I Geestelijk Leven
IRENE
Winkel s Harmonie
gouden jubilaresse
TRIUMPH
ELKEN DAG
PREFEREEREN
e
DUIZENDEN
NIEUWE
Buitenlandsch
SS Overzicht
ROOKERS
DE BESTE
\c. SIGARET
J herren en schoone vrouwen,
52!® h'or "let voorbij mijn blonde kind?
Alkmaarsche Kaasmarkt
Zaterdag 19 Augustus 1939
hoorii _r
Tweede blad
lam
ijk
Pië
ta r,
lee-
door ASTOR
Prinses Juliana heeft het leven geschonken
aan een dochtertje.
I zij en prins Berahard hebben aan het meis-
je den naam Irene gegeven.
Prins Bernhard heeft de verzekering gege
ten. dat hij en prinses Juliana met opzet
den naam Irene hebben gekozen. Irene is
Eigenlijk een Grieksch woord en het betee-
kent: vrede. Deze naamgeving is een sym-
|bool in dezen tijd van internationale span
ning en waanzinnige bewapening.
I Het eerste kind van het prinselijk paar
I ontving den naam Beatrix d. i. gelukbreng-
ster. i-n nu wordt het tweede kind Irene ge
ïnd. Onwillekeurig leggen wij verband
ïchen deze beide namen. Zullen de ouders
j Irene dit óók hebben gedaan? Is het hun
teling geweest om In de eerste plaats aan
Kederlandsche volk, maar verder ook
i alle volken der wereld te zeggen, dat
i der voorwaarden tot geluk in de wereld
dat de verschillende volken in vrede met
"ander leven?
Indien dit, werkelijk het geval zou zijn,
jan is die naamgeving niet alleen van sym-
'Ische betcckenis. maar tevens een daad
j moed. Juist nu!
Vele jaren reeds geleden heeft onze groot
ste dichteres Henriötte Roland Holst het
iorspel „Thomas More" geschreven. Daarin
komt een gedeelte voor, waarin op aandrang
[van haar vader, de dochter van Thomas
More een lied zingt. Het is het volgende:
Edele hoeren en schoone vrouwen
Kwam hier voorhij een blonde knaap?
Tot ik mijn armen om zijn leest kan
vouwen,
yindt mijn hart geen rust en mijn oog
geen slaap.
ft schrijd en lk schrijd over heuvels,
langs dalen,
door zandige vlakten en wild forecst
ent den lieflijken knaap te achterhalen
wiens adem mijn kranke hart geneest.
Zqn stem is zacht als de zang der haren,
r i lach als de lach van den dageraad,
geur die stroomt uit zijn blonde haren,
fte geuren der lente te hoven gaat.
[Schrijd en ik schrijd, mijn voeten bloeden,
jn adem hijgt, maar ik merk het nauw,
tot ik kom aan wijde glanzende vloeden
of waar hergen rijzen in 't koep'lend blauw.
Dan zit Ik en ween, want het spoor is
verloren
en ik moe' terug, en ik weet niet waar
lk den "knaap met den lach van
morgcnglorcn
tal zoeken en 't lentegeurig haar.
Maar ik ga, en aan zingende menschen
iraag ik: „kwam hier niet een knaap
voorbij
Trede is zijn naam en zijn oog is teeder
als lente en als vogelzangen blij".
Ia sommigen schudden het hoofd en
spreken
pt: „Wij hebben hem niet gezien;
droomen van hem uit die droomen
breken
An liederen uit droomt ge ook
misschien?"
En anderen zien mij vreemd aan en wijzen
„daar woont de knaap dien ge
meent"
w ze zingen weer, maar een and're wijze
pa waar mijn verlangend hart naar weent.
