Vermaakt Charlie
alleen denmannen?
Wij lazen voor U
EMI DE
rJ
iten
Radioprogramma
DRIE MANNEN
en flun noodlot
m
DOOR
edqar rice
burrouqhs
91. .niet zelfgenoegzamer zgn, dan zg er uit ziet, stemgeluid nog iets uitgezet. Zijn woorden be- trok. Het was duidelijk, dat de mensen sym-
Tarzan en Valthor werden onder zware be- zie eens hoe zij zich aanstelt. De arme vrouw reikten de oren van Menofra. Haar gezicht pathie voelden voor Valthor. Tarzan echter
waking naar de kop van de wachtende stoet wil op een koningin lgken. Let op haar hou-
gebracht, die hen naar de arena zou voeren, ding en haar kroon. Zij draagt de kroon zelfs
Op een van de olifanten, potsierlijk opgedirkt, in de arena - en heeft hem achterste voren
zat Menofra. Valthor zag haar en begon luid op! Het is om je dood te lachen". Valthor had
te lachen. „Kijk haar eens!" riep hij, „z\j kan niet zacht gesproken, integendeel, hij had zijn
werd rood van boosheid. Zij nam de kroon van
haar hoofd en zette die op de zitplaats naast
zich. Daarna gaf zij met een stem, die beefde
van woede, het bevel tot het vertrek. Er werd
niet gejuicht toen de stoet langs het volk
was een vreemdeling. Het eenige, waarom hij
hen interesseerde was, dat hij hun enkele mi
nuten van spanning en opwinding zou geven,
voordat hij in de arena egdood werd.
«I
ien.1 BELGISCHE TUINDERS OPSTANDIG
vani
„De Boei-", het orgaan van den Belgischen
Boerenbond, is, aldus het Hsb. slechts zeer
matig te spreken over de handelsovereen-
ntcvJi k°mst met ons land.
fragt Vroeger was de agitatie tegen het ac-
coord steeds het felst, als onderhandelin-
erts i: gcn over verlenging werden gevoerd. Doch
nu begint de Boerenbond zijn actie kort na-
dat de overeenkomts weer voor een jaar is
int| verlengd. Met koeien van letters heeft hij
boven zijn artikel geschreven: „De Belgisch
ge- ftederlandsche handelsovereenkomst moet
hel onmiddellijk grondig worden gewijzigd: „dat
is een levenseisch voor onzen tuinbouw".
Saksi-
is toe-
ooveel
wape-
oor de
gra!
was
..scepi
op dei
>en tel
1 eenu
ïen p
Luiting1
„De verantwoordlijke kringen moeten he
en die: leffen, aldus „De Boer", dat zulk een toe
stand niet langer duldbaar en draaglijk is:
hij is een krenking van het levensrecht van
ome Belgische tuiniers".
koning:
aast i
zelfs o:
:ele halb
cf;
atst.
id, kam
heen. H?
;mcntcn
Hen wo:
Op onmiddellijke wijziging wordt
aangedrongen, omdat jaar op jaar,
sinds het begin van de crisis, „tij
dens het groenteseizocn aan dui
zenden Vlaamsche tuiniers een on
berekenbare schade wordt berok
kend", doordat de Nedcrlandsche
tuinders den Belgischen voortbren
gers „op de eigen markt een niet
uit te houden concun-entie aandoen,
dank zij rechtstreekschen en on-
rechtstreekschen steun dien zij van
wege regeeringsinstanties genieten"
e°d(Sr' EET EERSTE „DICTATUUR-MINISTERIE"
lalliesM
n 20-#
snijbooa
100
023,
Het Volk (s.d.a.p.) schrijft:
In „Volk en Vaderland" van 2S Juli geeft
de Heer Mussert in eigen persoon zijn oor
deel over het kabinet-Co lijn, dat in hel Par
lement zoo spoedig zijn politieken dood
jvond.
De heer Mussert beoordeelt dit kabinet
jsldus:
„Het bijzondere is dus, dat in 1939
is samengesteld het eerste anti-par
lementaire ministerie. Er is even
min sprake van, dat de meerder
heid van 't Nederlandsche volk dit
ministerie zou verkiezen. Dit minis
terie berust dus noch op de meer
derheid in het parlement, noch op
de meerderheid van het Nederland
sche volk. Dit is het eerste dicta
tuur-ministerie".
