ll
Britsch Indische hulp voor Engeland?
Slechts onbeperkte duikbooten-oorlog
biedt kans op succes
Mobilisatieflits
1939
Anderzijds levert hij echter ook groote gevaren op
Reeds io 1917 werd Amerika er door in den strijd betrokken
Het eerste slachtoffer van den «luikbootoorlog is
uren na het uitbreken van den nieuwen vvereldhram
Britsche passagiersschip „Athenia" is met 1400
reeds enkele
gevallen: het
man, hoofdzakelijk
Amerikanen en Canadeezen. aan .lioord gctorpedecid. hoewel het geen
wapens vervoerde. Moet men daaruit concludeerén. dat de duikboot-
oorlog ditmaal van het begin af onbeperkt zal zijn, zulks in tegen
stelling met den wereldoorlog, toen Duitschland eerst in Februari
1917 den onbci>erkten duikboot oorlog afkondigde.
Tof liet voeren van den duik
bootoorlog gaat men meestal over
wanneer de tegenstander de zeeén
beheerscht. Zoo Is het ook te ver
klaren. dat de machtige Britsche
vloot slechts over een lielrekkelijk
klein aantal duikbooten beschikt,
terwijl juist de minder machtige
zeemogendheden een groot aantal
van deze eenheden bezitten.
Duikbooten zijn namelijk zeer moeilijk
van «Ie zee te verdrijven. Anderzijds schijnt
het echter ouk oiimogeltjk te zijn. alochts
net duikltooicu een beslissend succes op de
vijandelijke »lHgv)«K>t te bchulen. In den
wereldoorlog Iroctytt^ Duituchhtud mei «luik-
booten. «loorHtl ahiivVémlen van torpedo's
zoowel al* mijnen. de vijandelijke scheeps
macht zoodanig te doen verminilereu. «laf
de eigen vloot in een zeeslag meer kans
zou kiijgi'n Hoewel kleine successen be
haald werden, warrn deze van geen beslis-
semlen invloed, en manden «len vijand
slechts tot meerdere vooixorgsmaatregelen.
i«- knieën zou dwingen. Kerst in Augustus
1917 kon men door uitgebreide voorzorgs
maatregelen, Waaronder vooral bet comoyee-
rrn der koopvaardij*rhe|teu, «ie verliezen
weer doen afnemen.
Het is nog niet met zekerheid te zeggen,
of de wereld thans wederom getuige zal zijn
van den onheperkten «luikliootnorlog, die,
hoewel «ie verdedigingsmiddelen natuurlijk
paidenlijk verbeterd zijn, dikwijls zooveel
«imM-liuliligc slachtoffers maakt. Duitschland
bedft ontkend, dat bet een Duitache «luikitoot
geweest zou zijn, die «Ie „Athenia" tot zinken
beeft gebracht en «Ie nirening vorkondigd,
«lat het schip op een Britsche mijn zou zijn
geloof ren.
Meii zou daaruit kunnen opmaken, dat
Berlijn in leder geval op liet oogenbiik nog
niut van (dan i> «ion oni>cperkten duikbuoi
«H«rl«»g. die Amerika Wellicht wederom in
len aJnjd zou Ix-bckkcn, iq voeren. En daar
anderzijds de Britten ueze wijze van oorlog
voeren. «He voor hen gevaarlijker is dan voor
welk ander land ook, niet kunnen wensclien,
mag men nog ii»|ieti, «lat «Ie wereld v«xw den
onl>e|>crkteii duiklKMttiMirlog gesjiaard zal
blQ van.
Da handatsoorloQ.
Ook de handclsooriog met duikbooten
had geen algeheel succes, daar de Britsche
koopvaatdijM-hepeu- w aai tegen deze voor
namelijk was gericht, in toenemende piate
bewapend weiden en aan bet voorafgaand
•ndaraotk van aan verdacht schip dus
groot gevaar voor de «luiklKxtt zelf verbon
den was. In «lit verband zij ook herinnet«l
aan de z.g. «luikbooivallcu, als koopvaardij
schepen gecamouflecnlo oorlogsbodems, die
>cie onderzeeërs onschadelijk maakten.