^'int ik weet dat hij leeft op deze aarde
*|een droom is: ik droeg hem in dezen
schoot,
was 't die hem droeg, ik was 't die hem
haarde,
ft was 't die hem haarde, ik kweekte
hein groot.
hij ontvlood - om hem weer te vinden
ik de wereld, de wereld door,
hij is mijn eige' en mijn meest beminde
01 mijn hart vond geen rust, sinds het
hem verloor.
rj5 Klant is, een bloem om te aanschouwen
adem geurende lentewind.
J**aoeer zij dit lied heeft uitgezongen, zegt
^PKfdochter van Thomas More:
om* ®ocdpr. hoe lang nog zult ge jagen
door de groote wereld? Wie
wcg weer tot het verloren kind
|pchheid?
de oudste dochter van
•*®*aa! zullen wij hein vinden,
toeken, allen te samen is
*l Biet vader?
lar» 1? deze vrij lange aanhaling niet ach-
hik l» *'imu>n In ten. Gij zult 't waarschijn
sf( ,'**hjpen. Hier wordt gezongen van dat
i,_Verftngeu naar vrede, dat leeft in het
oer volken. De vrede wordt hier to-
wordt"^ ccn blonde knaap, die gezocht
tnei\i S<*s,diik is Koen knaapje, maar een
haar t *e'X)I.,'n Haar ouders hebben besloten
•""«eoe, Vrede, te noemen. Daaitnedo heb
ben zij een symbolische daad verricht. Zij
hebben uiting gegeven aan wat zij hegeer
lijk achten en daarmede tevens aan wat er
leeft in het hart des volks.
Klein en hulpbehoevend ligt de jongge
borene in haar wieg. Zal zij opgroeien tot een
groote, sterke vrouw?
„Eenmaal zullen wij hem vinden,
zoo we zoeken, allen te samen",
zegt More's oudste dochter.
Laat onze deze woorden tot de onze maken.
Als wij denken aan dp kleine Irene, dan
moet de gedachte hij ons opkomen: zij, de
vrede, moet door ons allen tezamen gezocht
worden. En wat kan dit anders beteekenen
dan in onszelf en in anderen den vredeswil
te versterken?
Voortaan wordt ons vanuit Soestdijk dag
aan dag verkondigd welk een kostbaar goed
de vrede is. Irene, Irene, vrede, vrede! Dat
is het parool, hetwelk tot ons komt uit het
prinselijk paleis. En wij aanvaarden het met
dankbare vreugde en willen het tot 't onze
maken.
ASTOR.
LANGZAAM MAAR ZEKER WORDT IN
EUROPA DE TOESTAND OP DEN
SPITS GEDREVEN.
BEGINT DUITSCHLAND TEEKENEN VAN
WEIFELMOEDIGHEID TE VERTOONEN?
POLEN TREITERT VERDER.
Zoetjes aan begint de stemming in Europa
te veranderen, heel geleidelijk begint een
zekere spanning bemerkbaar te worden, die
allengs toeneemt. Voorloopig echter nog niet
in zulk een mate, dat sprake is van een
acuut gevaar en tot een eigenlijke, zenuw-
oorlog is het stellig nog niet gekomen. Waar
bij echter terdege rekening moet worden ge
houden met het feit, dat onze zenuwen lang
zamerhand heel wat kunnen verdragen.
Het strijdobject was Danzig, doch het heeft
zich intusschen uitgebreid tot Danzig plus
de Poolschc Corridor. Het partijcongres te
Neurenberg staat voor de deur en blijkbaar
in afwachting daarvan begint mevrouw Ger-
mania steeds stuurscher en onheilspellender
gezicht te zetten. Dat heeft ze vroeger ook
wel eens gedaan en het resultaat was dan
dat haar tegenstanders de schrik om het
hart sloeg.