95 dJ
r
sr>oo,
jboonent®
Het ligt geheel in de lijn, dat dus de fas
cistische dictatuur-aanbidders deze tegen
grove - den wil der volksmeerderheid tot stand ge-
nheiiwtf komen regeering steunden en dat de N.S.B.
ntjes u Kamerleden vóór de regeering stemden.
131^Voor de regeering van Colijn, den man, die
k? aan dag in de nationaal-socialistische
Uit de Pers van heden
pers is afgeschilderd als een oud afgetakeld
en onbekwaam politiek leider.
De N.S.B. had van de regeering Colijn
groot verwachtingen voor haar groei-moge-
lijkheid. En zij zegt dat ook ronduit:
„Een nieuw hoofdstuk begint: Dr.
Colijn als dictator. Hoel ang? Daar
behoeven wij ons geen zorg over te
maken. De zaken verwikkelen zich
logisch. De heeren hebben het par
loment door hun optreden tegen de
N.S.B. meer en meer tot een aan
fluiting gemaakt en nu is het op zij
gezet. We beginnen op te schieten."
Do juichkreten over het op zij gezette
parlement kunnen de N.S.B.-ers na de val
der vijfde regecring-Colijn wel staken.
Het „nieuwe hoofdstuk" zal niet afge
schreven worden, omdat de meerderheid
van het parlement er tijdig een streep onder
heeft gezet, zoo besluit het Volk.
GEEN MANOEUVRES IN 1939.
Uit de Maasbode (r.k.):
In de maand September zullen in
Nederland geen manoeuvres gehou
den worden. Dit feit nu is ons vol
komen onbegrijpelijk!
Iedereen is het er roerend over eens, dat
de geoefendheid van 14 Van onze 15 lich
tingen nagenoeg alles te wenschen overlaat,
hegeen te wijten is aan den gelukkig ver
dwenen eersten oefentijd van 5% maand en
den nog erger eersten oefentijd van iy2
maand voor de voorgeoefenden.
Men zal toch moeilijk kunnen beweren,
dat internationaal de politieke hemel zoo
danig verhelderd is, dat er van gevaar geen
sprake meer is. Het doorloopend handhaven
van onze grensbeveiliging geheel juist
overigens - zou daarmed wel volmaakt in
tegenspraak zijn.
ROUW OP VLIEGFEEST
Te Frankfurt a.d. Main zijn vliegfeesten
gehouden, waaraan vliegers uit 14 landen
deelnamen en welke door 150.000 toeschou
wers werden bijgewoond.
Bij de internationalen vliegwedstrijd de
den zich twee ongelukken voor. De vlieger
Taxis kwam om het leven doordat zijn
toestel per ongeluk met den grond in aan
raking kwam. terwijl een voorbijganger die
door een vliegtuig dat een noodlanding
moest maken, gegrepen werd, verwondin
gen opliep, waaraan hij is bezweken.
In Amerika keurt de jeugd films.
Er bestaat sinds vier jaren in New York
een organisatie van meisjes en jongens, die
zich tot taak hebben gesteld, films te be-
oordeelcn en op grond van hun conclusies
aan te bevelen. Deze organisatie begon als
de z.g. Vier Sterren Club en was een onder
deel van een algemeene jeugdvereeniging.
De club is thans uitgegroeid tot de Young
Reviewers of the National Board of Review,
ofwel de jonge keurders van de nationale
keuringscommissie.
Tot de „Y'oung Reviewers" kunnen, jon
gens en meisjes van acht tot veertien jaar
toetreden en de jeugdige keurders worden
gcrecruteerd op scholen, in jeugdbibliothe
ken, op speelplaatsen etc. De gemiddelde
leeftijd is dertien en een half jaar. Op grond
van gegevens, door deze jeugdige keurders
en keurstors bijeengezameld, heeft men kun
nen vaststellen dat ook voor Amerikaan-
sche kinderen de stelregel geldt, welke men
reeds in Engeland heeft kunnen vaststellen
en wel, dat meisjes bij voorkeur realistische
films zien, in het volle leven spelend en
jongens avontuurlijke films prefcreeren.
