„Ik wil ccn leider worden"
Wij lazen voor U
De jonge Edouard Daladier zei:
Regeering wendt zich
tot de werkgevers
Uit den tijd van
roede en plak
Opheldering gevraagd aan Kabinet-De Geer
"si
DE rRANSCRE PREMIER U
NIET HOITCLJJK EN LACHT
ZELDEN. HAAR ER GAAT OE
ZAO TAN HEK UIT.
Hij is op het ongenblik de man In
Frankrijk: Daladier. Hij li het In
een Frankrijk, dat zich na een pe
riode van „laissez faire, laissez al
ler" weer op dusdanige wijze wiet
te concentreeren al* de reet van de
wereld niet voor mogelijk had ge
houden. De hernieuwde Pranaehe
eenheid heeft de wereld verbaasd,
niaar niet Frankrijk xelf. dat zich
immer* telkens weer op zichzelf
concentreerde en allen partijstrijd
overwon, wanneer in den loop van
zijn duizendjarige geschiedenis een
gevaar dreigde voor het volksbe
staan zelf.
De Fransrhen hebben zich aaneen ge
schaard onder leiding van den kleinen. ste
vig gebouwden man het «ie Napoleontische
gestalte en den kenmerkenden stierennek,
dien inen bij parades en andere plechtig
heden donker kijkend tuasrhen de minzaam
glimlachende autoriteiten kon zien staan.
Het meest democratische van alle volke
ren heeft vrijwillig in hem haar leider ge
kozen, het heeft met en door hem de een
beid uit «ien grond gestampt, die er nu Is
Iedere democratie weet. aldus de Haagsehe
1'ost. een vorm te vinden voor een UjdtUi
ke dictatuur, en de Franschen hebben dien
vorm gevonden. Door telkens nieuwe be-lui
ten heeft het parlement rirhzrlf uitgescha
keld en Daladier de macht gegeven. En
zoo vaak als zijn volmachten een einde ne
men. vraagt hij er nieuwe en krijgt ze Zoo
was het hem mogelijk, niet alleen «Ie land*
verdediging in snel tempo tot volmaaktheid
te brengen, maar ook den bezem te hantee
toeren in den Augiasstal van verraad en
défaitisme. Kort \oor het uitbreken van
den oorlog zei hij eens tot een vriend, doe
lende op de door vijandelijke staten omge
kochte persmannen en andere landverra
der*: ..Al* de oorlog mocht uitbreken, laat
ik alle verrader», die nu nog vrij rondloo^
pen. tegen den muur zeiten".
Steviger dan ooit ia het zadel.
Daladier zit na IR maanden geregeerd
te hebben, steviger dan ooit in den zadel.
Dit is een prestatie in Frankrijk» En men
bedenke daarbij, dat Daladier evenmin als
een van dc groole figuren, die hem zijn voor
afgegaan, bewaard is gebleven voor een
stroom van laster! Eigenlijk was hij na
den Kehruari-opstand van 1984 de felst ge
hate politieke figuur In Frankrijk. Velen,
die hem nu hemelhoog prijzen, noemden
hem nog kort geleden nooit anders dan „Ie
fusllleur". Menigeen dacht, dat Daladier'*
politieke loopbaan reeds ten einde was.
Tot de weinige tnenschcn. die een andere
tpeening waren toegedaan, behoorde hU
zelf.
Zijn zelfvertrouwen stamt reeds
uit zijn kinderjaren. Toen zijn va
der hem vroeg, wat hU wilde wor-
deen. was zijn antwoord: „lk wil
een leider worden". HIJ stond toen
nog maar voor het eindexamen van
de middelbare school. Vader Dala
dier antwoordde: „Je wilt later bo
ven de andere menschen staan, en
dat begrijp ik. Ja moet studeeren.
jongen".
Toen de zoon als student het eerste eza
men sflegde zakte hU. Kwam het omdat
de familie niet rijk was of sproot het voort
pit den moedertrots, maar Daladier s moe
der schreide, en die mislukking van den
Jongen bad in huls een heel drama tot ge
volg. Voor «Ien tweeden keer ezamen doen
de kwam Daladier er glansrijk door. want
hil had sinds die vernedering niet ander*
gedaan dan studearen. HIJ wilde sijn vader
bewijzen, dat hij geen onnutte offer* had
gebracht. Bakkanaaop.
