RADIO
DE LAMP
TARZAN
EINI DE
VERBODEN
STAD
I
Een nieuwe vestigings
vergunning vereischt
na faillissement 1
in de Woestijn
„Het Anker"
opgelicht
Zij rooken een zware pijp
door
i edgar rice
i burroughs
105.
Gregory, die vooruit liep, trachtte Magra
te kalmeren. Hij zag of voelde niets onge
woons. Opeens weerklonk er een gil van
angst, die door de grot weerkaatst werd. Gre-
gory keerde zich snel om, doch uitte eveneens
een kreet van schrik. Magra was verdwenen
opgelost in de lucht. Gregory tuurde in het
duister, doch zag niets. Daarna werd er een
geheimzinnige hand uitgestoken, die hem
vastgreep en hem eveneens de duisternis in
trok. Bijna bewusteloos van angst riep hij
luidkeels om hulp, waarbij hij de naam ge
bruikte van den man, die hem zou kunnen
redden van dezen onzichtbaren vyand hij
riep: „Tarzan!"... Maar Tarzan zou zichzelf
geluk gewenst hebben als hij zelf een uitweg
had geweten uit de moeilijkheden, die zoo
dicht om hem heen waren. De galei van
Thetan, waarin hij. als passagier zat, vervolg
de haar weg naar de kust om Helen en Her-
koef op te halen, doch zy hadden op de terug
tocht geen geluk.
Terwyl de boot zacht door de nacht gleed,
werden er plotseling zes toortsen op haar
gericht en het bleek, dat de vijandelijke vaar
tuigen in een halve cirkel om de bark heen
lagen. Uit de kelen der Athairianen klonk een
overwinningskreet. terwijl zij gezamenlijk op
de eenzame bark afkwamen.
Een principieele kwestie voor
den kantonrechter.
DE ROL VAN DEN CURATOR.
Voor den Haagschen kantonrech
ter had zich gistermorgen de bakker
H.V. te verantwoorden, ter zake, dat
hij-zijn bakkersbedrijf, na afloop van
zijn faillissement op 13 Augustus
van het vorige jaar, zelf had voort
gezet zonder de daartoe ingevolge
de Vestigingswet Kleinbedrijf ver
eischt e vergunning. Het betrof hier
een principieele kwestie.
De ambtenaar van het O. M., Mr. E. W.
R. M. van der Kun, zeide in zijn requisi
toir, (lat de curator tijdens het faillissement
voor den vergunninghouder optreedt. De
curator heeft krachtens art. 10, lid 2 van de
Vestigingswet Kleinbedrijf geen vergun
ning noodig. Na het faillissement heeft een
verandering van beheerders plaats, dus dan
is voor den oorspronkelïjken vergunning
houder een nieuwe vergunning noodig. De
eisch luidde: een geldboete van 15 gulden.
De raadsman, Mr. H. S. Zwaren-
stein, meende, dat hier geen wijzi
ging van personen, als door den
ambtenaar bedoeld, heeft plaats ge
had. In dit geval bleef dezelfde on
dernemer.
De bedoeling van de wet is, blijkens de
Memorie van Toelichting op art. 10, het
weren van „ncw-comers", als onvolwaardi
ge elementen. Bij voortzetting van het be
drijf wordt alleen op vakbekwaamheid ge
let. Tijdens het faillissement blijft, naar het
oordeel van den pleiter, de onderneming
doorwerken onder den naam van den ou
den ondernemer, niet onder dien van den
curator, Door het faillissement wordt het
ondergemeenschap niet onderbroken. PI.
maakte hier een parallel met de drankwet,
waar de vergunning ook persoonlijk is en
blijft doorloopen. Bovendien zijn verschei
dene dagvaardingen ter zake van bedrijfs-
overtredingen tijdens het faillissement niet
aan den curator,-doch aan den ondernemer
uitgebracht..
Als de kantonrechter in dit geval
zou veroordeelen, dan zou hij daar
door de deur openzetten' voor een
enorm misbruik: de faillissements
aanvrage zou dan het aangewezen
middel zijn om concurrenten uit den
weg te ruimen.
