Ï2&IU. jonqeni en meiijeA.!
Nu er is tegenwoordig wel belangstel
ling voor de Kinderrubrielt. Allemensen,
wét een briefjes liggen er weer voor
me op 't bureau. Ik kr|jg er b|jna p|)n
in m'n buik van als ik me afvraag hoe
ik dat allemaal klaar moet kragen. Nu,
daar is geen sprake van. Ik kan op z'n
hoogst door de helft heenkomen. Het is
dus al weer net als twee weken geleden:
deze week schreven jullie uitsluitend
de raadsels op en geen b r i e f j e.
Wie het toch doet, krijgt geen ant
woord, .ioe me dat dan ook spijt.
De prijs, het boek, is deze week gewon
nen door:
KEES WAIBOER,
Anna Paulowna.
En nu de briefjes:
Rika Keyzer, Schagen. Rika schrijft
me, dat als er zo geweldig veel briefjes te
beantwoorden zijn, dat ik dan maar geen
verhaaltjes moet opnemen. Nu, wat m\j
betreft, ik vindt het best, maar ik denk dat
er een hele massa vrienden zijn, die daar
niet mee accoord zouden gaan.
Onderaan je brief vind ik een tekening.
Is dat jouw portret Rika? Ik geloof er niets
van: jij bent een veel aardiger meisje!
Corrie Keyzer, Schagen. En hier heb
ben we Corrie; nu, die is nog in carnaval
stemming. Ze tekent zowaar onder aan de
brief maskers. Die taart die de Geisha's
gewonnen hebben zag er best uit. Kolossaal,
wat een fjjne! Tot de volgende week Corrie!
Maart je en Cor Wit, Keinsmerbrug Die
heeft gehoord, dat ik in het poëziealbum
van haar vriendin geschreven heb en nu
komt ze vragen of ik het voor haar ook wil
doen. Nu... vooruit dan maar. Wat heb ik
jullie gezegd, jongens en meisjes? Als er
één komt, komt de hele polder. Let op, er
volgen er nog veel meer.
Klaas Borst, Keins. Ja, Klaas, dat car
naval is best voor elkaar geweest. Goeie-
morgen, wat hadden al die mensen een ple
zier. Dat ging de halve nacht maar door.
Ik was er ook, maar laat heb ik 't niet ge
maakt. Zou je ook zo graag met de Prinses
en den Prins naar Grindelwald gegaan
zijn...? Nu, zo zijn er wel meer Klaas. Al
was ik het zelf!
Tini Zeeman, St. Pancras. Ja, ik be
grijp, dat het voor jou jammer was dat va
der niet mee kon naar de uitvoering van
Grietje Golfzang. Maar ik vermoed, dat
vader-zelf het nog vervelender vond. Is hef
niet zo? Maar ik denk dat hij Woensdag
wel van de partij geweset is. Hoor ik dat
de volgende week nog eens van je? Dag!
Kees van der Gragt. Hier hebben we
Kees... nu, die is vreselijk boos op me. Hij
heeft een brief geschreven en er geen ant
woord op gehad. TjééM... dat z|jn verve
lende dingen. Ik zit er zelf het ergst over
in en zou die brief uit alle hoeken en gaten
willen toveren. Maar Kees, je weet, ik kan
er niets aan doen. Heus niet! En boos op
elkaar blijven zullen we ook maar niet!
Pietje de Vet, Schagen. Pietje's vader
heeft een krant uit Indië meegenomen en
hij stuurt er m|j een stuk van. Met de vraag
of ik het lezen kan. Nee Pietje, al gaven ze
me duizend gulden, dan kon ik het nog niet.
Het is Chinees en dat is vreselijk moeilijk.
Ben je nog ziek Pietje? Jammer dat dat
net moest gebeuren met Prins Carnaval hè?
Arie Boontjes, Valkoog, D|jk. K|jk...
k|jk... daar hebben we al z'n leven Arie
Boontjes ook nog eens. Nu, ik dacht dat
jij verhuisd was naar een andere stad Arie,
want ik kreeg nooit meer een levensteken
van je. Enfin, we gaan nu weer iedere week
schrijven. Dat is afgesproken. Is je opoe
van 80 jaar nog helemaal naar Amsterdam
geweest! Nu, dat noem ik een prestatie. Ik
heb ook zo'n oud-tante. Die is ook b|j de
tachtig en reisde verleden jaar van Den
Haag naar Leeuwarden. Ook kras hè?
