De Brabantsche Brief
RADIO
van
PROGRAMMA
DRIE MANNEN
Ulvenhout, 20 Juli 1939.
Amico,
Zachtkes ritselt 't
„urne tij al over de
wegeia. Zongeele blaa-
i,e3 dwerlen uit de
elige boomkruinen
deur de locht, fileren
over d'eerde haken
in de donkere
meidoornneggen rond
om de bonte, bloeiende
veurhovekes langt
den steenweg.
De kastanjen staar,
g-ebronsd al; nou er.
dan «makt 't zware
blad al® 'nen do°ien veuoel mee gespreide
wieken in den drogen eerde.
'Nen enkele herfstdraad schicht soms al in
de rossere zon; kille nevels daauwen over den
ahmer ojjffi£>S>
Lan"zaam komt 't nuuwe tg aangedreven
langs °t zwirrelend zwerk, dat woeliger veur-
lij dra kemel jaagt. Staag komt 't gezegen
over de bronzende lommerdreven van 't bosch
over de galende velden mee vezelend gerucht
door 't .Sport koren
't Nuuwe ti), t brandt z n avondhcht m
de kerkramen, die vlammen lijk zonnevuur in
den stillen avond op 't land. Ja, 'n nuuw
schoon tfl huivert al schuchter over den
buiten.
'k Zie 't geren komen! Want daar zijn gin
schoondere maanden, dan die van den Na
zomer. van den saffranen Herfst, die nou al,
mee zoo'n enkel kantelend blaaike komt aan-
ge.verreld, lijk 'n flierend kapelleke, deur de
zondoorzeefde dreef. Daar is gin schoonder
tij dan deus, dat binnengevaren komt op
peerse en gouwen avondluchten, die glanzen
over 't kleurend geboomt, waaruit de kante
lende, zwermende goudkapellen flieren, glg-
end en dansend op 't pittiger windeke, waarop
de 'alt zomerzon heur stofgoud poeiert. Ik
weet zie ajecuur of 't op 'n ander zoo is,
maar wel weet ik: 't Herfsttij is zoo eigen
mee den Brabantschen buiten.
Als hier den gouwen vemel van 't rosse
zonnelicht den bonten buiten overstuift,
bont van licht in z'n donkere bosschen en
witte, mulle zandwegels; bont van kleur in
zijnen peersen gloed van de bloeienden hei en
ui zijn blonde korenvelden; bont van stem
mig in zijn kathedrale dreven en leutige
doritó. als hier den amberen wemel van
't titelend zonnelicht den bonten buiten over
stuift. dan zijn onze contreien van 'n eigen
schoonheid, die 'k ieverans elders mis.
lebben En als 't de zwadderende, lage regenlochten
hout zijn, die dicht oyer de boomtoppen zwieren,
maai zullen waterpeerls in de donkere bosschen
zinken; flonkeren lijk druppen van den dag; de bosch-
sn vier j/l» blank te spiegelen iigt in den stillen
dtekéf, <ük om te snrjen, den dreinenden dag
ore: de wr>. verzopen akkers kwijnt in den
i f Weemoed »an 'nen Allerzielen, dan, ook
onze contreien van 'n eigen schoon
heid, waarbuiten ik nie leven kan, maar die
'k ieverans mis!
Ja, - 'n nuuw, schoon tij huivert al schuch
ter over den buiten. En ik proef 't uit den
ziltea westenwind. En ik voel dat, als de
klinaie avonden plekken aan m'n vel. En
ik ruik 't uit de geuren van den boschbojem,
warz t vroegrijpe blad ligt te vergaan. En
ik hoor 't uit de stilte, want de meeste veu-
gdtjBzwijgen al; den koekoek roept ènders
zijnen echo deur 't krakensstille bosch. Kra-
kensstD, ja, als 'n rooi eikenblad deur den
kruin omlaag ritselt; als dooi hout uit 't ge
boomte valt; eekers langs de stammen kret-
sen, Zoo voel ik 't nuuwe tij over m'n ziele-
ment daauwen, lijk den avond over 't gewas,
wiens okseltjes gaan volstaan mee 't kostelijk
koele Hf dat van den hemel waait.
