li I
IVOREN
SCHATi
KAREL EN
DE APPELBOOM
«Sa
ini
vei
M
HET GEHEIM VAN DE
ï3-tite iongtni en meiijel.'
Zo, daar ben ik weer. Foei. wat een akelige
week is me dat geweeat. Regen, regen, re
gen. Ala het even droog waa. keek je al
weer in de lucht of het niet ging druppelen.
Sjonge, wat ia het land overal nat gewor
den Nu. dat heeft voorlopig genoeg,
denk ik
Het raadacl waa deze week heel wat ge
makkelijker. hè Vorige week zat er een
klein foutje In. Maar dat hadden jullie toch
wel arlf kunnen vinden Enfin, er la toch een
met het boek gaan stryken.
Ditmaal ia do pryswinnosr:
CORNELIA ZWAAN.
Schoorldam.
En nu de briefjea:
.Mar ie en Wlm Boontje*. Stolpen. Wat
een aardige naam voor een voetbalclub.
Wlm. „de Dakhazen". Dat vind ik nog een*
een goed-bedachte titel. Hoe hebben jullie
er tegen gespeeld? Gewonnen of verloren?
Dat wil ik volgende week wel een* van Je
horen. En krUg lk dan ook een brief van
Marte?
Arte Rakker, Kolhorn. Daar hebben
we het briefje van Arte Bakker. Nu, Je kunt
al heel mooi achryven Arte maar het
briefje vind ik wel wat kort. Kan dat vol
gende maal wat groter worden? Vriende
lijke groeten aan moeder. Dag Arle.
Mlrkjr Mink. Harmenhuizen. Ja. b(|
on* heeft het ook haid geregend. Schagen
heeft hrua geen uitzondering gemaakt
Mlekje Ik ben zelf» op een nacht bjjna uit
m|B bed gespoeld. Dat kwam van de lek
kage. Dat ia ook een verdriet hoor.
Gert Srhelllnkhotit. Zo. dua
JU vindt Oudeeluia ook ao'n aardig dorp?
Nu. dan denken we er precie* hetzelfde
over. Gert. Ik kom er ook vrU dlkwUla en
aliyd weer ben ik er met plezier. We heb
ben er vaat veracheidene wederzijdse ken-
niaacn. Tot volgende week.
Annle Wit, Nieuwe N'ledorp. Ik zal
«orgen dat Aafje haar boek van de week
nog kr\jgt hoor. Dat zal een vergiaatng ge
weeat zyn van de Juffrouw van de admtni-
atratie En lk zal een heel mooi voor haar
uitzoeken daarbij.
Naar de radio lulater ik niet zo heel erg
dikwtJla. Dat komt omdat lk niet zoveel
T thuta ben. JU wel zeker, hè?
Johan Wit. Nieuwe N'ledorp. - Wat zeg
je me nou Johan... vind JU taart zo lekker?
Och kont. daar gelooi ik nu net nieta van.
Hoe la het het wereld mogelijk, dat een
jonge kerel ala JU van taart houdt... Nee
dat la gek boor. Ik dacht dat jou daar nleta
hield.
Maar je begrfypt natuurlijk dat lk je een
beetje voor de gek houd. Johan En ik hoop.
dat je de taart zo gauw mogeiyk eena wint.
Aafje WH. Nieuwe N'ledorp En hier
heben we nummer drie. Het boek la op komst
Aafje. En je zult eena stro hoe mooi het ia.
D.»:
Gerrtt We*tdorp. Poat de Waal. Texel.
Of ik op Texel wel eena geweeat ben? O Ja.
al honderdmaal Iedere zomer heel wat keer
tjes En lk ga er graag naar toe. want Ik
houd van Texel Het la een fris en gezond
eiland en daaibU zijn er prachtige duinen
en nog mooie vogel* Dat ben JU zeker
wel met me eena niet?
Te* Rrrebaart. Sint Maarten. Tea had
me wel eens eerder geschreven, schrijft se.
maar helaas... se kon nooit het begin vinden.
Tjitaaa dat i* voor een maa*a mensen de
moeUykhcUi Het midden en het einde gaan
wel. maar dal begin
Doch deze brief was prima In orde hoor.
KrOg lk er volgende week weer een
Ag les Rengrr*. Wiertngen. Wat een
hof zeg zon herfst vacant ie. Ik denk dat lk
ook eena naar meneer Trapman toewandel en
hem om herfstvacantle vraag Maar op school
hadden wU «lat vroeger ook niet. Toen be
stonden al die fUne dingen nog niet. Dag
Aglen.
