lazen voor U....
Hou je roer recht
Les in doof worden
Radioprogramma
vaart uit
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
59.
Toen Tarzan de angstkreet hoorde, keek
hy uit op het plein voor de koninklijke stal
len. Vijftig hongerige afgerichte leeuwen, door
hun geleiders bij de teugels gehouden, kwa
men op de mensenmassa af. Opgezweept door
het rumoer trokken de dieren wild aan hun
kettingen. De menigte, nu opgewonden tot
razernij, liet zich echter niet afschrikken.
Terwijl zij zich voor de naderende troep leeu
wen terugtrokken, bleef onafgebroken de kreet
om de vrijlating van Tarzan weerklinken. Een
diep gegrom ontsnapte onwillekeurig aan de
keel van den aapman. Het was een kreet van
protest, omdat hij niet in staat was hen te
helpen, die zyn vrienden waren. Hij greep de
tralies beet. Zy bogen een weinig mee. Daarna
spande hy al zyn krachten in op één der spy-
len. Deze brak. Een voor één verwyderde hy
nu ook de andere staven. In de verwarring be
neden hem zag niemand, dat Tarzan uit het
raam van zijn cel klom en naar beneden sprong
op de binnenplaats. Nu ontgrendelde hy een
poort en stapte naar buiten juist voor het
front van de terugdringende groep - tussen hen
en vijftig wilde, verscheurende beesten in.
Uit de Pers van heden
„IN ONS STELSEL ZEGEVIERT HET
PARTIJ-APPARAAT".
De Telegraaf over den verkiezingsuitslag
in de hoofdstad:
Men kan zelfs zeggen, dat de sociaal-de
mocratie in Amsterdam haar moeilijke
positie in aanmerking genomen beter
stand gehouden heeft dan in vele andere
gemeenten van ons land.
Dit te constateeren heeft zijn nut,
want het bewijst hoe scherp de te
genstelling is tusschen ons in theo
rie zoo volmaakte kiesrecht en de
practische consequenties, waartoe
het leidt. In ons stelsel zegeviert
het partij-apparaat, zelfs als men
aan het hoofd van de lijst volkomen
gediskwalificeerde namen heeft
staan.
Niettemin zijn de drie zetels, die de so
ciaal-democratie te Amsterdam heeft ver
loren. van niet te onderschatten beteekenis
.voor onze stad.
De roode meerderheid, die vier jaar lang
haar stempel op ons stedelijk bestuur heeft
gedrukt, is gebroken. Socialisten, te zamen
met communisten, kunnen benoemingen
als die van dr. Romeyn niet meer doorzet
ten. Dit moge verheugend zijn, maar toch
stemt het algemeene resultaat tot naden
ken, daar de nationaal-socialisten op het
Prinsenhof hun intocht doen Er zijn in ons
land en ook in Amsierdam, slechts weinig
kiezers, die wcnschen dat wij in de toe
komst geregeerd zullen worden volgens de
beginselen der autoritaire staten.
Het meerendeel van onze nationaal-socia
listen zijn opposanten én men kan er zich
eigenlijk over verwonderen, dat de wijze,
waarop Amsterdam de laatste vier jaren is
bestuurd, er niet meer kiezers toe gebracht
heeft hun-protest op die wijze te uiten. In
feite is de winst der nationaal-socialisten in
verhouding tot het stemmencijfcr, dat zij
bij de Staten-verkiezingen hebben behaald,
slechts matig.
EEN TROOST.
Het Volk (S.D.A.P.) schrijft:
Is de erfpachtskwestie eenmaal geliqui
deerd, dan is het verlies, dat gisteren gele
den werd, met gemak in te halen. De toeleg
van de communisten, om voor eigen winst
gebruik te maken van de aanvallen, die de
zwarte, reactie op de sociaal-democratie
richtte, is volslagen mislukt. Dat de nazi's
drie afgevaardigden krijgen in de Amster-
damsche raad, is op zichzelf erg genoeg.
Doch het mag als een troost worden aange
merkt, dat -deze partij, die het nu eenmaal
van den „schandaal"-geest moet hebben, in
vergelijking met de Statenverkiezingen nog
niet één procent kon winnen.
