Romantiek aan de
Adriatische Zee
Nachtelijke tocht door
een sprookjcsstad
Engeland bewondert
Tsjecboslowakije
Orig. Belgische Anthraciet
LANDWIJN EN GEITENVLEESCH,
VRIENSCHAP EN GASTVRIJHEID,
DE GENEUGTEN VAN HET JOEGO
SLAVISCHE PLATTELAND.
Er zijn menschen, die, als ze de
Adriatische Zee zien, op staanden
voet poëtische aanvechtingen krij
gen en die misschien, ook werkelijk
aan 't dichtenzouden slaan, als
ze maar geschikte rijmwoorden
konden vinden op het hemelsblauwe
water, de cactussen en cypressen,
het stof, de vijgen, moerbeien, fleu
rige boerinnetjes, ezels en giftige
slangen en als het bovendien ook
maar niet zoo moordend heet was,
waardoor hun extase meteen weer
als een mislukte poffer4 ineen zakt.
Want de badpropagandisten beweren wel,
dat er juist aan deze kust zoo'n typische
wind waait en dat er een lichtstraling is
met een reflexwerking, maar dat belet toch
niet, dat de temperatuur soms duizeligma
kend hoog wordt, zoodat je van 11 tot 4
eiken zonnestraal met of zonder reflex uit
den weg gaat en als ellendige katten langs
den schaduwkant der huizen sluipt.
Kennismaking.
Ik maakte echter op een koelen avond
kennis met de Adriatische Zee, bij Dubrov
nik, toen de volle maan over de eeuwenou
de wallen en poorten glansde en over de
deinende zee en ik moet zeggen, ook ik
was verrukt. De golven speelden bedrijvig
babbelend om de rotsen; er waren palmen,
overdadig bloeiende oleanders en groote
aloë's die grillige schaduwen gaven; er
klonk gitaarmuziek en er werd zacht ge
lachen. De stad met haar vreemde silhouet
ten tegen de nachtlucht was niet minder
romantisch. Dubrovnik (vroeger: Ragusa)
is héél erg oud; men zegt zelfs, het dateert
nog uit den tijd der legende en dat leek me
ook wel waarschijnlijk, want toen ik er
door de nauwe straatjes dwaalde en op
keek togen de sierlijke, maanbeschenen faca
den der renaissance paleizen, toen was het
me, of ik ongemerkt in een sprookje was
terecht gekomen.
De eigenlijke glorietijd van Ragusa is
voorbij. Vroeger had het koene zeevaarders
die rijke ladingen binnenbrachten, waarmee
winstgevende handel in 't binnenland werd
gedreven. In dien tijd werden de wonder
mooie kerken gebouwd, waarin meesterwer
ken van Tizian, Rafaël en anderen hangen,
maar ook verrezen er kostbare woonhuizen
voor de rijke kooplieden. Het lag eeuwen
lang op de grens tusschcn Oriënt en Occi-
dent,, tusschcn het Kruis en de Halve Maan
maar het wist de Turkschc invasie buiten
zijn wallen te houden, door de invallers
jaarlijks een hooge schatting te betalen.
Maar toen ging op zekeren dag Columbus
Amerika ontdekken, waardoor de Middcl-
landsche Zee en daarmee de Adriatische
Zee op het 2e plan kwam en hiermee be
gon Ragusa's grootheid Ie tanen. Eindelijk,
na duizend jaar zelfstandig te zijn geweest,
werd het door Napoleon veroverd. Na het
Congres van Weenen kwam het onder Oos
tenrijk en sinds den wereldoorlog is het bij
Joegoslavië ingedeeld.
Ontgoocheling.
Maar. iets van de oude glorie hangt er
nog rond de Kathedraal, het Sponza Paleis
de Jezuïtenkerk en vele andere gebouwen.
