,#rv£/? VIM m pi Pamflet leidde tot ontslag Radioprogramma door edgar ricl. burroughs 39. Het volgen van de apen ging niet snel, want Tarzan moest steeds naar de sporen zoeken in de jungle. Hier was het een gebro ken tak, daar een diepe voetindruk. Maar toen de duisternis inviel, wist hij, dat zijn taak ho peloos was. Intussen zaten de apen in een grote kring rondom hun gevangene, die op de grond lag, in afwachting van haar lot. Ein delijk, toen de eerste bleke stralen van de maan zich door de duisternis boorden, stonden de apen op. Twee van hen liepen naar de ce- remoniele aarden drum en begonnen hierop te slaan. Bij deze spookachtige dodenmuziek begonnen de andere apen te dansen. Als de man in het zenith stond, zouden zij hun ge vangene doden en haar daarna verslinden. Tarzan ving de doffe slagen van de aarden drum op. Hij ging nu in de richting van het geluid voort, even gemakkelijk als een zee man op zijn compas. Maar zou hij nog op tijd by de fatale plek komen, voordat de apen Ma- gra hadden gedood? >dacfear van het „Nationale Dagblad" voor den rechter Hij noemde Joden „het uitvaag sel van het menschdom". Gisteren moest voor de strafkamer van JeHaa-gsche rechtbank zich verantwoorden de cultureels redacteur van „Het Nationale de heer E. J. R., die op 23 April jn penoemd blad een artikel had doen op nemen getiteld: „Boeren, ontplooit den n noodvlag". Dit artikel werd in hooge mate beleedi- gend geacht voor de Joden. Wegens be- «ediging van een volksgroep moest. R. zich Mpan ook gisterochtend verantwoorden. In dit artikel werden de Joden er van beticht dat zij den boeren op allerlei slinksche en geraffineer de wijzen hun land afhandig pro- beeren te maken, terwijl deze volks groep verder het uitvaagsel van het menschdom werd genoemd. I'8- De officier van justitie, jhr. mr. van Ilq'Asch van Wijck vond het artikel in hooge mate beleedigend en vorderde een geld boete van f 200.subs. 100 dagen hechte nis en een voorwaardelijke gevangenisstraf tan twee maanden. De verdediger, mr. A. J. van Vessem, leitte vrijspraak. Het artikel wil alleen itick zij het dan zeer scherpe leve- m op de handelingen van sommige Joden, wordt, aldus pl., van Joden, niet van dè' 'n, gesproken, zoodat niet de heele igroep zich beleedigd kan gevoelen. Ktspraak 8 December. [Hagenaars van hun inweelen bestolen Tot een "bedrag van f 5000.ont vreemd. Woensdagavond is in een woning aan en Benoordenhoutschen weg te Den Haag een brutale inbraak gepleegd. De bewoners waren naar den ijshockey wedstrijd gaan kij ken en kwamen pas om 12 uur thuis. Toen ontdekten zij, dat onbevoegden zich toe gang tot hun woning hadden verschaft. Deze hadden door het indrukken van een wit van de tuindeur aan de achterzijde en 'Z Tervolgens door het verbreken van een spanjoletsluiting zich toegang tot het per ceel verschaft, dat zij geheel hebben door tocht. Uit een linnenkast op de eerste verdie ping, welke zij openbraken namen zij een ioot aantal sieraden weg. Hieronder waren enkele juweelen, horlo- p, armbanden en oorhangers te samen or een waarde van ongeveer f 5000. H.M* de Koningin gaat naar België VOOR EEN TEGENBEZOEK AAN KONING LEOPOLD. De Regeeringspersdienst meldt: Het ligt in het voornemen van H. M. de Koningin om het Haar gebrachte offici- eele bezoek van Z. M. den Koning der Bel gen in het voorjaar of den vroegen zomer van het volgend Jaar te beantwoorden. Het ontslag van den Rijkstuin- bouwconsulent voor Zuid-Gel derland blijft gehandhaafd. Gisterochtend heeft de Centrale Raad van Beroep uitspraak gedaan in de zaak van Ir. van der Veen, oud-rijkstuinbouwconsulcnt voor Zuid-Gelderland en oud-directeur van de rijkswinterschool te Hees bij Nijmegen. De beslissing van 't Amb tenarengerecht te Arnhem werd: be vestigd, zoodat het ontslag blijft