Oostenrijk voor Otto verloren tegenover wreed vernuft „Goede argumenten" Wij lazen voor I) ier en ies dan maar Hongarije! Zaterdag 12 Augustus 1939 Derde blad h«U Yk >n entn brute kracht Armillita tergt den stier.. ET IbeJ TER, ngerhi lichtei ettenti 'd F| bij feur r. lett 3MES! erbruij Oog in oog met een Mexicaanschen stierenvechter De tweede stier stoof binnen, weer opgewacht door wapperende man tels. Nu zouden bandarilheiros op treden, mannen die om beurten te voet den stier 2 korte degens in z'n schoft moeten steken. Dat moet ge beuren, terwijl ze recht voor het woedende beest staan en meteen moeten ze uitwijken om de groote horens te ontgaan. Het was toch wel een prachtig gezicht, die sierlijke soepelheid en die beheerschte bewe gingen. Zelfs knielt hij bij het dier neer.. t hekb »g K inrWnrr Ik begon ook al mee te applaudisseeren het J en „bom, hom)!" (goed, goed) te roepen als o zich er fe,s Kelukte en toen v- d- tweeden ban- het ie derflheiro een degen op den grond viel, had StaU ik neiging met het publiek mee te hoonen. MA .„Maf mau!" zei m'n linker buur, „Sim, 3 2-4.' flim", zei ik, „mau, mau!" (Ja, slecht). Aar- (ji^e conversatie overigens. Beschamend t h Toen voor dit nummer ,het eindsignaal mk, sprongen 8 kerels in bonte pakken :leed, over de heining, waarvan 1 zich jcht tegenover den stier opstelde, die ,.istroostig de degens uit zijn nek probeer- e te schudden en toen voor een laats ten wal vooruitschoot. Maar op het moment at hij weer dacht te stootcn, sprong de hee» kerel hem boven op zijn kop, terwijl de Jeren aan -7::" ooren en pook" logen hangen en hem zoo overmeesterden. .Jet publiek schaterde om Itet koddige ge richt, maar in m'n hart vond ik het toch een beetje beschamend voor het groote, moedige dier. lan in Armillita komt opl mals i dik* De 'derde stier kreeg weer een ruiter te- hebt genover zich en de vierde was die voor het en bt gevreesde Spaansche nummer. Nu zou de moei «roemde Mexicaansch Banderilheiro Ar millita Chko optreden, die ons al een week weta lantr door heel de stad met blinkende tan- ct Kon den vanaf de reclameplaten had toegela- eten chen. Deze stier had onomwonden horens, nem maar daarom waren de 2 paarden der beide zelfs picadors die eerst kwamen, heclemaal in htig h jute kussens gepakt. De picadors moeten met een korten dolk steken en moeten helft daarom de stier héél dicht bij laten ko- m coi men, zoodat de stier werkelijk kan stooten. ;n Pa De horens beukten zóó hard tegen het met paarde dat dit op de knieën viel en de m te l ruiter In het zand duikelde. Vlug werd er van alle kanten met doeken gewapperd, en hl toodat de stier zich liet afleiden en de pi- len cador de arena uit kon hinken; een treurig gezicht voor een stierenvechter. De tweede' jrhour ruit* bracht het er niet beter af; hij zelf ons f Weef op de heen, maar zijn paard lag m£l -per 1 de pooten omhoog en bood een goede kans ®an den stier om zijn horens in den on- h«4wmden huik te stoten. Maar wéér liet JLOW. hij óch door de roodc mantels aflefden. S'DAC» it „SP* ent rt iziek w ;c orktf ra sucfl !EDS weer xite -cft b er f a*» kloef chen Eo dat Is nu liet onbevredigende !n deien strijd, die geen echte strijd Het is onwetende, brute kracht, tegenover geoefende snelheid en menaohelijk vernuft en het staat vooruit vast, dat het laatste *aal winnen. Want telkens als de stier gevaarlijk wordt, wipt zijn tegenstander over de omheining en loopt hij zijn prachtige pracht te Pletter tegen het hout. En op ze- her moment staat dan tóch de mensch tegenover hem en steekt hem met geraffineerde geoefend heid de lans in zijn nek. Even plagen Toen de picadors onder veel mau-cnau's vertrokken, kwam dan Armillita met Toodcn mantel, waarmee hij steeds P°r de stier tot dolzinnige uitvallen wist verlokken, om op het laatste moment rnlli °P z'i *e doen en het ra- W» voorbij te laten