Tot dusverre is thans van zulk een schrik
nog totaal niets te bemerken en het ziet er
naar uit, dat HItler andere methoden zal
moeten zoeken, wil hij succes behalen. Voor
al het vroeger vaak weifelmoedige Enge
land blijft nu onverzettelijk op zijn stuk
staan en in plaats van een door de Duit-
schers stellig van harte gewenschtc aarze
ling te toonen, begint het eischen te stel
len, die naar het begrip van het nationaal-
socialistische bewind stellig overeenkomen
met absurditeiten. Wanneer van over het
Kanaal thans dingen worden verlangd als
geleidelijke ontwapening, het opgeven van
het begrip „Lebensraum", hot teruggeven
van een zekere zelfstandigheid aan het tot
slaafsche onderwerping gebrachte Tsjechië,
dan spreekt daaruit iets als een nieuw En-
gelsch systeem, waarbij wordt uitgegaan
van de gedachte: tegenover een eisch be
hoort een eisch te worden gesteld.
De wereld heeft zich tot op zekere hoogte
gewend aan de gedachte, dat Duitschiand
tot dusverre handig heeft gemanoeuvreerd
met het wapen, «lat bluf wordt genoemd.
Of dit juist is, schijnt «Ie meest nabije toe
stand te zullen moeten leeren. Sommigen
ineenen nu reeds hij Duitschiand een zekere
aarzeling te hespeuren, die wijst op verle
genheid.
We herinneren daarbij b.v. aan de klan
ken, die zelfs in de Dultsche pers worden
gehoord door het krijgsgeschreeuw heen en
«lie Polen, zoo het Duitschiand ter wille is,
vrede en zekere voordeelen voorspiegelen,
verder op «le berichten uit Italië, die aan
stuurden op onderhandelingen, ten einde de
oorlog, die anders heette te dreigen, te ver
mijden.
Even zij in «lit verhand gewezen op de ge
ruchten, die enkele dagen geleden «le ronde
deden omtrent besprekingen tusschen
Ciano en von Ribbentrop, waarbij Italië zou
hebben verklaard liet voor Danzig niet op
«•en oorlog te willen laten aankomen. Dit
schijnt ten deele reeds weer te zijn vergeten;
we leven snel in onze dagen!
Echter. Engeland deinst voor «Ie Duitsclie
dreigementen geen stap terug en zoo het
aansnijden van de gedachte tot het. houden
van een conferentie een proefballonnetje is
geweest, dat op verzoek van Hit Ier door
Mussol in i is opgelaten, dan is er blijkbaar
weinig door bereikt. Engeland wenscht geen
besprekingen over Dultsche eischen en er
bleef daarop aan de Dultsche pers weinig
anders over dan de eventucele onderhan
delingen ver weg te gooien en te zeggen, dat
men daaraan nimmer ook zelfs maar heeft
gedacht.
Gelijk Hitier hij vroegere gelegenheid Oosten
rijksche en Tsjechische staatslieden bij zich
„ontbood", heeft hij het nu den volkenbonds
commissaris voor Danzig, Burckhardt, ge
daan. De Führer zou zich. gelijk vroeger,
zeer hoos hebben gemaakt en zekere voor-
stellen hebben, gedaan. Dus toch weer wel
voorstellen! Het is verwarrend en verwar
ring wijst nooit op kracht.
Echter, Engeland reageerde er niet op,
het deed of er totaal niets was gebeurd. En
werkte misschien zoodoende op de
Duitschc zenuwen in plaats van «lat het
omgekeerde werd bereikt.
Het gaat hoe langer hoe meer hard tegen
hard. En het is te voorzien, dat het eind
van het opwindend spel nog niet in liet
zicht is.
Beide tegenstanders zitten in het schuitje
en ze moeten mee of ze willen of niet.
Hoe feller ze tegenover elkander komen te
staan, hoe moeilijker een schrede terug
wordt. Want die zal door den ander worden
uitgelegd als een bewijs van zwakte.
En toch liet eind moet eens komen.
Hetzij door de aanvaarding van de uiter
ste consequentie: oorlog. Hetzij door een re-
tireeren. Van wie dun echter? Van Enge
land of van den Fuhrer?
