PRINS BERNHARD
aan boord van de „Oranje
DE WEREl
Noordholland paraat voor
luchtbescherming
Postvlucbten oplif"
DRIE MANNEN-
Kringvorming en intercommu
nale samenwerking.
Glorieuse proeftocht van Neer-
lands trots. Het motormailschip
Oranje overgedragen aan de ree-
derij.
GOEDE GANG VAN ZAKEN IN DEN
SCHEEPSBOUW VERHEUGEND
TEEKEN.
Niemand minder dan Z.K.H, Prins
Bernhard -was Zaterdag aan boord
van de „Oranje" toen dit motormail-
schip door de reederij werd overge
nomen en zijn eerste officieele proef
vaart deed.
De trots niet alleen van de reede
rij, doch van het geheele land en
van Amsterdam in het bijzonder,
vaart thans onder de vlag'van de
„Nederland", welke maatschappij
met het doen bouwen en in dienst
stellen van dit schip, den afstand
tusschen moederland en koloniën
ook langs den zeeweg weer belang
rijk heeft verkort.
Het vertrek.
Begunstigd door mooi zomerweer vertrok
het schip om 10 uur van de Javakade. Kor
ten tijd voor het vertrek arriveerde Z.K.H.
Prins Bernhard per auto om door deelne
ming aan den officicelcn proeftocht blijk
te geven van zijn hooge belangstelling voor
het nieuwe schip. Hij was vergezeld door
zijn adjudant, kapitein J. K. H. de Roo van
Alderwerelt.
Er waren verder verschillende autoritei
ten uit hofkringen, terwijl wij voorts op
merkten verschillende ministers en oud-mi
nisters, gezanten, commissarissen der Ko
ningin, den burgemeester van Amsterdam,
de chef van den marinestaf, vice-adtniraal
J, T. Furstner, commandant der marine,
schout bij nacht H. Jolles, de inspecteur-ge
neraal van het, loodswezen, vice-admiraal N.
J. Laer, H. Nieuwenhuis, directeur van de
KN.I.L.M., A. Plesman, directeur van de
K.L.M., de waterschout van Amsterdam, vi
ce-admiraal L. J. Quant, de chef van ,den
generalen staf, luitenant-generaal I. H.
Reynders, de commandant der Marinemid-
delen te Amsterdam, kapitein ter zee N. A.
Rost van Tonningen. prof. dr. ir. F. A. Ve-
ning Meinesz, de commandant van het le
ger des heils, Bouwe Vlas, de voorz. van de
Kon. Ver. „Onze Vloot", N. van Zalinge, en
'véle anderen.
Tijdens de vaart door het Noordzeckanaal
nam de Prins met groofe belangstelling het
schip in oogcnscliouw, waarbij hij door den
heer J. F. van Hengel werd rondgeleid. Even
als de vorige maal, toen de „Oranje" uitvoer
vbor de-driedaagsche Jcchnische proeftocht,
bestond er van de' zïfde vaiy h'ct pijbliek
groote belangstelling, (oen het trotsclie ;schip
door 't IJ voer. in de Amsterdarnsche haven
hadden verschillende gebouwen gevlag en
warén vele schepen gepavoiseerd.
Te elf uur passeere de „Oranje" de Hem-
brug en te kwart voor éen lag het schip in
de sluis te IJmüiden, waar eveneens groote
belangstelling van de zijde van het publiek
bestond.
De reederijvlag wordt geheschen.
Toen het schip zich buiten de pieren in de
open zee bevond, en alle genoodigden zich
op de bovenste dekken hadden verzameld,
werd de vlag van de Nederlandschè Scheeps
bouwmaatschappij vervangen door die van
de reederij. Uit eenige honderden kelen steeg
«en hartelijk gejuich op.
Na deze officieele overdracht vereenigden
de gasten zich aan een lunch, in de drie
groote eetsalons van het majestueuze schip.
Tijdens dezen maaltijd hield de directeur
der Nederlandsche Scheepsbouwmaatschap
pij, de heer D. Goedkoop Dzn., een rede,
waarin hij allereerst uiting gaf aan zijn
dankbaarheid, dat Prins Bernhard dezen
proeftocht heft willen meemaken. Ook richt
te spr. tot de aanwezige ministers woorden
van groote waardeering.
