Branden te Petten
Koningin Mary inviteert^
de zingende bakvisch
1#
si
Opening van het vernieuwde
Doskoterrein
DOOP
21 i EDQAR RICE
0URROUGHS
79.
Tarzan en zijn vrienden zaten in de val. Me-
nofra had de deur op slot gedraaid aan de
buitenkant en de soldaten van de wacht kwa
men nu de gang inrennen. Stanley Wood keek
naar den gebonden en geknevelden koning. „Ik
zou hem wel willen doden voordat zij ons in
handen krijgen", verklaarde hij bitter. Gonfala
knikte. Sinds zij gevangen was genomen, had
deze beestachtige koning haar het hof gemaakt,
doch zijn angst voor de koningin had hem in
het gareel gehouden. Toen hij gehoord had, dat
zij en Stanley Wood verloofd waren, had hij
hen beiden gevangen gehouden, stevig gebon
den, in deze zelfde cel. „Hij verdient de dood
voor al zijn misdaden, die hij heeft begaan",
verklaarde Tarzan, „maar hij heeft voor ons
meer waarde als hij leeft, als gijzelaar." Ter
wijl de aapman sprak, hadden de soldaten de
deur van de cel bereikt, en zij spraken opge
wonden met elkaar, toen zij de vreselijke wond
zagen aan het hoofd van koningin Menofra.
Toen hoorden zij de schrille stem van de konin
gin, die boven het rumoer uitklonk. „Er is een
wild mens in de cel. Hij heeft de gevangenen
bevrijd. Zij willen Phoros doden. Ik heb hun
hulp niet nodig, ik wil hem zelf doden! Ga
naar binnen, neem de vreemdelingen gevangen
en breng den koning bij me!"
>ver i
ust
deim]
'ee dot.
Joiiij
4
ht
vaar
rije H
eit 251
en d>
Oei
s hfe
zocht!
wartj-
et U
ng ah
del
et, dief
t niet!
tanden I
vaaï
Doker
reeks,
lverde
is e
daraei]
sbrug,
en
1 nog-
■t sig-
rd
ta, di
ar ec
reeni'
van
Bak-
ibo'er,
Crt,
be-
■Deanne Durbin, de 17-jarige dochter
van een organist uit Winnipeg
Koningin Mary van Engeland heeft
de jonge kunstenares Deanne Dur
bin uitgenoodigd om in den aan
staanden herfst een weldadigheids-
toncert in Londen te komen geven.
Van onzen film-medewerker.
Jaar leeftijd is..." aWneer het over een
filrasterretje gaat, wier bekoorlijkheden in
ge dagbladen geschilderd worden, dan
kom steevast het leeftijd-zinnetje terug.
- dan moeten wij oppassen, want er
jijn blijkbaar heel wat jeugdige filni-
viouwjes die kan zien een jaar of tien
lang denzelfden leeftijd te behouden. Dat
js rooral het geval met filmkinderen. Heb-
bon zij zich eenmaal als tiert- of twaalf
jarige aan het publiek als del ieveling van
hel doek voorgesteld, dan blijven zij voor-
loopig tien of twaalf jaar, waaraan toch
[eenig technisch bezwaar moet zijn ver
bonden. Het zij eerlijkheidshalve geze^:
met den leeftijd van Deanne Durbin, de
mgendo Canadeesche bakvisch, is tot op
heden niet gesmokkeld. Deanne is en
nogvv el het geheele jaar 1939 lang ze
ventien jaar oud en ze wordt in December
'jïas achttien. Hetgeen haar niet verhindert
leeds nu beroemd te zijn, et behooren tot
„«orld's darlings" en uitnoodigingen te
Kttpteeren van Europeesche vorstinnen...
Uit Deanne's „verleden".
Ergens hoog in Winnipeg de koren-
tckir van Canada leefde een eenvou
dige organist Durbin en het kostte hem
moeite genoeg de moeilkheden van het da-
geljjchc leven het hoofd te bieden. Een
vlijtig man, maar een die niet veel verder
kwam; zijn physieke kracht nam zelfs
zienderaogen af en op zekeren dag voelde
hij zich 7,00 oud en moe dat hij besloot
zijn koude en onvriendelijke geboortestreek
in het Canadeesche Noorden den rug toe te
keerenomz ich in het zonnige Zuiden, in
Californië te vestigen. Dat gebeurde in het
jaar 1923; Zijn dochtertje Edna was toen
een jaar oud.
