,#rv£/?
VIM
m pi
Pamflet leidde tot ontslag
Radioprogramma
door
edgar ricl.
burroughs
39.
Het volgen van de apen ging niet snel,
want Tarzan moest steeds naar de sporen
zoeken in de jungle. Hier was het een gebro
ken tak, daar een diepe voetindruk. Maar toen
de duisternis inviel, wist hij, dat zijn taak ho
peloos was. Intussen zaten de apen in een
grote kring rondom hun gevangene, die op de
grond lag, in afwachting van haar lot. Ein
delijk, toen de eerste bleke stralen van de
maan zich door de duisternis boorden, stonden
de apen op. Twee van hen liepen naar de ce-
remoniele aarden drum en begonnen hierop
te slaan. Bij deze spookachtige dodenmuziek
begonnen de andere apen te dansen. Als de
man in het zenith stond, zouden zij hun ge
vangene doden en haar daarna verslinden.
Tarzan ving de doffe slagen van de aarden
drum op. Hij ging nu in de richting van het
geluid voort, even gemakkelijk als een zee
man op zijn compas. Maar zou hij nog op tijd
by de fatale plek komen, voordat de apen Ma-
gra hadden gedood?
>dacfear van het „Nationale
Dagblad" voor den rechter
Hij noemde Joden „het uitvaag
sel van het menschdom".
Gisteren moest voor de strafkamer van
JeHaa-gsche rechtbank zich verantwoorden
de cultureels redacteur van „Het Nationale
de heer E. J. R., die op 23 April
jn penoemd blad een artikel had doen op
nemen getiteld: „Boeren, ontplooit den
n noodvlag".
Dit artikel werd in hooge mate beleedi-
gend geacht voor de Joden. Wegens be-
«ediging van een volksgroep moest. R. zich
Mpan ook gisterochtend verantwoorden.
In dit artikel werden de Joden
er van beticht dat zij den boeren
op allerlei slinksche en geraffineer
de wijzen hun land afhandig pro-
beeren te maken, terwijl deze volks
groep verder het uitvaagsel van
het menschdom werd genoemd.
I'8- De officier van justitie, jhr. mr. van
Ilq'Asch van Wijck vond het artikel in hooge
mate beleedigend en vorderde een geld
boete van f 200.subs. 100 dagen hechte
nis en een voorwaardelijke gevangenisstraf
tan twee maanden.
De verdediger, mr. A. J. van Vessem,
leitte vrijspraak. Het artikel wil alleen
itick zij het dan zeer scherpe leve-
m op de handelingen van sommige Joden,
wordt, aldus pl., van Joden, niet van dè'
'n, gesproken, zoodat niet de heele
igroep zich beleedigd kan gevoelen.
Ktspraak 8 December.
[Hagenaars van hun
inweelen bestolen
Tot een "bedrag van f 5000.ont
vreemd.
Woensdagavond is in een woning aan
en Benoordenhoutschen weg te Den Haag
een brutale inbraak gepleegd. De bewoners
waren naar den ijshockey wedstrijd gaan kij
ken en kwamen pas om 12 uur thuis. Toen
ontdekten zij, dat onbevoegden zich toe
gang tot hun woning hadden verschaft.
Deze hadden door het indrukken van een
wit van de tuindeur aan de achterzijde en
'Z Tervolgens door het verbreken van een
spanjoletsluiting zich toegang tot het per
ceel verschaft, dat zij geheel hebben door
tocht.
Uit een linnenkast op de eerste verdie
ping, welke zij openbraken namen zij een
ioot aantal sieraden weg.
Hieronder waren enkele juweelen, horlo-
p, armbanden en oorhangers te samen
or een waarde van ongeveer f 5000.
H.M* de Koningin gaat
naar België
VOOR EEN TEGENBEZOEK
AAN KONING LEOPOLD.
De Regeeringspersdienst meldt:
Het ligt in het voornemen van H. M. de
Koningin om het Haar gebrachte offici-
eele bezoek van Z. M. den Koning der Bel
gen in het voorjaar of den vroegen zomer
van het volgend Jaar te beantwoorden.
Het ontslag van den Rijkstuin-
bouwconsulent voor Zuid-Gel
derland blijft gehandhaafd.
Gisterochtend heeft de Centrale
Raad van Beroep uitspraak gedaan
in de zaak van Ir. van der Veen,
oud-rijkstuinbouwconsulcnt voor
Zuid-Gelderland en oud-directeur
van de rijkswinterschool te Hees bij
Nijmegen. De beslissing van 't Amb
tenarengerecht te Arnhem werd: be
vestigd, zoodat het ontslag blijft ge
handhaafd.