Jonge kinderen hebben een afkeer van lief
desscènes, oudere vinden zo vervelend en
belachelijk. De „Young Reviewers" vormen
heden ten dage een organisatie, welke over
heel het land verbreid is. Aan de door hen
verzamelde gegevens wordt door bioscoop
exploitanten bijzondere waarde gehecht. Ze
CHARLIE CHAPLLY IN BURGER.
richten er hun programma's naar in. Deze
gegevens toonen aan, dat 62 pCt. der meisjes
en 65 pCt. der jongens minstens eenmaal in
de week naar een bioscoop gaat. Jongens in
teresseeren zich behalve voor avonturenfilms
voor komische films, terwijl deze laatste
voor de meisjes pas in de zevende plaats in
aanmerking komen. Deze minachting voor
komische films zet zich op lateren leeftijd
voort.
Het is bekend, dat over liet alge
meen de vrouwelijke filmliefhebbers-
weinig voor de films van Charley -
Chaplin, Laurel en Hardy etc. voe
len, er meestal het komische niet
van inzien. Chaplin en de twee ge
noemde komieken zijn evenals cow
boys en soortgelijke filmhelden bij
uitstek „mannelijk vermaak".
Ouders lellen niet mee
De meerderheid van de meisjes bepaalt
haar voorliefde voor een bepaalde film,
aldus de Msb. aan de hand van een waar
deering van de rolbezetting. Hierin ligt cri
terium nummer een, dan volgt het oordeel
van de krant. Bij de jongens bleek dit juist
omgekeerd. Beide categorieën bleken inmid
dels gemeen te hebben, dat een aanbeveling
van de zijde der ouders pas in de laatste
plaats doorslaggevend was.
De meisjes denken bij het bepalen van de
manier, waarop een vrijen middag kan wor
den doorgebracht, in overgroote meerder
heid in de eerste plaats aan den bioscoop.
De helft van de jongens stelde sport num
mer een, den bioscoop nummer twee.
De gegevens werden bijeengebracht, door
dat de „Young Reviewers" zooveel mogelijk
kinderen in hun omgeving ondervroegen.
Ze behooren tot allerlei rangen en standen
zoodat de bovengenoemde uitkomsten als
maatgevend voor het kind in het algemeen
kunnen worden beschouwd. Leiders van
jcugdvereenigingen, die wellicht op dit ge
bied reeds ervaringen hebben opgedaan,
hebben mogelijk iets aan deze Amerikaan-
sche proefneming, die elk jaar op grooter
schaal wordt voortgezet.
De „Young Reviewers", die dus niet alleen
films keuren, maar tevens enquêtes instel
len, kiezen ook een serie „beste films" van
't jaar. Voor dit seizoen werd „Boys Town"
aangewezen, de film met Mickey Rooney,
die ook hier te lande zooveel succes heeft
gehad. Tot de reeks beste behoort verder
„The Hurricane", „Drums" en „Love finds
Andy Hardy".
Piloten pikken hun voedsel op
Twee jeugdige vliegers de gebroeders
Moody te Springfield (Illinois), willen
trachten 't duurrecord voorl ichte vliegtui
gen dat op 218 uur staat, te verbeteren. Zij
bevinden, zich thans reeds 170 uur in de
lucht. Zij voorzien zich van levensmidde
len door middel van een kaord, voorzien van
een haak, waarmede zij pakjes op een
vrachtauto bemachtigen.
WOENSDAG 2 AUGUSTUS 1939
Hilversum I, 1875 en 414.4 ra.
VARA-Uitzending. 10.00—10.20 v.m. en 7.30
—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Ca. 8.15 Berichten).
9.30 Causerie „Onze keuken".
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Berichten.