Na wat gezoek en veel gewik en geweeg
koos men Hollywood, hetgeen overigens
louter toevalw as. Durbin had allerminst
ook maar eenigeh oop op de filmstad; hij
was eon bescheiden en volslagen onbe
kend musicus, dus wat had de wereld van
het celluloid en de luxe hem te bieden?
Neen, vader Durbin gaf er vlijtig zijn niet
8' te best betaalde muzieklessen om zijn
gezin te onderhouden en in zijn vrijen tijd
waagde hij zich aan composities waar
naar niemand omkeek. In dit eenvoudige
milieu groeide Edna of Deanne zooals men
haar noemde, op. Het was een gezellig, vlot
en aardig kind. Bovendien was iedereen
het ero ver eens dat in oogenblikken dat
hij daartoe lust en gelegenheid had alles
deed om de stem van zijn dochtertje te
ontwikkelen. Maar anders was er toch
niets dat er op wee> dat dit kind een der
meest succesvolle carrières voorbestemd
„Eindelijk heb ik haar gevondenl"
Tijdens een schoolopvoering zong de toen,
13-jarige Deanne een van haar liedjes. Het
was een oud-Engelsche romance en ze
zong het met zooveel warmte en gevoel dat
enkelen der toehoorders hun tranen niet
Konden bedwingen. Onder de gasten die
ideze uitvoering bijwoonden bevond zich
ook Jack Sherill, de impressario van een
fler groot e filmconcerns in Hollywood. „Ein
delijk, eindelijk heb ik haar gevonden",
steunde de man, die sedert maanden door
jfle States trok, op zoek naar een stem die
oe hoofdrol kon „overnemen" van een
jeugdige zangeres in een nieuwe film.
Deanne's kleedkamer binnenstormen, haar
voor zich te winnen, met haar ouders een
contract af te sluiten en Deanne zelf ter
stond in zijn auto mee te nemen dat
olies was voor den heer Sherill slechts
het werk van een oogenblik. En zoo kwam
Deanne Durbin, nauwelijks dertien jaar
°"d. aan haar eerste filmcontract. Een an
dere kwestie, is dat dit eerste contract niet
zooveel resultaat opleverde omdat de onder-
spelers mislukten met als gevolg dat, de
J'andelingen voor deze film met de andere
jolprent nimmer gedraaid werd. Maar
het. groote geluk had och aan Deanne's
deur geklopt
DEANNE DURBIN.
Charme door de radio.
In het leven van de dertienjarige trad een
niet gansch onbekend man: Eddie Cantor,
Amerika's populaire radio-artist. Hij nam
Deanne onder zijn hoede en maakte haar
tot zijn begeleidster voor de microfoon
voor de teksten van zijn liedjes en schla
gers. Millioenen en nog eens millioenen
Amerikanen hoorden avond na avond de
stem van de kleine Deanne en zij waren
enthousiast. Er kwamen honderden, dui
zenden brieven bij de omroep-maatschappij
binnen.' Men prees unaniem de jeugdige
zangeres wier stem een volkomen aparte,
onvergelijkelijke charme bezat, zooals zelfs
rijpe en geschoolde zangeressen het maar
zelden bereikten.
Vanaf dien tijd behoorde de kleine doch
ter van den organist uit Winnipeg tot de
meest gevierde en de jongste kunstenares
sen van de Nieuwe Wereld. En thans
zeventien jaar oud behoort zij bovendien
tot de best betaalde krachten. Zij heeft con
tracten met verschillende radio-maatschap
pijen, bovendien ontvangt ze van de film
onderneming voor welke ze werkt een
weeksalaris van 1250 dollar en voor elke
film waarin zij optreedt nog eens 10.000
dollar ersbij.
Beroemd zijn is niet gemakke
lijk!
Zoo heel eenvoudig en gemakkelijk is het
beroemd zijn natuurlijk niet. Deanne moet
alleen een rustig en zeer regelmatig leven
leëiden, maar zij heeft ook een inspanncn-
den werkkring. Wanneer zij 's. avonds om 8
uur vermoeid en meermalen uitgeput in
bed glijdt en niet eens haar geliefkoosd
kruiewoordraadsel heeft kunnen oplossen,
omdat ze er geen tijd voor had, dan ko
men de tranen wel eens. Zij heeft niet
voldoende tijd om uit te rusten. Om 7 uur
's mogens moet ze er uit. Nog voor het ont
bijt moet ze een kwartierje stemoefeningen
maken.