stuiven vliüt- ver °P zii; stee<,s etond hij mlÜ» den stier en toen die een mo nu oeshUtcloos stilstond, streek hij hem najluk langs een horen en knielde zelfs f» ^ïi -l" ncer' hij een uitval pijlsnel ontwijken. toniT«iWaï w°ndermooi; het was verbluf- hli n'. en 8n®l en schoon. Ook toen k !,n Prikstokken iiad genomen en 3 moeit u* den stier te steken. Toen jo wel begeesterd zijn om het zóó Onze medewerkster mej. Boekei beschrijft in bijgaand artikel het spannendste deel van het stier enge vecht dat zij in Portugal meemaak te. Het is ongelooflijk, maar zij wordt even enthousiast als de andere toe schouwers, wanneer een vurige bandarilheiroden degen in het lichaam van den gemartelden stier steekt... zuiver berekenen van het juiste moment; niet 1/10 seconde te vroeg, noch te laat. Ja, begeesterd; want ik was nu ook al een ech te stierenvechtster geworden en juichte met m'n buren mee van „bom, bom" en „extra ordinara". Nadat de stier was weg gehaald, bleef het publiek doorjoelen. Ar millita moest de heele arena rondhuppelen om de ovaties in ontvangst te nemen, ter wijl de zon fonkelende sterren op zijn rijk met goud bestikte groene pak tooverde. Ik wil hem zien* spreken Toen was het pauze en ging iedereen staan. Ik ook; ik wilde Armillita van dicht bij zien, fotografeeren, spreken. Dwars over vele Portugeesche teencn heen zocht ik m'n weg tot heel vooraan, waar hij in het gangetje tusschen strijdperk en tribu ne stond. „Hmmm", zei ik, „pardon oenhor" Langzaam draaide zijn bruin- fluweelen blik naar mij en stond ik oog in oog met den beroemden Mexikaan. Hij transpireerde en veegde met een doek langs zijn voorhoofd en zei „Senhora"? en glim lachte tegen me met de tanden van de reclameplaten. Toen diende ik weer iets te zeggen cn vroeg of ik een „fotografia" mocht maken? terwijl ik tegelijk m'n kaartje gaf. Maar hij verstond autografia, vroeg een vulpen van een omstander en ging togen de omheining staan schrijven. Toen had ik tóch een kans om te fotografeeren en om naar zijn mooie pak te kijken en z'n wespentaille en het strikje in z'n haar. Toen draaide hij zich weer in mijn richting en lachte weer; maar omdat we elkaar toch niet verstonden, nam ik ook maar weer afscheid, 't Werd trou wens ook tijd om op te staan van de knie van den meneer waarop ik in de volte was neergestreken toen ik geen plaats meer vond voor m'n voeten. „Muito obrigade se- nor" (dank U zeer) zei ik. „Senora?" ant woordde hij en even later stond ik met het kaartje tusschen m'n vingers op straat. Ik wilde het 2de deel van het programma niet afwachten. Vier stieren waren genoeg voor een be ginnelinge, want ondanks alles was het toch een beetje enerveerend geweest. Toen ik in de tram terugreed merkte ik pas hoe m'n hart bonsde en m'n handen trilden en ofschoon ik nu steeds alle bange dames probeer te overtuigen dat een Portugeesch stierengevecht niet griezelig en bloederig en wreed is maar juist heel erg mooi, toch heb ik in den nacht na m'n debuut als-maar door stieren gedood de kracht van het nieuwe Kabinet JHR. DE QEER EN DE PARTIJ INSTANTIES. Op onze vraag aan den formateur van het Nieuwe Kabinet ln hoe verre partij-instanties aan de vor ming daarvan hadden deelgenomen, heefti Jhr. de Geer geantwoord: „Ik heb mij tot geen enkele partij instantie gewend, maar hen, op wier medewerking ik prijs stelde, slechts persoonlijk aangezocht. Werd mij ge vraagd, of het geoorloofd was tevo ren zekere partijinstanties te hoo- ren, dan was steevast mijn bescheid: gij kunt natuurlijk hooren wien gij wilt, uw vriend, uw tante, uw fractie voorzitter of partijraad, maar ik sta daarbuiten. Ik heb dan ook allerminst aange drongen bij een der aangezochten om zich vooraf van de instemming van zijn partij te verzekeren. Ik heb het integendeel gewaardeerd wanneer hij dit niet deed. Het is mij immers meermalen gebleken, dat een