Slechts met den onheperkten
duiklxjotoorlOg. waarbij de sche
llen /ouder voorafgaande waar
schuwing getorpederrtl worden,
scheen tets te bereiken. Hei gevaar
van den onheperkten duikbootoor-
Jog is echter, dat hiertnj «Ie rech
ten der neutralen met voet ca wor
den getreden en degeen. die hein
toepast, dus de kans loopt zich
nieuwe vuantlen te maken.
In liet begin van 1915 verklaarde Duitsch
land «Ie wateren om Groot-Brit tan je als
oriogszoiie. waarbinnen alle Mtie|ien g«'
vaar EOUdeB lOOpeO. Dottt" «Ie VlwnlRdl
Staten werd hiertegen geprotesteerd, waar
op de neutralen wenden ontzien.
De torpedeerino van da Luaitania.
In Mei 191.*» werd daarop «Ie Britsche mail
boot ..I.usitaiiin van «ie t unard l.ine dooi
de Dtdtechi duikboot U au xmuler vooraf
gaamle waarschuwing gctorpedeenl. Van «1c
ongeveer anno opvarenden kwamen er bijna
lÜUU om. Onder «Ie slachtoffers waren ook
Amerikanen. De oiusimidigheid, «Int «ie Duit
echo gezant te Washington Amerikaanschc
staatsburger* er tegen gewaarschuwd had,
zich «»p «ie LwitsaU in te echepen, went In
Amerika al» bewijs beschouw «l, (Int men de
daad met voorbedachten ra«ie gepjeegt had.
z«Mxl.it t Auu-i ikuan*< h«- volk Iii groote op
winrtuig geraakte Washington eisrhtr dnar
op. «lal Duilsche rrgeering «len «luikh'Mit
oorlog enkel tegen oorlog*K'liej>en zou voe
ren. Inderdaad kregen de Duitsche duikboot
commamlanten toen l»evel, geen groote pas
•agieisoehepen ineer te torpedeeren. Na het
tori»e«lreieii van «le „Arabic' moesten zij ook
kleinere schepen ontzien en toen «Ir „Su-se*
een hoapltaalaChjp. op «leze wijze t«»t zinken
wenl gebracht, mochten zij venter in hei
geheel geen passagiersschepen meer in «len
grond boren. Van dat oogenbiik nf had 'Ie
duiklMMiteiioorlog door «le lierhaaUle inper
king niet veel meer om liet lijf.
Onbaparkta duikbootoorlop.
In «lezen toestand kwam weer verende^
ring, toen Duitschland In Februari 1917
den onheperkten .luikbootoorlog afkondigde.
Ilocwel dit Nmerlka aan de ztj«le «Ier Ge
allieerden in «len oorlog dreef, rag het er
aanvnnkeiiik werkelijk naar uit. alsof «le ou-
beperkte duikbootoorlog Engeland, dat lm
mer» zonder invoer niet kou l>e»taan, op
doosje, hup, op Cornells' hoofd, een afgebrande
lucifer? Geen aachbak by de hand? Hoepla,
dan maar op Van Dommelen z'n slapende ge
zicht. Boerenjongens, die tegen het naar bed
gaan geen raad meer wisten met hun pruimpje.
Wel, geen betere plaats dan op de blozende
wangen van «Jen slaapkampiocn Van Domme
len. Proppen papier, korstjes brood, pruimen-
pitten, sigarettenasch. 't was zoo n ongeschre
ven wet, een soort „noodverordening", dat
mocht en kon allemaal op en om onzen Cor-
nelis ge«leponeerd worden Meestal waren
naast alle mannen 's morgens al half aange
kleed. als onze slapende dommelaar door een
van «le „vrienden" kort maar krachtig uit bed
geschoven werd. 't Berst viel dan natuuriyk
de heele berg vuilnis voorzoover 't niet op
Cornelis' gezicht bleef plakken met onzer.
Morpheus-aanbldder op den grond Veel tyd
om zich te ergeren of zich over al deze „ge
schenken" te beklagen was er dan niet meer.
omdat Van Dommelen zich een ongeluk moest
haasten om nog op tyd aan te kunnen treden.
