Wij lazen voor U.... ym V IN Meineed uitgelokt Sommeling in het gelijk gesteld Radioprogramma DOOR ÏEDGAR RICL. BURROUGHS 48. Thome en Lal Taask kwamen eindelijk bij een opening in de rotsen aan. „Volgens de kaart begint hier het pad naar Athair" zei. Thome, terwijl hij naar een ruw, nauw pad wees, dat vlak langs de rand der rotsen liep. „Dat kunnen wij niet volgen", zei de Hindoe zacht, „daar zou zelfs een gems geen' kans voor zien." „O, dat geeft niet, wij zullen het wel kunnen." antwoordde Thome, „denk maar aan den vader der diamanten". Lal Taask trachtte zijn zenuwen meester te worden en volgde zijn meester op het smalle, gevaarlijke pad. Langzaam klommen zy omhoog. Toen de nacht inviel hadden zij een klein platform bereikt, dat hen als een veilige haven voor- kwam na de vresejijke tocht langs de rotsen. „Ik heb het gevoel, dat wy worden gadege slagen," zei Lal Taask eensklaps huiverend. „Daas!" bromde Thome, wie kan ons hier nu gadeslaan?" „Daar, o lieve help!" schreeuwde Taask en viel op de grond alsof hij door de bliksem getroffen was. Thome keek nu in de duisternis en zag een lichtende doodskop, die langzaam tussen de bomen heen en weer be woog. De vluchtelingen en onze werk- loozen. Het „Liberale Weekblad" schrijft, dat het woord „demagogie" te mooi is voor de prak rijken, in de N. S. B. pers toegepast, om bij [voorbaat haat te zaaien tegen de Joodsche 'luchtelingen. Tegenover ieder bericht om rent voor hen bijeengebrachte gelden wor- •n telkenmale berichten geplaatst omtrent jze eigen werkloozen. Alsof de toestand van onze werkloozen I— hoe betreurenswaardig deze ook moge jzijn vergelijkbaar is met die van de rampzalige vluchtelingen, die, mishandeld veelal eerst in concentratiekampen, be roofd van al hun bezit en gescheiden van hun familieleden en kinderen, omtrent wier jot zij meestal volkomen in bet onzekere jverkeeren, aan onze grenzen komen. Wij hebben, aldus het blad. een heel wat beteren dunk van onze werkloozen dan de politiekelingcn van de N. S. B. en zijn er van overtuigd dat zeker 95 pCt. van hen, als dat noodig mocht zijn, zelf no£ wel enkele dubbeltjes zou willen en kunnen missen voor deze rampzalige slachtoffers van ras senhaat en terreur. „Nederland ls pasklaar voor de Joden." Het Nationaal Dagblad (N.S.B.) schrijft: Mets is te dol voor de democratie. Het tosit den heer Albarda, den leider der z.g. üf.A.P., den leider m.aw. der partij die L, fielijk aanziet, dat arbeiderskinderen in kt Zuiden (Oss) ongestraft van hun eer worden beroofd, geërgerd, dat de N.S.B.- iractie aan zijn geweeklaag over de Joden kinderen geen geloof beeft gehecht. De N.S. B.-fractic der Tweede Kaïn er had Albarda toegeroepen: „Is het ernst mot uw klachten, dien dan een motie in om tien, twintig of vijftigduizend Joden hier toe te laten. Doet gij dit niet, dan zijn uw klachten niet ge meend"! De heer Albarda en zijn partij worden in klimmende mate door de arbeiders gewan trouwd. Deze arbeiders zijn er getuige van geweest, dat Albarda hen in den-steek liet. Welnu, de heer Albarda heeft zich willen rehabiliteeren en heeft tot minister Colijn een interpellatie gericht, zoo tam, zoo onder worpen, dat bet een ieder, die zich de revo- lutionnaire taal van Pieter Jelles Troelstra herinnerde, wonderlijk te moede werd. Al barda heeft gecapituleerd, zooals hij capi tuleerde voor de Staatspartij, toen deze niet duldde, dat de Augiasstal in Oss gereinigd en de marechaussee gerehabiliteerd werd. Het. schuim