Moderne „economie"
IIJUITENLANDSCH,
1
VERZICHT
Dames
Economische beschouwing
Thans versterkt
door Codeïne
Alkmaarsche Kaasmarkt
Ingezonden
Firma G. DE WAARD
Bertels1
Opfokvoeder
Zaterdag 15 April 1939
Derde blad
Kunnen de autoritaire landen
nog meer offeren
Er is een zekere dosis moed, zelfoverwin
ning noodig 0111 in de tegenwoordige we
reld te gaan schrijven over onderwerpen,
die in verband staan met den menschelijken
welstand. Welstand is een mooi woord,
maar het heeft een eigenaardigen klank
gekregen. Men denkt onwillekeurig aan iets
broos', iets teers, iets dat elk oogenblik tot
liet verleden kan behooren. Terwijl het
toch sterk en duurzaam krachtig en onuit
roeibaar diende te zijn.
We leven in een periode, waarin welstand
en daarmee het geluk der volkeren een fac
tor van zeer ondergeschikte waarde begint
te worden. Wanneer in de verschillende rij
ken van Europa alles in gereedheid is ge
bracht om wegen, bruggen en welke ande
re scheppingen der moderne techniek daar
voor verder nog in aanmerking komen,
door een enkele druk-op-de-knop te verwoes
ten of in de lucht te laten vliegen, wanneer
misschien ergens konderden bij honderden
vliegtuigen gereed staan om de een of an
dere groote stad, die toevallig is gelegen
aan de overzijde van eenige grens, op het
eerste sein te veranderen in een rooken.de
puinhoop, wanneer kortom de laatste toe
bereidselen zijn getroffen om een goed deel
van den menschelijken rijkdom, het product
van jarenlangen moeitevollen arbeid van
heele volkeren, met één slag te vernietigen,
dan rijzen ons de haren te berge en dan
kan iemand, die zich meent te mogen ver
heugen in het bezit van een normaal ver
stand, zich slechts afvragen: waarom, waar
om?
Is bet er de menschcn dan niet meer om
te doen goed en gelukkig te leven? Willen
ze opzettelijk de armoede en de ellende?
Het ziet er haast naar uit!
Wanneer we nu- zeggen, dat dit komt,
omdat de mensch zijn zin voor redelijkheid
heeft verloren, dan is dit niet geheel juist,
We gelooven, dat de doorsnee-burger, onver
schillig of we nemen een Nederlander, een
Duitscher of een Engelschman, een Italiaan
of een Fransclunan den gang van zaken
betreurt. En zoo men van regeeringswege
gewend was den wil der volkeren te raad
plegen, dan zou vermoedelijk zeer spoedig
aan alle misère een einde zijn gekomen.
Helaas echter geschiedt dit allerminst en
de reden daarvan zou zeer goed kunnen
zijn, dat sommige regeerders beseffen, dat
zulk een vox populi niet alleen vernietigend
zou kunnen zijn voor hun politiek bestaan,
maar ook voor hun persoonlijk leven.
Wanneer we dus zeggen, dat de mensch
zijn zin voor redelijkheid verloren schijnt
te hebben, dan doelen we daarbij op de
maatregelen, die door de' regeerders tut
naam hunner onderdanen worden getrof
fen.
Een mensch, die redelijk handelt,
betracht in alles een zekere matig
heid. Hij kent waarde toe aan rnate-
rieelen welstand, zoowel als aan
andere dingen. Als zoodanig kan
bij voorbeeld worden genoemd
geestelijke ontwikkeling, terwijl hij
ook bereid zal zijn een zeker deel
van zijn inkomsten ten offer te
brengen aan datgene, wat in staat
is hem het ongestoord bezit zijner
goederen te waarborgen.
Dit evenwicht nu is verbroken.
In de oogen van enkele hedendaagsche
wereldhervormers tellen materieel bezit en
geestelijk goed niet meer mee als dingen
van de eerste orde. Wol zeggen ze hun vol
keren daarmee in ruime mate te willen
voorzien, doch ze dienen te worden veroverd
Niet door arbeid, wat het natuurlijk middel
is om zich rijkdommen te verwerven, doch
met de wapenen in de vuist.
