Wij lazen voor U
Mm
DE LAMP
urzan
EN Pi
WËS5BOPIN
ITAD
koop SUNLICHT ZEEP
Radioprogramma
in de Woestijn
vraij
ïtpf
;omet
doe
en
redu-
?oedet
ime u
vorm
die
anemn
is hier
ver-
oerend
liet op
telling.
st deel-
ral
gevol
ge vei-
p.
der
de al-
voor-
duide-
atie er
vraajr.
lakkinr
Varia
bestrij-
eparaa-,
werden
ededtt-
le^nroo
tie van
j DOOR
EDGAR RICE
i BURROUGHS
83.
Toen de kleine groep de spelonk genaderd
was, werd besloten, dat Herkoef en Tarzan
als gidsen zouden voorgaan in het warnet van
donkere gangen. Nadat zij binnen waren,
keerde de priester, die hen opgemerkt had,
snel om en rende naar de wacht om deze
hiervan in kennis te stelen. Tarzan en Her
koef kropen door de donkere tunnel. „Als wij
ons kunnen verbergen in de kleine kamer
achter de troon, dan kunnen wij ons van
Brulor meester maken, als hij uit de troonzaal
komt en de cassette grijpen, waarin de „Va
der de Diamanten" ligt," verklaarde Herkoef.
„Het is natuurlijk riskant, want als wij falen,
wacht ons een zekere dood!" Bij de deur van
het bewuste vertrek gekomen, werden zij ech
ter opgewacht door een troep soldaten. De
priester had zijn werk goed gedaan. „Ge
reed!" waarschuwde de kapitein de soldaten:
herinner je wat de koningin heeft gezegd, wjj
moeten hen levend in handen krijgen. Tarzan
was zich bewust van het risico, doch hij hoor
de niets en rook ook niets, dat zijn wantrou
wen had kunnen opwekken. De muffe lucht
in de gangen werkte op zijn gevoelige reuk
zenuwen. zodat hij de lucht der soldaten niet
kon onderscheiden. Herkoef opende de deur
en beide mannen liepen zo in de val!
ng vat
•preklu-
vu
itwoorjj
liter,
B., d
b
meej
C.
Fris
uitl
iet stati
rternit
steekt?
gehoopi
ippelct-
i zullet
len vet-
bazc
d>
r vonr.
oen ht;
thee-
Ie lotea
troolijk'i
ziet
rden c
waar-
teruf-
ehouda
icentii»
11.75.
Zl/Pf
„NIET ZOO ONSCHULDIG DOEN!"
In do Maasbode (r.k.) lezen wij onder het
hoofd „Hoor en wederhoor" het volgende:
Tor zake van het geval te Loosduinen,
waar volgens het orgaan van den lieer Iviès
de „Troelstra-beweging" bij het zoeken naar
een vergaderzaal werd gedwarsboomd dooi
de S.D.A.P., komt het „Volksblad" thans met
de verzekering, dat de plaatselijke afdeeling
zelfs geen kennis droeg van het voornemen
der T. B. om in Loosduinen te vergaderen
en voorts, dat de eigenaar van 't hotel „De
Roskam" op geen enkele wijze met het be-
ttmir der afdeeling overleg heeft gepleegd
Het blad van den heer Kiès riposteert:
„Laat de „Arbeiderspers" nu niet zoo on-
Khuldig doen, want het is niet de eerste
keer. dat de T.B.N. van zaalafdrijving door
de i.d.a.p. heeft te lijden. In Amsterdam zoo
heeft onze gewestelijke secretaris reeds meer
malen, ook in ons blad, gerapporteerd, is het
a! verscheidene malen gebeurd, terwijl het
treurige weigeren van inkwartieren onzer
congres-afgevaardigden in een gebouw dat
onder een s.d.a.p.'sche wethouder ressorteer
de. noc versch in het geheugen ligt van alle
TJUi/erst"
MOETEN WIJ NOG VOOR DE VERKIE
ZINGEN ONDERGAAN?
Reeds eerder maakten wij in deze rubriek
melding van de. zuiveringsactie in de Natio-
nttal Socialistische Beweging, welke onder
nomen is door een comité, dat, o.m. door
middel van circulaires, geregeld felle aanval
len doet op de huidige N.S.B.-leiding. In een
der jongste pamfletten lezen wij:
Dc grootsche wederopbouw van een Ne
derlandsche volksgemeenschap wordt niet
gediend door wat Mussert, Geelkerken, Van
Bilderbeek en hun kornuiten voorstaan.
