Hengele» op Zondag
Tram grijpt auto
SJLlt l%|
vwJk «V ■UKxlv ulic
koop SUNLIGHT ZEEP
Pluimveeteelt en overname
crisismaatregelen
Radioprogramma
vaart
uit
I
door
edgar rice
burroughs
70.
„Wie ben je?" herhaalde de stem. „Ik ben
een demon", antwoordde Tarzan met vaste
stem. Het raam werd snel dichtgeslagen. Vlug
had Tarzan partij getrokken van een bygeloo
waarvan Gemnon hem had verteld. De Athe-
nianen geloofden in een vr'eselijken demon, die
's nachts rondwaarde om te doden. De aapman
liep nu vlug door de donkere, nauwe straat
naar het midden van de stad, totdat hij ten
slotte aan de muur kwam, die het paleis om
gaf. De' muur vormde geen obstakel voor hem.
Eenmaal aan de andere kant, liep Tarzan langs
de kleine gebouwen, totdat hij by het grote
paleis zelf kwam. Hij had gedacht, dat ieder
een in het palels zou slapen behalve de paar
bewakers, maar tot zijn verwondering zag hy
uit vele vertrekken een lichtschijnsel komen.
Gedekt door de schaduw van de bomen kroop
hij naar een raam en keek in de eetzaal, waar
een groot feest aan de gang scheen te zijn.
Aan het hoofd van een lange tafel zat een man
met een dierlijk gezicht, opgeblazen van het
vele drinken. Dit was de koning. Hrj sloeg met
zjjn vuist op de tafel en schreeuwde met een
stem die niets menselijks meer had: „Het
meisje! Haal het meisje!"
MENSCH, ERGER JE NIETI
In den gemeenteraad van Woubrug-
is het voorstel, om het hengelen
op Zondag te verbieden, met één
slem meerderheid verworpen. De
heer Anker meende, dat de geeste
lijke en moreele herbewapening er
mee gediend zou zijn als het visschen
op Zondag werd verboden.
slde mi
Naar aanleiding van bovenstaand couran-
typiscl nberichtje, schrijft het orgaan van den Al-
niel nieenen I-Iengelaarsbond:
irpritt Dal hadden we nooit gedroomd, dat onze
f )rt nog eens in één adem genoemd zou
"r J mien met geestelijke en moreele herbe-
pening. Weliswaar is de bedoeling van
e ®"-?ne die zulks deed, niet bepaald geweest
sport een complimentje te maken; in
deel, hij was van meening, dat onze
op den eenigen vrijen dag, die werken-
mschcn in de week hebben, verboden
i'ik nt te worden, en met zulk een verbod zou
s 1 geestelijke en moreele herbewapening ge
ld zijn!"
-bij da|
i sport is nu eenmaal een sport, die
egenhei enshuis wordt beoefend en dus is het on-
jdelijk, dat anderen, die niet aan de
eer. Mijfclsport doen, wel eens een hengelaar
omgevli |en zien loopen of ergens zullen zien
'aar gn of zitten. Dat hebben wij met anderen
bleek ieen; behalve hengelaars bevinden zich
daa Zondags nog meer menschen buiten en
gen aa hengelaar ziet die menschen ook loopen,
rgens zitten, of zich op de een of andere
nu hi iq vermaken. Gelukkig is het nog nooit
zêüU» het hoofd van een hengelaar opgekomen,
ren rui geestelijke en moreele herbewapening
Fgestel neeJèdiend zoude zijn, wanneer dien
igs \vi nschcn verboden werd, zich des Zondags
de 15 tenshuis op hun wijze te ontspannen,
euw, dfoogstwaarschijnlijk is de oorzaak daarvan
zoeken in het feit, dat de beoefenaar van
ijs stelii hengelsport zijn genoegen zoekt en vindt
Al lef de vrije natuur, die zijn gedachten afleidt
an en verheft boven het gedoe van allen
groen g, en zijn geest vervult met ruimere ge-
de me; ichten, die geen plaats laten voor klein-
teressafttige onverdraagzaamheid, die zijn mede-
insch niet gunt, dat hij zijn vrije tijd naar
£en verkiezing doorbrengt.