En ook de menschen zelfs de marktvrouwen
en vischveFkoopsters hebben een zekere
voornaamheid over zich; ieder loopt er
kaarsrecht, met het hoofd fier omhoog. Wan
neer je bij de haven zit op den voet van
den stadswal en kijkt naar de ouwe poort
jes, dan voel je je geheel terug in die ver
gleden eeuwen en je verwacht bijna, dat
daaronder krijgshaftige zeelieden zullen
verschijnen met. gepluimden steek en kap
laarzen en het is een beetje ontnuchterend,
dat het hoofdzakelijk badgasten zijn die
daaronder passeeren; mondaine dames met
bruine ruggen en witgcrande blauwe-bril-
len, waarmee ze er uitzien als overspan
nen kikkers en dikke ouwe heeren in shorts
en met allerlei rariteiten op 't gebied van
zomcrscho heerenmode, waarmee ze zich
voor geen geld in hun eigen omgeving wil
len vertoonen.
Naar een studentenkamp.
Ik zou 3 weken aan de kust blijven. In
Belgrado was ik n.1. in contact gekomen
met de Joegoslavische afdecling van de
Y.(oung) M.(en) C.(hristian) A.(association)
die 's zomers aan zee, bij Mlini, een studen
tenkamp organiseerde en ik had afgespro
ken, dat ik daar ook zou komen. Nu is in
Joegoslavië een afspraak precies even safe
als een handvol rozengeur in een vogelkooi
tje en toen ik vanuit, Dubrovnik dan ook
m'n komst meldde, kreeg ik bericht terug,
dat ze reuze-blij waren dat ik kwam, maar
dat er geen plaats meer voor n^e was.
Dit antwoord verwonderde me niet bij'
zonder en ik liet me er ook niet door uit
het veld slaan, maar reisde rustig naar
Mlini en meldde me bij de kampleiding,
't Bleek al dadelijk, dat ik in ieder geval
wel in 't kamp kon eten en na 1 maaltijd
had ik al een vriendin gekregen, die me
uitnoodigde, bij haar en nog 3 meisjes in
een houten barak te komen slapen, die
wel niet erg comfortabel was, maar mij
toch gelegenheid zou geven het kampleven
mee te maken.
Inderdaad, de barak was niet comiorta-
Op haar tocht door het Joegosla
vische land is onze Delfzijlsche me-
deiverkster mej. Boekei, de kust
van de Adriatische zee genaderd,
en, gezeten aan den voet van Du-
brovniks oude stadswallen, ver
beeldt zij zich, dat elk oogenblik
krijgshaftige zeelieden zullen ver
schijnen met gepluimden steek en
kaplaarzen.
Hoe wreed zij echter uit haar
droomen van Joegoslavie's vroegere
glorie wordt gewekt, leze men zelf
in onderstaand artikel, waarin on
ze correspondente wederom op de
haar eigen boeiende wijze van
haar wedervaren in den vreemde
vertelt.
bel. Ze bleek een wankel stulpje te zijn,
waar je dwars door de wanden heen de
sterren zag twinkelen. Er was écn raam
in zonder glas, waardoorheen de wind en
de zwarte muggen naar binnen kwamen.
Boven de deur stond met bruine teer ge
schilderd: „Villa Ophelia".
In 't zwempak bij 't ochtend
gebed.
In het kamp waren niet alleen meisjes-
en jongensstudenten, maar ook echtparen
en zelfs kinderen vanaf 3 jaar. 's Morgens
om 7 uur werden we gewekt door afgrijse
lijk valsche hoornmuziek en als we dan
niet spoedig verschenen, volgden een paar
knallende steenen op de deur, waarop de
Ophelia's, verontwaardigd, geen asem ga
ven. Tegen 8 uur andermaal hoornge
schetter, ditmaal om ons samen te roepen
voor het morgengebed, waarvoor we ons
(183 Joegoslaven en ik) rond een mast
opstelden, waaraan eerst nog de blauw-
wit-rood geheschen werd. Het gebed zelf
was niet bijzonder plechtig, doordat ieder
er in zwempak bij stond en nog vóór on
ze geestelijke leider had uitgesproken, de
jongste garde reeds wegdraaide om een
goede plaats aan de ontbijttafel te ver
overen.
„Hij, zij en de zaklantaarn".
