Van een slechten kanthalf Abonneert II op ilit blad en goede trainers De de-Boer school Hoe West Frisia HRC een punt afsnoepte BKC goed gestart tegen KW Schoolvoetbal 1939 nam Zaterdag een aanvang DTS-N. Niedorp 7-2 Barend Gisteren was het een groote dag in den Polder hij B.K.C. en bij Slikker. De geelzwarte club uit deze contreien speelde haar eersten promotiewedstrijd en dies was er de, in Polder- sche oogen, geweldige schare van ongeveer 1500 menschen aanwezig om de favorieten aan te vuren. Uit alle hoekjes en gaatjes waren ze gekomen, niet alleen supporters van geel zwart, maar ook andere Polder-genooten, en zelfs l\eden uit „de stad". Zelfs uitAssen delft waren er kijkers, maar daar zat wat achter, wanthet waren spelers van Assendelft I, die volgende week B.K.C. te gast krijgen! Het was ideaal weer, het veld was goed, de scheidsrechter was goed, de grensrechters, waaronder invaller Daan Nieuwbuurt van Wie- ringen, waren goed, wat of wie was er eigenlijk niet goedf Ja, toch, er was iemand, die niet goed was. We weten niet, of K.V.V. heelemaal volledig was en of dus de donkere rechtshalf al of niet een invaller was. Maar HIJ was beslist niet goed, of beter gezegdhij was abominabel slecht, vreeselijk slecht. We schrijven dit niet, om de sympathieke K.V.V.-er eens in het zonnetje te zetten, maar louter uit curiositcits-oogpunt. Want nog nooit hebben we in onze voetbal-praktijk iemand zoo volkomen zien falen als deze kanthalf, die 't van den aftrap af tot het eindsignaal wel ontzettend te kwaad met zijn zenuwgestel moet hebben .gehad. Geen bal heeft hij goedgeraakt en hoe dikioijls kwam h\j niet eens aan „raken" toe! B.K.C. speelde dit keer niet best, K.V.V. deed 't echter zeker niet beter, zoodat zoowél de uitslag als de overwinning precies in overeenstemming met het vertoonde waren. De geel zwarte volgelingen van Kaan, Slikker en Van Teulingen staati evenwel zooals dat heet, reeds met één been in de derde klasse. Als Assendelft nou maar een beetje meevaltTrainer Henk de Boer vindt, dat dat niet noodig is, want „we winnen toch" zei-ie na afloop. Maar Barend, die zijn broer en trainer van de kampioensploeg uit Oudesluis is, zegt, dat de pupil len van zijn ouderen broer dan toch beter moeten spelen dan tegen K.V.V., waarmede wij, die Assendelft dit seizoen hebben zien spelen het volkomen eens zijn. Nu we 't toch zoo over de gebroeders De Boer hebben hun portretten plaatsen we ter illustratie van dit cursiefje hierbij 't pleit toch wel voor hun voetbalcapaciteiten, dat ze beiden de aan hen toevertrouw de clubs kampioen gemaakt hebben. Trouwens in de Marinestad genieten zij wat al jaren een onaantastbare reputatie, wélke zij nu tot over heel het platteland verbreid hebben. B.K.C. en Dosko, beiden profiteerden van de lessen uit de De Boer-school. Dat het plattelandsche voetbal in zyn geheel nog lang deze school mogen bezoeken; het spelpeil zal er wél by varen! HRC—West-Frisia 1—1. De Enkhuizenaren hebben zoo maar kans gezien, HRC op eigen veld een punt te ontfutselen, in een wedstrijd, die wat spelkwaliteiten betreft op een laag peil stond. Vooral HRC speelde niet zooals wij dat gewend zijn, ook al omdat de wil om te winnen niet zoo sterk was als bij de gasten. Daarbjj kwam nog, dat de rooden 4 invallers telden, die zeer zeker hun best deden, maar nu eenmaal niet ingesteld bleken op 2e klasse voetbal. Een uitzondering willen we maken voor den invaller-doelman Smericknik, die Dijkshoorn op eminente wijze verving. De wijze waarop hij eenige gevaarlijke schoten wist te stoppen, stempelde hem tot een doel- verdediger van klasse. Van West-Frisia hebben we feitelijk even verbaasd gestaan; was dat nu no. laatst uit de afdeeling? Een elftal van elf harde wer kers met stevige backs, een uitmuntenden linkshalf en een voorhoede, welke wel het zwakste deel der ploeg, maar toch niet onvol doende was, want met wat meer geluk had men zeker eenige doelpunten meer gemaakt. Zeer jammer was het voor de W.