stond de heeren Albarda, Wendelaar en Van Gelderen en hoe de an dere bondgonooten van Goseling nog verder mogen beetcn, letterlijk op den mond, toen dj houtweg verklaarden, dat Mussert's plan om een Joodsch tehuis te stichten in Zuid- Amerika (uit de vcreeniging van Fransch - Uit de Pers van heden en Britsch Guyana met Suriname) gelijk stond met een deportatie naar onherbergza me oorden. De Jood Van Gelderen, die natuurlijk hee- lemaal geen lust heeft weldra te verhui zen, was de brutaalste. Deze adjudant van Albarda voelt er niets voor het Joodsche volk door noesten vlijt cën eigen vaderland te laten opbouwen. Het moet voor de heeren pasklaar gemaakt worden; dat moeten ze ker de Europeanen doen,. Offeren niet En- gclsche soldaten in Palestina het leven voor de Joodsche immigratie? Woudenberg, de N.S.B.-arbeidcrsafgcvaar- digde heeft deze redekavelende Kamer ver teld, dat onze voorvaderen West-Indiö ge koloniseerd hebben, dat zij met de vuisten den Nedcrlandschen bodem aan de zee en de rivieren hebben ontworsteld. Het is na tuurlijk begrijpelijk, dat de Joden Neder land tot hun Palestina willen maken. Joden er in. Nederlanders cr uit! Hier is het, aldus de Mussertkrant pasklaar, wat zouden zij een eigen tehuis oprichten. In het Handelsblad (lib.) vinden wij on der het hoofd „Omgekeerde wereldecono mie?" o.m. het volgende: In de eerste tien maanden van het loopcn- de jaar werd 809.000 kilo varkensvleesch in gevoerd en dit terwijl onze eigen productie sedert jaren aan een rigoureuze beperking is onderworpen en de rcgccrïng af en toe tienduizenden varkens uit de markt moet nemen, om de prijzen te behoeden voor een al te diepen val. Wij hebben deze zaak eens nader onder zocht cn daarbij is ons gebleken, dat bet hier gaat om lichte bacon varkens, zpnder kop, pooten en reuzel, in het gewicht van gemiddeld 55 a 00 k.g. en alle afkomstig uit Litaucn. Zij worden ingevoerd voor een prijs van op dit oogenblik 44 cents per kilo c.i.f. en worden verwerkt tot vleesch- waren, die geëxporteerd worden. In de pu blicaties van het Centraal Bureau v. d. Sta tistiek kan men ze vinden onder „Invoer", post 49, blz. 2. Alleen al in dc maand Octo- ber werd 112.000 kilo, overeenkomende dus met ongeveer tweeduizend van dit soort, var- kenhs ingevoerd ;in JanuariOctober werd ingevoerd 890.000 kilo, dus rond 15.000 a 16000 varkens. Zoo doorgaande zal het loo- pende jaar dus een invoer opleveren van tegen de twintigduizend varkens! Men zal moeten toegeven, dat het eenigszins vreemd aandoet, dat ons land waar de varkenstcclt beperkt wordt en de regeering nog onlangs duizenden zware varkens ilit de markt moest nemen en tegen lagen, doch geheimen prijs naar Duitseh- land exporteeren, terwijl op 't oogen blik overtollige baconvarkens wor den ingeblikt voor de werkloozen aan den anderen kant rond twintig- duizend varkens in cén jaar bin nenlaat uit Litauen, een land, waar FEU I UETON MAURICE WALSH 57. „We zijn verloren," riep Rogue. „Binnen twee minuten zullen ze hem gaan lynchen." Hij trok Ailish en Daheen met zich mee. ..Laten we maken, dat we wegkomen, zoo lang de kust nog vrij is. Daarenboven moet je maken, dat je droog goed aan krijgt." „Jy bent de beste, Rogue!" zei Ailish. „En jij de beste van de bovenste plank!" zei Rogue. Bij die woorden voelde Ailish een gloed, weldadiger dan die van den warmen wijn, door haar leden stroomen. 