Inderdaad, het waren offers, dia vader
Daladier moest brengen om zijn zoon ge-
tegenheid te geven een unlvarsltairen titel
te behalen. Daladier is als da meeste lel
dende figuren van Frankrijk van geringe
afkomst. In Carpentm». een dorp in het
departement Vauciuse. In een zeer woeste
bergachtige omgeving, waar de menschen
piet de llfhla vriendelijkheid hebben, die
andere Pranaeha landstreken kenmerkt.
Integendeel sterk, gezond en bard riin als
de natuur, had de oude Daladier een
kerii Hil Mon«t voor den oven en kneedde
het brood, toen op IR Juli IRRt een vrouw
binnenstoof en riep: „Het Is een iongen!
liet gericht van den met meel bestoven
man klaarde op. maar hil kon niet weg
van den oven. In de woonkamer achter de
bakkerij is Daladier opgegroeid als dc
lonni. >.n d* drt, kind.rrn. AU hU
thuis kwam van school, moest hij altiid
eerst nog «te verscbe brood ies rondbrengen,
voor bil mee mocht aanzitten aan den
Bdou.rd d. kn«pi>. [*d
in d. tamlll*. d. «.Ix-rd. In hol kl.lnr
dorp. t.mijl r.u.lnv*. d« ouder* broer. In
d. voetklappen v»n tien v.der tred door
Kakker t. orden en illn iu»ter Mnrje tiner
moeder hielp In de hulahoudlnc HU
we. een ruljeer 7.!in veder noemde Item
.1 tle r er lieer-, Torh .lond bil niet lo. ven
eUn oineeWne. moei» hU nlel In. .teel ven
tlln volk.
Geridderd
Zoo I. hel. hij bleef jen toon ven het
volk en bleef ilrh «tee.1. <lle ef.temnilne
en del verbend be. n.l. n booten hem
ntV«. lilden, een d.h«t m»t Vincent Auriol.
die hem helil* eentitl **«ene door hem
DALADIER.
«loorgedreven sociale wetten, zich met klem
beroepen op zijn afkomst, wij zien h*m nog
staan met vlammend mo«l gelaat - hij krijgt
altijd een opgezet gezicht, al* de toom zich
van hem meester maakt wij booren hem
nog uitroepen: „Dat verwijt u mij, mijnheer
Auriol? Mij. die een zoon hen uit den wer
kenden stand en zelf een werker
Hij voelt inderdaad in zichzelf altijd
«ien werkman. i»oer en soldaat, en
dat is de voedingsbodem van zijn
sterke democratische gezindheid.
Vier jaar stond hij in de loopgraven,
ging al» soldaat en kwam al» kapitein
terug. Daladier is «le eerMc Fran
se he minister-president, die het Le
gioen van Eer kreeg op grond van
dapperheid. Ongetwijfeld zit er een
dirtator in hem. maar geen dictator
„voor de galerij".
Hij is geen vriend van onnutte redevoe
ringen, hij is niet hoffelijk en lacht zelden.
Daartegenover voelt ie«ier. dat er gezag van
hein uitgaat. De hoogste generaals staan als
vanzelf voor hem in de houding. Met geen
van zijn collega's is hij intiem. Hij spreekt
met hen alleen over dienstzaken.
„Zga dat gala-voM-statMnpan?"
Toen de Parijarhe boulevardper* kans had
gezien, de onthoofding van Weidmann door
fotografieën op afschuwelijke wijze realis
tisch w«*er te geven, riep hij zijn minister
van justitie toe; „Zijn dat galavoorstellin
gen onder de auspiciën van uw ressortF.n
aanstonds maakte hij een verordening, die
voor het eerst sinds de Fransche Revolutie
de guillotine nan het oog van hst publiek
onttrekt. Ken dictator. F.n toch oen cnvoii
dig man. Hij gebruikt zijn maaltijden »tee«ls
in een klein restaurant in de huurt van het
ministerie van Oorlog, en het is in een onop
vallende auto, met een soldaat aan het stuur,
dat hij zich daar heen laat brengen. Hij
is namelijk weduwnaar, want enkele jaren
geleden stierf zijn vrouw, de dochter van een
plattelandsdokter.