per soonlijk oordeel juister en gezonder was dan dat van een daarna ge raadpleegde partijinstantie. De kracht van het nieuwe kabinet wil ik niet zoeken in de vooraf ver zekerde medewerking van Kamer fracties, maar in de goede argu menten, waarin het te voeren beleid voor de Kamer zal worden aanne melijk gemaakt." Duitscbers in Polen gearresteerd Wegens anti-Poolsche propaganda. De Poolsche autoriteiten hebben te Byels- ko een Duitschen agent gearresteerd, die anti-Poolsche propaganda voerde en o.a. het gerucht in omloop bracht, dat de Poolsche valuta binnekort zou deprecieeren en hal koopen van zilveren munten aanraadde. De autoriteiten hebben besloten, deze Duitsche agenten, alsmede zij. die zilver stukken opsparen met het doel, den Pool- schen handel te benadeelen, naar de con centratiekampen te zenden. Complot bij de Dantzigsche po litie? De Poolsche pers meldt uit Dantzig. dat bij de Dantzigsche politie een complot zou zijn ontdekt. Eenige tientallen politiebe ambten zouden gearresteerd zijn. Onze zweefvliegers gaan zich oefenen Voor de eerstvolgende Olympiade. Van 12 tot cn met 21 Augustus wordt op het vliegveld Welschap (Eindhoven) een zweefvliegkamp gehouden, georganiseerd door den bond van zweefvliegciubs. In dit kamp zal worden geoefend voor de Olympische comnotitic, welke is bedoeld om een ploeg samen te stellen, welke ons land op de Olympische zweefvliegwedstrijden in 1940 in Finland zal vertegenwoordigen. Zestien van de beste Nedcrlandsche zweef vliegers zullen geduende deze tien dagen zich bekwamen in het maken van ovcrland- cn doelvluchten, terwijl bovendien speciaal op het blindvliegen zal worden toegelegd. Gistermiddag zijn een achttal prestatie- toestellen van verschillende vliegterreinen naar Welschap vertrokken. Het overlijden van Dr. Mannheimer De firma Mendelssohn en Co. vraagt surséance van betaling Naar wij vernemen, heeft de firma Men delssohn en Co., Amsterdam, gisteren bij de rechtbank aldaar surséance van betaling aangevraagd, in verband met het overlijden van Dr. Mannheimer, bcheerend vennoot. Oflicieele Fransche mededeellng. Het Franache ministerie, v*p Financiën deelt mede: Mendelssohnh's Bank was lid van de N«- derlandsche en Zwitscrsche Banksyndicaten, waarmede de Fransche staat contracten heeft gesloten, zoowel voor de conversie in i proccnts-leeningen van de Fransche buiten- landsche lecningcn, welke tvgen een hoogere rente waren geplaatst, als voor de consoli deering voor zes jaar van de in het buiten land geplaatste leeningen op korten temijn. Deze contracten zijn uitgevoerd. De operaties zijn gesloten en de winst is definitief door den Franschcn staat verworven. In de toe komst zal de dienst dezer leeningen verze kerd worden door het filiaal van den Ban- que de Paris et des Pays-Bas te Amsterdam EEN WANHOPIGE STRIJD TER VERKRIJGING VAN EEN KONING SCHAP. Aartshertog Otto van Habsburg zoekt, zoo men weet, steun bij de Engelsche regeering voor zijn po gingen de Hongaarsche troon te be klimmen. De jonge man, vooral daarbij aangespoord door zijn energieke en eerzuchtige moeder, ex-keizerin Zita, hoopt hierin thana te slagen door den sterken druk, die Duitschland op Hongarije uit oefent. De bal aan *t rollen. Dat aan de figuur van Aartshertog Otto van Habsburg gedurende de laatste paar jaar met regelmatige tusschcnpoozen groote aandacht is besteed, is volkomen verklaar baar. Het is nu al ruim drie jaar geleden dat het bekende Duitsche blad, de „An- griff", in den volksmond het blad van mi nister Goebbels genoemd, 'n vrij opzienba rend bericht publiceerde, hetgeen behelsde dat men in Oostenrijk voornemens wai het Koningschap te herstellen. De Oostenrijk- sche regeering zou toen op de hoogte van diep lannen' geweest zij en daar zij moei lijkheden van buitenlandschen aard vrees de. getracht hebben ze tegen te werken. Tot goed begrip diene