Corrie Levendig, Dirkshorn. Nog een
vriendin, die ook weer mee gaat doen. Ook
al een deserteur! Dat rapport van jou ziet
er best uit. Je bent een bolleboos hoor!
Tini Jonker, Dirkshorin. Oppassen,
Tini, als je het aan je nieren hebt hoor. Ga
maar niet naar school voordat je helemaal
beter bent. Maar dat zal de dokter ook wel
tegen je gezegd hebben, denk ik. Groeit die
broer van jou zo hard? Ik lees dat hij al 115
pond weegt en eerst 15 jaar is. Nu, dat
belooft wat!
Greetje Mtuitjewerf, Oudesluis. Wat
ben jij r|jk, Greetje. Drie dozen post, dat is
nog al wat. Ik denk niet dat er veel meisjes
z|jn, die dat kunnen zeggen. Maar je zult
er vast en zeker w?l heel zuinig op zijn,
niet?
Robert Keyzer, Kreil. Ja, met die trix-
dozen kun je geweldig f|jn spelen, Robert.
Ik zelf heb kennissen en daar spelen de
jongens er ook altijd mee. Wil je wel ge
loven, dat m'n handen soms jeuken om met
hen mee te doen?
Piet Aarsen, Oudesluis. Piet vertelt
me het een en ander van de voetbalwed
strijd tegen Wieringerwaard, die met gelijke
cijfers beslist werd. Beide partijen waren
even sterk. Tegen wie gaat de volgende
wedstrijd, Piet?
Geri Dekker, Schagerbnig. Nu Geri, ik
verlang ook al weer zo langzamerhand naar
de Paasvacantie. Dan kunnen we weer een
paar dagen uitblazen. Is het druk op school?
En hoe was je rapport? Dat moet je me
de volgende week eens schrijven. Ja...?
Nicolaas Dekker, Oudesluis. Hier een
nieuwe vriend, die me een belofte doet: als
z'n konijnen gejongd hebben, zal h|j er m|j
een sturen. Nu, dat voorstel neem ik aan
Nicolaas. Wanneer jongen de konijnen? Je
weet, van konijnenbout ben ik een geweldige
liefhebber.
Jacob de Goede, Oudesluis. Dat is waar
ook Jacob. Ik was helemaal vergeten de
vorige maal om je te vertellen wat die let
ters L.S. bovenaan een brief betekenen. Nu,
het beteekent: Lectori Salutem, of. in het
Hollands: Den Lezer Heil. Zo, dat weet je
al weer, Jacob.
Francientje de Witte, Kolliorn. Wat
een f|jne grote brief Francientje, ik ben er
erg blij mee. En wat heb je keurig geschre
ven! Je hebt zeker wel een hoog cijfer voor
schrijven op schöol? Ik ben het niet met je
eens, dat mensen, die van konijnenbout
houden, dierenbeulen zijn. Ik zelf ben er
verzot op... Tot volgende week Fran
cientje!
Jack v. d. Cappele, Schagen. Is Jouw
schildpad dood? Wat jammer. Het z|jn van
die aardige beesten. Wjj hebben er thuis
ook een gehad. Hij heette Dixy en kon 80
kilometer in 't uur lopen. Maar het was dan
ook een wonder-schildpad. Hoe hard liep
die van jou?
Agatha Swager, Noord-Scharwoude. Je
bent jarig geweest Agatha en ik feliciteer
je er alsnog mee. Is het een fijne dag ge
weest? Z|jn alle vriendinnen gekomen? En
ook die 17 mensen 's avonds? Ik heb geen
t|jd gehad, anders was ik zeker even een
taartje komen halen.
Tr|jnie van Loenen, Noord-Scharwoude.
Ja, Oude Niedorp ken ik. Een leuk plaatsje
he? Met een f|jn zwembad. Alles net zo ge
maakt als aan zee. Heb je er wel eens ge
zwommen? Ik wel.
Nelly Kussen. Nu, bij jullie thuis z|jn
dus nog een paar verjaardagen in het voor
uitzicht. Dat is altijd prettig, als je wat te
goed hebt. Wat krijgt vader van jou en wat
zal jij van vader krijgen. Ik denk dat ik het
weet...!
