GEBR. KOS
Koopt bij den
Middenstand
nOARY
PICKFORD
keert tot de
film terug
DE DUIKER
DE VESUVIUS
spuwt steentjes
VOOR ELF GULDEN
Nieuwe Rijwielen met remnaaf vanaf f 27.50.
J. DE GRAAF. BREEZAND.
ADPAKKEN
ADMUTSEN
ADDOEKEN
ANNA PAULOWNA
BRILLEN VOOR H.H. AARDAPPELSELECTEURS.
C. DE BOER. ANNA PAULOWNA.
VOOR GERO ZILMETA
- J.A. NEUVEL. -
Spoorbuurt 6. Anna Paulowna.
STOFZUIGERS,
J. DE LEEUW. ANNA PAULOWNA.
Amerika's
Uw rijwiel als nieuw, gemoffeld door eerste klas fabriek
en de volgende onderdeelen nieuw:
Velgen, spaken, 2 velglintcn, pedalen, drager, stuurring,
stuurbel, crankspieën, kettingspanners en kogels.
Geen montagekosten.
Lakken en blezen
vanaf f 3.—
Prima Auto-olie 25 ct, per L„ per vat 20 ct. per L.
ZWARTEWEG 14. Telef. 5, dag en nacht.
Wij leveren ook op uiterst gem
kelijke betalingscondities.
WIJ HEBBEN BIJZONDER DOELMATIGE
AMERIKAANSCHE ZONNEBRILLEN.
Een weldaad voor Uw oogcn. Leuke vlotte monturen.
Ga met Uw brilrecepten en reparatiën naar
SPOORB.UURT 7. TEL. 94.
Leverancier A.A.Z.Ak.
en alle HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN
is en blijft Uw adres:
WASCHMACHINES - RIJWIELEN en alle ONDER
DEELEN - Alle Huishoudelijke Emaille Artikelen en
Tuingereedschap. .Verkrijgbaar bij
Erkend Electricien en Waterlitter.
traditioneele lieveling
MARY PICKFORD.
VAN DE „STOMME FILM" VIA DE POLI
TIEK NAAR DE GELUIDSFILM.
Een simpel bericht van de Ameri-
kaansche pers heeft wel verrassing
maar geen verbazing gewekt, het be
richt dat Mary Pickford, 's werelds
lieveling" tot de film terugkeert.
Amerikaansche dagbladen deelen mede dat
Mary Pickord, Amerika's lievelingsster, 'ie
jarenlang als nummer een straalde op de
lijsf der „koninginnen van het witte doek",
tot de filmstudio terugkeert na vele jaren
op ander terrein te zijn werkzaam geweest.
Een bericht dat ons moge verrassen, maar
dat anderszins niet behoeft te verwonderen.
Het gebeurt regelmatig dat filmacteurs en
actrices die door de opkomst van de spreken
de film op den achtergrond gedrukt werden,
doordat zij slechts beeldende maar geen „ge-
luids-kwaliteitcn" meenden te bezitten, later
tot de film terugkeerden. En waarom zou
dan de kans van deze „world's dading" ge
ringer zijn dan die vnn anderen? Er is ten
slotte nog niemand die deze vrouw met het
prachtige blonde baar die zulke onvergelijke
lijke triomfen vierde, vergeten heeft. Mary
Pickford's naam is en blijft verbonden aan
een reeks voortreffelijk geslaagde films als:
„Molly", „Madame Butterfly", „Een arme
kleine rijke", „De roman van Mary' en bij
„United Artisfs', waarvan zij gcruimen tijd
de leiding had, bet onvergelijkelijke succes
„Daddy Longlegs" (Vadertje Langbeen).
Zij zorgde voor verrassingen.
Intusschen beeft Mary Pickford het Ameri
kaansche publiek meer dan eens versteld
doen staan door medcdeelingen die haar
ambities op gansch ander terrein dan dat
der film verrieden. Zoo konigde zij enkele
jaren geleden, eind 1935, aan dat zij zich can-
didaat wilde stellen voor het Amerikaansche
parlement, kort nadat zij de leiding op zich
genomen had van do „United Artists Filrn
Corporation", waarmee zij zich als eerste
vrouw ter wereld aan de spits stelde van
een film-onderneming die de beschikking
heeft over millioenen dollars.