dat de toen 23- Jarigc aartshertog zich toen in België be Ex keizerin ZITA. vond waar hij kort te voren aan de Ka tholieke Universiteit te Leuven gepromo veerd was tot doctor in de rechten. Na het overlijden van haar gemaal immers, had ex-keizerin Zita zich niet haar talrijke kin deren in België gevestigd op het later zq* dikwijls genoemde kasteel te Steenockerzeel Tweeërlei koningschap. Intusschen raakte het vraagstuk der restauratie van de monarchie in Oostenrijk in het volgende jaar weer even snel op den achtergrond als het ter sprake was geko men. een omstandigheid waaraan Qjn. de verdeeldheid in Oostenrijk zelve niet vreemd was. Immers, men kon bezwaarlijk spreken van een eensgezinde en gdijkmn fiir over het land verdeeldt monarchisti sche beweging, omdat men in het algemeen al twee groote groepen onderscheidde, die der legitimisten en die der monarchisten. Tn het eerste kamp verzamelde zich het grootste deel van den ouden adel en in 1 el algemeen die menschen welk hoopten dat de monarchie hun oude aanspraken op «Ie heerschappij zou vervullen, terwijl «le an dore groep meer naar een constitntioneelc monarchie streefde volgons Belgisch voor beeld en een monarchie wenschte waarin sociale rechtvaardigheid heerscht, niet steu nend op den feodalen adel maar op het volk zelf. De „Anschlusz" vernietigde Otto's droom. Het behoeft nauwelijks betoog dat de jong ste omwenteling in Oostenrijk, de overrom pelende gebeurtenissen die aan de „An schluss" voorafgingen de kansen op restau ratie volkomen vernietigden en een sfeer van rouw teweegbrachten op het kasteel te Steenockenzeel. De jeugdige kroonpreten dent vertoefde den laatsten tijd regelmatig in Parijs, waar hij de Franiche regeering poogde te bewegen zijn plannen te onder steunen cn een niet minder krachtige actie in die richting ontplooide zijn moeder, ex- keizerin Zita. Met één slag werd aan die droom een einde gemaakt, zij werd een des-illusie! De kroonpretendent licht de pers in. De eerste impulsieve verklaring, die de jonge Aartshertog daarop tegenover een vertegenwoordiger van een Amerikaansch persbureau in Frankrijk aflegde, schijnt aan leiding geworden te zijn voor de naderhand bekend geworden reactie die zij in offici- eele Duitsche kringen teweegbracht. In dat bewuste persgesprek wees Otto van Habs burg er op te spreken als erfgenaam van een troon waarop zijn voorouders geduren- do 650 jaar „de glorie en de ontwikkeling van Oostenrijk geleid hadden". En hij liet een scherp woord van protest hooren te gen de Duitsche maatregelen, daarbij een beroep doende op de mogendheden om „het Oosten rij ksche volk te steunen in de onwankelbare vastbeslotenheid zijn vrij heid te herwinnen!" Dén maar Hongarije. Intusschen heeft dit alles niets geholpen Oostenrijk is geheel ingelijfd bij Duitsch land en omdat Otto van Habsburg zijn kansen hier voorloopig geheel en al ver vlogen ziet, doet hij thans moeite, het an dere gedeelte van de oude monarchie voor zich te winnen. Ook hier zijn zijn kansen echter zeer gering, omdat de Hongaarsche regent Horthy niets voor zijn plannen ge voelt. Otto hoopt evenwel dat de Hongaren door de sterke druk, die Duitschland op ben uitoefent, de wijste partij zullen kiezen en hem zullen uitroepen tot koning, alvo rens de nazi's er vasten voet krijgen. EEN COMEDIE, DIE NIET VERTOOND MAG WORDEN. Dr. ir. Dijt is heclemaal niet te spreken over de figuur van overneming der crisis maatregelen, zooals door de vorige regee- rig voorgesteld. Over het desbetreffende rapport, door de drie Bcgeeringscommissa- rissen voor den landbouw in samenwerking met den Industrie- en Handelsraad uitge bracht, schrijft hij in „Schakels', het or gaan der Ver. voor den kunstmest- en vee- voederhandel, o.m. het volgende; Men heeft kans gezien, in dit rap port zóóveel negatiefs op te som men. dat niemand na lezing een be hoorlijk