Morgen „appèl"; inspectie; vroeg op.
Tjonge, dat zal wat worden! Bn 't wordt ook
wat. Vooral met Van Dommelen. - 1
By iedere gr«>ep lui heb j meestal een paar
humoristische fantastische raddraaiers en ook
onze rompie maakt daarop geen uitzondering.
Klokslag 9 uur heeft, vervroegd als altijd Van
Dommelen zich ter „ruste" begeven en volgens
't oude recept maft hy volkomen afwezig van
dit a&rdschc soldatentooneel z(jn slaap des
rechtvaardigen. Zyn ajtrale lichaam vertoeft
ergens in de buurt van Emmer Compascum en
waant zich eveneens rustig slapend op den
hooizolder van zyn vader.
Ben paar aoldaten zitten op de bank aan
tafel en poetsen hun schoenen. Ben groote
versche doos schoensmeer prykt naast doeken
en borstels op de lange houten tafel, tcrwyi
vroolijk tusschen hst borstelen de lach en
kwinkslag elkaar opvolgen.
Een paar schoenen staat daar klaar en de
poetser bekykt zichtbaar welgevallen het
resultaat van zyn yverige poetsbemoelingen:
Kijk es mannen, zijn 't geen sjieke kisjc*?
Maar ik heb nog heel wat over, wat moet ik
daar nou mee doen? Zoekend speurt hy rond.
Dan biyft zyn guitige blik rusten op de zeer
demonstratief siapenden en anurken<ien Cor
nelis... Even overlegt hy. maar dan: „Eureka"
roept hy plotseling uit. „Ik heb 't gevonden",
schalt 't opgewonden uit z'n snebbelenden
mond. Reuzemop zeg. mannen! Allen kyken
op. Dan op meer gedempt vroo'yken toon. dan
naar links, dan naar rechts kykend ontvouwt
hy zyn vreugdevol ..plan van den arbeid".
Grynzend. knikkend en lachend luisteren allen
in zijn nabyheid toe.
Dan. op rustig beheerschten toon worden de
plannen verder uitgewerkt en eenige helpers
a&ngewcrzen. Een beetje oppassen is natuuriyk
noodzakeiyk.
Prompt om 10 uur liggen vansvond allen te
bed. 't Licht in de chambree gaat uit. Alleen in
d<- gang biyft 't branden. Ook de korporaals
by den ingang, die verantwoordeiyk zyn voor
den goedt-n gang van zaken. h«?bben hun wel
verdiende rustpoos met een hecriyk tukje in
geluid.
Maar zoo tegen 11 uur. half twaalf, komt er
links en rechts van het „Slaapwonder" Van
"Dommelen een beetje beweging. By het schyn-
rel van het ganglicht scnuifelen twee gedaan
ten uit hun krib. De eene heeft een doos
schoensmeer In de hand, de ander een flanellen
doekje. Lanj^taam kruipen ze tot vlak by het
slaapfenomeen. Dan... zondof eenig gerulsch
verdwynt een wysvlnger in de duistere zachte
massa. Die wysvlnger begeeft zich nu onbe-
grypclyk brutaal op de „dommelende" wangen.
In een oogwenk is de linker gezichtshelft egaal
zwart ingesmeerd. Dan... als 't zoo een paar
minuten gedroogd heeft strijkt no. 2 van den
anderen kant liefderijk over deze gelaatshelft,
zoolang, tot de heele oppervlakte glimt en niet
meer afgeeft. Onder deze „behandeling" heeft
't slachtoffer geen vin verroerd. Maar de op
gedroogde smeer veroorzaakt biykbaar een
lichte kriebeling. Met een knorrend slikkend
geluid draait zich onder angstig gegrinnik van
de twee „werkers der duisternis" Cornelis'
hoofd om. met de nog blanke helft naar boven.
En als nu de herhaling van 't eerste wanbedrijf
heeft plaaU gevonden, ligt daar in ongestoorde
rust uc pikzwarte uitgave van deze eertjjds zoo
blozende slaapkomng.