Het ziet er naar'uit, dat Gfböt-Britfanhtó
het er ditmal op aan zal lab-n komen.
Van Japan is voorloopig weinig te vree
zen. Engeland staat hecht vertonden met
Frankrijk, met Polen, Roemenië, Turkije en
wellicht met Rusland.
De democratieën hebben zich tot de tan
den bewapend en beheenfchen de zeeën.
Italië weifelt.
Hitier loopt, zoo hij zijn spel doorspeelt,
grooto kans te zullen worden gesteld voor
de consequentie: oorlog of reUreeren.
Dat laatste zou een hard gelag zijn. Het
einde van zijn successen, van zijn bulten-
landsche politiek, misschien van hemzelf.
Maai- een oorlog?
Droomen in de zomerwei
nr wcornr tctc
rJfö iTi KTMnriTiTM
OEN HELDEN
Aug. Zondags gesloten
Het eerste geluid: De stier is los.
Het laatste geluid: Eerste eu
©ereprijzen.
SLECHTS TWEE DIRIGENTEN
IN VIJFTIG JAAR.
Het was in het ccn en dertigste le
vensjaar van Winkels Harmonie,
dat muziekdirecteur Pranger van
Noordscharwoude na afloop van een
eerste door hem geleide repetitie in
een niet al te |^\-t humeur naar huis
terugfietste. En toen zijn vrouw op
heldering verzocht van dit gezicht
van zevcn-dagen-slecht-weer, sprak
hij slechts vier woorden: „Wat
hen ik begonnen—
„Winke!aars zijn rare kerels" moet
hij ccn paar jaar later ook nog eens
gezegd hebben, als men concours-
waarts toog. „Kon ik maar van jullio
op aan"Dat was allemaal nog
in en vlak na den tijd dat Winkels
Harmonie in de derde afdeeiing uit
kwam, daarin nog geen derde prijsje
kon halen, en tijdens de schoone
klanken alleen dc juryleden op den
martelstoel bleven zitten. De rest
vluchtte, zóó mooi was het...
Zeker was dat niet dc schuld van Pran
gers voorganger, „meester" Egmoud, die
*n bekwaam musicus was, maar alleen niet
«Ie noodigo kwaliteit bezat de roerige Win
kelaars lujecn te houden. Men blies als m«-n
lust had, van maatlozen had men weinig
begrip, het was alléén maar gezellig, ineer
niet.
En nu negentien jaar laterHet oude
vaandel is zoo vol blinkend eerdlnetaal, dat
een tweede moet worden aangeschaft, het
corps speelt in «le eereafdeeling en haalt
risten eerste prijzen, en eerste (-ereprijzen.
Geen wonder, «lal directeur en corps het
opperbest mot elkaar kunnen vinden, en
«lat men den lieer Pranger, als een tweeden
Mengelberg op 'n keurig getimmerde dircc-
teuratroon, plaatst, toen na zijn ziekte van
tien weken in dit voorjaar, een been nog
wat onwillig was.
Een stoel op een tafel, om zittende te diri-
geert-n en ccn groote taart met „Wclkoiu.
Winkels Harmonie".
„Er valt nooit iets. de verstandhouding
is prachtig", zegt de directeur Pranger ons
„Geen mooier avond, dan de repetitie-
avond van de muziek", zegt secretaris-pen
ningmeester Peetoom.
I)nt is dus een wederkeerig compliment,
ons gezegd, als we „partijen" onafhankelijk
van elkaar „hooren".
De lijst bekroningen Is veelzeggend, hier
zijn dc laatste:
1838: Bondsconcours Wieringcn, eercafd.
le prijs, le eereprijs:
Nationaal concours A'dam, eerc afd le
prijs.
1937: Bondsconcours Twlsk le prijs;
Nat. roncours A'dam le prijs.
193<»: Bondsconcours Medemblik: lc prijs;
Nat, concours A'dam le prijs.
