Oostenrijk voor
Otto verloren
tegenover
wreed
vernuft
„Goede argumenten"
Wij lazen voor I)
ier
en
ies
dan maar
Hongarije!
Zaterdag 12 Augustus 1939
Derde blad
h«U Yk
>n entn
brute kracht
Armillita tergt den stier..
ET
IbeJ
TER,
ngerhi
lichtei
ettenti
'd F|
bij
feur
r. lett
3MES!
erbruij
Oog in oog met een
Mexicaanschen
stierenvechter
De tweede stier stoof binnen, weer
opgewacht door wapperende man
tels. Nu zouden bandarilheiros op
treden, mannen die om beurten te
voet den stier 2 korte degens in z'n
schoft moeten steken. Dat moet ge
beuren, terwijl ze recht voor het
woedende beest staan en meteen
moeten ze uitwijken om de groote
horens te ontgaan. Het was toch wel
een prachtig gezicht, die sierlijke
soepelheid en die beheerschte bewe
gingen.
Zelfs knielt hij bij het dier neer..
t hekb
»g K
inrWnrr Ik begon ook al mee te applaudisseeren
het J en „bom, hom)!" (goed, goed) te roepen als
o zich er fe,s Kelukte en toen v- d- tweeden ban-
het ie derflheiro een degen op den grond viel, had
StaU ik neiging met het publiek mee te hoonen.
MA .„Maf mau!" zei m'n linker buur, „Sim,
3 2-4.' flim", zei ik, „mau, mau!" (Ja, slecht). Aar-
(ji^e conversatie overigens.
Beschamend t h
Toen voor dit nummer ,het eindsignaal
mk, sprongen 8 kerels in bonte pakken
:leed, over de heining, waarvan 1 zich
jcht tegenover den stier opstelde, die
,.istroostig de degens uit zijn nek probeer-
e te schudden en toen voor een laats ten
wal vooruitschoot. Maar op het moment
at hij weer dacht te stootcn, sprong de hee»
kerel hem boven op zijn kop, terwijl de
Jeren aan -7::" ooren en pook"
logen hangen en hem zoo overmeesterden.
.Jet publiek schaterde om Itet koddige ge
richt, maar in m'n hart vond ik het toch
een beetje beschamend voor het groote,
moedige dier.
lan in Armillita komt opl
mals i
dik* De 'derde stier kreeg weer een ruiter te-
hebt genover zich en de vierde was die voor het
en bt gevreesde Spaansche nummer. Nu zou de
moei «roemde Mexicaansch Banderilheiro Ar
millita Chko optreden, die ons al een week
weta lantr door heel de stad met blinkende tan-
ct Kon den vanaf de reclameplaten had toegela-
eten chen. Deze stier had onomwonden horens,
nem maar daarom waren de 2 paarden der beide
zelfs picadors die eerst kwamen, heclemaal in
htig h jute kussens gepakt. De picadors moeten
met een korten dolk steken en moeten
helft daarom de stier héél dicht bij laten ko-
m coi men, zoodat de stier werkelijk kan stooten.
;n Pa De horens beukten zóó hard tegen het
met paarde dat dit op de knieën viel en de
m te l ruiter In het zand duikelde. Vlug werd er
van alle kanten met doeken gewapperd,
en hl toodat de stier zich liet afleiden en de pi-
len cador de arena uit kon hinken; een treurig
gezicht voor een stierenvechter. De tweede'
jrhour ruit* bracht het er niet beter af; hij zelf
ons f Weef op de heen, maar zijn paard lag m£l
-per 1 de pooten omhoog en bood een goede kans
®an den stier om zijn horens in den on-
h«4wmden huik te stoten. Maar wéér liet
JLOW. hij óch door de roodc mantels aflefden.