Iedereen in Amerika stond natuurlijk stom
verbaasd te kijken bij dit bericht. Men vond
het zoo eigenaardig dat het aanvankelijk als
een reclametruc werd beschouwd, hetgeen ge
logenstraft werd door het feit, dat het juist
Mary Pickford en niet een andere actrice
was om wie het ging. Toen moest men wel
aannemen dat het Miss Pickford ernst was.
De intieme vrienden van de kunstenares en
vooral zij die het, kort daarop gescheiden
„gelukkigste echtpaar ter wereld" van na
bij kenden, waren minder verbaasd. Zij wis
ten dat de scheiding die in 1931 uitgesproken
was tusschen Mary Pickford en Douglas
Fairbanks niet veroorzaakt was door een
noodlottige „verkoeling". Alleen voelde de
zes en veertig-jarige Mary plotseling den
drang in zich. op te treden als strijdster voor
het volk. In een vergadering te St. Louis
kwam zij op tegen de onderdrukking der
persoonlijkheid in de Vercenigde Staten.
Amerika nam deze impulsieve daad toen niet
al te ernstig op, maar haar echtgenoot kon
zich niet vereenigen met deze nieuwe werk
kring en ambitie en daarmee was het con
flict geschapen.
Douglas Fairbanks die op dat oogenblik
nog immer tot de groote filmsterren behoor
de, dacht aan de sprookjesachtige carrière
van de kleine Mary en dan kan bet geen
verwondering baren, dat deze verandering
hem allerminst behoorde
Haar levensloop.
Mary Pickford werd te St Petersburg in'
Illinois geboren als de dochter van een bur
gemeester. Op zestienjarigen leeftijd ging zij
aan het tooneel. Zij was slechts één meter
twee en veertig groot, maar juist haar sier
lijk figuurtje trok sterk de aandacht. Bo
vendien was zij mooi," temperamentvol, be
zat zij een aantrekkelijke glimlach en bleek
zij fotogeniek. Sam Golchvyn haalde haar
naar Hollywood, waar zij optrad in twee kin
derfilms die beide een buitengewone sensatie
voor het filmpubliek werden.
Het geluk duurde wel tien jaar.
Toen Sam Goldwyn in 1921 uit de „United
Artists Company" trad, nam Mary Pickford
zijn nandecien over. waardoor zij tegelij
kertijd de rollen zelï kiezen kon die zij
graag wilde spelen. Al haar films, zonder
cenige uitzondering, werden een wereldsuc
ces: „Littlo bird", en „Rosita" maakten haar
wereldberoemd. In 1924 trouwde zij met
Douglas Fairbanks. wiens roem in die da
gen in de verste verte niet zoo groot was
als de hare. Zij bouwden toon de meest ge
fotografeerde villa ter wereld in Beverley
Hills. de „Pickfaïr". waarvan de groote
zwembassins met de prachtige palmboomen
die zo omzoomden herhaaldelijk gecopieerd
maar nimmer geëvenaard werden. En ter
wijl het in die jaren mode was. da4 een hu
welijk in Hollywood tusschen filmsterren
gesloten, na enkele maanden weer ontbon
den werd. bleef het echtpaar Pickford-Fair-
banks gelukkig tien jaren lang.
In wezen bleef Mary eenzaam.
Twee kinderen kregen zij. Maar beide
een dochter en een zoon stierven kort na
de geboorte. (Douglas Fairbanks Jr. is een
zoon van Fairbanks uit diens eerste huwe
lijk.) Zoo bleef de gevierde kunstenares, rijk
aan ropm. liefde, vriendschap en vereering.
in wezen toch eenzaam. En toen vei volgens
de sprekende film zijn intredp deed. kwam
ook aan haar werk een einde, terwijl haar
echtgenoot voortging sucessen te boeken,
Jarenlang bad het werk haar geheel ver
vuld, bad.zij zich eraan overgegeven met een
emst en een toewijding die zeldzaam wa
ren in baar vak en wat restte baar toen?
