ll Britsch Indische hulp voor Engeland? Slechts onbeperkte duikbooten-oorlog biedt kans op succes Mobilisatieflits 1939 Anderzijds levert hij echter ook groote gevaren op Reeds io 1917 werd Amerika er door in den strijd betrokken Het eerste slachtoffer van den «luikbootoorlog is uren na het uitbreken van den nieuwen vvereldhram Britsche passagiersschip „Athenia" is met 1400 reeds enkele gevallen: het man, hoofdzakelijk Amerikanen en Canadeezen. aan .lioord gctorpedecid. hoewel het geen wapens vervoerde. Moet men daaruit concludeerén. dat de duikboot- oorlog ditmaal van het begin af onbeperkt zal zijn, zulks in tegen stelling met den wereldoorlog, toen Duitschland eerst in Februari 1917 den onbci>erkten duikboot oorlog afkondigde. Tof liet voeren van den duik bootoorlog gaat men meestal over wanneer de tegenstander de zeeén beheerscht. Zoo Is het ook te ver klaren. dat de machtige Britsche vloot slechts over een lielrekkelijk klein aantal duikbooten beschikt, terwijl juist de minder machtige zeemogendheden een groot aantal van deze eenheden bezitten. Duikbooten zijn namelijk zeer moeilijk van «Ie zee te verdrijven. Anderzijds schijnt het echter ouk oiimogeltjk te zijn. alochts net duikltooicu een beslissend succes op de vijandelijke »lHgv)«K>t te bchulen. In den wereldoorlog Iroctytt^ Duituchhtud mei «luik- booten. «loorHtl ahiivVémlen van torpedo's zoowel al* mijnen. de vijandelijke scheeps macht zoodanig te doen verminilereu. «laf de eigen vloot in een zeeslag meer kans zou kiijgi'n Hoewel kleine successen be haald werden, warrn deze van geen beslis- semlen invloed, en manden «len vijand slechts tot meerdere vooixorgsmaatregelen. i«- knieën zou dwingen. Kerst in Augustus 1917 kon men door uitgebreide voorzorgs maatregelen, Waaronder vooral bet comoyee- rrn der koopvaardij*rhe|teu, «ie verliezen weer doen afnemen. Het is nog niet met zekerheid te zeggen, of de wereld thans wederom getuige zal zijn van den onheperkten «luikliootnorlog, die, hoewel «ie verdedigingsmiddelen natuurlijk paidenlijk verbeterd zijn, dikwijls zooveel «imM-liuliligc slachtoffers maakt. Duitschland bedft ontkend, dat bet een Duitache «luikitoot geweest zou zijn, die «Ie „Athenia" tot zinken beeft gebracht en «Ie nirening vorkondigd, «lat het schip op een Britsche mijn zou zijn geloof ren. Meii zou daaruit kunnen opmaken, dat Berlijn in leder geval op liet oogenbiik nog niut van (dan i> «ion oni>cperkten duikbuoi «H«rl«»g. die Amerika Wellicht wederom in len aJnjd zou Ix-bckkcn, iq voeren. En daar anderzijds de Britten ueze wijze van oorlog voeren. «He voor hen gevaarlijker is dan voor welk ander land ook, niet kunnen wensclien, mag men nog ii»|ieti, «lat «Ie wereld v«xw den onl>e|>crkteii duiklKMttiMirlog gesjiaard zal blQ van. Da handatsoorloQ. Ook de handclsooriog met duikbooten had geen algeheel succes, daar de Britsche koopvaatdijM-hepeu- w aai tegen deze voor namelijk was gericht, in toenemende piate bewapend weiden en aan bet voorafgaand •ndaraotk van aan verdacht schip dus groot gevaar voor de «luiklKxtt zelf verbon den was. In «lit verband zij ook herinnet«l aan de z.g. «luikbooivallcu, als koopvaardij schepen gecamouflecnlo oorlogsbodems, die >cie onderzeeërs