Daarom dient in hun oogen aan militaire
uitrusting en bewapening de allereerste
plaats te worden ingeruimd. Daarmee wordt
hun economie een zeer bijzondere. Want
economie, welk woord beteekent „leer der
rijkdommen," werd tot dusverre in dien zin
verstaan, dat-ze de wetten bestudeerde die
zouden kunnen voeren tot een verhoogden
welstand der burgers. Thans echter begint
men er in te zien de leer, die voert tot een
Een oud middel,
in nieuwe
samenstelling
De alijmoplossende werking der
oude kruiden en hoestbedwingende
„codeïne",maken tezamen AKKER's
Abdijsiroop tot ..'s-Werelds béste
Hoestsiroop De beproefde Abdijsi
roop zal ook Uwborstbenauwdheden
kunnen verlichten, ook voor U de
vastzittende en prikkelende slijm
losmaken. Uw afmattende hoest*
suien. evengoed als 't kriebelhoestjo
In den nacht stoppen. Volg de raad
..Neem bij 'ttninste kuchje AKKER'»
Abdijsiroop die U snel zal helpen.
AKKER 'S veftsEèeJcte
Eenige
der i.
geneeskr
kruiden
zoo hoog mogelijk opgevoerden rijkdom van
den staat ten einde deze in de gelegenheid
te stellen zijn bewapening te vervolmaken
op een wijze als tot dusverre de wereld
nog niet gekend heeft.
De grondslag, het doel der economie is
hiermede volkomen verlegd en het is dui
delijk, dat redeneeringen, welke tot voor
enkele jaren nog algemeen als juist werden
erkend, op het oogenblik niet meer worden
aaftvaard in die landen, die aan militaire
macht de eerste en voornaamste plaats inrui
men.
Toch blijven ook de regeerders in deze
laatste landen hun burgers welvaart en voor
spoed beloven. Waar echter militaire macht
hun daartoe het middel schijnt, kan het
rtaawelijks anders of deze welvaart zal moe
ten worden gebracht door het in werking
stellen van de oorlogsmachine.
Voorloopig echter is het met don welstand
steeds bergafwaarts gegaan. Wanneer men
bedenkt, dat het in Duitschland langzamer
hand zoover is gekomen, dat bijna de helft
van het nationaal inkomen wordt besteed
aan militaire uitgaven, behoeft men zich
daarover nauwelijks te verwonderen.
In dit steeds drukken van het wel
vaartspeil onder gelijktijdig zoo
hoog mogelijk opvoeren van de ge
leverde arbeidsprestaties ligt overi
gens het geheim van het feit, dat de
geldverspillcn.de regeeringen zich,
trots alle ongunstige voorspellingen,
nog steeds hebben weten te hand
haven.
Intusschen zijn er teekenen, die er op wij
zen, dat in dit opzicht het toppunt is be
reikt, indien dit nog niet is overschreden.
De schaarschte aan levensmiddelen en in
verband daarmee de duurte, maken dat
eenerzijds een verder drukken, van het le
venspeil nauwelijks meer mogelijk is. An
derzijds heeft het Duitschc volk zijn toppres
tatie aan arbeid zonder eenigen twijfel
overschreden. De berichten omtrent over
werktheid en arbeidsmoeheid nemen toe en
ze laten geen twijfel bestaan aan het feit,
dat de regeering op ernstige moeilijkheden
begint te stuiten.
Het Duitsche volk heeft aan den moloch
van het militarisme alle offers gebracht,
waartoe het in staat was. Indien» ook hier,
overeenkomstig ons spreekwoord, de kost
voor de baat uitgaat, is het oogenblik ge
komen, waarop met het binnenhalen van
deze baat een begin dient» tè worden ge
maakt. Want verdere offerfe zi.jn. niet meer
t* breijgèhi
De autoritaire regeeringen staan
op het punt te moeten bewijzeh.
dat hun -theorieën van welstand
via bewapening, op waarheid berus
ten. Verder uitstel schijnt niet mo
gelijk.
Daarom behoeven de gebeurtenissen in
Europa ons allerminst te verwonderen.
De oorlog echter zal nieuwe grootere
is niet mogelijk! inspanning vragen, zal
verwoestingen aanbrengen zonder wehaart
te brengen.
Arm Europa!
Maar bovenal: Arm Duitschland!
Hoewel de aanvoer weer iets groo-
ter was en langzamerhand is ge
stegen tot circa 80.000 K.G. was,
niettegenstaande de sombere inter
nationale toestand, de markt niet
slechter. Wellicht werkt deze zelfs
eenigszins de opslag in de hand. De
betere partijen schijnen daarvoor al
thans uit de markt te worden ge
nomen. De prijzen waren, vergele
ken bij de vorige week, vrijwel on
veranderd. De hoogste noteering
was f 17.50, de gang circa f 16.50.