COLIJN EN KUIJPER.
Het Handelsblad (lib.) maakt in een ar
tikel, gewijd aan den 70ste& verjaardig van
dr. H. Colijn een vergelijking tusschen on
zen huldigen minister-president én Abra
ham Kuyper:
Kuyper zag het Volk als een om
geving van de anti-revolutionaire
partij, Colijn ziet de anti-revolutio
naire partij veeleer als de kern van
het Volk.
En hij behoort dan ook niet tot degenen
die telkens „Heere, HeeroP' roeiicn... al
buigt ook hij zich voor den wil des Heeren.
VERGOTEN MENSCHENBLOED
In „Vrede", het orgaan van de stichting
„Vredes Studie Bureau" lezen wij het vol
gende:
De Fransche Academie der Geneeskunde
heeft de volgende motie aangenomen:
„De academie eischt dat reeds in vredes
tijd de oprichting van Speciale Centrales
wordt ter hand genomen, om het voor
bloed-transfusie benoodigde, geconserveerde
bloed te verzamelen."
Andrian Moench maakt hierover in Das
Neue Tagebuch de volgende notitie:
Het is onverdragelijk en infaam,
dat de stoot tot deze humanitaire
actie, van den oorlog moet uitgaan,
't Is onverdragelijk en infaam, dat de
menschelijke geest wel de middelen
bezit, vergoten menschenblocd door
kunstmatig geconserveerd, echt
menschenblocd te vervangen, doch
niet de middelen, om natuurlijk
bloedvergieten te verhinderen.
Het is onverdragelijk en infaam, dat de
instandhouding van het leven zulke ge
weldige prestaties eerst dan en daar waard
is, waar zij de vernietiging van vreemd ie-
ven dient. Het is onverdragelijk, dat gru
welen ter instandhouding worden uitge
dacht die nog stupider zijn dan de gruwe
len ter vernietiging.
Ik weet niet, waar het vriespunt van men
schenblocd ligt. Het moet zeer diep liggen,
wanneer niet het bloed in de aderen be
vriest, van hen die zich ermee bezig hou
den, uit reservoirs van bevroren bloed de
stroomen van warm bloed te vervangen,
die zij van te voren toelieten te vergieten.'
Uit de koers geraakte schipper
voor den Raad voor de Scheep
vaart.
De Raad voor de Scheepvaart te Amster
dam voor de eerste maal sinds een drietal
maanden weer gepresideerd door prof. mr.
Taverne, die ernstig ziek is geweest, doch
thans weer geheel is hersteld, heeft gister
ochtend een onderzoek ingesteld naar de
oorzaak van het aan den grond stooten van
het bijna 200 bruto registerton metende mo
torschip „Deo Gloria" uit Winsum nabjj
Terschelling op 1 November van het vorig!
jaar.
Als getuige werd gehoord de kapitein van
dit schip, die verklaarde, dat de „Deo Glo
ria" op weg was van Rendsburg via Ter
schelling naar Düsseldorf. Toen het schip
zich op 1 November tusschen de uiterton
nen van het Noordgat bij Terschelling be
vond, kwam er 's-avonds plotseling een
storm uit Z.Z.W.richting. Het werd dik van
den regen en er waren geen lichten meer
te zien, uitgezonderd de lichtboei van het
Thomas Smithgat,d ie op 5 meter afstand
werd gepasseerd.
Hoe liet gebeurde.
Er werd een koers uitgezet, op grond
waarvan de kapitein van oordeel was, dat
hij het vaarwater volgde, doch reeds na
een half uur bleek dat niet juist te zijn.
Want plotseling stortte het schip met he
vige kracht tegen den harden zandbodem.
Het roer werd naar stuurboord omgesla
gen en was niet meer te bewegen, zoodat
voor anker moest worden gegaan. Het wa
ren angstige momenten, want de hooge,
woeste golven sloegen voortdurend over
het dansende schip" en omdat er bovendien
een sterke ebstroom stond, bestond het ge
vaar, dat de „Deo Gloria" van het anker
zou losslaan en zou stranden.
