Branden te Petten Koningin Mary inviteert^ de zingende bakvisch 1# si Opening van het vernieuwde Doskoterrein DOOP 21 i EDQAR RICE 0URROUGHS 79. Tarzan en zijn vrienden zaten in de val. Me- nofra had de deur op slot gedraaid aan de buitenkant en de soldaten van de wacht kwa men nu de gang inrennen. Stanley Wood keek naar den gebonden en geknevelden koning. „Ik zou hem wel willen doden voordat zij ons in handen krijgen", verklaarde hij bitter. Gonfala knikte. Sinds zij gevangen was genomen, had deze beestachtige koning haar het hof gemaakt, doch zijn angst voor de koningin had hem in het gareel gehouden. Toen hij gehoord had, dat zij en Stanley Wood verloofd waren, had hij hen beiden gevangen gehouden, stevig gebon den, in deze zelfde cel. „Hij verdient de dood voor al zijn misdaden, die hij heeft begaan", verklaarde Tarzan, „maar hij heeft voor ons meer waarde als hij leeft, als gijzelaar." Ter wijl de aapman sprak, hadden de soldaten de deur van de cel bereikt, en zij spraken opge wonden met elkaar, toen zij de vreselijke wond zagen aan het hoofd van koningin Menofra. Toen hoorden zij de schrille stem van de konin gin, die boven het rumoer uitklonk. „Er is een wild mens in de cel. Hij heeft de gevangenen bevrijd. Zij willen Phoros doden. Ik heb hun hulp niet nodig, ik wil hem zelf doden! Ga naar binnen, neem de vreemdelingen gevangen en breng den koning bij me!" >ver i ust deim] 'ee dot. Joiiij 4 ht vaar rije H eit 251 en d> Oei s hfe zocht! wartj- et U ng ah del et, dief t niet! tanden I vaaï Doker reeks, lverde is e daraei] sbrug, en 1 nog- ■t sig- rd ta, di ar ec reeni' van Bak- ibo'er, Crt, be- ■Deanne Durbin, de 17-jarige dochter van een organist uit Winnipeg Koningin Mary van Engeland heeft de jonge kunstenares Deanne Dur bin uitgenoodigd om in den aan staanden herfst een weldadigheids- toncert in Londen te komen geven. Van onzen film-medewerker. Jaar leeftijd is..." aWneer het over een filrasterretje gaat, wier bekoorlijkheden in ge dagbladen geschilderd worden, dan kom steevast het leeftijd-zinnetje terug. - dan moeten wij oppassen, want er jijn blijkbaar heel wat jeugdige filni- viouwjes die kan zien een jaar of tien lang denzelfden leeftijd te behouden. Dat js rooral het geval met filmkinderen. Heb- bon zij zich eenmaal als tiert- of twaalf jarige aan het publiek als del ieveling van hel doek voorgesteld, dan blijven zij voor- loopig tien of twaalf jaar, waaraan toch [eenig technisch bezwaar moet zijn ver bonden. Het zij eerlijkheidshalve geze^: met den leeftijd van Deanne Durbin, de mgendo Canadeesche bakvisch, is tot op heden niet gesmokkeld. Deanne is en nogvv el het geheele jaar 1939 lang ze ventien jaar oud en ze wordt in December 'jïas achttien. Hetgeen haar niet verhindert leeds nu beroemd te zijn, et behooren tot „«orld's darlings" en uitnoodigingen te Kttpteeren van Europeesche vorstinnen... Uit Deanne's „verleden". Ergens hoog in Winnipeg de koren- tckir van Canada leefde een eenvou dige organist Durbin en het kostte hem moeite genoeg de moeilkheden van het da- geljjchc leven het hoofd te bieden. Een vlijtig man, maar een die niet veel verder kwam; zijn physieke kracht nam zelfs zienderaogen af en op zekeren dag voelde hij zich 7,00 oud en moe dat hij besloot zijn koude en onvriendelijke geboortestreek in het Canadeesche Noorden den rug toe te keerenomz ich in het zonnige Zuiden, in Californië te vestigen. Dat gebeurde in het jaar 1923; Zijn dochtertje Edna was toen een jaar oud. Na wat gezoek en veel gewik en geweeg koos men Hollywood, hetgeen overigens louter toevalw as. Durbin had allerminst ook maar eenigeh oop op de filmstad; hij was eon bescheiden en volslagen onbe