't Appèl 's morgens la al vroeg. Een uur
vroeger, dan anders. Nu 't zelfs voor een ge
woon incnsch een toer is op te staan, denkt
Van Dommelen nog zeker niet aan wakker
worden.
't Is opmerkelijk rustig van morgen en byna
zyn allen gereed, wanneer de schoensmeer-
soldaat zich luid en vriendeiyk tot zyn nog
snurkend slachtoffer wendt: „yé, kerel",
„Van Dommelen!"... Ben trap tegen de
dekens... ..Cornelis!" Hy wordt bij zyn schou
tiers gepakt en door elkaar geschudOp
staan kerel, vooruit!" „Over 5 minuten appèl!"
Rang. nog een schop en dan. ja. dan wordt
Van Dommelen zoo maar wakker! Een grooter
bezoeking voor de soldaten daar rondom, op
dit moment niet in lachen uit te barsten, heeft
z.ch in hun leven zelden voorgedaan.
't Is dan ook geen gezicht deze „zwarte
Piet" van z'n stroozak tc zien oprijzen. Allen
haasten zich dan ook proestend en 't lachen
hevig verbytend naar buiten.
Er zyn nog 3 minuten tyd... nog 2... nog j.
Daar heb je 'm. Steclagewy* richt zich algy^
oog op de gang aan de overzy. waaruit holfel
een feldgraue gestalte met een pikzwarten fey
te voorschyn komt rennen. Onderweg nog
koppel vastgeapend en «1e knoopen van gtf
tunlek dlchtknoopend. Buiten adem
Cornelis blazend en puffend zyn plaats ln fcf
de lange rij. Dan meteen verschijnt prompt m
tyd de kapitein. D« geweren worden g*
presenteerd en de inspectie begint. Ci
staat een beetje bevend van de agitatfi
eenigszms verscholen ln 't 2e gelid. Nog is M
bezig de laatste kieren dicht te knoopen Voq^
wasschen heeft hy natuuriyk den tijd niet r--»*,
gehad... maar dat was ook juist de bedoe"
De heele troep maakt een keurigen Ijk
Eèn voor èén doorstaan de mannen den i
schen kapiteinsblik.
't Schynt allemaal nogal goed in orde.
Dan... nadert de kapitein soldaat Van
melen... Hy begint van onderen te kyi
Schoenen met loase veters, op de inspectie!
blik flitst omhoog, terwyi hy nu plotseling
het pikzwarte phisionomic van den dellnqi
kykt, „Hoe zit dat met Jouw?" harst wocdi
uit 't kapiteinshoofd. „Denk jy ons hier
beetje voor «len gek te kunnen houden?"
't Ongelukkig zwarte gezicht ziet onde:
kend omlaag.
De vreugdeapanning van den troep dreigt
een explosie over te gaan. „O. menschen. t<
Cornelis. meheer ik heb me masker vergel
moet ik 't effe hale?" „Masker vergelen
brult wit van ergernis hem de kapitein toe.
In de 2 rijen ontsnapt hier en daar een
te weerhouden vreugdetoon. De vele tien1
monden doen schier wanhopige pogingen
in te houden. Cornells volkomen onbewust
zyn zwartheid klaagt verder: „Ja. die gr<
beschuitbus an dat riempie bedoelt U toch.
meheer. zoo as die andere jonges ook
hebbe?"
„Onbeschoft stuk mensch!" buldert nu
kapitein, „meldt je onmiddeliyk daar aan ml
bureau. We zullen Je eens goed Iccrcn, hoe
je te gedragen hebt. Allez, verdwijn!"
Met gebogen hoofd sjokt Van Dommelen
voor de ri)«n uit. zyn bestraffers tegemoet.
De inspectie is afgeloopon. Allen marcheert
weg. Maar «ven blyft een korporaal by dea|[
kapitein achter.
Die heeft 't geval, hoewel te laat. doorzkaj
Begrypend knikt de autoriteit „ja" en da;
glimlachend „neen".