PI. was van mcening, dat hier dezelfde
ondernemer is gebleven voor, tijdens en na
het faillissement en dat de verd. terecht
op de oude vergunning is blijven doorwer
ken. Daarom vroeg hij vrijspraak of een
zoodanige veroordeeling, dat appèl moge
lijk zal zijn.
In zijn repliek betoogde de ambtenaar,
dat de curator wel in de plaats van den
ondernemer treedt, daar hij aansprakelijk
is, als er finanticcle moeilijkheden rijzen.
Het is de bedoeling van dc wet om oncre-
dietwaardige ondernemers te weren. Dit is
uitdrukkelijk vastgesteld in art. 3. Daar het
hier een principieele kwestie betrof, was de
ambtenaar bereid, den eisch te verminde
ren tot zes gulden subs. twee dagen.
In zijn dupliek zeide pl. nog, dat volgens
de Memorie van Toelichting het vestigen is
de handeling op het moment, waarop men
het bedrijf ton aanzien van het publiek doet
aanvangen. Daar het bedrijf ten aanzien
van het publiek reeds langen tijd tevoren
een aanvang had genomen, kunnen hier
geen hernieuwde vestigingseischen ter spra
ke komen.
De kantonrechter zal over veertien dagen
schriftelijk vonnis wijzen.
Bloed vloeide op
Oudejaarsavond
Een vechtpartij met doodelijken
afloop. Tegen messensteker 4
jaar gevangenisstraf geëischt.
Gisteren diende voor de rechtbank
te Roermond de zaak tegen een
45-jarigen arbeider uit Helmond, die
op Oudejaarsavond van het vorige
jaar tijdens een twist den 31-jarigen
A. V., met een mes in de borst stak,
tengevolge waarvan déze eenige da
gen later in bet ziekenhuis te Hel
mond is overleden.
Beide mannen troffen elkaar in een café
aan de Wolfstraat en kregen oneenigheid
De waardin legde de zaak bij. waarop ver
dachte zich verwijderde. Na twaalf uur,
toen het café gesloten was, kwam hij weer
opdagen en stapte aan de achterzijde van
het huis den keuken binnen, waar hij V.
aan den koffietafel vond met den waard en
diens vrouw. Nadat zij samen een boter
ham hadden gegeten, verzocht de verslage-
ne verdachte met hom naar buiten te gaan
en de zaak te beslechten.
Naar verdachte beweerde, zou V. hem
toen geslagen hebben, waarop S., die in
zeer beschonken toesland verkeerde, in het
wilde op hem had losgeslagen en doodelijk
in het onderlijf getroffen had
Als getuigen waren gedagvaard dr. Hulst
uit Leiden en de caféhouder.
De verdachte bekende de ten laste ge
legde feiten.
Wegens mishandeling, den dood ten ge
volge hebbende, eischte het O.M. een gevan
genisstraf van vier jaar.
Mr. P. Tripels, de verdediger, pleitte cle
mentie.
Feuilleton
door Ethel M. Dell
60.
Hij gaf haar een kus. „Zoo kleine deug
niet, dat is goed. Ik ook, maar nu moet ik
•jie plunje gauw uittrekken. Ik veronderstel,
dat je in je rickshaw naar huis gaat, dan
J0°P mee tot aan de Club."
i.O, wat leuk!" riep Tessa. „Jij aan den
eenen kant en oom Bernard aan den anderen.
..Ja, de prinses gaat in alle deftigheid naar
huis!" merkte Bernard op. „Ah! Daar komt
Peter met Scooter. Trek eerst je mantel aan.
voor je hem oppakt.
De mantel was van den stoel gevallen.
er Ze*te Scooter weer in zijn gevangenis
raapte den mantel op.
t licht van de lampions sloeg hij haar
em over de schouders.
it|essa keerde zich plotseling om en ging
«en. Ze stak met een vorstelijk gebaar den
oct uit en zei: „Mijn schoen is losgegaan,
waar is de prins?"