2. Maar noch de warme wijn, noch de warme woorden waren in staat om de jonge dame, die zich nu Ailish Conroy noemde, te be hoeden voor de verkoudheid, die voor haar in het vat lag. 's Nachts begon haar keel, die ze teveel had ingespannen, pijn te doen, haar hoofd begon te bonzen, koude rillingen liepen haar langs den rug, de ruimte in den woon wagen, zwak verlicht door het roode lampje hij het heiligenbeeldje, leek hoe langer hoe benauwder te worden, zoodat zij haar fijne armen boven de dekens uitstrekte; toen begon haar keel te kriebelen en ze moest hoesten, een droogen. benauwden kuch. In het bed aan de andere zijde kraakte de matras en Maag's klokstem murmelde: „Nu komt de verkoudheid opzetten." Als eenig antwoord kwam een heesch ge fluister. „Morgen zal het wel weer beter zijn, bruine moeder." Maar bruine moeder stond meteen ook al by haar bed, greep haar handen, voelde over haar voorhoofd, streelde haar hals. „Niets meer dan een verkoudheid, lieve schat. Je hebt zeker wel dorst?" „Wel een beetje, moeder." „Ik zal een lekkere warme citroenkwast voor ons beiden maken. Houd je handen onder het dek, liefje." Ze stak een klein lampje aan, maakte een blazend primus stel aan het branden en zette er haar blikken keteltje op. Julie, vast in haar eersten jongen slaap, bleef rustig adem halen achter het cretonnen gordijntje voor de kooi. Binnen twee minuten werd er zachtjes aan de deur gerammeld, waarop Maag Carty een doek om haar schouders sloeg, de bovendeur openmaakte en naar buiten keek. „Wie is daar?" „Rogue alleen maar. Ailish is toch niet ziek?" „Wat zou die stevige kleine rakker man- keeren?" fluisterde zij terug. „Ik kon alleen maar niet slapen met dien regen op het dak. en daarop maak ik een kopje thee tot troost. Maak dat je weer in je bed komt. domme jongen, anders vat je nog kou met je bloote voeten." Zij hoorde hem terug stommelen naar de huifkar en fluisterde tegen Ailish: „Hij is net een kloek met kuikens je zou denken, dat hy je moeder was." „Maar meer ook niet!" zei Ailish heesch. „Hij houdt verschrikkelijk veel van je liefje." „Niet meer dan van één van de anderen." „Van ons houdt hij zeker ook. maar wees nu rustig liefje, anders gaat je keel maar weer pijn doen." Rogue klom onder de huif terug, waar Jamesy rustig op zijn rug lag en Daheen dier» in een weldadigen jongensslaar» gedompeld lag. 's Nachts onder de huif was Jamesy nooit brommerig of ruziezoekend. mede wij geen intensief handelsver keer onderhouden. Op de tot vleeschwaren verwerkte eigen varkens wordt bij export een toeslag ver leend. Is het dan niet mogelijk, om onze eigen blijkens het uit de markt nemen althans overtollig geachte varkens in plaats van Litausche varkens tot export- vleeschwaren te verwerken? De huidige si tuatie lijkt op 't eerste gezicht nogal onlo gisch. Een echtscheidingsaffaire. De 43-ja.rige kolen werk er J. J. ter S. is wegens uitlokking van meineed door de Rotct.rdamsche rechtbank veroordeeld tot een gevangenisstraf van één jaar, van welk vonnis hij in appèl kwam bij het Haagschc gerechtshof. Uit het getuigo-verhoor voor dit college bleek, dat ter S. in een echtscheidingsproce dure met zijn echtgenoot® gewikkeld was. Volgens de verklaringen van zijn vrouw loefde verdachte inet oen andere vrouw samen, waarop zij een oisch tot echtschei ding indiende. Verdachte zelf beantwoordde zijn vrouw met een weder-eisch, haar van overspel be lichtende. Om dit te bewijzen had hij oen kameraad overgehaald om voor de recht bank te betuigen, dat déze zijn vroftw in een bar had