Voor z'n losac veters en ontbrekende gu-^
maskerbus kreeg Cornells een stevlgen douw.E
Over 't zwarte hoofd echter werd niet
meer gepraat. Eigeniyk geen woord. Allen
moest Cornelia even op het bureau ln deaf
spiegel kyken' Maar alle compiegcnooti
hadden er graag een pakje sigaretten voor?
over gehad, wanneer ze ook dat „gezicht" eeni*
hadden mogen zien.
-. u«j' «u> -ri*»
Wie de morgenvraag: Ix-kker geslapen?"
naar waarheid bevestigend beantwoorden kan,
die is een gelukkig mensch.
Welverdiende rust na gedane arbeid, 't woord
zegt 't reeds, ia een aangename bcloonlng.
Beklagenswaardig de menach. die zich ver
moeid ter ruste begeeft en toch niet slapen
kan. maar eveneens beklagen*waardig ia ook
de mensch. die le veel slaapt en niet van wak
ker worden weet.
't Genot van «Ie volkomen en rustige onbe
wustheid kan een mensch ook behooriyk
dupeerrn!
Altyd al zyn er zulke slapers geweest, die
het voortreffeiyk ook in andere opuchten.
Iretyk door le vast en te lang slapen onheil
over zich hebben gehaald.
Zoo'n hardslapcr. die zeker voor het Neder-
landsch kampioen ln het „niet wakker wor
den" een beste kans zou maken, «leed zyn in
trede in onze vesting tydena «Je voormoblllsatie.
Het praeludlum op dit slaaplied begon ree«!s
ln den trein, waar Cornelis van Dommelen al
knikkebollend in diepen slaap vlc'. Ter hoogte
van Koegras ..zaagde" hy rhythmlsch door het
stemmengegons en geroezemoes heen tol de
trein ln Den Helder stopte Met veel lawaai
en herrie proestte 9 man uit de coupé. Maar
toen Cornells stevig doorpitte, voelden zyn
mrdesoortgenooten zich t«»ch gedrongen hem
wakker te maken Dat lukte echter niet gauw
genoeg en daarom aanschouwde men een
vreemdsoortige uittocht: Kop en beenen. werd
Van Dommelen al dommelend uit de coupé
gedragen. Dank zy het gedrang voor cn in
«Iv» voorhistorische!» *|x»or„uitgiing" \ie!
onze Cornelis dus niet om en ontwaakte lang
zaam met de oogen knipperend, terwyi tot
verder vervoer gelukkig een «llepe donkere
verhuisauto klaarstond, in welker Ingewand
Cornelis de 2e acte van zyn slaapdrsms kon
voortzetten. In de kazerne ging 't al niet veel
beter.
Cornells. die 6f «loor volbloedigheid, óf door
«Je vele buitenlucht of ook «loor andere oorzaak
meer dreigde te simpen, dan te waken, moest
tot zyn schade «le nadoden daarvan onder-
vlnden.
Om 9 uur plofte hy hecriyk moe op z'n krib.
Oni kwart over negen aliep hy als een roos.
om half tien als een marmot In «len winter cn
om kwart voor tien snurkte hy. zoodat hy de
aandacht zoodanig op aich vestigde, dat velen
zich geroepen gevoelden 't eon of ander naar
z'n hoofd te mikken.
Toen na eenige avonden zyn buitengewone
en onomstootelykr slaaphardnckklgheld voor
ieder soldaat op deze kamer een feit was ge
worden meende men gerechtigd te zyn tot
vergeldingsmaatregelen Er werd geen pact
voor opgesteld, maar ieder meende een zekere
vrijheid te mogen nemen tot schadeloosstelling
i voor 't eeuwig granurk. Een leeg sigaretlen-
VORSTEN STAAN ACHTER 0R00T-
BRITTANJE, MAAR WAT DOET
HET CONGRES?
(Van onzcu correspondent ie Delhi).
DELHI, Sept. 1009.