Als lid der directie van een scheeps
werf zoo merkte de heer Goed
koop op krijgt men zoo dikwijls
complimenten over een gebouwd
schip, en bij zulke gelegenheden
voelt men de behoefte, die waardce-
rende woorden over te brengen aan
de menschen, die eigenlijk het schip
bouwen. De lof, die de directie soms
hoort, konit een groote groep man
nen toe, een groep, waaronder velen
behooren, die nooit naar voren ko-"
men. Werkende op kantoor, teeken-,
kamer, of op de werf. Die geheele
groep mannen van de N.S.M. zou
spr. gaarne den grooten dank der di
rectie willen brengen voor de toe
wijding die zij bij den bouw van de
„Oranje"' toonden.
Na den heer Goedkoop sprak de heer Van
Hengel, directeur van de Stoomvaartmaat
schappij Nederland. Zich richtende tot den
heer Goedkoop, zeide spr., dat hij zich gaar
ne kwijt van de taak den bouwer van het
schip en zijn naaste medewerkers in de eer
ste plaats geluk te wensclien met de presta
tie, welke zij met dit schip hebben geleverd,
een prestatie welke voor de maatschappij
„Nederland" slechts de bevestiging is van
de bij haar bestaande wetenschap, dat de
hr. Goedkoop en zijn medewerkers bewezen
hebben een eereplaats in de Nederlandsche
scheepsbouwnijverheid volkomen waardig le
zijn.
Mede tot de redenen waarom dit schip
zoo in het brandpunt van de belangstelling
kwam, moge zeker wel gerekend worden het
feil, dat het den naam „Oranje" draagt en
dat het H.M. de Koningin behaagde het
schip op 8 September 1938 te water te la
ten, terwijl Hare Majesteit nog dezer dagen
op 4 Juli van haar groote belangstel
ling deed blijken door haar bezoek aan het
gereed zijnde schip, feiten waarvoor wij
uitermate erkentelijk zijn. En juist tenge
volge van het feit, dat wij het schip den
naam „Oranje" konden geven, konden wij
ook dankbaar de geboden gelegenheid aan
vaarden, iri de betimmeringen van de pas
sagiersruimten van dit schip, op beschei
den wijze onze gevoelens van hulde en die
pe erkentelijkheid aan den roemrijken en
zegenrijken stam der Oranjes en onze ver-
eering voor ons dierbaar vorstenhuis tot
uitdrukking te brengen.
Spr. bracht woorden van dank aan hen,
die tot het bereiken van dit doel hebben
medegewerkt.
De minister spreekt.
Vervolgens hield de minister van econo
mische zaken, mr. M. P. L. Steenberghe een
korte toespraak, waarin hij wees op de be-
tcekenis van den scheepsbouw in het alge
meen en op den bouw van een schip als de
„Oranje" in het bijzonder.
De minister stelde vervolgens het belang
van goede verbindingen tusschen Nederland
en Indië in het licht, die het hunne bijdroe
gen tot de bevordering van de economische
betrekkingen tusschen beide gebiedsdee-
lcn.
Tenslotte noemde rar. Steenberghe den
relatieven--goeden gang van zaken in de
scheepvaart, een verheugend teeken in som
bere tijden als deze.
Steekpartij in de Jordaan
Man brengt zijn vrouw ernstige
verwondingen toe.
Omstreeks half negen gisteravond heeft
in de tweede Egelantiersdwarsstraat een
22-jarige meubelmaker zijn vrouw, die on
geveer van denzelfden leeftijd is, met een
mes een diepe steekwond toegebracht in
het onderlichaam. Het was buren reeds ge-
ruimen tijd bekend* dat er tusschen de bei
de jongemenschen oneenigheid heerschte.
Dikwijls hadden zij ruzie en ook gister
avond kwam het tot een woordentwist, die
ten slotte zoo hoog liep, dat de man zijn
ëchtgenoole met een mes te lijf ging met
het reeds vermelde noodlottige gevolg. De
buren, die reeds vermoedden, dat het deze
keer niet bij een woordentwist was geble
ven, verschaften zich toegang tot de wo
ning, waar zij de vrouw op den vloer za
gen liggen en den man in nerveuzen toe
stand aantroffen. Zij verzochten hem mee
te gaan naar het politiebureau Marnixstraat
waaraan hij gewillig gevolg, gaf. Na voor-
loopig verhoor is hij aldaar ingesloten.
