RADIO Wij lazen voor U.... edgar rice burrouqhs Uit de Pers van heden Conflict om Zondagsregeling Drama in het vooronder Proces om voetbalpools PROGRAMMA M\VV* vaart uit DOOR 22. Toen Gonfala met haar ontvoerders al die per en dieper het oerwoud introk, werd zg wanhopig. Ze wist natuurlek, dat Stanley Wood en de machtige Tarzan naar haar zou den zoeken. Tarzan... als hy het wist. Maar wie kon zeggen wat haar lot zou zgn, voor dat Tarzan haar gevonden had? Nadat Tar zan het dorp van het Bantango opperhoofd had verlaten, wist hg niet, welke richting hy moest inslaan. Eerst maakte hy een gat in deh grond en begroef daarin de grote emerald, die hg van de kannibalen had meegenomen. Daarna stond hij langen tgd ernstig te den ken. Hg was er zeker van dat Spike en Troll het meisje ontvoerd hadden. Hg wist, dat zg de grote diamant van de Kaji by zich had den en het opperhoofd had hem verteld, dat zg geen kans hadden gezien de toverkracht van de steen te voorschijn te roepen. Dus, stelde Tarzan vast, hadden zg het meisje ge vangen genomen, omdat zg bg haar geheim zinnige krachten vermoedden. Hg dacht, dat ze zouden terugkeren, naar het land van de Kaji, waar ze k >r»den regeren door de invloed van Gonfala. En dus besloot de a^pman op hieuw naar dat gevaarlgke land te gaan. Zijn pad liep evenwgdig met dat van degenen, die hg zocht maar veel verder naar het Wes ten toe. „DE NED. ARBEIDER IS GEEN PROLETARIëR". Het Nationale Dagblad (N.S.B.) verwerpt in een 1 Mei-artikel de soc.-democratische leuze: „Proletariërs aller landen, vereenigt U" en stelt daarvoor in de plaats de bloed en bodemtheorie. Deze theorie vurig verde digend, schrijft het N.D.B.: De leugen van de materialistische wereldbeschouwing, dat alle men- schen Gelijk zouden zijn, was bijv. een typisch erfdeel van de door vrijmetselaars opgezette en geleide Fransche revolutie. Hoewel ieder, van hoog tot laag, voelt dat de menschen geenszins ge lijk zijn, heeft de berekenende volksvreemde propaganda dit denk beeld aannemelijk weten te maken. Tegenwoordig voelen wij niet alleen, dat dit een leugen is, maar wij weten het ook. Het nationale ontwaken heeft ons doen ervaren, dat er bindingen zijn, die het eene volk van het andere volk en het eene ras van het andere ras scherp onderschei den. Niet alleen en zelfs niet in de eerste plaats naar het uiterlijk, maar meer nog naar zielkundigen aanleg en ontwi'kkelings mogelijkheid. fe Niet de materieele verbondenheid, niet de j». invloed van het klimaat, maakt een volk tot wat het is, maar de ingeboren, geërfde aanleg, die in het bloed voorhanden is en van geslacht op geslacht over gaat. Het spreekt vanzelf, dat deze bloedsverbondenheid niet ophoudt voor onze grenzen. Dat wij ons ver bonden weten met alle stammen van ras, waaruit ook ons volk naar voren kwam op het wereldtooneel als toonaangevende, scheppende na tie, wier vlag eens de zeeën be- heerschte. Het blad noemt in dit verband Engeland, Duitschland en Scandinavië, die „worden gevormd door zonen en dochteren van het Noordras, waarvan ook wij de vertegenwoor digers zijn." Om deze gebondenheid aan volk en bo dem wijzen wij als giftige leugens de stel- lingen af van het Joodsche marxisme en 1 van het materialistische denken in het al- I gemeen, zoo gaat de Mussertkrant voort. Want: De Nederlandsche arbeider IS gèèn prole tariër. De Nederlandsche arbeider heeft veel, ja ALLES te verliezen. Hij is geen proletariër, want