De Joegoslaven zijn over.'t algemeen erg
gesteld op buitenlanders en zoo maakte
ik dan ook in minimum tijd veel vrien
den. Daarbij was het lastige, dat maar
enkele de moderne talen spraken. Ik had
echter niet alleen een woordenboekje
Duitsch-Servisch, maar ook een Servisch-
Eien fraaie fontein in de sprookjesstad
Dubrovnik.
Duitsch, die ik steeds aan de tegenpartij
gaf en zoo redden we ons toch aardig.
D.w.z., zoolang de zon aan den strak-
blauwen hemel straalde. Zoodra die achter
de bergen wegzonk, doofde natuurlijk ook
onze conversatie uit, tenzij dat we onder
een straatlantaarn gingen staan. Mijn ge-
koeter was een groot vermaak voor ieder
een en werd dan ook steeds op de vroo-
lijke avonden in allerlei gedichten aange
haald. Zelfs heb ik ze op die manier nog
geïnspireerd tot een melo-drama, dat on
der uitbundig gelach is opgevoerd; zooiefs
als: „Hij, zij en de zaklantaarn".
De avonden waren vooral genoegelijk.
Overdag lagen de meeste kampeerders
amechtig aan 't strand om zich met veel
zelfopoffering bruin te laten zonnen. Ze
kwamen eigenlijk pas recht tot leven,
's avonds als ze naar een restaurant kon
den gaan om daar te zitten praten of er
te dansen. Want een Joegoslaaf is een
mcnsch die graag in een café zit.
Ik vertel van Holland.
Wanneer wij een „kampavond" hadden,
ging er echter niemand uit. Dan werd er
bij een kampvuur muziek gemaakt, ge
zongen en theater gespeeld en dat alles
steeds verbluffend goed, al moest men zich
dan ook met gebrekkige middelen behel
pen. Ik zelf moest bij dergelijke gelegen
heden vaak Hollandsche liedjes zingen en
ook. heb ik eens een lezing moeten houden,
waarover mijn vrienden zich al dagen
van té Voren opwonden. Op den bewustcn
avond zaten ze dan ook met van ver
wachting gloeiende gezichten op-de voor
ste rijen' van de di^ttbezelte eetbak Ik
heb ze vooral duidelijk probeeren te ma
ken, dat Holland niet was zooals men zich
dat hier voorstelde, n.1. een groote kuil,
40 meter lager dan den zeespiegel, met
met een hoogen dijk er om heen, omdat
anders de kuil vol water zou loopen.
Én ook heb ik ze verteld, dat het verhaal
tje onzin is dat hier in de schoolboekjes
„Barrière des doods"
uitgevonden
Nog sensationeeler dan de
dooden.de straal.
De „Matin" publiceert het volgen
de telegram uit Londen:
Na de doodende straal, welke
naar men weet nog in het stadi
um der proefneming verkeert, zou
door Engelsche ingenieurs een
„barrière des doods" zijn uitge
vonden, welke geen enkel leger op
het slagveld zou kunnen passec-
ren.
Een volledige beschrijving van
deze ontdekking, welke sensatio
neel genoemd wordt, en waarom
trent de grootste geheimhouding
betracht wordt, is reeds gister-
an den minister voor de
coördinatie van de defensie, Sir
Thomas Inskip, voorgelegd.
Ernstige zorg over de wetteloos
heid in Palestina. Een Koninklij
ke boodschap.
De koninklijke boodschap hij de sluiting
van de parlementszitting, die in het Engel
sche Hoogcrhuis is voorgelezen, zegt o.m.
dat Engclands betrekkingen met de buiten-
landsche mogendheden van viïendschappe-
lijken aard blijven.
Frankrijk en .Groot-Brittannië worden
door krachtige banden vercenigd.
De boodschap herinnert vervolgens aan
de jongste Europcesche crisis, aan de vier-
mogendhcdcnconfercntie te Münchcn en
aan den waardcvollen steun van Mussolini,
en vervolgt: de aldus bereikte regeling werd
met een waardigheid, die algemeen bewon
dering afdwong, door de rcgecring en het
volk van Tsjecboslowakije aanvaard. De
zaak van den vrede werd krachtig gehol
pen door de op het juiste oogenblik komen
de actie van den president der Vereenigdc
Staten. Het verlangen van alle volken om
niet met elkaar in een oorlog te worden
verwikkeld is duidelijk en veelbeteekenend.