Naar men zich herinneren zal heeft de
regeering ir. van der Veen ongeveer een half
jaar geleden uit zijn functies geschorst, om
dat hij beschouwd werd als de schrijver van
een pamflet, waarin bepaalde maatregelen
der regeering ten aanzien van den tuinbouw
scherp werden aangevallen. Korten tijd la-
Hur- werd ir. van der Veen uit 's Rijksdienst
ontslagen.
Het door Ir. van der Veen bij het Ambte-
harengerecht te Arnhem tegen dit ontslag
aangeteekencle beroep werd door dit colle
ge ongegrond verklaard, evenals zijn be
roep tegen de schorsing.
In zijn uitspraak overwoog het Arnhem-
sche ambtenarengerecht o.m. dat voor het
minst is komen vast te staan, dat klager een
belangrijk aandeel heeft gehad in het op
verborgen en heimelijke wijze vermenigvul
digen van een stuk, waarvan hij wist, dat
het voor verspreiding bestemd was en waar
van hij, zijn ondergeschikte mevrouw B. W.
G. Roos-Spaargaren tot dit laatste had ver
bonden.
Kapper-oplichter
Tot acht maanden gevangenis
straf veroordeeld.
Het Gerechtshof te Amsterdam veroor
deelde een kapper, die zich niet ontzag op
valsche kwitanties gelden op te halen, die
z.g.n. bestemd waren om blinden werk te
verschaffen, doch welke gelden door ver
dachte zelf werden gebruikt, wegens op
lichting en valschheid in geschrifte tot acht
maanden gevangenisstraf.
Het O.M. had negen maanden gevorderd
en de rechtbank had hean tot één jaar ver
oordeeld.
Onrust aan de Poolsch-
Russische grens
Sovjets hebben de ontruiming
der grenszóne hervat.
De Poolsche dagbladen publiceeren be
richten van de Poolsch-Russische grens be
treffende een hervatting der ontruiming
door de Sovjets van de bevolking uit de
grenszóne. Treinen met uitgedrevenen wor
den des nachts naar het binnenland gereden.
De Poolsche bladen voegen hieraan toe
dat deze massale, ontruiming toegeschreven
zou moeten worden aan opstanden onder
de boeren in de omgeving van Szetietowka.
De Russische militaire autoriteiten zijn in
sommige grenssectoren overgegaan tot den
bouw van een palissade van 3% meter
hoogte, voorzien van prikkeldraad en be
waakt, zulks, volgens genoemde bladen, om
de gebeurtenissen aan het oog der Poblsche
bevolking te onttrekken. Bij geruchte ver
luidt, dat de bouw van een dergelijke palis
sade langs de geheele Poolsch-Russische
grens ontworpen zou zijn.
Trofzkisme voerf naar den dood
Weer drie vonnissen in Rusland.
Voor het krijgsgerechtshof van het Sibe
rische militaire district Nowosibirsk is een
proces gevoerd tegen een groep landbouw-
functionarissen, die beschuldigd waren van
sabotage, Trotzkisme en voorbereiding van
daden van terreur. Drie beklaagden werden
ter dood veroordeeld.
Dc vrije scheepvaart op
de Jangtse
Wederom een Britsche stap.
De Britsche ambassadeur heeft gisteren
een bezoek gebracht aan den Japanschen
minister van buitenlandsche zaken, dien hij
er van in kennis stelde, dat de Britsche re
geering niet als geldig zal aanvaarden de
Japansche argumenten tegen een herope
ning van de Jangtse.
REINIGT ALLES
ook mf «ten en octkm
OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
„Ik hoop dat het waar is"
Roosevelt over de toelating van
vluchtelingen in Palestina.
President Roosevelt, die zich te Warm-
springs (Georgia) bevindt, heeft aan de
pers de volgende verklaring verstrekt:
Hier wordt gemeld, dat het aantal vluch
telingen, wien verlof tot toegang in Pales
tina wordt verleend, aanzienlijk zal worden
verhoogd en vooral, dat verblijfsvergunning
zal worden gegeven aan vele kinderen en
jonge menschen. Ik ben niet in staat de
juistheid van dit bericht na te gaan, maar
ik hoop dat het waar is.