door zijn af stamming heeft hij aandeel in het erfdeel onzer vaderen. Hij is geen proletariër, want door zijn volksziel heeft hij recht op onzen bodem. Hij heeft alles te verliezen wat van wezen lijk belang is: Zijn erfdeel, zijn ziel, zijn bodem, aldus het fascistische orgaan. „EVEN GOED ROOMSCH ALS DE ANDEREN". De Avondpost (chr. lib.) schrijft; „In Eindhoven moet een kerk worden ge bouwd; de aanbesteding heeft plaats ge had uitsluitend onder rooinsch-katholieke aannemers; niettemin geeft het gemeente bestuur een subsidie van 10 pet. Gaat dat zoo maar? vroeg de heer Kupers. Minister van Boeijen antwoordt, dat dit uitsluiten van niet-roomsche aannemers „niet (zijn) instemming" heeft (natuurlijk niet), maar dat hij er weinig aan kan doen, omdat 't gemeentebestuur, dat subsidieert, het aan gewezen orgaan was om voorwaarden te stellen. Maar dit deed het niet. Iets dergelijks moest eens gebeuren té gen de katholieken; het land zou daveren van de protesten! Trouwens, dit geval staat volstrekt niet op-zich-zelf. Toen indertijd het groote, nieuwe AVRO- gebouw werd aanbesteed, werd het gegund aan een roomsche firma als laagste in- schrijfster: zij was slechts enkele tientallen guldens lager dan de volgende, maar de A.V.R.O. was onpartijdig en gunde haar den bouw. Toen eenige jaren later de K.R. O. eveneens een nieuwe studio liet hou wen, hadden alléén roomsche firma's kans. Vergissen wij ons niet, dan berust een en ander zelfs op een bisschoppelijke aanschrij ving van een paar jaar geleden. Dit is de tactiek van het eten van twee walletjes". Tot zoover de Avondpost. De Nieuwe Rot tere!. Ci't. (ïib.) is het niet geheel eèns met het. bovenstaande en merkt op: Ten eerste is het niet geheel juist wat De Avondpost schrijft: dat de aanbesteding plaats heeft gehad uitsluitend onder r.-k. aannemers. De kring was nóg enger ge trokken en daartegen juist gaat een onzer bedenkingen. Tot de aanbesteding waren uitsluitend uitgenoodigd de in den r.-k. bond kerkelijk georganiseerde aannemers. M.a.w. een r.k. aannemer, die bij een neutralen bond is aangesloten en niet bij den R.-K. Bond van Bouwpatroons, mocht niet meedingen, en dit zal dan ook wel de reden zijn geweest, dat de Ned. Aannemers- en Patroonsbond voor de Bouwbedrijven tegen dezen gang van zaken heeft geprotesteerd, aangezien de uitgesloten r.k. leden van dezen hond wel hij hun organisatie op het protest zul len hebben aangedrongen. Dat men een r.-k. kerk geheel door r.-k. samenwerking tot stand wil laten komen, achten wij, in tegen stelling tot De Avondpost, begrijpe lijk. Iets anders is het echter, dat men ook r.-k. aannemers uitsluit, die niet kerkelijk georganiseerd zijn, al zijn zij ©ven goed Roomsch als de anderen, en dat de gemeente dan daarvoor nog een subsidie verleent. Terecht achtte de heer Kupers hier, aldus de N. R. Crt., op onjuiste wijze door de overheid partij gekozen in den strijd tus- schen verschillende, met name neutrale en r.