Hun „arbeid" vernietigt de deugden, die al
leen het slagen van een Nederlandsche So
cialistische -Beweging kunnen verzekeren.
In plaats van kameraadschap en fatsoen stel
len zij verraad en laster in dienst van het
tolksche beginsel, waardoor dit alleen kan
worden ontheiligd.
Moeten wij nog voor de verkiezingen on
dergaan door een rampzalige leiding? Neen.
vla ons Comité van zuivering zal de Bewe
ring haar ware kracht terug moeten vin
den om gezuiverd van de slechts op eigen-
toat zijnde „leiders" ons Ideaal te dienen.
Dm eerst zal ons Comité zich zelf ontbin-
HET MOST LOLLIG ZIJN!
Het Volk (s.d.a.p.- zou geen bezwaar heb
ben tegen het besteden van een millioen
uit de Nederlandsche schatkist voor 's lancls
verloRenwoordiging op de New-Yorksche
Wereldtentoonstelling, „mits dan ook wer
kelijk de Nederlandsche cultuur op waar-
Uit de Pers van heden
d.ige wijze vertegenwoordigd zoun zijn. Het
wordt volgens het blad echter steeds duide
lijker, dat zulks niet het geval zal zijn.
„Wat men, aldus het Vk.\ van het Neder-
landsch millioen en de vijfmaal honderddui
zend uit de Indische schatkist maakt, moet
schilderachtig zijn, aantrekkelijk, lollig
vooral niet van die zwaar-op-de-handsche
kunst. Een molen, hoeren in Volendammer
of Marker pakjes die bal spelen met kazen;
het Nederland van de gekleurde prent
briefkaart en van reclameplaatjes, dat zul
len de Amerikanen te zien krijgen."
Het orgaan valt dan de N. Rotterd. Crt.
aan, die dezer dagen in een uitvoerig arti
kel over het Hollandsche paviljoen te New
York opmerkte, dat men dit keer „geen lood
zwaar Nederland, maar een blij Nederland"
te zien zou krijgen.
„Mocht men", zoo adviseert het „Volk",
„nog gelegenheid hebben, in de tent van het
„blijde Nederland" aandacht te schenken
aan de Nederlandsche muziek, dan zijn wij
zoo vrij, een voorstel te doen, opdat onze
bijdrage niet ontbreke. Men late een koor
ven gepofbroekte boertjes en boerinnetjes
de hymne van het „vertier" uitvoeren:
En dat wij toffe jongens zijn.
Dat willen we wc-éten
De arbeiderskrant besluit:
„Ons bezwaar richt zich tegen het begin
sel der oppervlakkigheid. De kunstenaars
zijn aan den kant gezet. De regeering van
„het blijde Nederland" kan hun hulp niet
gebruiken.
Zullen de publieke opinie en de meerder
heid van de Nederlandsche pers deze flau
we kost blijven slikken?"
STRIJD TEGEN ANTI-PAPISME.
DE TAAK VAN „DE NIEUWE GEMEEN
SCHAP."
De Maasbode (r.k.j zet de taak van „De
Nieuwe Gemeenschap" uiteen, de bekende
actie, uitgaande van het R.K. Werklieden
verbond voor een nieuwe maatschappelijke
orde, waarin het christelijk geloof moet
worden uitgedragen. Er groeit hier en daar
volgens de Msb. een errof anti-papisme.
„Hier ligt," zoo schrijft het blad, „voor
ieder een taak, voor de jongeren, die
nog over het heilige vuur, der jeugd eigen,'
beschikken, wel in het bijzonder: ieder op
zijn terrein, in zijn omgeving strijden tegen
de bestrijding van ons geloof, onze instel
lingen .stelling nemen voor de dogma's en
gebruik van geloof en Kerk.
Daarbij, door woord en daad, door het
apostolaat van een levende persoonlijkheid
vooral, getuigen van den vasten wil der
jongeren hun schouders te zetten onder dit
grootsche werk: het streven naar een ge
kerstende samenleving.