Maar genogt.
Daar is veur droomen, veur smorend pein
zen nog ginnen tijd. En daar staat nog zoo
iets veur de deur! Den graanoogst volgende
maand! Mee den rog heb ik al laten beginnen
Kan den stoppelakker rap geploegd worden
cc ingezaaid veur de z.g. groenbemesting.
Zoo draait ons bedrgf mee den gank van 't
jaar steeds mee, zoo sjecuur als onze trouwe
«teertklok, waarop zon en maan, uren en
maanden zoo volgzaam en precies meevertel-
len in de .wisselingen der groote Schepping,
Gods horloge, dat onberispelgke mekaniek
morden
iet om
i jullie
e doen
eter te
n. Ook
bij-
naken,
stevig
zijn et
iat aat-
gen
it hh
Dikfc
aai^
ii en f
va
buit»
hoeva
van zonnestelsels, eb-en-vloed, jaargetijen en
de dingen waarvan wij nog heelegadr gin be
sef hebben...!
Maar zoo, wil ik zeggen, brengen de
ty'en eigens onzen arbeid mee, waarnaar wij
nooit hoeven te zoeken!
'Nen zegen ampart ifi 't menschenleven!
O.L.H. eigens brengt ons 't werk thuis;
aan ons om er, mee zweet en wat goeie zor
gen, van te maken wat er van te maken is!
Hak! den boerenstiel b iets schoons! Als
ge zoo doende zyt in den stillen akker, klaau-
Wende in den goeien eerde naar de kus telg ke
vrucht van oewen arbeid; en den zwarten
grond koekjt aan oew knuisten, klonkert aan
oew armen, den warmen eerdegeur zuigt ge
diep in oew longen en 'n zacht zomerwindeke
kroezelt kitsig deur oewen stoppelbaard; den
geur van 't koren waait dan over den akker
soms als 'n belofte van spoedigen, goeien
oogst, dan voelt ge, dat den Grooten Werk
meester dichtenbrje is. 't Is dan, dat ge mee
de akkervruchten in oew moeibevende handen,
zwart als den eerde, efkens oew oogen toe
knijpt en, mee oew knieën in den zachten
grond, dankt, sttllekes dankt. Dankt veur het
schoone leven, veur den zwaren arbeid, veur
den zegen op oew stukske eerde, waarop ge
rentmeesteren meugt om er eenmaal mis
schien den Hemel mee te meugen verdienen!
Zóó den arbeid verstaan, amico, is ie 'n wel
van helderpeerlend leven, dat ge peilen kunt
tot op den diepen, donkeren bojem. En gin
grooter deugd, dan 't leven begrijpen, zoogoed
als er gin ellendiger leed is dan den zenuuw-
wetenden twijfel aan oew eigen bestaan, aan
heel de weareld, aan... God. 't Leed van deze
troebele tijen toch, waarin zooveel menschelfjk
onrecht zegeviert, dat 't menschdom twijfelt
aan de eigenste Schepping waarin 't leeft.
Hah! den boerenstiel is 'nen schoonen
stiel.
Maar ge mot me daarmee nie verkeerd
verstaan. Onzen mulder die mijn koren ver
maalt, den Fielp die er dan brood van bakt,
deus goeie kwiebussen hebben evengoed hun
taak van God en veur den evennoste. Eiken
arbeid, eerlijk als goud gedaan, schenkt die
oogenblikken, dat ge mee de vruchten van
dieën arbeid in oew moeibevende handen,
efkes d'oogen toedoet...!