Dat gebeurde gelukkig niet en toen de
mist was opgetrokken zag de kapitein, dat
hij op den Engelschen Hoek had gestooten.
Een sleepboot van de firma Doeksen bracht
de „Deo Gloria", die vlot was gebleven,
naar Terschelling.
De kapitein weet de oorzaak van het
stooten aan den storm, die sterker zou zijn
geweest dan hij had verwacht. Hierdoor zou
hij uit de koers zijn geraakt.
De Raad zal Later uitspraak doen.
Ref TLaJvh
fa, OlWU/i
foï cU
■dcluvlm ntcuJi'f'
Qelnuk SUN LICHT ZEEP
EN NOOIT ZEEP VAIM ONBEKENDE HERKOMST
Meer dan honderd a.s. dienst
plichtigen „afgericht". Am-
sterdamsch hof eischt drie jaar
gevangenisstraf tegen oud-dia
mantbewerker.
Een zonderling en misdadig beroep oefen
de jarenlang de oud-diamantbewerker S.
Gr. in de hoofdstad uit.
Tientallen jongelieden men spreekt
zelfs van meer dan honderd jongens
zijn, zooals wij reeds eerder hebben ge
meld, door dezen man „afgericht" om zich
doof te houden, zoodat zij werden afge
keurd voor den militairen dienst. Ruim
tien jaar lang maakte Gr. zich aan deze
fouten schuldig. Iedere cliënt betaalde hem
f 300.hij instrueerde de jongens nauw
keurig in een serie lessen en hij leerde hen
wanneer zij moesten zeggen, het geluid van
een horloge, een stemvork of een fluisteren
de stem te hooren. Wanneer zij volleerd
waren ging hij met zijn cliënten naar een
oorspecialist, deze gaf dan na onderzoek
een verklaring af, dat de jongens doof
waren. Op deze wijze werden tientallen mi-
litieplichtigen volkomen ten onrechte afge
keurd.
Tenslotte werd de politie ingelicht. Tegen
den diamantbewerker en ruim twintig jon
gemannen werd een vervolging ingesteld.
De gevolgen.
In Maart j.1. stonden Gr. en' één van de
jongemannen, de 19-jar. koopman L. L. te
recht wegens het doen opmaken van een
valsche geneeskundige verklaring met het
oogmerk om het openhaar gezag te mislij-
den. De diamantbewerker werd tot drie
jaar gevangenisstraf veroordeeld. Den
jeugdigen koopman L. legde de rechtbank
één jaar gevangenisstraf op, door te bren
gen in de jeugdgevangenis.
Gisteren diende deze zaak in hoogcr be
roep voor het Amsterdamsclie gerechtshof.
De jeugdige aanstaande landsverdediger
was niet aanwezig, zoodat zijn taak bij ver
stek werd behandeld. De diamantbewerker
Gr. was in persoon verschenen.
Nadat een rechprcheur eenige formeele
verklaringen had afgelegd hoorde het hof
den oorspecialist. Het was getuige nooit
opgevallen, dat verdachte Gr., die zich voor
oom, neef of broer van den patiënt uit
gaf, steeds weer als geleider optrad. Hij
heeft een drukke practijk en let weinig op
de menschen, die met zijn patiënten meeko
men. In ongeveer drie jaar was verdachte
volgens de stukken twaalf keer bij dezen
dokter geweest.
Reguisitoir.
De procureur-generaal vond de fei
ten hoogst ernstig.
Hij achtte het primair tenlaste
gelegde, n.1. de oplichting bewe
zen. Deswege vorderde hij tegen
den oud-diamantbewerker Gr. drie
jaar gevangenisstraf en tegen den
jeugdigen L. L. een jaar, door te
brengen in de jeugdgevangenis.
De verdediger pleitte op juridische gron
den vrijspraak. Subsidiair drong hij aan op
clementie. Arrest 29 Juni.
ZATERDAG 24 JUNI 1939
Hilversum I. 1875 en 415.5 m.
KRO-Uitzending.
8.009.15 Gramofoonmuz. (ca. 8.15 Ber.)
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten
12.l5KRO-Orke9t 1.001.20 Gramofoonmu
ziek en ca. 1.15 Berichten).
