immm
EM DE
WiHB©ID>IENI
STAD
EEN KOEKOEKSFLUIT
Hiite. janqeni en
Ziezoo, daar ben ik weer. Ja, dat was me
ook een vervelende geschiedenis de vorige
week. Daar was ik juist bezig met de be
antwoording van jullie briefjes en kijk...
daar krijg ik bezoek van juffrouw Griep.
Ze sleurde me 't kantoor uit, naar huis en
daar kwam ik in bed terecht. De dokter
kwam en die keek heel bedenkelijk. „Een
week onder de wol," zei hij. Nu... ik heb er
een paar dagen afg< .akt (zonder dat hij het
weet), maar helemaal fit ben ik nog niet.
Het prikt en bonst nog een beetje in m'n
kersepit, en af en tpe wordt ik geweldig
warm.
Oom Theo heeft toen voor de beantwoor-
ding der laatste briefjes gezorgd, maar ik
vind evengoed nog een hele stapel van de
vorige week, die over is en niet beant
woord. Die komen dus nu aan de beurt.
Het boek werd gewonnen door:
WIM WESTDORP,
Waal en Burg, Texel.
die we hartelijk feliciteren. Die kan van de
week tenminste lezen!
En nu de briefjes:
Wolter Kok, St. Maartensbrug. Jam
mer, dat de taart jouw neus voorbij ging,
Wolter, maar tj&Uté.... er is er maar één
die 'm kan winnen. Wat een feesten heb jij
in het vooruitzicht, Wolter! Die 25-jarige
bruiloft van je oom, pas de verjaardag van
je moeder (waarmee ik je nog wel feliciteer)
en dan al gauw Sinterklaas, Kerstfeest en
Oud en Nieuw. Het kan niet op!
Rika Keyzer, Schagen. Daar krijg ik
weer zo'n fijne lange brief van Rika. Nu, jij
bent een record-briefschrijfster, hoor! Niet
alleen dat je keurig schrijft maar ook de
inhoud "is prima in orde. Maar ja, wij zijn
ook al oude vrienden van elkaar. Zeg, Rika,
ik wilde dat je die Pietje Puk eens kon zien
bij ons thuis. Hij is al driemaal zo hoog en
breed geworden als toen ik hem kreeg en
op dit ogenblik hangen er wel 12 bloempjes
aan. Wist je dat de eigenlijke naam „Vlij
tig Liesje" is?
Piet en Sjaantje Zeeman, Keinsmerbrug.
Meester Baajens ken ik persoonlijk niet.
Heb wel eens van hem gehoord en ook dat
hij zo aardig met jullie omspringt. Ik ben
het met je eens wat die verdwijning van het
briefje betreft: die zijn vast en zeker door
Sinterklaas YerstoPt:
Miek Leguit, Schagen. Ja, pianospleen
kan ik ook, hoewel ik er de laatste vijf jaren
niet veel meer aan doe. Geen tijd meer he
laas. Maar de nieuwe wysjes, zooals Violetta
en de Lambeth Walk en „Of Mama", die
speel ik 's avonds nog wel eens. Dan danst
onze hond, Djoek, de maat achter de kruk.
Dat moest je eens zien!
Tiny Snooy, Wieringen. Heel mooi
postpapier heb jij, Tiny. Aardig om zoiets
op je verjaardag te krijgen. Ik heb je anders
een hele tijd gemist Tiny? Waar zat je.
Geen tijd door de school
Anie Rademaker, Petten. Ook al een
slachtoffer van de geheimzinnige briefjes-
verdwijning, maar ook Annie is gelukkig
niet boos op me. Nu, ik kon er niets aan
doen. Ben jij zo bang van die draaiende
paddestoelen op de kermis? Nu eerlijk ge
zegd, was ik toen ik klein was, ook <niet
zo'n geweldige held hoor! Dag Annie!
Guurtje de Hoop, Schagen. Dat raad
sel, wat jij ons opgeeft, vind ik erg moeilijk.
Wat het tegenovergestelde van theoloog
is?... nee, ik geef het op. Schrijf het me vol
gende week maar. Afgesproken Dag
Guurtje!
Miep, Anna Paulowna- Nee, maar
Miep, daar ontvang ik een hele collectie
tekeningen van'je en... ik vind er een paar
heel aardige tussen ook. Die zal ik bewaren.
