HERFSTHERAUTEN
In een vischnet verschalkt!
Is het Zwakke Geslacht Zwak
Bij - den - tijd
Het is geen man
Die niet rooken kan
Een coquet
mutsje
Drie geestige hoedensnufjes
Zaterdag 12 Augustus 1939Vi&ffle blad
Van pootige boerendeernen en
verfijnde heertjes
Een vergelijking
Wie zich de mindere voelt en daarin be-
ïust, plukt steeds gretig van de "enkele goe
de vruchten, welke deze instelling mee
brengt; daarom laten we vader den zwaar-
sten koffer dragen, daarom zijn ramen die
Jdemmen cn potjes met moeilijke deksels
voor de sterke mannenhand, daarom blijft
<le zwakke helft bibberend onder de dekens
als de man op inspectie moet naar muizen
en vermeende inbrekers!
Al dringen de wijsheid en de ervaring
,van jaren ons deze betiteling op, daarom mo
gen we ons er toch wel eens op bezinnen:
zijn we werkelijk het zwakke geslacht? zoo
.vraagt Dra Sis Heystcr in de N.R.Ct,
Boerendeernen en vulpenridders
Denkt u niet, dat een pootige boe
rendeern, die dagelijks zware em
mers hanteert en beurt en sjouwt,
als de beste, beter zou pareeren
voor het aanbeeld dan een kantoor
klerk, die nooit zwaarder helt dan
zijn vulpen? Zou een ziekenverpleeg
ster, die dagelijks zieken van aller
lei formaat verbedt, geen goed fi
guur slaan tegenover veel verfijnde
heeren der schepping, als het b.v.
eens om een sjouwersbaantje ging?
De Japansche en de Europeesche
vrouw.
In het eene beroep worden grootere spier
ballen ontwikkeld dan in het andere; waar
niet mee gezegd is dat de vrouw te zwak
zou zijn voor de dingen die ze meestal niet
doet. Waarom presteert de Japansche vrouw
physiek minder dan haar Europeesche zus
ter? Niet omdat ze met een zwakkere con
stitutie ter wereld komt, maar omdat ze in
liet dagelijksch leven zoo weinig te doen
heeft, dat ze geen gelegenheid krijgt, door
oefening kracht te ontwikkelen. Als ze in
eens voor een taak gesteld wordt, zal ze er
dus ook niet over kunnen beschikken.
Geestelijk zwakker?
En geestelijk? Zijn we daar dan misschien
veel zwakker? Werkelijke prestaties op het
gebied der techniek, wetenschap of kunst
staan toch meerendeels op naam van den
man. Zekermaar geven we ons er re
kenschap van, dat prestaties die inderdaad
iets oin het lijf hebben niet dik gezaaid lig
gen; dat de werkende vrouw in aantal nog
zeer ver achterstaat bij den man en daar
door kleiner kans maakt om op te vallen;
dat voor een wetenschappelijke prestatie
zelfvertrouwen een zeer gewichtige factor is
en dat de opvoeding en de omgeving van
de vrouw aan dit zelfvertrouwen niet mee
werken; dat tenslotte niemand na zal gaan,
hoeveel goede en vruchtbare ideeën er in
vrouwenhoofden zijn geboren, waarvan de
nian als echtgenoot of vriend profiteerde,
bij het werk dat op zijn naam staat. Er is
wel eens een enkele nederige en dankbare
nian, die zooiets bekent!
Zijn we te emotioneel?
Er zijn ook' sterke mannen, die het goed
met ons ineenen en op grond daarvan l>e-
»,ze zouden best tot dezelfde geeste-
r»? plx's,at'es in staat zijn als wij, als ze
nctt maar echt voor de stof interesseerden,
niaar dat kunnen ze niet, daar zijn ze veel
e puiotioneel voor."
Het moet me even van het hart,
dat de eigenschappen, welke in de
praktijk onder onze emotionaliteit
worden verstaan, nl.: vreesachtig
heid, lafheid, prikkelbaarheid, wis
pelturigheid, onverstandige week
heid, gebrek aan logica, enz. enz.
CI» waarvan wc moeten toegeven,
dat een groot deel der vrouwen er
inderdaad draagsters van zijn, toch
met zonder meer de conclusie wetti-
ffen, dat deze inslag tot het wezen
r vrouw behoort, dat we daar als
vrouw onherroepelijk mee geboren
De vrouw wórdt zoo!
Stellig zijn de vrou
wen uit de overheer-
schende vrouwelijke
cultuur van een vroe-
geren vorm van samen
leving, verstoken ge
weest van deze eigen
schappen. Eenvoudig,
omdat zij deze emotio
naliteit niet noodig
hadden, omdat er voor
hen geen moedeloos
heid bestond, die deze
mentaliteit als reactie
uit moest lokken. Omdat we ontmoedigd
zijn, daarom zijn we emotioneel in den bo
venbedoelden zin. Alle opvoeding- en le
venservaringen tezamen hebben ons deze
ontmoediging bijgebracht en zooals ik in
den aanhef al zei: wie zich de mindere voelt
en daarin berust, plukt steeds gretig van
de enkele goede vruchten. We zijn gewend
dat we steeds tot de minderen hóoren in
kracht, dat we veel laten en weinig doen
konden omdat we maar meisjes of vrouwen
waren dan is het toch begrijpelijk dat
onze natuur zich daarnaar is gaan richten!
