De Brabantsche Brief
van Dré
m
|VERTELT:j
/Jtó
DRIE MANNEN
Amico,
Ulvenhout, 17 Augustus 1939.
Er wordt extra uit
gezien naar deuzen
brief, deur duuzende»
inenschen, wien 't be
lang van Ulvenhout
oprecht ter harte
gaat. maar ook
deur enkelen, die pla-
zler hebben in 't teu-
gendeel van den wel
stand van ons durp-
ke; ln 't teugendee!
van Ulvenhout'*
,oeien naam, van onze
reputatie!
Tot mijnen spijt mot ik al die menschen te
leurstellen. Mot ik „neeeverkoopen. Want op
mijnen groentenwagel zult ge nooit vinden
das den boe re trots van ons bedrijf wurm-
stckig fruit of groenten-onder-de-luls.
Cle kunt er wel 'ns op aantreffen 'nen slaai-
krop waarvan aangevreten blad wierd afge
scheurd, sterker: ge kunt me onderweuge soms
doende zien mee 't afscheuren en wegsmijten
van kwajen rommel, want bij m'n klantjes aan-
bellen mee giftig, onrein of verflenst spul
gin haar op m'n hoofd!
Ge wil wa'k op 't oog heb. Ons durpke Is
den lesten tijd té veul over de tong gegaan.
Over de tong van de z.g. „groote pers" en van
de z.g. „provinciale pers". En zelfs ons 650-
Jarig bestaansfeest, van twee Jaren gelejen,
waar naar toe trokken honderdduizend vrim-
delingen! 'n feest, dat de bewondering af
dwong van heel Nederland; 'n feest dat opge
luisterd wierd deur de voltallige aanwezigheid
van 'n eerecomité van de veumaamste en
hoogstgeplotste persoonlijkhedens; 'n feest „ge
regeld" deur eenen veldwachter, maar waar-
bu toch nie één knoopke van 'n vest. nle één
krabbeltje op 'n automobiel geraakte, (toch
stonden duuzenden wagels stijf naast malkaar
opgesteld ln de boschdreven!)'n feest geor
ganiseerd deur mijn goeie kameraads, onder
de leiding van Veurzitter Fielp, die mee zijnen
reuzenarbeid en schrikkelijke opofferingen
onze heele Ulvenhoutache gemeenschap aan
wintergoed. brandstof en botrammen hielp,
zelfs dat feest èn... den braven Fielp wierden
in de leste dagen betrokken In 't gekonkel over
Ulvenhout, gekonkel deur die kwlebussen. die
twee Jaren gelejen op alle manieren te kort
schoten ln huilién eersten plicht! (Ge ziet,
amico, ik staal weer verflenste en onreine
blaren af te scheuren, want ik kóm nle mee
kwaje waar bij m'n klantjes!) En zooals altiJ
zie onze weereldpolitiek van vandaag
sóóveul kranten, zóóveul meeningen!
Den Franachman zegt: „de krant ls 'nen
monsieur". En als den „monsieur" z()n licht
gaat opsteken by den man. die heel z'n leven,
dag en nacht klaar stond veur de belangen
van z'n durpke of als den „monsieur" zijn
licht gaat opsteken bij den man die dag en
pacht gereed stond om ons durpke te bena-
deelen. dan zal dieen monsieur zijn krant
schrijven veur of teugen den Fielp, lijk den
„monsieur" z'n eigen liet Inlichten!
En wat ons boerenmenschen, nou zoo bar
opgevallen Is...: de kranten, die 't wydst weg
zitten van Ulvenhout, die... zijn 't minst slecht
ingelicht! Zij. die alles 't beste moesten weten
én ook weten, ze hebben geprobeerd den Fielp
en .zijn" 650-Jarlg feest te smetten.
Die luizigheid vort van m'nen wagel.
Meer zal ik van die leste kwestie nie op
schrijven. Als Ik daaraan begost, moest ik min
stens twee Jaren teruggaan en... mijnen tijd
ls te kostelijk, veural deus oogstti), dan da k
'm verknoeien mag aan dorpsgekonkel, deur de
konkeléérs mee 'n schoon woord genoemd:
„dorpspolitiek".