Als ik wel 'ns op den meulen was, daar 't
ende van ons dorp, en ik zag over de stille,
zonbeschenen velden rondomme; 'k zag gun-
derwy'd 't pluimende koren gegarfd staan in
rijen en rijen en nog weer rijen over den gelen
stoppelakker, die wijd verloren liep in 'nen
witten glorie van zonnewemel, reikende tot
Baby als
cixousprinses.
den strakken zomerhemel; 'k zag gunderwyd
m'n runders tot den buik in de koele Mark
staan; bezgen den donkeren boschkant; ik
zag den mulder zjjn blinke duiven op mijn
eigen hoogte daar zweven teugen 't hemel-
blaailw; en ik hoorde boven me 't gekraak
van den zwaren wieken-as, 't geklepper van
de wiekzeilen deur de zomermiddagstilte; 'k
zag daar, verderop, onzen ranken kerktoren
blinken in den witten zonnegloei; en ik rook
den zachten moutgeur van den kostelijken
blom hier gemalen, dan kwam over de fluiste
ring van 't stille zonneland rond den kner-
senden meulen, weer den grooten, geheimzin-
nigen Werkmeester dichtenbije en 't windeke
mokte m'n oogen nat. Ook hier...! Bij den
mulder, die daar zwijgend de leer afgong,
onder 'nen zak mee honderd kilo terweblom.
Ik wil maar zeggen: allen arbe'd, mits eer
lijk als goud, is zoo schoon als den boeren
stiel.
Eerlijk als Goud. Mja!
Oemja!
Ge wit wel, wa'k zeggen wil, amico.
Daós nie den arbeid van den streber, die
iedereen omlaag trapt, om eigens „hooger"
te schijnen.
Eerlijk als Goud. Da's nie den arbeid van
den geldpatser, die over lijken gaat.
Eerlijk als Goud. Da's nie den arbeid van
den Roofridder, die streber en patser tegeljjK
is.
Eerlijk als Goud. Da's den arbeid dien ge
veur oew eigen, veur de menschen en veur
God verantwoorden kunt, al blijft ge zoo arm
als de mieren!
Eerlijk als Goud. Da'n den arbeid waarnaar
den grooten Werkmeester soms komt zien;
da's den arbeid waarop ge zoo lekker slaapt
als 'n moegespuld kind. Als 'n blom, die teu
gen den zonsondergank heuren kelk toedoet.
Laten we eerlijk zijn: daar wordt weinig
arbeid-eerlijk-als-goud gedaarv
En toch wierd meer gezien naar den
gouwen standaard van zulken arbeid eigens
OOK U KAN EEN PRACHTIG
HORLOGE WINNEN MET DEZE
HuxUoilet SHeep <Jrij
njsuraag
Elke week stellen wij 30 fraaieZwitserse dames-
of heren-horloges beschikbaar voor de verbruikers
van Lux Toilet Zeep, de ongeëvenaarde toiletzeep,
die „vermoeide huid" voorkomt.
Al wat U te doen heeft is het volgende:
Beschrijf in hoogstens 30 woorden Uw ervaring over
Lux Toilet Zeep voor de verzorging van het gelaat.
Frankeer Uw inzending als brief en vermeld duidelijk
Uw naam en adres. Adresseer aan: Lux Toilet Zeep
prijsvraag, postbus No. 7, Rotterdam en voeg bij
Uw Inzending drie buitenomslagen van Lux Toilet
Zeep, U kan zo vaak inzenden als U wil, indien
U bij elke inzending 3 omslagen voegt. Op de
uitslag is geen beroep mogelijk en briefwisseling
hierover kan niet worden gevoerd. Alle inzen
dingen worden ons eigendom en kunnen door
ons naar goeddunken worden gebruikt.
LUX TOILET ZEEP
TEGEN VERMOEIDE HUID
en minder naar 't zilveren loon, den mensch
kréég dan, waar ie zoo amechtig naar streeft:
Geluk!
Want neeë: den Streber vindt nooit geluk,
daar boven al die vertrapten. Want als ie
„boven is, dan mot ie opnuuw gaan streben,
omdat er altg weer hoogere geplotsten zjjn.
Want neeë: den geldpatser vindt nooit geluk
mee z'n zakken goud, want hij wit nie hóe rap
ie mee yn geld z'n gezondheid zal verdoen,
aan... nouja, ge wit genogt.
Want neeë: den roofridder vindt nooit geluk
na 'n leven van roofridder^. En als ge 'r aan
twgfelt, zie dan maar 'ns in de bleeke tronie
van zoo'nen straffeloozen misdadiger!