kend musicus, dus wat had de wereld van het celluloid en de luxe hem te bieden? Neen, vader Durbin gaf er vlijtig zijn niet 8' te best betaalde muzieklessen om zijn gezin te onderhouden en in zijn vrijen tijd waagde hij zich aan composities waar naar niemand omkeek. In dit eenvoudige milieu groeide Edna of Deanne zooals men haar noemde, op. Het was een gezellig, vlot en aardig kind. Bovendien was iedereen het ero ver eens dat in oogenblikken dat hij daartoe lust en gelegenheid had alles deed om de stem van zijn dochtertje te ontwikkelen. Maar anders was er toch niets dat er op wee> dat dit kind een der meest succesvolle carrières voorbestemd „Eindelijk heb ik haar gevondenl" Tijdens een schoolopvoering zong de toen, 13-jarige Deanne een van haar liedjes. Het was een oud-Engelsche romance en ze zong het met zooveel warmte en gevoel dat enkelen der toehoorders hun tranen niet Konden bedwingen. Onder de gasten die ideze uitvoering bijwoonden bevond zich ook Jack Sherill, de impressario van een fler groot e filmconcerns in Hollywood. „Ein delijk, eindelijk heb ik haar gevonden", steunde de man, die sedert maanden door jfle States trok, op zoek naar een stem die oe hoofdrol kon „overnemen" van een jeugdige zangeres in een nieuwe film. Deanne's kleedkamer binnenstormen, haar voor zich te winnen, met haar ouders een contract af te sluiten en Deanne zelf ter stond in zijn auto mee te nemen dat olies was voor den heer Sherill slechts het werk van een oogenblik. En zoo kwam Deanne Durbin, nauwelijks dertien jaar °"d. aan haar eerste filmcontract. Een an dere kwestie, is dat dit eerste contract niet zooveel resultaat opleverde omdat de onder- spelers mislukten met als gevolg dat, de J'andelingen voor deze film met de andere jolprent nimmer gedraaid werd. Maar het. groote geluk had och aan Deanne's deur geklopt DEANNE DURBIN. Charme door de radio. In het leven van de dertienjarige trad een niet gansch onbekend man: Eddie Cantor, Amerika's populaire radio-artist. Hij nam Deanne onder zijn hoede en maakte haar tot zijn begeleidster voor de microfoon voor de teksten van zijn liedjes en schla gers. Millioenen en nog eens millioenen Amerikanen hoorden avond na avond de stem van de kleine Deanne en zij waren enthousiast. Er kwamen honderden, dui zenden brieven bij de omroep-maatschappij binnen.' Men prees unaniem de jeugdige zangeres wier stem een volkomen aparte, onvergelijkelijke charme bezat, zooals zelfs rijpe en geschoolde zangeressen het maar zelden bereikten. Vanaf dien tijd behoorde de kleine doch ter van den organist uit Winnipeg tot de meest gevierde en de jongste kunstenares sen van de Nieuwe Wereld. En thans zeventien jaar oud behoort zij bovendien tot de best betaalde krachten. Zij heeft con tracten met verschillende radio-maatschap pijen, bovendien ontvangt ze van de film onderneming voor welke ze werkt een weeksalaris van 1250 dollar en voor elke film waarin zij optreedt nog eens 10.000 dollar ersbij. Beroemd zijn is niet gemakke lijk! Zoo heel eenvoudig en gemakkelijk is het beroemd zijn natuurlijk niet. Deanne moet alleen een rustig en zeer regelmatig leven leëiden, maar zij heeft ook een inspanncn- den werkkring. Wanneer zij 's. avonds om 8 uur vermoeid en meermalen uitgeput in bed glijdt en niet eens haar geliefkoosd kruiewoordraadsel heeft kunnen oplossen, omdat ze er geen tijd voor had, dan ko men de tranen wel eens. Zij heeft niet voldoende tijd om uit te rusten. Om 7 uur 's mogens moet ze er uit. Nog voor het ont bijt moet ze een kwartierje stemoefeningen maken. Dan komt de wagen van de filmmaat schappij haar halen en dan duurt alleen het schminken al een vol uur. Om 9 uur beginnen de