onschadelijk maakten. Slechts met den onheperkten duiklxjotoorlOg. waarbij de sche llen /ouder voorafgaande waar schuwing getorpederrtl worden, scheen tets te bereiken. Hei gevaar van den onheperkten duikbootoor- Jog is echter, dat hiertnj «Ie rech ten der neutralen met voet ca wor den getreden en degeen. die hein toepast, dus de kans loopt zich nieuwe vuantlen te maken. In liet begin van 1915 verklaarde Duitsch land «Ie wateren om Groot-Brit tan je als oriogszoiie. waarbinnen alle Mtie|ien g«' vaar EOUdeB lOOpeO. Dottt" «Ie VlwnlRdl Staten werd hiertegen geprotesteerd, waar op de neutralen wenden ontzien. De torpedeerino van da Luaitania. In Mei 191.*» werd daarop «Ie Britsche mail boot ..I.usitaiiin van «ie t unard l.ine dooi de Dtdtechi duikboot U au xmuler vooraf gaamle waarschuwing gctorpedeenl. Van «1c ongeveer anno opvarenden kwamen er bijna lÜUU om. Onder «Ie slachtoffers waren ook Amerikanen. De oiusimidigheid, «Int «ie Duit echo gezant te Washington Amerikaanschc staatsburger* er tegen gewaarschuwd had, zich «»p «ie LwitsaU in te echepen, went In Amerika al» bewijs beschouw «l, (Int men de daad met voorbedachten ra«ie gepjeegt had. z«Mxl.it t Auu-i ikuan*< h«- volk Iii groote op winrtuig geraakte Washington eisrhtr dnar op. «lal Duilsche rrgeering «len «luikh'Mit oorlog enkel tegen oorlog*K'liej>en zou voe ren. Inderdaad kregen de Duitsche duikboot commamlanten toen l»evel, geen groote pas •agieisoehepen ineer te torpedeeren. Na het tori»e«lreieii van «le „Arabic' moesten zij ook kleinere schepen ontzien en toen «Ir „Su-se* een hoapltaalaChjp. op «leze wijze t«»t zinken wenl gebracht, mochten zij venter in hei geheel geen passagiersschepen meer in «len grond boren. Van dat oogenbiik nf had 'Ie duiklMMiteiioorlog door «le lierhaaUle inper king niet veel meer om liet lijf. Onbaparkta duikbootoorlop. In «lezen toestand kwam weer verende^ ring, toen Duitschland In Februari 1917 den onheperkten .luikbootoorlog afkondigde. Ilocwel dit Nmerlka aan de ztj«le «Ier Ge allieerden in «len oorlog dreef, rag het er aanvnnkeiiik werkelijk naar uit. alsof «le ou- beperkte duikbootoorlog Engeland, dat lm mer» zonder invoer niet kou l>e»taan, op doosje, hup, op Cornells' hoofd, een afgebrande lucifer? Geen aachbak by de hand? Hoepla, dan maar op Van Dommelen z'n slapende ge zicht. Boerenjongens, die tegen het naar bed gaan geen raad meer wisten met hun pruimpje. Wel, geen betere plaats dan op de blozende wangen van «Jen slaapkampiocn Van Domme len. Proppen papier, korstjes brood, pruimen- pitten, sigarettenasch. 't was zoo n ongeschre ven wet, een soort „noodverordening", dat mocht en kon allemaal op en om onzen Cor- nelis ge«leponeerd worden Meestal waren naast alle mannen 's morgens al half aange kleed. als onze slapende dommelaar door een van «le „vrienden" kort maar krachtig uit bed geschoven werd. 