't Geluk is veur den arbeider, die 's avonds
den moeien kop ter ruste legt als 'n moegl-
spuld kind dat doet.
En die 't nie gelooft... nou, die doet zijnen
arbeid dan maar oneer lgk en werkt z'n eigen
tenende in de Hel.
Maar beter kan ie 'ns gaan afzien 't rijpe
landschap van deus ty in de zonovergoten
stilte, daar onder den blaauwen zomerhemel,
waarin 'nen zwerm blanke duiven wiekt naar
den blinkende kerktoren. En dan den mulder
helpen mee de zakken blom van honderd kilo,
dieën overdahd van kostelijk voedsel, gegroeid
in 't stille landschap rond den meulen, wiens
malende wieken schaduwen en schaduwen,
den heelen zomer, over 't rijpend koren...!
Mee deuzen raad schei 'k er af, ik gaai den
rog binnenrijen, amico! Ge wit: druk tij!
Veul groeten van Trui, Dré III, den Eeker
en als altjj gin horke minder van oewen
t.a.v.
DRE.
ZONDAG 23 JULI 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.55 VARA. 12.00 AVRO. 5.00 VARA. 6.30
VPRO. 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuziek.
9.00 Berichten.
9.05 Tuinbouwhalfuur.
9.35 Gramofoonmuziek.
9.59 Berichten.
10.00 Declamatie.
10.20 VARA-orkest (opn.).
11.00 De Kilima Hawaiians, VARA-Kinder-
koortjes „De Krekels" en „De Merels" en
orgelspel.
12.00 AVRO-Amusementsorkest en solist.
12.50 Gramofoonmuziek met toelichting.
I.30 Causerie „Wat er in Indië gebeurt".
2.00 Boekbespreking.
2.30 Zwolsch Mannenkoor.
3.00 AVRO-Dance-Band.
3.30 Omroeporkest en soliste.
4.15 Reportages.
5.00 Gemengde Zangvereeniglng „Sempre
Crescendo" en gramofoonmuziek.
5.30 Esmeralda (opn.).
6.00 Sportpraatje.
6.15 Sportnieuws ANP, gramofoonmuziek.
6.30 leportage.
7.00 Nederlandsch Hervormde Kerkdienst.
8.00 Berichten ANP, Radiojournaal, mede-
deelingen.
8.20 Residentie-orkest en soliste.
9.15 Interview.
9.30 AVRO-Musette-orkest, vocaal duo en
soliste.
9.15 Interview.
9.30 AVRO-Musette-orkest, vocaal duo en
soliste.
10.30 Gramofoonmuziek.
II.00 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
11.1512.00 Renova-septet.
Hilversum H. 301.5 m«
8.30 NJRV. 9.30 KRO. 5.00 NCRV. 7.45—
11.15 KRO.
8.30 Morgenwgding.
9.30 Gezongen H. Mis.
10.45 Gramofoonmuziek.
12.15 Causerie „Naar de kampen".
12.35 Gramofoonmuziek.
1.00 Literaire causerie.
I.20 KRO-orkest.
2.00 Vragenbeantwoording.
2.45 Gramofoonmuziek.
4.30 Ziekenhalfuurtje.
4.555.00 Gramofoonmuziek.
5.05 Gereformeerde Kerkdienst. Hierna: G&-
w^jde muziek (gr.pl.).
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 KRO-orkest en solisten (9.009.15 Gra
mofoonmuziek
9.45 Gramofoonmuziek.
10.00 Rococo-octet en gramofoonmuziek.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Epiloog.
II.00—11.15 Esperantonieuws.
MAANDAG 24 JULI 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
AVRO.
8.00 Orgelspel.
Ca. 8.15 Berichten. Hierna: Gramofoonmuz.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Ensemble Jetty Cantor. (Ca. 11.05 en
11.50 Declamatie en om 12.15 Berichten).
12.30 AVRO-Amusementsorkest en solist.
I.45 Het Sylvestre trio.