De kwaliteiten vallen mee, wat
trouwens het gewone verschijnsel
is bij markten, waarin een zekere
bodem zit
N. Niedorp, 11 April 1939.
Luchtbescherming voorbereiding tot
oorlog.
Ook hier in N. Niedorp is door luitenant-
generaal de Ridder, met medewerking van
burgemeester Fluister een luchtbescher
mingsdienst opgericht.
Leest men het verslag in de Schagcr van
Zaterdag j.1., dan geeft dat verslag den in
druk alsof op een enkele uitzondering na,
heel de bevolking van N. Niedorp achter de
1 ucht besclï e rming st aat
Wij stellen uitdrukkelijk vast, dat dat
niet het geval is.
Het grootste gedeelte van de bevolking
hier weet, dat luchtbescherming voorbe
reiding tot oorlog is. En noch aan een oor
log, noch aan de voorbereiding daarvan
wenschen zij medewerking te vcrlecncn.
De loyale medewerking van alle kanten,
waar het verslag melding van maakt, is
ver te zoeken bij het grootste gedeelte van
de Niedorper bevolking, dat weten wij heel
zeker.
Dat velen voor het gezag zullen bukken,
als ze daartoe door den burgemeester wor
den gedwongen, gelooven wij ook wel. De
één zal het doen uit angst voor de gevol
gen, de ander uit tactisch oogpunt.
Maar móeten is nog geen loyale mede
werking. Ver van dat!
Namens de zoogenaamde idealisten, die
de werkelijkheid uit het oog verloren, zoo
als het verslag dat in alle ernst vermeldt,
teeken ik namens velen en met dank aan
de redactie voor opname van dit stuk.
P. GROOTES.
GERESERVEERDE MARKT VOOR TUBER-
CULOOSVRIJ VEE.
Te Alkmaar en Hoorn.
Op verzoek van de desbetreffende markt-
besturen te Alkmaar en te Hoorn heeft het
Dag. Bestuur van de Ver. tot bestrijding van
de tuberculose onder het rundvee en van
andere veeziekten in Noordholland besloten
medewerking te vcrlecncn aan de regeling
voor oen gereserveerd marktterrein voor
tuberculose vrij vee op de groote voorjaars-
markten in deze plaatsen.
De markten zullen worden gehouden te
Alkmaar op Woensdag 19 en te Hoorn op
Maandag 24 April a.s. Om op deze terreinen
vee te kunnen plaatsen, moeten de eige
naars van de aan te voeren dieren in het
bezit zijn van een reactie-vrije veestapel,
volgens het onderzoek van dezen winter.
Om hierover te kunnen oordeelen, dienen
zij te zorgen dat de staat van het onderzoek
op het kantoor der verecniging aanwezig
is.
Aangifte voor dit gereserveerde terrein
dient op het, kantoor aanwezig te zijn op
Maandag 17 April voor Alkmaar en voor
Hoorn op Zaterdag 22 April.
W1ERINGERWAARD
A.s. WOENSDAG 19 APRIL van 10.30 tot
3.30 uur is Corsetière in onze zaak aanwezig
Gratis advies voor maat. en confectiecorset-
ten.
Alleenverkoop „Kalasiris".
SCHAGEN
Leverantie Ziekenfonds „A.A.Z.Ak." voor
buikbanden, elastieken kousen, enz.
GEMEENTEAVOND.
De gemecntcavond die Donderdagavond
in de Ned. Herv. Kerk werd gehouden, was
maar matig bezocht. De dames waren goed
vertegenwoordigd, doch het aantal heeren
was niet groot.
De héér Korndörffer, die de leiding had,
schreef dit in hoofdzaak toe aan de inter
nationale omstandigheden.
Een teleurstellend bericht is, dat mevr.
Daalder niet kon komen zingen, doch op
het laatste oogenblik is het gelukt den heer
J. Ay bereid te vinden niet mej. Jacobse
een paar muzieknummers voor viool en or
gel ten gehoore te brengen. Deze musici
werden dan ook bijzonder welkom gchee-
ten, evenals Ds. Bloemhof van Heiloo, die
zou spreken over Godsdienst, en kerkgaan,
alsmede de organist Oudendijk.
De heer Ay, begeleid door mej. Jacobse
uit het werkdorp, speelde nu een sonate
van Tartini, die was een prachtnummer, en
zooals de heer Korndörffer het in zijn dank
woord noemde een meesterstuk. Het 2e num
mer voor orgel en viool dat na de rede van
Ds. Bloemhoff werd gespeeld, was een stuk
van Bach.