Ali Kaper, Kolhorn. En hier hebben
we Ali, die voor het eerst een brief schrijft.
Ze vraagt of het ook op een briefkaart
mag, Nu, het kan wel, maar liever krijg ik
een brief Ali. Daar kan meer op, begr|jp
je? Tot volgende week!
Piet en Trijntje de Boorder, Zanddijk.
Een brief van bijna 4 kantjes van Piet en
Trijntje. Kolossaal, jullie kunnen het hoor!
En wat het winnen van een pr|js betreft...
jaaaa... dat gaat maar niet zo een twee
drie. Soms wint een vriend of vriendinnetje
hem tweemaal achter elkaar en dan duurt
het weer een jaar. Maar misschien z|jn jullie
wel gauw aan de beurt. Tot volgende week!
Arie Bakker, Kolhorn. Speelt jouw va
der viool en harmonica? Nu, dat lijkt me
f|jn als je vader muzikant is. Speelt h|j thuis
wel eens een w|jsje? Natuurlijk, en zingen
jullie dan mee? Dat de vorige week het
adres fout was ligt aan jezelf. Je had ver
geten het goede in te vullen Arie!
Alex en Bram Pranger, Breezand. K|jk
jongens, wat een verrassing, een. prachtige
tekening. Ik heb hem van uit d« verte be
keken en h|j hangt nu op kantoor. De brief
was nu al aardig groter dan anders. Maar
h|j kan nog iets groter! Voetballen kan ik
niet best. Jullie wel?
Geerie Kuiper, Moerbeek. Vooruit
may weer: alweer een vriendin die vraagt
of ik in haar poëziealbum wil schrijven.
Breng het album maar even naar kantoor.
Een weekje daarna kun je het dan weer
terughalen. Het was wel een grote brief
Geerie. En keurig geschreven bovendien!
Jacob Bas, Anna Paulowna. Ik zal
eens zien of ik een serie van die schaduw
beelden op de kop kan tikken. Misschien
verschijnen ze dan binnenkort wel in de
krant. Wat heb je een leuk postpapier?
Voor je verjaardag gekregen?
Diet de Graaf, Moerbeek. Ja, het was
een mooi boek Diet, wat ik je gestuurd heb.
Dat heeft de juffrouw op school dus wel
gezien. Bij welke juffrouw zit je? Hoor ik
dat volgende week eens?
Zo jongens en meisjes, de helft Is er
door. De rest laat ik liggen, omdat er
ook nog iets anders in <Je kinderkrant
moet. We spreken dus af: deze week
alleen maar weer de raadsels oplossen.
Geen briefje inzenden.
Tot volgende week.
Oplossingen raadsels vorige week
Sneek, nevel, enkel, erker, Uiver, water,
woerd, ieder, troon, jager, einde.
Sneeuwwitje.
Goede oplossingen ontvangen vant
Diet de G., Moerbeek; Jacob B.. Anna Pau
lowna; Alex en Bram P., Breezand, Arie B.,
Kolhorn; Jan S., Schagerbrug; Piet en Trijn
tje de B., Koegras; Ali K., Kolhorn; Tryni v.
L., N. Scharwoude; Agatha S., N. Schar-
woude; Jack v. d. Capelle, Schagen; Nellie
K., Oudesluis; Aafje, Annie, Cor en Johan
W., N. Niedorp; Francientje de W., Kolhorn;
Jocab de G., Oudesluis; Nicolaas D., Oude
sluis; Geri D., Schagerbrug; P. A.; Robert K.;
Greetje H., Oudesluis; Tini J., Dirkshorn;
Corrie L., Dirkshorn; Arie B., Schagen; Jan
B., Schagerbrug; Piet de V., Schagen; Kees
v. d. G.; Tiny Z., St. Pancras; Jan D., Anna
Paulowna; Gerda K., Alkmaar; Gretha J.,
S-Schagen; Klaas B., Keins; Maartje^nCor
W., Keinsmerbrug; Corrie K., Schagen; Jan
B., Barsingerhorn; Rika K., Schagen; Tr|jnie
K., Wieringen: Dina J., Schagerbrug; Tronie
Z., Groote Keeten; Hendricus P., Keinsmer
brug; Annie R., Petten; Kees W., Anna Pau
lowna; Jansje B., Callantsoog; St|jnie B',
N.-Scharwoude; Ennie B., N.-Scharwoude;
Jeltje P., N.-Scharwoude; Nellie B., Zijper-
sluis; Lenarda de B., Julianadorp; Cornelia
Z., Schoorldam; Bets T., Anna Paulowna;
Greetje B., Oudesluis; Hennie en Beesje S.,
Schagen; Trien T., Anna Paulowna; Hinke v.
d. B.; Corrie en Ger K., Oudkarpsel; Tine A.,
't Zand.