't Berst viel dan natuuriyk de heele berg vuilnis voorzoover 't niet op Cornelis' gezicht bleef plakken met onzer. Morpheus-aanbldder op den grond Veel tyd om zich te ergeren of zich over al deze „ge schenken" te beklagen was er dan niet meer. omdat Van Dommelen zich een ongeluk moest haasten om nog op tyd aan te kunnen treden. Morgen „appèl"; inspectie; vroeg op. Tjonge, dat zal wat worden! Bn 't wordt ook wat. Vooral met Van Dommelen. - 1 By iedere gr«>ep lui heb j meestal een paar humoristische fantastische raddraaiers en ook onze rompie maakt daarop geen uitzondering. Klokslag 9 uur heeft, vervroegd als altijd Van Dommelen zich ter „ruste" begeven en volgens 't oude recept maft hy volkomen afwezig van dit a&rdschc soldatentooneel z(jn slaap des rechtvaardigen. Zyn ajtrale lichaam vertoeft ergens in de buurt van Emmer Compascum en waant zich eveneens rustig slapend op den hooizolder van zyn vader. Ben paar aoldaten zitten op de bank aan tafel en poetsen hun schoenen. Ben groote versche doos schoensmeer prykt naast doeken en borstels op de lange houten tafel, tcrwyi vroolijk tusschen hst borstelen de lach en kwinkslag elkaar opvolgen. Een paar schoenen staat daar klaar en de poetser bekykt zichtbaar welgevallen het resultaat van zyn yverige poetsbemoelingen: Kijk es mannen, zijn 't geen sjieke kisjc*? Maar ik heb nog heel wat over, wat moet ik daar nou mee doen? Zoekend speurt hy rond. Dan biyft zyn guitige blik rusten op de zeer demonstratief siapenden en anurken<ien Cor nelis... Even overlegt hy. maar dan: „Eureka" roept hy plotseling uit. „Ik heb 't gevonden", schalt 't opgewonden uit z'n snebbelenden mond. Reuzemop zeg. mannen! Allen kyken op. Dan op meer gedempt vroo'yken toon. dan naar links, dan naar rechts kykend ontvouwt hy zyn vreugdevol ..plan van den arbeid". Grynzend. knikkend en lachend luisteren allen in zijn nabyheid toe. Dan. op rustig beheerschten toon worden de plannen verder uitgewerkt en eenige helpers a&ngewcrzen. Een beetje oppassen is natuuriyk noodzakeiyk. Prompt om 10 uur liggen vansvond allen te bed. 't Licht in de chambree gaat uit. Alleen in d<- gang biyft 't branden. Ook de korporaals by den ingang, die verantwoordeiyk zyn voor den goedt-n gang van zaken. h«?bben hun wel verdiende rustpoos met een hecriyk tukje in geluid. Maar zoo tegen 11 uur. half twaalf, komt er links en rechts van het „Slaapwonder" Van "Dommelen een beetje beweging. By het schyn- rel van het ganglicht scnuifelen twee gedaan ten uit hun krib. De eene heeft een doos schoensmeer In de hand, de ander een flanellen doekje. Lanj^taam kruipen ze tot vlak by het slaapfenomeen. Dan... zondof eenig gerulsch verdwynt een wysvlnger in de duistere zachte massa. Die wysvlnger begeeft zich nu onbe- grypclyk brutaal op de „dommelende" wangen. In een oogwenk is de linker gezichtshelft egaal zwart ingesmeerd. Dan... als 't zoo een paar minuten gedroogd heeft strijkt no. 2 van den anderen kant liefderijk over deze gelaatshelft, zoolang, tot de heele oppervlakte glimt en niet meer afgeeft. Onder deze „behandeling" heeft 't slachtoffer geen vin verroerd. Maar de op gedroogde smeer veroorzaakt biykbaar een lichte kriebeling. Met een knorrend slikkend geluid draait zich onder angstig gegrinnik van de twee „werkers der duisternis" Cornelis' hoofd om. met de nog blanke helft naar boven. En als nu de herhaling van 't eerste wanbedrijf heeft plaaU gevonden, ligt daar in ongestoorde rust uc pikzwarte uitgave van deze eertjjds zoo blozende slaapkomng. 