ge handhaafd. Naar men zich herinneren zal heeft de regeering ir. van der Veen ongeveer een half jaar geleden uit zijn functies geschorst, om dat hij beschouwd werd als de schrijver van een pamflet, waarin bepaalde maatregelen der regeering ten aanzien van den tuinbouw scherp werden aangevallen. Korten tijd la- Hur- werd ir. van der Veen uit 's Rijksdienst ontslagen. Het door Ir. van der Veen bij het Ambte- harengerecht te Arnhem tegen dit ontslag aangeteekencle beroep werd door dit colle ge ongegrond verklaard, evenals zijn be roep tegen de schorsing. In zijn uitspraak overwoog het Arnhem- sche ambtenarengerecht o.m. dat voor het minst is komen vast te staan, dat klager een belangrijk aandeel heeft gehad in het op verborgen en heimelijke wijze vermenigvul digen van een stuk, waarvan hij wist, dat het voor verspreiding bestemd was en waar van hij, zijn ondergeschikte mevrouw B. W. G. Roos-Spaargaren tot dit laatste had ver bonden. Kapper-oplichter Tot acht maanden gevangenis straf veroordeeld. Het Gerechtshof te Amsterdam veroor deelde een kapper, die zich niet ontzag op valsche kwitanties gelden op te halen, die z.g.n. bestemd waren om blinden werk te verschaffen, doch welke gelden door ver dachte zelf werden gebruikt, wegens op lichting en valschheid in geschrifte tot acht maanden gevangenisstraf. Het O.M. had negen maanden gevorderd en de rechtbank had hean tot één jaar ver oordeeld. Onrust aan de Poolsch- Russische grens Sovjets hebben de ontruiming der grenszóne hervat. De Poolsche dagbladen publiceeren be richten van de Poolsch-Russische grens be treffende een hervatting der ontruiming door de Sovjets van de bevolking uit de grenszóne. Treinen met uitgedrevenen wor den des nachts naar het binnenland gereden. De Poolsche bladen voegen hieraan toe dat deze massale, ontruiming toegeschreven zou moeten worden aan opstanden onder de boeren in de omgeving van Szetietowka. De Russische militaire autoriteiten zijn in sommige grenssectoren overgegaan tot den bouw van een palissade van 3% meter hoogte, voorzien van prikkeldraad en be waakt, zulks, volgens genoemde bladen, om de gebeurtenissen aan het oog der Poblsche bevolking te onttrekken. Bij geruchte ver luidt, dat de bouw van een dergelijke palis sade langs de geheele Poolsch-Russische grens ontworpen zou zijn. Trofzkisme voerf naar den dood Weer drie vonnissen in Rusland. Voor het krijgsgerechtshof van het Sibe rische militaire district Nowosibirsk is een proces gevoerd tegen een groep landbouw- functionarissen, die beschuldigd waren van sabotage, Trotzkisme en voorbereiding van daden van terreur. Drie beklaagden werden ter dood veroordeeld. Dc vrije scheepvaart op de Jangtse Wederom een Britsche stap. De Britsche ambassadeur heeft gisteren een bezoek gebracht aan den Japanschen minister van buitenlandsche zaken, dien hij er van in kennis stelde, dat de Britsche re geering niet als geldig zal aanvaarden de Japansche argumenten tegen een herope ning van de Jangtse. REINIGT ALLES ook mf «ten en octkm OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN „Ik hoop dat het waar is" Roosevelt over de toelating van vluchtelingen in Palestina. President Roosevelt, die zich te Warm- springs (Georgia) bevindt, heeft aan de pers de volgende verklaring verstrekt: Hier wordt gemeld, dat het aantal vluch telingen, wien verlof tot toegang in Pales tina wordt verleend, aanzienlijk zal worden verhoogd en vooral, dat verblijfsvergunning zal worden gegeven aan vele kinderen en jonge menschen. Ik ben niet in staat de juistheid van dit bericht na te gaan, maar ik hoop dat het waar is. Duifsche Soc.