Heb je die op school of thuis getekend? Dat
moet je me volgende week eens schrijven.
Bram Borst, Schagen. Zo Bram, dat
vind ik aardig van je, dat je me nog eens
extra bedankt voor het boek dat je gewon
nen hebt. Was het naar je zin? En heb je
het al weer uit? Ik denk het wel, want je
bent nog al een lees-liefhebber, niet? Dag
Bram.
Ennie Bos, Noord-Schanvoude. Hoe
gaat het met je pasgeboren broertje Willem,
die jullie Willie noemen? Ik vind het wel
een leuke naam. Is hy nog steeds aan de
karnemelk? Daar houdt de Kindervriend
ook van, maar... met suiker. Wat een snoe
per hè?
Stynie Hemke, Noord-Sclianvoude. Nu,
dat is een heel avontuur Stijnie, en ik sta
perplex hoe jullie het hebben klaargespeeld
om 3 cent te lenen van het Rijk. Dat is
wel een unicum en ik kan me voorstellen,
da.t ze by je thuis hun oren niet geloven
konden toen ze het hoorden. Maar jullie
kenden den ambtenaar zeker een beetje, is
het niet
Jeltje Peetoom, Noord-Scharwoude.
Och... Och... wat jammer, dat ook jouw
briefje, (dat nog wel juist zo groot was!)
verdween. Nu het spijt me voor je hoor.
Echt! Het geheim dat we beiden hebben,
bewaren we nog maar steeds zuinig. Nie
mand weet het!
Trynie Dekker, Noord-Schanvoude.
Van die tentoonstelling heb ik gehoord en...
ik was er zelf ook. Nu, dat was de moeite
waard, zeg. Maar een beetje griezelig vond
je die geraamten zeker ook wel? Of kun je
goed tegen griezelarij
Trynie Timmerman, Noord-Scharwoude.
Nu, daar krijg ik een heel verslag van Trij-
nie, die van de zomer met haar moeder naar
Artis geweest is. Dat je het geweldig vond,
begryp ik. Zelf ben ik er meermalen ge
weest en iedere keer weer vond ik het inte
ressant. Ik denk dat ik er weer s heenga.
Dag Trynie.
Jacoba Kuiper, Schagen. Coba heeft
kespijn gehad, maar neem een raad van den
Kindervriend aan: ga altijd direct naar den
tandarts. Net als ik. Als ik even pijn voel
ben ik al bij hem en heel wat keertjes heeft
hij getrokken en geplombeerd. Daar hoef je
heus niet bang voor te zijn! Nu kan je
Opoe je ook weer voorlezen Coba, dat zal
ze wel aardig vinden. Wat een geweldig
grote brief heb jij geschreven. Ik heb er wel
5 minuten in zitten lezen.
Alex Pranger, Breezand,, Is het een
aardig konijntje Alex? Is het voor op te
eten met Kerstmis of om te bewaren? Dat
moet je me maar eens schrijven. Konijnen
bout is heel lekker en ik ben er verzot op.
Maar of de konijnen het leuk vinden geloof
ik niet...
De Moeder van Hilda Bestevaar en Hilda,
Schagen. Dat vind ik nu eens leuk van
U, om inplaats van Hilda zelf te schrijven.
Dat bewijst dat U ook de briefjes leest en
dat doet de Kindervriend goed.Dat begrijpt
U natuurlijk wel. Heeft Hilda het zo druk
met allerhand? Nu, dat kan geen kwaad!
Hoe maakt de kleine poes het? Pikken de
kippen hem nog wel eens? M'n beste groe
ten aan Hilda!
Kees Tuinman, Anna Paulowna. Dat
was een lange brief Kees en ik was er heel
bly mee- Dat Je zo van taart houdt en ook
de overige huisgenoten... nu, dat is al net
als by mij thuis. Als er taart is zijn we altijd
in ons sas. Maar ja, dat is ook niet iedere
dag! Dag Kees!
Bets Tyssen, Anna Paulowna. Ja hoor,
ik heb de komst van den nieuwen burge
meester ook gezien Bets, en ik heb jullie
horen zingen ook. Ik heb jou zelfs gezien,
je stond achteraan, met een rood hoedje op
en een blauwe jurk. Is 't waar of niet...?