't Appèl 's morgens la al vroeg. Een uur vroeger, dan anders. Nu 't zelfs voor een ge woon incnsch een toer is op te staan, denkt Van Dommelen nog zeker niet aan wakker worden. 't Is opmerkelijk rustig van morgen en byna zyn allen gereed, wanneer de schoensmeer- soldaat zich luid en vriendeiyk tot zyn nog snurkend slachtoffer wendt: „yé, kerel", „Van Dommelen!"... Ben trap tegen de dekens... ..Cornelis!" Hy wordt bij zyn schou tiers gepakt en door elkaar geschudOp staan kerel, vooruit!" „Over 5 minuten appèl!" Rang. nog een schop en dan. ja. dan wordt Van Dommelen zoo maar wakker! Een grooter bezoeking voor de soldaten daar rondom, op dit moment niet in lachen uit te barsten, heeft z.ch in hun leven zelden voorgedaan. 't Is dan ook geen gezicht deze „zwarte Piet" van z'n stroozak tc zien oprijzen. Allen haasten zich dan ook proestend en 't lachen hevig verbytend naar buiten. Er zyn nog 3 minuten tyd... nog 2... nog j. Daar heb je 'm. Steclagewy* richt zich algy^ oog op de gang aan de overzy. waaruit holfel een feldgraue gestalte met een pikzwarten fey te voorschyn komt rennen. Onderweg nog koppel vastgeapend en «1e knoopen van gtf tunlek dlchtknoopend. Buiten adem Cornelis blazend en puffend zyn plaats ln fcf de lange rij. Dan meteen verschijnt prompt m tyd de kapitein. D« geweren worden g* presenteerd en de inspectie begint. Ci staat een beetje bevend van de agitatfi eenigszms verscholen ln 't 2e gelid. Nog is M bezig de laatste kieren dicht te knoopen Voq^ wasschen heeft hy natuuriyk den tijd niet r--»*, gehad... maar dat was ook juist de bedoe" De heele troep maakt een keurigen Ijk Eèn voor èén doorstaan de mannen den i schen kapiteinsblik. 't Schynt allemaal nogal goed in orde. Dan... nadert de kapitein soldaat Van melen... Hy begint van onderen te kyi Schoenen met loase veters, op de inspectie! blik flitst omhoog, terwyi hy nu plotseling het pikzwarte phisionomic van den dellnqi kykt, „Hoe zit dat met Jouw?" harst wocdi uit 't kapiteinshoofd. „Denk jy ons hier beetje voor «len gek te kunnen houden?" 't Ongelukkig zwarte gezicht ziet onde: kend omlaag. De vreugdeapanning van den troep dreigt een explosie over te gaan. „O. menschen. t< Cornelis. meheer ik heb me masker vergel moet ik 't effe hale?" „Masker vergelen brult wit van ergernis hem de kapitein toe. In de 2 rijen ontsnapt hier en daar een te weerhouden vreugdetoon. De vele tien1 monden doen schier wanhopige pogingen in te houden. Cornells volkomen onbewust zyn zwartheid klaagt verder: „Ja. die gr< beschuitbus an dat riempie bedoelt U toch. meheer. zoo as die andere jonges ook hebbe?" „Onbeschoft stuk mensch!" buldert nu kapitein, „meldt je onmiddeliyk daar aan ml bureau. We zullen Je eens goed Iccrcn, hoe je te gedragen hebt. Allez, verdwijn!" Met gebogen hoofd sjokt Van Dommelen voor de ri)«n uit. zyn bestraffers tegemoet. De inspectie is afgeloopon. Allen marcheert weg. Maar «ven blyft een korporaal by dea|[ kapitein achter. Die heeft 't geval, hoewel te laat. doorzkaj Begrypend knikt de autoriteit „ja" en da; glimlachend „neen". Voor z'n losac veters en ontbrekende gu-^ maskerbus kreeg Cornells een stevlgen douw.E Over 't zwarte hoofd echter werd niet meer gepraat. Eigeniyk geen woord. Allen moest Cornelia even op het