Ik bid, dat zich. nu dit gevaar voorbij
is, een nieuw tijdperk voor Europa mogo
openen.
Brits ch-Italiaansch accoord.
Ten aanzien wan het besluit, het Britsch-
Italiaansche accoord, zoo spoedig mogelijk
in werking te doen treden zegt de bood
schap: de regeering vertrouwt, dat dit be
sluit de reeds bestaande goede betrekkingen
tusschen Italië en dit land' nog meer zal
verstevigen.
Na eenige woorden gewijd te'hebben aan
den Spaanschen burgeroorlog, betreurt het
Staatsstuk het conflict tusschen China en
Japan.
Verder wordt verklaard: ik maak
mij ernstig bezorgd over het voort
duren en de jongste toeneming van
de gewelddadigheden en de wette
loosheid in Palestina, die onlangs
het zenden van belangrijke militaire
versterkingen noodig heeft ge
maakt.
Tenslotte wordt nog gewezen op de be
hoeften van de landsverdediging.
Bij wethouder ingebroken
1400 gulden en kostbare sieraden
te Breda ontvreemd.
Naar eerst thans bekend wordt, is in het
begin van deze week een belangrijke dief
stal gepleegd ten nadeele van mr. E. van
Mierlo, wethouder van.Breda.
Ten zijnen huize zijn een bedrag van
f 1400 en verschillende kostbare sieraden,
ontvreemd. Geen enkel spoor van inbraak
is ontdekt. De politic tast nog volkomen in
het duister.
Het bedrag van f 1400 bestaat o.m. uit
bankbiljetten van f 100 en gouden tientjes,
Tot de ontvreemdde sieraden behooren o.a.
twee gouden damesringen, een gouden
brochespeld, eenige colliers, twee gouden
damesarmbanden, een gouden heerenhor-
logc met ketting, twee overhemdknoopjes
met briljanten, écn paar gouden manchet
knoopjes, enz.
Hollandsche Maatschappij van
Landbouw
Wijziging standpunt ten aan
zien van werkgeversbelangen.
Het hoofdbestuur der Hollandsche Maat
schappij van Landbouw heeft besloten, de
afdeelingen te adviseeren, om kleine com
missies van werkgevers te benoemen, die
bij loongeschillen voor de belangen van de
werkgeversleden op zullen komen.
Tot nu toe werd het behartigen "dezer
belangen aan afzonderlijke werkgeversver-
eenigingen overgelaten,
staat, van het Volendammer Jongetje dat
eens Holland redde, door op een stormach-
tigen nacht toen er een gat in den dijk was
gekomen, moedig zijn vinger in het. gat te
steken, tot. er eindelijk den volgenden mor
gen hulp kwam opdagen. De lezing had een
uitbundig succes. De eethal werd bijna in
elkaar gestampt, niet zoozeer om wat ik
had gezegd, dan wel omdat ik had ge
sproken.
Een landelijk maal.
Met eenige moeite is het me toch ook ge
lukt om mijn groepje vrienden overdag mee
te krijgen op enkele uitstapjes. Wanneer 't
koel weer was, klommen we over de her
gen en aten dan in een hoerenhuis,
lórood met gerookt geitenvleesch en kaas
en dronken daarbij landwijn, waarvoor we
16 ct. per liter betaalden, zoodat de hoer ook
nog een gooien dag had, want van den han
delaar ontvangt hij gewoonlijk niet meer
dan 8 ct., ofschoon dezelfde wijn in een res
taurant wel 80 tot 90 ct. kost. Na zoo'n maal
tijd rusten avc dan uit bij een bron ónder
een groepje hoornen, waar de herderinnetjes
kwamen om hun koeien en geiten te dren
ken, terwijl ze zelf ijverig sponnen van een
stok waarop een bosje avo! Avas gebonden.
Een verzonken stad.