Maar daar is Iets gaar anders, da'k oc wèl
vertellen mot. En geren vertel.
Want ik zie 'n spoedig end komen aan den
toestand, die zoo hooggeloopen ls. dat op 'nen
Nat ionalen feestdag, zooals lest ter gelegen
heid van de geboorte van ons Ireneke. de Ul-
vrnhoutsche Jeugd, van kop tot teen getooid
ln oranje, om den heugelijken dag te vieren
in vreugde en feestplazier den Fielp van
eigens ook Veurzitter van t Oranjecomité,
mokte in den loop der Jaren van al zijn durpers
waschechte oranjeklanten ik zeg: dat de
wantoestanden (tusschen Ginneken en Ulven
hout) zóó hoog waren geloopen nou. dat de
Jonge Ulvenhouders in plek van feest te kun
nen vieren. *t wierd verbojen! op Na-
tionalen dag mee potdeksels en pannen ge
wapend. optrokken naar den Ginnekenschen
burgemeester en hum 'nserenade" van
ketelmuziek brochten, onder de woorden:
„Ulvenhout gaat nóóit vertoren!"
Dat gebeurde by ons bij ons. amico, ln
't schoone, altiJ vreedzame en plezierige kerk-
dorpke Ulvenhout. op den eigensten mo
ment. dat alle kinders van de ruim twaalf
honderd Nederlandsche gemeenten hulllle
aubade brochten aAn de vertegenwoordigers
van onze gelukkige Koningin-Grootmoeder:
aan de burgemeesters.
Ik heb me geschaamd!
Geschaamd veur m'n tienduuzenden lezers!
En den echo van deurs uitgelokt schandaal,
dteën echo die weerklonk In de heele Neder
landsche pers, dieën potten- en pannenecho
scheurt nóg deur m'n zielement.
Tik ben naar den Fielp gerend. Ik vond 'm.
eenzaam in z'n bakkerij, den kop ln twee han
den gesteund; 'nen grooten, oranjen rozet op
z'nen Jas...!
Kapot was ie, den braven kearel. Nog pas
*n week gelejen had ie me getoond, in streng
vertrouwen, ,,'k ouw 't nog geeim veur
handeren." had Ie me toegevezeld: ..maar veur
Jou, Dré, eb 'k gin ge-eimen", 'nen grooten
brief van ons Kroonprinseske, waarin den
Fielp hartelijk wierd bedankt, veur zijn zen-
dings van fruit van den Ulvenhoutschen bojem.
't Allerbeste uit zijnen boogerd had ie daar
voor eigens geoogst, ln zorgzame blijheid over
de vreugderijke omstandighedens van Jullaan-
tje. En toen klokgelui en kanongevuur den
lesten zorg wegdreunden. alleen diepe blijd
schap overbleef, toen..., toen zat den Fielp
kapot van chagrijn, eenzaam ln zijn werkplots,
ramen en deuren stijf toe...!
Maar ik dwaal weer af. Ik zee: daar la Iets
gaar anders, da'k wèl vertellen mot, want ik
zie rap 'n end komen aan deuzen wantoestand,
die vortkomt uit 't krankzinnige feit, dat 't
onderhoorige kerkdorp Ulvenhout deur z(jn ge
meente Ginneken wordt beschouwd als... 'nen
concurrent!
Ik spreek daar van „krankzinnig feit" en
't ls nie anders, amico!
Ginneken ls 'n samenraapsel van durpsche
gemeenschapskes. 't Gemeentebestuur onder
teekent alt{j: ,.B. en W. van Ginneken en
Bavel". Maar eigenlijk zou onderteekend mot
ten worden: „B. en W. van Ginneken, Bavel,
Ulvenhout, Notsel. Strijbeek, Gelder, enzoo-
voorts, enzoovoorts".
Nou is 't zoo gelegen: Ginneken is „stadsch".
Bavel, Ulvenhout, Notsel en zoo, zijn
„durpsch".
Ginneken is dus 'nen soortement van kik-
vorsch; gin vleesch en gin visch. Gin stad en
gin durp.