Ren leven dot niets meer te maken zou
hebben met film en publiciteit.
Zij schiep zich een nieuw doel: de poli
tiek en terstond stelde zij zich daarmee op
nieuw in het brandpunt der belangstelling.
Zij kondigde aan een actieve propaganda tc
willen voeren voor de verbetering van het
moreele levensniveau in Amerika. Inder
daad wofi zij veler harten tijdens de spreek
beurten die zij op verschillende plaatsen
vervulde, maar een blijvende carrière in
deze nieuwe, „diplomatieke" loopbaan schiep
zij zich toch niet.
Oude liefde roest niet.
Men zegt, dat het bloed kruipt, waar het
niet gaan kan en dat schijnt dan ook op
filmspelers van toepassing te zijn. Dc blon
de Mary, eenmaal aanvaard als 's werelds
„liefste en lieftalligste filmactrice", heeft de
band. die haar met de studio's verbond,
toch niet voorgoed kunnèn breken en zij
gaat haar plaats onder het licht van de
schijnwerpers opnieuw innemen. Haar suc
cessen in de „stomme periode" van de film
leven in velér herinnering voort. Of zij erin
slagen zal in het licht van de tegenwoordige,
nieuwe eischen van het filmvak en de groo
te concurrentie der sterren onderling, nieu
wen luister bij te zetten aan haar ouden
roem? Dat zal de toekomst moeten leeren.
Een ding staat reeds nr vast bij deze merk
waardige terugkeer. Mary Pickford zal zon
der twijfel geen „studio-vrees" hebben, zij
kent het vak van haver tot gort r
G. H. W.
Om (coJit weVhaat
door Jac. Roelofs
De jonge scheepsdokter Wanders, die
zgn eerste reis naar Indië maakte, stond
op het kleine bordes aan den voorkant van
het promenadedek. Over het voordek heen
had hij een vry uitzicht op het vaarwater,
dat voor het schip lag.
De mailboot naderde den smallen weste
lijken ingang van Keppel Harbour de
haven van Singapoer. Gleed even later tus
schen de bakens door, halve kracht varend
tegen den sterken stroom in, die kolkend
en wielend, het binnenkomende schip uit
zijn koers trachte te gooien. Langzamer
en langzamer ging het dan aan gemeerd
liggende schepen voorbij, die kop aan
staart aan de langgerekte kade lagen.
Schepen uit alle deelen der wereld
zware breede vrachtzoekers meest en
kele hoog opgebouwde, slanke passagiers-
vaarders ertusSfchen. Ook een Nederlander
lag er een boot van de DeliChina-ljjn
waarop zich Chineesche dekpassagiers
in dichte rijen aan de reeling verdrongen,
om een blik op den binnenvarenden mail-
stoomer te werpen.
Aan stuurboord donkerde groen, op
korten afstand, het eiland Belakang Mati
het vissscherseiland.
Dan lag de „Brederode" gemeerd.
Dokter Wanders liep het promenadedek
aan den voorkant op, waar een gezellige
drukte heerschte. Vele passagiers waren in
walkieeding, gereed om de stad in te
gaan. Ook in den salon, waar hij even
later doorliep, was het een lachen en pra
ten een gaan en komen en een lichte,
blijde opgewondenheid, die aanstekelijk
werkten. Maar aan den anderen kant van
het promenadedek was het betrekkelijk
rustig, tenminste waar het het schip zelf
betrof want van buitenboord klonk
luid geroep, gelach en het plassen van
water. De jonge dokter haastte zich naar
de reeling.
