HERFSTHERAUTEN In een vischnet verschalkt! Is het Zwakke Geslacht Zwak Bij - den - tijd Het is geen man Die niet rooken kan Een coquet mutsje Drie geestige hoedensnufjes Zaterdag 12 Augustus 1939Vi&ffle blad Van pootige boerendeernen en verfijnde heertjes Een vergelijking Wie zich de mindere voelt en daarin be- ïust, plukt steeds gretig van de "enkele goe de vruchten, welke deze instelling mee brengt; daarom laten we vader den zwaar- sten koffer dragen, daarom zijn ramen die Jdemmen cn potjes met moeilijke deksels voor de sterke mannenhand, daarom blijft <le zwakke helft bibberend onder de dekens als de man op inspectie moet naar muizen en vermeende inbrekers! Al dringen de wijsheid en de ervaring ,van jaren ons deze betiteling op, daarom mo gen we ons er toch wel eens op bezinnen: zijn we werkelijk het zwakke geslacht? zoo .vraagt Dra Sis Heystcr in de N.R.Ct, Boerendeernen en vulpenridders Denkt u niet, dat een pootige boe rendeern, die dagelijks zware em mers hanteert en beurt en sjouwt, als de beste, beter zou pareeren voor het aanbeeld dan een kantoor klerk, die nooit zwaarder helt dan zijn vulpen? Zou een ziekenverpleeg ster, die dagelijks zieken van aller lei formaat verbedt, geen goed fi guur slaan tegenover veel verfijnde heeren der schepping, als het b.v. eens om een sjouwersbaantje ging? De Japansche en de Europeesche vrouw. In het eene beroep worden grootere spier ballen ontwikkeld dan in het andere; waar niet mee gezegd is dat de vrouw te zwak zou zijn voor de dingen die ze meestal niet doet. Waarom presteert de Japansche vrouw physiek minder dan haar Europeesche zus ter? Niet omdat ze met een zwakkere con stitutie ter wereld komt, maar omdat ze in liet dagelijksch leven zoo weinig te doen heeft, dat ze geen gelegenheid krijgt, door oefening kracht te ontwikkelen. Als ze in eens voor een taak gesteld wordt, zal ze er dus ook niet over kunnen beschikken. Geestelijk zwakker? En geestelijk? Zijn we daar dan misschien veel zwakker? Werkelijke prestaties op het gebied der techniek, wetenschap of kunst staan toch meerendeels op naam van den man. Zekermaar geven we ons er re kenschap van, dat prestaties die inderdaad iets oin het lijf hebben niet dik gezaaid lig gen; dat de werkende vrouw in aantal nog zeer ver achterstaat bij den man en daar door kleiner kans maakt om op te vallen; dat voor een wetenschappelijke prestatie zelfvertrouwen een zeer gewichtige factor is en dat de opvoeding en de omgeving van de vrouw aan dit zelfvertrouwen niet mee werken; dat tenslotte niemand na zal gaan, hoeveel goede en vruchtbare ideeën er in vrouwenhoofden zijn geboren, waarvan de nian als echtgenoot of vriend profiteerde, bij het werk dat op zijn naam staat. Er is wel eens een enkele nederige en dankbare nian, die zooiets bekent! Zijn we te emotioneel? Er zijn ook' sterke mannen, die het goed met ons ineenen en op grond daarvan l>e- »,ze zouden best tot dezelfde geeste- r»? plx's,at'es in staat zijn als wij, als ze nctt maar echt voor de stof interesseerden, niaar dat kunnen ze niet, daar zijn ze veel e puiotioneel voor." Het moet me even van het hart, dat de eigenschappen, welke in de praktijk onder onze emotionaliteit worden verstaan, nl.: vreesachtig heid, lafheid, prikkelbaarheid, wis pelturigheid, onverstandige week heid, gebrek aan logica, enz. enz. CI» waarvan wc moeten toegeven, dat een groot deel der vrouwen er inderdaad draagsters van zijn, toch met zonder meer de conclusie wetti- ffen, dat deze inslag tot het wezen r vrouw behoort, dat we daar als vrouw onherroepelijk mee geboren De vrouw wórdt zoo! Stellig zijn de vrou wen uit de overheer- schende vrouwelijke cultuur van een vroe- geren vorm van samen leving, verstoken ge weest van deze eigen schappen. Eenvoudig, omdat zij deze emotio naliteit niet noodig hadden, omdat er voor hen geen moedeloos heid bestond, die deze mentaliteit als reactie uit moest lokken. Omdat we ontmoedigd zijn, daarom