1935: Bondsconcours Winkel 1«- prijs.
Nat. concours Duivcudrccht le prijs.
Intusschen treitert Polen, dat zich sterk
weet in den steun van Engeland, vertier.
Het stoort zich niet aan de fel sissende
Dultsche pers. Anders dan Tsjecho-Slowa
kije verleden jaar beantwoordt het iedere
Duitsclie maatregel met repressallles. Waar
Duitschiand den Poolschen handel bemoei
lijkt, bemoeilijkt Polen onverlriddeUijk den
Duitschen handel. Legt Duitschiand het
Poolacbe grensverkeer bezwaren in den weg,
Warschau doet onmiddellijk hetzelfde omge
keerd en!., niet minder doeltreffend
Die Poolsche houding is merkwaardig.
Het lan«l weet zich sterk, daaraan is niet
dc minste twijfel.
De Duitschc papieren schijnen te dalen.
Postduivenvereniging
„Hollands Noordpunt"
Bovenstaande vereenlging hield J.l. Zondag
haar voorlaatste vlucht jonge duiven vanaf
het station Quivraln, afstand 293 km. In con
cours waren 200 duiven, welken deamorgena
om 8 uur met windstil weer in vrijheid werden
gesteld. Bij aankomst te Den Helder bleek dc
wind echter N.N.W. te zijn, met windkracht 4.
Prjjzen en punten werden als volgt ver
diend:
Scholten 1, 2, 4, 26, 35, 107 punten; Felkers
3, 18. 25. 27, 34 67 punten; Mulder 5. 10. 15.
75 punten; Schuite 6. 29 punten: Messink 7, 9,
37, 57 punten: ten Kate 8, 38. 29 punten; Pruis
11, 12. 16. 22. 29. 79 punten; Gleabers 13. 17.
19. 31. 32, 39, 62 punten: Rietveld 14. 21. 24.
26. 28. 56 punten; M&rttyn 20, 40. 16 punten;
Riemers 23, 26. 16 punten; van Stctyn 30.
Nieuwenhuizen 33, 5 punten.
De hoogst© markt was onveranderd,
117.—; da gang was aehtar ongetwij
feld vaster en Iets hooger dan de vo
rige week. Kaas van goede kwaliteit
bracht onveranderd f 16.op, iets af
wijkende soorten 115.— tot f 15.56.
Vermelding verdient het lelt, dat
Friesland hooger© prijzen noteert,
tot f 17.50 en f 16.—, een en ander sla
gevolg van da geringe kaasproduc
tie gedurende den laatsten tijd. Daar
lntusachen, naar man ons meedeelt,
de bereiding van magere melkpoeder
is stopgezet, Is nlt Friesland weldra
vermoedelijk weer meer kaas ta ver
wachten, al staat daar tegenover dat
de melkproductie dalende ia.
De prijs werd mede op peil gehouden
door aankoopen van Friesland, een
zeldzaam voorkomend verschijnsel.
BOTERNOTEERING EN -HEFFING.
De commissienoteering voor Nederland*
sche boter ia vastgesteld op 70 cent per
Kg. 'onveranderd).
Het bedrag van «le heffing en steunuit-
keering op totcr, is behoudens tusschen-
tij«lscbc wijziging, voor «le week van 17 tot
21 Augustus vastgesteld op 35 cent per Kg.
(onveranderd).
Laat ons stoppen, voordat wij gaan vrcc-
zeu, dat om> verhaal eentonig wordt*
Blazen is gezond!
Dat moet zoo zijn, als we het aantal dienst
jaren der muzikanten nagaan. Er zijn «-r.
van het thans 37 werkende leden en fi ad-pi-
ranten tellende corps velen met een ccrbied-
waardigen staat van dienst.
Een der oprichters is nog in leven,
de lieer L. van Stlpriaan. Bij het
vijf en veertigjarig jubileum waren
er nog vier, de hceren W. Nleuwboer,
P. Dekker, D. Brugman Dz., en L.
van Stlpriaan. Drie van deze laatste
der Mohikanen zijn helaas sinds
dien gesneuveld.