-Friezen, de kopbal van Stelling 1 minuut voor het i niet geteld kon worden. Volgens eenige toe schouwers was de bal nog binnen de lijn toen rechtsbuiten Rooker voorzette, maar de scheidsrechter stond er vlak bij en gaf „uit". Mocht West-Frisia inderdaad als laatste ein- gen dan is zij o.i. nog lang niet verloren, want als wij dit elftal vergelijken met het elftal van Zaandijk, dan slaat de balans zeer zeker ten gunste van W.-Frisia door. De wedstryd was in 't begin niet erg aantrekkelijk, Leavy kogelde een vrijen schop naast, Pirard stuitte op rechts-achter Belier. Langzamerhand kwam er wat meer pit in, en hoewel W.-Frisia even sterker was, maakten de aanvallen van H. een meer gevaarlijken indruk. Maar het zou duidelijk blijken, dat de roode vuurlinie dezen middag dusdanig dwars werd gezeten, dat men niet tot zijn gewone spel zou komen. Wel glip ten Sanders en Van Es er wel eens door, maar op het critieke moment was daar steeds weer een W.-Frisiaan, die redding bracht. Aan den anderen kant probeerde Klopper het eens, maar Smericnik stopte het schot meesterlijk. Vrij onverwachts nam HRC toch nog de leiding, v. Es ging er goed vandoor en loste van verren afstand een schot, dat kee per Boumans maar ten halve kon keeren, Pirard als altijd actief, was er bij, gaf even een „trekkertje" aan Romeyer en na 22 min. had Racing de leiding, 10. W.-Frisia kwam nu geweldig opzetten en reeds spoedig moest Smericnik den bal van Jelles' schoen halen. De Enkhuizenaren waren nu absoluut sterker en de gelijkmaker zat als 't ware in de lucht. Selderbeek kon nog juist corner redden toen Jelles weer eens was door gebroken, doch even later wist Stelling n uit een schermutseling een schot te lossen, dat via Stok in het doel stuitte, zoodat de stand weer gelijk was, 11. Pirard kon er maar niet door komen dezen middag, al dient gezegd, dat r.-achter Belier wel eens wat te vurig deed. Na half-time ontsnapte de roode veste al dadelijk aan een doelpunt, Jelles schoot tegen zijn eigen medespeler aan. Sanders ontdeed zich van eenige tegenstanders en gaf goed voor, maar Van Es werd zwaar gehinderd om gevaarlijk te zijn. De stryd werd er nu wel eens wat te forsch op en we zagen zelfs mid-half Posthumius naar een roodjak schoppen, toen er geen bal meer te bekennen was. Gelukkig bleef het daarbij, en bepaalde men zich enkel tot forsch spel, hetgeen geen kwaad kon. Vijftien min. was er gespeeld toen Jelles weer eens was doorgebroken, hij kwam alleen voor Smericnik te staan, maar als een tijger wierp deze zich voor de voeten van zijn tegen stander, hetwelk hem het zooveelste open doekje bezorgde. Bij een volgenden H.-aanval werd Sanders gewond, hetgeen in 't verdere verloop duide lijk merkbaar was. Ook Herjblok raakte wat uitgespeeld, waardoor de rechtervleugel vrij wel lam geworden was. W.-Frisia daarentegen gooide er echter nog een schepje op en in deze periode was de Enkhuizer ploeg dan ook veel actiever. Maar de voorhoede wist deze meer derheid niet te benutten, vooral de vleugel spelers waren niet best. Rooker, de r.-buiten, heeft zeker drie vrije ballen voor doel gehad, maar steeds faalde het schot. De laatste 10 min. kwam HRC weer even opzetten en er ontstonden eenige gevaarlijke momenten voor den W.-Frisia doelmond, maar ook hier was het schieten niet de sterkste zijde. Kort na het geannuleerde doelpunt, hierboven omschreven, kwam het einde, zoodat HRC op eigen veld ongeslagen bleef dit seizoen en West-Frisia een kostbaar punt kon noteeren. Vermelden we nog, dat voor het begin van den wedstrijd één minuut stilte werd gevraagd voor het iri" de afgeloopert week overleden HRC-lid Van Dijk, waaraan door ieder werd voldaan. Dank zij den K.