Dan komt de wagen van de filmmaat
schappij haar halen en dan duurt alleen
het schminken al een vol uur. Om 9 uur
beginnen de opnamen. Zij duren tot 11 uur
twee uur lang. Meer mag er des mor
gens niet gefilmd worden dat is een
voorwaarde van de arbeidsinspectie in Los
Angelos. Tot 3 uur in den namiddag heeft
ze dan tijd om af te schminken, te Lunchen
en een uurtje te slapen.
Dat uurtje slaap heeft ze hard noodig
want precies om 3 uur wordt ze weer voor
de les afgehaald. Les? Jawel, Deanne moet
ieeren en dat onderwijs wordt gegeven
door leeraren en leeraressen die door de
filmmaatschappij worden betaald. Die les
vindt plaats in een auto welke heerlijk rus
tig in de verrukkelijke omgeving van Hol
lywood rondtoert ten einde het kind van
de frissche lucht te laten genieten.
Zij mag niet schaatsenrijden!
Om half vijf staat ze weer voor de came
ra; dan worden de opnamen van de och
tend voortgezet. En om 6 uur is ze einde
lijk „vrij" Dat wil zeggen, dan Ijsjinnen
haar zanglessen .en. -bovendien moet ze
haar huiswerk maken voor den volgenden
dag. De jeugidge artiste leert gemakkelijk
en met pleizier. Alleen- aan de wiskunde
heeft zij een broertje dood. Zij haat getal
len. „Liever tien uur filmen clan een kwar
tier algebra", jammert zij meer dan eens.
En ze heeft nog veel meer zorgen, die zon
nige kind dat zoo plotseling beroeincl werd.
Zoo werd haar onlangs het ^schaatsenrijden
waaraan zij haar hart, verpand boe-ft,-ver
boden. Er zou har iets kunnen overkomen,
aldus haar manger en daarbij moet Deann-
ne zich neerleggen.
Zuiver geluk kent zij slechts wanneer zij
zingt. Het zingen is haar passie. En dat
moge verklaren dat .haar stem zoo helder
.klinkt, zoo rein en zoo warm. „Wanneer de
Canadeesche nachtegaal zingt, dan staat
bij ons in Amerika het leven eén oogenblik
stil" schreef onlangs een Amerikaansch re
censent en zijn woorden klinken oprecht.
Deanne Durbin is een van die weinige, be
genadigde kunstenaressen, wier onbevan
gen persoonlijkheid en volmaakte ongekunt-
seldheid de haarten van haar hoorders be
roert.
Veldwachter als
verkeerszondaar!
Bezorgt andere motorrijder een
heupfraotuur.
Gisteravond reed in de schemering de mo
torrijder B. uit Aarlanderveen in de rich
ting Noorden onder de gemeente Nieuw
koop, toon hij in de bocht van den weg
plotseling den veldwachter, die nog maar
zeer kort motor rijdt, met zijn tweewielcr
op zich zag afkomen. Een botsing was niet
te vermijden, W. sloeg tegen den weg en
werd met een gebroken sleutelbeen en een
heupfractuur opgenomen. Op een brancard
werd hij in de auto van dokter Lucardie
voorloopig naar huis gebracht, waar de
geneesheeren zich verder met den getroffe
ne bemoeiden. De veldwachter, die de bocht
links had genomen, kwam met den schrik
vrij.
EEN NIEUW MODEL REDDINGSBOOT. Deze reddingsboot, welke geheel uit metaal
bestaat en zeer veel personen kan bevatten, wordt met een katapult van den wal ge
schoten. Men ziet hier de demonstratie in een Amerikaansche haven, en wel het
oogenblik, dat de boot de katapultinrichting verlaat
Oudesluis
Gistermiddag om twee uur was het
voor DOSKO, onze voetbalvereeni-
ging een heuglijk tijdstip, omdat het
vernieuwde voetbalveld in gebruik
zou worden gesteld. Het volledige da-
gel ijksche bestuur der gemeente Zij-
pc; de heer Delveaux uit Purme-
rend, voorzitter van den N.H.V.B.;
de heer E. L. v. Ketel, bestuurslid uit
Schagen en tevens competitieleider
van den N.H.V.B.; B.K.C. door vier
bestuursleden; de heer A. Eriks voor
Petten en 't Bestuur van Geel-Zwart
te 'tZand, waren bij de opening te
genwoordig, benevens vele genoodig-
den met hunne dames.