Door den hoer Korndörffer werd achter
eenvolgens voorgedragen: De Mecrl zingt;
Melodie in mineur; De mensch die tot zich
zelve komt en een rei van Vondel. Hierna
was het woord aan Ds. Bloemhoff.
Het werk van don predikant is, aldus spr.,
zoo mogelijk den band tusschcn de men-
schen en de kerk te versterken. Wanneer
bij huisbezoek de vraag wordt gesteld: hoe
staat U tegenover de kerk? dan zijn de ant
woorden zeer uiteenloopend. Het is zoon
sleur om niet ter kerke te gaan. Het ge
meenschapsleven kan veel goeds brengen.
Spr. maakte een aardige vergelijking met
een kachel met stukjes anthraciet. Ieder
stukje op zich zelf gaat uit, doch allen te
samen geven ze warmte. Zoo ook met ons.
Als we samen zijn, kan er veel van ons
uitgaan, dóch stuk \öoT. "stuk' doen we niet
veel. Laat nu de'sleur eens varen en laat
die ééne Zondag nu eens een kerkdag zijn!
Niemand toch kan ooit zijn ziel verlooche
nen.
Van de gelegenheid om vragen te stellen,
werd na veel aandrang gebruik gemaakt
iloor mevr. ZwaagKoodijker, mevr. Ha
ringhuizen, den heer Haringhuizen, den lir.
Paarlberg (Oudeslüis).
In zijn slotwoord bracht de heer Korndörf
fer dank aan allen, die tot het welslagen
van dezen avond hebben meegewerkt.
Ten slotte zong de vergadering gez. 180
vers 1.
Maak er goede legsters van
door ze te voederen met
Geen dure filmvertooningen,
geen kostbare praatavonden,
■doch het allerbeste voeder
voor zeer
concurreerenden prijs
Vraag bij Uw leverancier
Bertels' Oliefabrieken N.V. A'dani
ANNA PAULOW'NA
VAN EWIJCKSLUIS.
VISCHOTTER GEVANGEN.
Door den visscher J. C. Hoogmoed werd
Donderdagmorgen in één zijner aalfuiken
in het Amstclmeer in de onmiddellijke na
bijheid v. Van Ewijcksluis ex jonge visch-
otter aangetroffen, die hierin was gestikt.
De vischroovcr was in het bezit van een
prachtig glanzenden huid. De lengte van
het dier was gemeten van den punt van
den snuit tot het uiteinde van den staart
95 c.M. De staart alleen was 35 c.M., het
lichaam 60 c.M. lang. Het gewicht van het
dier bedroeg 9 pond.
ALKMAAR
BENOEMING.
In een te Rotterdam gehouden vergade
ring is tot secretaris der Broederschap van
„Evangelische gcm., vrije chr. gem. en
Evangelisaties" gekozen Ds. J. J. Ruys, al
hier.
SINT MAARTEN
UITBREIDING BOERENBEDRIJF.
Naar men ons mededeelt, is de boerderij
nabij Sint Maartensbrug, thans nog bewoond
door den heer G. Visser, en die j.1. Donder
dag in het Noordhollandsch Koffiehuis te
Schagcn in het openbaar werd verkocht,
waarbij de heer Jn. de Boer te Breezand
eigenaar werd, gehuurd door den heer Roos,
alhier, die voornemens #s er zich binnen
kort op te vestigen. Hij stelt zich dan tevens
voor dit nieuwe landbouwbedrijf te exploi-
teeren in combinatie met zijn tegenwoordig
(iels kleiner) bedrijf in onze gemeente, zoo
dat hij dan de beschikking krijgt over ca.
30 HA. gemengd wei- en bouwland.
f
tegen hoest, griep,X^^bronchitis, asthma
Ftocon 9a ct„ c LSDt 12.40.14.20. AlaoLïerkrijgbw
ENGELAND EN FRANKRIJK NEMEN
EEN KRACHTIGER HOUDING AAN.
DE SPANNING SCHIJNT IETS AF
TE NEMEN. ZIEN DE CENTRALEN
VOORLOOPIG VAN VERDERE AC
TIE AF? EUROPA PERMANENT GE
MOBILISEERD. RUSLAND OP DEN
ACHTERGROND.