-keeper bleef het b\j 1—0. Ten aanschouwe van een record menigte en onder begunstiging van ideaal weer is gistermiddag de promotiekamp ingezet. Het Poldersche BKC is goed begonnen door KW, de kampioen, van de andere vierde klasse afdeeling, verdiend te klop pen. Dat het slechts 10 is geworden, kan aan deze uitspraak geen afbrerk doen: het is de oude gerenommer. Ie KVV-keeper, Siem de Boer, geweest die zijn ploeg voor een beduidend grootere nederlaag heeft behoed. Hij was veruit de beste man van de vol ledige ploeg uit Krommenie, welk team wel een behoorlijk technisch en snel spel leverde, doch geen grootsche daden verrichtte. De achterhoede bijvoorbeeld deed beslist voor die van BKC onder en het is dan ook maar goed, dat KW over zulk een eminenten keeper be schikt. BKC heeft een vrij goeden vorm gedemon streerd. In de eerste helft van den strijd was het zelfs bijzonder goed, wat we nu en dan van de geelzwarten zagen. Toch is BKC deze wedstrijd, die voor haar zoo succesvol afliep, lang niet zonder emotie begonnen. Van Teulingen Hz., de vertrouwde linksback, kon 1.1. te elfder ure wegens ziekte niet worden opgesteld. Het eenige wat uit komst kon bieden was Steenvoorde van de rechtsbuitenplaats naar de linksbackplaats te halen en Meereboer op den vleugel te laten invallen. Deze opzet is gelukkig geheel en al geslaagd. Steenvoorde heeft zich best ge weerd op die vreemde plaats. De verdediging van BKC heeft dan ook geen oogenblik een steek laten vallen. Prins was n.1. als gewoonlijk solide en Tauber speel de zulk een uitstekende partij, dat KW, wat dit betreft, wel met een heel wat betere lin kervleugel had mogen aankomen. Op de halflinie viel evenmin iets aan te merken. In de voorhoede echter waren er twee die dezen wedstrijd zeker niet tot hun beste zullen rekenen. De Schipper is er n.1. niet zoo heel veel aan te pas kunnen komen, terwijl Jac. van Wees wel eens gelukkiger met voorzetten is geweest. Hy had het echter weer dubbel zwaar, omdat zijn broer, de linksbinnen, zijn rol van „zwerver" in top vorm vervulde en daardoor niet steeds in de voorlijn stond. Blok heeft goed gespeeld; be halve hardloopen toonde hij weer eens te kun nen schieten ook. Over Meereboer's optreden tenslotte zijn we meer dan tevreden. Hij had een paar keer wellicht meer zelf kunnen wa gen, hij kijkt goed uit en weet vaak zeer gevaarlijke momenten te scheppen. Het verloop van den strijd was uitermate spannend. De eerste helft heeft echter de meeste bevrediging geschonken; dit zat niet alleen hierin omdat zich toen voor het KVV- doel zooveel sensationeele momenten hebben afgespeeld; het veldspel van beide ploegen bereikte toen bijna doorloopend een zeer be hoorlek peil. De tweede helft gaf minder sen satie, maar het spel is toen ook wat slor diger geworden, terwijl het tempo zoo nu en dan belangrijk daalde. De wedstrijd. BKC won de toss en verkoos het geringe windvoordeel. Na de eerste schermutselingen op het middenveld staat het vast, dat BKC best mee kan komen. Er zijn altijd zenuwen in het spel, maar alle BKC-ers blijken den bal al dadelijk behoorlijk te raken. Zoo ont wikkelt zich dan gaandeweg het spelbeeld, waarbij BKC hoe langer hoe meer den toon begint aan te geven. BKC-aanvallen zijn nor maal, KV V-aanvallen hebben het karakter van uitvallen. Jac. van Wees krijgt een trough-pass van zijn broer, maar beukt het zijnet. Dan komt „het" moment. Een voorzet van links geeft De Schipper door naar Blok die is toegesneld en een keiharde schuiver in zendt binnen schotsafstand. Als Blok's been zwaait, gelooft heel BKC al aan de eerste goal, maar keeper De Boer redt zoo meester lijk, dat zijn roem voor het verdere al is ge vestigd. Een vrije schop op den hand van het straf schopgebied, door De Schipper goed genomen, komt eveneens in De Boer's veilige armen- Als de geschiedenis van „bijna goal" zich nog enkele keeren heeft herhaald, is het plotse ling bij een veel onschuldiger uitzienden aan val wèl 10. Na 20 min. geeft Jan van Wees een pass aan Blok, deze wil de K.