Verder betoogt men in dit artikel, dat
„men zich niet moet wijs maken, dat er
zonder de R.K. Staatspartij nog lang sprake
zou zijn van eenigerlei vrijheid voor ons
geloof, onze pers, ons onderwijs, en onze
organisaties".
ZAAGSELSOEP EN HOOIT AARTJES.
De Haagsche Post (lib.) heeft een prijs
vraag uitgeschreven „voor profeten". De le
zers moesten n.1. eind Dec. 1937 voorspel
len, hoe de wereldtoestand einde 1938 we
zen zou. Het blad publiceert thans den
uitslag der prijsvraag en wij veroorloven
ons, uit één der bekroonde „voorspellingen"
©enige zinsneden over te nemen:
„Mijn vrouw heeft weer eens koffie gezet
en het koffiedik ligt vóór mij. Ik lees
daaruit voor 1938 het volgende: De mun
tenverzameling van den Koning van Italië
zal nog intact zijn; alle andere metalen
zullen voor de vervaardiging van wapenen
in dat land gebruikt worden. Engeland zal
in 1938 bet jubileum van zijn 500ste protest
vieren. In Düitschland zal men nog meer
van Ersatz moeten gaan leven. De avond
japon van houtwol zal zijn intrede doen.
Men zal zaagselsoep, hooitaartjes en gras-
marmelade als een delicatesse beschouwen.
Onze Oost
Orkaan, slaprepens
en aardschuivingen
Vele slachtoffers onder de in
landers.
In den nWht van Zaterdag op Zondag
hebben in de buurt van Tosari aardschui
vingen plaats gehad, waardoor twee in-
hcemsehe woningen zijn ingetsort. Hierbij
zijn drie inhcemsche vrouwen gedood, ter
wijl een inlander zware kneuzingen opliep.
De aardschuivingen gingen gepaard met
zwaren regenval.
Reeds enkele dagen geleden zijn de des
sa's nabij Tosari geteisterd en wel door een
orkaan gepaard gaande met slagregens en
aardschuivingen, waardoor 26 huizen zijn
meegesleurd. Een inheemsohe vrouw werd
daarbij zwaar gewond. In een andere dessa
is, aldus de N.R.Crt., een inlander onder de
bedolven aarde geraakt en gedood. Vier
anderen werden licht gewond.
Negen maanden wegens
zedenmisdrijf geëischt
Arrestatie in verband met chan
tage.
Gistermorgen is de behandeling van de
eerste zaak betreffende de zjsdenaffaire voor
den raad van Justitie te Batavia met ge
sloten deuren voortgezet.
De uitspraak is bepaald op 30 Januari.
Men verneemt, dat reeds bij de behande
ling van de vorige week een eisch van ne
gen maanden gevangenisstraf is gesteld,
uislcrcn is de eisch echter in het geheel
niet ter sprake gekomen aangezien de
voortzetting der behandeling slechts her
opening van het onderzoek beoogde.
Nog steeds worden nieuwe personen pre
ventief gesteld, terwijl, naar de N.R.Crt.
meldt, nog verdere arrestaties kunnen wor
den verwacht.
Te Solo is een persoon aangehouden, ver
dacht \an oplichting en afdreiging ten koste
van een persoon die verdacht werd bij de
zedenmisdrijven betrokken te zijn.
DOOR KROKODIL AANGEVALLEN.
In verband met het overlijden van den
heer Kuppers, een aardrijkskundige van de
N.iv.P.M., werkzaam bij de Ned. Nieuw-
Guinea Petroleum Mij., wordt thans uit
babo nog vernomen, dat de heer Kuppers
geheel alleen bezig was met een onderzoek
op 'n rivieroever, zoodat de juiste toedracht
met bekend is. Het stoffelijk overschot werd
onverminkt teruggevonden. Een geneesheer
ontdekte wonden, die vermoedelilk veroor
zaakt zijn door beten van krokodillen. Deze
wonden zijn echter niet fataal. Men ls, al
dus de N.R.Crt., van meening, dat de heer
Kuppers, na door een krokodil te zijn aan
gevallen, bewusteloos is geworden en daar
na is verdronken.
VERHOOGDE WERKING VAN DE
KRAKATAU.