Veteranen
De voorzitter. F. Honigh heeft 13 jaar op es
klarinet «n piston geblazen. «Ie secretaris
penningmeester C. Peetoom zet ree«is 39 jaar
«Ie tenorhoorn aan de lippen, 36 jaar is hij
secretaris Zij hebben vooral meegeholpen om
het kranige corps door zorg en ongunst «Ier
tijden heen helpen, zij zijn nog even en
thousiast als toen zij begonnen!
Historie.
Rijk Is de historie van Winkels Harmonie,
we kunnen om» vooistellen «lat genoten K
toen secretaris Peetoom vijf jaar geleden zijn
kleurrijk overzicht van «ie voorbije periode
gaf
Vermakelijk Is uit dit verslag te lezen boe
men In den begintijd veel liefde voor dc
kunst maar nog meer vooi dc „rornle" bad.
Vierhonderd gulden leende de geldschieter
om instrumenten te koopen. «naar tegen bc
hoorlijkc rente en solide borgen.
Ja. hoor es Wullcm. zal ie wel ge
zegd hebben, die toetenlerai van Jul-
lui is verlegen mooi. en *k wul je wel
licnc, maar die klucht inoet main
deimie gien centc koste. Burrege en
goeie iutereste en aars maar niet.
Enfin, 't spul kon beginnen, schrijft Peetoom
in z'n verslag en 't spul begon dnn ook.
Als de bassist repeteerde dachten de huren
dal de stier was l«>sgebrokcn, en op het eer
ste concours te Wormerveer kon een «Ier
artistcn geen geluid uit het instrument krij
gen. omdat moeder dc i>oetslap erin hn«t la
ten zitten.
Dat zijn van die beginmoclltjkheden. welke
echter glansrijk werden overwonnen.
Men toeterde en men trommelde dertig lan
ge jaren onder meester Kgmond. die. omdat
zoouls gezegd tenslotte de zaak togon te ver-
lixipen. zelf voorstelde jonger l»loe«l voor do
dirigentcnlessenuar te zetten.
Pranger kwam
en roet hem kwam een periode van nieuwe
bloei. Hoe kou het ander»? Deze degelijke
musicus met zijn groote routine en bewonde
reus waardige technische kennis tozit be
paald opvoedkundige kwaliteiten, eischt on
verbiddelijk ernstige studie en ho«idt van
een gezellig kwartiertje na Er wen! ge
blokt. die eerste tijd, vertelt Peetoom ons,
wc waren er wild van! Toen wc op ons eer
ste concours niet Prarfger te Medemblik «len
eersten prijs wonnen waren we compleet gek
en toen volgend jaar op het tondsconrours
Twi.-k den eersten prijs en «Ti-ieii eere
prijs werden behaald, w as cr hccliMimal geen
houden meer aan!
Van dien tijd af ging het excelsior, con
cours na concours, concert nu concert. N\ in-
kei» Harmonie, onmisbaar bij elk dorpsch ge
beuren. waar feestelijke klanken passen.
Eu nu zal hei
volgende week (eest
zijn. Als compensatie voor het feit dat door
ziekte van «len dirigent het corps gcruiineu
tijd gehandicapt was. hei bondsconcour»
niet te Winkel is gehouden, enfin omdat
men al» gouden jubilaresse wat doéu wil,
zal er een festival zijn. waaraan alle corpsen
en koren van directeur. in getal deelne
men. Kr komen natuurlijk de noodige nfli-
daalt gebeurtenissen bij dit grootsclie jubi
leum en er staat ook een en ander op het
:werdnagscii programma dat mooi i- om
le verklappen. In ieder geval, het wordt
goe«l. Naar Winkel, 26 en '11 Vi-ustu», het
is er gróót (ceatl