-verdediging, die den weg naar doel versperd, omspelen, Hup Arie, hup Kees, ja goed zoo Hein tje, dat waren de kreten, die we na eenig inspannend luisteren konden ontcijferen uit den warwinkel van geluiden, die op steeg van de Helder- en H.R.C.-terreinen aan de Sportlaan. „De schoolwedstryden zyn begonnen", dat vertelden die kreten ons, voor de 12de maal sedert 1927. 's. Morgens. Zaterdag vroeg reeds was het „reveille" in vele huisgezinnen. Moeders en vaders maakten zich op om „ook eens" naar hun spruit te kij ken, onverschillig doende, maar intusschen brandend van nieuwsgierigheid hoe hun jon gen het eraf zou brengen. Vader, die vroeger ook gevoetbald had, gaf nog een laatsten wenk hoe er gewerkt moest worden, moeder keek gauw even de wapen uitrusting na en toen was het: „op naar de Sportlaan". Daar was het reeds een drukte van belang, voor 9 uur reeds, de groen-witte vlaggen wap perden vroolijk, een even mooi voorjaarzon netje, het was te mooi om waar te zijn voor de Schoolvoetbalcommissie, die het wel eens slechter getroffen had. De lagere scholen dan waren het eerst aan bod. School 8 als triomphantelijke winnaar van 1938 zagen we zelfbewust aantreden tegen een reeds bij voorbaat bevreesden tegenstan der. En die vrees bleek gegrond, 51 werd het in 2 maal een half uur. School 8 maakt weer een goeden gooi, ondanks „Arie van de Comeniusschool", die zyn club met 10 liet winnen. Wat die knaap er uithield grensde af en toe aan het wonderbaarlijke, hoe de tegen stander ook zwoegde, dat eene goaltje was genoeg, want Arie was en bleef onpasseerbaar. School 14 bleek andersook uit het goede hout gesneden; ze dachten zeker ook „wy zijn school 14, dus moeten we winnen met 140"; de keeper, die 14 keer moest visschen, was populair na afloop. We zagen de B.L.O., onder de bezielende leiding van „Meester Quant", werken als paar den, het hielp ze niet, 10 werd het. Volgend jaar beter, jongens. „De grooters". Om half twee werd het tournooi voortgezet, l .-st was nog even Julianadorp in actie „met p.n midvoortje om te smullen", die haar. con- door naar rechts te zwenken, doch hy geeft ineens een niet zeer hard, maar zui ver schot, dat door niet ingrijpen van den rechtsback onbereikbaar voor De Boer in den hoek verdwijnt (10). De K.-rechtervleugel onderneemt nu, dank zij de snelle rechtsbuiten, enkele tegenaan vallen. BKC antwoordt echter onmiddellyk en een corner van Jac. van Wees brengt keeper De Boer zoo in het nauw, dat zijn goal slechts door Fortuna beschermt, niet doorboord wordt. Maar de geluksgodin toont zich niet „éénkennig", want als even later de K.-rechts- binnen razend snel doorbreekt, beukt zijn onhoudbaar schot de paal Dit moment luidt een kort K.-offensief in Tauber's meesterlijk ingrijpen maakt er ech ter gauw een eind aan en Paardekooper en Jan van Wees treffen vanuit het middenveld opnieuw maatregelen om het KVV-doel onder druk te zetten. Enkele minuten achtereen regent het dan schoten en kopballen op De Boer's heiligdom, het toppunt van voetbal sensatie wordt benaderd, maar met kunst en vliegwerk weet de kranige K.-doelwachter het toch nog weer te redden. Nog eenmaal krygt KVV een beste kans. De rechtsbuiten zet hoog, over den uitgeloo- pen Prins en al heen, voor, maar de K.