De G.G.D. vervoerde de vrouw naar het
Wilhelminagasthuis waar zij is opgenomen.
Nieuwe brief aan
't Duitsche volk
Waarschuwing tegen oorlog en
misleiding door de Duitsche re-
geering.
FELLE COMMENTAREN
IN DE DUITSCHE PERS.
Zeer felle commentaren geeft de Duitsche
pers op een schrijven van den Engelschman
King Hall, dat aan vele Duitsche particu
lieren is verzonden. King Hall had geschre
ven, dat een oorlog dreigt en dat dé gröotè
rede van Halifax in de Duitsche pers niet is
gepubliceerd. Hij uit het vermoeden dat
Ilitler verkeerde adviezen krijgt en zegt,
dat een oorlog zal uitbreken, wanneer Dant-
zig in het Duitsche rijk wordt opgenomen.
Tevens bespreekt King Hall in dezen brief
we kwestie der Zuid-Tirolers. Hij schrijft ver
der, dat de buitcnlandsche politiek van het
nat. soc. regime gewijzigd moet worden en
dat de Duitsche leiders zich werkelijk be
reid moeten toonen tot samenwerking in
vrede om een beter wereldtijdperk tot
stand te brengen.
Geen angst voor oorlog
hebben wij, aldus de Duitsche dienst in zijn
antwoord. Op de passage betreffende ge
niet publicatie van de rede van Halifax ant
woordt de Deutsche dienst met er op te wij
zen, dat het sommentaar van Goebbels op
don eerste brief van King Hall in de En-
gelsche pers niet is gepubliceerd.
„Wij laten ons in ieder geval niet onder
den indruk brengen van dreigementen met
de kracht van de Engelsche vloot en het
Engelsche luchtwapen, maar verwijzen
slechts naar onze eigen militaire kracht".
In plaats van te spreken over verandering
van de buitenlandsche nat. soc. politiek,
moest King Hall Plalifax liever overhalen
zijn inmenging in dingen, die hem niets
aangaan, na te laten en zich liever te be
palen tot de pacificatie van zijn eigen
Britschc wereldrijk. Voorts insinueert de
Deutsche dienst, dat King Hall geld krijgt
van Joodsche.zijde.
Over de oppositie tegen de Nat. Soc. re
geering sprekende, welke King Hall in zijn
schrijven vermeld had, zegt de Deutsche
dienst dan om te besluiten: de Engelsche
regeering zou blij kunnen zijn, wanneer
zij ook maar een enkel maal in haar we
reldrijk zoo veel vertrouwen had kunnen
krijgen, als de Fuehrcr dat nu bij iedere
verkiezing bewezen heeft te krijgen.
Geen Duitsche soldaat
staat in Italië
De uittocht uit Zuid-Tirol Is niet
gedwongen, doch georganiseerd.
De Giornale d' Italia spreekt tegen, dat
Duitsche troepen den Brennër ^gepasseerd
zijn en in Italië zijn aangekomen. Het bl4d
schrijft o.m.: „Er is geen enkel Duitsch sol
daat op Italiaansch gebied. Geen enkel
Duitsch troepenconvooi bereidt zich voor uit
een Italiaansche haven naar Libye te ver
trekken. Geen enkele concessie van de ha
ven Triest, in welken vorm ook, is door Ber-
lijn gevraagd of door Rome aangeboden.
Het blad zegt verder nog in antwoord op
het betreffende artikel in het Fransche dag
blad de „Temps", 1. dat: de overbrenging
der Duitsche bevolking uit Zuid-Tirol naar
Duitschland geen gedwongen uitzetting is,
maar een door beide regeeringen georgani
seerde uittocht, welke rekening houdt met
den nationalen wcnsch der betrokkenen en
bestemd is, om den vrede en solidariteit tus
schen Italië en Duitschland aan den Bren-
ner voor altijd te bevestigen.
2. De in Zuid-Tirool tegen de vreemdelin
gen genomen mataregelen niet zijn geschied
om de beweging van Duitsche troepen te
verbergen.