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
2.45 Kinderuur.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.15 KRO-Orkest.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 Filmpraatje
5.30 Gramofoonmuziek.
5.45 De KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Berichten, gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Werklooze jeugd Herboren
jeugd".
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten A.N.P., mededeelingen.
8.15 Overpeinzing met muzikale omlysting.
8.35 Gramofoon.
8.45 Gevarieerd programma.
10.30 Berichten A N.P.
10.40 Causerie „Het onvergankelyke Rijk"
(met gr. pl.)
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H, 301.5 m.
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek (ca. 8.16 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor arbeiders in continubedryven.
12.00, Gramofoonmuziek (ca. 12.15 Berichten).
2.00 Causerie „Door China, langs onbekende
wegen".
2.20 Esmeralda.
3.00 Reportage.
3.30 VARA-Orkest en solisten.
4.20 Gramofoonmuziek.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Gramofoonmuziek.
5.30 Filmland.
6.00 Orgelspel (opn.)
6.28 Berichten.
6.30 Gramofoonmuziek.
7.00 VARA-kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.308.00 Een halfuur met ouders.
8.05 Herhaling SOS-Berichten.
8.07 Berichten A.N.P., VARA-Varia,
8.20 VARA-Orkest.
8.40 Esmeralda en soliste.
9.00 Puzzle-uitzending.
9.15 VARA-Orkest.
9.45 Esmeralda en soliste,
10.00 Berichten A.N.P.
10.10 VARA-Orkest.
10.30 Radiotooneel.
10.45 Community-Singing (opn.)
11.00 Orgelspel.
11.20 Gramofoonmuziek.
11.30 12.00 Jack de Vries* Internationals en
solisten.
FEUILLETON.
Et hel M. Del
46.
En wie zijn schuld dan welschreeuw
de Reuben. O, ik begrijp het al Natuurlijk
dat scharminkel van een Micky weer. Ik zal
hem zyn tong uit zyn mond trekken, als hij
het is Ik zal...
En nou is het genoeg, commandeerde
Belinda met plotselinge autoriteit. Het gaat
niet aan alles op Micky te schuiven. Er zit
geen kwaad in den jongen. En dat kan ik u
wel vertellen, hij was het niet. Het was heel
iemand anders, maar ik ben niet van plan u
te zeggen wien. Wat komt het erop aan Als
u reden hebt om kwaad te zijn, dan is het op
Julie. Als zij cadeautjes van dokter Keston
heeft aangenomen, dan zou ik willen weten
waarvoor, of ik zou het aan Rolfe vertellen.
Ik zou niet willen, dat Rolfe met haar trouw
de zonder ervan te weten. Haar stem klonk
schril en het was plotseling verontrustend
duidelijk wat voor vrouw Belinda over eenige
jaren zou zijn. Het is een schande, zei
ze. Mannen laten zich het hoofd op hol
brengen door een knap gezichtje, als al het
andere niet beter is dan zeewier, dat ligt te
rotten in de zon. En ze zouden wel wijzer zijn
als ze van te voren de waarheid wisten. Ze
zouden een meisje nemen, dat zich zelf respec
teert en dat later een goede huisvrouw zal
worden. Het is een schande, dat is het U
kent Julie. En Rolfe, die denkt dat ze wonder-
wat is Ze is niet meer dan... nou, dat weet
u zelf wel.
Het leek of ze plotseling tot zichzelf kwam
want ze zweeg en streek met haar hand ovei
haar mond, alsof ze een verdere uitbarsting
tegen wou houden en ze lachte een beetje
zenuwachtig.
Nou ja, ze is in ieder geval uw dochter,
kapitein Stark en u, moet het zelf maar met
haar klaarspelen. Wat ik u gezegd heb, is de
waarheid, maar denk erom, ik zeg niét, dat
dokter Keston haar het geld gegeven heeft
voor die boodschappen. Dat moet u zelf maar
uitvinden.
Reuben had met gefronste wenkbrouwen ge
luisterd. De schrilheid van Belinda's aan
klacht scheen een kalmeerend effect op hem
te hebben. Hij keek naar haar met een aan
dacht, die hij haar vroeger nooit waardig had
gekeurd.