bureau ln deaf spiegel kyken' Maar alle compiegcnooti hadden er graag een pakje sigaretten voor? over gehad, wanneer ze ook dat „gezicht" eeni* hadden mogen zien. -. u«j' «u> -ri*» Wie de morgenvraag: Ix-kker geslapen?" naar waarheid bevestigend beantwoorden kan, die is een gelukkig mensch. Welverdiende rust na gedane arbeid, 't woord zegt 't reeds, ia een aangename bcloonlng. Beklagenswaardig de menach. die zich ver moeid ter ruste begeeft en toch niet slapen kan. maar eveneens beklagen*waardig ia ook de mensch. die le veel slaapt en niet van wak ker worden weet. 't Genot van «Ie volkomen en rustige onbe wustheid kan een mensch ook behooriyk dupeerrn! Altyd al zyn er zulke slapers geweest, die het voortreffeiyk ook in andere opuchten. Iretyk door le vast en te lang slapen onheil over zich hebben gehaald. Zoo'n hardslapcr. die zeker voor het Neder- landsch kampioen ln het „niet wakker wor den" een beste kans zou maken, «leed zyn in trede in onze vesting tydena «Je voormoblllsatie. Het praeludlum op dit slaaplied begon ree«!s ln den trein, waar Cornelis van Dommelen al knikkebollend in diepen slaap vlc'. Ter hoogte van Koegras ..zaagde" hy rhythmlsch door het stemmengegons en geroezemoes heen tol de trein ln Den Helder stopte Met veel lawaai en herrie proestte 9 man uit de coupé. Maar toen Cornells stevig doorpitte, voelden zyn mrdesoortgenooten zich t«»ch gedrongen hem wakker te maken Dat lukte echter niet gauw genoeg en daarom aanschouwde men een vreemdsoortige uittocht: Kop en beenen. werd Van Dommelen al dommelend uit de coupé gedragen. Dank zy het gedrang voor cn in «Iv» voorhistorische!» *|x»or„uitgiing" \ie! onze Cornelis dus niet om en ontwaakte lang zaam met de oogen knipperend, terwyi tot verder vervoer gelukkig een «llepe donkere verhuisauto klaarstond, in welker Ingewand Cornelis de 2e acte van zyn slaapdrsms kon voortzetten. In de kazerne ging 't al niet veel beter. Cornells. die 6f «loor volbloedigheid, óf door «Je vele buitenlucht of ook «loor andere oorzaak meer dreigde te simpen, dan te waken, moest tot zyn schade «le nadoden daarvan onder- vlnden. Om 9 uur plofte hy hecriyk moe op z'n krib. Oni kwart over negen aliep hy als een roos. om half tien als een marmot In «len winter cn om kwart voor tien snurkte hy. zoodat hy de aandacht zoodanig op aich vestigde, dat velen zich geroepen gevoelden 't eon of ander naar z'n hoofd te mikken. Toen na eenige avonden zyn buitengewone en onomstootelykr slaaphardnckklgheld voor ieder soldaat op deze kamer een feit was ge worden meende men gerechtigd te zyn tot vergeldingsmaatregelen Er werd geen pact voor opgesteld, maar ieder meende een zekere vrijheid te mogen nemen tot schadeloosstelling i voor 't eeuwig granurk. Een leeg sigaretlen- VORSTEN STAAN ACHTER 0R00T- BRITTANJE, MAAR WAT DOET HET CONGRES? (Van onzcu correspondent ie Delhi). DELHI, Sept. 1009. De houding der Britsche dominions in «len BritschDuitachen oorlog slaat wei vast: wcderxijdsche ondersteuning en sa menwerking op icilere wijze. Hoe staat het nu met Britsch-Indiê. «Int noch een «loini nion noch aen kroonkolonie is. maar in het empire een eigiuiaariiige bijzondere j»ositie inneemt?? Het is een keizerrijk met een