Als het. erg heet Avas, zeilden avc liever
en bezochten de typische stadjes langs de
kust. O.a. Cavtat, een beeldig havenplaatsje,
Avaar op de rotsen een klein mausoleum
ligt van de familie Racic en dat het werk
is van den beroemden Joegoslavischen beeld-
becldhouAvcr Mestrovic. In het prachtige ge
bouw is een magnifieke accoustiek. 4 Van
onze groep met bijzonder goeie stemmen
gingen hier zingen. Mooier gezang heb ik
nog nooit gehoord.
Op den terugweg dreven we over
een verzonken stad. Diep in het ge
heimzinnige Avater zagen Ave de
mum-resten van de vroegere huizen,
Avaar tusschen door nu \risschen zwom
men en lange slierten AA-aterplanten
heen en Aveer wiegden,
Dooh eilaci..., ook in Mlini ging de tijd
vlug; het kamp werd weer opgebroken en
op zekeren dag stond ik weer hardroerend
afscheid te nemen" van al de niemvc kennis
sen. Een heelc serie geverfde lippen kuste
mij roodbont en de manlijke afdeeling ver
klaarde me om strijd, dat zij mij nóóit zou
den kunnen vergeten. Als nuchtere Holland
sche nam ik dat. alles natuurlijk met een
tikje zout, want ik Avist zoo langzamerhand
wel, dat men in- Joegoslavië heel gemakke
lijk hechte vriendschap kan sluiten, maar
dat men ook even vlot Aveer AA'ordt vergeten
Niets dan zon en water.
Mijn reis ging verder per boot naar het
Noorden. Het werd een verrukkelijke tocht
over de Adriatische Zee met haar honder
den wisselende sohakeeringen en tinten van
blauAV. Dolfijnen sprongen dartel boven het
Avater uit en gleden donker en groot onder
de boot weg: een haai zelfs. Af en toe leg
den we aan in ouwe haventjes, waar kwet
terende boerenvrouwtjes manden met fruit
aan lange stokken naar ons omhoog staken
en ons trachtten te bewegen een keuze te
doen uit haar druiven, pruimen of abriko
zen; en even later dreven Ave Aveer A:erder
over de glanzende Avatervlakte; Avazige kus
ten grijzige hergen ijle horizonten
teere luchten zon en Avater Adriati
sche Zee!
M. T. BOEKEL'.
o.a, f2.55 per H.L.
P. POSKER en Zn. - LOET SCHAGEN.
Mussolini groet 100,000
oudstrijders
Plechtigheid te Rome.
In de uniform van bevelvoerend generaal
der militie, met een oorlogsihelm op het
hoofd, heeft Mussolini gisteren een revue
gepasseerd over 100.000 oudstrijders, die
langs den Aveg van het Ambassadeplein tot
het plein van Venetië te Rome opgesteld
stonden. Langzaam reed Mussolini, staande
in zijn auto, langs de gelederen, waarbij hij
in het hijzonder oude medestiüjders uit den
oorlog begroette. Anderhalf uur duurde dc
rit.
Op het plein van Venetië was een carré
van vlaggen gevormd. Op den trap van het
altaar des vaderlands stonden hier alle le
den der regecring, militaire chefs en hoog-
geplaatsten in den staat. Midden op den
trap, onder het graf A'an den onbekenden
soldaat, was een klein altaar opgericht, waar
een mis Averd opgedragen voor
de dooden van den wereldoorlog. Om 11
uur arriveerde de Koning, vergezeld van de
Koningin. Mussolini ontving de vonsten on
der aan den trap, waarna de hoofdaalmoeze
nier, bisschop Bartolomais. de mis opdroeg.
„Slapen met het hoofd op den
ransell"
Mussolini heeft na de revue vanaf het
balcon van zijn paleis een rede gehouden
lot de oudstrijders, Avaarin hij o.m. zeide:
Na twintig jaar-valt de door het fascisme
gewijde vrede samen met het begin van
een werkelijke vrede met rechtvaardigheid
voor iedereen. Aan den politieken hemel
van Europa streeft een strook blauw er
naar zich uit te breiden.