Veul straffer wierd dat nog de leste jaren,
toen Ginneken zoo vast aan Breda bouwde, dat
er ginnen meter grond meer open bleef tus
schen de stad Breda en het verstadsche Gin
neken.
Ginneken gong (da's dan nog 't éénlg durp
sche!) z'n eigen steeds meer stad en superieur
aan de kerkdurpkes voelen, 't Is misschien
wel heel „menschelijk verklaarbaar", maar
veur de durpsche gemeenschappen in deuze
omgeving is dieën toestand wurgend.
Ulvenhout b.v. ligt na z'n leste groote feest
van Augustus 1937 lamgeslagen. Hier kan niks
meer gebeuren, zelfs... gin durpsche viering
van 'nen Nationalen feestdag.
De Hermonie. onzen trots, wordt naar huls
gestuurd. Den dirigent van ons „Constantie"
is... den veldwachter, die mee eenen erm-
zwaal de muzikanten veromstuurt naar moe
der-de-vrouw. Ge verstaat: zoo'n „concert"
haalt weinig uit!
Zoo lang als ik leef heb Ik hooren spreken
van annexatie. Van samenvoeging van Gin
neken aan Breda, 'n samenvoeging, die prac-
tisch gin samenvoeging la. want de „schei
ding" bestaat uit 'n denkbeeldige streep, die
hier en daar deur de straten, ja misschient
wel deur de huizen, loopt! Zoodat de vrouw ln
de keuken, in Ginneken staat te koken en den
man ln de kamer, ln Breda de krant zit te
lezen...! Onder één dak toch!
Toch wordt over annexatie nou al 'n men-
schenleven geprakizeerd.
Maar gedank, onzen teugenwoordigen Mi-
vandaag of mergen 'n streek en weg! alle
ster heeft den vlakgom ln z'n handen genomen,
Moeiiykhedens!
Dan komt het stadsche tot de stad. dan
bl(jft 't durpsche byeen. En dan, vaneigens.
is gin concurrentie, gin ijverzucht, gin...
ehdorpspolitiek" meer te duchten. Want
de grootstad Breda heeft en ziet in 't groote
belang van 'n naburige bloeiende, zelfstandige
dorpsgemeenschap, die tienduuzenden vrimde-
llngen trekt; Ulvenhout zal geren zijn: 'nen
gooien nabuur van de stad, waaruit Ulvenhout
weer zyn veurdeelen put.
't Krankzinnige feit van concurrentie, strijd
om niks, leed veur niks. piek-en-pook om niks,
afijn... ehdurpspolitiek" ls dan meteen van
de hasm!
Ge mot me goed verstaan, amico. waarom
lk oe dit allemaal geschreven heb. Want 't zal
oe duidelijk genogt zijn, dat de leste Jaren m'n
handen dikkels hebben gejeukt, om nie over
deus dingen te schrijven. Ik heb, tot barstens
toe, gezwegen!
Maar nou de toestanden, bekanst van eigens
zoo zyn toegespitst, dat al gin Kindeke van
Nassoawen meer geboren kan worden, zonder
'n Ulvenhoutsch-schandaaltje-deur-de-heelc-
pers nou moést ik wel 'n heel. heel klein tipke
oplichten van den sluier, die al zoo lang over
Ulvenhout (en dus ook over m'n brieven)
hong.
„31 Augustus gaat Ulvenhout", zoo las lk:
„de schade van 7 Augustus Inhalen...!"
Jawel.
Van alle kanten zullen mocilijkhedens zoo-
veul mogelijk wel veurkomen worden.
Van den kant van den Fielp. omdat ie gin
tweede zoo n bitter oogenblik befeven wil in
z'n bakkerij. Van den anderen kant, omdat 't...
anders mot!
Maar... er bestaan twee Oranje-comité'e.
Eén... Ginnikech. dat hier eigenlijk niks te
schaften heeft; een Ulvenhoutsch dat... niks
te schaften krijgt
Maar feest zal er zijn. MJa...! Doch ge voelt
eigens wel: dit ls mé den goelen vurm.
Gin muziek, gin lampionnen, gin vlaggen,
gin kinderfeesten, gin... kranten kunnen
deuzen gedwongen vurm wegvagen.