Nauwelijks had ze die woorden gesproken,
r een ander geluid kwam haar op de lippen,
ze( als bij instinct, binnenhield.
•Jujk!" zei ze alleen verschrikt,
rfrt, r stond 't dichtst bij haar. Hij bukte
°m ®co°ter te bevrijden, maar richtte
hom p,lotseling op- Voor iemand nog iets had
mm* h^cl afschuwelijke beest ont-
hna zich dusver in de plooien van
"J" mantel had verborgen gehouden en nu
p naar schoot zich oprichtte, terwy'l Tessa,
styf van angst, bleef zitten.
Hij boog zich over 't kind met uitgespreide
handen en wachtte het oogenblik van den aan
val af.
„Missy Sahib! Niet bewegen! Niet
bewegen!" fluisterde hy haar zachtjes toe.
„Missy Sahib zal niets gebeuren! Peter past
op haar!"
En met angstige oogen en bleeke lippen
fluisterde Tessa als in antwoord: „O lieve
Heer, laat hij mij niet bijten!"
Tommy wilde vooruitspringen, maar Ber
nard greep hem vast en hield hem terug. Hij
had den blik uit de oogen van den Indiër
opgevangen en wist dat, voor zoover het in
menschelijke macht stond, Tessa veilig was.
Dat wist Stella ook.
Op dat oogenblik leek Peter haar een reus.
Z'n gloeiende oogen en z'n vreemd glim
lachend gelaat, hielden haar aandacht ge
spannen, nog meer dan dat afschuwelijk
kruipende gedierte" op Tessa's schoot.
Ze wist dat, als er niets tussclienbeide
kwam, Peter Tessa zou bevrijden.
Maar er was nog een factor die ze allen
hadden vergeten.
In die weinige oogcnblikken was Scooter,
de maki, op de een of andere manier de tegen
woordigheid van zijn vijand gewaar geworden
Peter had het deksel van zijn kistje al los
gemaakt en met een wanhopige poging drukte
Scooter het verder open en sprong er uit.
Op dat oogenblik viel Peter, die begreep
dat langer aarzelen noodlottig kon zijn, de
slang met zyn bloote handen aan.
Tessa gaf een gil en viel bewusteloos in
haar stoel.
Peter, die er in 't schemerlicht buiten
gewoon ernstig en ontzagwekkend uitzag
trachtte het beest, dat hij gegrepen had.
meester te blijven, terwyl een klem monster
met roode oogen tegen hem opklauterde en
trachtte het vreeselijk, kronkelende dier te
bereiken.
Dit alles gebeurde In een byna ondeelbaar
oogenblik, voor dat de mannen die voor Peter
stonden, of een zonde) '<>->ge gedaante, die op
Tessa's kreet naderbij was gekomen, hulp
Daders van een reeks Inbraken in
kleedingmagazijn te Den Haag ge
vonnist.
Wegens diefstal met inbraak, gepleegd in
het kleedingmagazijn „Het Anker" aan de
ITooftskade te Den Haag, veroordeelde dc
Haagsche rechtbank den 19-jarigen kantoor
bediende A. K. S., den 28-jarigen chauffeur
P.P de B., den 20-jarigen bankwerker J. C.,
cn den 21-jarigen muzikant J. G. P. ieder
tot een gevangenisstraf van één jaar en zes
maanden.
S. en P., die tezamen nog een inbraak
in hetzelfde magazijn hebben gepleegd, wer
den bovendien tot een gevangenisstraf van
zes maanden veroordeeld.
Ook heeft S. tezamen met C. in het ma
gazijn ingebroken. Hun werd daarom een
gevangenisstraf van zes maanden opgelegd.
Ten slotte werd S. wegens diefstal van
een rijwiel nosr veroordeeld tot zes maanden
gevangenisstraf.
Over den 21-jarigen koopman A. W. P.,
die van één van de daders een gestolen
winterjas ten geschenke heeft gekregen,
wordt, alvorens uitspraak te doen, een voor
lichtingsrapport ingewonnen.