-links- binnen die met een kopbal had kunnen scoren, faalde volkomen. De tweede helft begint met een misver stand in de K.-verdediging, waarvan Jac. van Wees door het volkomen onverwachte van de situatie geen profijt trekt. Na vijf minuten krygt Blok het op de heu pen en snelt er door. Alles volgt hem. Blok's eigen schot wordt gekeerd, maar het leer blijft voor doel. Het heele binnentrio rent toe. Tot vijfmaal toe wordt er geschoten, maar als uiteindelijk triomphator treedt De Boer uit deze adembenemende spanning te voor schijn. De linksbuiten van KW laat zich vervan gen. De invaller probeert het met enkele verre schoten, die Prins niet verontrusten. De wed strijd daalt nu in peil. De bal is zeer vaak over de zijlijn. Het tempo zakt beduidend. Ten slotte wordt BKC weer wat gevaarlijker en forceert een feilen aanval. De bal belandt tenslotte bij Blok en Meereboer die vlak bij elkaar staan. Even wordt getwijfeld, maar dan schiet Blok ineens in. Er gaat een ge juich op, maar op appèl van den neutralen grensrechter wordt het doelpunt afgekeurd wegens buitenspel staan van Meereboer. Het spel blijft op en neer gaan zonder dat de doelen meer ernstig in gevaar komen. Van een meerderheid van BKC kan niet zoozeer meer gesproken worden, maar achterhoede en middenlinie spelen vast en solide, zoodat de Poldersche aanhang met rustige zekerheid het einde afwacht. Dat tenslotte komt met een onveranderden 10 voorsprong van BKC. Scheidsrechter Scheepmaker leidde uitste kend. Hij werd door twee neutrale grensrech ters bijgestaan, de heeren Scholte en Nieuw buurt (de laatste viel, op verzoek, in voor den afwezigen heer Van Setten). De thuisclub heeft in dezen laatsten compe- titie-wedstryd gedecideerd gewonnen. Het was een verdiende overwinning ook. Bijna geduren de den geheelen wedstrijd was D.T.S. in de meerderheid. Nieuwe Niqdorp had niet veel in te brengen. In de eerste helft was het een vry tamme vèrtooning. Na de rust kwam er wat meer gang in. Soms ging het wel wat forsch. De scheidsrechter hield de touwtjes echter kort, zoodat het spel er niet onder leed. D.T.S. speelde vöor de rust met den wind in den rug en tegen de zon in. Het spel bewoog zich reeds in het begin al meestal op de N.H.- helft. Al spoedig kreeg de D.-voorhoede eenige mooie kansen, welke echter door treuzelen om zeep werden gebracht. Ook N.N. kreeg een paar kansen, doch deze liepen op niets uit. Het eerste doelpunt werd geboren uit een penalty, welke werd toegekend wegens het hardhandig current met 90 inmaakte. Toen kwamen de middelbare scholen het veld in. Handelsavondschool—Ambachtsschool was de eerste „thriller" van deze halve compe titie, en het werd een thriller" van de eerste soort. HBS startte als favoriet, maar hoe ze ook zwoegden, hoe ze het ook probeerden, het trio KousbroekPoll—de Leur' liet zich niet passeeren. Eindelyk pl.m. een kwartier voor het einde scoorde Rottier na een ongelukkige schermutseling, waarby de bal in het HHS- doel verdween. „Handelsschool kan zakkies plakke" was nu de kreet, die losbrak, maar de avondscholieren gaven den moed nog niet op. Aanvoerder Kous broek stuurde De Leur naar voren en deze „Helder-crack" volbracht het wonder, twee maal achtereen scoorden de Hoofdgrachtelin- gen' toen was het uit, als verwoede terriers zaten de ABS-ers op den bal en het gelukte tenslotte Bijl den gelijkmaker in het net te knallen. Dit was al een goede ouverture wat spanning betreft, qua spel stak HBS—Mulo verre boven de voorgaande uit. De zwarthem- den overspeelden de kleinere Mulo-ers geheel, en hun spelopvatting getuigde van zooveel voetbalkennis, dat we met een gerust hart durven voorspellen: RHBS wordt kampioen 1939. Aan de andere ploegen, zooals Lyceum, dat met 41 van de a.s. Onderwijzers won, om deze voorspelling te logenstraffen. Dat