Duifsche Soc.-Dem. Partij in
Slowakije ontbonden
De Slowaaksche minister van binnenland-
sche zaken heeft besloten dat het optreden
van de Duitsche sociaal-democratische partij
in Slowakije gestaakt moet worden, aange
zien aan den eenen kant dit optreden de
goede betrekkingen van Slowakije met de
nabuurlanden zou bedreigen, en aan den
anderen kant op grond van de openbare
veiligheid en orde in Slowakije.
Britsche officieren overvallen
Door inlandsch soldaat.
Een inlandsch soldaat die op wacht stond
voor een kamp nabij Mowshera (Britsch-In-
dië) heeft een aanslag gepleegd op een aan
tal Britsche officieren. Drie officieren, een
luitenant-kolonel, een kapitein en een lui
tenant werden gedood, drie andere officie
ren gewond.
Villa's van filmsterren
verbrand
Zware boschbrand in Californië
In de omstreken van Santa Monica en Ma-
libour-Beach, (Californië), twee plaatsen
died ruk bezocht worden door filmsterren
uit Hollywood, woedt een zware boschbrand
Duizenden menschen hebben hun woningen
moeten verlaten, en de wind, die het vuur
aanwakkert, vormt een bedreiging voor de
vele buitenverblijven in beide steden.
In Los Flores, Temeschal en Sant a
Ynez zijn talrijke villa's vernield, waaron
der verscheidene van filmartisten uit Hol
lywood.
Vele personen worden vermist, en eenige
honderden huizen zijn vernield.
ZATERDAG 26 NOVEMBER 1938.
Hilversum I. 1875 en 415,5 m.
KRO-Uitzending.
8.009.15 Gramofoonmuziek. (Om ca. 8.15
Berichten).
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstige causerie.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest.
(1.001.20 Gramofoonmuziek).
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.302.40 Gramofoonmuziek.
2.45 Kinderuurtje.
4.00 KRO-Melodisten en solist. (4.45—5.00
Gramofoonmuziek)
5.30 Esperantonieuws.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Katholieke RVU.
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.10 Meditatie met muzikale omlijsting.
8.30 Afgestaan aan de V.D.B.
10.00 Gramofoonmuziek.
10.20 Intermezzo.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Internationale sportrevue.
10.55 Gramofoonmuziek.
11.0012.00 Adventsprogramma (gr.pl.) ea
declamatie.
Hilversum n. 301,5 m.
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.30
—8.00 VPRO.
8.00 VARA-Kalender.
8.05 Gramofoonmuziek. (Om ca. 8.16 Ber.).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om ca. 12.15 Ber.).
I.30 De Ramblers.
2.00 Causerie „Het nRnderheden-probleem in
Tsjecho-Slowakije".
2.15 VARA-orkest.
3.00 Gedeelten iit de Opero „Le coq d'or" (op
namen).
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Fantasia.
5.30 Filmland.
6.00 Orgelspel.
6.30 Zeeuws^h programma.
7.00 Gramofoonmuziek.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Bijbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Voor schakers.
8.16 VARA-orkest en solisten.
9.00 Gramofoonmuziek.
9.15 „En nu... Oké" (opn.).
10.30 Berichten ANP.
10.35 Zang en pianoduo.
II.00 Orgel en hobo.
11.30 Cor Steyn's accordeon-orkest.
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
FEU I LLETON
MAURICE WALSH
48.
„Ik zie je best! Ik heb je onder schot. Kom
maar voor den dag, beste vriend, anders
*hiet ik je hoofd tusschen je schouders
tig."
Julie fluisterde: „Dat is Mullally!"
„Hij heeft me voor den mal gehad," zei Ja-
ttesy kortaf. „Wees stil hij weet nog niets."
De hond begon opnieuw te blaffen den
helderen blaf van een Ierschen setter maar
hield weer op, klaarblijkelijk onder de aan
maning var. een schep.
„Hoor je me niet, jfj brulde de jacht
opziener. „Kom voor den dag of ik schiet je
vol hagel."
Jamesy probeerde Juli met een schouder te
dekken, verder probeerde hjj geen enkele be
weging. Er verging een halve minuut, toen
hoorden zij den jachtopziener een scherp
hevel geven.
.Vooruit, Springer, drijf hem er uit, jon
gen!"
Jamesy, de oude vechtersbaas, klemde de
'tonden opeen, nam zqn geweer bq den loop
en duwde Julie nog verder achter zich. Ja
mesy was voor geen hond ter wereld be
vreesd noch voor zijn eigenaar.