Agatha Kwmgrr. Noordachanéoude.
Schooltuinen zyn reusachtig Agatha Dat heb
lk al een» me«r gezegd. En geweldig nuttig
daarbij. Heb jQ er ook een? En zo ja. wat
plant je er ut Dat wU lk graag eena van je
boren.
T>Untje van Lornrn, N oord - Sc harwoud e
Ik kan wel goed kaarten, zelf* ren hele
massa spelletje», maar ik doe het zelden of
nooit Daar moet je tUd voor hebben en voor
kaartavondjea schiet er t>u my doorgaans
maar een bitter schijntje tod over. Maar een
ftarlilf apel is hst: Dat ben ik met Je eens
Jurob de Yrtew. Nu. Jacoh, wat heb JU
me van de week verraat Wat was ik blU
met die drie pakjes bloembollen. En lk heb
er een klein beetje verstand van. zodat lk
wel bemerk dat je me heel mooie gegeven
hebt Ik dank ze heel hartelUk. hawr. Ik vond
bet geweldig leuk zoolets van jou to krOgen
Vaat m*n gelukwensen met de 12 '3 -jarige
bruiloft van vader en moeder. Niet te veel
«toepen boor!
Ensjr Ro*. Noord-Scha rwoude. Wat
f\jn zeg. ala er twee broertjes tegelyk van je
jarig syn. Dan kun je nog eena koateluk
snoepen. En Ik twUfcl er niet aan of jullie
hebb*n dat gedaan ook Vertel me er de
volgen-ie week maar eens iets van. Doen we
dat; Dag!!
Jeltje Peetoom. Noord-Scha rwoude De
brief waa wel niet erg groot Jeltje maar so
klein was hu toch ook weer niet Ik ontvang
ze wel kleiner van m'n vrienden en vrien
dinnen Zodoende ben Ik al gauw tevreden
Wat heb je weer keurig geschreven Je bent
een bolleboos in T schaven hoor.
Pietertjr Klrtineer, Veerhuizen Ik ont
vang dus van de weck het poëziealbum. Ik
zal dan eens koken of ik een mooi plaatje
voor Je kan vinden. Ik geloof dat ik er nog
een paar heb.
Ken paar dagen later kun je het dan weer
komen halen. Bijvoorbeeld een week daarna.
.Mlnkic van der BU. Edain Ik ben blij
te horen, dat het jou ln Edam goed bevalt
Trouwen*, waarom zou het Je er elgenlUk
niet bevallen. Overal zijn aardige mensen, en
aardige huizen en aardige meesters. Net zo
goed hier in de polder ale bU JulMe ln Edam.
Dat ben Je natuurlUk met me eena. niet
Trtrn TU*cn, Anna Paulowna. Ja. we
krUgen nu weer de gezellige wlntenüd. Dat
wil zeggen, gezellig voor de mensen die bin
nen kunnen blijven. bU de kachel. Maar voor
hen. die buiten moeten zUn. voor die mensen
is de winter een lelijke tU'1. hoor Maar dat
b*RT0P J* natuurlUk zelf ook wel.
Tot volgende week.
Pietje de Vet, Schagen Heerlijk Pietje, dat
moeder volgende week weer uit bed mag.
Dat zal fyn zijn. Voor moeder en voor jou
En ook voor zusje, als dis het hoort Zo.
vindt J« hst zo jammer dat Je vader geen
boer geworden Is? Tja... dan waa hU meer
thuis, hè? Dag kerel! Groeten aan moeder
en aan zusje.
Wlm Nchoorl. Barsingerhorn. Brrr...
wat een klein, akelig, pietepeuterig briefje.
Wim. Wat moet ik daar nu antwoorden? Ik
weet het eerlUk niet. KrUg lk volgende week
vier kantjes? Ja...?? Dag!
Rep TU*cn, Anna Paulowna. De Wlerin-
germeer heeft Je bewondering, lees ik Nu.
dat kan ik me best vooratellen. Het ziet er
ook allemaal even keurig uit. Ik kom er ook
dikwijls en vind het al net zo mooi als jy.
Tot volgende week KrUg lk dan weer zo n
gezellige brief van Je?
Jan Htuvc, Schagcnbrug. Ja, die boeken
van Paddeltjes zyn schitterend lk heb ze
zelf indertijd verslonden en nog krUg lk wel
eens zin om er ln te gaan bladeren. Maar
tja... daar kon je zo gauw niet weer aan toe.