zijn we emotioneel in den bo venbedoelden zin. Alle opvoeding- en le venservaringen tezamen hebben ons deze ontmoediging bijgebracht en zooals ik in den aanhef al zei: wie zich de mindere voelt en daarin berust, plukt steeds gretig van de enkele goede vruchten. We zijn gewend dat we steeds tot de minderen hóoren in kracht, dat we veel laten en weinig doen konden omdat we maar meisjes of vrouwen waren dan is het toch begrijpelijk dat onze natuur zich daarnaar is gaan richten! De vrouw is niet „emotioneel" van den be ginne af; ze wordt het door den invloed van de overwegend mannelijke cultuur. Kan Pa het helpen? Uitvoerig gaat de schrijfster dan de ver schillen der mannel'ike en vrouwelijke psy che na en besluit: Kan Pa het helpen dat hij niet op commando warm kan loopen voor Ma's nieuwen hoed, ook al is de constructie overweldigend hij mist er waarschijnlijk de logica voor; die alleen zou in staat zijn. spontane belangstelling te wekken! Is het Ma kwalijk te nemen dat ze niet kan bran den van enthousiasme om de radio uit el kaar te peuteren, de vordering van de nieu we brug te bekijken enz.? Het aloude en wijze advies, dat man en vrouw tegenover elkaar „moeten weten te geven en te ne men", is zoowel door het sterke als door het zwakke geslacht logisch te aanvaarden! klep uitloopcnde rand! Een eenvoudige ribslintgarneering voldoet ook nu. Voor de middagwandeling zoeken wt] het in de hoogte, zooals ons middelste plaatje aantoont. Typische combinatie van den artistieken baret met een paar ferme vogelveeren! Een hoedje, dat meer nèóst, dan óp het hoofd staat! Doch wij zijn al zóóveel gewend op het punt van hoogvliegerij, dat we dit hoofddeksel volkómen normaal vinden! Na al dit hypermoderne gedoe iets klassieks! Iets klassieks, dat zich echter niet te voornaam acht, om zich te vertoonen in gezelschap van het frivole sluiertje! Zie rechts bovenaan, de vermaarde Engelsche hoed. met zijn on aantastbaar gedistingueorden stijl, doch waarvan het zwarte vilt nu verlevendigd wordt donr den zilveren glans van een grijs satijnen strik, met vele lussen, een glans, slechts éven verdoft door een laagje ragfijne tule Men bemerkt het: hier is voor iederen smaak een snufje! LEONTINE. Aan de vochtige wanden van een mat verlichte kamer van een bene denhuis in een der voorsteden van Londen, hangen twaalf vitrines. De stralen van een gloeilamp breken in de glasplaten en teekenen fantasti sche lichtjes op de merkwaardige objecten van dit curiositeitenkabi net, dat de waardevolste rookartike len van alle landen en tijden bevat Deze kamer herbergt wel het merkwaar digste museum van Londen en tegelijkertijd de grootste pijpcncollectie ter wereld. Zij be vat niet minder dan 3500 exemplaren, die op 10.000 pond geschat worden, Toen de man nog niet rookte. Vierhonderd jaar geleden kende men in Europa geen tabak. Toen Sir Wal ter Ra- leigh, de beroemde ontdekkingsreiziger, vier bouten pijpen uit Amerika meebracht en deze voor het eerst demonstreerde, brak pa niek onder de toeschouwers uit. De brand klok werd geluid en een moedig burger gooide een emmer water over Sir Wal ter, teneinde hem te blussche». In lateren tijd werd het rooken vlug populair en ontston den in alle landen van Europa pijpenin- dustrieën, die alle in deze collectie verte genwoordigd zijn. Sommige pijpen zijn nog nieuw, de meeste zijn echter doorgerookt. Hollandsche zeemanspij pen liggen naast een serie mooi gesneden houten pijpen uil Duitschland, beschilderde porceleinen uit de Poesta, pijpen uit hertengeweien, uit het Oostenrijksche Alpengebied en honderden koppen uit klei. Alle beroemde persoonlijk heden van gister en heden zijn op deze kop pen afgebeeld: Dante Lord Kitchener, Lin coln, Baden Powell, Dreyfuss, Shaw, enz. enz. Een pijp van ZVz meter lang! Er bestaat schijnbaar geen vuurvast ma teriaal, dat de nicnsclien niet voor de ver vaardiging van pijpen gebruikt hebben. Men vindt er smeedijzeren cn zilveren