Daladier intiem.
Zijn prettigste oogrnhlikkcn beleeft Dnla
dier, als hij in zijn particuliere woning in de
buurt van de Etoiia thuis komt. Daar
wordt hij ontvangen door zijn zuster en zijn
twee zoons. De oudste. Jean. ook wat men
noemt een „studiehoofd", wil ziin vaders
voetspoor volgen. Zeventien jaar oud is hij al
de leider van de „Jeunesse «Ie FKnipire". een
vereeniging, die hij vorig ianr zelf heeft ge
sticht. De tweede zoon is vijftien jaar oud.
DalA«iier kent men als een liefhebtienden
vader. Als hij niet in zijn vrije uren met zijn
zoons kon babbelen, ging hij soms 'g avonds
geheel alleen er op uit. Hij drukte dan zijn
hoe«l diep over het hoofd, nam een zoo-
veelste rang* plaats in den bioscoop, en als
hij dan zichzelf op het witte doek zag ver
schijnen, was hij «le eenigc, die niet appiau-
diaeerde. Voordat het licht weer opging,
verliet hij, door niemand herkend, liet go-
bouw. Dét vond hij heerlijk: niet herkend te
worden. Weinig voorkomend type van den
dictator!
Luidsprekers aan
het Westfront
Verspreiding rem HUlert rede
Te Parija wordt onthuld, dat de
Duitse her* Zondagavond voor den
eersten keer aan het Westelijk
Front ntachtige luidspreker* heli-
ben gebruikt voor de verspreiding
van uitgezochte passage» uit de
redevoering van Hit Ier. De uitzen
ding geschiedde in het Fransch en
Duilsch.
Voor herscholing
arbeiders
Ook een beroep op de rakbonden.
De regeeringspersdienst meldt:
Hal belangrijke vraagstuk van de weder
opneming van werkloozen in het bedrijfsle
v«»n iieett de voile aandacht van de regee
ring. Deze acht het noodzukelijk. dat, nu
aan den een en kant nog stoods groote werk
loosheid bestaat en aan «Ien anderen kant
nog bij voortduring vrnag naar arbeids
krachten valt waar te nemen, terwijl ook
uit de mobilisatie aanmerkelijke verschui
vingen voortvloeien, de bezetting van open
plaatsen op de arl»ci«i»markt niet afstuit op
•en gebrek aan Itckwaaniheid of geoefend
heid van dc beschikliare arbeidskrachten.
Daarom komt het do regeering
noodzakelijk voor, dat niet kracht
wordt voortgegaan in de richting,
welke den laalsten tijd niet zonder
succes is ingeslagen om in voorko
mende gevallen van overheidswege
behulpzaam te zijn bij scholing, om
scholing, training enz. van arbeid*
krachten.
Aangezien hier in de eerste plaats de me
dewerking van het lied rij fsle ven noodzake
lijk is. heeft de minister van Sociale Zak»n
zich in een uitvoerig schrijven tot «ie navol
gende werkgeversorganisaties gewend:
L H«t '-rhond van ProL—Chr. Werkge
vers in Nederland:
2 De Alg. H. K. Werkgeversvereeniging en
3. Het Verbond van Nederlandschc Werk
gevers.
In dit schrijven heeft de minister van So
ciale /aken o.m. gewezen op liet groote be
lang, dat het liedrijfsievrn en de overheid
hebben om hier hij v«x>rtduring krachtig en
goed samen te werken en spreekt de mi
nister voort» zijn vertrouwen uit. dat «ie ge
vraagde medewerking «loor het be<lrijf»lcvcn
ten volle zal kunnen wonien verleend.
Vlotte voorzieningen noodzakelijk,
De minister vestigt er vender «ie aandacht
op. dat, waar hier vlotte en *oepelc voor
zieningen noodzakelijk zijn. zijnerzijds een
regeling is getroffen, dat. zoowel de arhcnls-
inspectie als <k» Rijksdienst voor de Werk
loosheidsverzekering en Arbridshemkldcling
voor zaken als deze nauw samenwerken
mrt dt Ifdtalln* Werkverruiming van zijn
departement, welke meer in 't bij zon «Ier be
last is niet de beh&mieling van deze mate
rie.