Pief en Wlm Schorvrr*. Sehagen. Wat
leven Jullie al ver vooruit, dat praat maar al
over 8t. Maarten, en kerst en schaatsen
rijden Voorlopig zijn we daar nog lang niet
aan toe. voorlopig waalt en regent het tó.
dat Je hlU bent gezellig bU de kachel te kun
nen zitten Maar als je niet aan ai die fijne
dingen dacht, dan zag alles cr even triest
uit. nietwaar.
('ornclla vtaan. Hrhnorldiun. - Zo, dua
JU gaat toch verder leren. Kun hoor Op
zo'n hulahoudachrool leer je ontzettend veel.
wat je later als Je groot bent allemaal te
pa* kunt brengen. En lang niet alleen ver
stellen en kousen *topj>en. maar mooi kus-
arns borduren en hcerluke puddinga maken
en nog veel meer.
Dirk Keurig. Kolhorn. Ik zie dat Je
nog al hebt zitten puzzelen over Je raadsel,
eer Je het goed had Maar dat ia niet erg.
dat moet Juu*. echte puzzelaars zitten soms
uren en nog eens uren te prakkizeren.
aleer ze de Juiste oplossing gevonden hebben.
Dat zijn de echte liefhebbers.
C or Kerelman. Kolhorn. Jullie hebben
zeker wel de ruimte om met de windbuks
te schieten: een lange baan op het land En
een inoole achUf hebben jullie natuurluk ook.
allemaal kringen binnen elkaar en een mooi
rood hart. Maar wees er maar voorzichtig
mee hoor.
Klas* R«r*t. Keins. Ja, ala jongens
met elkaar spelen, gaat dat natuuriyk lang
niet zachtzinnig, en dan kun je wel eens
lelijk komen te vallen. Wat zal dat een raar
gezicht geweeat zijn. Je hole gezicht in de
lappen en rol pleisters Je kent zeker het
spreekwoord wel: ..Wie zUn neus schendt
schendt zUn aangezicht." Paa dus in het
vervolg maar beter op.
Greetje Muntjrwrrf, Oude«luU. Het
zal wel niet zolang meer duren, of het weer
is zo slecht, dat je helemaal niet meer
korfballen kunt. Dat zal jammer zun. want
het is een prachtig spel. maar moelluk! Kun
je al prcclea de bal ui de kort gooien' Een
hele toer hè?
Jack van de (appelle, Schagrn. Jam
mer. Jack. dat je niet aan zee woont, want
daar spoelt in het najaar een ma'sa hout
aan: kisten en balken en planken en tak
ken van allerlei soort Daar kun Je een hele
winter van stoken. Maar daar woon JU wel
wat ver vandaan, nietwaar
Tiet* van de C appelle. JU bent zeker
een zusje van Jack? Ik geloof niet. dat je
mU wel eens eerder geschreven hebt. wel?
Nu dan zullen we gauw hele dikke vrien
den worden Net zo dikke vrienden als Je
met den dominee hent. die zo mcoi kan ver
tellen op de Zondagsschool DAg!
Dat was het laatste br'efje ik set er een
punt achter voor deze maal jongens en meis
jes Tot wederachrtyven.
Kuidt\v-\Und
Goede oplossingen ontvangen van t
Gr eet je M üudeslui». Marle en Wlm B-.
Stolpen; Mietje M. Warmenhu zen. Cor R.
Kolhorn. Cornelia Z. Schoorldam: Art B.
Kolhorn; Dtck K Kolhorn; Tieta en Jack
v. d. C. Schagen; Jan 8. Schagerbrug.
Annie W Schagen Bep en Trien TAnna
Paulowna Wim 8. sHrstngerhom Pietje
de V.. Schagen; Neiu P. Kolhorn; Mtnkie
v. d. B Klam; Pleterje K.. Veerhuizen;
Jeltje N-Seharwoule Emmy B N -Schar-
woode; Trunie L-. N -Rcharwoude. Agatha
8 N -Scharwoude; Aglen R Wlerlngen;
Pia B. Sint Maarten. Ntaaja W Texel.
Metha Annte Aafje en Joh. W N Nledorp.
Gene K. Schellinkhout.
Oplossing raadsel vorige week
K Hol
kr A nt
ai M on
la 8 so
wa T er
be E it
ko R en
wo E st
ko N Un
De middelste letter» vormen het woord
HAMSTEREN
Nieuw Raadsel
IXVL'LRAADSEL.