Wij vreezen, dat de man, die de woorden
geestelijke en moreele herbewapening" in
B verband uitgesproken heeft, toen hij zulks
kaas |eed, niet tegengestelde gevoelens bezield
vas van hetgeen met geestelijke en moreele
Uende ferbewapening wordt beoogd.
.es af-
In ,,De Groene Amsterdammer"
He. funi j.L staat een lezenswaardig artikel, ge-
°°d;es „Het gelijk der ongelijken". Daarin
Men :egt de schrijver o.a.:
ren te
t.Erisin deze tijd van looze beloften,
redevoeringen en plechtige verklarin
gen een inflatie van het woord ont
staan, die geen weerga kent. Het is
ten naaste bij geheel waardeloos ge
worden. Want het werd van zijn be-
al
ort bij
met
nog-
/■aarna j
lijk is.
neemt 1
ud der
:omen,
LÜLïiüJDell
vet-
ardap-
fgeslo-
nomen j
t men
dat de
met!-.
57'
ze de .j
lunch
zyft
oter-
et alle
grips-inhoud, zijn „waarachtigheid"
ontdaan, en gedegradeerd tot zin
ledige, luid-rammelende formule."
Het komt ons voor, dat deze regelen ook
op het bovenaangehaalde geval van toepas
sing zijn. Hier wordt onder fraaie bewoordin
gen onverdraagzaamheid gepredikt. En wij
zouden daar niet zoo op ingaan, wanneer
niet in den laatsten tijd die onverdraag
zaamheid op onrustbarende wijze toenam.
Men begrijpe ons wel: wij zijn sportbeoefe
naars, en wij bemoeien ons al zoodanig op
geenerlei wijze met de levensopvattingen
van anderen; dit ligt geheel buiten ons ter
rein.
De hengelaar laat zich niet dwars-
boomen.
Maar, wanneer wij in ons redelijk verlan
gen, onze sport te kunnen beoefenen in den
vrijen tijd die ons ter beschikking staat, wor
den gedwarsboomd, en dat nog wel onder
valsche leuzen, uit onverdraagzaamheid, om
dat men anderen de vrijheden niet wil gun
nen, die men voor zichzelf opeischt, dan moe
ten wij daartegen stelling nemen en op de
meest besliste wijze daartegen protesteeren.
En wanneer wij zulks doen is dat niet:
critiek uitoefenen op andersdenkenden. Wij
cischen slechts, dat men ons de vrijheden
laat, die men ook voor zichzelf wenscht.
Uitspraken als in het hierboven vermelde
dagbladbericht aangehaald, zijn in hooge
mate misleidend. Zij moeten voor den op-
pervlakkigen toehoorder of lezer den schijn
wekken, alsof degenen, die daarmede becriti-
seerd worden, handelen in strijd met hetgeen
door wcldenkendcn en goedwillenden kan
worden getolereerd.
Het tegendeel is juist het geval; een der
fundamenten van geestelijke en moreele her
bewapening is: verdraagzaamheid en naas
tenliefde.
Waar in ons land in den laatsten tijd der
gelijke gevallen van onverdraagzaamheid
zich in toenemende mate voordoen, meenen
wij, dat het plicht is, hier met nadruk op
te wijzen.
En wij hopen, zoo besluit het blad, dat
degenen die geroepen mochten worden in
dergelijke gevallen te beslissen over het al
of niet nemen van besluiten of maatregelen,
het juiste inzicht zullen 'hebben in hetgeen
onder geestelijke cn moreele herbewapening
dient te worden verstaan, cn een open oog
zullen hebben voor den redelijken ciscli, dat
ieder het recht heeft zijn vrijen tijd te be
steden volgens eigen overtuiging en inzicht.
Ernstig ongeluk te Rotterdam,
waarbij zes personen werden ge
wond.
Gistermorgen was een uit vijf personen
bestaand gezelschap, wonende te Alblasser-
dam, in een huurauto bestuurd door den
24-jarigen koopman P. F. v. d. Graaf, even
eens wonende te Alblasserdam, op weg ge
gaan met bestemming Amsterdam.
In Rotterdam koos de bestuurder zijn weg
via den Oostzeedijk langs den Gerrit Jan de
Jongweg, waar ook de trambanen van lijn
15 liggen. In een bocht naderde uit de
richting van de Claes de Vrieselaan een mo
torwagen van lijn 15. bestuurd door den
4G-jarigen wagenvoerder P. J. Chr. van
Dijk.