De hond kwam recht op hem af, zelfs zon
der maar te brommen, maar toen hij nog een
sprong of zes van hem verwijderd was, hield
hj) plotseling zijn vaart in en bleef waar hjj
mond. Het signaal, dat hem had doen stil
staan was een licht geklik van duim en vin-
Ser en kwam vanuit een rq struiken, geen
vqf meter achter de beide stroopers. Jamesy
en Juli bleven zoo stil als muizen ineengedo
ken zitten, ze hadden enkel aandacht voor
den 1 ond: een volbloed setter, groot van stuk,
met een fraai gewelfden kop en een pluize-
rigen staart, dien hij als een vlag omhoog
droeg. Hij stond met zijn neus vlak op hen
beiden gericht, één poot opgetild, de andere
stevig op den grond geplant. Op dat moment
klonk weer dat knippend geluid van duim
en wijsvinger, en daarbij nog een zacht ge
fluit. Dat was voldoende. De hond begon te
janken en sprong de stroopers voorbij, met
wuivenden staart. Hij stortte zich in het
struikgewas achter hen, daar hoorde men
een verward lawaai in de bladeren de takken.
Ze hoorden een dringend gefluister: „Af.
Springer! Af!" en toen was alles stil behalve
een rhytmisch vegend geluid, dat sprak van
een verrukt kwispelende staart. Weer klonk
dat haastige, dringende gefluister.
„Ga terug, jong, terug! Ga! Wees gehoor
zaam."
De prachtige gedresseerde hond gehoor
zaamde direct, hij kwam het struikgewas
weer uitloopen, na een paar passen keek hij
nog eens achterom, hoorde een bevelend gesis
en snelde naar de plaats, waar de jachtop
ziener stond.
En terwijl hij liep ve 'iief zich achter hen
ecu qselijk wanhopige kreet. Hij begon zacht
jes e" smartelijk, met een diepen alttoon.
bleef enkele tellen op gelijke hoogte door
vibreeren, steeg hooger. steeds ïooger, gaf
drie korte, hortende snikken, steeg verder en
steeds verder tot het een gehuil was, waaruit
waanzin sprak. Zoo moest de stem klinken,
de gebroken, snikkende, jammerende, afgrrj-
zingwekkende stem van de „banshee", de
Vrouwe des Doods. Al Jamesy's haren gingen
rechtovereind staan en '.e koude rillingen
liepen hem over den rug. Julie tuimelde tegen
hem aan en hij merkte aan de manier, waar
op zij trillende ademhaalde, dat ze op het
punt stond, om in schreeuwen uit te barsten.
Hq sloeg zqn sterke arm om haar heen en
fluisterde dringende woorden in haar oor.
„Bedenk wie je bent, meid! Wat daar ook
is, het is gekomen om ons te helpen."
Zij zuchtte diep en legde haar hoofd op zijn
beschermende schouder.
Dat vreeselqke gehuil had zijn uitwerking
noch op den hond, noch op haar meester ge
mist. De hond begon te janken en ging er als
een bliksemstraal vandoor den staart tus
schen de beenen, naar den op; ler toe, en
de opziener, die hem zag komen, gilde even
erbarmelqk en wachtte de verdere gebeurte
nissen niet af. „Heilige Moeder Gods, red
me!" Man en hond barstten uit het struik
gewis te voorschijn en renden het open gras
veld voor het huis op; bij hun nadering be
gonnen al de honden in de kennels mee te
huilen.
Toen kwam een bedaarde vrouwenstem
vlak boven de hoofden van onze vrienden:
„Komen jullie er eens uit, dan kunnen we
kennis maken!"
Jamesy Coffey kwam aan den rand van het
rhodondendronperk overeind waarbij hij Julie
mee hielp op staan en ocht al 'jn moed by
elkaar, om de vrouw, iie het woord tot hen
gericht had, aan te kijken. De hemel was nu
schoon gewaaid en de volle maan zond haar
schuine stralen door de takken van een plan-
taan; Jamesy Coffey herk nds de vrouw op
het eerste gezicht. D-t was de jonge me
vrouw Trant van Dounbeg, die Copaleen Rua
van hem gekocht had, de eigenares van het
landgoed en daar ston 1 hq met twee van
haar fazantenhanen in zqn zakken en een
ingekort jachtgeweer in zqn poot Wat een
prachtig geval van betrapte strooperij! Welke
landeigenaar zou het zich mooier wenschen.
Elspeth Trant droeg een regenjas met een
ceintuur bqeengehouden en een aansluitend
regenhoedje over het haar. Bq het bleeke
licht der maan was haar gezicht heel wit en
haar oogen heel donker. Die donkere oogen
zouden zich niet zoo licht vergissen.