-Dem. Partij in Slowakije ontbonden De Slowaaksche minister van binnenland- sche zaken heeft besloten dat het optreden van de Duitsche sociaal-democratische partij in Slowakije gestaakt moet worden, aange zien aan den eenen kant dit optreden de goede betrekkingen van Slowakije met de nabuurlanden zou bedreigen, en aan den anderen kant op grond van de openbare veiligheid en orde in Slowakije. Britsche officieren overvallen Door inlandsch soldaat. Een inlandsch soldaat die op wacht stond voor een kamp nabij Mowshera (Britsch-In- dië) heeft een aanslag gepleegd op een aan tal Britsche officieren. Drie officieren, een luitenant-kolonel, een kapitein en een lui tenant werden gedood, drie andere officie ren gewond. Villa's van filmsterren verbrand Zware boschbrand in Californië In de omstreken van Santa Monica en Ma- libour-Beach, (Californië), twee plaatsen died ruk bezocht worden door filmsterren uit Hollywood, woedt een zware boschbrand Duizenden menschen hebben hun woningen moeten verlaten, en de wind, die het vuur aanwakkert, vormt een bedreiging voor de vele buitenverblijven in beide steden. In Los Flores, Temeschal en Sant a Ynez zijn talrijke villa's vernield, waaron der verscheidene van filmartisten uit Hol lywood. Vele personen worden vermist, en eenige honderden huizen zijn vernield. ZATERDAG 26 NOVEMBER 1938. Hilversum I. 1875 en 415,5 m. KRO-Uitzending. 8.009.15 Gramofoonmuziek. (Om ca. 8.15 Berichten). 10.00 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstige causerie. 12.00 Berichten. 12.15 KRO-orkest. (1.001.20 Gramofoonmuziek). 2.00 Voor de rijpere jeugd. 2.302.40 Gramofoonmuziek. 2.45 Kinderuurtje. 4.00 KRO-Melodisten en solist. (4.45—5.00 Gramofoonmuziek) 5.30 Esperantonieuws. 5.45 KRO-Nachtegaaltjes. 6.15 Gramofoonmuziek. 6.20 Journalistiek weekoverzicht. 6.45 Gramofoonmuziek. 7.00 Berichten. 7.15 Katholieke RVU. 7.35 Actueele aetherflitsen. 8.00 Berichten ANP, mededeelingen. 8.10 Meditatie met muzikale omlijsting. 8.30 Afgestaan aan de V.D.B. 10.00 Gramofoonmuziek. 10.20 Intermezzo. 10.30 Berichten ANP. 10.40 Internationale sportrevue. 10.55 Gramofoonmuziek. 11.0012.00 Adventsprogramma (gr.pl.) ea declamatie. Hilversum n. 301,5 m. VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.30 —8.00 VPRO. 8.00 VARA-Kalender. 8.05 Gramofoonmuziek. (Om ca. 8.16 Ber.). 10.00 Morgenwijding. 10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven. 12.00 Gramofoonmuziek. (Om ca. 12.15 Ber.). I.30 De Ramblers. 2.00 Causerie „Het nRnderheden-probleem in Tsjecho-Slowakije". 2.15 VARA-orkest. 3.00 Gedeelten iit de Opero „Le coq d'or" (op namen). 4.30 Esperanto-uitzending. 4.50 Fantasia. 5.30 Filmland. 6.00 Orgelspel. 6.30 Zeeuws^h programma. 7.00 Gramofoonmuziek. 7.10 Politiek radiojournaal. 7.30 Bijbelvertellingen. 8.00 Herhaling SOS-Berichten. 8.03 Berichten ANP, VARA-Varia. 8.15 Voor schakers. 8.16 VARA-orkest en solisten. 9.00 Gramofoonmuziek. 9.15 „En nu... Oké" (opn.). 10.30 Berichten ANP. 10.35 Zang en pianoduo. II.00 Orgel en hobo. 11.30 Cor Steyn's accordeon-orkest. 11.5512.00 Gramofoonmuziek. FEU I LLETON MAURICE WALSH 48. „Ik zie je best! Ik heb je onder schot. Kom maar voor den dag, beste vriend, anders *hiet ik je hoofd tusschen je schouders tig." Julie fluisterde: „Dat is Mullally!" „Hij heeft me voor den mal gehad," zei Ja- ttesy kortaf. „Wees stil hij weet nog niets." De hond begon opnieuw te blaffen den helderen blaf van een Ierschen setter maar hield weer op, klaarblijkelijk onder de aan maning var. een schep. „Hoor je me niet, jfj brulde de jacht opziener. „Kom voor den dag of ik schiet je vol hagel." Jamesy probeerde Juli met een schouder te dekken, verder probeerde hjj geen enkele be weging. Er verging een halve minuut, toen hoorden zij den jachtopziener een scherp hevel geven. .Vooruit, Springer, drijf hem er uit, jon gen!" Jamesy, de oude vechtersbaas, klemde de 'tonden opeen, nam zqn geweer bq den loop en duwde Julie