S'DAC»
it „SP*
ent rt
iziek w
;c orktf
ra sucfl
!EDS
weer
xite
-cft
b er f
a*»
kloef
chen
Eo dat Is nu liet onbevredigende !n
deien strijd, die geen echte strijd
Het is onwetende, brute kracht,
tegenover geoefende snelheid en
menaohelijk vernuft en het staat
vooruit vast, dat het laatste
*aal winnen. Want telkens als
de stier gevaarlijk wordt, wipt zijn
tegenstander over de omheining en
loopt hij zijn prachtige pracht te
Pletter tegen het hout. En op ze-
her moment staat dan tóch de
mensch tegenover hem en steekt
hem met geraffineerde geoefend
heid de lans in zijn nek.
Even plagen
Toen de picadors onder veel mau-cnau's
vertrokken, kwam dan Armillita met
Toodcn mantel, waarmee hij steeds
P°r de stier tot dolzinnige uitvallen wist
verlokken, om op het laatste moment
rnlli °P z'i *e doen en het ra-
W» voorbij te laten stuiven
vliüt- ver °P zii; stee<,s etond hij
mlÜ» den stier en toen die een mo
nu oeshUtcloos stilstond, streek hij hem
najluk langs een horen en knielde zelfs
f» ^ïi -l" ncer' hij een uitval pijlsnel
ontwijken.
toniT«iWaï w°ndermooi; het was verbluf-
hli n'. en 8n®l en schoon. Ook toen
k !,n Prikstokken iiad genomen en 3
moeit u* den stier te steken. Toen
jo wel begeesterd zijn om het zóó
Onze medewerkster mej. Boekei
beschrijft in bijgaand artikel het
spannendste deel van het stier enge
vecht dat zij in Portugal meemaak
te.
Het is ongelooflijk, maar zij wordt
even enthousiast als de andere toe
schouwers, wanneer een vurige
bandarilheiroden degen in het
lichaam van den gemartelden stier
steekt...
zuiver berekenen van het juiste moment;
niet 1/10 seconde te vroeg, noch te laat. Ja,
begeesterd; want ik was nu ook al een ech
te stierenvechtster geworden en juichte
met m'n buren mee van „bom, bom" en
„extra ordinara". Nadat de stier was weg
gehaald, bleef het publiek doorjoelen. Ar
millita moest de heele arena rondhuppelen
om de ovaties in ontvangst te nemen, ter
wijl de zon fonkelende sterren op zijn rijk
met goud bestikte groene pak tooverde.
Ik wil hem zien* spreken
Toen was het pauze en ging iedereen
staan. Ik ook; ik wilde Armillita van
dicht bij zien, fotografeeren, spreken. Dwars
over vele Portugeesche teencn heen zocht
ik m'n weg tot heel vooraan, waar hij in
het gangetje tusschen strijdperk en tribu
ne stond. „Hmmm", zei ik, „pardon oenhor"
Langzaam draaide zijn bruin-
fluweelen blik naar mij en stond ik
oog in oog met den beroemden
Mexikaan. Hij transpireerde en
veegde met een doek langs zijn
voorhoofd en zei „Senhora"? en glim
lachte tegen me met de tanden van
de reclameplaten.
Toen diende ik weer iets te zeggen cn
vroeg of ik een „fotografia" mocht maken?
terwijl ik tegelijk m'n kaartje gaf. Maar hij
verstond autografia, vroeg een vulpen van
een omstander en ging togen de omheining
staan schrijven. Toen had ik tóch een kans
om te fotografeeren en om naar zijn mooie
pak te kijken en z'n wespentaille en het
strikje in z'n haar. Toen draaide hij zich
weer in mijn richting en lachte weer; maar
omdat we elkaar toch niet verstonden, nam
ik ook maar weer afscheid, 't Werd trou
wens ook tijd om op te staan van de knie
van den meneer waarop ik in de volte
was neergestreken toen ik geen plaats meer
vond voor m'n voeten. „Muito obrigade se-
nor" (dank U zeer) zei ik. „Senora?" ant
woordde hij en even later stond ik met het
kaartje tusschen m'n vingers op straat. Ik
wilde het 2de deel van het programma niet
afwachten.