beeld beeft van hetgeen dengenen, dio de overneming wen- schen door te voeren, eigenlijk voor de oogeu zweeft. Wij krijgen hoe lan ger hoe meer de overtuiging, dat men het zélf heclemaal niet weet en op een eenmaal geponeerde hob by een stroom van algemeenheden d<- wereld inzendt, die des te erger zijn, omdat men ze verwerkelijken wil op een reeds kwijnend bedrijfs leven. dat als proefkonijn zal moe ten dienst doen. „Er is niemand, die het weet". Ir. Dijt citeert dan uit het gewraakte rap port o.m. deze zinsneden: „Daarom moet in de plaats ko men een toestand, waarbij landbou wers, bandealren, industrieclen in onderlinge harmonie en in samen werking de wegen zoeken, die lei den naar steviger g ro n d s 1 a g voor een gezonder bedrijfsleven". „Op de vraag, hoe deze grondslag zal zijn, kan geen antwoord worden gegevep; er js niemand, die het weet en niemand, die het weten kón". „Dit is het toppunt" aldus ir. Dijt „en wellicht is zóó iets in geen enkel regeerings- stuk, zoolang de wereld bestaat, tot uiting gekomen. Wat in dit rapport wordt gezegd, nl. dat bewust moet worden gestreefd naar iets. waarvan de regeering geen flauw idee heeft, is veel cn veel erger dan onverant woordelijk. Woorden, niets dan woorden, want op geen enkele wijze wordt aanneme lijk gemaakt, dat op den grondslag dien nie mand kent, meer vruchtbaar initiatief en verantwoordelijkheidsgevoel zal worden ontwikkeld. Wanneer het rapport zegt: „dat de over neming een étappe kan betcekencn op den weg naar steviger grondslag, welke den landbouw ook zónder crisismaatregelen weer een bestaan zal bieden en als zoodanig mede een goede overgang cn een nuttige voorbereiding voor de taak, welke het be drijfsleven later in grootere mate dan in den beginne op grond eener blijvende wet telijke regeling zal hebben te vervullen', dun zegt ir. Dijt. „Wij hebben ons hier de oogen uitgewre ven. Éérst heet het, dat niemand weet, hoe de nieuwe grondslag er uit zal zien en nu heet de overneming der landbouw-crisis- maatregelen een étappe naar een toestand, waarbij de landbouw op grond van een blij vende wettelijke regeling een taak zal heb ben te vervullen. Maar weet de regeering dan tóch, waarheen zij wil en dienen al die rapporten om de lezers te verwarren over de werkelijke doeleinden? Is er misschien verband tusschen deze wettelijke regeling en het onlangs ingediende wetsontwerp tot verbin dend- en onverbindend verklaring van ondernemers-overeenkomsten in den landbouw? En indien dit zoo is, waarom wordt dat niet gezegd? In het bedoelde wetsontwerp worden de crisismaatregelen uitdrukkelijk buitengesloten, maar wat zijn teelt- en prijs regelingen thans anders dan crisismaatre gelen? Ook hier weer v raagteckens, ondui delijkheid, gebrek aan lijn, wanbegrip" Ir. Dijt verklaart verder, dat dit .een co- medie is. dio niet vertoond mag worden". ALBARDA IN DE „NEDERIGSTE HUT". Paul Kies schrijft in „Het Vrije Woord," het orgaan der Troelstra-Beweging in Ne derland. in verband met het binnentreden van twee sot.-dem figuren in ons ministe rie. o.m. het volgende: „Rood"?! Och arme. wat een ontzaggelijk fiasco! In bet begin der week, vroeg één onzer kameraden ons. zoo in de wandeling: .„As de s.d.a.p. twee ministers mag leve ren. zal Albarda daar dan bij zijn?" We hebben toen letterlijk geantwoord: „Als hij wil natuurlijk wel. maar dót zal hij toch wel niet doen; het zou gelijk staan met een vlucht uit de Arbeiders-Beweging en voor een leider van op één na de grootste partij, eenvoudig geen figuur". We hebben den den man waarlijk nog te hoog geschat en het is zelfs nóg erger! Niet alleen dat hij inderdaad de vlucht neemt, maar hij aan vaardt zelfs al« schuilplaats de nederigste hut: de portefeuille van Waterstaat. Het prestige van de S.D.A.P. leiding is voorgoed naar de maan".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 9