O ja, zei hij tenslotte, ik heb je
wel door, maar ik zou liever jouw spelletje
spelen, dan dat van Sjulie... waarom doet er
niet toe. En nou zal ik de waarheid uitvin
den Wacht maar, Belinda, je zult nog rare
dingen beleven
Met die woorden draaide hij zich om, zwaai
de een beetje heen en weer en liep slingerend
in de richting van Honeyballfarm. Belinda
bleef op den drempel staan, .tot Micky uit zijn
schuilplaats te voorschijn kwam en zich als
een bange hond tegen haar aandrukte.
Hij zal me niets doen, hè Belinda Hij
wist niet, dat ik het je verteld had
Belinda gooide met een ongeduldig gebaar
het hoofd achterover. Ze was weer volkomen
zichzelf geworden,
O, zanik niet, groote sukkelzei ze
en gaf hem een por met haar elleboog. Hij
denkt niet eens aan je. Hy heeft wel wat
anders aan zijn hoofd. En dat zal Rolfe ook
gauw hebben
Haar stem klonk triomfantelijk, maar Mic
ky sloeg er geen acht op. Hij kroop weer in
zijn donkeren hoek en bleef daar zitten, ter
wijl Belinda haar werk afmaakte.
Iedereen, die zich binnen de muren van Ho
neyballfarm bevond, vernam Reuben's terug
keer, doordat hij met een slag de deur toe-
gooide. Julie was juist bezig een crèmen vilt-
hoed op haar donker haar te passen. Ze hield
daar plotseling mee op en luisterde ingespan
nen. Even later hoorde ze een bulderende
stem, die haar hart wild deed kloppen.
Kom hier, Sjulie Hé Sjulie Kom beneden
Ik heb met je te spreken
Ze raapte al haar moed tezamen. Het was
niet het oogenblik om zwak te zijn. Vast be
sloten zette ze den hoed vaster op haar hoofd
en opende de deur van haar kamer.
Roept umij? zei ze. Ik sta juist
op het punt om uit te gaan.
Tot op het oogenblik was het niet haar plan
geweest. Ze was alleen maar bezig geweest
haar nieuwe kleeren te passen. Maar ze was
geheel gekleed en toen ze boven aan de trap
verscheen, zag ze er uit, zooals Reuben haar
nooit eerder had gezien.
Hij keek naar haar met een dreigende uit
drukking. Haar kleeding was eenvoudig, maar
ze had een japon en een mantel gekozen van
een wazig blauw, dat haar donkere schoon
heid te meer deed uitkomen. Ze stond daar
met iets in haar houding, dat haar omgeving
nog armelyker en smeriger dan gewoonlyk
maakte. Het maakte indruk op Reuben en een
oogenblik bleef hij sprakeloos staan. Dan, met
een ongearticuleerd geluid, brak hij door den
ban heen.
Blyf daar niet staan Kom beneden,
beval hy.
Ze daalde halverwege de trap af. Wat
is er aan de hand
Hij had zijn stem teruggevonden en maakte
er een zoo goed mogelyk gebruik van, Wat
er aan de hand is brulde hij. Dat moet
je noodig vragen Hoe durf je het wagen daar
te staan in je mooie bullen, alsof je er recht
op had
Ik heb er recht op, zei Julie en ze
sprak rustig, hoewel haar hart hevig klopte.
En in ieder geval gaat het u niet aan.
Gaat het my niet aan De schipper
stikte bijna. O zeker, het gaat my niet aan
Je denkt zeker, dat ik me daarmee af laat
schepen Als je nog trouwt, heb je het aan
mij te danken, weet je dat wel Waar heb
je het geld vandaan om r'-'e kleeren te koo-
pen Dat is wat ik weten wil
En ik ben niet van plan het u te ver
tellen. Het is mijn zaak en niemand heeft er
iets mee te maken.