Vier stieren waren genoeg voor een be
ginnelinge, want ondanks alles was het
toch een beetje enerveerend geweest. Toen
ik in de tram terugreed merkte ik pas hoe
m'n hart bonsde en m'n handen trilden en
ofschoon ik nu steeds alle bange dames
probeer te overtuigen dat een Portugeesch
stierengevecht niet griezelig en bloederig
en wreed is maar juist heel erg mooi, toch
heb ik in den nacht na m'n debuut als-maar
door stieren gedood
de kracht van het nieuwe
Kabinet
JHR. DE QEER EN DE PARTIJ
INSTANTIES.
Op onze vraag aan den formateur
van het Nieuwe Kabinet ln hoe
verre partij-instanties aan de vor
ming daarvan hadden deelgenomen,
heefti Jhr. de Geer geantwoord:
„Ik heb mij tot geen enkele partij
instantie gewend, maar hen, op wier
medewerking ik prijs stelde, slechts
persoonlijk aangezocht. Werd mij ge
vraagd, of het geoorloofd was tevo
ren zekere partijinstanties te hoo-
ren, dan was steevast mijn bescheid:
gij kunt natuurlijk hooren wien gij
wilt, uw vriend, uw tante, uw fractie
voorzitter of partijraad, maar ik sta
daarbuiten.
Ik heb dan ook allerminst aange
drongen bij een der aangezochten om
zich vooraf van de instemming van
zijn partij te verzekeren. Ik heb het
integendeel gewaardeerd wanneer
hij dit niet deed. Het is mij immers
meermalen gebleken, dat een per
soonlijk oordeel juister en gezonder
was dan dat van een daarna ge
raadpleegde partijinstantie.
De kracht van het nieuwe kabinet
wil ik niet zoeken in de vooraf ver
zekerde medewerking van Kamer
fracties, maar in de goede argu
menten, waarin het te voeren beleid
voor de Kamer zal worden aanne
melijk gemaakt."
Duitscbers in Polen gearresteerd
Wegens anti-Poolsche propaganda.
De Poolsche autoriteiten hebben te Byels-
ko een Duitschen agent gearresteerd, die
anti-Poolsche propaganda voerde en o.a. het
gerucht in omloop bracht, dat de Poolsche
valuta binnekort zou deprecieeren en hal
koopen van zilveren munten aanraadde.
De autoriteiten hebben besloten, deze
Duitsche agenten, alsmede zij. die zilver
stukken opsparen met het doel, den Pool-
schen handel te benadeelen, naar de con
centratiekampen te zenden.
Complot bij de Dantzigsche po
litie?
De Poolsche pers meldt uit Dantzig. dat
bij de Dantzigsche politie een complot zou
zijn ontdekt. Eenige tientallen politiebe
ambten zouden gearresteerd zijn.
Onze zweefvliegers gaan
zich oefenen
Voor de eerstvolgende Olympiade.
Van 12 tot cn met 21 Augustus wordt op
het vliegveld Welschap (Eindhoven) een
zweefvliegkamp gehouden, georganiseerd
door den bond van zweefvliegciubs.
In dit kamp zal worden geoefend voor de
Olympische comnotitic, welke is bedoeld om
een ploeg samen te stellen, welke ons land
op de Olympische zweefvliegwedstrijden in
1940 in Finland zal vertegenwoordigen.
Zestien van de beste Nedcrlandsche zweef
vliegers zullen geduende deze tien dagen
zich bekwamen in het maken van ovcrland-
cn doelvluchten, terwijl bovendien speciaal
op het blindvliegen zal worden toegelegd.
Gistermiddag zijn een achttal prestatie-
toestellen van verschillende vliegterreinen
naar Welschap vertrokken.