De minister van Sociale Zaken
heeft verder een overeenkomstig
schrijven gericht tot alle gemeente
besturen en tot «le besturen van de
vier groote landelijke vakcentralen,
waarin eveneens een k ra oh tig be
roep op medewerking wordt gedaan.
Tenslotte zij er nog op geweten, dat men
zich om inlichtingen terzake kan wenden
tot het hoofd der afdeeling Werkverruiming
van het Departement vaA Sociale Zaken.
„Wog mat koffie, weg met thee,
lk ben mat bier alleen tevroo".
Vela zijn de anvalien op het kiasaikaa!
onderwijs; de fouten daarvan worden som*
breed, te breed, uitgemeten. Daartegenover
worden In schitterende bewoordingen, te
sterk van toon vaak. de deugden van het
individueels onderwijs uiteengezet. Wie
solliciteert naar een a mie re Intrekking zal
z«?er gaarne van zich vermeld zien. «lat
„Candidaat veel gevoelt voor hoofdelijk on-
derwijs, elk kind latende werken naar dc
mate van zijn krachten". Dat hij klassikaal
onderwijs geeft, behoeft als van zelf spre
kend. niet te worden vermeld. Toch is dat.
aldus de „Vrijs. Dem". niet altijd het geval
geweest, wat b v. blijkt uit een getuigschrift,
uit 1853; het luidt als volgt:
„De onderget rekon«i«\ Schoolopzie
ner in het vljf«le district van Noord-
Holland. verklaart dat de lieer S.
de Vries. hezitt«sndo den dertien on
derwijzersrang. thans ondermees
ter in de openbare school te Groo-
tebrock. iemand is van zeer goede
bekwaamheden, bekend met het
geven van klassikaal onderwijs, en
gedurende al den tijd. 'dat hij in do
genoemde school is geplaatst ge
weest. daarin ook te mijnen genoego
is werkzaam geweest.
Gedaan den 18 Januari 1853.
w g. A. BEELOO.
De bezem, de bezem.
Wat doe je er mee,
Wat doe je er mee?
Je veegt er mee.
Je veegt er mee.
Hoezee! Hoezee!
Zt\ó denkt deze Italiaansche ge
meentewerkman er <x>k over. Hij
kan er niet zonder en heeft nog
veel meer rcinigingsvoorwerpen op
zijn karretje, waarmee hij lustig
door de straten van Florence ped
delt.
De zinsnede „hekend met het geven van
klassikaal onderwijs" zou niet vermeld zijn,
wanneer zij niet een aanbeveling had inge
houden. Waaruit blijkt hoe de tijden ver
anderen.
Lofzang op bier.
Ook in de leerstof is wijziging gekomen.
Ken leesboekje van dezen tijd zal geen lof
spraak iievattcn op het hier, zo«>ais we die
vinden in liet „Vierde boekje voor dc lieve
kleinen", door R. G. Rijken*. 1824. met den
titel: „Dc goedaardige Johannca". Daarin le
zen we:
„Hei bier is zeer gezond, als men er niet
te veel van drinkt Zooals de heer Gron
doet (3 k 4 glazen) o kan het wel. Maar
de herbergier Jan Dik geeft een slecht
▼oorbeeld (6 kan per dag). Ja kinderen, van
veel hier drinken wordt men altijtl loom,
lui. en dikwijls ziek.
Ik rna«l U ten sterkste aan. nu en dan
een glaasje hier te gebruiken, vooral als ge
in de geleg.-nheid zijt het te kunnen krij
gen. Gij wor«lt daardoor sterk en blijft
er veel gezonder hij dan bij koffie en thee.
Koffie en «her. bah. dat moet gij nimmer
drinken. Geloof mij kinderen, het is voor tl
ongezond en schadelijk. Menig kindje lijdt
er van. zon«ler dat «ie ouders begrijpen,
dat het van de leelijkc koffie en thee komt.
Weg met koffie,
weg met thee.
Maar ren glaasje bier.
Drinkt dat gaarne mee.
F.n dan volgt een loflied op het bier. op
de wijs van: „Slecht is het dorpje, waar en
wis. Waar het nooit eens kermis is".
Het vierde couplet luidt:
„Weg met koffie, weg met thee.
Ik hen met bier alleen tevree.
Ik wil mijn krachten niet verslappen,
Door die ongezonde sappen.