VerantAvoordclijke mannen werken aan
dit doel, maar het zou onvoorzichtig en
weinig fascistisch zijn zich over te geven
aan een overdreven en voorbarig optimis
me. Er zijn menschen. die zich in het bij
zonder verslagen voelen door de rechtlijnige
waarlijk vreedzame, Europcesche en men-
schelijke politiek van de spil en die met
open oogen droomen van onmogelijke re
vanches. Daarom, kameraden, moeten wij
nog steeds slapen met het hoofd op den
ransel, zooals wij dat in de loopgraven de
den...
De rede van Mussolini Averd luide toege-
1 juicht,
„DE GLAZEN KOGEL"
In Theater
Wij komen van de Weensche mon
Avereld in het circus terecht! Een ove
vol sensaties, veroorzaakt door de avn
ren van een bankkiersfamilie, Waar s~
ties en verliefdheden hoofdzaak zijn.
de berooide huisvriend, is verplicht r1
Amerika te vluchten en besluit niet een'
heimzinnigen vriend, Trix genaamd, in
fantastisch variété-nummer „De GlazenÏVDACr 1
gel" op te treden. IN
„Een interessante film met een zeer o- der h
wone handeling", schreef de Haagsche C
„Er is. geen zwak moment aan te wija
drie mannelijke confrères zijn stuk voorj
voortreffelijkHet is nevens het
gevonden en even goed uitgewerkte gegei
het brillante, rustige spel van deze drie
tisten, dat deze film ook hier het succes
brengen, dat zij verdient. Wij hebben zeli
met zooveel spanning een rolprent gev<j
en zoo genoten van origineele vondsten
Als tweede hoofdfilm presenteert Thet
Royal vanaf heden „De desperado's van
roode rivier", een cowboy-film van het j
verste Avater. Strijd tegen de vernielend*
machten van de natuur en tegen niisdadj
aanslagen, liefde en romantiek vormen
hoofdelementen van deze amusante, avo;
tuurlijke rolprent.
Naar wij vernemen is de heer J. Th. n Beven*
Punt, klerk ter secretarie alhier, chef
het gemeentelijk bureau voor sociale jtfg, lil a r%
benoemd tot klerk aan de afdeeling
meene Zaken ter secretarie der geu^r
Hillegom. 'L
Voor deze betrekking hadden zich
licitanten aangemeld,
CALLAJiTl
Verkiezing Dijkgraaf. De'n£
Krnisveld herkozen.
Wegens de periodieke aftreding van' 'i
heer P. J. Krnisveld als dijkgraaf van dl
polder Callantsoog, is gisteren verkieai
voor een dijkgraaf gehouden. Op de c
datenlijst kwamen voor de heeren P, j
Kruisveld en W. Zeeman. Bij de gehouj)
stemming werden 50 stemmen uitgebraf
Hiervan verkreeg de heer Kruisveld 32 sl
men, de heer Zeeman 17 stemmen, tenj
één biljet van onwaarde bleek te zijn.
Door een drietal aanwezige ingeland""
werden bezwaren ingediend tegen de stel 1 8eze9d
ming. Jjn is E
De heer P. J. Kruisveld is dus met iq «e
groote meerderheid als dijkgraaf herkozen,'
ibben be
Het dorpsplein in de ctocum s doen b
Van gemeentewege zullen op het do.i thans,
plein een groot aantal crocussenbollen i gjk dik
den geplant. Men is bereids hiermede® is ni
gonnen. Het zal in het a.s. voorjaar welBometelii
mooi gezicht zijn al die bloeiende crocuflKiibcn tl
op ons dorpsplein. jmekregei
(itscl
'ach
gvoeng 5
i sinds
fdc nieu
ALKMAAR, 4 Nov.
Kaasmarkt. Aangevoerd 35 sta]
zijnde 63.000 Kg.: 29 st. Fabriekskaas
ne f 24.50, 3 st. Boerenkaas kleine f 24,3:
Boerenkaas commissie f 22. Handel
LEEUWARDEN, 4 Nov.