De automobilist was in de mee
ning, dat de tram linksaf zou slaan
en daarom wendde hij het stuur naar
links. Te laat bemerkte hij, dat de
tram rechtdoor reed, precies op
hem aan, zoodat een botsing niet
meer te voorkomen was. Met een
hevigen slag botsten de beide voer
tuigen op elkaar. De tram greep den
wagen met de rechterzijde van het
voorbalcon en vernielde de geheele
rechterzijde van den auto.
Tegenwoordigheid van geest.
Het motorblok werd vrijwel vernield, het
dak scheurde open en alle ruiten vielen in
scherven uiteen. De voorbank was naar ach
teren gedrukt en degene, die naast den
chauffeur zat. werd door de glasscherven
gewond. De chauffeur, die slechts zeer lich
te verwondingen had opgeloopen, bood da
delijk hulp. Het bleek, dat alle vijf inzitten
den gewond waren. Drie van hen moesten
naar het ziekenhuis aan den Coolsingel
worden vervoerd, teneinde daar verpleegd te
worden. Dit waren de 56-jarige mevrouw A.
Zaanen-Schaarman, die een hersenschud
ding en eenige verwondingen had opgeloo
pen. en haai- beide dochtertjes, de 14-jarige
Johanna Zaanen en de 18-jarige Adri Zaa-
nen, allen wonende te Alblasserdam. De
beide meisjes hadden eveneens een hersen
schudding.
De 31-jarige mej. A. E. Zaanen bleek snij-
wonden in het gelaat en aan den rechterarm
te hebben opgeloopen, terwijl de 80-jarige
UKxi ol CJ
ZEEP VAN ONBEKENDE HERKOMST
I
heer J. A. Schaannan, wonden aan beide
armen had gekregen.
Ook de tramwagen was ernstig bescha
digd. De auto is voor het onderzoek in ber
slag genomen.
Ged. Staten van Zuid-Holland
niet „rood" genoeg
Samenstelling van het college niet
in overeenstemming met de ver
houdingen in Prov. Staten.
Voor de stemming in do Prov. Staten vau
Zuid-Holland heeft de heer Dreeè gisteren
als voorzitter van de sociaal democratische
statenfractie de bezwaren van deze fractie
uiteengezet tegen de samenstelling van het
college van Gcd. Staten, welke samenstelling
sinds jaren niet meer in overeenstemming is
met de verhoudingen in Prov. Staten. Spr.
achtte dit in hooge mate onbillijk en
drong aan op de benoeming van 'n tweeden
sociaal democraat in het college, waarvoor
candidaat werd gesteld de heer Gardenier.
Nadat de heer van Voorst tot Voorst (r.k.)
het beroep van den heer Drees op evenredig
heid en billijkheid had verworpen, werd
overgegaan tot de stemming. Deze had
eenzelfde verhouding der partijen tot re
sultaat, zoodat de heer Drees zijn zin niet
heeft gekregen.
Overleg met de landbouworgani
saties.
Deze dagen vergaderde te Wageningen
de Nederlandsche Federatie van Vereenigin-
gen van Bedrijfspluimveehouders (N.P.F.)
onder voorzitterschap van den heer P. J. v.
Haaren uit Tilburg.
Het voornaamste punt van de agenda
vormden de mededeelingen van het bestuur
aangaande de werkzaamheden, verricht
naar aanleiding van een tweetal brieven,
ontvangen van den minister van Economi
sche Zaken. In deze brieven werd de N.
P.F. verzocht, een onderzoek te willen in
stellen naar de mogelijkheid, de teeltmaat
regelen voor de pluimveehouderij in han
den te leggen van de organisaties op dit
gebied.
De minister gaf de N.P.F. in overweging
hierbij overleg te plegen met de Alge-
meene Nederlandsche Pluimveeteeltvereeni-
ging (A.N.P.V.).
Het bestuur heeft bedoeld onderzoek ter
hand genomen en is met de A.N.P.V. in
bespreking.
Waar de pluimveehouderij een onderdeel
is van den landbouw, sprak de vergadering
als haar meening uit, dat de N.P.F. inzake
deze aangelegenheid van eventueele over
name van landbouwcrisismaatregelen door
de bedrijfsgenooten, geen definitieve stap
pen dient te ondernemen zonder overleg
met de drie centrale landbouworganisaties.