opnamen. Zij duren tot 11 uur twee uur lang. Meer mag er des mor gens niet gefilmd worden dat is een voorwaarde van de arbeidsinspectie in Los Angelos. Tot 3 uur in den namiddag heeft ze dan tijd om af te schminken, te Lunchen en een uurtje te slapen. Dat uurtje slaap heeft ze hard noodig want precies om 3 uur wordt ze weer voor de les afgehaald. Les? Jawel, Deanne moet ieeren en dat onderwijs wordt gegeven door leeraren en leeraressen die door de filmmaatschappij worden betaald. Die les vindt plaats in een auto welke heerlijk rus tig in de verrukkelijke omgeving van Hol lywood rondtoert ten einde het kind van de frissche lucht te laten genieten. Zij mag niet schaatsenrijden! Om half vijf staat ze weer voor de came ra; dan worden de opnamen van de och tend voortgezet. En om 6 uur is ze einde lijk „vrij" Dat wil zeggen, dan Ijsjinnen haar zanglessen .en. -bovendien moet ze haar huiswerk maken voor den volgenden dag. De jeugidge artiste leert gemakkelijk en met pleizier. Alleen- aan de wiskunde heeft zij een broertje dood. Zij haat getal len. „Liever tien uur filmen clan een kwar tier algebra", jammert zij meer dan eens. En ze heeft nog veel meer zorgen, die zon nige kind dat zoo plotseling beroeincl werd. Zoo werd haar onlangs het ^schaatsenrijden waaraan zij haar hart, verpand boe-ft,-ver boden. Er zou har iets kunnen overkomen, aldus haar manger en daarbij moet Deann- ne zich neerleggen. Zuiver geluk kent zij slechts wanneer zij zingt. Het zingen is haar passie. En dat moge verklaren dat .haar stem zoo helder .klinkt, zoo rein en zoo warm. „Wanneer de Canadeesche nachtegaal zingt, dan staat bij ons in Amerika het leven eén oogenblik stil" schreef onlangs een Amerikaansch re censent en zijn woorden klinken oprecht. Deanne Durbin is een van die weinige, be genadigde kunstenaressen, wier onbevan gen persoonlijkheid en volmaakte ongekunt- seldheid de haarten van haar hoorders be roert. Veldwachter als verkeerszondaar! Bezorgt andere motorrijder een heupfraotuur. Gisteravond reed in de schemering de mo torrijder B. uit Aarlanderveen in de rich ting Noorden onder de gemeente Nieuw koop, toon hij in de bocht van den weg plotseling den veldwachter, die nog maar zeer kort motor rijdt, met zijn tweewielcr op zich zag afkomen. Een botsing was niet te vermijden, W. sloeg tegen den weg en werd met een gebroken sleutelbeen en een heupfractuur opgenomen. Op een brancard werd hij in de auto van dokter Lucardie voorloopig naar huis gebracht, waar de geneesheeren zich verder met den getroffe ne bemoeiden. De veldwachter, die de bocht links had genomen, kwam met den schrik vrij. EEN NIEUW MODEL REDDINGSBOOT. Deze reddingsboot, welke geheel uit metaal bestaat en zeer veel personen kan bevatten, wordt met een katapult van den wal ge schoten. Men ziet hier de demonstratie in een Amerikaansche haven, en wel het oogenblik, dat de boot de katapultinrichting verlaat Oudesluis Gistermiddag om twee uur was het voor DOSKO, onze voetbalvereeni- ging een heuglijk tijdstip, omdat het vernieuwde voetbalveld in gebruik zou worden gesteld. Het volledige da- gel ijksche bestuur der gemeente Zij- pc; de heer Delveaux uit Purme- rend, voorzitter van den N.H.V.B.; de heer E. L. v. Ketel, bestuurslid uit Schagen en tevens competitieleider van den N.H.V.B.; B.K.C. door vier bestuursleden; de heer A. Eriks voor Petten en 't Bestuur van Geel-Zwart te 'tZand, waren bij de opening te genwoordig, benevens vele genoodig- den met hunne dames. De voorzitter van DOSKO, de heer P. Paarl- berg, sprak bij het begin en heette allen har telijk welkom. Werkelijk, wij zijn trotsch op het terrein en dankbaar voor de schitterende medewerking, die we