lü Pi
OLIFANT!
Radioprogramma
vaart uit
van 't|
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
Tarzan zat in zijn cel en wist, dat de scha
duwen des doods over hem hingen. Zgn eigen
toestand verontrustte hem weinig. Hg zou de
crisis het hoofd weten te bieden aLs deze
kwam. Doch wat zou er met Gonfala gebeu
ren, die hij beloofd had te redden? Inmiddels
was ook Stanley Wood geheel vervuld van
gedachten aan zgn geliefde Gonfala, terwijl
hg voortstrompelde naar de vreemde stad,
waar hij geloofde dat zij gevangen werd ge
houden, Misschien dat hg op zijn schreden
teruggekeerd zou zgn als hij geweten had,
welke verschrikkingen hem te wachten ston
den. Over het plein reden de krijgslieden van
Athne hun groote oorlogsolifanten in rgen
naar Cathne, met hun vechtende leeuwen
naar de ivoren stad om haar te bestormen.
Daarom waren de poorten goed bewaakt.
Een wacht in de toren bespiedde den man,
die verscheen en wees zgn makker op hem.
„Hy ziet er niet uit als een Catheniaan. Zijn
kleren zien er vreemd uit." „Hg is geen Ca
theniaan," antwoordde de ander, „maar hg is
een dapper man of een dwaas om zo alleen
naar Athne te komen!"
s Hét verdrinkings geval te Koedijk
heden in hooger beroep voor het
Hof te Amsterdam.
Wat deze zitting voorafging...
Negentig dagen zijn verstreken,
sedert de officier van justitie bij de
Arrondissementsrechtbank te Alk
maar tegen den arbeider Bakker
uit Bergen na een sensationeele
terechtzitting levenslange gevange
nisstraf eischte wegens moord met
voorbedachten rade op drie zijner
kinderen Zes-en-zeventig se
dert die Arrondissementsrechtbank
den man vrijsprak en negen-en-vijf
tig, sedert de officier van justitie
hoger beroep aanteekende. Negen-
-vijftig dagen, een ongewoon kor
ten tijd tusschen reohtbankvonnis
en hooger beroep-behandeling. En
toch moet de procureur-generaal
zich reeds een oordeel over de zaak
hebben gevormd, want heden den
13en Juni staat Bakker opnieuw
terecht. Een korte tijd, 59 dagen...
Ze moeten hem een eeuwigheid ge
lelven hebben, want vandaag gaat
het immers wéér om vrijspraak of
levenslang... Zes-en-zeventig dagen
is hij vrij man geweest, thans dreigt
hem opnieuw de altijd durende ver-
i- wijdenng uit de maatschappij, het
eeuwig afscheid van zijn verwoest
- gezin. Schuldig of onschuldig, deze
man heeft onmenschelijk geleden...
Dc zaak zelf achten wij hekend genoeg,
tot beter begrip van de behandeling voor
het Hof, waar een onzer eigen verslagge
vers vandaag de zitting bijwoont, geven wij
hieronder ecnigc kernpunten uit het ver
loop van de zitting van de Arrondisse
mentsrechtbank te Alkmaar op 14 Maart
1939. Een zeer uitvoerig verslag vindt men
in ons nummer van 15 Maart d.a.v.
Bezwarend voor verdachte waren:
1. De verklaring van de kroongetuige
Maria Dekker, met wie hij in onwettige ver
houding leefde. Het meisje houdt vol dat
Bakker haar in den herfst van 1937 heeft
medegedeeld plan te hebben zijn vrouw te
vermoorden. Verder, dat hij later in het
ziekenhuis, waar hij na liet, bekende ge
beuren te Koedijk was opgenomen, haar
heeft verteld dat „liet" mislukt was.
2. De verklaring van den getuige R.
Kolkman, destijds patroon van het meisje,
dat dit hem, na een bezoek van
Bakker aan Kolkmans woning te Schagen
Bakker's bekentenis aan haar, hem (Kolk
man) heeft oververteld.