-k. organisaties. Drentsche arbeiders In werkver schaffing staken,. Onder de arbeiders uit de gemeente Em- men, die te werk zijn gesteld bij de centrale rijkswerkverschaffing te Diever, is een con flict uitgebroken, waarbij ruim zestig man betrokken zijn. De oorzaak van dit conflict is gelegen in het feit, dat sedert eenige weken de be trokken arbeiders uit die gemeente in de omgeving van Diever bij ontginningswerk zaamheden worden te werk gesteld en ge huisvest in een barakkenkamp aldaar. Zij krijgen gelegenheid om een maal in de veertien dagen des Zondags naar huis te gaan, evenals de arbeiders uit de groote steden. Deze maatregel, die hun belet om, hoewel slechts dertig kilometer van huis zijnde, daar den Zondag door te brengen, is van den aanvang af een ernstige grief geweest. Van ver schillende kanten en onderschei den politieke richtingen zijn reeds pogingen gedaan om de desbetref fende bepaling veranderd te krijgen, tot heden echter zonder resultaat. Een groep der arbeiders deelde nu de vorige week mede, dat zij Zaterdag j.1. het kamp zou verlaten, waarop haar van de zijde der inspectie van de werkverschaffing werd voorgehouden dat dit hun schorsing ten gevolge zou hebben. Solidair. Niettemin hebben eenige arbeiders Zater dag na afloop van het werk het kamp ver laten, waarop de aangekondigde schorsing Maandagmorgen is ingegaan. De in het kamp gebleven arbeiders hebben thans uit solidariteit eveneens het werk neergelegd, zoodat bij het conflict ruim zestig arbeiders zijn betrokken. Gisterochtend heeft een deputatie een on derhoud met den directeur van den dienst der werkloosheidsverzekering en arbeidsbe middeling te Emmen gehad, die nog eens heeft toegezegd, de grief met de hoogerc autoriteiten te zullen bespreken. Behalve de kwestie van den Zondag heb ben de arbeiders ook op bepaalde punten grieven togen de loonregeling, doch deze zijn, naar wij vernemen, in het huidig» conflict van ondergeschikt belang. Meisje in de duinen aangerand Zij was den man echter de baas Vrijdagmiddag j.1. heeft op een paadje in de duinen achter de Schietbaan bij de Laan van Poot te 's-Gravenhage een naar schat ting 18- of 19-jarige man gepoogd een 14-ja- rig meisje aan te randen. Het meisje heeft zich eclitcr hevig ver weerd met het gevolg, dat de man gevlucht is. De politie heeft inmiddels den dader ge arresteerd en ingesloten. Hoe matroos en stuurman den dood vonden. Over de kolendampvergiftiging aan boord van de „Hunze 3" in de Rotterdam- sche haven, kan nog worden gemeld, dat de beide slachtoffers zich Maandagavond omstreeks tien uur naar kooi hebben moe ten begeven. In het vooronder niet de kajuit, zooals gemeld waar het drama plaats greep, brandt dag en nacht een kookkachel. Bij het zich ter ruste begeven moeten de beide mannen den toegang tot het vooronder en de patrijspoort geheel hebben dicht gemaakt. Het gevolg was, dat de gassen van de kachel in het vertrekje bleven hangen, en de mannen bedwelmden en vergiftigden. Toen kapitein E. Smit zijn mannen gister morgen wilde wekken, was het onheil reeds geschied. De politie en de geneeskundige dienst werden aanstonds gewaarschuwd, doch men slaagde er niet in de levensgees ten op te wekken. De beide lijken werden naar het ziekenhuis aan den Coolsingel overgebracht. Hein inga, de stuurman, was vader van drie, Timmer de matroos, van twee kinde- „Nel als bij de verkiezingen." Van een bij verstek gewezen vonnis door de Haagsche rechtbank, waarbij C. J. J. P. wegens overtreding van de Loterij wet ver oordeeld was tot twee geldboeten, elk van f 250.