ik haat hem,"
antwoordde Magra met een strak gezicht,
„fk zal met U meegaan en U helpen zoeken."
„Goed!" riep Helen's vader uit, en hij had er
geen vermoeden van, dat hij een spion mee
nam.
ZIJN WIJ GEVLUCHT?
In „Kerk en Vrede", het orgaan van de
Ver. van Christen-antimilitairisten, trof
fen wij gedicht aan van den socialis-
tischcn dichter Garnut Stuiveling, getiteld
„Bij het uitbreken van den Vrede", waar
uit wij zoo vrij zijn, enkele coupletten over
t® drukken;
Waarom, mijn God, vind ik geen rust?
Waarom, nu in een glimlach zacht
al d' angsten zijn in slaap gesust,
blijft dof mijn dag en schril mijn nacht
door 't onverdrijfbaar visioen
van bloed en tranen, die tóch vloeien?
De dahlia's staan hoog, en bloeien,
doch keren 't eind niet van 't seizoen.
De winter komt Ach, onafwendbaar
als 't daaglijiks korten van de zon,
is vrijheid mij en vrede schendbaar
in vree, die met verraad begon!
Van verre schalt een mars, een zingen
door d' onbewolkte morgenlucht:
ik zie alleen maar vluchtelingen,
en God! zijn niet wij zelf gevlucht?
HOORT GE DEN DREUNENDEN TRED?
Uit de „Haagsche Post" (lib.):
Het geduld van de "N.S.B. is ten einde!
zoo heeft HET Nationale Dagblad verze
kerd. Er moet nu worden begonnen met
„de lievrjjding, uit de detmoerafï£che \v-
orde", En zij zal ermede beginnen. Het
word in koeien van letters en in hyper-
snorkende taal medegedeeld, verlucht door
de portretten der fascistische Kamerleden
en ondersteund door de krijgsleus: „De
N.S.B. marcheert".
Hoort ge den dreunenden tred??
Hoort ge den eersten stap naar de
bevrijding, die is gedaan? Want
het geduld is uit. Een staatsgreep?
Bestorming van het Binnenhof?
Neen, afschaffing van de rij
wielbelasting en verandering van
de motorbelasting in een heffing
op benzine. „Ons geduld is uit!"
riep Hitier, „en dus, geef ons Su-
detenland". „Ons geduld is uit",
papegaait de principieele N.S.B.,
en dus schaf de rijwielbelas
ting af!"
Er komt een beetje boos vermoe
den in ons op. Het volgende voorjaar
zijn er weer verkiezingen: voor Staten en
Karteu. Dan heeft de N.S.B. dringend
Uit de Pers van heden
stemimen noodig, want anders is de kans
groot, dat „de stervende deanocratie" haar,
evenals ten vorigen jare, opnieuw een fik-
sche nederlaag toebrengt. Welnu, de rij-
wielibelasting is impopulair, en er zijn
eenige millioenen fietsende Nederlanders:
welk een dankbaar vischwater!
150 vaten haring op het droge
gebracht.
De Sch. 102, de logger die 14 dagen ge
leden in het gezicht van de Scheveningsche
haven is vergaan, is in den nacht van Za
terdag op Zondag gelicht door de bok „Ko
lossus" van Tak s Bergingsmaatscha^ü.
met assistentie van de bergingsvaartuigen
„Meermin" en „Bruinvisch". Om kwart voor
2 hing het wrak in de takels, waarna de
„Hoek van Holland" van Smit's Interna
tionalen Sleepdienst de bok met het wrak
naar de haven heeft gesleept. Om kwart
voor drie werd tusschcn de havenhoofden
naar binnen gevaren en om 4 uur lag het
geheel gemeerd aan den kant, in de eer
ste binnenhaven tegenover het havenkan
toor. De lading van de Sch. 102 is gister
'gelost. Er staan nu 150 Vaten haring op
den wal, oogen schijn lijk in goeden staat.
Ook een partij netten werd nog aan boord
gevonden.
Rotterdam en het
centrale vliegveld.....
Pleidooi bij den minister van
Waterstaat.
Op het stadhuis te Rotterdam, heeft on
der leiding van den burgemeester, een be
spreking plaats gehad, waaraan met de wet
houders Brautigam en De Zeeuw, de voor
zitter van de Kamer v. Koophandel en de
tweede voorzitter van het Rotterdamsclie
Vliegveld-Comité deelnamen.
Besloten werd voor de volgende week een
onderhoud aan te vragen bij den minister
van Waterstaat, om opnieuw te bepleiten het
groote belang, dat Rotterdam als centrum
van handel en verkeer heeft bij een eigen
vliegveld met internationale verbindingen,
terwijl krachtig stelling zal worden geno
men tegen de gedachte van een centraal
vliegveld, dat sléchts in naam centraal zou
zijn.