3. Eén «verklaring van het meisje Dek
ker, dat verdachte Bakker haar had ge
zegd als oorzaak van liet „ongeluk" te heb
ben voorgegev e n een hond voor de
wielen te hebben gekregen.
4. Een verklaring van Pater de Hart
uit Nieuwe Niedorp, dat verdachte B. hem
heeft verteld „een slecht plan" te hebben
gehad ten aanzien van zijn vrouw en kin
deren.
5. De onoprechtheid van verdachte In
zijn verklaringen omtrent de bezoeken aan
Maria Dekker te Schagen en zijn verhou
ding tot haar.
6. Een deskundige verklaring, dat dc
kieeren van verdachte van onderen nat,
van boven droog waren, hetgeen door de
stand van de auto, na het te water rijden
er op zou wijzen, dat verdachte zich van te
voren van zoo gunstig mogelijke plaats had
voorzien om uit den wagen te kruipen.
7. Verklaringen van de doktoren de Har-
tigh en Blok, die de houding van verdachte
na het ongeval gekunsteld vonden.
In het voordeel van verdachte spreken:
1. De persoonlijkheden der voornaamste
getuigen zelf. Maria Dekker, die dan met
dezen dan met dien man een verhouding
heeft en het type is van de vrouw zonder
zedelijke remmen ,die het speciaal op ge
trouwde mannen voorzien heeft.Verdachte
leed en streed om onder haar invloed van
daan te komen, zei de verdediger immers.
De heer R. Kolkman, de gewezen plaatse
lijke redacteur van het te Hoorn uitgege
ven R.K. Schager Dagblad, van wien ter
terechtzitting kwam vast te staan, dat hij
wettelijk getrouwd was, desondanks vele
jeren in concubinaat leefde en te Schagen
„omgang" met Maria Dekker had gehad.
Het kernpunt van de pleitrede was dan
ook: onbetrouwbaarheid van de hoofdgetui
gen.
2. Een zinsnede uit het proces-verbaal van
den chef-veldwachter te Bergen, dat een
hortend geluid was gehoord en de auto dus
geslipt moet zijn.
3. Verklaringen van omwonenden dat wel
drie mcnschen in de buurt waar hët onge
val gebeurde er hondjes op na houden en
dus zeer goed een hond voor de wielen
heeft kunnen >lcomen.
4. Verklaring van verdachtes patroon, dat
verdachte mettertijd als chauffeur zou wor
den aangesteld, dus niet expres autorijden
behoefde te hebben geleerd, om zich van
zijn vrouw te ontdoen.
5. Verklaring van Dr. Poot, verdachtes
huisarts, dat verdachte zijns inziens geheel
OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
normaal op de gebeurtenissen reageerde en
zijn houding geen komedie was.
Als meestal waren voorts de verklaringen
der auto-experts tegenstrijdig en boden wei
nig houvast. De houding van verdachte ge
durende de martelende urenlange terecht
stelling was als van een man die zich niet-
schuldbewust gevoelt, dus: zonder eenig
teeken van berouw, kalm bij het onverschil
lige af.
Ongeluk of misdaad????
Ook heden zal die vraag weer gesteld
worden.
De verlichting van
onze rijksautowegen
De toepassing van gas ontlading s
lampen.
In het hotel Kurhaus te Scheveningen
heeft de minister van Waterstaat mr. dr.
ir. J. A. M. van Buuren gisterochtend de
tiende zitting van de Internationale Ver
lichtingscommissie geopend.
Als minister van waterstaat zeide spr..
zeer veel belang te stellen in de verlichtings
problemen, vooral wat aangaat de verlich
ting van wegen, vervoermiddelen, mijnen
en de speciale verlichting ten dienste van
de luchtvaart.
Op een gedeelte van de rijksauto
wegen in Nederland worden de mo
derne gasontladingslampen reeds
toegepast en er zijn plannen in voor
bereiding om dezelfde verlichting
aan te brengen op alle Rijksautowe
gen met niet gescheiden rijbanen
en een verkeersdichtheid van 2400
vervoermiddelen per 24 uur. Deze
plannen omvatten ongeveer 125 k.m.