Het overlijden van
Dr. Mannheimer
De firma Mendelssohn en Co.
vraagt surséance van betaling
Naar wij vernemen, heeft de firma Men
delssohn en Co., Amsterdam, gisteren bij de
rechtbank aldaar surséance van betaling
aangevraagd, in verband met het overlijden
van Dr. Mannheimer, bcheerend vennoot.
Oflicieele Fransche mededeellng.
Het Franache ministerie, v*p Financiën
deelt mede:
Mendelssohnh's Bank was lid van de N«-
derlandsche en Zwitscrsche Banksyndicaten,
waarmede de Fransche staat contracten
heeft gesloten, zoowel voor de conversie in
i proccnts-leeningen van de Fransche buiten-
landsche lecningcn, welke tvgen een hoogere
rente waren geplaatst, als voor de consoli
deering voor zes jaar van de in het buiten
land geplaatste leeningen op korten temijn.
Deze contracten zijn uitgevoerd. De operaties
zijn gesloten en de winst is definitief door
den Franschcn staat verworven. In de toe
komst zal de dienst dezer leeningen verze
kerd worden door het filiaal van den Ban-
que de Paris et des Pays-Bas te Amsterdam
EEN WANHOPIGE STRIJD TER
VERKRIJGING VAN EEN KONING
SCHAP.
Aartshertog Otto van Habsburg
zoekt, zoo men weet, steun bij de
Engelsche regeering voor zijn po
gingen de Hongaarsche troon te be
klimmen. De jonge man, vooral
daarbij aangespoord door zijn
energieke en eerzuchtige moeder,
ex-keizerin Zita, hoopt hierin thana
te slagen door den sterken druk,
die Duitschland op Hongarije uit
oefent.
De bal aan *t rollen.
Dat aan de figuur van Aartshertog Otto
van Habsburg gedurende de laatste paar
jaar met regelmatige tusschcnpoozen groote
aandacht is besteed, is volkomen verklaar
baar. Het is nu al ruim drie jaar geleden
dat het bekende Duitsche blad, de „An-
griff", in den volksmond het blad van mi
nister Goebbels genoemd, 'n vrij opzienba
rend bericht publiceerde, hetgeen behelsde
dat men in Oostenrijk voornemens wai het
Koningschap te herstellen. De Oostenrijk-
sche regeering zou toen op de hoogte van
diep lannen' geweest zij en daar zij moei
lijkheden van buitenlandschen aard vrees
de. getracht hebben ze tegen te werken.
Tot goed begrip diene dat de toen 23-
Jarigc aartshertog zich toen in België be
Ex keizerin ZITA.
vond waar hij kort te voren aan de Ka
tholieke Universiteit te Leuven gepromo
veerd was tot doctor in de rechten. Na het
overlijden van haar gemaal immers, had
ex-keizerin Zita zich niet haar talrijke kin
deren in België gevestigd op het later zq*
dikwijls genoemde kasteel te Steenockerzeel
Tweeërlei koningschap.
Intusschen raakte het vraagstuk der
restauratie van de monarchie in Oostenrijk
in het volgende jaar weer even snel op den
achtergrond als het ter sprake was geko
men. een omstandigheid waaraan Qjn. de
verdeeldheid in Oostenrijk zelve niet
vreemd was. Immers, men kon bezwaarlijk
spreken van een eensgezinde en gdijkmn
fiir over het land verdeeldt monarchisti
sche beweging, omdat men in het algemeen
al twee groote groepen onderscheidde, die
der legitimisten en die der monarchisten.
Tn het eerste kamp verzamelde zich het
grootste deel van den ouden adel en in 1 el
algemeen die menschen welk hoopten dat
de monarchie hun oude aanspraken op «Ie
heerschappij zou vervullen, terwijl «le an
dore groep meer naar een constitntioneelc
monarchie streefde volgons Belgisch voor
beeld en een monarchie wenschte waarin
sociale rechtvaardigheid heerscht, niet steu
nend op den feodalen adel maar op het
volk zelf.