3. Het vertrek van Grandi als ambassa
deur te Londen niets te maken heeft met
de buitenlandsche politiek van Italië, daar
deze is gebaseerd op handelingen cn niet op
menschen. De wijziging van ambassadeur in
Londen beteekent niet een. wijziging der Ita
liaansche politiek tegenover Engeland. Het
is Engeland, dat sinds 1935 zijn politiek je
gens Italië heeft gewijzigd en hieruit zal
Italië op het juiste oogcmblik de noodige
gevolgen trekken, teneinde zijn recht te ver
dedigen en met zijn betrouwbare vrienden
zijn weg te bewandelen, wat er ook ge-
beure.
Emoe
(heenreis)
Pelikaan
(terugreis)
Nandoe
(heenreis)
Oehoe
(terugreis)
Gier
(heenreis)
Valk
(terugreis)
Vertrek van
[Rang. 16 Juli |sinj?ap,"l
I I RVaa
Athene 16 Juli A dam Klortbv
rWa
ii i;lortb
jover
p;6ntst
Jodhp. 16 Juli Ranjr ip^ntsta
fraterl
Jodhp. 16 Juli 'Basra;. «ebr»
[Athene 16 Juli [Basri !S,vaarl
I I >l00t,
Medan 16 Juli [Ranp
mm.
4in wei ni
F woorèt
Britsche kolonel voor een Japansdj.
raad. Te Kalgan is de h.. k i
krijgsraad bijeengekomen ter behtj f 1
van de aanklach'. van spionnagt
is ingediend tegen den Britschen.™
ren attaché Spear, die sedert 26 i
vangen wordt gehouden.
Nog aanslagen in Palestina. Bijl
in Palestina zijn twee Joodsche kolo i
door Arabische terroristen vermoaj
militaire autoriteiten organiseerenq
veringscainpagne in Noord-Pal]
waar de laatste volgelingen vanl
Kassam, die de bevolking tot een
gen oorlog" wilde opzetten,
zijn.
Autobus met kinderen stort in ravijn,]
St. Pierre de Chartreuse in Frankrf
een autobus, waarin kinderen eet|
stapje maakten, in een ravijn j
Zes-en-twintig kinderen werden
een kwam om het leven. De tocstanj
negen gewonden is ernstig.
Mijnongeluk in de Vereenigde Stalt
Van niet-officieele zijde werd rnedeir^
dat 28 mijnwerkers, die bij een ontpit
in een kolenmijn bij Providence j
tucky) bedolven waren, zijn omgj
In een klein bootje over den Atlj
Oceaan. Volgens Sünday Dis]
Frank Edward Clark, een man vi
jaar, in zijn eentje niet een bootjel
meter over den Atlantischen Oct
stoken. Clark is Zaterdag ie Newli
bour aangekomen. Hij verklaarde vi
tocht een maand en drie dagen ni
hebben gehad.
Blinden achter de luisterapparaten.!
zal in Italië een wetsontwerp
worden, waarbij speciale afdeelii
den luchtwachtdienst zullen wordei
richt, waarbij ook blinden dienst
kunnen nemen. Blinden hebben
voel voor het geluid dan eenig ani
soneel,. dat gespecialiseerd is in
vbr.uik ,y.an .fyistcr&ppiiraten.
Een Duitsche vrijhaven in Bulgi
Van bevoegde zijde in Sofia wordt
risch tegengesproken, dat de Duits
geering Bulgarije een vrije zone
haven van Varna zou hebben gev
Prins Paul van Joego-Slavië thans
Londen. Prinsregent Paul en
Ulga zijn naar Engeland vertrokken,1
zij gasten zullen zijn van het Britsciii
ningspaar.
Duitschland pikt verder inl Zateti
een decreet gepubliceerd, waarin bep
wordt, dat Duitschland formeel alle
dommen roerend en onroerend
op 15 Ma<irt in liet bezit waren vai
Tsjechoslowaaksche republiek en
heel of gedeeltelijk gebruikt werden
of bestemd waren voor het gebruik
de Tsjechoslowaaksche gewapende mi
overneemt. De overige bepalingen vat
decreet hebben betrekking op vergot
voor wettige rechten, enz.
Minder slagroom in Oostenrijk. Ba
heeft een nieuwe verordening uitgeg
tot regeling van het verbruik en ge!
van slagroom in Oostenrijk. Zooals
is, is de slagroom volkomen verdw
uit het Duitsche gebied en kunnen 8l
de Oostenrijkers deze lekkernij geni
Buerckel verklaart thans, dat het veri
van slagroom in Oostenrijk met 25 Jt
gestegen sedert 1937, op grond wal
hij talrijke beperkingen op het ge»
legt.