Trien Tysen, Anna Paulowna. Kijk
eens aan, daar hebben we weer eens een
vriendin, die me vraagt of ik eens in haar
poëzie-album wil schrijven. Nu... vooruit
dan maar. Stuur het album maar naar het
Bureau. Maar... nu hoop ik niet dat er vol
gende week 10 vriendinnen zijn, die het
zelfde vragen, wat daar is zelfs myn dicht-
duim te klein voor!
Kees v. d. Gragt, Diemen. Een nieuwe
vriend, Kees' vader heeft vroeger in Scha
gen gewoond en nu lezen ze nog de krant.
Natuurlijk mag je ook meedoen Kees,
maar... je moet dan iedere week een briefje
sturen. En er niet mee ophouden als je de
eerste paar maanden geen taart of boek
wint. Spreken we dat af? Tot volgende
week!
Aagje Borst, Schagen» Ik wist dat
Klaas een zusje heeft, maar ze heeft nog
nooit geschreven. En nu krijg ik ineens een
briefje van haar. Nu, dan deel jij ook mee in
de kansen, Aagje. Als je tenminste volhoudt.
En dat ben je zeker van plan, niet?
Klaas Borst, Schagen. Zo, zo, kim jij
al met een tractor rijden Klaas? Daar zui
len je vrienden dan wel jaloers op zijn, denk
ik. Dat je het plezierig vindt taartjes te
eten, kan ik me voorstellen. Zo ben ik zelf
ook altyd geweest en... ze zeggen dat ik
nog zo ben. Lezen je moeder en jy samen
zoveel? Gezellig is dat nu met de winter
maanden hè?
Het briefje van Klaas was het laat
ste. Ik ben er door dat wil zeggen,
de briefjes van verleden week. Alle
briefjes van deze keer blijven dus lig
gen ik moet jullie weer verzoeken vol
gende niet te schryven. Spreken we
dat af. Alleen dus het raadsel oplossen.
Oplossing raadsel vorige week
Vogel, ham, boog, veen, eend, hoen, wiel,
wang. Hooge boomen vangen veel wind.
Goede oplossingen ontvangen vant
Gretha H., Schagen, Geri D., Schager-
brug; Cor, Aafje, Bram W., N. Niedorp; Bets
de G., Dirkshorn; Simon K., N. Niedorp;
Jan B., Barsingerhorn; Marie en Wim B.,
Schagerbrug; Bram B., Schagen; Jack v. d.
C., Schagen; Dik P., Winkel; Hendricus P.,
Keinsmerbrug; Gré K., Kolhorn; Kees T.,
Anna Paulowna; Jannie B., Schagen; Annie,
Hennie, Johan en' 'okkie W., Lutjewinkel;
Trien T., Anna Paulowna; Bets T., Anna
Paulowna; Emmie B., Noord Scharwoude;
Alex en Bram P., Breezand; Jeltje P., Nd.
Scharwoude; Rika K., Schagen; Tini K.,
Schagen; Nico K., Den Hélder; Wim W.,
Texel; Trynie v. L„ Nd. Scharwoude.
Nieuw Raadsel
Wat staat hier? Denk aan Vlaggen, Oranje
versiering, muziek^ zang en andëre feest
klanken en denk San in het bizonder aan
de nazomer van dit jaar.
EEEEIIUUBGG JLMNRRS
Wetenswaardigheden
In de Wang-Poorivier in China werd een
schildpad gevonden. Op zijn schild stond
geschreven, dat hij in 1580 door een pries
ter was gevangen en daarna weer vrij was
gelaten. Het is bekend dat sommige schild
padden heel oud worden, maar deze is toch
wel bijzonder oud!
In Canada worden vissen uit vliegtuigen
neergelaten in water, waar. geen vissen
zijn. Vroeger gebeurde dat met een boot,
maar nu is gebleken, dat de dieren allen
blijven leven, als ze van niet al te grote
hoogte worden afgeworpen en dat ze boven
dien beter verspreid worden.
In een museum in Chicago is een heel
interessante proef gelukt. In een turflaag
in Mandsjoerije waren zaden van de lotus
bloem gevonden. Die zaden moesten daar
al ongeveer 500 jaar in gelegen hebben. Ze
waren helemaal hard geworden van buiten
en het leek wel, alsof ze gepolijst waren.