Op het oogenblik, nu Chamberlain en Da-
ladier hebben gesproken, is het mogelijk,
dat het internationale politieke spel een
oogenblik tot rust komt. Engeland an
Frankrijk hebben een krachtiger taal laten
hooren, dan we dat de laatste jaren van
hen gewend zijn geweest en hoewel de Cen-
tralen vermoedelijk wel zullen doorgaan
met zoeken en tasten naar zwakke plaatsen
in de kring van staten, welke hen omsluit,
schijnt het, dat ze zelf de noodzakelijkheid
gevoelen om daarbij zeer voorzichtig te
werk te gaan.
Natuurlijk wordt daarbij af en toe het
woord „omsingelingspolitiek" gehoord. Te
Berlijn en Rome wenscht men niet in te
zien, dat men zelf geheel en al verantwoor
delijk is voor den gang van zaken, welke
men zich in de wereld ziet voltrekken.
Datgene, wat gebeurt, geschiedt altijd, wan
neer een aantal volkeren zich bedreigd
acht door een buurman. Samen is men
sterker dan ieder alleen.
Het is in wezen dezelfde gedach
te, als die, welke voorzat bij de
stichting van den Volkenbond, waar
van men thans zoo weinig meer
hoort. Zoolang deze bestond en een
zékere kracht kon ontwikkelen,
vormde ze voor iederen staat, die
uit was op veroveringen, een hin
dernis. Vandaar de actie, welke
vooral door Berlijn tegen dit insti
tuut werd georganiseerd.
En vandaar ook de tegenkanting uit
Duitschland tegen het systeem van bilate
rale verdragen en garanties, dat uitgroeit
lot een complex, in wezen op hetzelfde neer
komend als een soort volkenbond.
Alles bijeen genomen is de toestand nu
zoodanig geworden, dat de beide autoritai
re landen, indien ze zich met de wapenen
in de vuist richten tot .een van hun buren,
vermoedelijk in oorlog zullen geraken met
alle hen omringende landen. Een merkwaar
dige uitzonderingspositie nemen daarbij in
een drietal kleine buurstaatjes: Nederland,
België, Denemarken. Hoewel als vaststaand
mag worden aangenomen, dat Engeland
geen annexatie door Duitschland zou dul
den en onmiddellijk te hulp zou snellen, in
dien Berlijn zijn handen in deze richting
zou uitstrekken, hebben ze geen enkel ver
bond aangegaan en bestaan ook geen ga
ranties. De bedoeling daarvan is duidelijk:
de betreffende landen wenschen onder alle
omstandigheden hun neutraliteit te hand
haven. Dit wordt overigens ook ten duidelijk
ste gedemonstreerd door de in ons land ge
nomen veiligheidsmaatregelen, die, demon
stratief genoeg, naar alle richtingen tegelij
kertijd gaan.
Of nu deze maatregelen noodzakelijk zijn
geweest? Wie zal het zeggen? Er is niet de
minste twijfel aan of gedurende de Paasch-
dagen is de internationale spanning gewel
dig geweest. Ze lag als een druk over ge
heel West-Europa en nu mag het waar
zijn, dat men zich op het oogenblik in
Duitschland vroolijk maakt over die „onge
motiveerde" onrust, dat men een eventu-
celen aanval op het rustige Nederland zoo
ver weg gooit, als iets maar kan worden
weggeworpen, men kan veilig aannemen,
dat de gevaren, welke onze onafhankelijk
heid bedreigen, zeer ernstig zijn. De hefti
ge ontkenning der Duitsche pers zegt op
zichzelf weinig. Het gaat er niet om of
Ilitler van plan is, zich van Nederlands
rijkdommen te verzekeren, maar of zijn ge
neraals, in geval van een wereldoorlog het
van belang achten om uit strategische over
wegingen beslag te leggen op de kusten te
genover het perfide Albion. Het geval Al
banië, waardoor Italië de Adriatische zee
beheerscht, toont aan, dat voor de levens
mogelijkheid der dictatoriaal geregeerde
landen, kleine volkeren, soms bitter moe
ten lijden.
Dat Duitschland althans voorloopig zon
der noodzaak, uit pure machtswellust, Hol
land zal bezetten, gelooven, gezien de inter
nationale krachtsverhoudingen, ook wij niet,
doch wij kunnen er, met het oog op de
historie der laatste jaren en gelezen ook,
Hitiers belijdenis in zijn „Mein Kampf"
niet gerust op zijn, dat onze onschendbaar
heid ook gerespecteerd zal worden als het
Derde Rijk in een noodtoestand komt te
verkecrcn.
Of inderdaad plannen ten aanzien van
landen als Nederland en Denemarken hebben
bestaan, valt daarenboven moeilijk te be-
oordeclen. De Duitsche ontkenningen kun
nen daarbij buiten beschouwing blijven.