Sedert 15 Januari vertoont de Krakatau
een verhoogde werking. De eruptie-wolken
stijgen tot S00 meter hoogte. Een mantri van
den vulcarnlogischen dienst is reeds te Pa-
soeroeran gearriveerd, aldus de N. R. Ct.
EM MOOn
ZEEP VAM ONBEKENDE HERKOMST
WOENSDAG 25 JANUARI 1939.
Hilversum I, 1875 en 301,5 m.
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO
11.00—11.30 v.m. en 6.30—7.00 RVU. 7.30—
8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.05 Esmeralda. (Ca. 8.16 Berichten).
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Causerie „Onze keuken".
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor arbeiders in de Continubedrijven.
11.00 Causerie „De Hond".
11.40 Voor de werkloozen.
12.00 Gramofoonmuziek. (Ca. 12.15 Bericht.)
12.30 Orgelspel.
I.001.45 Het VARA-orkest en soliste.
2.00 Voor de vrouwen.
3.15 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 Fantasia.
6.28 Berichten.
6.30 Causerie „Kan een „helderziende" alles
zien?"
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Vocaal concert.
7.30 Cursus „Ons werk en ons Geloof".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
3.03 Berichten ANP en VARA-Varia.
8.20 Voor schakers.
8.50 Radiotooneel.
9.35 „The lamblers".
10.00 Berichten ANP.
10.10 Het VARA-orkest.
II.15 „The Four Blue Stars".
11.30—12.00 Orgelspel.
Hilversum II, 415,5 m.
NCRV-Uitzending. 6.S0—7.00 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart,
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45
Gelukwenschen)
10.30 Morgendienst.
11.15 Vioolvoordracht en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.30 Nieuw Accordeon-ensemble en gramo
foonmuziek.
2.00 Zang, piano en gramofoonmuziek.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.45 Christelijk liederenuurtje.
4.50 Felicitaties.
5.05 Voor de jeugd.
5.50 Gramofoonmuziek.
6.00 Tuinbouwpraatje. berichten.
6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan-
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 Declamatie en gramofoonmuziek.
7.45 Causerie „Leerbewerking".
8.00 Berichten ANP, Herhaling SOS-Ber.
8.15 De Arnhemsche Orkestvereeniging en
solist.
9.10 Causerie „Voorbereiding voor het leven"
9.40 Apollo-kwmtet.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Vervolg kwintet.
11.25 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
Feuilleton
door Ethel M. Dell
6.
Ji, Sahib, ik waak over mijn Mem-Sahib
fcjiJ bij haar komt. Ik waak over haar bij
ea bij nacht. Ik ben haar dienaar."
Hj ging onderdanig achteruit om Monck
Voorbij te laten gaan, maar Monck bleet
•Jun. Hjj keek Peter een oogenblik onderzoe-
■jjfl *&n. „Dat is goed," zei hg, „als ik niet
bar ben, reken ik op jou om over je
te waken."
"ter maakte zgn deftige salaam en zonder
'en woo.-d te zeggen aanvaardde hy het feit
ronder zijn toestemming, geen man den
orenptl van kamer achter hem zou over-
"wüden, of het zou hem het leven kosten.
Zachtjes draaide Monck de kruk van de
Wr ging de kamer in en liet hem alleen
D "et maanlicht achter.
HOOFDSTUK II.
Slechte tyding.
Den volgenden morgen maakten zij een
wandeling over de met pynboomen begroeiden
euvel en door de daarachter gelegen vallei,
®ar heldere beekjes zich voortspoedden tus
sen het frissche lentegroen,
ötella genoot van al die heerlijkheid, die
a? &tn haar vaderland deed denken,
tel'dme no» niets van je broer ver-
hlnv Ze} Stella' terwijl ze samen op een rots-
schij Za en zi<dl koesterden in den zonne-
„Neen?" vroeg Monck peinzend.. „Ik heb
ergens een portret van hem. Dat zal ik je
laten zien. Je zult wel van mijn broer hou
den!" liet hij er glimlachend op volgen. „Hij
lijkt niets op mij."
Ze lachte. „Dat is zeker een aanbeveling!
Maar hoe ziet hij eruit? Dat moet ik weten."
Monck dacht een oogenblik na. „Hij is een
korte, tamelijk dikke man, stevig en kleurig,
net een gezicht voor een tooneelspeler. Hij
houdt meer van een grap dan een mijner be
kenden."