Buiteiil. granen. Gele Am. mals
boordvrij Leeuwarden, idem 140 boord*
Rotterdam, Am. mixed mais 148 boord*
Leeuwarden, idem 140 boordvrij Rott
dam, Am. gerst 156 boordvrij Leeuwards
idem 148 boordvrij Rotterdam. Gele lapla*
mais disp. 149 boordvrij Leeuwarden, idavredel
141 boordvrij Rotterdam, Russische g«i tö, aldl
disp. 161 boordvrij .Leeuwarden, idem, li 'macht,
boordvrij Rotterdam, Noord-Am. lijnkoek* ükt ziji
disp. 9.25 boordvrij Leeuwarden, idem 3 tuigen,
boordvrij Rotterdam, idem merk S.K. dis egel bi
8.75 boordvrij Rotterdam, Stemming kal: - Zij m<
LEEUWARDEN, 4 Nov. I«r km
Veemarkt. 46 Enterstieren f 100—210, enkele
Twenterstieren f 210350 per stuk, 412 vet ']en> b
koeien f 135—275 per stuk, 40—64 ct. pi |d»
Kg., 610 melk- en kalfkoeicn f 125-295,' een oo
pinken f 80170, 850 graskalveren f 22-!|at er
453 nuchtere kalveren f 47, 210 vei '"echt
schapen f 1223, 164 weideschapen f 10 'enngei
17, 201 lammeren f 816, alles per stuk, 2 te kort
vette varkens f 40145 per stuk, 42—521
per Kg., 30 magere varkens 2245 ct. pftr zlJn
Kg., 165 kleine biggen f 612 per stuk,en dein
bokken en geiten, 31 paarden. Totaal-aa rjtajre
A'oer 3610 stuks.
Overzicht: Voor groot \ree bleef het aai "Jk, dl
bod vrijwel stationnair. Overigens Avas a volken
aanvoer heden iets kleiner, behalve Y0( vooral
nuchtere kalveren. Een goedsoortige mei
koe Avas iets vlugger te plaatsen, doch ove over h
het geheel Avas de handel in opzetvee iet oorlog
minder, de goede soort vette koeien w
goed eft wel prijshoudend te plaatsen, o*
rigens was de handel vrij stug. Ondani zou d2
een kleiner aanvoer was de handel in sti toritai
ren toch flauw gestemd. Zoowel voor gri sjn n
kalveren als voor nuchtere kalveren
de markt trager en iets lager. De varken gezien
markt had een vrijwel prijshoudend va plicht
loop. Schapen en lammeren waren er mi jn jll
der, waardoor de handel, alhoewel kak
toch nog prijshoudend verliep. De N.V.C
nam Dinsdag 261 varkens over.
Zuivel. Nagelkaas 12—29, GoudakM
38, Edammerkaas 43, aanvoer 1244 Kr.
Veilingboter 1.44, aanvoer 0/3, 1/6, 0/12
ten. Commissie. 78.
Eierhandel. Kipeieren: aangevoerd Sof'
Kg., prijs 4^6*4 ct. per stuk, handelspa;
f 0.85—1 per Kg., Eecndeieren: aangevoerwRCÏ
150 Kg., prijs 31/»—3% ct, per stuk, handel^
prijs 50—55 ct. per Kg.
Pluimvee. 10 Sl achtbanen 40—90
75 slachtkippen f 0.40—1, 100 jonge han«
f 0.50—1.10, 25 piepkuikens 20—40 ct., a"fi
per stuk, 15 konijnen 30 ct. per pond.
Vereen, van Zuivelmaatschappijen. ■iulul,l.
Edammer kaas 20 plus 1313.50, 40 p'u- tp]|en
20.5021, Goudsche kaas 20 s 13IS.óft innenl;
40 plus 20—21.50, volvette 40 plus 24.50-
25.50, broodkaas 40 plus 2121.50, LeidscM
kaas 20 plus 13—13.50. Stemming goed.
MEDEMBLIK. 3 Nov.
Borgers 1.25 per 50 .Kg., witte okol OA'.
roode kool 1.50—2,20, kleine kroten l-W"
1.20, wortelen 1.80—1.90, rapen 1.70 per Vf
Kg,
sers z
In de
de r(
demo
vrijhi
moge
Dc hc<
laard
raidige
hill i
[en, d.v
andver
den gel
>lk kar
le leve*
kracht,
giem V
Er i