De houding der Britsche dominions
in «len BritschDuitachen oorlog slaat wei
vast: wcderxijdsche ondersteuning en sa
menwerking op icilere wijze. Hoe staat het
nu met Britsch-Indiê. «Int noch een «loini
nion noch aen kroonkolonie is. maar in het
empire een eigiuiaariiige bijzondere j»ositie
inneemt?? Het is een keizerrijk met een
ice-koning aan het hoofd en wordt in het
I^ondeusclic kabinet «loor een staatsse«-reta-
ris voor Indlö vertegenwoordigd, terwijl
liet bovendien, evenals «Ie dominions, een
eigen (Indischen) hoogen commissaris! in
Londen als representant van het land Itezit.
De \raav' luidt «hts: welke hou«ting zal «lit
land (of beter dit continent met zijn «»nge
veer KW uiiliioeu inwoner») aannemen.
De situatie van Brttssh-IndiS.
Alvorens Zich e«m antwoord laat fonnu-
leereii. moeten wij trachten, de huidige,
ingewikkelde politieke situatie van Britsch
Indiè te analvseeren. Britach-Indie is >a
mcngcstekl uit provincies en vorstendom
men. Het eerste stadium van «le huidige
reorganisatie van Britsch-IltdiF tot fe«lern-
len staat t»egon twee }ar«*n geleden, torn «le
provlnrie» (v«>or «ie eerste maal! parlemen
tnièe reireeringen met leder twee parle
mepten (honger- en lagerhuis» kregen. In
Ie prartijk heteekent «lat. «lat «loor on«Ier
e. n Indischen ininister-prvshlcnl en zijn
Indische minister» «Ie hooge Enueiache
ambtenaren van «len beroemden Indian Ci
vil Service werken.
Daarbij moei opgemerkt worden, «lat In
acht van «le elf provincie* l»et Indische
Nationale Gongre* 'Gandhi beweging», die
nog vier Jar«'ii «ele«lcn «I* onwettig gold. «Ie
legi-ering vormt. Men mocht «lus met span
ning afwachten welk een verloop deze sa
niiMiwerking zou hchlH?n. Want menig ln-
«lisrhe minister was do«ir de ambtenaren,
waarmede hij thans zijn provincie moest
rrgeerci», in vroeger jaren in «le gevangenis
geworpen. Daarbij kwamen nog andere om
standigheden, «lie den start niet l»epaald
gemakkelijk maakten. De ambtenaren van
den Indian Civil Service worden namelijk
reer boog betaald, een feit. waartegen het
Indische Congrr* steed» gaat reden heeft
Dientengevolge he«loot het Congres, «lat
geen van de tot deze partij behoorende mi
uister» een hooger salarts dan 500 roepies
(ongeveer 3k pond) i>er maand.zou mogrn
nannenven. terwijl «le onder hen werkende
Kngelsche nmbtenan n dikwijls het zeevond
«laarvau ontvangen. Maar «lit allra heeft
niet kunnen verhinderen, dat er ten slotte
e«-n !>etrekkelijk g«»e«le samenwerking is
ontstaan, iets, wat in ieder geval voor den
«Ier mahaiudja's de grootste armoede aatv
treft.
Gandhi's rol
Eenige maanden geleden heeft liet Coo
gres de |>oging ondernomen, r.un invlo*
«H>k in de vorstendommen te v«'stig«rn. Zeil
Gandhi nam daaraan deel. llicriiij moei
gezegd worden ,dat Gandhi geenszins dl
leider, ja niet eens lid van het Congres hk
Desondanks is hij de machtigste man vzsg
deze partij. Het zou ons te ver voeren, «lil
eigenaardige feit verder tc on«lerzoek«L{
Gandhi nu koos een van de kleinere voe
stendommen uit om zijn hervormingen i»
tc voeren. De vorst verzette zich cn Gaudlx
greep, zooals bekend, naar zijn scherpte
wapen: «le hongerstaking. Het was eesj
moeilijke situatie. Want de mahnUna i
meer dan 70 jaren oud cn «lus niet zc«
sterk meer. De ministers van het Congrxi
dreigden nf te treden, «le vorst was bs
v rees«l. «lat een toegeven zijn prestige zo
beïnvloeden en «le Britsche nmbtcnarei
van het district trachtten vergeefs te b«
middelen. Toen greep de vice-koning in ci
*tel«lc voor. Indic's hoogsten rechter als u
bitcr te laten optreden, wat dankbaar naa
genomen werd. Beide partijen haalden ver
licht adem. Op het oogenbiik schijnt het
alsof de vorsten nog «muis een overwinnifj
behaald hebben. Maar het ia ongetw ij fel
«jen schijnoverwinning. Z.ij zullen met hu
tijd moeten meegaan. Dat is hun ook va
zokerd door den BritM-heu onderkonint
den markies van Linlithgow, een uiten
bekwaam man, die Indié o|i zijn «luiiupf
kent.