„Hij lijkt me een snoes!" zei Stella en liet
er met een ondeugenden, zijdelingschen blik
op volgen: „Hij lijkt zeker niet op jou. Heb
je het nieuws van je haastig onberaden huwe
lijk al aan hem meegedeeld?"
„Ja, ik schreef hem twee dagen geleden. Hij
zal ons zeker telegrafisch zijn zegen geven.
■Zoo is hij."
,,'t Zal wel een schok voor hem zijn," merk
te Stella op, „want je dacht er nog niet aan
om te trouwen toen je dezen zomer bij hem
waart."
Een oogenblik heerschte er diepe stilte en
Monck scheen al zijn aandacht noodig te heb
ben bij zijn pijp. Eindelijk zei h\j„Om je de
waarheid te zeggen heb ik hem dezen zomer
niet gezien."
„Niet gezien!" riep Stella verbaasd uit. „En
je bent naar Engeland geweest."
„Ik ben niet naar Engeland geweest," her
nam hij. Monck's oogen waren nog steeds op
zijn pijp gericht. „Dat weet jij nu alleen en
nog iemand. Dat is het eerste geheim uit de
kamer van blauwbaard dat ik je nu toever
trouw. Bewaar het goed."
Stella keek hem verbaasd aan, maar hij
vermeed haar blik.
„Zeg me," zei ze eindelijk, „wie die ander
ts. De kolonel?"
Hij schudde 't hoofd.
„Neen, de kolonel niet. Maar je moet niet
vragen, Stella, als je wilt dat ik ooit iets zal
mededeelen. Als je dit doet, zwijg ik als het
graf en dat zou misschien niet altijd aange
naam zijn."
Ze stak haar arm door den zyne.
„Ik zal er om denken," zei ze, „en ik dank
je dat je mij dit alvast hebt meegedeeld. Ik
zal er het diepste stilzwijgen over bewaren.
En niemand zal door mg er iets van te weten
komen."
„Dank je," zei hij, vatte haar hand, maar
sloeg de oogen neer. „Ik weet dat ik je kan
vertrouwen. Je zult niet trachten dingen uit
te vorschen, die ik wensch te verzwijgen."
„O nooit!" zei ze, „nooit. Ik zal nooit trach
ten achter Staatsgeheimen te komen."
Hij glimlachte eenigszins cynisch. „Dat is
een verstandig besluit. En ik zal Bernard ver
tellen, dat ik niet alleen de mooiste, maar ook
de verstandigste vrouw van heel Engeland heb
getrouwd."
„Trouwde je met haar om haar schoonheid
of om haar verstand?" vroeg Stella.
„Om geen van beide," zeide hij.
„Ben je daar zoo zeker van?" ze leunde met
het hoofd tegen zijn schouder. „Je behoeft me
niets wijs te maken, weet je. Ik zie en ken je
door ên door, ik zou je herkennen in iedere
vermomming!"
„Denk je?" vroeg Monck.
„Geef me antwoord op m'n vraag," zei ze.
„Ik wist niet dat je me iets gevraagd had,
zijn stem klonk ruw en hg stak zijn pgp in
den mond zonder haar aan te zien.
Ze stond op en trok die terug.
„Ik vroeg waarom je met me getrouwd
waart," zei ze, „en je trekt maar aan die af-
schuwelyke pgp en kgkt me zelfs niet aan."
Hij sloeg den arm om haar heen en keea
haar diep in de oogen, terwijl uit zijn blik zyn
afgodische liefde sprak. Een oogenblik schrik
te zij er van. Het was als de gloed van een
vulkaan.
Een oogenblik hield hij haar zoo vast, toen
kuste hij haar zoo vurig dat het haar den
adem benam.
„Mijn God!" zei hij hartstochtelijk. „Hoe
kan ik dat onder woorden brengen!"
Ze klemde zich aan hem vast en beefde. Hg
had op dat oogenblik iets over zich, dat haar
angst inboezemde. Ze voelde iets vreeselyks
iets wat ze niet doorgronden kon. Er was in
zijn hartstocht nog iets anders dan verruk
king. Zy was pijnlijk door de onstuimigheid,
waarmee hij heel de wereld scheen te willen
tarten.