Neen. neen. het lekkere hier.
Drink ik immer met plezier".
Het boekje kostte 4 stuivers. De schrijver
was een man van groote bekwaamheid.
Prins inspecteert troepen
Z.K.H. Prins Bernhard heeft gisteren, ver
gezeld van zijn waarnemenden adjudant,
majoor Phaff, namens de Koningin onder
deden van de lichte divisie in oogenechouw
genomen.
Het Bureau van Statistiek der
Amsterdam publiceert indexcijfers
September.
Het cijfer der koelen van het leven
derhoud bedraAgt in SepL, berekend
de baai» van het peil d«vc prijzen in 11*
1913 inr». 139.1 voor de totale ka P
van het levensonderhoud tegen 1364
Augustus j.l. en 128.2 voor de voeding
zonderlijk tegen 12-1.4 in laatatgo
maand.
In September 1939 waa het prfKil
niveau derhalve voor het geheelejl
gezinsbudget 2.6 punten of 1.9' I
procent hooger dan in Augustus;
voor het gedeelte van dit budget,
dat op «ie voeding alleen betrek- u
king heeft, was hot 4.2 punten of
3.1 procent hooger.
De nadruk moet hierbij word
op hel foiL, dat het indexcijfer
gemiddelde prij.->pcil gedurende
maand weergeeft. Een oplooponde
beweging, welke zich voor een aantal
tikelen in September hooft doen geltl
komt dus In hel cijfer minder sterk I
uiting, dan indien dit Inatato uitsluit!
was berekend volgen» den stand aan
einde van «Ie maand. Het Octobereijfer BI
wel een grootere stijging te zien geven. W
Voor zoover de voeding aangaat, i»
stijging bij elk van «ie rubrieken waar
nemen, met uitzondering van aardaj D
ien. wolke lager in prijs waren dan
Augustus en van de rubriek brood, wcr
nog ongewijzigd i* gobl®v«n.
«r len v*tèj
telken» JI
i de goh*
>cnde prj
„De kleine piccolo"
Arbeider hield
zender op na.
qehein t
r
te Hengelo heeft m |1
De marechai
menwerking met ambtenaren van «ie P.
in een arbeiderswoning nan de Olden:
se bestraat ten huize van D. H. een gel
men zender in beslag gen«>tnon, die ji
clandestiene uitzendingen deed onder
naam van „De kleine piccolo".
Procesverbaal is opgemaakt Toestellen
d. zijn in beslag genomen.
Een Australisch
expeditieleger
3300 man luchtstrijdkracht^
De ministerpresident van Austral»
Menziea, heeft fnedege«leeld. dat onmiddl
lijk een begin zal wonien gemankt met I
recruteering van 3200 man voor een Auatr
lisch expeditiecorps (luchtstrij<ikrachtetf
Hij voegde hier aan toe, dat daarbij
zijn inbegrepen het personeel van d^
gronddienst
„VOOZE CRIT1EK".
De Haagvhc Post (llb.)
schrijft:
Toen kort geleden twee »o-
ciaal-denK>cratische minis
ter* optraden, was al da«le-
lijk te voorspellen, dat zij én
de veranlw«K>ni«'ltjkheid van
hun nieuwe positie èn de on
billijkheid van veel vroegere
critiek, d«x>r hen uitgebracht
siKtedig aan den lijve zouden
grviwlen. De inhoud der Mll
lioenennota was er reeds een
duidelijk bewijs van. Immers,
wat stelde het kabinet «laar-
in met nadruk «»p «Ien IMP
gron«l? Dat aan nieuwe uit
gaven v«xirl«K>pig niet kan
wonien gedacht, behalve «lan
wat betreft «te defenoie en de
werkl«x»»heid*he*fri|dtng.