12.17 Orgelspel en zang.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.151.45 en 2.00 Esmeralda.
2.20 Gramofoonmuziek.
3.00 VARA-orkest (opn.).
3.30 Zang en piano.
4.00 Voor de kinderen.
4.30 Gramofoonmuziek.
5.30 VARA-orkest (opn.).
6.15 Gramofoonmuziek.
6.28 Berichten.
6.306.55 Esmeralda en solist.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Causerie „Van streven en strijden".
7.30 Cyclus „Óns werk en ons Geloof".
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.05 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.17 Causerie „De VARA-Zomerprijsvraag".
8.20 Gramofoonmuziek.
9.00 R.E.T.-Mannenkoor en solisten.
9.20 Declamatie.
9.40 Vervolg concert.
10.00 Berichten ANP.
10.10 Causerie en toch ben ik van meening,
dat..."
10.20 VARA-orkest (opn.).
II.00 Esmeralda en solist.
11.2012.00 Dansmuziek (gr.pl.).
Hilversum H. 301.5 m.
NCKV-üitzending. 6.30—7.30 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek.
(9.309.45 Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Zang.
11.15 Ensemble v. d. Horst. (12.0(1—12.15
Berichten)
I.00 Het kinderkoor „De kleine harp" met
pianobegeleiding en gramofoonmuziek.
2.00 Christ. lectuur.
2.30 Reportage.
*.00 Gramofoonmuizek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de jegud.
5.45 Orgelspel, berichten.
6.30 Taalles en causerie over het binnenaan-
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.157.55 De Protestantsche Christ. Harmonie
„Jubal".
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Bericht.
8.15 NCRV orkest. (9.00—9.30 Causerie „We
reldbond tot het bevorderen van Interna
tionale Vriendschap door de Kerken").
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
II.05 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
FEUILLETON.
essen H
a'is
-
1 ruiven 1'
10, kropj
lM?
0.50—1»
-0.12. rah
selderie I
>onen !M
i, tuinM
ien VfW
1»*
21.
vette
Naar het Amerikaansch van
Morgan S, Roscue
Maar Chester had niet alleen gestaan
dat bedrog! Er waren, volgens Louise,
J twee anderen. Een van deze was een
«ere Bindles, de ander was Schenk. En
Barret uit wraak Chester had geplun-
180. r
er K*.
330
24—31.
-25, 30*
i
raiwn v
dit0
me 1 -
neP
1,60;
A L'
zou zich niet tot dezen alleen be-
Jkn; hij zou zijn vergelding ook tot de
Jderen uitstrekken. Vroeg of laat zouden
lS-> nt^es of Schenk ook aan de beurt komen
beide.
Als er daarom met een van deze twee
U®fn iets gebeurde, zou het blijken dat
theorie-Barret juist was. Maar er zou
t, ter één manier zijn om Barrets connectie
[t een dergelijken aanval vast te stellen,
was: tegenwoordig te zijn als het offen-
zou plaats hebben, of het berooving was
een aanslag op hun leven. Barret zou
o 5fl. 11 dergelijke onderneming zeker niet aan
l i ander opdragen, uit vrees voor afpersing
'hia. Als hij het deed, zou hij het zelf
ui uh'd |pPPei1- En hij zor het ongetwijfeld
nipri 41-HV j^ohts doen. Daarom moest hg Barret in
i A,ltj 00S houden, 's avonds, want hij kon de
hnrichc s wet niet te8elijk schaduwen. O'Mal-
10- EigcnlP ^asten volle bewust dat zijn theo-
(IrielinfCprïJf8^ fantasti3ch mocht heeten, gezien
50: pomtie in de zakenwereld. Maar de
170 600 Kir ,vn_ (!en brief was óók fantastisch en
"A'fc heel wat vreemde dingen in het
LiSfc vooraanstaande lieden
Kg. i"00' C °°gcnblik ging hg aan zijn bu-
.90.
reau zitten om eenige, reeds lang uitgestelde
brieven te beantwoorden. Daarna maakte hg
een wandeling, lunchte en begaf zich naar de
stad om een paar boodschappen te doen. Hij
din erde dien avond vroeg en bij het invallen
van de duisternis was hij langs Rïversiöe
Drive aan het slenteren, aan den kant tegen
over het flatgebouw, waar Barret woonde.