De voorzitter van DOSKO, de heer P. Paarl-
berg, sprak bij het begin en heette allen har
telijk welkom. Werkelijk, wij zijn trotsch op
het terrein en dankbaar voor de schitterende
medewerking, die we bij de verbetering
mochten ontvangen. Ton eerste wil ik dank
zeggen Burgemeester Brecbaart en de Wet
houders v. d. Sluis en Nannis, die met den
heer Ott het finantieele vraagstuk tot een
oplossing hebben gebracht. Dan dank ik hei
bestuur van den N.H.V.B. voor zijn medewer
king in de dagen, dat wij niet over een eigen
veld konden beschikken. Verder dank ik den
dagelijkschen opzichter den heer De Leeuw
en den heer K. de Graaf en zijn mannen,
die getoond hebben dat zij DOSKO een goed
hart toedragen.
De heeren Jippes, Jb. Stammes en Jn. Sil-
ver, en verder al degenen, die de fancy-fair
hebben georganiseerd en een passende ter
reinomrastering hebben aangeboden.
Juffrouw Icke voor het vernieuwen der
kleedkamers. De heeren Klaas en Jogch.
Kreijger plaatsten gratis een bank langs de
lijn, welke C. Goet „voor niets" schilderde.
De besturen van B.K.C. en Wieringenvaard
voor het aannemen van ons verzoek om met
de kermis propaganda-wedstrijden te komen
spelen.
Juffrouw Icke, Bruisman, Jo Jorna en K.
Paarlberg Sr., stelden herinneringsprijzen
beschikbaar voor winnaars en verliezers. Al
len onzen dank!
Onze eere-voorzitter, de heer Hoogvorst, is
helaas niet tegenwoordig; den heer de Boer,
onzen trainer, zeg ik dank voor zijn tegen
woordigheid, evenals den sportverslaggever
den heer Jonker, de elftalcommissie en den
scheidsrechter.
Ik eindig met een woord van dank te
brengen aan onze groote mannen uit ons
eigen bestuur, de heeren: K. Kreijger en Jb.
Stammes.
Burgemeester Breebaart spreekt.
Vervolgens krijgt de Burgemeester het
woord en vermeldt, dat hij als voorzitter
van den Turnkring H. N. in Schagen moest
zijn, doch het daar korter heeft gemaakt
om in zijn eigen Gemeente dit derde ver
nieuwde sportveld te openen. Hij herinnert
aan de wedstrijden door hem zelf op 't
oude veld gespeeld als jong mensch en ve
teraan en haalt enkele geestige en v rooi ij-
ke situaties uit dien tijd aan. 't Was de ge
meente een vreugde om op deze wijs twee
belangen te dienen: De werklooshcidsbcstrij
ding en de sport. Hij hoopte, dat nog veV
overwinningen door Dosko op het mooie
terrein mochten worden behaald.
Andere sprekers.
De heer Delveaux memoreert, dat Dosko
een heel goeden naam heeft in den Bond
en het doet hem genoegen, dat het Gemeen
tebestuur toont dit op prijs te stellen. Hij
wenscht namens den Bond Dosko toe, dat
het in de K.N.V.B. een even goed figuur
moge slaan en op sportieve wijs de kleuren
van Oudesltiis verdedigt.
De voorzitter van B.K.C., de heer Kaan
uit Anna Paulowna biedt een bloemenhul
de (witte lelies) aan en feliciteert Dosko
met zijn kampioenschap en verontschuldigt
.zich, dat B.K.C. door blessures ene. geen
volledig elftal kon zenden.
Wethouder Nannis huldigt in een vlot
warm gestéld speechje „de jongens van
Dosko" voor hun inspanning en spreekt na
mens de burgerij zijn tevredenheid uit over
het behaalde succes.
Trainer de Boer wijst er op dat Dosko
vooral de training goed moet volgen, om
dat de 4de klas van den K.N.V.B. hooge
eischen stelt.
De heer IT. Jonker, sportredacteur van
de Schager- en Heldersche Courant felici
teert namens beide bladen en wenscht Dos
ko toe dezelfden aardigen clubgeest te
kunnen handhaven, waardoor Oudesluis
„Het Rembrandsplein" van de Gemeente
Zijpe zich steeds onderscheidt.
Als hekkensluiter fungeert de heer H.
Jippes, voorzitter van de fancy-fair die
Dosko van 't begin af met stijgende belang
stelling zag groeien tot kampioen. Namens
de dames en heeren der fancy fair,, die zich
beijverden om het geschenk voor Dosko zoo
waardevol mogelijk te maken is het hem
een genoegen, dat daarvoor een omraste
ring kon worden aangeschaft. Hij hoopt,
dat Dosko nog twee O's kan toevoegen en
Door Onze Samenwerking Komt Overwin
ning Op Overwinning.