Daar in het water schoten kleine, snelle
één-persoons prauwen daareen, bemand
door Maleiers, wier witt" en roode en
bontgebloemde zwembroekjes scherp af
staken bQ het donkerbruin van de glim
mende huid. En ineens ging er een rechtop
in z'n kano staan dook In het water,
zoo behendig, dat zijn ranke, heupbreede
vaartuigje zonder te kantelen, schomme
lend op het water bleef liggen. Een oogen
blik nog waren de naakte, vreemd-licht
gekleurde voetzolen van den duiker zicht
baar... Dan was hij verdwenen...
De over de reeling hangende passa
giers aan boord van de mailboot keken
elkaar aan. Nu moest hg toch minstens
al een minuut onder water zijn!... Hij
was verdwenen en... bleef verdwenen...
Maar daar!... ineens... een zwarte haar-
pruik een hoofd boven water... bijna in
het midaen van de vaargeul.
„Daar is hij!" riep een klein meisje met
een hoog stemmetje, waarin de spanning
nog naklonk.
Met snelle slagen zwom de duiker naar
zijn afgedreven bootje klauterde erin.
Kwam dan met lange halen van zijn pa
gaai weer aangeschoten.
Intusschen waren een paar anderen een
soort tennisspel begonnen. Op eenlgen
afstand van elkaar in hun bootjes gezeten,
sloegen zij met het blad van hur. pagaai
een kleinen bal heen en weer. De kano in
evenwicht houdend retourneerden ze de
moeilijkste ballen.
Pats!... petste de kleine natte bal op
het hout. Pats!... van den anderen
kant... Heen en weer... heen en weer...
Het zonlicht gloeide in felle schittering
op het dansend golvende, rimpelende water
vlak. Plekte heet op de bruin-naakte, snel-
bewegelijke lichamen der Maleiers scheen
vonken te slaan uit de vliegende, nat-
druipende pagaaien.
Toen wierp een hofmeester een blinkend
geldstukje in het water. En op slag gle
den drie, vier rappe gedaanten uit hun
prauwtjes. Even een golving aan de op-
pérvlakte een krioelen van schimmiger
en schimmiger wordende lichamen in de
donkere diepte... Dan herinnerden alleen
de leegschommelende bootjes nog aan de
behendige duikers.
Daar ineens... een hoofd bove-i water,
een proesten... een met een ruk van het
hoofd naar achteren werpen van de haren,
waarna de onfortuinlijke duiker terug-
zwom naar zijn kano. Daar... weer een
hoofd... weer een terugzwemmen. Toen,
eindelijk kwam de overwinnaar aan de
oppervlakte. Tusschen duim en wijsvinger
liet hg het kleine geldstuk zien beet er
eens op, om te voelen of het echt was.
Een grijns van witte tanden in het don
kere gezicht. Hij zwom naar zijn bootje
wierp met een onverschillig gebaar den
buit op den bodem van het kleine vaar
tuig. Zat dan al weer klaar voor een vol
genden duik.
En dan wierpen ook de passagiers
de een na den ander blinkende munten
in het water. Meest dubbeltjes leken het.
Sommigen slingerden hun geldstuk met
kracht in het water, zoodat het pijlsnel
wegschoot, de diepte in. Dan waren er
maar 2en paar jagers de behendigste
die er naar doken. Maar de kinderen
vooral, en de meer bezadigden, lieten hun
muntjes met een sierlijken boog naar be
neden zeiien vlakbg een bootje soms
en dan was het een algemeen geduik en
geschómmel van leege kano's. Soms ver
dwaalde een onhandig weggeworpen dub
beltje direct in zoo'n kleina ranke prauw
en werd dan door een lachenden Maleier
van den bodem opgeraapt.
Dokter Wandeis goo-de ook 3en munt
stukje in de richting van den behendigsten
duiker een altijd lachenden, gespierden
knaap, die in het water beter thuis
scheen dan in zijn boot. Het geldstukje
vloog hoog over het hoofd van den op den
loer liggenden jongen. Een blinkend puntje
was het in de lucht... meters en meters
van den lenigen duiker af, vié1 net in het
water. Maar door den machtigen druk
van de pagaai was de kleine kano al voor-
ui tge vlogen... De jager schoot het water
in... Het bootje dreef weg op aen stroom...