Alleen 't gommelastiekske van den Minister
kan mee één veeg den toestand klééren. Maar
dat gaat veur end Augustus niemeer...!
Maar nou schei k' er af, in de hoop. dat al
m'n lezers nou weten, dat hopenlyk volgenden
zomer den Fielp huillie weer verwelkomen kan
meer de woorden: „Huivenhout mot heksel-
sior!
Daarom was 't mij mee deuzen brief te doen.
Want ze zouden, na alles wat er geschreven
wierd ln de kranten, 'nen gaar foutiven Indruk
krygen van ons dorpke en z'n goeie durpelin-
gen! En daarveur heb*ik gin jaren geleefd en
geschreven...
Veul groeten van Trui. Dré UI, den Eeker
en als alty gin horke minder van oewen
tfc.v.
DR8.
ZONDAG 20 AUGUSTUS 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.55 VARA. 12.00 AVRO. 5.00 VARA. 6.30
VPRO. 8.0O—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuziek.
9.00 Berichten.
9.05 Tuinbouwhalfuur.
9.35 Gramofoonmuziek.
9.45 Causerie „Van Staat en maatachappy".
10.00 Rotterdamsch planokwartet.
10.40 Declamatie.
11.00 VARA-orkeet.
11.30 „De Stem des Volks" en gramofoon
muziek.
12.00 Het Omroeporkest (Om 12.20 Ber.).
12.45 Gramofoonmuziek (met toelichting).
t.15 Orgelspel.
1.30 Causerie: „Wat er in Indië gebeurt",
1 50 Gramofoonmuziek.
2.00 Boekbespreking.
2.30 AVRO-Amusements-orkest (opn).
3.00 Residentie-orkest en solist. (In de pauze:
Gramofoonmuziek).
4.30 Reportage.
5.00 Arbeidersmuziekcorps „Tot Steun ln den
Stryd" en Gramofoonmuziek.
5.30 Causerie: „En toch ben ik van meening
dat..."
5.40 VARA-Kinderkoren „De Krekeltjes" en
„De Merels". (Opn.).
6 00 Sportpraatje.
6.15 Sportnieuws ANP, gramofoonmuziek.
6.30 Causerie over de conferentie van de
I. R. F. te Argegno.
7.00 Nederl. Hervormde Kerkdienst.
8.00 Berichten ANP, radiojournaal, mede-
deeUngen.
8.20 Residentie-orkest en solist.
9*~ Radiotooneel.
9.45 De Twilight Serenaders, klein koor en
solist.
10.30 Gramofoonmuziek.
11.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 Het
Omroeporkest.
Hilversum II. 301,5 m.
8.30 NCRV. 9.8C KRO. 5.00 NCRV. 7.45—
11.15 KRO.
8.30 Moi genwyding.
9.30 Gramofoonmuziek.
10.00 Plechtige Hoogmis.
11.30 Gramofoonmuziek (ca. 12.15 Berichten)
12.15 Causerie: „Ouders en kinderen".
12.35 Gramofoonmuziek.
1.00 Boekbespreking.
I.20 KRO-orkest.
2.00 Vrwgenbeantwoording.
2 45 Gramofoonmuziek.
4.30 LlekcnhalftiuK'
4.555.00 Gramofoonmuziek.
5.05 Gewyde muziek (gr.pi.).
550 Nederlandse!» Hervormde Kerkdienst.
Hierna: Gewyde muziek (gr.pl.).
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP. mededeellngen.
8.15 KRO-orkest, KRO-Melodisten en solist.
9.15 Declamatie.
9S0 Gramofoonmuziek.
9.50 Rococo-octet.
10.10 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Epiloog.
II.0011.15 Esperanto-nieuws.
■fk /C
j
Baby vindt een
j hoed (KwchUtter j
dan haar zand-
emmert]®
C -^-y "1$
Meloen is lekkerj
MAANDAG 21 AUGUSTUS 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
Algemeen programma, verzorgd door d<
AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 Ber.).
10.00 Morgenwyding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Lyra-trio.
11.15 Orgelspel en zang.
12.00 Ensemt% Jetty Cantor. (Om 12.15 Be-
richten en van 12.451.45 Gramofoonmuz.)