Daardoor waren de zaden niet door de
vochtigheid en ook niet door zuurstof of
iets anders aangetast. Toen de zaden naar
Chicago werden gebracht deed men er een
paar proeven mee. Na heel lang proberen
lukte het om de harde buitenkant er door
zwavelzuren af te krijgen. Daarna werden
de korrels in een waterbad gelegd en na
zes dagen ontkiemden ze! Dat is werkelijk
iets heel bijzonders, want zaadkorrels blij
ven over het algemeen hoogstens 20 of 30
jaar zo goed, dat er nog planten uit kun
nen komen.
Als moeder een ei nodig heeft in de keu
ken, moeten jullie eens vragen of jullie het
uit mogen blazen. Heb je dat wel eens ge
daan? Dat kan je doen met een heel fijne
naald. Je prikt boven in het brede eind een
gaatje en ook opzij in het spitse eind. Dan
blaas je voorzichtig het ei leeg. Als er hele
maal geen eigeel of eiwit meer inzit, maak
je de gaatjes heel voorzichtig groter, tot ze
zó groot zijn, dat je ze met een kleine ronde
vijl glad kan vijlen. We hoeven natuurlijk
niet te zeggen, dat dit ook een werkje is,
dat heel erg voorzichtig en met geduld ge
daan moet worden, anders breekt de hele
schaal kapot. Kijk maar eens op de teke
ning, hoe je de gaten moet maken. Gat A
krijgt een doorsnede van 8 millimeter en
gat B van 5 millimeter.
Nu draaien we niet te dik ijzerdraad in
de vorm, die jullie zien afgebeeld. De gro
te lus vooraar, moet zó groot zijn, dat het
ei er juist niet doorheen kan. De twee lus
sen, die rechtop staan zijn zó lang, dat ze
een klein eindje boven het ei uitsteken, als
je dit in de grote lus hebt gezet. De achter
ste lus is een beetje langer dan de voorste.
Tenslotte neem je een rond potlood en
wikkelt daar een stuk papier om heen,
waarvan je de beide kanten over elkaar
plakt. Zo ontstaat een papieren buis om
het potlood heen. Als de lijm helemaal op
gedroogd is, haal je het potlood er weer uit
en houdt dan alleen het buisje over. Hier
van druk je nu één einde een beetje sa
men en steekt het daarna door de twee
rechtop staande lusjes, zó, dat het smalle
eind juist boven het gat A is. Als het niet
helemaal goed zit, buig je de draden net
zo lang tot de buis precies boven het gat
zit, en dan plak je het buisje op het ei
vast. Wanneer je nu door het buisje blaast,
komt er een heel heldere, zuivere toon uit.
Als je je vinger op gat B houdt, klinkt
de toon veel lager en door nu afwisselend
je vinger op het gat te houden en hem er
weer af te trekken, krijg je de koekoeks-
roep. Als je heel hard blaast en je vinger
heel gauw op en neer doet op gat B, lykt
het net of je jodelt.
Je zult eens zien, dat je veel plezier van
je fluitje zult hebben!
Wortels en kronen
Wie wel eens in het bos gezien heeft, dat
een denneboom uit de grond werd gehaald,
of liever eerst om werd gehakt en daarna
de wortels losgekapt, heeft kunnen zien,
wat een lange wortel een den heeft. Die
wortel lijkt wel een lange paal. Dat is ook
niet te verwonderen, want zo'n hoge boom
heeft werkelijk wel een flinke wortel nodig
om overeind te blijven staan. Er zijn nog
lange, dunne zijwortels nodig om de boom
vast te houden en zo is het alsof de boom
in de grond zit vastgeankerd en vastge
snoerd.
We kunnen meestal niet de wortels van
een boom zien en weten alleen maar, hoe
bij er boven de grond uitziet. Maar hoe
zien nu de verschillende wortels van de
bomen er uit? Om dat te weten te komen
hoef je heus geen hoge bomen om te kap
pen en de wortels uit te graven. Het is al
voldoende, als je de boom eens een beetje
nauwkeuriger bekijkt. Er is een grote over
eenkomst tussen het gedeelte van een
boom, dat boven de grond is en dat wat
onder de grond verborgen is, dus tussen de
kroon en de wortels Dat is geen toeval,
maar de wortels moeten een bepaalde
dienst verrichten voor de boom. Ze moeten
ze niet alleen vasthouden, maar ook van
water voorzien. Hoe beter dat lukt, hoe be
ter groeit de boom of plant. Dat weet de
tuinman ook wel, als hij een zelfde stuk
van de kruin van een vruchtboom heeft af
gesnoeid, als van de wortels.