gezien, omringd door een aan tal mannen. Deze verklaring bleek op onwaarheid te berusten, daar "de kastelein als getuige me dedeelde, dat de vrouw nooit in zijn café's is geweest. Ook de kameraad bekende, dat hij de val- sche verklaring heeft afgelegd om verdach te een plezier te doen. Deze had hem er eerst twee kwartjes, la ter nog twee gulden voor gegeven. De Kameraad was evenwel wegens mein eed vervolgd en veroordeeld tot zes maan den gevangenisstraf. Verdachte zelf hield vol, dat de vrouw wèl in het café is geweest en dat de ka meraad zelf aangeboden heeft om eens te gaan kijken. Dat zoowel hij, als de vrouw en de kas telein nu anders verklaren, schreef vcrclacn- te toe aan het feit, dat ze tegen hem sa men spannen. Dc advocaat-generaal achtte de getuige- vork Uiringen zoo duidelijk en pertinent, dat hij do uitlokking bewezen achtte cn beves tiging van het vonnis van de rechtbank vorderde. De verdediger concludeerde tot vrijspraak cn drong subs. op een voorwaardelijke straf aan. Uitspraak 19 December. Staatshoofden voor de radio OOK KONINGIN WILHELMINA. Het bestuur van de wereldtentoonstelling 1939 te New York deelt mede, dat plannen worden gemaakt voor een reeks radio-rede- voeringen uit te spreken door de vertegen woordigers van elf staten, die bij deze gele genheid vricndschapsboodschappen zullen zenden. De redevoeringen zullen op 1 Januari 1939 aanvangen met die van Lebrun, den presi dent van Frankrijk, en eiken Zondag worden vervolgd, tot 23 Juli. Tot de staatshoofden, die het woord zullen voeren, behoort o.m. de Koningin van Nederland. De boodschappen zullen op de korte golf in het betreffende land uitgezonden en in de Vereenigde Staten heruitgezonden wor den. Hoege Raad acht art. 2 R.A.P. niet verbindend. Weer zes wilde busdiensten verboden. De Hooge Raad heeft gisteren hij vervroe ging arrest gewezen in de azak betreffende de „wilde" autobusdiensten. Zooals men weet, had de ambtenaar van van het O.M. cassatie aangeteekend tegen het vonnis van den Haagschen kantonrech ter, den heer N. Sommeling, terecht staande wegens het zonder vergunning onderhouden van 'n autobusdienst Den HaagAmster dam, van rechtsvervolging heeft ontslagen. Dc advocaat-generaal concludeerde op 14 November jl. tot vernietiging van het vonnis van den kantonrechter. De Hooge Raad heeft thans het cassatie beroep verworpen, overwegende, dat. artikel 2 van het Reglement Autovervoer Personen waarin verboden wordt, herhaaldelijk met een motorijtuig tegen vergoeding per sonen te vervoeren, onverbindend is. Uitspraken van den Amster- damschen president. De president van de Amsterdamsche ar rondissementsrechtbank heeft uitspraak gedaan in zes korte gedingen, door de Spoorwegen en de Cooische tram aanhangig gemaakt tegen wilde autobusdiensten,. Ver boden werden de dienst AmsterdamBus- sum van Kocli, dc Grono-express (Amster dam—Groningen v.v.), de Stormvogels (Am sterdam—IJmuidcn), de N.V. Brilman (Am sterdam—Enschede), N.V. van de Bcrge- Ticlcman (AmsterdamApeldoorn) en Avan- ti). (AmsterdamHaarlem). WOENSDAG 7 DECEMBER 1938. Hilversum I, 1875 en 415,5 m. NCRV-uitzending. 6.307.00 Onderwijs fonds voor de Scheepvaart. 8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.30 Ge luk wenschen). 10.30 Morgendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.15 Ensemble v. d. Horst. 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek. 12.30 Vervolg concert en gramofoonmuziek. I.30 Gramofoonmuziek. 4.45 Felicitaties. 