I.45 Concertgebouw-orkest en solist (opn.).
2.25 Gramofoonmuziek.
2.30 Declamatie.
3.00 De Romancers m.m.v. soliste en gr&mdH
foonmuziek.
4.30 Causerie „Groote figuren van het Inter
nationale Podium" (met gramofoonmuziek), r
5.30 AVRO-Amusementsorkest (opn.).
6.15 De Vagebonden en soliste. (Ca. 6.25 Ber.)
7.00 Zang met viool- en pianobegeleiding.
7.30 Declamatie.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Omroeporkest en solisten.
9.15 Reportage.
9.45 Omroeporkest en soliste.
10.25 Gramofoonm izlek.
10.30 Orgel en viool.
II.00 Berichten ANP. Ensemble Francis Ketfc
11.3012.00 Dansmuziek (gr.pl.).
Hilversum II. 301,5 m.
NCRV-Ultzending.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (Om 9.30-*
9.45 Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Christ. lectuur.
11 30 Gramofoonmuziek. (12.0012.15 Ber
12.30 NCRV-Salonorkest en gramofoonmuziek,
2.00 Piano, viool en gramofoonmuziek.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.45 Bybellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.15 Voor de kinderen.
6.15 Gramofoonmuziek. (Ca. 6.30 Berichten).
7.00 Berichten.
7.157.55 Heidepark-Band en gramofoonmuz.
8.00 Berichten ANP. herh. SOS-berichten.
8.15 Christ. Gemengde Zangvereenlglng „Soli
Deo Gloria" en Oramofoonmuziek.
9.00 Causerie: „Moreel® en geesteiyko her!
bewapening".
9.30 Melodia.
10.00 Berichten ANP. actueel halfuur
10.30 Melodia en gramofoonmuziek.
11.25 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
FEUILLETON.
tn (uu\ noodlot
Naar het Amerikaaosch van
Morgan S« Roscue
Eindeiyk kleedde ny zich uit en ging naar
bed Het huls was stil als het graf en toch kon
hy niet ln slaap komen. Hy draaide zich om.
stond toen weer op en sloop zacht de kamer
uit. de trap op die naar boven leidde. De tocht
was vruchteloos, hoewel de noodige omzichtig
heid en concentratie zyn opgekropte energie
eenigermate lucht gaf. Door het aleutelgat was
het regelmatige, toe- en afnemende geluid van
Mc Glrks gesnurk duidelyk hoorbaar.
Het was een lange nacht. Een paar maal viel
O'Malley ln een lichte alulmering om dan weer
met een schok wakker te worden. Tegen den
morgen viel hy ln een langeren en vasteren
slaap en ontwaakte pas toen het vroege zon
licht tegen zyn vensterkozyn scheen. Met een
sprong was hy uit bed.
Enkele minuten later sloop hy naar beneden
en hei huis uit. Als Mc Glrk wegging, zou het
moeilyk zyn hem na te gaan als O'Malley hem
van het huls uit moest volgen, want hy zou Mc
Girk een voorsprong moeten geven, om niet
ontdekt te worden en z(Jn prooi kon wel direct
ln een taxi stappen en verdwenen zyn eer
O'Malley naar bulten kwam. Het zou gemakke-
lyker zyn bulten de wacht te houden en vandaar
de Jacht te beginnen.
Toen hy het huls verliet, slap en met dikke
oogen van spanning en te weinig slaap was het
even over zessen; maar Mc Girk was laat thuis
gekomen en zou minstens nog een uur btyven
slapen, taxeerde hy. Dus zou er geen gevaar
zyn hem te missen als hy eerst ging ontbyten.
Hy vond een klein koffiehuis ln Slxth Avenue,
dat hoofdzakeiyk door taxichauffeurs bezocht
werd. En na een smakeiyk maal verorberd ts
hebben, voelde hy zich heel wat beter.
Het was nog geen zeven uur toen hy de
straat weer op ging. Hy liep Sixth Avenue een
eindje ln. tot er een „blauwe" taxi kwam aan-
rijden. Hg riep deze aan. vernam dat de chauf
feur ai ontbeten had en zei hem zyn taxi op den
hoek van Slxth Avenue en Klevenith Street to
parkeeren. tot hy nadere aanwyzingen kreeg,
zoodat O'Malley de voordeur van mrs. Pella
huis kon gadeslaan terwyi hy achter ln de
auto zat.