Het bestuur werd verzocht, de zaak met
deze te bespreken.
VRIJDAG 7 JULI 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.00 VARA. ldloo VPRO. 10.20 VARA.
12.00 AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00
VARA. 1.4C VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek. (ca. 8.16 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Zang, piano en gramofoonmuziek.
11.10 Declamatie.
11.30 Esmeralda.
12.00 AVRO-Amusementsorkest (ca. 12.15
Berichten).
12.40 Gramofoonmuziek.
I.30 Puszta-orkest.
2 00 AVRO-Aeolian-orkeït (opn.)
2.45 Het Renova-septet.
3.30 AVRO-Dansorkest en Miff Ferrie's Jack-
dauz (.opn.).
4.00 Gramofoonmuziek.
5.00.Voor de kinderen.
5.30 Orgelspel.
6 00 Gramofoonmuziek.
6.28 Berichten.
6.30 Causerie „De klokkengieters: FranQoii
en Pierre Hemony (met carillonmuziek,
gr.pl.)
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Cyclus „Reizen en trekken".
7.23 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Causerie: „De beginselverklaring van d«
Centrale Commissie voor het Vrijzinnig Pro
testantisme".
8.00 Het Hartvelt-kwartet.
8.30 Lezing over Amerika.
9.00 Esmeralda en soliste.
9.30 Radiotooneel.
9.45 VAR A-strijkorkest en soliste.
10.30 Berichten ANP.
10.40 AvoridWij ding,
II.00 Viool en cello.
11.30 Ja-^muziek (gr.pl.).
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H. 801,5 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
KRO.
8.009.15 Gramofoonmuziek (ca. 8.16 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Berichten.
12.15 Paul Wynappel's strijkensemble (1.00
1.30 Gramofoonmuziek, ca. 1.15 Berichten).
2.00 Orgelconcert en zang.
3.00 „Tosca", opera (opn.) (In de pauze: Gra
mofoonmuziek)
5.20 KRO-orkest.
6.00 Land- en tuinbouwcauserle.
6.20 KRO-Melodisten en solist (ca. 6.30 Ber.)
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Wij vliegen over de Alpen",
7.35 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Stedelijk orkest van Maastricht.
9.00 Het Rococo-octet.
9.20 KRO-Kamer-orkest.
9.45 KRO-Melodisten en solist.
10.05 KRO-Boys.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Lajos Veres en zijn Hongaars orkest.
11.0012.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
let»
Sll\t»9
ver boog zich plotseling voorover en
r' ~7 ben erg boos, zei hij
boter- overtuiging. in ieder geval is het
et alle E; al8 even naar binnen ga om te
ren. «t of 41168 goed is.
de!^St00r niet. fluisterde ze.
dat «ju? Jjpende de deur op een kier en keek
^Ulen' Toen kwam hÜ bij haar terug,
han- L t ^pt tegen zijn schouder, zei hij.
moet hem nu in ieder geval laten blijven
t ze wakker wordt. Ja, ik geloof, dat je
fw gered hebt en ik feliciteer je. Maar het
schuld- dat het mis had om-
langt èifde JulUe vrouwen zijn allemaal het-
el' 'z/i.
Met
Ze lachte met een zachten spot. Ja,
wij
i vier- KT0. kl%en altijd de schuld. Doet^HüeU
iiet OP we het allemaal op den jaariyk-
er'n jwwneihoop gooien en opnieuw begin-
mee- fewpül alt^d do1 op den Nieuwjaarsdag
ar, om an is zooiets verrukkelijk kinderlijks
vpri'te vT l,s le^s verrukkelijk kinderlijks aan
nt'riekf u hij' dat lk vroeger nog nooit
JjOKt neb. Wat is er met je gebeurd, Sybil I
ifrinÈ rm - ^eet het nlet> zei ze en stak haar
tafel t nu8 door den zÜne- Het is, geloof I
rwefr fir,miar de vreugde om te leven. En
dan is en mLt. h°e er God genoeg v00r dan"
i moet
met moet zeSS™. dut as zich uitstekend I
den heeft, zei Lord Telford, maar
de zaak was duidelijk van het begin tot het
eind. De Prawles deden hun best haar zoo
veel mogelijk te belasten, maar ze kwam er
in de getuigenbank eerlijk voor uit, dat ze
den kapitein gehaat had en dat nam hun den
wind uit de zeilen.