bij de verbetering mochten ontvangen. Ton eerste wil ik dank zeggen Burgemeester Brecbaart en de Wet houders v. d. Sluis en Nannis, die met den heer Ott het finantieele vraagstuk tot een oplossing hebben gebracht. Dan dank ik hei bestuur van den N.H.V.B. voor zijn medewer king in de dagen, dat wij niet over een eigen veld konden beschikken. Verder dank ik den dagelijkschen opzichter den heer De Leeuw en den heer K. de Graaf en zijn mannen, die getoond hebben dat zij DOSKO een goed hart toedragen. De heeren Jippes, Jb. Stammes en Jn. Sil- ver, en verder al degenen, die de fancy-fair hebben georganiseerd en een passende ter reinomrastering hebben aangeboden. Juffrouw Icke voor het vernieuwen der kleedkamers. De heeren Klaas en Jogch. Kreijger plaatsten gratis een bank langs de lijn, welke C. Goet „voor niets" schilderde. De besturen van B.K.C. en Wieringenvaard voor het aannemen van ons verzoek om met de kermis propaganda-wedstrijden te komen spelen. Juffrouw Icke, Bruisman, Jo Jorna en K. Paarlberg Sr., stelden herinneringsprijzen beschikbaar voor winnaars en verliezers. Al len onzen dank! Onze eere-voorzitter, de heer Hoogvorst, is helaas niet tegenwoordig; den heer de Boer, onzen trainer, zeg ik dank voor zijn tegen woordigheid, evenals den sportverslaggever den heer Jonker, de elftalcommissie en den scheidsrechter. Ik eindig met een woord van dank te brengen aan onze groote mannen uit ons eigen bestuur, de heeren: K. Kreijger en Jb. Stammes. Burgemeester Breebaart spreekt. Vervolgens krijgt de Burgemeester het woord en vermeldt, dat hij als voorzitter van den Turnkring H. N. in Schagen moest zijn, doch het daar korter heeft gemaakt om in zijn eigen Gemeente dit derde ver nieuwde sportveld te openen. Hij herinnert aan de wedstrijden door hem zelf op 't oude veld gespeeld als jong mensch en ve teraan en haalt enkele geestige en v rooi ij- ke situaties uit dien tijd aan. 't Was de ge meente een vreugde om op deze wijs twee belangen te dienen: De werklooshcidsbcstrij ding en de sport. Hij hoopte, dat nog veV overwinningen door Dosko op het mooie terrein mochten worden behaald. Andere sprekers. De heer Delveaux memoreert, dat Dosko een heel goeden naam heeft in den Bond en het doet hem genoegen, dat het Gemeen tebestuur toont dit op prijs te stellen. Hij wenscht namens den Bond Dosko toe, dat het in de K.N.V.B. een even goed figuur moge slaan en op sportieve wijs de kleuren van Oudesltiis verdedigt. De voorzitter van B.K.C., de heer Kaan uit Anna Paulowna biedt een bloemenhul de (witte lelies) aan en feliciteert Dosko met zijn kampioenschap en verontschuldigt .zich, dat B.K.C. door blessures ene. geen volledig elftal kon zenden. Wethouder Nannis huldigt in een vlot warm gestéld speechje „de jongens van Dosko" voor hun inspanning en spreekt na mens de burgerij zijn tevredenheid uit over het behaalde succes. Trainer de Boer wijst er op dat Dosko vooral de training goed moet volgen, om dat de 4de klas van den K.N.V.B. hooge eischen stelt. De heer IT. Jonker, sportredacteur van de Schager- en Heldersche Courant felici teert namens beide bladen en wenscht Dos ko toe dezelfden aardigen clubgeest te kunnen handhaven, waardoor Oudesluis „Het Rembrandsplein" van de Gemeente Zijpe zich steeds onderscheidt. Als hekkensluiter fungeert de heer H. Jippes, voorzitter van de fancy-fair die Dosko van 't begin af met stijgende belang stelling zag groeien tot kampioen. Namens de dames en heeren der fancy fair,, die zich beijverden om het geschenk voor Dosko zoo waardevol mogelijk te maken is het hem een genoegen, dat daarvoor een omraste ring kon worden aangeschaft. Hij hoopt, dat Dosko nog twee O's kan toevoegen