ice-koning aan het hoofd en wordt in het I^ondeusclic kabinet «loor een staatsse«-reta- ris voor Indlö vertegenwoordigd, terwijl liet bovendien, evenals «Ie dominions, een eigen (Indischen) hoogen commissaris! in Londen als representant van het land Itezit. De \raav' luidt «hts: welke hou«ting zal «lit land (of beter dit continent met zijn «»nge veer KW uiiliioeu inwoner») aannemen. De situatie van Brttssh-IndiS. Alvorens Zich e«m antwoord laat fonnu- leereii. moeten wij trachten, de huidige, ingewikkelde politieke situatie van Britsch Indiè te analvseeren. Britach-Indie is >a mcngcstekl uit provincies en vorstendom men. Het eerste stadium van «le huidige reorganisatie van Britsch-IltdiF tot fe«lern- len staat t»egon twee }ar«*n geleden, torn «le provlnrie» (v«>or «ie eerste maal! parlemen tnièe reireeringen met leder twee parle mepten (honger- en lagerhuis» kregen. In Ie prartijk heteekent «lat. «lat «loor on«Ier e. n Indischen ininister-prvshlcnl en zijn Indische minister» «Ie hooge Enueiache ambtenaren van «len beroemden Indian Ci vil Service werken. Daarbij moei opgemerkt worden, «lat In acht van «le elf provincie* l»et Indische Nationale Gongre* 'Gandhi beweging», die nog vier Jar«'ii «ele«lcn «I* onwettig gold. «Ie legi-ering vormt. Men mocht «lus met span ning afwachten welk een verloop deze sa niiMiwerking zou hchlH?n. Want menig ln- «lisrhe minister was do«ir de ambtenaren, waarmede hij thans zijn provincie moest rrgeerci», in vroeger jaren in «le gevangenis geworpen. Daarbij kwamen nog andere om standigheden, «lie den start niet l»epaald gemakkelijk maakten. De ambtenaren van den Indian Civil Service worden namelijk reer boog betaald, een feit. waartegen het Indische Congrr* steed» gaat reden heeft Dientengevolge he«loot het Congres, «lat geen van de tot deze partij behoorende mi uister» een hooger salarts dan 500 roepies (ongeveer 3k pond) i>er maand.zou mogrn nannenven. terwijl «le onder hen werkende Kngelsche nmbtenan n dikwijls het zeevond «laarvau ontvangen. Maar «lit allra heeft niet kunnen verhinderen, dat er ten slotte e«-n !>etrekkelijk g«»e«le samenwerking is ontstaan, iets, wat in ieder geval voor den «Ier mahaiudja's de grootste armoede aatv treft. Gandhi's rol Eenige maanden geleden heeft liet Coo gres de |>oging ondernomen, r.un invlo* «H>k in de vorstendommen te v«'stig«rn. Zeil Gandhi nam daaraan deel. llicriiij moei gezegd worden ,dat Gandhi geenszins dl leider, ja niet eens lid van het Congres hk Desondanks is hij de machtigste man vzsg deze partij. Het zou ons te ver voeren, «lil eigenaardige feit verder tc on«lerzoek«L{ Gandhi nu koos een van de kleinere voe stendommen uit om zijn hervormingen i» tc voeren. De vorst verzette zich cn Gaudlx greep, zooals bekend, naar zijn scherpte wapen: «le hongerstaking. Het was eesj moeilijke situatie. Want de mahnUna i meer dan 70 jaren oud cn «lus niet zc« sterk meer. De ministers van het Congrxi dreigden nf te treden, «le vorst was bs v rees«l. «lat een toegeven zijn prestige zo beïnvloeden en «le Britsche nmbtcnarei van het district trachtten vergeefs te b« middelen. Toen greep de vice-koning in ci *tel«lc voor. Indic's hoogsten rechter als u bitcr te laten optreden, wat