De denneboom heeft dan ook een lange,
diepgaande wortel. De lange, dunne zij wor
tels kunnen we in verband brengen met de
dunne takken.
De eik, die er zo heel anders uitziet dan
een dén, heeft ook heel andere wortels. De
ze wortels zijn net zo breed uitlopend en
zo verward en knoestig als de kroon van
een eikenboom.
Een spar heeft weer andere wortels. Geen
diepe, lange, ook geen wijde, knoestige,
maar een soort plat bord van wortels, waar
de kegelvormige spar net zo vast op staat,
als op de houten planken in onze huiska
mers met Kerstmis!
Bij planten dienen de wortels in de eer
ste plaats om ze van water te voorzien en.
niet zo erg om ze vast aan de grond te hou
den. Het spreekt ook vanzelf, dat dat bij
planten niet zo erg moeilijk is De wortels
van de koningskaars bijvoorbeeld komen
precies tot de plaats, waar het water valt,
dat van de bladeren van de plant afdrup-
pelt. Daaraan kan je zien, hoe mooi de de
len van de plant onder de grond en die vatt"
boven de grond samenwerken. De moeras
dotterbloem, die altijd op zeer vochtige
plaatsen groeit, heeft wijde wortels onder
de grond of onder het water Die hoeven
niet lang en diep te zijn om water te halen,
maar groeien even weelderig als de stelen
van de plant boven de grond.
Nu zullen jullie wel vragen: en de knol
len, bollen en uien dan? Dit zijn gedeelte
lijk echte, voor een deel ook „onechte" ver
dikkingen van de wortels en deze hebben
ook nog een andere taak. Ze dienen bij
voorbeeld ook voor voorraadschuur en voor
eetkamer van de jonge plantjes.
Een wereldrecord
In de dierentuin in Leipzig werd kort ge
leden de 1000ste leeuw geboren. Zoveel
leeuwen zijn er nog in geen enkele andere
dierentuin geboren. Nu heeft deze dieren
tuin weer een nieuw record geslagen met de
geboorte van de 100 en 101ste gevlekte
hyena. Dit is een wereldrecord. Het is tot
nu toe nog maar heel weinig voorgekomen,
dat een hyena, die in gevangenschap leefde
een jong kreeg. Maar in de dierentuin van
Leipzig, waarvan dr; Max Schneider, die
bekend is door zijn grote kennis van hye
na's, de directeur is, zijn er nu al zoveel
geboren, dat ze over heel Europa verspreid
zijn.
Deze jonge hyena's zijn grappige dieren.
Als ze pas geboren zyn, zijn ze eigenlijk
nog niet gevlekt, maar hebben een zwart
bruine kleur. Ze kunnen al direct lopen en
hebben hun ogen open. Jullie weten, dat
bijvoorbeeld pas geboren honden en katten
hun ogen een paar dagen dicht houden.
Deze hyena's hebben zelfs al sterke hoek
tanden en ook hun snijtanden zijn al heel
scherp. Ze beginnen dan ook al heel gauw
met hun broertjes en zusjes te spelen en
bijten elkaar dan flink.
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
No. 30.
Het was druk in het dorp der Mpingoe's.
De vuren knetterden. Het water in de kook
potten borrelde. De vrouwen schreeuwden op
gewonden. Beschilderde krijgslieden wachtten
op het teken, dat de dodedans zou beginnen.
Mpingoe, de koning gaf zijn bevelen. „De
trommels!" Langzaam, zacht eerst, daarna
harder, klonk het dodelijk rhytme der tom-
toms door de omgeving. De wilden begonnen
te dansen, de woeste, opwindende dans, die
zou eindigen met de dood van het blanke
I meisje, dat aan een paal vastgebonden stond...
Tarzan, die door het bos liep, hoorde heel in
de verte het geluid van de trommels. Dit
bracht hem de vreselijke tijding van een mar
teling en dood. Hij hoorde, dat het geluid
onmiddellijk uit de richting van het dorp der
Mpingoe's kwam... Maar of hij nog op tijd
zou komen om het slachtoffer te redden, was
een vraag, die alleen het noodlot kon beant
woorden. De dans van de wilden had bijna
zijn hoogtepunt bereik. Ze waren dronken
van bloeddorst en een van de dansers wilde
juist zijn speer in Helens hart planten!