het 30 werd, dankten de Mulo-ers hoofdzakelijk aan hun goeden spil Becker en aan het kleine, pittige middenvoortje, die de HBS-achterhoede vaak handen vol werk gaf. Vermelding dient wel het prachtige derde doelpunt van Rienk Schreuders, die in samen werking met den HBS-linkshalf door de heele verdediging van Mulo heenliep om tenslotte mét een goed schot te doelpunten. Zoo eindigde deze eerste dag van mooi jon gensvoetbal, met de stille belofte in vele har ten, dat het de volgende week net zoo prettig zal zijn. De volledige uitslagen van Zaterdag volgen hier nog. Afd. A. Ie ronde: School 8 1School 6 5l School 10Tuindorp 82 School 4Comenius 01 School 14Tuindorp 2 140 BLO ISchool 7 01 Afd. B. Ie ronde: Groen v. PrinstererschoolCentraal 4 31 JulianadorpCentraal 3 90 BreezandRehobothschool 12 Afd. D. Ie ronde Halve competitie: ABSHandelsavondschool 22 LyceumKweekschool 41 HBS—VLO p Henk tegen dan grond werken van Carnas in het strafschopgebied. Keeper Bakkum slaagde er niet in, het vry kalme schot van Kooij buiten zrjn heiligdom te houden (10). Aangespoord door dezen achterstand, deed N.N. een paar pogingen om den gelijkmaker te scoren, waarbij D.T.S. eenmaal door het oog van een naald kroop, toen de N.N.-linkervleugel het doel be stormde. Keeper Groen heeft zich goed geweerd in dezen wedstryd. Even later scoorde Carnas voor D.T.S. het tweede doelpunt (20). Benauwde oogenblikken braken hierna aan voor D.T.S., doch Faus' mannen slaagden er niet in, een tegenpuntje te maken. Een der D.T.S.-voorhoedespelers deed een ver schot op het N.N.-doel. De bal ketste tegen de lat, sprong terug in het veld, waar Tromp ge bruik van maakte om het leder met een on houdbaar schot in het N.N.-doel te deponeeren (3—0). De Nieuwe Niedorpex-s vonden het hierna zeker welletjes. Zij kwamen flink opzetten, de linkervleugel, die het meest productief was, (Peereboom had op zijn rechtsbuiten plaats alle gelegenheid om toe te kyken en te pruttelen) ging er vandoor en scoorde het eerste tegen- puntje (3—1). In het vuur van den strijd werd C. de Waard vastgehouden. De straf hiervoor was een vrye schop, waarvan J. Jansen gebruik maakte om den D.T.S.-voorsprong te vergrooten (41). Het hierna nog restende gedeelte van de eerste helft gaf vry futloos spel te zien. De N.N.-keeper zorgde voor een vroolyk moment, toen hy, by een aanval op zyn doel den bal een heel stuk uit zijn doel vervolgde. De rust ging in met een 41-voorsprong voor D.T.S. Na de rust kwam duidelijk tot uiting, welk voordeel men van den wind kon hebben. N.N. werd hierdoor flink gesteund. De rechtsbinnen van N.N. scoorde vyf minuten na het begin van de tweede helft het tweede doelpunt. Het spel ging hierna vrij gelyk op en neer. Door het doortastend optreden van Bakhuys werd Tromp al heel gauw in de gelegenheid ge steld, het vijfde puntje voor D.T.S. te scoren. De N.N.-keeper kreeg weer eens voorhoede allures, liep veel te ver uit zijn doel, om Bak- huijs den bal te ontfutselen. Deze gaf het bal letje over aan Jansen, die het open doel keurig wist te vinden (62). Ter Haar zorgde er nog voor, dat het D.T.S.- doel in gevaar kwam. Het schot van Ter Haar werd 'echter door keeper Groen naast het doel getipt. Kort voor het einde scoorde Tromp na een keurige ren langs de lyn, het zevende puntje. Beide elftallen zetten hierna nog even alles op alles. In den stand kwam echter geen veran dering. Motorraces in Alkmaar Deze werd bijgewoond door 5000 toeschou wers, verscheidene verbeteringen op de baan waren aangebracht, uitgaande bochten veel ruimer, zoodat de renners de beschikking had den over een baan van zeker 20 M. breedte. Daardoor voorkwam men dat de rijders te vlak achter elkander lagen in de uitgaande boch ten en tevens, dat er by