En de uitspraak? vroeg Sir Philip.
Wat we van te voren wisten... schuldig,
maar ontoerekenbaar. Het is duideljjk, dat
hij niet verantwoordelijk is voor wat hg deed.
De jongen is nog altijd trots op zijn daad. Ik
denk, dat hij diep verontwaardigd geweest
zou zijn, als hij niét schuldig was bevonden.
Arme stakker! zei Sir Philip.
Hij is waarschijnlijk beter af in een in
richting. Stark zelf heeft hem zoo gemaakt.
Een vreeselijke man, die Stark! Niet één
vriend op de heele wereld! Hij heeft zijn ver
diende loon gekregen! Lord Teleford sprak
met nadruk.
We hebben niet allen de gave vrienden te
maken, merkte Sir Philip droogjes op.
jy zoomin als ik, Telford, hebben erg goed
met de jongere generatie op kunnen schieten.
Lord Telford lachte een beetje wrang.
Dat is zoo, Ik heb altgd gezegd, dat ik de
baas was en niet mgn zoon. Maar ik word
oud... en misschien wel kindsch. We moeten
toch tenslotte hun voorwaarden aannemen.
Zij verwaardigen zich niet het de onze te
doen.
Sir Philip zag er heel cynisch uit. Dat
stadium van seniliteit heb ik voor het oogen-
blik nog niet bereikt. Maar als jjj voor den
goeden peetvader uit de sprookjes wilt spe
len, laat me je dan niet tegenhouden. Je wilt
Julie zeker graag zien.
Nee, ik wil haar vandaag niet ver
moeien. Ze leek doodop, t n ze de rechtzaal
verliet. We moeten zorgen, dat ze weer jong
wordt, nu deze zaak voorbij is. Zeg Sybil
haar van me te groeten en haar te zeggen,
dat er een paleis op haar wacht, net als in de
sprookjes. Ik denk, dat zij dat in ieder geval
profeeren zal boven een stormachtige zee in
Februari. Alles is klaar voor haar en voor
haar vriend. Dus ze kunnen den huwelijks
dag vaststellen zou ze willen.
Ik verwacht den bruidegom ieder oogen-
blik, zei Sir Philip.
O ja? Dan ga ik nu. Hfj zal zeker zijn
zaken zelf willen regelen. Lord Telford stak
zjjn hand uit. Bedankt voor alles, wat je
gedaan hebt, Tredville. Je verstaat uitstekend
de kunst je licht onder een korenmaat te
stoppen, maar zoo nu en dan schijnt het er
toch doorheen.
Hij stapte weg door den winteravond, met
een vriendelijken glimlach om zijn lippen.
Sir Philip werkte verder aan zijn preek,
maar niet voor lang. De komst van Rolfe was
de volgende interruptie...
Rolfe, het hoofd omhoog, vastbesloten... die
maatregelen kwam treffen voor een zoo spoe
dig mogeljjk huwelijk.
We hebben geen van tweeën zin het
langer uit te stellen. Het is al veel te lang
uitgesteld. Daar komt bij, dat Julie zenuw
achtig is cn hoewel u ontzettend goed voor
haar geweest bent, geloof ik toch, dat het
haar goed zou doen een poosje weg te zijn
uit Beam.
Ik hoor, dat je naar Brooksand gaat
zei Sir Philip.
Rolfe knikte. Ja. Het is geweldig vrien
delijk van hem. Ik kon het niet weigeren...
ook ter wille van haar... Zjjn gevoelens
schenen eenigszins verward en hij zei er niet
meer van.
Naar myn meening is het goed, dat je
dit doet, zei Sir Philip, hoewel je dat
wel niet veel zal kunnen schelen. Onder deze
omstandigheden, nu je al een speciale ver
gunning hebt, zie ik geen reden—waarom jullie
niet morgen zouden kunnen tr<rowen.
Dat is geweldig van u, Sir, zei Rolfe
met een stralend gezicht. Ik wist niet, dat
het zoo gemakkelijk zou gaan. Mag ik het
haar gaan vertellen?