FEU ILLETON.
en Hun noodlot
Naar het Amerikaansch van
Morgan S» Roscue
8.
Zeg hem naar den hoek van Riverside
Drive en de 38th Avenue te rijden, gaf ze op.
Dan is het verder maar een paar stappen.
O'Malley herhaalde haar aanwijzing en een
ogoenblik later reden ze weg.
In de vertrouwelijkheid van het donker® in
térieur van den wagen begon het meisje zich
weer te verontschuldigen dat ze hem zooveel
last veroorzaakt had, hem met een harteiyken
klank in haar stem nogmaals te bedanken
voor zijn ridderlijkheid en van zijn kant ver
zekerde hij haar opnieuw dat het niets te be
duiden had en van zelf sprak. Juist wilde hij
er a'an toevoegen, hoeveel genoegen het hem
deed haar van dienst te kunnen zijn, toen ze
eensklaps zijn arm greep en verschrikt uit-
riep:
O, kijk toch eens achter ons?
Ze sloegen op dat moment de hoek om bij
de Fifth Avenue en O'Malley, die zich haastig-
omdraaide, zag nog net een andere taxi te
voorschijn schieten uit de straat die zij zoo
even hadden verlaten en in snelle vaart hun
kant opkomen. Instinctief ging zijn hand naar
zijn zak en greep de revolver. Het meisje zag
die beweging en fluisterde:
Denk er om dat hij niet geladen is!
Hij lachte en verzekerde haar, dat het heel
goed was zoo, om ongelukken te voorkomen.
En als het dezelfde kerel is, die u aanviel,
voegde hij er grimmig bij, dan is een kogel
nog te goed voor hem!
Denkt u dat die taxi ons volgt? klonk
het angstig.
We zullen het zoo meteen wel zien, was
het geruststellende wederwoord. Ik zou me
overigens maar niet ongerust maken u
bent direct veilig en wel thuis.
Even later minderde hun auto vaart om
den hoek naar links naar het Central Park
te nemen bij den ingang in de 72th Avenue.
Ze moesten stoppen om het van terzijde ko
mende verkeer te laten passeeren. De ande
re taxi kon daardoor nader komen en stond
op een gegeven oogenblik vlak naast hem.
O'Malley meende achterin de gestalte van
een man te onderscheiden, maar hij was
er niet zeker van; we lwas het vlaggetje
van de nmeter naar beneden.
Toen ze eindelijk weer verder konden, zag
O'Malley tot zijn aangename verrassing dat
de andere wagen hen voorbijschoof om in volle
vaart in het park te verdwijnen. Hij was nu
büna uit het gezicht en O'Malley leunde be-
hagelijk achterover, terwijl hij opgewekt uit
riep:
Gelukkig, hij heeft wel veel haast, maar
het is niet om ons te doen.
Claudia Hunt wierp een blik achter zich en
zuchtte verlicht.
Ik ben er blij om, ik heb voor vanavond
al genoeg emotie gehad!
O'Malley was juist op het punt haar te
vragen of ze geen vermoeden had waarom men
Ook de uit een luchtbeschermingsoogpunt
zoo belangrijke provincie Noord-Holand zal
binnen enkele dagen redelijk paraat zijn.
In aansluiting aan het vroegere te aan
zien van andere deelden der provincie ge
pleegd overleg hebben Maandag 10 en Dins
dag 11 Juli j.1. besprekingen plaats gehad
met de autoriteiten van ruim 75 gemeenten
in het midden en oosten van Noord-Holland
De burgemeesters hebben daarbij toegezegd
zorg te zullen dragen, alle materiaal, dat
noodig werd geacht, zonder verwijl aan te
schaffen. De besprekingen hebben plaats
gehad in de gemeenten Zaandam, Alkmaar
Medemblik, Hoorn ei\ Purmsrend.
Met het oog op de intercommunale samen
werking heeft de commissaris der Koningin
zeven kringen gevormd, terwijl de burge
meesters van Haarlem, Alkmaar, Den Hel
der, Hoorn, Zaandam, Purmercnd en Hil
versum zijn uitgenoodigd de leiding van
de voor deze regeling noodige beprekingeu
te nemen.