De logementhouder H. D. N., in wiens
logement de verdachten hun buit hebben
verstopt, werd wegensr heling tot 4 maan
den gevangenisstraf veroordeeld.
Strenge, straffen gevraagd legen
een drietal sigarendieven.
In den nacht van 11 op 12 Januari werd
in de sigarenfabriek Denova aan den Ka-
naahveg te Utrecht een partij sigaren ge
stolen ter waared van eenige honderden
guldens.
De Utrechtschc recherche vond spoedig
de plaats, waar men de gestolen sigaren
had opgeslagen en arresteerde in totaal vijf
personen, die in vereeniging dezen diefstal
hadden gepleegd.
Gisteren stonden zij terecht voor de Utrecht
schc rechtbank. De man, die de sigaren in
bewaring had genomen, een 36-jarige ar
beider. hoorde een gevangenisstraf tegen
zich eischen van drie maanden, evenals een
27-jarige perser, die de auto had bestuurd,
waarmede de sigaren waren vervoerd, bei
den met aftrek van den tijd, in voorloopige
hechtenis doorgebracht.
De drie daders zagen zware straf
fen tegen zich eischen. Tegen een
21-jarigen loswerkman werd twee
jaar. tegen zijn 35-jarigen mededa
der drie jaar en tegen een 49-jari
gen verdachte, den derde in het
complot, een gevangenisstraf van
twee jaar geëischt.
Het verzoek van den verdediger van den
perser, om onmiddellijke invrijheidstelling
van dezen verdachte, werd afgewezen.
hadden kunnen verleenen.
Met een lach, die vreeselijker was dan een
vloek, slingerde Peter het reptiel over de
balustrade der /eranda het erf op, terwyl iets
anders het onmiddellijk volgde. Ze hoorden
het op den grond neerkomen en daarna
volgde een hardnekkige stryd in het donker.
„Peter!" zei een stem.
Peter leunde tegen een pilaar van de
veranda.
„Missi-Sahib is veilig!" zei hy, maar zijn
stem klonk vreemd en flauw.
De gedaante die hem van achteren was ge
naderd, kwam nu meer in het licht. De lam
pions beschenen een zonderlinge gedaante met
een zwarten baard, gehuld in een lang, goor
gewaad, dat hem van het hoofd tot de voeten
bedekte.
Peter schrikte en zei haastig een paar
woorden in zijn eigen taal.
De ander antwoordde even haastig. In een
oogenblik zag men het flikkeren van een mes.
Bernard en Tommy deden beiden een stap
vooruit, maar Peter stak, slecht iets onver
staanbaars mompelend, den arm uit.
„De arme kerel is gebeten," stamelde
Tommy.
Bernard keerde zich naar Tessa en nam
het bewustelooze kind in zijn armen
Hy dacht dat Stella hem zou volgen, toen
hij het kind de kamer indroeg, maar dat deed
ze niet.
Het vertrek was in half duister gehuld daar
zy de lampen hadden neergedraaid om naar
het vuurwerk te kijken. Hij legde haar op de
sofa en draaide ze weer op.
Het licht scheen nu op haar doodsbleek ge
dichtje. De ademhaling scheen stil te staan.
'Jij liet haar liggen en liep naar de eetkamer
->m wat cognac te halen.
Toen hij terugkwam, knielde hy naast haar
'.eer en trachtte het tusschen de styf gesloten
ippen naar binnen te brengen. Zijn mond
vas ernstig vertrokken. Het trof hem tot in de
Jiel, zijn klein speelmakkertje zóó te zien
'iggen. Ze was ongedeerd, dat wist hij, maar
h\j vroeg zichzelf af, of misschien de vreese
De rouwstoet van den
Soesoehoenan
Op de viersprongen wordt geld
gestrooid.