Wacht even! We kunnen beter eerst alles
goed afspreken. Je bent er toch van overtuigd
dat ze niet op het laatste moment terug zal
krabbelen
Ja, daar ben ik heel zeker van, zei
Rolfe.
Goed! Laten we dan de zaak verder
regelen. Maar... als ik jou was... dan zou ik
vanavond niet meer naar haar toe gaan. Ze
is doodmoe. Laat haar liever uitrusten.
Rolfe gaf met ongewone bereidwilligheid
toe. Goed, Sir Philip. Ik zal doen, wat u
het beste vindt. Misschien wilt u my intus-
schen eens aan den tand voelen. Ik heb het
huwelijksrecht nooit bestudeerd.
Sir Philip glimlachte om deze naieve be
kentenis. Je zult meer dan dat moeten
leeren, beste jongen, om een goed echtgerioot
te worden. Maar dat is iets, dat niemand je
leeren kan.
Rolfe keek hem recht in de oogen. Ik
zal geweldig goed voor haar zijn, zei hy
Ze is nog zoo'n kind en ze heeft nooit geluk
gekend.
Ja, ik geloof ook wel, dat een beetje
verstandig verwennen haar heelemaal geen
kwaad zou doen.
Hetzelfde dacht Sybil, toen zë dien avond
naar bed ging in de kamer, waar Julie al
sliep. Ze was voor het meisje blijven zorgen
in de zes weken, die waren voorbijgegaan
sinds ze was teruggekeerd van de poort van
het ryk des doods. Er was in Julie iets. dat
haar sterker ontroerde dan eenig ding, dat ze
vroeger had gekend. Maar dezen avond wist
ze... wat Julie nog niet wist... dat het de
laatste keer zou zyn, dat ze over haar waakte
Julie zou van nu af een anderen beschermer
hebben en zy een andere beschermeling. Zoo
was het leven. Het stond nooit stil, zelfs niet
als men bevredigend een halteplaats bereikt
meende te hebben. Ze hadden elk hun afzon
derlijken weg te gaaf». Zrj zou de vrouw wor
den van een dokter, die het misschien eens ver
zou brengen. En Julie... het was onmogelijk
Julie's toekomst te zien. Maar Rolfe zou zijn
weg wel vinden en het tot iets brengen.
Daarvan was ze overtuigd. En toen ze al
wegdoezelde in den slaap, kwam de herinne
ring aan Lord Telford over haar, zooals hij
verdrietig naar haar gekeken had in de leege
kamer van Brooksand op den dag, dat hij
haar ten huwelijk had gevraagd.
Ja, ze zouden het goed hebben, be
sloot ze voor ze in slaap viel. Daar zou hy
wel voor zorgen.
Den volgenden morgen wachtte haar de
taak Julie van de komende gebeurtenis op
de hoogte te brengen. Sybil verstond niet erg
goed de kunst iemand omzichtig voor te be
reiden. Ze bracht Julie haar thee en zei
luchtig: Goed geslapen? Dat dacht ik wel
Je was zoo verschrikkelijk moe. Hier, drink
dit maar vlug op, want ik heb iets geweldigs
te vertellen.
Julie, met een zacht blosje op haar wangen
en met oogen, die straalden, keek snel en
schuw omhoog en fluisterde: Is het iets
met Rolfe?
Nou en of! verzekerde Sybil haar.
Drink je thee maar op, myn kind. Dan zal
ik het je vertellen.
Julie dronk gehoorz am. Ze deed altyd ge
trouwelijk wat Sybil zei. Ze konden erg goed
met elkaar overweg.
Vertel het me nou alsjeblieft, zei ze.
Hij was toch niet boos, dat hy me gister
avond niet zien mocht?
O, natuurlyk woedend, lachte Sybil.
Zoo erg, dat hy besloten heeft, dat het
nooit weer gebeuren zal. Ik hoop, dat ik je
nu genoeg heb voorbereid. Dit is je trouw
dag, Julie.
Oh! zei Julie.
Sybil klopte haar op den schouder. Ga
niet flauw .allen of zooiets. Ik zal je er wel
doorheen helpen. Ik heb je de boodschap van
Lord Telford overgebracht, is het niet? Je
hoort je huwelijksreis niet op zee door te
brengen.
Hij is zoo ontzettend goed, zei Julie.
Maar vandaag! Ik zal nooit klaar komen.
(Wordt vervolqd.)