1.
X
2.
XXX
3
XX XXX
4
XXXXXXX
5.
XXXXXXXXX
6.
XXXXXXX
7.
XXXXX
8.
XXX
8.
X
Vul de kruisjes ln:
1.
Een
medeklinker.
2.
Een
vlaktemaat.
3.
Sterke wind.
4.
I>eur»luiting, schuifslot.
5.
Hoofdstad van provincie
6.
Fraai Insect.
7
Voertuig.
8.
Rustplaats.
9.
Een
medeklinker.
De middelste ry. van boven naar beneden
gelezen vormt dezelfde plaatsnaam ala
nr. 5.
door Jan van Leeuwen.
„Moeder, vader heeft vergeten de ladder
bij de appelboom te zetten!" zei Karei en
hu wees naar buiten, waar de grote appel
boom stond.
„Nee Jongens, dat heeft vader niet verge
ten, maar hij heeft het met opzet niet ge
daan. HU wil niet, dat je in de boom gaat
kis hy er niet bij is. dat vindt hij veel te
gevaarlyk! Jc most wachten tot vanmid
dag. dan kan vader je helpen."
„Maar mam, ik ben toch al zo dikwijls ln
de boom geweest? Dat weet vader toch
ook!"
„Ik kan er niets aan doen, Karei, vader
wil het niet hebben 1"
Karei mopperde wat en liep toen de tuin
in. Flauw van vadert Hij was toch allang
groot genoeg om alleen in een appelboom te
klimmen! Waarom vond vader dat nu niet
goed? Kinderachtig wa* het. Zijn vriendjes
zouden hem allemaal uitlachen, als ze wis
ten, dat hU niet alleen in de boom mocht
klimmen. En als hg in de grote eik klom,
in de hoek van de tuin, zei vader er niets
van! Die was heus niet gevaarlyker.
HU liep wat heen en weer en bleef tel
kens onder de appelboom staan. Nu ja. de
za takken waren misschien niet zo dik en
de eikeboom was een echte klim boom, maar
toch! En toen bedacht Karei zich opeens,
dat vader het misschien niet wilde, omdat
hU de lange ladder te fvaarlyk vond. Mis
schien was hij bang, dat die ladder zou om
vallen, als hU erop stond. Maar dan kon
hU de kleine ladder toch nemen....
Meteen holde Karei weer naar binnen en
riep: „Moeder, ik zal de kleine ladder wel
nemen! Dat zal vader niet erg vinden!"
Moeder was boven, maar ze kwam nu
naar beneden en zei: „Karei, ik verbied je
niet meer! Vader wil niet hebben, dat jU ln
de appelboom klimt en daarmee afgelopen.
Ga nu wat lezen of wat spelen. Je moet
die plank van je boekenkast nog in orde
maken. Dat is een mooi werkje voor van
morgen!"
Maar Karei bad er helemaal geen zin ln.
Hu had rich er zo op vrrheugd. dat hU ap
pels mocht plukken. Weer drentelde hy de
tuin in en bleef voor de boom staan. Zou
hy tochMaar nee. moeder had het nu
duidelUk genoeg gezegd, dat hU niet mocht.
Dan maar niet, dan moest hu in vredesnaam
maar eens aan die boekenkast beginnen en
langzaam ging hU naar binnen, naar zUn
kamertje.
Toen vader thuiskwam, riep hU Karei
meteen en zei: lom. nu zullen wg eens
even voor die appelboom gaan zorgen. Help
me maar eens mes'!" en toen vergat Karei
helemaal, dat hU die morgen zo boos was
geweest, omdat h"y er niet alleen ln mocht.
Het was erg gezellig met vader samen. Ka
rel klom In de boom en gooide de appels
r.aar beneden. Daar raapte vader «e op en
deed ze in de mand. Maar soms duurde het
lang voor er appels beneden kwamen en
dat kwam. omdat Karei dan een erg lekke
re ontdekt had, die hU rustig zelf opat!
Moeder kwam er ook eens bij kijken. Ze
moest keuren of de appels goed waren. Nu,
ze waren schitterend. Moeder zei, dat de
boom nog nooit zoveel vruchten had gedra
gen als dit jaar. Ze hielp vader mee om de
appels te sorteren en boven in de boom zat
Karei cn zong het hoogste lied.
Jammer genoeg kon nu niet de hele mid
dag in de boom blUvcn zitten. Hij had alle
rijpe appels nu naar beneden gegooid cn
vader moest direct weer weg. Karei moest
daarom weer beneden komen.