Mislukte overval te Beetster
zwaag.
Zaterdagavond zijn twee met re
volvers gewapende en gemaskerde
mannen de woning binnengedrongen
van een bejaard, niet onbemiddeld
echtpaar aan den vrij eenzamen
postweg, tusschen Beetsterzwaag en
Hcmrik. De kerels eischten het
geld van de oude menschen.
De bewoner greep echter een mestvork,
waarop de mannen het hazenpad kozen. Na
eenigen tijd waarschuwden de menschen
den in de nabijheid wonenden boschwachter,
die daarop het politie-apparaat der gemeen
te Opsterland in werking stelde. De poli
tiehond van den rijksveldwachter Boersma
werd gerequireerd.
Het spoor leidde naar een woon
wagen in Sparjebcrt. Twee jonge
mannen zijn hier door de politie,
bij wie zich ook de burgemeester van
Opsterland had gevoegd, aangehou-
cn overgebracht naar het gemeente
huis te Beetsterzwaag.
Hoewel zij ontkennen, worden zij toch
vastgehouden. Het onderzoek wordt intus-
schen voortgezet.
WAAR HET VLEESCH BLEEF...
Een bewoner van de Smitstraat te Den
Haag was in het bezit van een hond, welke
zeer gocdlcersch was. In een bepaalden sla
gerswinkel in.de Noorderbeekdwarsstraat
miste men geregeld stukken vleesch. Men
wist maar niet op welke wijze dit vleesch
verdween, totdat een der knechts merkte,
dat een hond de zaak binnenkwam en een
stuk wegnam. De knecht volgde het dier en
zocht zoo de woning van den eigenaar op.
Daar werden prompt 15 kg. vleesch terug
gegeven, welke allen door den hond waren
ontvreemd op drie achtereenvolgende stroop
tochten. Nadien herhaalde het geval zich
nog eenmaal.
De politie gaat thans na in hoeverre de
hond „op eigen initiatief" handelde.
Turksche president wordt beter
De meeste ministers uit Istan-
boel vertrokken.
Daar de in den toestand van den Turk-
schen president Ataturk ingetreden verbete
ring aanhoudt, keeren.de meeste ministers
en ook de voorzitter der groote nationale
vergadering uit Istanboel naar Ankara te
rug. Te Istanboel vertoeven nog de minister
president én de ministers van binnen- en
Imitenlandsclie zaken. De voorbereidingen
voor de feesten van den 15en verjaardag der
Turksche republiek worden in vollen om
vang voortgezet.
Het BritschItaliaanscbe pact
Eerstdaags in werking?
De vraag, of het BritschItaliaansche pact
thans van kracht kan worden, zal naar men
verwacht, Woensdag door het Britsche kabi
net worden besproken, aldus de diplomatieke
correspondent van Reuter. Naar verluidt, is
tot dusverre in deze zaak geen beslissing ge
nomen. Wanneer echter Woensdag de mi
nisters de meening zijn toegedaan, dat het
oogenblik is gekomen om het pact ten uit
voer te leggen, zal met Italië een datum
worden vastgesteld, waarop het pact van
kracht zal worden. Voor dien datum zal dan
het parlement de gelegenheid worden gege
ven de zaak te bespreken, volgens de belof
te, die door den eersten minister in het La
gerhuis is gegeven.
Wielrennen
Ernstige valpartij in het wieier-
paleis te Parijs.
In het Velodrone d'Hiver zijn gister wie
lerwedstrijden gehouden. Tijdens den uur-
wedstrijd deed zich een ernstige valpartij
voor, waardoor drie deelnemers naar het
ziekenhuis moesten worden vervoerd.
De jonge Franschman Gabard raakte met
zijn voorwiel de achterzijde van den motor
van zijn gangmaker en viel. Achter hem
reed Georges Paillard met zijn gangmaker
Deliege. Zij konden den vallenden Gabard
niet meer ontwijken en kwamen cvensen-
te vallen. Alle drie moesten zij naar het
ziekenhuis worden overgebracht. Het ergst
was gangmaker Deliege er aan toe. Zijn toe
stand was zeer ernstig. Ook Paillard en Ga
bard werden ernstig gewond.
Bij het onderzoek in het ziekenhuis, waar
in de stayers Gambard en Paillard en Pail-
lards gangmaker Deliege na hun ongeval
zijn opgenomen, is gebleken, dat de toestand
van Gambard en Paillard zich ernstiger liet
aanzien, dan hij inderdaad was. Beide ren
ners bleken gelukkig slechts licht gewond
De toestand van Deliege blijft echter emstip
PUBLICATIE
INLEVERING VERSCH SPEK.