5.00 Voor de kinderen. 5.45 Gramofoonmuziek. 6.00 Zang, piano en gramofoonmuziek. (Om 6.30 Berichten). 6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan- varingsreglement. 7.00 Berichten. 7.15 Causerie over .de grondslagen der muziek. 7.45 Causerie over leerbewerking. 8.00 Berichten ANP., herhaling SOS-Berlchten: 8.15 NCRV-Harmonie-orkest en wedstrijd. In de pauze: Gramofoonmuziek. 10.00 Berichten ANP. actueele uitzending. 10.30 Gramofoonmuziek. 10,45 Gymnastiekles. II.00 Zang, piano en gramofoonmuziek. 11.30 Gramofoonmuziek. 11.50—12.00 Schriftlezing. Hilversum II, 301,5 m. VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.30 —8.00 VPRO. 8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten), 9.30 Causerie „Onze keuken". 10.00 Morgenwijding. 10.20 Uitzending voor Arbeiders in de Continu bedrijven. 11.40 Causerie voor de werkloozen. 1 .00 Gramofoonmuziek. 12.15 Berichten. 12.17 Het VARA-Orkest. I.151.45 „Esmei-alda", m.m.v. solist. 2.00 Voor de vrouw. 3.15 Voor de kinderen. 5.30 Het VARA-Orkest en gramofoonmuziek. 6.28 Berichten. 6.35 Gramofoonmuziek. 6.40 Causerie over de financiering der sociale verzekering. 7.00 V AR A-Kalender. 7.05 Gelukwenschen. 7.10 Gramofoonmuziek. 7.15 Causerie „Van Streven en Strijden". 7.30 Causerie „Om het oude volk". 8.00 Herhaling SOS-Berichten. 8.03 Berichten ANP, VARA-Varia. 8.15 Voor schakers." 8.16 „Schuldig of onschuldig?", voordracht. 8.21 Fragmenten uit de operette „Rose ma voisine". 8.45 Radiot'toneel. 10.00 Beric. .ten ANP. 10.05 Het Residentie-orkest, m.m.v. soliste. (Opnamen). II.00 Declamatie. 11.25 Gramofoonmuziek. 11.30—12.00 De Ramblers. „Er was toch niets?" vroeg hy zachtjes. „Nee alleen maar licht in den wagen." „Slaap je eigenlijk nooit eens?" „Het is wel eens erger geweest." „Ailish in orde?" „Maag Carty zegt van wel ze was bezig thee te zetten." ..Zoo'n fijne juffer!'> Hij richtte zich op een elleboog op. „Ik zou «ok wel een kop willen!" Rogue kwam overeind. „Wacht even, dan zal ik een beker vol voor je gaan vragen." Jamesy duwde hem terug. „Wel nee, jongen! Als ik op dit uur van den nacht thee ging drinken, dan zou ik geen oog meer dicht doen. Slaap is een heerlijk ding." „Dat is het," stemde Rogue in. „Een koste lijk ding is het hoewel er tijden zijn ge weest. dat ik het meer een martelwerktuig van Satan heb gevonden." „Ach, ja, vond je dat? Hoor eens, die tyden heb ik ook gekend!" „Och!" riep Rogue vol belangstelling uit, „dat spijt me, Jamesy." „Goed gezegd! Ik herinner het me nog best. Ik heb eens tien pond gezet op Amberwave, dat hij de National winnen zou, en wat doet de bastaard Hij komt bij de tweede hindernis te vallen! Toen heb ik een week lang niet kunnen slapen net als mijn oude vriend John Wals'n van Ballydonohue. die nog geen nacht geslapen heeft, sinds de Valera ge kozen is. Had het iets met een paard te maken „Gewoonlijk hebben zij iets met paarden te maken," zei Rogue effen. „Zeker zeker! Weet je. wat ik de laatste dagen als eens heb gedacht?" „Niet alles!" „Ik ben bezig geweest een plan in elkaar te zetten vcor de lente, als het eenmaal zoo ver komt. Jij en die juffer daarginds hebben het mcoiste stuk van Ierland nog heelemaal niet gezien. We zullen Copaleen' Rua op den trein zetten naar Dounbeg en dan gaan we de kust volgen tot Coomakista, over de Winderige pas naar Kenmare, en door den tunnel naar Glengariffe. Daarna gaan w-e langs de Hertenpas bij Ceimaneigh, laten Orange Bandon links liggen ennemen