nog verder achter zich. Ja mesy was voor geen hond ter wereld be vreesd noch voor zijn eigenaar. De hond kwam recht op hem af, zelfs zon der maar te brommen, maar toen hij nog een sprong of zes van hem verwijderd was, hield hj) plotseling zijn vaart in en bleef waar hjj mond. Het signaal, dat hem had doen stil staan was een licht geklik van duim en vin- Ser en kwam vanuit een rq struiken, geen vqf meter achter de beide stroopers. Jamesy en Juli bleven zoo stil als muizen ineengedo ken zitten, ze hadden enkel aandacht voor den 1 ond: een volbloed setter, groot van stuk, met een fraai gewelfden kop en een pluize- rigen staart, dien hij als een vlag omhoog droeg. Hij stond met zijn neus vlak op hen beiden gericht, één poot opgetild, de andere stevig op den grond geplant. Op dat moment klonk weer dat knippend geluid van duim en wijsvinger, en daarbij nog een zacht ge fluit. Dat was voldoende. De hond begon te janken en sprong de stroopers voorbij, met wuivenden staart. Hij stortte zich in het struikgewas achter hen, daar hoorde men een verward lawaai in de bladeren de takken. Ze hoorden een dringend gefluister: „Af. Springer! Af!" en toen was alles stil behalve een rhytmisch vegend geluid, dat sprak van een verrukt kwispelende staart. Weer klonk dat haastige, dringende gefluister. „Ga terug, jong, terug! Ga! Wees gehoor zaam." De prachtige gedresseerde hond gehoor zaamde direct, hij kwam het struikgewas weer uitloopen, na een paar passen keek hij nog eens achterom, hoorde een bevelend gesis en snelde naar de plaats, waar de jachtop ziener stond. En terwijl hij liep ve 'iief zich achter hen ecu qselijk wanhopige kreet. Hij begon zacht jes e" smartelijk, met een diepen alttoon. bleef enkele tellen op gelijke hoogte door vibreeren, steeg hooger. steeds ïooger, gaf drie korte, hortende snikken, steeg verder en steeds verder tot het een gehuil was, waaruit waanzin sprak. Zoo moest de stem klinken, de gebroken, snikkende, jammerende, afgrrj- zingwekkende stem van de „banshee", de Vrouwe des Doods. Al Jamesy's haren gingen rechtovereind staan en '.e koude rillingen liepen hem over den rug. Julie tuimelde tegen hem aan en hij merkte aan de manier, waar op zij trillende ademhaalde, dat ze op het punt stond, om in schreeuwen uit te barsten. Hq sloeg zqn sterke arm om haar heen en fluisterde dringende woorden in haar oor. „Bedenk wie je bent, meid! Wat daar ook is, het is gekomen om ons te helpen." Zij zuchtte diep en legde haar hoofd op zijn beschermende schouder. Dat vreeselqke gehuil had zijn uitwerking noch op den hond, noch op haar meester ge mist. De hond begon te janken en ging er als een bliksemstraal vandoor den staart tus schen de beenen, naar den op; ler toe, en de opziener, die hem zag komen, gilde even erbarmelqk en wachtte de verdere gebeurte nissen niet af. „Heilige Moeder Gods, red me!" Man en hond barstten uit het struik gewis te voorschijn en renden het open gras veld voor het huis op; bij hun nadering be gonnen al de honden in de kennels mee te huilen. Toen kwam een bedaarde vrouwenstem vlak boven de hoofden van onze vrienden: „Komen jullie er eens uit, dan kunnen we kennis maken!" Jamesy Coffey kwam aan den rand van het rhodondendronperk overeind waarbij hij Julie mee hielp op staan en ocht al 'jn moed by elkaar, om de vrouw, iie het woord tot hen gericht had, aan te kijken. De hemel was nu schoon gewaaid en de volle maan zond haar schuine stralen door de takken van een plan- taan; Jamesy Coffey herk nds de vrouw op het eerste gezicht. D-t was de jonge me vrouw Trant van Dounbeg, die Copaleen Rua van hem gekocht had, de eigenares van het landgoed en daar ston 1 hq met twee van haar fazantenhanen in zqn zakken en een ingekort jachtgeweer in zqn poot Wat een prachtig geval van betrapte