— subsidiair 30 dagen hechtenis, was deze in verzet gekomen. Het betrof hier de bekende voetbalpools, echter met dit verschil, dat in het systeem van verdachte niet de uitslag van den wed strijd beslissend was voor de toekenning van eci> prijs maar wel het aantal stemmen op een club uitgebracht. „Net als bij de ver kiezingen", voerde verdachte aan. De ambtenaar van het openbaar ministe riel, zeide niet te weten of verdachte een buitengewoon sluwe ontduiker van do Lo- terijwet is of dat hij werkelijk meent een systeem te hebben gevonden dat niet onder de strafbepalingen der Loterij wet zou val len. In ieder geval hechtte de ambtenaar geen geloof aan het verhaal, dat alleen met het stemmenaantal rekening wordt gehou den. Als dit waar zou zijn, waarom worden er dan sporto\ erzichten op de formulieren ge drukt, waarin de winstmogelijkheden van de clubs, die op de formulieren voorkomen, behandeld worden? Maar zelfs wanneer ver dachte's systeem wordt toegepast dan is hij nog strafbaar, omdat volgens den amb tenaar de winnaars worden aangewezen door 'n kansbepaling, waarop zij niet den minsten invloed kunnen uitoefenen. De ambtenaar vroeg bevestiging van het bij verstek gewezen vonnis. Verdachte's raadsman, verzocht den kan tonrechter, wanneer deze mocht aannemen, dat verdachte van de Loterij wet niets begre pen heeft, rekening te houden met diens goede trouw. De kantonrechter veroordeelde verd. ten slotte tot tweemaal f 40.boete subsidiair tweemaal 20 dagen hechtenis. DONDERDAG 4 MEI 1939. Hilversum I, 1875 en 415,5 m. 8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 2.00—12.00 NCRV. 8.009.15 Gramofoonmuziek (Om 8.15 Ber.), 10.00 Gramofoonmuziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstig halfuurtje. 12.00 Berichten. 12.15 Het KRO-orkest. 1.00 Gramofoonmuziek. I.20 Vervolg concert. 2 00 Handwerkuurtje. 2.55 Gramofoonmuziek. 3.00 Causerie „Vrouwen-vredesgang in het Jaar 1939". 3.15 Gramofoonmuziek. 3.45 Bgbellezing. 4.45 Gramofoonmuziek. 5.00 Cursus handenarbeid voor de jeugd. 5.306.55 De Eemlanders (I. d. pauze: Gr.m.). 7.00 Berichten. 7.15 Journalistiek weekoverzicht. 7.45 Gramofoonmuziek. 7.50 Causerie „Arbeidsvreugde". 8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Berichten. 8.15 Het Christelijke A-Cappela-koor „Sursum Corda". (I. d. pauze's: Gramofoonmuziek). 9.00 Causerie „Willem Farel als mensch en re formator". 9.30 Solistenconcert (opn.). 10.00 Berichten ANP, actueel halfuur. 10.30 De Vedelaars. 10.45 Gymnastiek. II.00 Vervolg de Vedelaars. 11.25 Gramofoonmuziek. Ca. 11.5012.00 Schriftlezing. Hilversum II, 801,5 m. AVRO-Uitzending. 8.00 Orgelspel. 8.15 Berichten, gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gewgde muziek (gr.pl.). 10.30 Voor de vrouw. 10.35 Omroeporkest. 11.00 Voor de vrouw. 11.10 Omroeporkest en solist. (Ca. 12.15 Ber.) 12.15 Gramofoonmuziek. I.15 AVRO-Aeolian-orkest. 2.00 Voor de vrouw. 2.30 Piano en viool. 3.00 De Palladians (Om 3.45 Ber.). 4.00 Voor zieken en thuiszittenden. 4.30 De Twilight Serenaders (opn.). 5 00 Voor de jeugd. 5.30 AVRO-Amusents-orkest en solist. 6.28 Berichten. 6 30 Sporthalfuur. 7 00 Trioconcert. 7.35 Causerie over de reuzen-telescoop van Mount-Palomar. 8.00 Berichten ANP. 8.15 Concertgebouw-orkest. (Ca. 9.55 Film praatje). 10.20 Disco-nieuws. II.00 Berichten ANP., AVRO-Dance-Band en solist. 