dankbaar naa genomen werd. Beide partijen haalden ver licht adem. Op het oogenbiik schijnt het alsof de vorsten nog «muis een overwinnifj behaald hebben. Maar het ia ongetw ij fel «jen schijnoverwinning. Z.ij zullen met hu tijd moeten meegaan. Dat is hun ook va zokerd door den BritM-heu onderkonint den markies van Linlithgow, een uiten bekwaam man, die Indié o|i zijn «luiiupf kent. Nu de oorlog is uitgehroktui, vindt hfl Britsch-Indie juist In het stadium van e«J zekere onrust. Aldus moet de in liet te. Britsch Indisch» limptl goedeu wil en do tact van beide partijen pleit. Vorstendommen middeleeuwsch. In zoovei re heeft het experiment met «Ie nieuwe grondwet «lus wH voldaan. Thans slaan wij v«ior «Ie (wce«le phase en «h nte«le v«x»r nieuwe moeilijkheiil. Het gaat er thans om. «ie centrale regeering nu «xik in een vernntwoortlelijke <>n parlementaire te verandiron Britsnh-lndte moei nü Mitei staal worden niet de provincies en vorsten- «ionunen als leden. Daartegen keeren zich zoowel de vonden al- het Congre*. De eersten vreezen, dat hun privileges in het ge«trang zullen koinen en het Con gres we nacht zich niet inet «Ie af gevaanligden van de vorstcndotn inen aan één tafel te zetten, wijl liet hen te revolntionnir vindt. Men kan ree«l«> zeggen, dat het Congres zich in den lantslen tijd in een openlijken strijd met de vorsten be vindt. Iiuleidaad wordt namelijk nog een groot aantal van deze meer dan tZJO Indische vorstendommen middeleeuwsch-absoluut ge regeerd en niet slechts dat, maar er zijn niet weinig vorsten, die een groot deel van «Ie inkomsten van hun land voor hun l»artiiuliere behoeften uitgeven. Britsch-ln- «lie is ook op het oogenbiik nog het land. waar men naast de enorme rijkdommen gin van dit artikel opgevvorjxn vraag gesteld worden: Welke h«u)«iing zullen verschillende Indische partijen thans aar nemen? De vorsten zullen zich zonder twijfel in alle krachten ter beschikking van Grot Brittanje stellen Zij hebben dit reeds tijilet de Septembercrisis gedaan. Hoe echter zal de houding van het Cfl gre» zijn? In de eer>te plaats dient ou merkt te worden, dat het het Congres r steeds niet gelukt is, «le ongeveer 90 n lioen Mohammedanen van Britsch-Indiê z /ijii zijde to krijgen. Nog altijd staan de de Ma-dim League vereenigde Mohauun« non vijandig tegenover hel Congres. Het C gres is cn blijft dc partij der Hindoe*, religie scheidt hier dc jxditicke partijen. Hot staat vast, dat de Mohnrivnedanfl^— het geval van oorlog tegenover F.ngelltej niet meer zoo afwijzend staan ais een jte gakte. Wat zal nu ten slotte het Congres z* millioenen aanhangers in geval van «0 oorlog aanraden? Wat heeft een zelfstandig, onafhai Indiè van nieuwe wereldheerachers I wachten, vragen «ie politici van het GoaiPj§ zicli af. Het is derhalve beter, niel met Kngeland te hrrken. maar van moeilijkheden jrehruik te maken om concessies af te dwingen. Met voorspellingen van politieken moet men zeker voorzichtig zijn Maar kan op grond van het hierboven ge/egde vaststellen, dat F.ngrlaml in Britsch-IWg op t>e(taalde moeilijkheden zal stuiten* «lat de Indiërs in geen geval liet empirs li den rug zullen aanvallen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 8