strooperij! Welke landeigenaar zou het zich mooier wenschen. Elspeth Trant droeg een regenjas met een ceintuur bqeengehouden en een aansluitend regenhoedje over het haar. Bq het bleeke licht der maan was haar gezicht heel wit en haar oogen heel donker. Die donkere oogen zouden zich niet zoo licht vergissen. „O!" zei ze verrast. ,,U bent Jamesy Cof fey?" Zq wierp een blik o^ Let meisje naast hem. „En juffrouw Julie Brien?" Behalve de verbazing klonk er nog iets anders uit haar stem, een mengsel, half op- luchtig, half teleurstelling. Was het mogelijk, dat zi, hem onder die boomen voor iemand anders behouden had, en dat ze nu teleur gesteld was, dat het die ander niet was, ter- wql ze het gelijke-tijd toch wel prettig vond, dat die ander niet bij nach'. en ontij met dat mooie meisje in de bosschen rondzwierf? „Ja, mevrouw!" zei Jamesy opgewekt. „Wq komen u het paard brengen." „Heb je dat hier?" Haar lachje was een beetje te slim. „Ben je alleen?" Zij keek vol verwachting naar de struiken achter hen. „Hij is niet ver hier vandaan, mevrouw!" zei Jamesy. „U bedoelt hq is ai het kamp bij uw h j noemt u hem ook weer uw leerling?" „Neen, mevrouw! Mijn leerling, Rogue McCoy heeft me in den steek gelaten en is naar Dublin gegaan." „O, ja?" zei ze, een weinig teleurgesteld. Nu volgden er eenige minuten var wonder- lqk zwijgen. Jamesy manoeuvreerde zqn ge weer wat verder uit het gezicht. De volgende vraag was hem wel wat al te recht op den man af. „Zou ik mogen vragen wat u hier bent ko men doen?" „We waren zoo'n beetje aan het wandelen in de maneschqn, Juli en ik," zei hij vriende lijk en hij voegde er aan toe: „Da^ doen we vaak, meviouw!" „Dat heb ik begrepes zei ze droogjes. „Ik ga ook wel eens graag wat wandelen op een winderigen avond, als de maan schqnt en soms vergrijp ik me dan wel aan één van mqn eigen fazanten." „Een heel aardig tijdverdrijf en heelemaal niet gevaarlqk!" stemde Jamesy opgewekt toe. „Ja als het gevaarlqk zou zijnmom pelde zij. „Wat bent u verder van plan?" „Als het u hetzelfde is, mevrouw, dan gaan we nu den kant van huis maar weer op. Mor genochtend zal ik u het paard brengen." „Goed, ik loop een eindje met u mee hier langs het huis." Jamesy aarzelde. Maar wat hielp het? Ze had hem herkend en op dit oogenblik kon hq haar op geen enkele manier overdonderen en hen beiden er zoo uitdraaien. Het was maar verstandiger, den weg te volgen, dien zij hun aanwees en op hun goed gesternte te ver trouwen. „Juist zooals u wilt, mevrouw," betuigde hy zqn instemming. Samen liepen zij nu den heuvel af, Elspeth Trant een paar passen voor beiden uit. Julie Brien had nog geen woord gesproken, want evenals haar moeder bezat zq de gave van te kunnen zwijgen, En nu zweeg Elspeth Trant ook, verdiept als ze was in haar eigen gedachten. Maar Jamesy bleef nooit lang stil. Hij wist ook, dat het niet verstandig was, een vrouw lang te laten nadenken en hq zocht zijn hersens af naar een onderwerp, dat een lich tere wending aan de gebeurtenissen kon geven. „Weet u, wat ik in uw plaats zou doeii, mevrouw?" vroeg hij haar. „Nu?" „Ik zou dien Mullally een schop geven voor zqn achterste, dat hij over de maan vloog." „Dat is nog al zoo iets! Waarom?" „Ten eerste is hij een laffe kerel, en ten tweede was dat geen manier om zoo'n prariit van een hond te behandelen. U kunt me ge- looven of niet. maar ik had hem graag zijn pooten gebroken, en daar zou ik dan later maar weer spqt van gehad hebben." „Gelukkig maar, dat ik Springer ger:d heb." „Dat is zeker, mevrouw, en wij profitferden er tegelijk met het beest van daa»-bq komt dat ik nog nooit een beter opgevoeden hond gezien heb." „Ik hoop. dat ik u geen yan beiden aan het schrikken heb gemaakt?" Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1938 | | pagina 7