11.4012,00 Pianovoordracht. FEUILLETON. Ethel M Dell 5. Ze liep onverschillig in de richting van den uitgang en Sir Philip volgde haar op de ma nier van een man, die niet verantwoordelijk ifl voor het gezelschap, waarin hij zich be vindt. Het was even ondoenlijk Sybil over haar tekortkomingen te onderhouden als om b.v. kwikzilver op te pakken. Ze glipte altgd Weer weg in een andere richting. De auto, waarover ze zoo weinig vleiend gesproken had, wachtte buiten het station. Sir Philip had hem zelf bestuurd. Het was een oud wagentje, maar tamelgk betrouw baar en daar de pastorie maar één manne- ïyken bediende rgk was, was het meestal Sir Philip's taak, als chauffeur dienst te doen hg afwezigheid van zijn dochter. Als Sybil thuis was, was zg het, die achter het stuur zat en ook nu nam ze daar haar plaats in als iets, dat vanzelf sprak. Een waanzinnig drukken tyd gehad bij tante Serena, merkte ze op. Nogal veel uit geweest met Jack Bellamy. Hij danst geweldig veel beter. Hij is nu heusch heel presentabel. Bedoel je daarmee, dat hij vues op je heeft? vroeg Sir Philip, terwijl hy zijn pijp uit den mond nam. Zij lachte. Hg beweert het natuurlijk wel, maar ik heb liever een danspartner dan wat voor anderen partner ook. Heusch Paps, als ik er ooit tusschen uit knijp, denk ik niet, dat het huwelgk mijn doel zal zijn. Ik geloof, dat ik je dat wel beloven kan. Sir Philip ging voort zijn pijp te stoppen. Hg zei niets. Sybil toeterde luid, toen ze de hoofdstraat inreden en nam den hoek met een nonchalance die haar gelukkig niet in moeilgkheden bracht. Een andere wagen evenwel, die uit de tegenovergestelde richting kwam, toeter de, een scherpe reprimande. Sybil keek om over haar schouder en maakte een spottend^ grimas. Dat was Oliver Keston, zei ze, de onbeschaamde vleugel! Hg neemt zeker nog altgd de praktijk waar voor den ouden dokter en maakt zijn beste patiënten beter? Wel, antwoordde Sir Philip een beetje zuurzoet, het is hem in ieder geval tot nu toe niet gelukt, je moeder beter te maken. Ik zou hem erg dankbaar zgn, als hg daar kans toe zag. O moeder, zei Sybil luchtig, ze zou immers van pure verveling sterven, als iemand haar beter maakte? Het zou gewoon onmenschelgk zgn zoo iets te verlangen. Hoe maakt de hoenderhof het overigens? Kakelen ze er nog lustig op los? Ik geloof niet, dat de gemeente over het algemeen teekenen van onmiddellijke in storting toont. Maar natuurlijk, je ijverige en sympathieke hulp werd ten zeerste gemist. Ongetwgfeld! Spotte Sybil. Ze zullen me met open armen ontvangen. Maar als ik me al ergens mee bemoei, dan zal het zgn met het oude visschersdorp aan de over zij van de rivier, waar jij nooit tgd voor hebt. Daar is tenminste nog fatsoenlijk ruw mate riaal om mee te werken. Ruw ongetwijfeld, gaf Sir Philip toe. Voor de fatsoenlgkheid zou ik niet willen Instaan. Maar ik veronderstel, dat dat een kwaliteit is, waarvan je met genoegen afstand wilt doen. Ik ben benieuwd, wat er van je kruistocht terecht zal komen. Ze zgn daar niet bepaald gastvrij. Sybil sloot haar roode lippen stijf opeen. Er waren oogenblikken, dat ze haar eigen vader niet uit kon staan. Ze wist, dat ze in sommige opzichten op hem leek. Ze sympa thiseerden zelfs in verscheiden dingen, maar toch waren ze niet in staat iets als vriend schap voor elkaar te voelen. Misschien had den ze beiden een te heerschzuchtig karakter. Ze toeterde zich een weg door de hoofd straat en sprak niet meer. Het zou haar va der niet geïntereseerd hebben, dat ze het eenzame kind, dat haar medereizigster ge weest was, al eenige vriendelijkheid had be toond en ze zag geen reden, om hem te ver tellen dat ze van plan was daarmee door te gaan. Ze deed de dingen graag op haar eigen manier en had altgd geweigerd een onder geschikte positie in de gemeente in te ne men. Ze had een goed verstand en was niet van plan haar capaciteiten ter