Dan plotseling een schreeuwen van de
andere duikers! Kreten van ontzetting
der andere toekijkende passagiers!... De
gil van een vrouw!... Dokter Wanders
rende op hetzelfde oogenblik het dek over!
Gauw, gauw een der booten moest
worden gestreken!...
Rais wist, dat hij de rapste duiker was.
Ha, hij en zjjn boot waren een, Den
kleinen bal slaan duiken geldstukjes
visschen, wie zou het hem verbeteren?!
Ha, het leven was mooi!... Wat
schitterde de zon in het water!... De
passagiers daar op die groote, grijze boot,
ze keken naar hem het meest naar
hem. hij wist het. De toeans en de
njonja's o, vooral de njonja'sk., Daar
moest hij ook wat voor bieden! En hg
pagaaide sloeg den bal zwom
dook... en het hoopje geldstukjes in zijn
kleine bootje werd grooter en grooter!...
Kijk... daar!... Daar gooide er weer
een wat!... Oei!... Hoog over zijn hoofd!
Vooruit!!... Een druk op de pagaai uit
alle macht!... Nu!... Hij schoot het water
in... En dan plotseling!... Een donkere
schim!... De kronkel van een machtigen
staart!!... En in het volgende oogenblik de
vuil-grijze gaping van een enormen muil!...
Een haai!!
M'n mes!! flitste het Rais door het
hoofd. Maar zgn mes lag in de boot.
Wie verwachtte hier haaien in de
haven!...
Bewegen, wist hg! Hij spartelde met
armen en beenen schoot naar de op
pervlakte... Het monster zwom, half op
den rug liggend, om hem heen!
En daar!!...
Rais voelde een ruk aan zgn been
zgn rechterbeen. Maakte instlnktief
nog zwembewegingen met zgn armen.
Kwam aan de oppervlakte...
De... haal... is... weg!!, kwam nog
flauw in hem op... was zich heel even be
wust, dat krachtige armen hem omvat
ten... dan wist hij niets meer...
Maar eenigen ttJd later, op het vis-
scherseiland Belakang Mati in zgn hut
op een gevlochten mat liggena, kwam hij
weer tot bewustzijn. Z'n been deed on-
Vrees voor een nieuwe uitbarstiriq
Prompt bij het begin van de i
eerste zomermaand heeft de Vesu- I
vius, de trots en de Schrik van de .1
schoone omgeving van Napels, zijn i
.ondcrgrondsche poorten geopend. Hij
verlichtte gedurende de laatste ij
avonden met zijn rooden schijn en
vurige dampen den gcheelcn hemel
liet was een grootsch schouwspel,
ook voor de aan verschijnselen van
dezen aard gewende Napolitanen.
Wat echter bedenkelijker is: ditmaal vijf
gen ook de zoogenaamde „lapilli" in d
lucht, kleine „steentjes," die bij de ram;
van Pompeji in het jaar 79 n. Chr. naaa
asch en lieeten modder zoo'n noodlottig!
rol hebben gespeeld. Men ziet, hoe dezt
„lapilli" gloeiend uit den krater de luch
in worden geslingerd. Dit zou bewijzen, da
men hier met iets anders te doen heeft dai
met de gebruikelijke oplaaiende vuurtongen^
die dikwijls, en dc lichtgevende zwaveldam
pen, die welhaast voortdurend te zien zijn,
wanneer de top van de Vesuvius ten mins
te niet in de wolken gehuld is.
VB
Nog geen mededeelingen
het observatorium.
van
Het observatorium van den yesuvius be
vindt zich thans op een hoogte van 603 me
ter aan den voet van den asch kegel. Het
werd tusschen 1912 en 1916 gemoderniseerd.
Van daar uit leidde vroeger een kabelbaan
tot bijna aan den rand van den krater. De
eene helft van het stationsgebouw is echter
bij de laatste groote uitbarsting van den
Vesuvius in het jaar 1906 in den breeden
kratermond gestort. Het observatorium
heeft nog niet kunnen verklaren, of men
bij dit nieuwe verschijnsel slechts te doen
heeft lAet de gebruikelijke activiteit van den
vulkaan, die vooral in den zomer na een
lange regenperiode pleegt in te treden, of
dat de werking ditmaal van ongewone^
aard is.