De „Anschlusz" vernietigde Otto's
droom.
Het behoeft nauwelijks betoog dat de jong
ste omwenteling in Oostenrijk, de overrom
pelende gebeurtenissen die aan de „An
schluss" voorafgingen de kansen op restau
ratie volkomen vernietigden en een sfeer
van rouw teweegbrachten op het kasteel te
Steenockenzeel. De jeugdige kroonpreten
dent vertoefde den laatsten tijd regelmatig
in Parijs, waar hij de Franiche regeering
poogde te bewegen zijn plannen te onder
steunen cn een niet minder krachtige actie
in die richting ontplooide zijn moeder, ex-
keizerin Zita. Met één slag werd aan die
droom een einde gemaakt, zij werd een
des-illusie!
De kroonpretendent licht de pers in.
De eerste impulsieve verklaring, die de
jonge Aartshertog daarop tegenover een
vertegenwoordiger van een Amerikaansch
persbureau in Frankrijk aflegde, schijnt aan
leiding geworden te zijn voor de naderhand
bekend geworden reactie die zij in offici-
eele Duitsche kringen teweegbracht. In dat
bewuste persgesprek wees Otto van Habs
burg er op te spreken als erfgenaam van
een troon waarop zijn voorouders geduren-
do 650 jaar „de glorie en de ontwikkeling
van Oostenrijk geleid hadden". En hij liet
een scherp woord van protest hooren te
gen de Duitsche maatregelen, daarbij een
beroep doende op de mogendheden om
„het Oosten rij ksche volk te steunen in de
onwankelbare vastbeslotenheid zijn vrij
heid te herwinnen!"
Dén maar Hongarije.
Intusschen heeft dit alles niets geholpen
Oostenrijk is geheel ingelijfd bij Duitsch
land en omdat Otto van Habsburg zijn
kansen hier voorloopig geheel en al ver
vlogen ziet, doet hij thans moeite, het an
dere gedeelte van de oude monarchie voor
zich te winnen. Ook hier zijn zijn kansen
echter zeer gering, omdat de Hongaarsche
regent Horthy niets voor zijn plannen ge
voelt. Otto hoopt evenwel dat de Hongaren
door de sterke druk, die Duitschland op
ben uitoefent, de wijste partij zullen kiezen
en hem zullen uitroepen tot koning, alvo
rens de nazi's er vasten voet krijgen.
EEN COMEDIE, DIE NIET VERTOOND
MAG WORDEN.
Dr. ir. Dijt is heclemaal niet te spreken
over de figuur van overneming der crisis
maatregelen, zooals door de vorige regee-
rig voorgesteld. Over het desbetreffende
rapport, door de drie Bcgeeringscommissa-
rissen voor den landbouw in samenwerking
met den Industrie- en Handelsraad uitge
bracht, schrijft hij in „Schakels', het or
gaan der Ver. voor den kunstmest- en vee-
voederhandel, o.m. het volgende;
Men heeft kans gezien, in dit rap
port zóóveel negatiefs op te som
men. dat niemand na lezing een be
hoorlijk beeld beeft van hetgeen
dengenen, dio de overneming wen-
schen door te voeren, eigenlijk voor
de oogeu zweeft. Wij krijgen hoe lan
ger hoe meer de overtuiging, dat
men het zélf heclemaal niet weet
en op een eenmaal geponeerde hob
by een stroom van algemeenheden
d<- wereld inzendt, die des te erger
zijn, omdat men ze verwerkelijken
wil op een reeds kwijnend bedrijfs
leven. dat als proefkonijn zal moe
ten dienst doen.
„Er is niemand, die het weet".