O, is het jouw zaak zei Reuben. Hy
keek haar woedend aan. Het werd hem dui
delijk, dat hij alleen met geweld de overwin
ing kon behalen. Weet je wel, dat je nog
altyd onder mijn dak woont en dat je volgens
de wet nog altijd onder myn autoriteit staat
Ik kan je nog altyd een pak slaag geven, als
je zoo'n brutalen mond hebt Ik begrijp heel
goed, waarom je niet wilt zeggen, hoe je
aan die kleeren gekomen bent. Ik weet er al
les van, waar je gisteravond geweest bent.
En dit zeg ik je... hij zweepte zichzelf op
tot razernij, omdat het fyne figuurtje op de
trap hem een gevoel van minderwaardigheid
gaf, als je niet onmiddellyk het heele zaak
je weer inpakt, zoodat het morgen terugge
bracht kan worden, dan zal Rolfe Britton er
alles van weten. En als je denkt, dat hy dan
nog met je trouwt, dan houd je hem voor pog
grooter gek dan ik doe.
Julie's stem viel hem in de rede met heftige
bitterheid. Dus ze hebben weer gemeene
leugens over me verteld En u denkt, dat
Rolfe ze gelooven zal
Reuben ging op de uitdaging in. Je noemt
het een leugen Je zegt, dat je niet met den
dokter bent meegeweest in zijn auto en dat
je later niet terugkwam, beladen met ca-
deaux
Dat heb ik niet ontkend, verklaarde
Julie. Ze voelde een razende drift in zich op-
stygen. Ik ontken niet, wat waar is. Maar
het is een leugen, dat hy me cadeaux heeft
gegeven. Dat heeft hij niet gedaan en ik zou
ze niet aangenomen hebben. Ik heb ze van
heel iemand anders gekregen en ik ben niet
van plan te zeggen van wien.
Best Dan zal Rolfe de heele geschiede
nis hooren. En als hij je smoesjes dan nog
gelooft, dan is mijn naam niet Reuben Stark.
Wy mannen zijn niet zóó onnoozel Als wy
een vrouw tegenkomen, die zich verkoopen
wil... dan happen we toe
Hoe durf je riep Julie. Ze was doods
bleek. Misschien had ze nooit "in haar leven
een zoo moorddadige woede gevoeld. Instinc
tief zag ze om zich heen naar een voorwerp
om mee te gooien, maar ze vond er geen. Ze
stampte woedend op de trap. Je bent een
monster riep ze. Ik... ik zou je ver
moorden als ik kon
En toen keerde ze zich om, want het was,
of er in haar iets brak en ze kon niet meer
verdragen. Snikkend vluchtte ze haar kamer
in, goeide de deur toe en wierp zich neer op
het bed en in wilde verwarring voelde ze on
der haar kussen naar het mes, dat ze daar al
tijd bewaarde.
Als hij haar zou volgen... als hy haar zou
aanvallen... hij had haar weer gedreigd... hij
zou deze laatste relegenheid kunnen aangry-
pen om haar te vernederen Als hy dat deed
Als hy dat deed Met geweld drong ze haar
snikken terug. Ze moest zich niet zoo laten
gaan, Ze zou zoo niet tegen hem opgewassen
zijn. Ze moest zich gereed houden. Als hy
kwam, moest zij de eerste zijn, die aanviel.
Ze moest een vaste hand hebben... en goed
mikken... Met het mes in haar hand geklemd
stond ze op en ging tegenover de deur staan.
Als hij nu durfde komen, dan was ze klaar
voor hem
Maar ze hoorde geen stommelende voetstap
pen op de trap... geen enkel geluid gedurende
verscheiden seconden; ot plotseling door de
zware stilte het geluid van de voordeur tot
haar kwam, die werd toegeslagen. Hy was
uitgegaan.
Wat hierna gebeurde wist ze niet meer. Er
was maar één gedachte, die haar vervulde...
Rolfe Hij was misschien naar Rolfe gegaan
met zyn vuile praatjes. En het was of een
verblindend licht door haar ziel scheen en
meteen weer verdwenen was. Rolfe
stamelde ze. Rolfe en viel zijwaarts
pver het bed. Het mes ontglipte aan haar ge-
voellooze vingers en tinkelde op den vloer.
(Wordt vervolgd.)