Vroegere uitbarstingen,
Buiten de beroemde, verschrikkelijke uit
barsting van den Vesuvius in het jaar 79
n. Chr., die de bloeiende steden Hercula-
num en Pompeji bedolf en ook Stabbia (op
het oogenblik Castellumare), dicht bij da
Golf van Napels vernielde, is in onze eeuw
de uitbarsting van 1906 door de enorme
aangerichte schade beruèht geworden. Een
aantal bloeiende dorpen en vele vruchtbare
wijngaarden op de helling van den berjj
werden vernield. Honderd en vijftig men«
schen vonden daarbij den dood.
Indertijd veranderde de Vesuvius oolj
uiterlijk zichtbaar zijn vorm:
de zuidelijke top van het bergmassief, d
eigenlijke Vesuvius, verloor 114 meter v
zijn hoogte, wijl de kraterwand afbrak, zi
dat hij thans nog slechts een hoogte vs
1223 meter heeft. De oude noordelijke to|
die als „Monte Somma" gedeeltelijk nog bi
houden gebleven is, heeft slechts een hoos
te van 1132 meter. In den loop van de ne<
gentiende eeuw heeft de Vesuvius niet min
der dan zestien aanzienlijke uitbarstingen
gehad.
In ieder geval heeft de tandrad- en kabel
baan van den Vesuvius, die tot een hoogt!
van 1137 meter leidt, thans veel te doen om
al degenen te vervoeren, die het grootsche
maar geenszins ongevaarlijke schouwspe
willen gadeslaan, wanneer ten minste niet
de wind de zwaveldampen naar deze zijde bij
van den berg voert, zoodat men hier niet
passeeren kan.
tei
|scli
I
llen
dragelijke pijn felle scheuten, alsof er Bri
witgloeiende staven doorheen gestokeJ me
werden... Hij wilde ernaar kijken... had
niet eens de kracht het hoofd een weinig
op te heffen!... Oei!... Weer zoo'n scheut!
Zgn vingers klauwden in den grond
Dan ineens door alle pijn heen, lui*
terde hij. Stemmen... stemmen!
Hij herkende de stem van de ouden do*
koen.
„De blanke dokter van het groote schlf
komt niet bij den jongen! ik wil het
niet!'
En Rais hoorde, hoe andere stemm«J
bijval betuigden... Een krachtige stem
gebroken Maleisch eischte toegang tot <J
hut.
Neen! Neen!" schreeuwden de
deren.
Daar, plotseling, begreep Rais! Dl
doekoen van het groote schip! Ee
blanke doekoen wilde hem helpen!... El
ineens voelde hg het zag hij het klatf
en duidelijk die kon hem helpen!..
En hij schreeuwde het uit:
„Laat de toean komen!! Laat hem K
mij komen!!"...
Maar het tumult daarbuiten was tt
hevig, dan dat zijn stem gehoord zou kufr
nen worden. En nog eens riep hij;
„Laat de toean...!!" Slaakte ineens
kreet van pijn. Het was, als werd hem bA
been van het lichaam gescheurd...
En dan werd het geluld der stemm!
vager en vrager...
De blanke doekoen ging weg, wtt
Rais, Hij ging weg!!... Weg! Dan V®
loor hij weer het bewustzijn...
Eenig weken later meerde de „Brede*
rode" weer in Singapore. En veer was hd
een pagaaien en zwemmen een lachü
en schreeuwen van de geldduikers buiten
boord.
Dokter Wanders leunde over de reellnf
Hield een gulden in de hoogte. Beduldd»
een der oudere mannen aan boord te klim*
men.
Van hem vernam hij, dat de jonge duiker
die door een haai was aangevallen, twee
dagen na vertrek van het schip gestorven
was.
len