De begrafenis van Soerakarta's vorst zal
met een bijzonder ceremonieel gepaard gaan
Onder treurmuziek en kanonschoten wordt
de baar heden op een met acht paarden be
spannen lijkkoets geplaatst. In den stoet,
die 2A kilom. lang zal zijn en waarin 600
ambtenaren in militair costuum. meegaan,
zullen de darnpar (gouden troon) en de
rijkssieraden, in wit laken gewikkeld, door
de hofdienaren worden medegevoerd. Ook de
twee rijpaarden van den overleden vorst
en de koets met vier paarden zullen niet
wit goed worden overtrokken.
Op de viersprongen welke de stoet zal pas-
seeren, wordt door inheemsche functionaris
sen geld gestrooid.
Van Solo naar Djokja wordt de droeve
tocht per trein voortgezet.
De begrafenistrein zal vermoedelijk een
lengte hebben van 350 meter, doch met het
oog op rangeermoeilijkheden verkort men
de lengte wellicht.
Te Kota Gedeli wordt gestopt en het
stoffelijk overschot van den Soesoehoenan
nog een nacht opgebaard.
Morgen heeft, in tegenwoordigheid van tal
van autoriteiten, de bijzetting op de begraaf
plaats Imogiri plaats.
Een der zoons van den overledene is gis
ter per KLM toestel „Buizerd" naar Indië
vertrokken, een andore zoon reisde af niet
een vliegtuig van de Imperial Airways.
Trein grijpt twee fietsers
Dame op onbewaakten overweq
onder Vogelenzang op slag ge
dood; heer loopt onbeteekenende
verwondingen op.
Op den onbewaakten overweg
Woestduin onder Vogelenzang, is
gistermorgen ongeveer half twaalf
een ongeval gebeurd, waarschijnlijk
als gevolg van den mist, waarbij
een vrouw om hot leven is gekomen.
De ongeveer 25-jarige S. fietste met een
ruim 20-jarige dame over den overweg zon
der dat zij bemerkten, dat uit de richting
Haarlem een trein naderde. Beiden werden
door den trein gegrepen.
De vrouw werd op slag gedood. De man
werd weggeslingerd cn liep slechts onbetee
kenende verwondingen op.
Dr. P. van Aalst, uit Bennebröek. die spoe
dig ter plaatse was. kon de vrouw geen
hulp meer verleenen. De man werd voor
zoover noodig. verbonden. Hij kon over het
gebeurde geen inlichtingen geven, daar hij
totaal overstuur was. Hij is later naar zijn
woning te Haarlem overgebracht.
PROGRAMMA
DONDERDAG 23 FEBRUARI 1939.
Hilversum I, 1875 en 301,5 m.
AVRO-Uitzending.
8.00 Cramofoonmuziek. (Ca. 8.15 Berichten).
9.00 Orgelspel.
9.20 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Voor de vrouw.
2.30 Vervolg concert.
3.00 Cursussen voor de vrouw.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Pianovoordracht.
5.00 Weekkaleidoscoop.
5.25 Gelukwenschen.
5.30 AVRO-Aeolian-orkest en solist.
6.10 Harpsoli.
6.25 Berichten.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 Orgelspel.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP, Radiojournaal, irfededee-
lingen.
8.20 Concertgebouworkest.
9.00 Gramofoonmuziek.
9.15 „Pascal en wy", lezing.
9.40 Gramofoonmuziek met toelichting.
10.20 AVRO-Vaudeville-orkest en solisten).
11.00 Berichten ANP. hierna tot 12.00 Het
AVRO-Amusementsorkest. (opn.).
Hilversum H, 415.5 m.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstige causerie.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 KRO-orkest en gramofoonmuziek.
2.00 Handwerkles.
2.55 Gramofoonmuziek.
3.00 Voor de vrouw.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Apollo-ensemble en gramofoonmuziek.
6.45 CNV-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Journalistiek weekoverzicht.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Bericht.
8.15 NCRV-Harmonie-orkest,
(9.009.30 Causerie „Hongarije en zijn ge
schiedenis").
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Gramofoonmuziek.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.50—12.00 Schriftlezing.
lyke schrik haar had gedood. Hy had haar
nog nooit bewusteloos gezien.