Nu de oorlog is uitgehroktui, vindt hfl
Britsch-Indie juist In het stadium van e«J
zekere onrust. Aldus moet de in liet te.
Britsch Indisch» limptl
goedeu wil en do tact van beide partijen
pleit.
Vorstendommen middeleeuwsch.
In zoovei re heeft het experiment met «Ie
nieuwe grondwet «lus wH voldaan. Thans
slaan wij v«ior «Ie (wce«le phase en «h
nte«le v«x»r nieuwe moeilijkheiil. Het gaat er
thans om. «ie centrale regeering nu «xik in
een vernntwoortlelijke <>n parlementaire te
verandiron Britsnh-lndte moei nü Mitei
staal worden niet de provincies en vorsten-
«ionunen als leden.
Daartegen keeren zich zoowel de
vonden al- het Congre*. De eersten
vreezen, dat hun privileges in het
ge«trang zullen koinen en het Con
gres we nacht zich niet inet «Ie af
gevaanligden van de vorstcndotn
inen aan één tafel te zetten, wijl
liet hen te revolntionnir vindt. Men
kan ree«l«> zeggen, dat het Congres
zich in den lantslen tijd in een
openlijken strijd met de vorsten be
vindt.
Iiuleidaad wordt namelijk nog een groot
aantal van deze meer dan tZJO Indische
vorstendommen middeleeuwsch-absoluut ge
regeerd en niet slechts dat, maar er zijn
niet weinig vorsten, die een groot deel
van «Ie inkomsten van hun land voor hun
l»artiiuliere behoeften uitgeven. Britsch-ln-
«lie is ook op het oogenbiik nog het land.
waar men naast de enorme rijkdommen
gin van dit artikel opgevvorjxn vraag
gesteld worden: Welke h«u)«iing zullen
verschillende Indische partijen thans aar
nemen?
De vorsten zullen zich zonder twijfel in
alle krachten ter beschikking van Grot
Brittanje stellen Zij hebben dit reeds tijilet
de Septembercrisis gedaan.
Hoe echter zal de houding van het Cfl
gre» zijn? In de eer>te plaats dient ou
merkt te worden, dat het het Congres r
steeds niet gelukt is, «le ongeveer 90 n
lioen Mohammedanen van Britsch-Indiê z
/ijii zijde to krijgen. Nog altijd staan de
de Ma-dim League vereenigde Mohauun«
non vijandig tegenover hel Congres. Het C
gres is cn blijft dc partij der Hindoe*,
religie scheidt hier dc jxditicke partijen.
Hot staat vast, dat de Mohnrivnedanfl^—
het geval van oorlog tegenover F.ngelltej
niet meer zoo afwijzend staan ais een jte
gakte.
Wat zal nu ten slotte het Congres z*
millioenen aanhangers in geval van «0
oorlog aanraden?
Wat heeft een zelfstandig, onafhai
Indiè van nieuwe wereldheerachers I
wachten, vragen «ie politici van het GoaiPj§
zicli af. Het is derhalve beter, niel
met Kngeland te hrrken. maar van
moeilijkheden jrehruik te maken om
concessies af te dwingen.
Met voorspellingen van politieken
moet men zeker voorzichtig zijn Maar
kan op grond van het hierboven ge/egde
vaststellen, dat F.ngrlaml in Britsch-IWg
op t>e(taalde moeilijkheden zal stuiten*
«lat de Indiërs in geen geval liet empirs li
den rug zullen aanvallen.