NIEUW INVCL-RAADSEL.
X Werelddeel.
X Aan Oranje verwante naam.
i X Weg tusschen twee r|jen huizen.
B x Bekend spel.
X Met de hand getrokken lijn.
X Militair schouwspel.
X Vlakte tussen zee en duinen.
De laatste letters der woorden, van boven
naar beneden gelezen, vormen de naam
van een bekend stuk speelgoed, om op de
weg te gebruiken.
Een stokpaardje
Ja, dat was ook wel erg jammer. Jan
tje had op zijn derde verjaardag een stok
paardje gekregen en nu, twee weken later,
was het kapot. Het was heel goed te be
grijpen, dat Jan daarom moest huilen. Zijn
stokpaard was zijn liefste stuk speelgoed.
Hij had vergeten het paard voor hij naar
bed ging op te bergen en toen vader in
de donkere gang kwam, had hij erop ge
trapt. En daar kunnen stokpaarden nu
eenmaal niet tegen!
Toen Jantje het de volgende dag hoorde
begon hij vreselijk te huilen. Het was ook
erg zielig voor hem, dat het nieuwe paard
direct al kapot was, maar er was niets aan
te doen en Jan moest nu maar met iets
anders gaan spelen.
Toen Paul die middag thuiskwam, ver
telde Jantje direct wat er was gebeurd.
Hij vroeg of Paul het paard kon maken,
maar dat was onmogelijk, want het was he
lemaal kapot. „Nee jong, dat gaat niet
meer", zei Paul. „Maar ik weet iets an
ders. Ik zal een nieuw paard voor je ma
ken, vind je dat goed?" Jan keek zijn gro
ten broer zo ongelovig aan, dat deze erom
moest lachen. „Vind je dat leuk, Jantje?
Dan zal ik er morgenmiddag aan beginnen
en ik zal het nog veel mooier maken, dan
het vorige."
Zo begon Paul de volgende middag aan
het nieuwe stokpaardje. Hij had een stevi
ge houten plank opgezocht van ongeveer
3 c.m. dik en 30 bij 30 c.m. groot. Hierop
tekende hij de omtrek van een paardekop
en zaagde de kop toen uit. Om de teugels
hoefde hij zich nog niet te bekommeren,
maar wel zaagde hij een smalle gleuf (d)
waar later de stok in moest komen. Toen
zocht hij een oude bezemsteel en paste die
in de gleuf. De gleuf was nu iets te smal
en daarom zaagde Paul er nog een stukje
uit. Met hele goede lijm, maakte hij de
stok toen aan de kop vast. Maar nu zat
de kop nog niet vast genoeg en daarom
maakte hij eerst de kanten van de steel
gelijk met de zijkanten van de paardekop
en spijkerde toen nog twee kleine plankjes
(op de tekening zijn ze door stippellijn
tjes aangegeven) tegen de kop, zodat de
stok nu heel stevig vast kwam te zitten.
Daarna boorde hij een gat door de neus
van het paard en trok daar de teugels
doorheen. Nu begon het werkelijk al een
beetje te lijken, maar het echte kunst
werk begon eigenlijk pas. Dat was het be
schilderen van het paard. Want het moest
natuurlijk op een echt paard lijken. Daar
om tekende Paul eerst voorzichtig de ver
schillende lijnen op de kop en schilderde
ze "daarna met verf over.
Hij liet het nieuwe stokpaard niet aan
Jantje zien, voor het helemaal klaar was,
maar de volgende dag, toen het paard goed
droog was, nam hij het mee naar beneden
en gaf het aan Jan. Die kon niets zeggen
van verbazing, zo mooi vond hij het. En
dat Paul dat zelf gemaakt had, dat begreep
hij helemaal niet. Hij vergat meteen, dat
hij eerst een ander paard had, dat kapot
was gegaan en reed even later vrolijk door
de kamers op dit mooie, nieuwe stokpaard
je!