Hij bekommerde zich niet verder om het
geen op de veranda gebeurde. Tommy had
gezegd, dat Peter was gebeten, maar er waren
drie menschen om voor hem te zorgen, terwijl
niemand naar die kleine Tessa omkeek. Hij
wreef met een wanhopig gevoel van onmacht
haar ijskoude wangen en handen. En na een
poos wachten, die hem eindeloos scheen,
werd zijn moeite beloond. Er kwam weer
kleur in de bleeke lippen, de oogleden trilden
en gingen eindelijk weer in de hoogte. En
de blauwe kijkers keken hem vragend aan.
„Waar... waar is Scooter?" fluisterde
Tessa.
„O, vlak bij, kindlief," antwoordde hrj
geruststellend. „We zullen hem nu gaan
zoeken. Drink hier eerst nog wat van."
Ze gehoorzaamde hem werktuigelijk. Ze
scheen zich plotseling iets te herinneren en
rilde. Hi, trok haar zacht naar zich toe.
„Probeer te slapen, lieveling. Ik ben hier
en zal op je passen."
Ze kroop tegen hem aan.
„En mag ik vannacht hier blijven?"
„Misschien, schatje, misschien. Is alles nu
goed?'
„Heel goed! Erg goed!" zei Tessa slaperig
en sloot de oogen-weer. „Lieve... lieve... oom
Bernard." Ze liet zich gaan, te vermoeid om
zich verder nog om iets te bekommeren en
na verloop van enkele seconden bewees haar
geregelde ademhaling dat zij vast in slaap was.
Hij zat heel stil en hield haar vast. Het
vreseelyk gevaar waaraan zij was ontsnapt,
maakte haar hem nog dierbaarder. Hij had
niet meer van haar kunnen houden als zij zijn
eigen dochtertje ware geweest en zoo bleef hij
peinzend zitten, met zijn wang tegen haar
kopje
HOOFDSTUK VII.
Rustam Karin.
I -> ïpns het duurde wist hij zich later niet
.neer te herinneren. Het kon nauwelijks eenige
minuten zyn geweest, toen plotseling eenig
geluid óp de veranda hem uit zyn droomeryen
deed opschrikken.
Hij legde het kind weer op de sofa en stond
op. Ze bleef doorslapen en het zou jammer
zijn haar wakker te maken. H(j ging zachtjes
naar het raam.
En terwijl hy dat deed, trof een vrouwen
stem, een stem die hij nauwelijks herkende,
hard en scherp, zyn oor.
„Tommy, houd dien man vast! Laat hem
niet weggaan. Hij is een moordenaar. Hoor je
me niet. Hij is de man die myn echtgenoot
heeft vermoord".
Bernard stapte over den drempel en sloot
het raam achter zich. De lampions werden
door een zacht windje nog heen en weer
bewogen .En bij het licht daarvan werd hy de
groep op de veranda gewaar.
Peter zat op den stoel waaruit hij
Tessa had meegenomen. Zijn sneeuwwitte
kleeren waren vol bloed. Naast hem lag een
aapachtige gedaante gehurkt, die blykbaar op
het punt stond heen te gaan, de geheimzinnige
inlander, die hem het leven had gered.
Tommy, nog altijd in zijn maskaradepak van
groen en wit, stond bij Peter en hield hem
een glas voor, om hem te doen drinken. En
vóór die allen, rechtop, met beschuldigend
uitgestrekte arm en flikkerende oogen, stond
Stella.
Toen Bernard verscheen wendde zij zich tot
hem. „Laat hem niet ontsnappen," herhaalde
zij met nog meer aandrang dan te voren. „De
laatste maal is hij ontsnapt en hy moet nu
niet weer de kans krijgen!"
Tommy keek opmerkzaam rond. „Laat dien
man met rust!" zei hij. „Je weet niet wat je
zegt. Stella. Die geschiedenis heeft je over
stuur gemaakt, 't Is Rustam Karin maar."
(Wordt vervolgd.)