2.30 Declamatie.
3.00 AVRO-Aeolianorkest (opn.).
4.00 Pianovoordracht.
4.30 Disco-causerie.
5.30 Het Omroeporkest.
6.15 De Twilight Serenaders. (Om 6.28 Ber.)
7.00 Zang en piano.
7.30 Literaire causerie.
7.507.57 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, hierna: Gramofoonmuz.
9.10 Radiotooneel.
9.45 Het Omroeporkest.
10.30 AVRO-Dance-Band.
II.00 Berichten ANP, hierna: Ensemble
Francis Keth.
11.45—12.00 Orgelspel (opn.).
Hilversum H. 301.5 m<
NCRV-uitzending.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9309.45
Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Christ. lectuur.
12.00 Berichten.
12.15 Amsterdamach Salonorkest en gramo
foonmuziek.
I.45 Zang met pianobegeleiding en gramo-
fonomuziek.
2.30 Gramofoonmuziek.
2.45 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
3.30 Gewijde muziek (gr.pl.).
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.15 Kinderuur.
6.15 Gramofoonmuziek, hierna: Berichten.
6.30 Vragenuurtje. (7.007.15 Berichten).
7.35 Gramofoonmuziek.
7.407.55 Toespraak over het Generaal Appèl.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-ber.
8.15 Protestantsche Gemengde Zangvereeni-
ging „Kerkkoor Excelsior" en gramofoon
muziek.
9.00 Causerie „De tentoonstelling „100 jaar
Fransche beeldhouwkunst" te Amsterdam".
9.30 Carillonbespeling.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Vioolvoordracht met pianobegeleiding
en gramofoonmuziek.
II.05 Gramofoonmuziek.
ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
FEUILLETON.
pot du
hoekec
is wer*
er veel
g jeü
litzaga
en fiun noodlot
Naar het Amerikaansch van
Morgan S* Roscuc
Kik* beo0n ze, dit is een vreese-
liiw JL etienis' Je moet het me niet kwa-
het nen vroe£ om te komen en
beette' ftn.™3?ven a's *k genoodzaakt ben 'n
tot S 1 tvr" te ziJn- Ik weet haast niet
noodi» e Wenden moet. Ik heb iemand
daarom k!'acht en moed te geven,
zou, Mijn ll 4 er °P m dat jij komen
zelf. z'e J w» 18 200 ongeveer buiten zich-
dollars in !i- had zoowat honderdduizend
kele f» - kIeine brandkast. Hg heeft en-
hij hadrist i atieve fondsen of zooiets en
zooieis van j, broodnoodljr voor dekking of
ZOU het wf aard' Nu hiJ het kwijt is, al
tanblniil, „?aar 'lelijk ifln, is hij bijna
beid. Hij t opwinding en zenuwachtig-
- Lil»?1dat hiJ geruïneerd is, Terry!
niet zjjnt weUfd' Louise- 200 erg kan het toch
Je het zeker? Hij moet toch
boudentot6^!? om het hoofd boven water te'
Schenk? geld terug is^Hoe zit het met
ijzeren
in. Eef
do plA
e kracht
zicht an?!fiiUdde bedroefd het hoofd, haar ge-
oiigBUe en
Ik h'h' en verdrietig-
r- zei.zee__Van die dingen niet veel verstand,
zijn. datZ faaf bij schijnt van meening te
niet... westand wanhopig is. Ik weet
vrouwestém f.nh u"1?' v0m dcn rc>eP van een
Totn c[n]kf a t .bet huis te beantwoorden.
Ze zyn arm.
moet gaan, Terry. Vergeef me. En
luister. Ik zou graag willen dat je bleef lun
chen. Mrjn tante komt met den trein van twee
uur. Als ze er is, rijdt ik haar naar de stad om
een boodschap voor mijn vader te doen. Ik zou
het prettig vinden als je met me naar de stad
terugreed, dan kan ik je vertellen wat er te
vertellen is. Nu gaat dat slecht. Maar het feit
alleen dat je hier bent, helpt me meer dan je
weet. O ja, er is hier een detective, die met
je wilde praten. Ik heb hem gezegd, dat je
vandaag over zou komen en hij wacht op je in
de bibliotheek. Ga naar hem toe en vertel hem
alles wat je weet.