„O!" zei ze verrast. ,,U bent Jamesy Cof
fey?" Zq wierp een blik o^ Let meisje naast
hem. „En juffrouw Julie Brien?"
Behalve de verbazing klonk er nog iets
anders uit haar stem, een mengsel, half op-
luchtig, half teleurstelling. Was het mogelijk,
dat zi, hem onder die boomen voor iemand
anders behouden had, en dat ze nu teleur
gesteld was, dat het die ander niet was, ter-
wql ze het gelijke-tijd toch wel prettig vond,
dat die ander niet bij nach'. en ontij met dat
mooie meisje in de bosschen rondzwierf?
„Ja, mevrouw!" zei Jamesy opgewekt. „Wq
komen u het paard brengen."
„Heb je dat hier?" Haar lachje was een
beetje te slim. „Ben je alleen?" Zij keek vol
verwachting naar de struiken achter hen.
„Hij is niet ver hier vandaan, mevrouw!"
zei Jamesy.
„U bedoelt hq is ai het kamp bij uw
h j noemt u hem ook weer uw leerling?"
„Neen, mevrouw! Mijn leerling, Rogue
McCoy heeft me in den steek gelaten en is
naar Dublin gegaan."
„O, ja?" zei ze, een weinig teleurgesteld.
Nu volgden er eenige minuten var wonder-
lqk zwijgen. Jamesy manoeuvreerde zqn ge
weer wat verder uit het gezicht. De volgende
vraag was hem wel wat al te recht op den
man af.
„Zou ik mogen vragen wat u hier bent ko
men doen?"
„We waren zoo'n beetje aan het wandelen
in de maneschqn, Juli en ik," zei hij vriende
lijk en hij voegde er aan toe: „Da^ doen we
vaak, meviouw!"
„Dat heb ik begrepes zei ze droogjes. „Ik
ga ook wel eens graag wat wandelen op een
winderigen avond, als de maan schqnt en
soms vergrijp ik me dan wel aan één van
mqn eigen fazanten."
„Een heel aardig tijdverdrijf en heelemaal
niet gevaarlqk!" stemde Jamesy opgewekt
toe.
„Ja als het gevaarlqk zou zijnmom
pelde zij. „Wat bent u verder van plan?"
„Als het u hetzelfde is, mevrouw, dan gaan
we nu den kant van huis maar weer op. Mor
genochtend zal ik u het paard brengen."
„Goed, ik loop een eindje met u mee hier
langs het huis."
Jamesy aarzelde. Maar wat hielp het? Ze
had hem herkend en op dit oogenblik kon hq
haar op geen enkele manier overdonderen en
hen beiden er zoo uitdraaien. Het was maar
verstandiger, den weg te volgen, dien zij hun
aanwees en op hun goed gesternte te ver
trouwen.
„Juist zooals u wilt, mevrouw," betuigde hy
zqn instemming.
Samen liepen zij nu den heuvel af, Elspeth
Trant een paar passen voor beiden uit.
Julie Brien had nog geen woord gesproken,
want evenals haar moeder bezat zq de gave
van te kunnen zwijgen, En nu zweeg Elspeth
Trant ook, verdiept als ze was in haar eigen
gedachten. Maar Jamesy bleef nooit lang stil.
Hij wist ook, dat het niet verstandig was, een
vrouw lang te laten nadenken en hq zocht zijn
hersens af naar een onderwerp, dat een lich
tere wending aan de gebeurtenissen kon geven.
„Weet u, wat ik in uw plaats zou doeii,
mevrouw?" vroeg hij haar.
„Nu?"
„Ik zou dien Mullally een schop geven voor
zqn achterste, dat hij over de maan vloog."
„Dat is nog al zoo iets! Waarom?"
„Ten eerste is hij een laffe kerel, en ten
tweede was dat geen manier om zoo'n prariit
van een hond te behandelen. U kunt me ge-
looven of niet. maar ik had hem graag zijn
pooten gebroken, en daar zou ik dan later
maar weer spqt van gehad hebben."
„Gelukkig maar, dat ik Springer ger:d heb."
„Dat is zeker, mevrouw, en wij profitferden
er tegelijk met het beest van daa»-bq komt
dat ik nog nooit een beter opgevoeden hond
gezien heb."
„Ik hoop. dat ik u geen yan beiden aan het
schrikken heb gemaakt?"
Wordt vervolgd.)