De Nederlandsche Veehouderijcentrale
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
met ingang van Maandag 24 October 1938
tot nader aankondiging te IJmuiden voor
haar rekening versch spek zal worden inge
nomen bij de N.V. Ijsfabriek en Koelhuis
„IJsvries" te IJmuiden.
De inlevering zal kunnen geschieden Dins
dags en Donderdags van 9 tot 12 uur cn
va.n 2 tot 5 uur.
's-Gravenhage, 22 October 1938. (Adv.)
flPROGRAMMA
DINSDAG 25 OCTOBER 1938.
Hilversum I. 1875 en 415.5 m.
4
KRO-Uitzending.
8.009.15 Gramofoonmuziek. (Om ca. 8.13
Berichten).
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest. (1.001.20 Gramofoon
muziek).
2.00 Vrouvvenuur.
3.004.00 Modecursus.
4.05 Berichten, hierna: het KRO-Kamerorkest
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 R.K. Kinderkoren „Zang en spel" met
pianobegeleiding.
5.45 Felicitatiebezoek.
6.05 Gramofoonmuziek.
6.20 KRO-Melodisten en solist.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Het aanslaan van de arbeiders*
beweging".
7.35 Sportpraatje.
8.00 Berichten ANP en Mededeelingen.
8.15 Het Stedelijk orkest van Maastricht en
solist.
9.00 Interviews.
9.20 Vervolg concert.
10.05 Lajos Veres en zijn Hongaarsch orkest,
10.30 Berichten ANP.
10.40 KRO-Boys en solist. (11.00—11.10 Gra
mofoonmuziek).
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n. 301,5 m.
AVRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Ensemble Jetty Cantor.
11.00 Wenken voor de huishouding.
11.30 Vervolg concert.
12.15 Berichten, hierna: Gramofoonmuziek.
12.30 Orgel en zang.
1.00 AVRO-Amusementsorkest (opn.).
1.45' Omroeporkest en solist.
2.45 Kniples.
3.45 Berichten, hierna: het Lyra-trio.
4.30 Kinderkoorzang.
5.00 Voor de kinderen.
7.05 Kinderkoor „Zanglust".
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP; Radiojournaal; Mededee
lingen; Gramofoonmuziek.
8.30 Bonte Dinsdagavondtrein.
10.00 Disconieuws.
I.30 Gramofoonplatenconcert met toelichting.
II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 het
AVRO-Dansorkest en gramofoonmuziek.
feuilleton
maurice walsh
20.
„Den volgenden morgen vergezelden Nor-
*ey en ik ze naar het altaar, de halve ketel-
lappersbendë gluurde door de open deur; ze
durfden niet binnen komen, omdat ze bang
waren dat het dak in zou vallen en dat ze
blaren zouden krijgen van het wijwater. De
Canon staat al te wachten in zijn witte mis
gewaad en hij werpt Jamesy een blik vol be-
teekenis toe en Jamesy drukt hem een ver
fomfaaid papiertje in de hand. De priester is
een heer en heeft bovendien zijn gewijde klee-
ren aan- dus hij bekijkt het papiertje niet.
??aar sf°Pt het hier of daar weg en dan ver
bindt hij die twee in het huwelijk. In de con
sistoriekamer, na den dienst, waar we onze
namen in het boek teekenen moeten, legt
Afaag een briefje van vijf pond open en bloot
°P tafel. „Vader," zegt ze. „wilt u daar een
mis voor lezen voor Timmy Brien. dien tk
net laatst begraven heb en als het zoo ve'
Komt ook voor Jamesy Coffey?" „Menschen
moeren!" zegt de Canon, die erg in zijn
opjes is. ,,Dat is veel te veel, mijn beste
juffrouw Coffey." „U zult wel merken, dat
n°aar vader!" zegt zij.
„Dat was me een bruiloft! Een ketellap
persbruiloft tart alle beschrijving. Daar zou
iir a if1 wa.t van vertellen maar
oe niet. Den volgenden dag, ik weet
wnai-PreCles hoe laat' nam ik een bad 111 de
zee- 0m van mjjn kater af te komen
nL.?" 1 lneens het hooM dra Carou
naast me uit een golf op.
H(j begint te lachen en zegt: „Paddy Joe
Long, vertel me eens, heb jij Jamesy bijge
bracht, hoe hij me er in kon laten loopen?"