Met evenveel belangstelling zeide spreker
de ontwikkeling van de vliegveld-verlich
ting te volgen. Het verheugde spr., dat de
congressisten op verschillende excursies met
den stand van zaken in Nederland kunnen
kennis maken.
Droevig naspel van de kermis
Dronkenman in
vindt den dood.
het Zuiden
Zondagavond laat kwam een inwoner van
Meerssen (L), W., in beschonken toestand
van de kermis thuis. Hij maakte ruzie met
zijn vrouw, die de woning ontvluchtte en
bij een der buren een veilig heenkomen
zocht. De man volgde haar naar de woning
van den buurman en trachtte hier de deur
te forceeren. Hij sloeg er een ruit in, het
geen hem noodlottig werd. De polsslagader
werd doorgesneden.
Hevig bloedend werd hij naar het zieken
huis Calvariönberg te Maastricht overge
bracht, waar hij kort na aankomst is overle
den.
De woon-auto
der toekomst
Uit het land der onbegrensde
mogelijkheden.
Ingenieur Edwin L. Allen heeft
voor het World Automotive Engi
neering Congress, dezer dagen te
New-York gehouden, een voor
dracht gehouden over „de automo
biel van de toekomst". Hij voor
spelde dat de auto's in niet ver
verwijderde toekomst, voohzien
zouden zijn van beweegbare, ge
makkelijke stoelen, een zonnetent
dak, bedden, waschtafels en een
inrichting voor „air-conditioning".
Dfze voorspelling heeft zoowel op
het congres zelf als in de Ameri-
kaansche pers de aandacht getrok
ken.
Radiotoestel voor dooven.
Jaanes j. Morey, een Aimerikaansc'h
technicus, heeft patent gevraagd
op een radio-ontvangtoestel ten
gebruike van dooven.
Kind in doos gepakt
en verdronken
Visscher uit "s Hertogenbosch
doet lugubere ontdekking.
Bij het visschen in de Zuidwillemsvaart
heeft een Bossche visscher Zaterdagavond
een doos opgehaald. Bij opening bleek de
ze een lijkje te bevatten van een pas ge
boren kind van het vrouwelijk geslacht.
De visscher stelde onmiddellijk de politie
van 's Hertogembosch van de vondst in
kennis. Aangezien het lijkje onder de ge
meente Den Dungen werd gevonden, werd
de gemeenteveldwachter dier gemeente van
het gebeurde op de hoogte gebracht. Deze
nam het lijkje in beslag en bracht het naar
het ziekenhuis te Den Dungen over.
De officier van Justitie te 's Hertogpn-
bosch is van de zaak verwittigd.
GOEDKOOPER HELIUM.
Helium, dat 35 jaar geleden verkrijgbaar
was voor 2500 dollar per kubieke voet, is
een monopolie van het gouvernement der
Vereenigde Staten, dat thans mededeelt dat
het voor handelsdoeleinden verkrijgbaar is
voor iets meer dan 1 dollarcent de ku
bieke voet.
WOENSDAG 14 JUNI 1939.
Hilversum I. 1875 en 415.5 m,
NCRV-uitzending. 6.30—7.00 Onderwijsfonds
voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45
Gelukwenschen
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 De Postillons en gramofoonmuziek.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.40 Het Hollands Kamermuziek-ensemble en
gramofoonmuziek.
4.00 Gramofoonmuziek.
6.10 Causerie: „Filmt U nog niet?"
6.25 Gramofoonmuziek, berichten.
6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan-
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie: „De actie van de C.B.T.B. in
Groningen".
7.357.55 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling. SOS-berich-
ten. Het avondprogramma zal worden on
derbroken voor verkiezingsuitslagen).
8.15 Causerie „Een kerk vol tegenstrijdig
heden in Indië".