pijpen, glazen pijpen, die vijftig jaar geleden in Noord-Engcland in de mode waren, prach tig jaden snijwerk uit Frankrijk, Goudschc pijpen. Ken met mooi snijwerk versierde meterlange olifantstand, uit hei bezit van een maliaradja, is geenszins het langste exemplaar van dit museum, dat houten, ijzeren cn beencn 'pijpen van twee cn eer halve meter lengte bezit. Een ivoren pijpje ter grootte van een dasspeld is het kleinste exemplaar. Bij de twee meter lange pijpen vindt men een gebruiksaanwijzing. Men kan deze gevaarten slechts liggend rooken, wan neer de kop op den grond rust en men de tahak met een meterlange fidibus heeft aangestoken. Nachthemd van rose crêpe-georgette Niets is veilig meer voor op mode-nieuw- jes beluste vrouwen! Ze hebben dikke kurk voor haar schoenzolen bemachtigd; ze dra gen ook schoenen van touw en op alle soor ten metaal leggen ze beslag om haar armen, en handen, haar hals, haar ooren, en als de mode 't wil, haar enkels mee te versieren! Al het andere begon ook zoo te vervelen gewone zij en. katoen, gewoon vilt of bont voor een hoedneen, we willen wat an dere! En we krijgen het ook! We „loerden" al een heelen tijd op de netten van eerzame vissehere, die ons dan ook eindelijk (de netten!) in hun mazen verschalkt hebben... En we maken er een muts van échte visch net In verschillende badplaatsen hebben een aantal jongedames een cursus gevolgd in het knoopen van netten. Wij volstaan er mee, onze lezeressen te loeren, hoe ze het net om haar hoofd moe ten knoopen. 't Gaat in drie étappen, zooals men ziet en 't eindresultaat is een aller stevigst, coquet en vooral luchtig muts je! DAAR MOET JE VAN HOUDEN! Keizerin Katharina de Groote hield van bij zonder-sterke koffie. Dugclijks verbruikte zij een pond koffie voor zich alleen, waar van zij slechts vijf kopjes vol dronk. EEN REUZENBABT. Hoewel nauwkeurige cijfers over andere rcuzenbabies ontbreken, schijnt het niet uitgesloten, dat de op 15 December 1937 ge boren en thans dus 20 maanden oude Jean-Pierre Depledt uit Blendecquer bij Saint-ömer de grootste baby ter wereld U. Het volkomen gezonde kind weegt namelijk 2S.5 Kg. en is 93 C.M. groot. Deze abnormale groei schijnt langzamerhand te verminde ren, want reeds op zijn eersten verjaardag woog Jean-Pierre reeds 22.625 Kg. Het ver bazingwekkendst is eclitcr de ontwikkeling van zijn voeten: hij draagt reeds maat 27 van schoen] AARDBEIEN VOOR ONZE SCHOONHEID. Een Engelsch schoonheidsinstituut heeft weer iets nieuws uitge\ouden om de huid „zacht en lenig" te houden cn dat voort» Van een visschersman geleerd in de zomermaanden voordeelig is. Vóór het naar l>ed gaan masseert men gezicht, armen, handen en hals met nachtcrème, tot de crème goed in de huid getrokken is. Daar na bedekt men de huid met: aordbeienwa- ter en laat dit er op zitten tot den volgen den ochtend. Dit middeltje moet de poriën zuiveren en de huid zacht houden. Wij be twijfelen echter of iemands nachtrust er niet dom' geschaad zal worden. Bovendien zal de irisrilheid van lakens en sioopeu er ook niet op vooruit gaan. Wij zoeken 't nog steeds in de hoogte! EEN VORIGE MAAL KONDEN WIJ REEDS IETS VER TELLEN OVER DE NIEUWE IIERFSTMANTELS; THANS VRAGEN EEN PAAR VOORLOOPKRS VAN DE NAJAARSHOE DENMODE ONZE AANDACHT! ALGEHEELE ZEKERHEID OVER ALLE EIGENSCHAPPEN VAN DEZE MODE HEBBEN WIJ NOG NIET. M.WR EEN FEIT IS. DAT DE HOOGE BOI. GEHANDHAAFD BLIJFT EN DE VROUWEN GRAAG WEER DE INDIANEN NA ZULLEN DOEN: N.L. RIJKE VKEREN OP HET HOOKD! EERST ALS DE HERFSTREVLES IN DE WERELDSTEDEN GE HOUDEN ZULLEN WOR DEN, KUNNEN WIJ ONZEN LEZERESSEN IETS MEER OVER DE WINTERVERRAS- SI N'GEN MEDEDEELEN VOORLOOPIG MOETEN ZIJ ZICH MET DE DRIE SNUF JES OP ONZE PAGINA TE VREDEN STELLEN! Natuurlijk zijn onze herfsthoeden van vilt! Het on sterfelijke sportmodel kondigt zich dirett aan! En wel met een modieuze eigenaardigheid: in dit geval de als een

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 13