Maar alle an«lere uitgaven,
hoe dringend misschien ook,
moeten blijven nisten. Zie
daar een politiek, die dus
ook de socialistische minis
ters voor hun rekening na
men. Tal van hervormingen,
«lie zij, ongeacht de omMan
digheden. in de laatste jaren
hieven eisrhen. moeten nu
worden prijsgegeven. Maar
wat zien wij nu? In het or
gaan van het Naderlandsche
Vakverbond, de groote socia
listische vakeentrale («He, te
zamen met de S.D.A.P., de
twea sociaal democraten had
..gemachtigd" een porlefeuil
te nanvaanlen) wordt die
pe teleurstelling uitgespro
ken over het beleid van het
kabinet. zon«H «Itt blijken*
Troonrede en MilUocacnnota
lijk
is bepaald. „Geen woord"
zegt het orgaan „over
rechtvaardige verlangens der
arbeidersklasse: „geen
woord" over een wettelijke
regeling «Ier vacanfies: „g«*m
woord" over ..«le achromelllk
lange arbeidstijden van vele
groepen arheiilers en werkne
mers": .jreen woord" over
..herviel van het onderwijs of
«•ver leniging van de n«w>drn
der muien van «iagen". Zoo
gAat het voort. ..Finanelën re-
geert', zegt het N.V.V orgaan:
precies al* onder Colijn. voegt
het er zuchbmd nan toe. Het
orgaan is Jn niet geringe
mate teleurgesteld". „WIJ ha«i-
den wat anders en heter* ver-
wacht". Ziehier een onhewim-
pelde afkeuring nan het
adres der socialistische be
windslieden. «i«*T hun eigen
vaklwweging Blijkt er ml*-
•rliien niet uit. h«»e voos «Ie
critiek op Colijn I* gewee-t
en hoeseer allen, die op de
verantwoordelijke |w>sten
staan, ongeacht hun verschil-
l«»nde politieke kleur, dezelf-
<l<> moeiliikheden te beveel»,
ten bobben op vrijwel dezelf
de nitnier?
KABINET EN KAMER.
Het Handelsblad Rib.)
dringt er op aan. dat de Ka
mer haar jaarlijksch politiek
dehat, dat in Nov. en Deo.
zal plaats hebban, streng be
perkt. I>e minister* mogen
in verband met hun dringen
de werkzaamheden, voort
vloeiend uil de mobilisatie,
niet te lang In het parlement
w«*rdrn opgahouden.
Toch zijn er. aldus het blad,
op hinnenlandsch politiek ge
bied een pnar punten, dio
men niet uit liet oog mag ver
liezen Het Kabinet De Geer is
opgetreden, zonder dat het
voor de uiteenzetting van zijn
program cenlg contact met de
Kamer heeft gezocht. Ook in
de Troonrede heeft men
was dit wel begrijpelijk
niets of weinig kunnen verne-
men omtrent de richtlijnen
welke het tegenwoordige Km
hinet zich voor z'n toekomstig
beleid heeft gesteld. Men kan
dan ook kwalijk verwachten.
«Int de Kamer*, xij het zeer
summierlijk, niet met de re.
geering van gedachten zal wil
!rn wisselen over haar optre
den cn Qyer den xerder la
volgen koer*. Do regeert
zal veel vrijheid van hei
ging en beslissing vragn
veel vertitHiwen dus, mal
dan moeten haar bedoeling»
in deze nieuwe „wercldcf
sla" ook zoo duidelijk mog
lijk worden aangegeven.
Voor da nieuwe crisiHWl
m zal on* volk In Keed
lagen aan do regeerint voe
armslag willen geve* mlt
doe niet worde gebruikt oe
permanente vermaderingei
door te drttven. die ia noi
male Hjden door groote gna
pen ven on* volk niot zoil
den worden begeerd.
NEDERLAND EN HET
VATICAAN.
In hetzelMe Handelshlm
artikel, waaruit wij hiert*
ven citeeren. vinden wij n«
een overzichtje van de d
«lerwerpcn, welke aanMoné
in het Binnenhof ter sprafl
zullen komen. Dit overzie»
je is ontleend aan het r.|
dagblad „De Tijd", welk big
ook de kwestie van een Ni
derlandschen gezant btj «tg
II. Stoel behandeld zou wrl
len zien. „W'i; kunnen", zd
•rhrijft her HandcNhlad. „d
r k blad ditmaal toegeven j
al Is het dan uit eigen ht
weegre«lcneii dat men al
een oogpunt van algriu«>d
Nederland-rh belang 4
vraag onder het <*>g ral mot
ten zien, of een diplomatie!
vertegenwoordiger van o®
land bij het Vatiraan in 4
huidige Kuro perse he ertd
niet een voordeel zou zijn