Met een glimlach tot afscheid, onbewust
pathetisch in haar pogjng om dapper te zgn
liet ze hem alleen en haastte zich naar het huis.
O'Malley vond een detective van het New
Yorksche hoofdbureau in de bibliotheek heen
en weer loopen. Hij stelde zich voor en vertelde
den politieman alles wat hg van den inbraak
Zondagnacht wist. Toen hij ermee klaar was,
knikte de detective en bedankte hem.
Bent u zelf al tot eenige gevolgtrekking
gekomen, mr. O'Malley? vroeg hy eens
klaps.
O'Malley dacht even na.
Tot niets positiefs, gaf hg ten antwoord
en buitendien zou ik liever niets zeggen.
De man grinnikte.
U denkt dat het licht dat u zag en die
geluiden misschien het gevolg van uw val
waren, toen u tegen dien stoel in de hall op
botste? vroeg hij.
O'Malley schudde het hoofd, eveneens met
een grijnslach.
En u zag niemand beneden in de gang,
toen u de trap afkwam hè? vervolgde de
politiebeambte.
Niets gezien en niets gehoord was het
bescheid.
Mooi, dank u zeer mijnheer.
Toen de gong luidde voor de lunch, kwam
Louise naar de bibliotheek, waar O'Malley zich
geïnstalleerd had. De detective was verdwe
nen en ze zag hoe haar gast de afmetingen van
het vertrek bestudeerde; hg liep, verdiept in
zijn waarnemingen, den afstand van de hall tot
de brandkast en van de brandkast naar het
venster. Hg had iedere bgzonderheid van de in
braak van Zondagnacht, voor zoover hy daar
van getuige was geweest, goed in zijn geheu
gen gegrift en zijn levendige herinnering en in
tuïtie hadden tot een ontstellende conclusie
geleid.
Even voor hg dien nacht de bibliotheek bin
nenging, had hij een gefluister gehoord. Het
was van den anderen kant der bibliotheekdeur
gekomen en binnen enkele seconden gevolgd
door een slag en een zwaren val. Deze hadden
meer van veraf geklonken, bijna van het einde
v.m het vertrek, dus van ergens tusschen de
brandkast en het venster een afstand van
een meter of negen. Zeker was het lichtschgnsel
liit die richting gekomen. Toen, bijna zonder
een seconde tusschenpoos, was hg de biblio
theek binnengestormd om tegen Schenk op te
botsen, geen halve meter van de deur af!
De conclusie lag voor de hand. Iemand had
een harde klap of stoot gegeven. Aan het eind
van de bibliotheek was iemand neergevallen.
Dat wilde dus zeggen dat er drie personen in
het vertrek waren geweest, toen hg binnen
kwam en niet twee. Vermoedelgk waren de
andere twee allebei mannen geweest en waren
zg door de openslaande deur gevlucht, terwijl
hij met Schenk worstelde. En het was Schenk,
van wien dat onverstaanbaar gefluister af
komstig was geweest.
O'Malley was overtuigd, dat hg voldoende
bewgs had om Schenk te verdenken meer van
de gebeurtenissen van dien nacht te weten dan
hg had verteld. De aanvechting om zgn ont
dekking aan Louise mee te deelen werd Hem
haast te machtig. Haar bezorgd, verdrietig ge
zicht toen ze binnenkwam, hield hem hiervan
terug.
Ohester voelde zich niet in staat zijn kamer
:e verlaten, zoodat Louise en O'Malley alleen
waren bij ie lunch. Maar door de aanwezigheid
van bedienden waren ze gedwongen zich tot
een oppervlakkige conversatie te beperken en
de inbraak angstvallig buiten hun gesprek te
houden.
Ze zaten nog aan tafel toen Chesters zuster
arriveerde. Haar nicht nam haar mee naar
boven en bleef daar, ook toen een van de be
dienden even na twee uur een kleine twoseater
voor de deur reed. Pas een half uur later "kwam
Louise beneden en deelde O'Malley mee dat ze
klaar was om te vertrekken.