Ze bleef zwijgend tegen zijn borst rusten,
totdat de storm, dien ze zelf had ontketend,
bedaard was.
Eindelijk hield hij haar minder vast om
klemd en vatte ze weer moed. Ze legde haar
wang tegen zijn hand en zei:
„O. lieveling, heb me niet te zeer lief, maar
schenk me duurzame liefde."
„Geloof je dan, dat de mijne niet duren
zal?" vroeg hij en zijn stem klonk zacht en
diep.
Ze drukte een kus op de hand die ze vast
hield.
„O. dat zei ik niet, dat meende ik niet. Ik
geloof, dat het 't mooiste en het beste is wat
ik ooit bezitten zal, maarzal ik je eens
een geheim vertellen: er is iets in wat me
angst inboezemtofschoon ik me er innig
in verheug."
„Lieveling," zei hij.
Ze stak hem weer haar lippen toe.
„Ja." ik weet het wel, 't is dwaas, maar je
moet bedenken, dat ik je nog niet ken. Ik heb
je nog nooit boos op me gezien!"
„En dat zul je ook niet," zei hy.
„Ja, dat zal ik wel!" Ze keek naar hem
zonder hem aan te zien. „Er zal een dag
komen, dat er iets tusschen ons wezen zal,
misschien een kleinigheid, maar dat voor ons
geen kleinigheid zgn zal. Eu dan zal je boos
op me zyn, omdat ik het niet met jou oogen
zie en ik geloof, dat dat juist de grootte van
je liefde het voor ons beiden nog moeiiyker
maken zal. Je moet me niet verafgoden,
Everard. ik ben maar een gewoon menschen-
kind en laterals j al myn tekortkomingen
leert kennen, zal je zoo bitter teleurgesteld
zijn."
„Daar waag ik het op", zei hg.
..Neen, ik wil niet, dat je iets waagt. Wan
neer je mij als een afgod op een voetstuk
plaatst en ik val daar af, dan geloof ik, dat
je er juist de man naar bent om daaraan te
gronde te gaan.
Ze sprak zeer ernstig, maar aan den flauwen
glimlach, die om zijn lippen speelde, bemerkte
ze, dat ze hem niet overtuigd had.
„Ben je daar werkelijk bang voor?" vroeg
hy nieuwsgierig.
Ze haalde diep adem. „Ja, daar ben ik bang
voor. Ik geloof niet, dat je zelf je eigen kracht
en je eigen zwakheid kent. Je kunt je niet
voorstellen, wat je zoudt zeggen of doen of
zelfs denken, wanneer ik meende, dat je tegen
over mij onvriendeiyk of onrechtvaardig waart
„Dan zou ik waarschynlijk mokken."
Ze schudde 't hoofd.
„O neen, vroeger of later zou je uitvallen!
't Zou een verschrikkelyke uitbarsting zijn. Ik
zou wel eens willen weten, of je ooit wel eens
goed boos bent geweest op iemand van wie je
hieldop Tommy, bijvoorbeeld."
„Ja, dat ben ik", zei Monck. „Maar ik denk
toch niet, dat je hem zijn ondervinding dien
aangaande zult laten vertellen. Hij heeft het
in elk geval overleefd."
„Maar jij zult 't mij wel vertellen," zei ze.
Hij aarzelde, ,,'t Is eigenlijk niet aardig om
den jongen zoo te verklappen. Maar 't was
niets buitengewoons. Toen Tommy pas hier
kwam, had hij evenals de anderen veel hinder
van warmte. Hij had dorst endronk. Ik
heb 't hem afgeleerd."
„Hoe, Everard?" Stella keek hem belang
stellend aan.
„WH je dat werkeiyk zoo graag weten?"
Hij aarzelde nog.
„Natuurlijk, ik veronderstel, dat je heel
boos op hem bent geweest."
„Ik washeel boos en had daar ook alle
reden toe. Op zekeren avond viel hij mij in de
Club aan. Hoe, dat doet er niet toe. Maar hij
was in ieder geval niet toerekenbaar. Maar ik
moest maken, dat hij er niet inliep. Ik nam
hem mee naar mijn kamers. Dacre was dien
nacht afwezig, zoodat ik alleen met hem was.
Wordt vervoltjd.)