De vrouw is niet „emotioneel" van den be
ginne af; ze wordt het door den invloed
van de overwegend mannelijke cultuur.
Kan Pa het helpen?
Uitvoerig gaat de schrijfster dan de ver
schillen der mannel'ike en vrouwelijke psy
che na en besluit: Kan Pa het helpen dat hij
niet op commando warm kan loopen voor
Ma's nieuwen hoed, ook al is de constructie
overweldigend hij mist er waarschijnlijk
de logica voor; die alleen zou in staat zijn.
spontane belangstelling te wekken! Is het
Ma kwalijk te nemen dat ze niet kan bran
den van enthousiasme om de radio uit el
kaar te peuteren, de vordering van de nieu
we brug te bekijken enz.? Het aloude en
wijze advies, dat man en vrouw tegenover
elkaar „moeten weten te geven en te ne
men", is zoowel door het sterke als door het
zwakke geslacht logisch te aanvaarden!
klep uitloopcnde rand! Een eenvoudige ribslintgarneering
voldoet ook nu.
Voor de middagwandeling zoeken wt] het in de hoogte, zooals ons
middelste plaatje aantoont. Typische combinatie van den artistieken
baret met een paar ferme vogelveeren! Een hoedje, dat meer nèóst,
dan óp het hoofd staat! Doch wij zijn al zóóveel gewend op het punt
van hoogvliegerij, dat we dit hoofddeksel volkómen normaal vinden!
Na al dit hypermoderne gedoe iets klassieks! Iets klassieks, dat
zich echter niet te voornaam acht, om zich te vertoonen in gezelschap
van het frivole sluiertje!
Zie rechts bovenaan, de vermaarde Engelsche hoed. met zijn on
aantastbaar gedistingueorden stijl, doch waarvan het zwarte vilt nu
verlevendigd wordt donr den zilveren glans van een grijs satijnen
strik, met vele lussen, een glans, slechts éven verdoft door een laagje
ragfijne tule
Men bemerkt het: hier is voor iederen smaak een snufje!
LEONTINE.
Aan de vochtige wanden van een
mat verlichte kamer van een bene
denhuis in een der voorsteden van
Londen, hangen twaalf vitrines. De
stralen van een gloeilamp breken in
de glasplaten en teekenen fantasti
sche lichtjes op de merkwaardige
objecten van dit curiositeitenkabi
net, dat de waardevolste rookartike
len van alle landen en tijden bevat
Deze kamer herbergt wel het merkwaar
digste museum van Londen en tegelijkertijd
de grootste pijpcncollectie ter wereld. Zij be
vat niet minder dan 3500 exemplaren, die
op 10.000 pond geschat worden,
Toen de man nog niet rookte.
Vierhonderd jaar geleden kende men in
Europa geen tabak. Toen Sir Wal ter Ra-
leigh, de beroemde ontdekkingsreiziger, vier
bouten pijpen uit Amerika meebracht en
deze voor het eerst demonstreerde, brak pa
niek onder de toeschouwers uit. De brand
klok werd geluid en een moedig burger
gooide een emmer water over Sir Wal ter,
teneinde hem te blussche». In lateren tijd
werd het rooken vlug populair en ontston
den in alle landen van Europa pijpenin-
dustrieën, die alle in deze collectie verte
genwoordigd zijn. Sommige pijpen zijn nog
nieuw, de meeste zijn echter doorgerookt.
Hollandsche zeemanspij pen liggen naast
een serie mooi gesneden houten pijpen uil
Duitschland, beschilderde porceleinen uit
de Poesta, pijpen uit hertengeweien, uit het
Oostenrijksche Alpengebied en honderden
koppen uit klei. Alle beroemde persoonlijk
heden van gister en heden zijn op deze kop
pen afgebeeld: Dante Lord Kitchener, Lin
coln, Baden Powell, Dreyfuss, Shaw, enz.
enz.
Een pijp van ZVz meter lang!
Er bestaat schijnbaar geen vuurvast ma
teriaal, dat de nicnsclien niet voor de ver
vaardiging van pijpen gebruikt hebben. Men
vindt er smeedijzeren cn zilveren pijpen,
glazen pijpen, die vijftig jaar geleden in
Noord-Engcland in de mode waren, prach
tig jaden snijwerk uit Frankrijk, Goudschc
pijpen. Ken met mooi snijwerk versierde
meterlange olifantstand, uit hei bezit van
een maliaradja, is geenszins het langste
exemplaar van dit museum, dat houten,
ijzeren cn beencn 'pijpen van twee cn eer
halve meter lengte bezit. Een ivoren pijpje
ter grootte van een dasspeld is het kleinste
exemplaar. Bij de twee meter lange pijpen
vindt men een gebruiksaanwijzing. Men kan
deze gevaarten slechts liggend rooken, wan
neer de kop op den grond rust en men de
tahak met een meterlange fidibus heeft
aangestoken.