„Als ik dat had gekund, zou il het zeker heb
ben gedaan, Eerwaarde," zei ik. En dan ver
telt hij me, hoe hij zijn hand in zijn zak stak en
daar Jamesy's banknoot vond en in plaats van
een briefje van vijf pond was het een strook
je vetvrij papier: jullie kent het soort, het
voelt net aan als een banknoot dat was
het. De Canon en ik hebben er om geschaterd
„Maar toen we even later samen de dorp
straat in kwamen, wie moesten we daar tegen
het lijf loopen? Wel natuurlijk Jamesy in
eigen persoon, met een brutale snuit. „Halt,
jou schurk!" roept de Canon. „Dat gaat zoo
maar niet!" „O, nee?" antwoordt Jamesy.
„Je mag een man altijd in zijn eigen netten
probeeren te vangen, dat is de regc! van het
spel." „En daarbij een gevaarlijk spelletje,
ouwe dobbelaar," zegt de priester, „want ik
heb altijd nog wel een kunstje achte» de hand
Dacht je dat je huwelijk nu wettig was?"
„Wat zijn dat voor praatjes!" roept Jamesy
achterdochtig. „Een gesproken woorl breekt
eiken koop," zegt de Canon voor de grap. „De
woorden, die ik over jullie gesproken heb,
hebben even weinig bindende kraent als de
wind en je zult nog eens weer moeten komen
anders begaan jullie een doodzonde." „Duizend
bommen en granaten!" roept Jaaiesy „dat
is het mooiste nieuws, dat u mij zoudt kun
nen vertellen, ook al peinsde u er van eeu
wigheid tot amen over. Op mijn woord, ik
heb al meer dan genoeg van de ouwe heks
meer hoef ik niet te zeggen! Gegroet!
„Kom terug, kom terug!" roept de Canon,
doodelijk ontsteld. „Jullie bent volgens alle
regelen der kerk getrouwd ik maakte maar
een grap!" Grappenmakerij of ernst, Canon,"
roept Jamesy terug, „dat i.' geen manier, om
je nu weer te bedenken." en meteen verdwijnt
hij in de kroeg van Carrol. Op mijn woorl.
zoo is het gebeurd." „Jij bent goed verfroi.wa
met de gebruiken van de zigeuners," over
peinsde Rogan halfluid, vanuit de hem ver
vullende gedachten, want hg begon te begrj-
pen, waar Paddy Joe heen wou.
2.
Paddy Joe schudde langzaam het hoofd. „Ik
weet alleen maar iets van den allerbuitenst^-n
buitenkant. Maar als ik mijn zin kreeg als
ITorrey het goed vond, wat niet het geval is
dan zou een paar jaar in mijn leven wilien
doorbrengen in het gezelschap van Jamesy
Coffey en dan tenminste één boek schrijven,
dat de moeite waard was. Maar al zou ik de
kans krijgen, dan ben ik bang, dat ik dat
leven zelfs geen jaar zou kunnen volhouden.
Ik ben niet meer zoo taai als ik geweest ben
en om een zwervend leven te leiden, om altijd
onderweg te zijn, een vijand van alle vaste
banen gaan, moet een mensch al zijn beste
hoedanigheden in het spel brengen en soms
zijn slechte daarbij. Het is een prachtig, loute
rend leven ten goede of ten kwade."
Rogan gaf met een glimlach te kennen, dat
hij begrepen had. Hij zelf moest verdwijnen,
spoorloos, niet alleen om den moord, maar
om den man, die in leven was gebleven; en
Paddy Joe wees hem den weg.
„Wat zgn de vereischten voor een behoor
lijken ketellapper?" vroeg hg vriendelijk.
Paddy Jor grabbelde naar zijn pgp en zijn
tabakszak. „Dat zal ik je vertellen," zei hij
met een soort grimmige beminnelijkheid, „ai
zou ik er ook een jaar over moeten door
praten. De regen zal hem doorweeken en de
zon zal hem weer opdrogen, en noch de nat
tigheid, noch de droogte doet hem iets. De
winden ues hemels zullen om zgn hoofd
waaien, de vorst zal nijpen, de zon zal haar
verzengende hitte in zijn nek gieten en alles
zal hem om het even zijn, ongevoelig voor de
kwellingen, die de natuur hem zal opleggen,
zoowel voor de liefkoozingen, die zij hem ten
deel zal laten vallen, diezelfde natuur, die hem
later aan zijr eind zal brengen, zonder dat hij
het voelt aankomen. En het weer, waarvoor
hij onverschillig is, zal hg kennen, aanvoelen
e- doorgronden als de zwartgerugde meeuwen
De vogels kent hij aan hun wiekslag en hij
moet de grauwe ganzen en de wulpen kunnen
besluipen in hun eigen moerassen. Op een af
stand van twee akkers, moet hij kunnen zeg
gen: „Dat daar is geen graspol, maar een
haas in zijn leger," en hij stuurt er zijn hond
op af en die drijft de haas in zijn stroopers-
zak, waarop hij hem aan den eigenaar ver
koopt, of er soep van kookt voor zijn troep. Een
fazant, twintig voet boven den grond, op een
boomtak vlak voor de deur van den kodde
beier zal op een donkere Novembernacht niet
veilig voor hem zijn. Een cude slimme zalm,
in zijn poel onder de hazelstnrkui zal den
dag vervloeken, waarop zijn oogen het diepe
water naspeuren. Als hij een kip hoort kake
len, dan moet hij weten of dat om een ei of
om een worm is en het ei zal hij bij de thee
opeten. Hij meet kunn zien, of een paard
gebreken heeft en een ezel moet hij iemand
kunnen aansmeren als een Spaansch paard
je..."