Aan het moeilijke vraagstuk van de ver
zorging der gewonden zal daarbij bijzondere
aandacht worden gewijd.
Amerikaanscbe leger moet
staking beslechten
Toestand in Minneapolis wordt
steeds slechter.
Burgemeester Leach van Minneapolis heeft
te kennen gegeven de hulp van het leger te
zullen inroepen, indien niet spoedig 'n ein
de komt aan de ongeregeldheden en het
bloedvergieten naar aanleiding van 't con
flict in de werkverschaffing.
Gouverneur St assen heeft er in toegestemd
te trachten een vreedzame regeling tot stand
te brengen. Hij zal een conferentie houden
met vertegenwoordigers der WPA (werk
verschaffing, vertegenwoordigers van de ar
beiders en de leiders van maatschappelijk
hulpbetoon.
De staking gaat tegen een bepaling van
de nieuwe federale wet, waarbij het loon
der arbeiders in de werkverschaffing voor
een werk maand van* 130 uren gesteld wordt
op hetzelfde bedrag als vroeger voor 55
uren werd betaald. De staking duurt reeds
meer dan tien dagen.
De pleitbezorgers van een herstel der
vroegere loonschaal bij de werkverschaf
fing hebben den stakers Zaterdagavond
ernstig aangeraden weer aan het werk te
gaan, daar een voortzetting der staking het
voor hen bezwaarlijk zou maken in het con
gres de aangelegenheid tot een aanvaard
bare oplosing te brengen.
Het is te Minneapolis zeer raak toege
gaan zegt A.U.P. Nadat reeds eenige rel
letjes waren voorgekomen heeft de politie
heden eerst met traangas en later zelfs met
de vuurwapenen moeten treden tegen
een niet meer in, toom'Ie houden menigte
van,,vier duidend stakers, die protestee-
ren tegen de nieuwe wet, welke voor de
door de, AV..P, A. te werk gestelden epn, ar
beidsduur van 130 uur per maand voor
schrijft.
De wilde tooneelcn bereikten een
climax, toen een groep van 55 poli-
tieagenten een aantal werkwillige
vrouwen naar de fabrieken wilden
escorteeren. Plotseling drongen de
stakers, door de afzetting cn gingen
het escorte te lijf. Dat was het sein
voor de an,deren om een algcmee-
nen aanval op het gezag in te zet
ten. Steenen vlogen door de lucht,
er werd geslagen met stokken.
Toen achtten de politiemannen het
oogenblik gekomen de vuurwapens
te trekken en op de menigte te
schieten.
Zeventien personen moesten met verwon
dingen worden weggedragen, waaronder
ook eenige agenten. Een GO-jarigen man
vond men later op straat liggen. Hij was
gedood door een schot in het hoofd.
Naar schatting staken op het oogenblik
in het geheele land reeds 92.000 arbeiders
van de W. P. A.; 20.000 zijn inmiddels auto
matisch van de werkvcrschaffingslijsten af
gevoerd, omdat zij gedurende vijf dagen
niet op het werk zijn verschenen. Men bc
gint thans te Washington een straffere
houding jegens de stakers aan te nemen,
waar de actie te Minneapolis lijnrecht in
strijd is met Rooscvelt's verklaring van
Vrijdag, toen de president zeide: „Gij kunt
niet staken als protest tegen besluiten van
de federale regecring".
het op den brief gemunt had, maar er was,
ondanks haar vriendelijkheid, iets gereser
veerds in haar houding, dat hem deed aar
zelen een vraag te doen, die zij misschien in
discreet of nieuwsgierig zou vinden. En voor
hij er in geslaagd was een tactvollen aan
loop te vinden, eischte iets anders zyn aan
dacht.
Nadat de taxi de brug gepasseerd was,
draaide hy eerst naar links, toen weer naar
rechts. Plotseling minderde de auto vaart en
nam opnieuw een scherpe bocht naar rechts.
De tusschenruit was gesloten. O'Malley
sprong op om haar te openen en terwijl hij
dat deed, trok hy zyn revolver.
Waar ga je eigenlijk naar toe? vroeg hy.
Naar de 72th Avenue, verklaarde de
chauffeur. Dit is de kortste weg.