Het eerste gedeelte van den rit naar de stad
voerde hen langs goede wegen, waar byna
geen verkeer was. Toen ze het dorp achter zich
hadden, nam hg het stuurrad en kwam Louis
naast hem zitten.
Terry, begon ze al gauw, ik ben in een af
schuwelijke positie. Ik weet niet wat ik doen
moet. En ik heb je raad noodig. Ik ga je iets
vertellen, waar ik nog nooit met iemand anders
over heb gesproken. Ik moet het wel, het is
niet gemakkelgk, dat begryp je zeker?
O'Malley knikte.
Begin maar Louise. Alles wat je me ver
telt is veilig bg me zoolang als je wenscht dat
ik het voor me houd.
Louise staarde met nietsziende oogen voor
zich uit; ze merkte zelfs niet dat een losge
waaide lok haar fgn gelaat streelde. Na een
oogenblik zuchtte ze diep en wendde zich weer
naar hem toe.
Zie je, hernam ze, eens heb ik heel veel
van een man gehouden, Terry. Hy beteekende
alles voor me. En hij liet me in den steek.
Louise! Dat kan ik eenvoudig niet ge-
looven.
Toch is het zoo, bevestigde ze toonloos.
Hg had natuurlgk een reden. In mg'n oogen
moet die voldoende zgn geweest. Maar ik...
Ze zweeg abrupt en keerde zich van hem af.
Zijn vader was een speculant, ging ze na
enkele oogenblikken verder. Hg stond in zake
lijke relatie met mg'n vader; ze waren goede
kennissen. Toen verloor de vader van den man
van wien ik hield plotseling alles; hy ging
failliet en stierf een paar dagen later aan een
hartverlamming het gevolg van de emoties
die hg had doorstaan. Er liepen geruchten dat
mgn vader en twee andere zakenlui hem bedro
gen en geruïneerd hadden om zichzelf te ver-
ryken,
Louise zuchtte. Vermoedeiyk waren die
geruchten overdreven, vervolgde ze, maar een
grond van waarheid was er ongetwgfeld in. En
het was misschien vanzelfsprekend dat zijn
zoon onze verloving verbrak. Sedert dien heb
ik hem niet weergezien, maar hg is nu zelf een
man van beteekenis en invloed in Wall Street,
Terry, vader houdt bg hoog en laag vol dat hij
méér weet van deze inbraak; dat hg op de
hoogte was van de hachelijke positie waarin
mgn vader verkeert en op het juiste 'moment
heeft toegeslagen om wraak te nemen. Vader
heeft natuurlgk geen bewgs, maar hy is er
absoluut van overtuigd. De kwestie is dat
vader dat geld noodig had om voldoende dek
king te geven. Zonder dat is hg practisch ge
sproken verloren, zegt hy.
Waarom denkt je vader...
Hg moet, voor het gelukken van een trans
actie bepaalde fondsen hebben en hij heeft ont
dekt dat myn dat die man ze heeft opge
kocht. En Terry, het was zoo'n eigenaardige
inbraak. De man die de brandkast opende wist
dat de effecten zich daarin bevonden. En hg
had de combinatie van het slot.
Kende kende die man die dan
Vader zegt dat hy niet begrgpt hoe hg er
aan gekomen is, tenzij iemand hier in huis het
hem verraden heeft. Maar zoover hy weet was
de combinatie aan niemand bekend. Je weet
dat hy het de politie vertelde toen wy Maan
dagmorgen allen ondervraagd werden. O Terry,
ik ben doodsbang dat mgn vader de hand aan
zichzelf zal slaan. Je hebt gewoon geen idee in
wat voor toestand hg verkeert.
Toch snap ik niet hoe iemand de combina
tie aan dien man kan hebben meegedeeld, hield
O'Malley aan.
In ieder geval moet iemand er achter zijn
gekomen.
Haar zelfbeheersching liet haar opeens in
den steek. Ze stak met een smeekend gebaar
haar hand naar hem uit.
(Wordt vervolgd.)