den weg naar Macroom. Dan konden we naar Limerick gaan en de bloemetjes eens buiten zetten met Shamus Og, als die dan niet net weer in de nor zit en dan verder langs de Shannon, waar dan juist de eerste forellen bij Logh:ll water zullen zijn binnengekomen; zoo doende komen we midden Juni bij Ballybwin- gan, waar Paddy Joe ons dan het hemd wel van het lijf zal vragen. Je hebt nog nooit iemand bijgewoond, die zoo kan kletsen, als Paddy Joe en dan schrijft hij van alles op op een papiertje en daar maakt hij dan boeken van en ze zeggen, dat er dan ook nog gekken zijn, die die boeken koopen." „We zullen hem om percenten vragen, Jamesy." „Wat is dat?" ..Nee, voor den drommel! Bloedgeld heb ik nooit willen aanraken. Kom hier, dan zal ik je wat influisteren. Mijn betovergrootmoeders achterneef was een spion, zoowat in het jaar ,47 en daar zijn we nog niet overheen. Vertel het vooral niet aan Daheen." „Daarom schold Cracawley Sheridan je uit voor stille verklikker op de kermis in Ballinasloe?" kwam de slaperige stem van Daheen. „Dien Cracawley heb ik nooit mogenlyden!" „Hij zou je op je ziel gegeven hebben, als Shamus Og er niet bij geweest was." ..Dat kan heel goed zijn. Maar nu moeten jullie stil wezen, jongens, dan kunnen we nog een beetje slapen. Maar 's morgens een heldere winter morgen na een nacht van regen, met een naar het drogere noorden ruimenden bries toen ze uit de huifkar tuimelden en om hun ontbijt riepen kwamen Maag Carty en Julie uit den woonwagen en spraken een paar ernstige woorden. „Ailish heeft kou op de borst gevat ze blyft er vandaag in." De trekken rondom Rogue's mond verzach ten zich op een wonderbaarlijke manier, om daarna strenger dan ooit te worden. Hij sprak geen woord, maar stapte recht toe recht aan naar den wagen en klom het trapje op. Uit een warmrood gezicht keken Ailish's koortsoogen hem aan en zij begroette hem met iets peinzends in haar glimlach. „Alleen maar mijn stembanden, Rogue," fluisterde zij heesch. Haar arm, bloot tot aan de elleboog, lag buiten het dek en hij legde zachtjes zijn vin gers om haar pols. De polsslag was versneld, maar niet al te zeer. Hij voeldè aan haar hoofd en merkte dat het droog en heet was. „Wat een heerlijke koele handen," fluisterde zij, toen hij haar glanzende krullen achterover streek. „Niets ergers dan een gewone verkoudheid, meid," zei fiij vol vertrouwen. „Eén dag in bed en dan ben je er weer boven op." En met een luchtigen zwaai ging hij den wagen weer uit. Maar eenmaal weer buiten liep hy om den wagen heen en schopte zoo verwoed een kluit gras uit den weg, dat Rakker nauwelijks uit de voeten kon komen, en een jammerlijk ge huil uitstiet, waarop hij Rakker zonder ver heffing van stem danig uitschold. Jamesy kwam achter hem aan, en Rogue greep hem by de schouders. „Jamesy, doe me één plezier en geef me een schop, zoodat ik in de rivier vlieg. Vooruit dan!" „Laat me los, zeg ik je, idioot, dat je bent. Het is alleen maar een verkoudheid, maar als je wilt, laat lk den dokter komen. Ik zal er Julie heen sturen." „Ik ga zelf wel, waar woont hy?" „Bij het begin van de Willemsstraat zijn bordje staat aan de deur. En weet je wat ik ga doen, Rogue McCoy? Ik loop recht toe recht aan naar deslaapstee van Mïck Lane en daar haal ik Meehaul Bwee uit zijn nest en ik sleep hem regelrecht naar de slotgracht verdraaid als lk dat niet doe! Wat voer jij daar uit, Daheen?" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1938 | | pagina 7