Dè taxi was een korte helling opgereden,
die uitkwam op een blindloopend, spaarzaam
verlicht, met boomen en heesters beplant
pleintje, met een fontein in het midden. Daar
keek de man naar links en naar rechts, mom
pelde iets van zich vergist te hebben en te
moeten omkeeren.
De auto stond stil. O'Malley zag dat zij
achter een andere stilstaande taxi gestopt
hadden. Onmiddellijk drukte hy den loop van
de revolver in den nek van den chauffeur.
Rijdt door, of het kost je je leven, bul
derde hy hem toe.
Doch de man keerde zich bliksemsnel om,
greep naar zijn vuist, waarin hjj de revolver
vast omklemd hield en trachtte hem die te
ontwringen, hem daarby half door de tus-
schenVuit trekkend. Hij worstelde om het
wapen vrij te krjjgen en de kolf op het hoofd
van den chauffeur neer te laten dalen. Maar
zyn arm stootte tegen de lyst van het raam
en de revolver glipte uit zijn hand. Op het
zelfde oogenblik hoorde hij een half-gesmoor-
den kreet van het meisje en begreep, dat zy
nu ook aangevallen werd. Woedend wilde hij
zich omdraaien, doch eer hij zich bewegen
kon, voelde hij zich van achteren beetge
grepen lange vingers omklemden zijn keel
en drukten die dicht.
Krampachtig, wanhopig verweerde hij zich,
liet den chauffeur los, in de hoop zich van
den anderen aanvaller te kunnen bevrijden,
maar hy kreeg er geen kans toe. De chauf
feur pakte henl opnieuw beet en trok hem
voorover: de aanvaller achter zijn rug ver
dubbelde den druk van zyn vingers om de
keel en het gevolg daarvan was, dat hy zich
weldra duizelig, benauwd en slap voelde wor
den en alles om zich heen zag draaien. Geen
oogenblik verminderde de vastheid van de
metalen omklemming om zyn keel en het
duurde niet lang of hy had een vage
gewaarwording dat het bewustzijn uit hem
wegebde. Daarna wist hy niets meer.
Toen hij weer bijkwam, lag hij plat op zyn
rug op straat. Hy knipperde een paar keer
met de oogen, voelde naar zyn pynlyke keel
en zat eindelijk rechtop. Een zacht hijgen
naast hem deed hem het hoofd omwenden en
ondanks het vage licht, zag htf het gezicht
van het meisje, dat zich naar hem overboog.
Hij zag hoe bleek ze was, zag dat er tranen
in haar oogen stonden en dat ze over haar
heele lichaam trilde.
Och hemel? klaagde ze, ik dacht dat ze
u vermoord hadden.
O'Malley glimlachte flauwtjes.
Het spyt me dat ik u teleurstellen moet,
bracht hij uit. Bent u gewond?
Een zenuwachtig lachje trok over haar
gezicht.
Gewond? Neen, gewond ben ik niet.
Maar
Bevend hield ze op.
Wat is er gebeurd? vroeg öJ
heesch. J
Ze trachtten u te wurgen! Da'*':
wierp de deur open en viel u van achtera®
Ik probeerde hem terug te trekken, nia*f
ander greep mij beet en hield zyn a®
hand voor mijn mond. Daarop raakte
wusteloos en smeten ze u uit den wagst
dacht .dat u dood was!
Goede genade, bromde O'Malley,
kind. Komaan, laten we hier maar zoo?
mogelijk vandaan gaan.
Hy kwam overeind en hoewel nog
duizelig, slaagde hy er in zich staand!
houden. De beide taxi's waren verdwena
Hij nam de arm van het meisje, gedetltt'
om haar te leiden door dit afgelegen doö| l
plantsoen en gedeeltelijk om er zelf o?J
steunen. Zoo bereikten ze ongehinderd j
verkeersweg, die naar den Westelijken 4
gang van het park voerde en toen (V
auto's voorbij gleden, voelde O'Malley
al veiliger. Met zyn vrije hand nog steeds?
pijnlijke keel wrijvend, vroeg hy haar,
een stem, die allesbehalve vast klonk,
de rest te vertellen.
Voordat u neerviel, verweerde ik
zoo goed mogelyk. Maar ze overmeester*
me en...
Weer hield ze huiverend op by de
welfjke herinnering.
Een mooie, beschermer was Ik! r
O'Malley bitter uit.
(Wordt venolgi)