Het schemerde nog, toen hij zoo gelukkig
was om Barret in een taxi te zien aankomen
en de straat oversteken. Hij keek de forsche
gestalte na, toen deze de hall binnentrad en
verdween. En hij wachtte met de heimelijke
hoop, dat, als de financier weer te voorschijn
kwam, hij iets interessants beleven zou.
Ergens achter in O'Malley's hoofd was een
andere hoop, die hij maar half in zijn bewust
zijn liet doordringen. Het was altijd mogelijk
dat Claude Hurit naar binnen zou gaan of naar
buiten komen. Misschien kwam ze wel naar
bu ten en zou ze de straat oversteken, juist
waar hij stond! Bij deze gedachte schrok hij
van zichzelf en liep van louter schaamte naar
de donkerste plek in de nabijheid. Hij bespion-
neerde haar huis
Maar na een oogenblik richtte hij het hoofd
weer hoog op. Als hij het ter wille van zich
zelf gedaan had, dan zou het niet te veront
schuldigen zijn, in haar oogen en in zijn eigen.
Doch wat zij ook mocht denken, voor zichzelf
voelde hij zich verantwoord, want hij deed het
voor Louise. En als dat geld niet werd terug
gevonden, zou er maar een bedroefd klein
beetje voor haar overblgven om van te leven.
Hij wachte eenige uren en begaf zich dich
ter naar het flatgebouw, naarmate het don
kerder werd. En op het laatst werd zijn ge
duld beloond door het verschijnen van een be
kende gestalte. Maar het was noch miss Hunt
noch Barret.
Een man kwam het gebouw uit en bleef
enkele oogenblikken op het trottoir staan,
naar rechts en links kijkend en toen naar de
rivier. O'Malley herkende hem als den jonge
man, die dien avond met miss Hunt in het
stille restaurant gedineerd had. Uit louter
nieuwsgierigheid nam hg hem een moment op.
De jongeman, dien Claudia Hunt, zooals O'Mal
ley zich herinnerde, Julian had genoemd, stond
op het trottoir een paar lichtbruine handschoe
nen aan te trekken. Toen hij daarmee klaar
was, maakte hij een snelle beweging in O'Mal
ley's richting. Het was een vlug wenden van
het hoofd en een gebaar van de hand, te ken
nen gevend, dat O'Malley zich bij hem moest
voegen of hem achterop komen.
O'Malley was half verborgen achter een
boom. Er was geen straatlantaarn in de
buurt. En hoewel hg eerst dacht dat de be
weging voor hem bedoeld was, bracht een
oogenblik van nadenken hem tot de overtui
ging dat Julian hém, nadat hij uit de hel ver
lichte hall was gekomen, niet gezien kon heb
ben. Evenmin was het waarschijnlijk dat de
jongeman zoo hij hem al gezien had, hem op
zoo'n familaire manier gewenkt zou hebben.
O'Malley keek snel om zich heen. Even voor
hem was een man juist van een bank opge
staan en liep nu in de richting die Julian had
aangewezen. De nieuwsgierigheid van den
jongen Ier was door deze met zorg overwogen
manoeuvres gewekt en hg begaf zich lang
zaam denzelfden kant uit, wel oppassend en
behoorlijken afstand te bewaren.
De man die op de bank had gezeten sloeg
naar rechts af, zodat zijn pad en dat van Julian
moesten samenkomen. O'Malley vertraagde
zgn pas nog meer. Ever later stak de man
vóór hem den weg over en ging op het trot
toir loopen met Julian iets voor hem uit.
Zoo gingen ze een poosje voort tot ze aan
een hoek kwamen, met O'Malley in de ach
terhoede. Julian draaide rechtsaf en verdween
in de zijstraat. De man achter hem deed het
zelfde. En weldra had O'Malley eveneens den
hoek beieikt, stak over en hield de andere
zijde van de straat. Daar slenterde hij voort
en bleef toen staan, alsof hij een huisnummer
zocht. Een korten blik over zijn schouder deed
hem zien dat Julian en diens metgezel aan den
overkant van de straat fluisterend een gesprek
voerden.