beschikking te stellen van wat ze zelf betitelde als „een troep oude wijven". Mogelgk veroordeelde haar vader haar daarom niet eens zoo zeer als ze zich wel verbeeldde. In ieder geval trachtte hij nooit haar te beïnvloeden. Misschien ook wel, om dat hg inzag hoe nutteloos dat geweest zou zgn. Hg was niet iemand om zijn energie te verspillen in ondernemingen, die niet een zeer behoorlijke kans van slagen hadden. Misschien was dit een van de redenen, waar om zijn preeken zoo weinig indruk maakten. Het eenige. wat zgn verstrooide hoorders daarin op prgs stelden, was de kortheid. Men had hem dikwijls openlijk hooren verkondi gen, dat niemand eenig verlangen koesterde hem te hooren preeken en zgn dochter was de laatste om dit tegen te spreken. Als ze er maar even kans toe zag, ontsnapte ze aan de penintentie. Haar moeders slechte ge zondheid was een gemakkelijk excuus om zich van allerlei onpleizierige dingen af te maken en ze schroomde nooit zich van dit voorwend sel te bedienen. Toen ze voorbg de oude grgze kerk reden en tusschen de steenen pilaren door, die aan weerszijden van de oprglaan naar de pastorie stonden, zei Sybil op haar gewone luchtige manier: En met moeder is het dus goed? Nou gelukkig. En is Pierce nog de oude? Pierce was Lady Tredville's kamenier en een van de bolwerken, waarop het huis houden steunde. Sir Philip antwoordde met zy'n gewone koelheid: Ik ben blij je te kunnen mededeelen. dat de heele huishouding je afwezigheid gelukkig heeft doorstaan. Sybil beantwoordde dit sarcasme met een uitdagende claxonnade en bracht met een sierlgke zwenking den wagen tot stilstand bg de stoep van haar vaders huis. HOOFDSTUK 2. We zullen een kruier moeten nemen voor die lorren, zei Reuben Stark met afschuw in zgn stem. Kan het niet door een vrachtrijder ge bracht worden, stelde zgn dochter voor. Hij keek haar woedend aan, alsof ze een hond was, die naar hem gebeten had. Denk je dat ik ervoor betalen zal, om jouw rommeltje over die vervloekte brug te laten rgden, als ik mijn eigen boot aan de kade heb liggen? Ik zou nog liever alles in zee gooien. Het meisje kleurde hevig, maar ze bleef op haar stuk staan. Ik heb geld gekregen voor de reis, zei ze. Ik zal er zelf voor betalen. Reuben keek naar haar met toenemende woede. Jg zult betalen! Jg zult betalen! raasde hg. En wie voor den duivel denk je dat je bent? Dat zou ik wel eens willen weten! Ze stond heel recht en keek hem aan met een donkere blos op *aar gezichtje. Ik ben Julie Stark, zei ze met een lage en bgna wanhopig beheerschte stem. En ik weet, dat u mijn vader bent. Maar daar heb ben wg het nu niet over. Ik zei alleen maar, dat ik er voor betalen wou, om mijn koffer te laten bezorgen. Hier is een kruier, die er voor zorgen zal. Ze sprak met een licht vreemd accent, dat op een of andere manier bg haar ver- schgning paste. Reuben keek haar aan, alsof een geest uit het verleden tot hem gesproken had, gromde iets onverstaanbaars en gaf een schop tegen den koffer. Hier, zei hg. Dit moet naar de kade gebracht worden en daar blijven staan tot er iemand voor komt. Het meisje stapte naar voren en viel hem ï1.4e,'!fde- Nee' Mi ze met haar zachte, duidelijke stem. Ik zou liever willen, dat het met den bestelwegen van de spoorwegen naar Honeyballfarm gebracht werd. Ze richtte zich tot den kruier. Wilt u daar alstublief voor zorgen? Ik zal nu dadehik betalen. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 7