8.35 Staf muziek van het 5e R. I.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Vervolg concert.
10.45 Gymnastiek.
11.00 Gramofoonmuziek.
ca. 1.50—12.00 Schriftlezing
Hilversum H. 301.5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
6.30 RVU. 7.00 VARA. 7.30 VPRO. 8.00—12.00
VARA.
8.00 Gramofoonmuziek. (Ca. 8.16 Berichten).
9.30 Causerie „Onze keuken".
10.00 Morgenwgding.
10.20 Voor arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.15 Ber.).
12.30 Esmeralda.
I.001.45 Orgelspel en zang.
2.00 Voor de vrouw.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 VARA-orkest.
6.28 Berichten.
6.30 Lezing: „Leven en dood vanugods
dienstig standpunt belicht".
7.00 VARA-kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Vocaal concert.
7.30 Muziek.
7.35 Cursus: „Jeugd 1939".
7.50 Muziek.
7.55—8.00 Toespraak „Tot den V. C. J. B."
8.05 Herhaling SOS-berichten.
8.07 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.17 De VARA-Zomerprgsvraag.
8.20 Gramofoonmuziek.
9.00 Causerie: „Handschriftkunde".
9.20 VARA-orkest.
10.00 Berichten ANP.
10.10 Esmeralda en soliste.
10.45 Orgelspel.
II.1512.00 Gramofoonumziek.
FEUILLETON.
Ethel M Del
Ga door, zei Rolfe bemoedigend.
Alsof.
Alsof je overal zoo zeker van was,
beëindigde ze den zin. Of niemand anders
erop aan kwam
Maar ik bén er zeker van, zei Rolfe
en kuste haar weer, op haar wang, omdat
haar lippeii haastig de zijne ontweken. Je
hebt niet voor niets zulke oogen gekregen,
mijn Julie. Je doet me denken aan een rijpe
kers, die iéder oogenblik verwacht geplukt te
zullen worden, als ik naar je kijk.
Dat is onzin
Maar niettemin is het waar. Ik weet
heel goed, waar je zoo bang voor bent. Niet
voor mg, maar voor jezelf. Je doet je best om
koppig- te zijn, om jezelf cp te zetten tegen
mij. Maar je weet aldoor heel goed, dat je
vecht tegen je diepste wezen, dat mijn zijde
wil kiezen.
Niet waar, protesteerde Julie met
gebogen hoofd.
Wel waar, antwoordde hij. Maar
het doet er niet toe. Met zal niet lang meer
duren. Als we maar eenmaal getrouwd zgn,
komt er vanzelf een eind aan al dien onzin.
We zullen hier terugkomen op onze huwelijks
reis. Denk eens, cherry-ripe! We zullen elkaar
toehooren met lichaam en ziel en je zult dan
uiet meer bang zijn om me te kussen.
Ik wil niet graag trouwen, hield Julie
vol.
Dan ben je een vreeselgk immoreel
klein meisje. Daarvoor zul je me een kus ge
ven. Enkel om je te laten zien, hoe slecht
je wel bent.
Ze deed haar best om hem te weerstaan,
maar hij kreeg zijn zin. Weer was ze boos op
zichzelf te hebben toegegeven en boos op
hem, omdat die vaste lippen zich op de hare
drukten, was haar tegenstand gebroken. Ze
hing slap in zijn armen en voor de tweede
maal, instinctief en onweerstaanbaar, gaven
haar lippen den kus terug.
Dat is beter, zei hij. Je wordt al
anders, mijn meisje. Heb je nu nog zoo'n he
kel aan me?
Ik weet het niet, zei ze zwakjes.
Waarom zou je voor de verandering niet
eens probeeren om van me te houden? Het
zou zooveel gemakelijker zgn voor ons allebei.
Ze antwoordde niet. Niettegenstaande
haar zwakheid was er diep in haar ziel een
vesting, die hij nog niet had ingenomen... het
heiligdom, dat alleen door liefde gewonnen
kan worden.
Zie je, ging Rolfe voort, op den
duur zal het toch moeten komen. Ik ben een
ruwe kerel, maar je zult het goed bij me heb
ben, als je maar niet tegen me vecht. Als je
dat wel doet... dan mag de hemel je bijstaan.