Hy moest immers rekening houden met de
mogeiykheid dat Mc Glrk het huls uitkwam,
een taxi zou aanroepen en uit O'Malley gezicht
verdwynen. eer hy gelegenheid kreeg een an
deren wagen te vinden om hem te volgen. Van
daar dat deze manoeuvre noodzakelijk was.
Er waren echter bezwaren aan verbonden.
Ze konden door de politie verjaagd worden. En
voor het geval dat de chauffeur er Iets tegen
had om zoo lang te wachten, omdat wachttyd
minder opbracht dan ryt#d. beloofde hy den
man het volle taxitarief te zullen betalen met
een flinke fooi er boven op en gaf hem twee
dollars als handgeld.
Zoodra de taxi een .geschikte plaats ingeno
men had. leunde O'Malley ln afwachting ach
terover in de kussens. De minuten kropen piet
tergende traagheid voorby. De zon klom steeds
hooger. zakenmenschen en winkelmeisjes be
gaven zich stadwaarts en in de straten begon
het normale leven. Een agent kwam aange
wandeld. keek naar O'Malley en liep verder.
De stroom van mannen en vrouwen die naar
hun werk gingen zwol aan en ebde weer.
Tweemaal had O'Malley den ongeduldig wor
denden chauffeur met een aanvullende betaling
gekalmeerd. Het was langzamerhand over
negenen geworden; de drie andere mannen
van het pension waren al uitgegaan, maar van
Mc Glrk geen spoor.
Toen zonder waarschuwing of aankondiging
ging het spel beginnen.
O'Malley's blik ging van de voordeur naar
een mannengeatalte, die uit Seventh Avenue
kwam en door Eleventh Street liep. Iets vaags
bekends aan den voetganger trok zyn aan
dacht. Het was Claudia's broer Julian.
De Jongeman was te ver weg om zyn ge
laatsuitdrukking te kunnen onderschelden,
maar zyn bewegingen waren snel en nerveus.
Hy bereikte het hek van mrs. Pells huis. keek
onrustig om zich heen en haastte zich weer
over het voetpad. Even later verdween hy ln
het huis.
O'Malley floot zachtjes voor zich heen. Hel
leek ongeloofiyk dat de Jongen voor verrader
speelde, maar zyn aanwezigheid hier weea er
toch op.
Tien minuten gingen voorbij. Toen kwam
Julian eensklaps weer naar bulten. Maar nu
liep hy naar Sixth Avenue, ln O'Malley's rich
ting. De Ier schoof zoo ver mogeiyk naar ach
teren in de taxi. Nu kwam Julian langs en
O'Malley kon zyn gezicht goed opnemen. Het
stond half angstig, half norsch.
Heeft ook meer op zyn vork genomen dan
hy verduren kan. peinsde O'Malley.
Hy veMigde zyn aandacht weer op het huis
en vergat Julian. Want Mc Girk was de voor
deur uitgekomen en liep het pad af. zyn
breede, middelgroote figuur had iets zwie
rigs en hy was ook met zwier bekleed. Hy
ha.' een bruinen, slappen hoed schuin op het
hoofd en men kon zien dat hy zeer met zich
zelf ingenomen was.
Hy liep het hek uit en tot O'Malley's er
gernis wandelde hy naar Slxth Avenue. De
jongeman boog zich naar voren en wendde
zich naar den chauffeur:
Rijd langzaam naar Seventh Avenue en
houd by den versten hoek stil.
Ze waren by den hoek. Juist toen Mc Glrk
Seventh Avenue In draalde. O'Malley ver
wachtte half een wachtende taxi te zullen
zien. maar Mc Girk liep vrder en stak toen
dwars de straat over. O'Malley's taxi volgde
en daarna zag de Ier dat de ander een station
van de onderg rond ach c binnenging.
Ik Map hier uit, waarschuwde hy snel
den chauffeur.