Nachthemd van rose
crêpe-georgette
Niets is veilig meer voor op mode-nieuw-
jes beluste vrouwen! Ze hebben dikke kurk
voor haar schoenzolen bemachtigd; ze dra
gen ook schoenen van touw en op alle soor
ten metaal leggen ze beslag om haar armen,
en handen, haar hals, haar ooren, en als de
mode 't wil, haar enkels mee te versieren!
Al het andere begon ook zoo te vervelen
gewone zij en. katoen, gewoon vilt of bont
voor een hoedneen, we willen wat an
dere! En we krijgen het ook! We „loerden"
al een heelen tijd op de netten van eerzame
vissehere, die ons dan ook eindelijk (de
netten!) in hun mazen verschalkt hebben...
En we maken er een muts van échte visch
net
In verschillende badplaatsen hebben een
aantal jongedames een cursus gevolgd in
het knoopen van netten.
Wij volstaan er mee, onze lezeressen te
loeren, hoe ze het net om haar hoofd moe
ten knoopen. 't Gaat in drie étappen, zooals
men ziet en 't eindresultaat is een aller
stevigst, coquet en vooral luchtig muts
je!
DAAR MOET JE VAN HOUDEN!
Keizerin Katharina de Groote hield van
bij zonder-sterke koffie. Dugclijks verbruikte
zij een pond koffie voor zich alleen, waar
van zij slechts vijf kopjes vol dronk.
EEN REUZENBABT.
Hoewel nauwkeurige cijfers over andere
rcuzenbabies ontbreken, schijnt het niet
uitgesloten, dat de op 15 December 1937 ge
boren en thans dus 20 maanden oude
Jean-Pierre Depledt uit Blendecquer bij
Saint-ömer de grootste baby ter wereld U.
Het volkomen gezonde kind weegt namelijk
2S.5 Kg. en is 93 C.M. groot. Deze abnormale
groei schijnt langzamerhand te verminde
ren, want reeds op zijn eersten verjaardag
woog Jean-Pierre reeds 22.625 Kg. Het ver
bazingwekkendst is eclitcr de ontwikkeling
van zijn voeten: hij draagt reeds maat 27
van schoen]
AARDBEIEN VOOR ONZE SCHOONHEID.
Een Engelsch schoonheidsinstituut heeft
weer iets nieuws uitge\ouden om de huid
„zacht en lenig" te houden cn dat voort»
Van een visschersman
geleerd
in de zomermaanden voordeelig is. Vóór
het naar l>ed gaan masseert men gezicht,
armen, handen en hals met nachtcrème, tot
de crème goed in de huid getrokken is. Daar
na bedekt men de huid met: aordbeienwa-
ter en laat dit er op zitten tot den volgen
den ochtend. Dit middeltje moet de poriën
zuiveren en de huid zacht houden. Wij be
twijfelen echter of iemands nachtrust er
niet dom' geschaad zal worden. Bovendien
zal de irisrilheid van lakens en sioopeu
er ook niet op vooruit gaan.
Wij zoeken 't nog steeds in de hoogte!
EEN VORIGE MAAL KONDEN WIJ REEDS IETS VER
TELLEN OVER DE NIEUWE IIERFSTMANTELS; THANS
VRAGEN EEN PAAR VOORLOOPKRS VAN DE NAJAARSHOE
DENMODE ONZE AANDACHT! ALGEHEELE ZEKERHEID
OVER ALLE EIGENSCHAPPEN VAN DEZE MODE HEBBEN
WIJ NOG NIET. M.WR EEN FEIT IS. DAT DE HOOGE BOI.
GEHANDHAAFD BLIJFT EN DE VROUWEN GRAAG WEER
DE INDIANEN NA ZULLEN DOEN: N.L. RIJKE VKEREN OP
HET HOOKD! EERST ALS
DE HERFSTREVLES IN
DE WERELDSTEDEN GE
HOUDEN ZULLEN WOR
DEN, KUNNEN WIJ ONZEN
LEZERESSEN IETS MEER
OVER DE WINTERVERRAS-
SI N'GEN MEDEDEELEN
VOORLOOPIG MOETEN ZIJ
ZICH MET DE DRIE SNUF
JES OP ONZE PAGINA TE
VREDEN STELLEN!
Natuurlijk zijn onze herfsthoeden van vilt! Het on
sterfelijke sportmodel kondigt zich dirett aan! En wel met
een modieuze eigenaardigheid: in dit geval de als een