Ir. Dijt citeert dan uit het gewraakte rap
port o.m. deze zinsneden:
„Daarom moet in de plaats ko
men een toestand, waarbij landbou
wers, bandealren, industrieclen in
onderlinge harmonie en in samen
werking de wegen zoeken, die lei
den naar steviger g ro n d s 1 a g voor
een gezonder bedrijfsleven".
„Op de vraag, hoe deze grondslag
zal zijn, kan geen antwoord worden
gegevep; er js niemand, die het
weet en niemand, die het weten
kón".
„Dit is het toppunt" aldus ir. Dijt „en
wellicht is zóó iets in geen enkel regeerings-
stuk, zoolang de wereld bestaat, tot uiting
gekomen. Wat in dit rapport wordt gezegd,
nl. dat bewust moet worden gestreefd naar
iets. waarvan de regeering geen flauw idee
heeft, is veel cn veel erger dan onverant
woordelijk. Woorden, niets dan woorden,
want op geen enkele wijze wordt aanneme
lijk gemaakt, dat op den grondslag dien nie
mand kent, meer vruchtbaar initiatief en
verantwoordelijkheidsgevoel zal worden
ontwikkeld.
Wanneer het rapport zegt: „dat de over
neming een étappe kan betcekencn op den
weg naar steviger grondslag, welke den
landbouw ook zónder crisismaatregelen
weer een bestaan zal bieden en als zoodanig
mede een goede overgang cn een nuttige
voorbereiding voor de taak, welke het be
drijfsleven later in grootere mate dan in
den beginne op grond eener blijvende wet
telijke regeling zal hebben te vervullen',
dun zegt ir. Dijt.
„Wij hebben ons hier de oogen uitgewre
ven. Éérst heet het, dat niemand weet, hoe
de nieuwe grondslag er uit zal zien en nu
heet de overneming der landbouw-crisis-
maatregelen een étappe naar een toestand,
waarbij de landbouw op grond van een blij
vende wettelijke regeling een taak zal heb
ben te vervullen.
Maar weet de regeering dan tóch,
waarheen zij wil en dienen al die
rapporten om de lezers te verwarren
over de werkelijke doeleinden? Is er
misschien verband tusschen deze
wettelijke regeling en het onlangs
ingediende wetsontwerp tot verbin
dend- en onverbindend verklaring
van ondernemers-overeenkomsten in
den landbouw?
En indien dit zoo is, waarom wordt dat
niet gezegd? In het bedoelde wetsontwerp
worden de crisismaatregelen uitdrukkelijk
buitengesloten, maar wat zijn teelt- en prijs
regelingen thans anders dan crisismaatre
gelen? Ook hier weer v raagteckens, ondui
delijkheid, gebrek aan lijn, wanbegrip"
Ir. Dijt verklaart verder, dat dit .een co-
medie is. dio niet vertoond mag worden".
ALBARDA IN DE „NEDERIGSTE HUT".
Paul Kies schrijft in „Het Vrije Woord,"
het orgaan der Troelstra-Beweging in Ne
derland. in verband met het binnentreden
van twee sot.-dem figuren in ons ministe
rie. o.m. het volgende:
„Rood"?! Och arme. wat een ontzaggelijk
fiasco! In bet begin der week, vroeg één
onzer kameraden ons. zoo in de wandeling:
.„As de s.d.a.p. twee ministers mag leve
ren. zal Albarda daar dan bij zijn?" We
hebben toen letterlijk geantwoord: „Als hij
wil natuurlijk wel. maar dót zal hij toch
wel niet doen; het zou gelijk staan met een
vlucht uit de Arbeiders-Beweging en voor
een leider van op één na de grootste partij,
eenvoudig geen figuur". We hebben den
den man waarlijk nog te hoog geschat en
het is zelfs nóg erger! Niet alleen dat hij
inderdaad de vlucht neemt, maar hij aan
vaardt zelfs al« schuilplaats de nederigste
hut: de portefeuille van Waterstaat.
Het prestige van de S.D.A.P. leiding is
voorgoed naar de maan".