Hy rekende af en nam een dankbetuiging
van den chauffeur in ontvangst, waarvan de
warmte ln overeenstemming was met den
omvang van de fooi. Toen O'Malley uitge
stapt was, zag hy dat Mc Girk al ln het sta
tion verdwenen was en hy rende de straat
over, nauweiyks ontsnappend aan het gevaar
om door een groote vrachtauto overreden te
worden.. Hg liep vlug de trappen af, zag Mc
Glrk de controle paaaeeren en hield zyn vaart
ln. Een oogenblik later had hy het perron
bereikt en stond niet meer dan een paar
meter van den man af.
Het perron was tjokvol en O'Malley had
niet veel moeite om uit het gezicht te biyven.
Mc Glrk nam den binnenkomenden sneltrein
naar Brooklyn en O'Malley slaagde erin in
denzelfden wagen, waarin de passagiers op
eengepakt waren ais haringen in een ton. te
wippen. Terwyi de trein zich hortend en gie
rend en donderend in Zuideiyke richting
voortspoedde, kon hy den ander, door telkens
even een blik over zyn schouder te werpen,
ln het oog houden.
Ze waren de tunnel onder de East rivier ge
passeerd. Ze reden nu verder door het gebied
van Brooklyn en langzamerhand werd het
aantal passagiers minder. O'Malley vond het
thans noodig voorzichtiger te zyn. Eenmaal
zag hy dat Mc Glrk zyn I ant uitkeek, maar
hy draaide zich nog bytyd» om. Elndeiyk wa
ren er zitplaatsen vrijgekomen. Mc Girk nam
er een in en O'Maley wandelde naar het
dichtsbyzynde balcon, vanwaar hy zyn prooi
door het tusschen raam kon gadeslaan.
Tenslotte, in een der buitenwijken van
Brooklyn stond Mc Girk op en verliet den
trein. O'Malley wachtte tot het laatste nip
pertje en stapte eveneens uit. Juist toen de
deur weer dicht ging. Gelukkip was Mc Girk
een eind vóór hem en keek niet om want zy
waren de eenige .wee passagiers, die hier uit
den ticin waren gestapt.
De Ier haastte zich de trappen van het
station op cn zag Mc Girk nog net verderop
een zystraat Inslaan. Hy hield zich schuil in
den stationsingang tot Mc Girk geheel uit
het gezicht verdwenen was. Toen ging hy
hem vlug achterna en sloeg omzichtig den
hoek om.
Behoedzaam bleef hy Mc Girk volgen
eenige blokken ver en enkele hoeken om,
O'Malley had den naam van het station in
zyn geheugen geprent en hy nam de namen
van de straten waar hy door liep goed in
zich op. De eerste huizen die zy voorby kwa
men waren rood steenen rijen huizen. Maar
verder voerde de weg langs twee aan twee
gebouwde houten villatjes en nog verder
stonden klein houten landhuizen, omgeven
door tuinen.
Nog steeds liep Mc Glrk vooraan. O'Malley
bleef een heel eind achter cn hij vroeg zich
af of de ander wist dat hg gevolgd werd en
hem maar in den wilde liet rondloopen. En
toen ging de man opnieuw een hoek om en
liep een straat in, die naar het open veld
voerde.
Heel langzaam kwam O'Malley achter hem I
aan en keek naar den naam van deze laatst® I
straal. Deze was niet op het hoekhuis aan
gebracht, maar stond op een bordje dat aan
een paal was bevestigd. Mc Glrk had nu het
open veld bereikt, maar O'Malley bleef ach
ter een hoekhuis uit het gezicht. Een vreug- I
dige flits schoot door zyn hoofd: hij geloofd®
dat hy het raadsel van den tweeden brief met
de gToene Inktvlek een heel eind verder tot
zyn oplossing had gebracht. Immers de laat
ste straat die Mc Girk had doorgeloop»
heette Arthur street. A.s! Er was dus wel
geen twyfel aan of de mededeeling moest ge
lezen worden:
Taxi zeven (de tijdsaanduiding voor het
ontvoeren van Claudia) Hunt A.S. (dat
kon niet anders beteekencn dan Arthur
Street!)
Wordt vervolgd.)