O'Malley liep langzaam voort en nam, om
geen argwaan te wekken, ieder huis, dat hg
passeerde, aandachtig op. Toen zag hg ter
sluiks dat Julian teruggekeerd was naar Ri-
verside Drive en een taxi wenkte. De ander
liep snel in de richting van O'Malley, maar
aan de andere zijde van de 9traat.
Zijn pas zooveel versnellend, dat hij den
volgenden hoek vóór den man bereiken moest,
liep O'Malley vlug dezelfden kant uit. Hij
kwam aan den hoek, keerde zich met een
scherpe draad naar rechts en stak de straat
over, juist toen de man, dien Julian gewenkt
had, onder het schijnsel van een lantaarn
kwam.
Waarschijnlijk had hg O'Malley niet opge
merkt, want hij liep voorbij zonder naar den
Ier te kijken. Maar de laatste was zóó ge
schrokken dat hij, na een korten blik, het hoofd
afwendde. Het was de man zonder hoed, de
man met de geblesseerde wang, die uit Bar-
rets kantoorgebouw was komen loopen en het
meisje gevolgd had en die later O'Malley had
aangevallen.
Geschrokken, verbaasd ter wille van het
meisje ging O'Malley terug naar het flatge
bouw en betrok zijn wacht weer, zich afvra
gend welk aandeel Julian in de zaak had. Tot
na middernacht bleef hg op zijn post, maar
niemand anders, dien hij kende, kwam naar
buiten. En eindelijk keerde hij naar huis terug.
Hg had tenminste iets ontdekt dat hem stof
tot nadenken verschafte.
HOOFDSTUK XI.
Het huis van Bindles.
O'Malley was in de eerste uren van den
morgen thuisgekomen en toen het aardige,
keurige dienstmeisje, waarmee miss Hippy
de oogen van haar huurders streelde, aan zijn
deur klopte met zijn ontbijt, was hij nog va9t
in slaap. In antwoord op haar kloppen sprong
hg uit bedi schoot in zijn pantoffers en opende
de deur.
Hg nam een bad, nuttigde zijn ontbgt en
kleedde zich snel aan. Toen verliet hg het huls
en begaf zich naar de weinig-aanzienlijke wo
ning van mr. Julius Schmidt.
Het kleinr meisje met de vlechten liet hem
weer bij den dikken man binnen. Hij wenschte
Schmidt op vriendelijken toon goeden morgen
en keek hem onderzoekend aan, want zijn gast
heer had hem het hoofd toegewend toen hij
binnenkwam en nam hem nu met zijn diepge
zonken kleine oogen op.
Goeden morgen, beantwoordde de dikzak
eindelijk zijn groet. U komt voor dien brief?
Natuurlijk, verklaarde O'Malley een tikje
kortaf. Hij werd wel een beetje onrustig onder
dat langzame monsterende kijken.
Ach zoo, Schmidt verviel weer in stil
zwijgen.
Succes gehad? informeerde O'Malley.
Kon u er een touw aan vast knoopen?
Schmidt knikte.
Het was niet zoo moeilijk, mr. O'Malley.
Maar om de boodschap uit te leggen dat
zal minder gemakkelijk zijn, hè?
.'ivxalley kwam een stap naderbg.
Wat bedoelt u? vroeg hij.
De geweldige Schmidt haa:de het afschrift
en een aangehecht vel papier uit een la en
kee1- toen weer op.
Ik zal het u laten zien bromde hij.
Het was gemakkelijk voor mij.
Hg spreidde de papieren voor zich uit.
O'Malley boug zich naar voren en zag dat
Schmidt de copie van den brief opnieuw over
geschreven had, in keurigp drukletters. Maar
in dit tweede afschrift waren verscheidene
letters onderstreept.
"Ziet u, legde Schmidt uit, wijzend met
een enormen. met inkt besmeurden vinger,
de laatste letter van het eerste woord dient
om ons op een dwaalspoor te brengen. Maar
daarna is alles duidelgk. De sleutel bestaat
hierin, dat we de eerste letter van het tweede
woord, de tweede van het derde woord, de
de-de van het vierde woord, de eerste van het
vijfde moeten hebben enzo< voort. Ziet u
(•pöiocuda jpj.0A\)