De kleine schoenmaker
Hier zien jullie de kleine schoenmaker!
Hij kent zijn vak heel goed on je kunt met
een gerust hart je schoenen aan hem toe
vertrouwen. Wat er ook aan moet gebeu
ren, spijkers uitslaan, zooltjes inleggen, zo
len plakken, breng ze maar bij hem, hij
maakt het in orde. Alle broertjes en zus
sen laten hun schoenen en pantoffels door
hem maken en wie zou eraan durven twij
felen, dat hij zijn schoenen goed gemaakt
terug krijgt? Je hoeft hem maar aan te
zien, om te begrijpen, dat deze schoenma
ker weet hoe het moet! En weet je van wie
hij dat heeft geleerd? Van zijn vader, want
die is een echte schoenmaker. Jaapje heeft
zo dikwijls gekeken, als zijn vader schoe
nen maakte, dat h|i nu zelf een zaakje is
begonnen en daar toepast, wat hij bij "zijn-
"vadër hééft geleerd.
De oude stalen pen
Wie van jullie heeft een eigen vulpen?
Zeker nog niet allemaal, maar toch zullen
er al veel zo'n kostbaar ding in hun be
zit hebben. Vroeger waren de vulpennen
heel duur, maar tegenwoordig worden ze
steeds goedkoper en we vinden het nu
allemaal heel gewoon om iemand met een
vulpen te zien schrijven. Het valt ons nau
welijks meer op. En zelfs de vulpen wordt
al weer een beetje verdrongen sinds de
schrijfmachines goedkoper worden en de
mensen niet alleen op kantoor, maar ook
thuis hun brieven op de schrijfmachine
gaan tikken.
Maar de oudste van allemaal, de gewone
stalen pen heeft zich toch door alle jaren
heen ook nog weten te handhaven. De
Duitser Aloijs Senefelder heeft 't eerst een
stalen pen gemaakt. Daarvoor was de pen
van messingkoper in gebruik en natuurlijk
ook de nog oudere ganzepen. Het bewijs*
dat deze gewone pen toch heel goed is,
is wel dat hij nog steeds overal gebruikt
wordt.
WETENSWAARDIGHEDEN.
Enige tijd geleden werden alle honden,
in Londen geteld. Toen bleek, dat er 204000
honden in de stad waren en het stadsbe
stuur verdient daar 76000 pond sterling
aan.
In een park in Sydney zullen de vogels
dit voorjaar bijzonder zachte nesten kun
nen bouwen. Een katoenplanter heeft op
dracht gegeven om elke dag een zak met
wol in het park te zetten, zodat de vogels
met die wol hun nesten kunnen maken.
j DOOR
EDGAR RICE
'l BURROUGHS
108.
Terwijl Tarzan en Herkoef de tempel Van
Brulor bereikten, ontdekten de scherpe ogen
van den aapman een bewegende schaduw,
vlak bij zich. Ptomen! Herkoef snel bij de arm
grijpend, verborg hij zich met zijn vriend
achter de stam van een dikke boom. waar
langs de zonderlinge soldaten van Brulor zo
juist gepasseerd waren. De bodem van het
meer scheen te leven,,van de ptomen. Tarzan
wist niet, dat zij tèrugkeerder van hun
vruchtelooze tocht op zoek naar hem en z|jn
metgezellen, doch wist wel, dat het hem on
mogelijk zou zijn, nu de tempel binnen te ko
men; hij zei moeten wachten, tot het nacht
was geworden. Twee uur later, toen de duis
ternis haar netten over het water van het
Horus Meer had uitgespreid en de lichten van
de tempel een voor een verdwenen, behalve
de kleinen nachtlichten, kropen Tarzan en
Herkoef voorzichtig voorwaarts, om hun
laatste wanhopige poging te beginnen. Mis
schien zouden zij overwinnen, veel waarschijn
lijker was het, dat zij deze poging om hun
vrienden te redden, met den dood zouden moe
ten bekopen. Zij kwamen door de luchtkamer,
daarna door een gang in het slaapvertrek van
de ptomen. Ongemerkt bereikten zij de deur
van de troonzaal. Bijna hadden zij hun doel
bereikt, toen een der ptomen ontwaakte. Deze
ging dadelijk rechtop zitten, waarbij hij hen in
het oog kreeg.