Hiermede was de openingsplechtigheid
geëindigd; de voetballers kwamen nu in
het veld.
DOSKO-BKC 0—1.
Niettegenstaande BKC met niet minder
dan zeven invallers uitkwam tegen de thuis
club, gelukte het deze laatste niet de ter
reinopening met een zege in te zetten. Wel
was de BKC-combinatic nauwelijks bij
machte aan de thuisclub afdoende het hoofd
te bieden, tot nadeelige gevolgen leidde dit
voor BKC niet. De gehandicapte achterhoede
was, met Prins aan het hoofd, wel zoo ver
standig de gevaarlijke midvoor Slikker ge
ducht in de gaten te houden. En hieraan
is het dan ook goeddeels te wijten geweest,
dat liet overwicht van DOSKO in de tweede
helft geen effect sorteerde. Gezien het spel-
verloop was een gelijk spel de meest bevre
digende uitslag geweest.
Van den beginne af waren de partijen aan
elkaar gewaagd. Het spel ging op en neer,
terwijl beide keepers hun talenten beurte
lings hadden moeten toon en.
Er was circa een kwartier gespeeld, toen
een der achterspelers van DOSKO hands
maakte, even buiten het strafschopgebied.
Jac. van Wees nam de toegestane vrije
schop en niet een ongelooflijk hard schot
gaf hij BKC dc leiding (01.
Ofschoon DOSKO niet naliet pogingen in
het werk te stellen voor den gelijkmaker,
gelukte haar dit niet. Het was in tegendeel
BKC, dat opnieuw succes boekte. Een vlot
te aanval met een schot besloten, bracht
keeper de Vries in het nauw, deze sloeg
den bal nog juist terug, maar Keijzer joeg
het leder in het net.
Wegens buitenspel annuleerde scheids
rechter Kreeke dit doelpunt echter. Tot de
rust is het spel daarna op en neer ge
golfd, zonder dat een der partijen er in
slaagde te scoren.
Na de rust werd DOSKO iets sterker Lan
gen tijd oefende zij groote druk uit op de
BKC-veste. Met iets meer geluk was eeji
tegen punt zeker tot stand gekomen. Zoo de
hechte reserve verdediging van de Polder-
schen echter geen hinderpalen in den weg
legde, was daar keeper Prins, die in laat
ste instantie alle gevaar voorkwam.
Met onveranderde stand kwam tenslotte
het einde.
Ofschoon ternauwernood, had B.K.C. de
thuisclub met 10 geklopt; Zooals gezegd,
DOSKO had wel een gelijk spel verliend.
Na afloop werden in het clublokaal met
een toepasselijk woord de prijzen door sup
port ere beschikbaar gesteld, uitgereikt.
Vooraf had DOSKO a met 3—0 van BKC
a gewonnen. Dc ruststand was 1—0—
Dinsdagavond ontvangt Oudesluis haar
andere buurvrouw, n.1. Wieringenvaard.
Kwaadwilligheid
in het spel?
Vannacht omstreeks half twee'is alhier
een liooiklamp in brand geraakt, terwijl niet
lang daarna de voorraadschuur van den
heer J. Timmerman door het vuur werd
aangetast. Deze voorraadschuur is in het
hart van het dorp gelegen, zoodat groot ge
vaar voor uitbreiding bestond. Dank zij het
krachtdadige optreden van de Zijper brand
weer echter, heeft men den brand kunnen
beperken. Niettemin is ook de schuur van
bakker Doorn een prooi der vlammen ge
worden.
Algemeen is men van opvatting, dat, hier
kwaadwilligheid in het spel is. Al ecnige we
ken achtereen is er nu in den Zondagnacht
reeds brand uitgebroken en steeds op bet
zelfde tijdstip. Tot nog toe werden eenige
hooiklampen in de asch gelegd, terwijl ook
de brand in de dennen in deze reeks moet
worden ondergebracht.
Verzekering dekt overigens de schade.
ANNA PAÜLOWNA
DE STUDEERENDE JEUGD.
Op de ULO. shool te Den Helder zijn be
vorderd Neeltje de Jong van de 2e naar
de 3e klasse en Annie Dekker (Anna Pau
lowna) van de 3e naar de 4e klasse.
Op de R.K, ULO.school te Den Helder
is Gerard van der Park verhoogd van de
2e en Frans van Lierop naar de 3e klasse.