Want je zult toch tenslotte moeten toegeven
en je zult alleen maar jezelf pijn doen, als je
het niet vrijwillig doet. Ik kan het niet hel
pen dat ik zoo'n soort man ben; je zou niet
eens willen, dat ik anders was. Je zou me
verachten, niet waar?
Ze antwoordde weer niet. Zwijgen was voor
haar de eenige mogelijkheid. Haar hart klopte
hevig, krampachtig.
Ik zie het wel, zei hij. Je wilt vol
houden, zoo lang je kunt. Maar op den duur
zul je het niet kunnen, mijn liefste. Weet dat
wel. We zijn voor elkaar bestemd, jij en ik
als ik dat niet wist, waarachtig, dan zou ik
nu op dit oogenblik zorgen, dat je voor goed
van mg was. Je bent van mg én zoo lang ik
leef, zul je nooit aan een ander kunnen toe-
behooren. Ik zou een moord voor je kunnen
begaan, Julie. Onthoudt dat! Als we eenmaal
getrouwd zijn, is het wat anders. Ik kan op
mijn eigen vrouw passen.
Hij zweeg en Julie zei bijna fluisterend:
Ik ben zoo moe. Ik wou dat ik ergens uit
rusten kon.
Het was als een kreet om genade. Zijn som
bere stemming had ook haar terneergeslagen
en tranen brandden in haar oogen.
Maar zijn reactie was onmiddellijk en kal
meerend. Hij nam haar op als een kind en
droeg haar naar de kooi. Och, mijn arme
liefste, zei hg, terwijl hij haar neerlegde.
Ben ik zoo aan het opspelen geweest?
Maar nu is het over, hoor, en het was ook
alleen voor je bestwil. Je bent doodop. Doe
je oogen maar dicht en ga slapen. Ik ga e«;n
beetje aan dek.
Hij verdween en ze herademde verlicht.
Een tijdlang lag ze daar zoo, terwgl z'gn
woorden naklonken in haar hoofd.
Ze vroeg zich af, of ze misschien ziek zou
worden, want ze kon zich niet herinneren,
dat ze zich ooit eerder zoo koortsachtig en
hulpeloos had. gevoeld.
Ze bleef de rest van den dag in bed en
Rolfe stoorde haar niet, behalve om haar eten
te brengen. Hij scheen in gedachten verzon
ken en bracht een groot deel van den tijd
aan dek door, gekleed in een oliejas en rookte
bijna voortdurend een pijp.
Toen het donker werd, kwam hij binnen en
begon het avondeten klaar te maken. Ze stond
op om hem daarbij behulpzaam te zgn, maar
haar honger van 's morgens was verdwenen.
Hij lette er niet op, wat ze at en ze was daar
blij om, hoewel ze het hem heimelgk een
beetje kwalijk nam.
Terwijl hij afwaschte, trok ze haar jurk uit
en kroop weer in bed. Toen hij weer terug
kwam, haalde hij een kaart uit één van de
kastjes en spreidde die uit in het lamlicht. Hij
keek niet naar haar, maar bestuurde met lich
telijk gefronste wenkbrauwen de kaart.
Ze keek naar zijn gebogen hoofd, dat glans
de als gepolgst koper in het helle licht.
Langen tijd zat hg bewegingloos en ze
bleef gefascineerd naar hem kijken. Het was
heel stil en de boot bewoog nauwelijks. Soms
klotste er een golfje tegen aan, maar buiten
de haven was geen enkel geluid van andere
schepen meer te hooren. De volkomen stilte
was Julie niet eerder opgevallen. Met ver
wondering en een onverklaarbaar gevoel van
ongerustheid werd ze zich die nu bewust.
Plotseling, zonder zgn oogen op te slaan,
sprak Rolfe. De mist is opgetrokken, maar
het is aarde-donker. Het heeft niet veel zin,
om te probeeren vannacht terug te gaan.