„Je doet me denken," zei Alistair, „aan
mijnheer Polly in de herberg van Potwell.
Als die ketellapper van je niets te doen heeft,
waar amuseert hij zich dan mee?"
„Hij moet zich gelukkig kunnen voelen met
een leege maag, zoowel als met een maag,
die maar al te vol is en als zijn hemd vuil
is, moet hij het wasschen. Hij moet een
vrouw kunnen oppikken en haar weer laten
loopen, net als het hem behaagt, balladen
zingen op de kermis, liegen alsof het gedrukt
staat tegen burger en edelman en als hij
eenmaal zijn woord gegeven heeft, moet hij
dat houden. Hij moet vriendschappelijk om
gaan met ieder, die vriendschap verdient, en
zich aan geen mensch ter wereld binden en
hij moet klaar staan om te vechten, tot hij
op de plaats is waar hij hoort en dan blijven
vechten, om zich op die plaats te handhaven,
maar in de wereld daarbuiten mag hij heele-
maal niet vechten, behalve in den uitersten,
wanhopigen nood en dan mag h.j niet fa
len... Een oogenblikje, dan kan ik wat ->p
adem komen, want ik ben nog maar aan het
allereerste begin."
..Zou ilc zoo iemand kunnen worden, Paddy
Joe?" vroeg Rogan eenvoudig.
„Dat kun je," zei Paddy Joe, terwg'1 hg
hem recht in de oogen keek, „omdat je wel
zult moeten."
Rogan knikte verstrooid.
„Je zult wel moeten in je eigen belang
en in het onze. Bedenk eens, hoe we vanmid
dag vastzaten en niet wisten, hoe we je no»
weg moesten krijgen. En toen kwam Jamesy
Coffey opdagen. Het was, alsof de hemel hem
gezonden had."
„Het is een goed voorstel.' zei Alistair pein
zend. „De eenige manier, waarop je op dit
eiland kunt verdwijnen, is je identiteit op
geven."
„En geen enkele speurder zal hem ooit vin
den in de huid van een ketelappersmaat als
die huid hem past," zei Paddy Joe en hij
wendde zich tot Rogan.
„Hoe heette je moeder?"
„Mackay-Rogan."
„Dat is een beste naam. We zullen dien ne
men en hem passend maken aan de omstandig
heden. Je bent niet langer Rogan Stuart. Je
bent Rogue McCoy, zwervend langs Ierland's
kronkelwegen met den troep van Jamesy Cof
fey, levend naar Jamey Coffey's wet. Als je
werkelijk de man bent, die we denken, dót je
bent, dan zul je ons geen schande aandoen en
je zult dingen beleven, die... nu ja. je zult din
gen beleven. En wacht eens! Wil je niij één
jaar van je leven afstaan?"
„Je zult het hebben al is het dan ook niet
veel waard."
„Het is best mogelijk, dat het niets waard is
maar toch wou ik je in de gaten blijven
houden. Jamesy Coffey houdt zich min of meer
aan een vaste route, de groote kermis te PucJc
de groote paardenmarkt te Cahuramee. de
veiling van veulens en jachtpaarden te Cast-
leinch allemaal in den herfst; vandaar naar
de streken, waar de vossenjachten zijn en de
gekweekte fazanten, Mallow. Cappawhite.
Thures, Templemore en over Loch Derg naar
Calloway; in den zomer hier, of Kilkee of Bal-
lvbwignan. Ik woon den geheelen zomer in
Ballywingan en ongeveer over een jaar moet
je je daar bij mij melden, dan zal. zoo God wil,
het juk je van de schouders genomen worden."
Wordt vervolgd.)