eventueele valpartijen geen ruimte meer was, voor de anderen om een vallende rijder te pa-sseeren. De uitslagen luiden: Juniores 350 c.c. Finale: F. H. L. Steman, 2 min. 26.6 sec. 2. F. v. d. Schaap, 2 min. 29 sec. 3. J. D. de Graaf 2 min. 29.6 sec. Senioren 350 c.c. 1. Otto Moeke, 2 min. 23 sec. 2. E. A. Mole naar 2 m. 26.4 sec. 3. A. Hofman Jr, 2 m. 27 sec. Senioren 500 c.c. Finale: 1. G. Kops, 2 min. 15 6 sec. 2. A. Hartman Jr. 2 m. 19.4 sec. 3. J. Vaessen 2 m. 27.8 sec. Langebaanrace: 10 ronden 6400 m. Senioren 350 c.c. 1. P. v. Aartsen, 4 min. 51.4 2. G. Thijsse, 4 min. 53.6 sec. 3. A. Hartman 4 min. 54.4 sec. Langebaanrace, 6400 M. Senioren 500 c.c. 1. v. Aartsen, 4 min. 51 sec. 2. G. Thijsse, 4 m. 53.6 sec. 3. A. Hartman 4 min. 54.4 sec. Langebaanrace: 10 ronden 6400 m. Senioren 500 c.c. 1. G. Kops, 4 min. 34.2 sec. 2. P. Maller, 4 min. 40 sec. 3. P. vs Aartsen, 4 min 50.4 sec. Atlas-W. waard 1-1 Geen schutters. Het was een stralende Paaschzondag, mag nifiek voorjaarsweer, toen bovengenoemde teams hun laatste match van het seizoen speelden. Het was geen slot dat pakte, aller minst, daarvoor was het spel te peuterig, te hard en technisch vol onvolkomenheden. Over de schutterscapaciteiten valt evenmin te roe men. In het veld waren de gasten misschien iets beter, maar de algemeene indruk was toch, dat het vertoonde spel voor het publiek een sof is geweest, waar niet veel interesse van uitging. Als verzachtende omstandigheid kan gelden het terrein, dat vreeselijk ongelyk was, waardoor balcontrole en het centerspel zeer moeilyk was, maar toch hebben wy b.v. Atlas wel eens veel beter voor den dag zien komen. Zoo zat in de voorhoede al heel wei nig samenspel. Jelle Post gaf 3 minuten na den aanvang zijn club de leiding en zoo bl^ef de stand tot één minuut voor rust. Het spel gaf een afwisselend overwicht, maar de af werking was bij beiden slecht. Onnoodig lang getalm, kort spel, slechte opstelling, het was schering en inslag. Kwam het tenslotte tot een schot, dan was het meter naast of over. Eén minuut voor draaien, werd een zware druk op De Ruijter's heiligdom beloond met een hard schot van den W.-middenvoor. De tweede helft was bijna een herhaling van de eerste. Atlas was nu echter een tikje meer aanvallender. Het was in deze periode dat het spel nu en dan rijkelyk forsch was, doordat men, door de factor „kracht" in het spel te betrekken, hiermede de zege dacht te kunnen forceeren. Men ziet dat trouwens meer als de techniek afwezig is. Het spel werd daardoor nog minder; kick en rush, hard schieten en loopen, zonder dat van opbouw en afwerking maar iets te bespeuren was. Atlas ontging de overwinning door uit een strafschop den bal hoog over te schieten. De 11 stand geeft de meest juiste ver houding weer. „Mogelijken"- Nederlandsch Jeugdelftal Naar w^j vernemen zal op Woensdag 12 April a.s. des avonds 8 uur op het VUC-ter- rein een wedstrijd gespeeld worden tusschen een elftal der .mogelijken" en een Neder- landsch Jeugdelftal. De ploeg der „mogelij ken" is door de keuzecommissie van den K.N.V.B. als volgt samengesteld: Doel: Dijkstra (ZFC). Achter: Wilder (Blauw Wit) en Van Ier- landt (Willem 2). Midden: Rijsdijk (Xerxes), Gabriel (AGOW) en Bonsema (GVAV(. Voor: Willems ('t Gooi), Hazemeyer Jr. (AFC), de Jong (Volewijckers), K. de Har der (VUC) en Linssen (Feijenoord). Het Nederlandsche Jeugdelftal bestaat uit de volgende spelers: Doel: Wille (EDO). Achter: Louwe (Xerxes) en De Boer (Vole- wyekers). Midden: Blatter (PSV), Bekenes (DHC) en Stof meel (NAC). Voor: Jansen NOAD), Nass (VVV), De Boer (KFC), Lenstra (Heerenveen) en En gel (Willem 2). UaArtwniicAt £icfuicunAontuU&fe£inq, Houdt ouk Uw- y&eAt t^e^ond

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 7