Blijft de leider van het Derde Rijk de toe
stand nuchter bezien, dan zorgt hij zeker
de handen af te houden van de kleine Wes-
tersche democratieën, maar wie weet wat en
hoe die eene machtige man in Duitschlaud
denkt en voelt?
Het kan natuurlijk zijn, dat men een an
der oogenblik afwacht, een oogenblik waar
op men meer verrassend tos kan slaan. Ech
ter is het de vraag of bij de toestand van
permanente mobilisatie, waarvan in Europa
meer en meer mag worden gesproken, van
verrassing ooit nog sprake kan zijn.
Dat er niets aan de hand is geweest, is
gezien de door Nederland genomen maat
regelen niet geheel waarschijnlijk en
dan blijft het resultaat: er is niets ge
schied.
Waarom niet?
De beantwoording van deze nuchtere
vraag zou wellicht het geheele raadsel,
waarvoor we in onze dagen staan, kunnen
ontsluieren. We kunnen er echter slechts
naar gissen.
En dan moeten we er daarbij op wijzen,
dat ook tegenover Polen vooralsnog niets
is ondernomen.
De Polen blijven fel op hun stuk staan.
Ze demobiliseeren niet, ze hebben aan de
Duitsche minderheden het dragen van een
uniform verboden, ze schijnen allerminst
bereid Duitsche wenschen ton aanzien van
een corridor door den Poolschen corridor
in te willigen.
De Duitsche bladen maken zich verder
zeer vroolijk over de „overbodige" garan
ties, door Engeland en Frankrijk aan Roe
menië en Griekenland gegeven. Maar ze
blazen legen Engeland op een wijze, als tot
dusverre nog zelden is voorgekomen. Waar
uit valt af te leiden, dat de maatregelen,
waarvan Chamberlain als de auctor intel
lectualis mag worden beschouwd, Duitsch
land in hooge mate hebben verbitterd.
En de overweging ligt voor de hand:
kan het zijn, dat ze een streep hebben ge
haald door de Duitsche bedoelingen?
We weten het niet, doch het schijnt haast
wel zoo.
Op den achtergrond bij dit alles staat het
groote Rusland. Noch Polen noch Roeme
nië schijnen een eventueele „hulp" van het
Sowjetland op hoogen prijs te stellen. Ze
willen de zaak liever afdoen zonder Rus
land, dat ze evenmin vertrouwen als
Duitschland. Engeland dat er minder van
té vreezen heeft schijnt de mogelijkheid
van een samengaan met dit groote rijk niet
ongaarne te overwegen.
Indien het komt tot een treffen zal op
een zich afzijdig houden van Rusland wel
niet te rekenen zijn en dan zal het wel
worden: tegen Duitschland. De vrees der
Oost-Europeesche rijken om onder de beide
dan tegen elkaar optrekkende stoomwalsen
te zullen worden verpletterd, is begrijpelijk.
We leven, als menschen, in de toekomst.
Wat zal die brengen?
Het lijkt even rustiger op het oogenblik,
maar we zijn o zoo graag geneigd ons in
slaap te laten sussen.
Intusschen heeft Italië Koefoe niet bezet,
wat het aanvankelijk voornemens scheen te
doen, er komen berichten, dat de Italianen
zeer spoedig uit Spanje zullen worden te
ruggetrokken. Door Duitschland zijn ge^n
aanslagen gepleegd, hoewel er zonder twij
fel troepenconcentraties plaats hadden ge
had, die op voornemens daartoe zouden
kunnen wijzen. Men is er zeer boos, wat
wijst op verstoorde plannen.
Beteekent dit alles een retireeren der
Centralcn?
Amerika ten slotte stelt oorlogsleveran
ties in uitzicht en we weten, dat in onze
dagen de voorziening van het front met
materiaal minstens even belangrijk is als
de oorlogvoering -zelf.
We willen hopen, dat inderdaad dege
nen, die iets kwaads in hun schild voerden,
daarvan zijn teruggekomen. Voor goed!
Al leert de ervaring, dat opgeven van
plannen in den regel niet beteekent afstel,
doch uitstel.
Voorloopig ziet het. er echter, helaas-,
naar uit, dat in Europa de toestand van
gedeeltelijke mobilisatie is geworden tot de
gebruikelijke. De bewapeningswaanzin be
reikt zijn toppunt. Erger dan het. is. kan
het alleen nog worden door oorlog zelf.