en Door Onze Samenwerking Komt Overwin ning Op Overwinning. Hiermede was de openingsplechtigheid geëindigd; de voetballers kwamen nu in het veld. DOSKO-BKC 0—1. Niettegenstaande BKC met niet minder dan zeven invallers uitkwam tegen de thuis club, gelukte het deze laatste niet de ter reinopening met een zege in te zetten. Wel was de BKC-combinatic nauwelijks bij machte aan de thuisclub afdoende het hoofd te bieden, tot nadeelige gevolgen leidde dit voor BKC niet. De gehandicapte achterhoede was, met Prins aan het hoofd, wel zoo ver standig de gevaarlijke midvoor Slikker ge ducht in de gaten te houden. En hieraan is het dan ook goeddeels te wijten geweest, dat liet overwicht van DOSKO in de tweede helft geen effect sorteerde. Gezien het spel- verloop was een gelijk spel de meest bevre digende uitslag geweest. Van den beginne af waren de partijen aan elkaar gewaagd. Het spel ging op en neer, terwijl beide keepers hun talenten beurte lings hadden moeten toon en. Er was circa een kwartier gespeeld, toen een der achterspelers van DOSKO hands maakte, even buiten het strafschopgebied. Jac. van Wees nam de toegestane vrije schop en niet een ongelooflijk hard schot gaf hij BKC dc leiding (01. Ofschoon DOSKO niet naliet pogingen in het werk te stellen voor den gelijkmaker, gelukte haar dit niet. Het was in tegendeel BKC, dat opnieuw succes boekte. Een vlot te aanval met een schot besloten, bracht keeper de Vries in het nauw, deze sloeg den bal nog juist terug, maar Keijzer joeg het leder in het net. Wegens buitenspel annuleerde scheids rechter Kreeke dit doelpunt echter. Tot de rust is het spel daarna op en neer ge golfd, zonder dat een der partijen er in slaagde te scoren. Na de rust werd DOSKO iets sterker Lan gen tijd oefende zij groote druk uit op de BKC-veste. Met iets meer geluk was eeji tegen punt zeker tot stand gekomen. Zoo de hechte reserve verdediging van de Polder- schen echter geen hinderpalen in den weg legde, was daar keeper Prins, die in laat ste instantie alle gevaar voorkwam. Met onveranderde stand kwam tenslotte het einde. Ofschoon ternauwernood, had B.K.C. de thuisclub met 10 geklopt; Zooals gezegd, DOSKO had wel een gelijk spel verliend. Na afloop werden in het clublokaal met een toepasselijk woord de prijzen door sup port ere beschikbaar gesteld, uitgereikt. Vooraf had DOSKO a met 3—0 van BKC a gewonnen. Dc ruststand was 1—0— Dinsdagavond ontvangt Oudesluis haar andere buurvrouw, n.1. Wieringenvaard. Kwaadwilligheid in het spel? Vannacht omstreeks half twee'is alhier een liooiklamp in brand geraakt, terwijl niet lang daarna de voorraadschuur van den heer J. Timmerman door het vuur werd aangetast. Deze voorraadschuur is in het hart van het dorp gelegen, zoodat groot ge vaar voor uitbreiding bestond. Dank zij het krachtdadige optreden van de Zijper brand weer echter, heeft men den brand kunnen beperken. Niettemin is ook de schuur van bakker Doorn een prooi der vlammen ge worden. Algemeen is men van opvatting, dat, hier kwaadwilligheid in het spel is. Al ecnige we ken achtereen is er nu in den Zondagnacht reeds brand uitgebroken en steeds op bet zelfde tijdstip. Tot nog toe werden eenige hooiklampen in de asch gelegd, terwijl ook de brand in de dennen in deze reeks moet worden ondergebracht. Verzekering dekt overigens de schade. ANNA PAÜLOWNA DE STUDEERENDE JEUGD. Op de ULO. shool te Den Helder zijn be vorderd Neeltje de Jong van de 2e naar de 3e klasse en Annie Dekker (Anna Pau lowna) van de 3e naar de 4e klasse. Op de R.K, ULO.school te Den Helder is Gerard van der Park verhoogd van de 2e en Frans van Lierop naar de 3e klasse.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 7