Julie was verrast. Ze had er nauwelgks op
gerekend, dat ze nog ooit terug zouden gaan.
Ze wist niet wat te antwoorden.
Onverwachts keek hg haar aan. Ik zal
je morgen terugbrengen, zei hij. Maar
luister goed! Ik zal met Reuben Stark spre
ken en niet jij. Ik zal met je naar' hem toe
gaan en hem vertellen, dat we van plan zgn
te trouwen eh wel zoo gauw mogelgk. Vind
je dat goed?
Ze keek hem in de oogen, die hevig
blauw waren onder de gefronste wenkbrau
wen.
Hij zal woedend zgn, zei ze vermoeid.
Dat is mgn zaak. Vind je het goed?
Ze aarzelde. Het was, of een gevangen vo
gel in haar borst zijn vleugels uitsloeg.
Rolfe zei met volkomen vlakke stem:
Als je het niet goed vindt, breng ik je niet
terug. Ik geef je niet meer aan dien man
om met je te doen, wat hij wil. Hg zal heb
ben te begrijpen, dat je onder mgn bescher
ming staat, tot we kunnen trouwen. En als
ik hem dat niet kan zeggenwel, dat blijf
je bij mij, tot je van meening veranderd bent.
Julie steunde zich op haar elleboog. Ze
keek hem met wijde, verschrikte oogen aan.
Waarom jaag je me toch zoo op? fluis
terde ze wanhopig. Waarom kun je niet
wachtenen me met je laten trouwen, als
ik het zelf wil?
Met een ruk gooide hij zijn hoofd achteruit.
Jg bent het, die mij opjaagt, zei hij.
Niet iedere man zou zooveel geduld gehad
hebben als ik. Wat voor zin heeft het te
wachten. Geen mensch zal zoo vriendelgk
zijn te gelooven, dat daar nu nog eenige re
den voor is.
Ze kromp ineen, alsof hij haar geslagen
had. Dat is niet fair, zei ze heftig.
Alles is fair, verzekerde hij. Ik
heb je eerlgk behandeld. Ik heb je geen keus
gelaten, eenvoudig omdat er geen keus was.
Het is waar, dat ik van het begin af met je
heb willen trouwen. Maar ik zou je met rust
gelaten hebben, als je zelf niet naar me toe
gekomen was. Je kunt mij dat niet kwalgk
nemen. En jou wgs ik je den eenigen uitweg
en je wilt niet. Waarachtig hij sprak
met plotselinge heftigheid ik begrgp niet,
waarom ik zoo hopeloos idioot ben het te
verdragen. Ik heb je hier en ik kan met je
doen wat ik wil. En niet tegen je zin, wat
je ook beweren mag. Dat heb ik je bewezen.
En ik sta hier tegen je te kletsen over trou-
wenen je verbeeldt je, dat je in een po
sitie bent om bezwaren te maken! Ik zeg je,
dat ben je niet, Julie. Ik heb gezegd, dat ik
met je trouwen zou en ik zal met je trouwen.
Maar... als je niet met mijn voorwaarden ac-
coord gaat... dan is deze nacht de huwelijks
nacht.
Hij gooide haar de woorden bijna toe. Ze
kon zien, dat hij hevig opgewonden was. Een
felle blos kleurde zijn slapen en zijn oogen
flikkerden zoo, dat ze het niet verdragen kon
De heele atmospheer was geladen van ter
nauwernood bedwongen passie, die haar
scheen te verschroeien. Ze zonk omlaag en
trok de deken over het hoofd, om zich ertegen
te beschutten en bleef stil liggen, nauwelijks
ademend, tot de storm voorbij zou zijn.
Het eerste, wat ze weer wist, was Rolfe's
hand, die haar op den schouder klopte, licht,
sussend, liefkoozend zelfs.
In vredesnaam, ga niet weer huilen,
zei hij. Ik doe erg mijn best om je
fatsoenlijk te behandelen. Zeg, dat je het goed
vindt en we praten er niet meer óver.
(Wordt vervolgd.)