Heel voorzichtig klom hfj van de ene tak
op de andere en liet zich zo naar beneden
glydcn. Vader stond ernaar te kijken cn
riep: „Nu Jong, ik moet zeggen, je kunt
goed klimmen! Je lijkt wel een eekhoorn!"
Karei lachte. Hy was trots, dat vader nu
eens kon ;ien, hoe goed hU klom. Toen hy
ongeveer op de hoogte van de ladder geko
men was, wilde hij zich omdraaien om de
bovenste sport te bereiken.
En toen greep hy plotseling mis en viel
achterover naar beneden. Wat een ge
luk. dat vader daar stond, en dat hy op
hem gelet had. Want met één sprong was
hy nu onder de boom en ving Karei op.
Deze was zo zwaar, dat vader hem niet
Icmaal kon tegenhouden, maar hy kon
val toch stuiten, zodat Karei niet al te ha
op de grond viel.
Trillend cn bleek van schrik bleef
klimmer even zitten. Het huilen stond ha
nader dan het lachen, maar hy vond b
zo kinderachtig om te huilen, dat hU gaa
overeind krabbelde cn overmoedig zei: „Zi
dat ging vlugger!"
Vader lachte maar wat. HU had heel got
gemerkt, hoe Karei geschrokken was, ma
hy zei er niets over. Toen vader die ml
dag was weggegaan, zei Karei tegen mo<_
der: „Het was toch maar goed, dat ik
vader gewacht heb en dat ny er bU
want anders.
„Anders, myh lieve zoon." zei moedi
glimlachend, „anders had jy je armen
benen en misschien nog wel veel meer f
broken!" en Karei durfde er bUna niet
te denken, hoe erg dat was geweest!
ZOEKPRENTJE.
Waar Is de tweede jager?
H
ofd
fn.
rs j
Hil
ra
li
P
id
lil
de
ie
•uoaq afjeejd
jaq joao joojS joaq jalfcf uopaa.wi uap usa la
diuoj ap ua pjooq jaq af ajz uep 'luenjte <XB
jajjuti ap do afjecid ;aq teei'a :>ujssoido
3 Tl
dl
Een avontuurlijke reis nssr de ontoegankelijke
oerwouden van Afrika, op zoek naar de plaats
waar de olifanten hun laatste levensdagen slijten
door A. Pando^i
Terw-yi ze den sheik hielpen opstaan aan
vaardden zU de terugtoent uit de spelonk. Het
wa» een verademing om weer ln de zonne
schijn te komen. „Daar zyn no8 meer oude
olifanten." zei Bep
In het ravfln heneden hen liepen nog drie
grote olifanten langzaam voort. Ze zoeken
naar het dal der Olifanten gaf Koen als
xyn mening ie kennen.
..Als we hen volgen, zullen we het zeket
vinden."
Slecht." mompelde Kazimoto. „niet gaan?
Maar toen mynheer Hendriks en xyn mei
gezellen besloten den raad van Koen op U
volgen, toen wilde de trouwe Kazimoto niet
achterhoven. Zelfs zo hang als hy was vod
de gevolgen, ging hy toch met hen mee. Meel
dan een uur volgden ze de langzaam voort
lopende dikhuiden.
175.
Gelukkig kwamen de grote dieren niet heel
snel vooruit, want de mensen konden slechts
langzaam achter hen aankomen, omdat het
noodzakelijk was den sheik te helpen, die
zyn krachten nog niet geheel had terugge
wonnen. Het was reeds laat In de middag
en spoedig sou de zon ondergaan Maar <le
olifanten hielden niet stil en ook hun achter
volgers Hepen door Juist toer. de duisternis
vlei sagen ze de drie grote dieren door een
nauwe opening ln de rotswand verdwijnen
Terwyi hu vooruit kroop keek René door de
opening.
176.
..Laten we hopen, dat dit de plek la."
hy Het is te donker om hen te volgen I;
hielden stil om te r sten en aten hun voed
sel De volle maan verrees en ln het zilveren
licht durfden ze wel verder te gaan. Weer
keek René door de opening in de rotswand.
Het ts de plek." riep hy opgewonden uit
Achter hem staande, sagen hun vriendm
iets. waardoor ze hun ogen nauwetyks kon-
der. geloven. De maan goot haar zilveren
Kralen over een ongelooflijke hoeveelheid
Ivoren s'.agtan der temidden van de ge room-
ten van tallosa olifanten
