Bioscoop zeden De papegaaienziekte Wij lazen voor U De waterkraan-vreugde der beschaving meter De kok in de kaasstolp Muisjes met staarten Donderdag 23 November 1939 Vierde blad ï—m, it I Een romantisch aangelegd* Deen- sche journaliste Gisela Pfiffer heeft een reis gemaakt door West-Afrika en vertelt op amusante u-ijze van haar avonturen. Wij geren haar fn bijgaand arti kei zelf het woord over haar brie tenissen in het dorpje Lompta, Ons even een korte wijle met on se gedachten dompelen in de le vensomstandigheden van het daar wonende nog onbeschaafde noma denvolk is een heerlijke afwisseling met hel fraais, dat ons beschaafde Westen ons doet alen. Mogelijk dat Gisela Pfiffer onsen lezers nog wel eens meer onthaalt op een schildering van toestanden in het donkere werelddeel. Lompta heette het kleine dorp op dui send kilometer afstand van de kust, op het hoogland van Ngaundere. dat mij vijftien maanden lang al» woonplaats iou dienen paar had de grijze Baba Harain. de leider der Bororo-stam. een nomadenvolk van koeherders, zich gezeteld. De Bororo's zijn kleine, diepdonkere negers, maar zij vor- ijnen oen bijzonder trotsch volk, dat. dui- iiulen jaren geleden uit Azie gekomen, in „frikft neerstreek. Bat* Harani nam ons allervriendelijkst op 011 hij slachtte ons ter AC re zelfs een «root kalf bij wijze van wel kom. Hel ietwat moeilijke woningvraag stuk loste hij op een zeer eenvoudige wijze oi>: een van zijn zes schoonvaders moest jijti woning verlaten en wij irokken in lijn hoeve. Men zou het ook zijn erf kun nen noemen, want het was eigenlijk een maïsveld, dat door een vrij hoogo muur van matten werd omgeven. Kleine paadjes slingerden zich tuwchen de manshooge Struiken door en leidden naar open plek ken, waar ronde hutten met strooien da ken stonden. Het was precies een doolhof en nadat de mals geoogst was, vonden wij eigenlijk pas goed de gelegenheid de zaak eens onder het oog te zien en er wegwijs te worden. >r I>e bcetc hut met hemen wanden en zulk een strooien dak en die er althans «enigszins waterdicht uitzag, koos ik als slaapkamer, 't Was beslist een luxe-woning Zij was een meter of drie in doorsnee, de muren vvarep manshoog, het fonkelnieuwe dak was van uitstekende constructie en bij den ingang bevond zich zelfs een Spaansche muur van leem, die onbevoeg den het naar binnen kijken belette. Dm» TO'inr had helaas het nadeel dat zij hot ItM wegnam met als gevolg «Int het im mer stikdonker binnen was. In de don kerste hoek liet ik het bed met het mus kieten net zetten. Als bed<lekleedjc deed een grasmat dienst en een klein knikje als tafeltje voor de lamp. De grootc koffer met alles er In wat men zooal als ..geciviliseerd mensch" noodig heeft, werd ergens tegen een muur gezet. Aan lianen en bastatren- gels bungelden de klecren. Overdag ver bleef ik in een hut die als eet-, woon en werkkamer dienst «leed. Die had in plaats van een leeman muur een wand van mat ten en «laar viel betrekkelijk veel licht (maar ook regen!) door. Ook het dak was niet bepaald heelemaal dicht. De boy's, de kok en de z.g.n. ..small boy", een kleine jongen «lie hem assisteerde wa ren niet ver van de keuken in de ..kaas stolp" ingekwartierd, een hut die er wer kelijk ongeveer zoo uitzag en die ultalui- tend uit gras en gevlochten takken be stond. Van de sanitaire installatie zeg ik maar liever niets. De kok was verantwoor delijk voor alles. Als hulp voor zijn werk had hij 4e ongeveer 16-jarige „anuill boy en voor het waterhalen en ander zwaar werk. het slee pen van boomstammen en brandhout uit het bosch bij voorbeeld, stond ons nog een andere man ter be schikking. een ware reus. Garba genaamd De kok ha«l „kennis gekregen" ann een negermeisje, die in haar hut allerhande krulden bereidde en die zoo gezegd onze groenten-leverancierster werd. De teerr band «lie deze twee tnenachenkinderen steeds inniger aan elkander bond had het verschrikkelijke nadeel dat «le kok. onder voorwendsel spinazie te moeten halen, halve dagen wegbleef! Dan hielp Garhs met alles Maar men moet niet denken dat die nu honderd procent een encel was. want die bad ook zijn zwakke zijden. Dik wjjte was liet water dat hij uit een bron moest halen, heelemaal geel en troebel van «Ie klei of het zst vol met er»». Dan was hij te lui gewe«»st oin heelemaal naar de put te gaan cn haalde hij het water uit een beek of. wat veel erger was. uit het moeras nabij het dorp! Dat nu waren zoo de huisvrouwen zorgen van alledag Daar kwamen overigens nog de allerminst aangename regelmatige be zoeken van honden uit het dorp bij. die het eten eenvoudig uit de keuken stalen, wanneer «le kok bij rijn groenternnelsje gas. Garba water haalde en «le „email kOJ' die door beiden was aangesteld ala „op passer" op klaarlichten dag lag te snur ken! Ofschoon alles wat we aan kleeren. bed«teroed bezaten dagelijks ..ge-zond" werd. hadden we eenmaal In de week groote wasrhdag. Ieder voorwerp, van het han«k»p ie geit Je tot en met het bed. werd naar buiten gesleept cn op den grond ge ëtaleerd of over «ie mattenhaas gehan gen. Palmwaaiem werden aU bezem» ge bruikt en ook takken (of bard gras) de- den «laarvoor dienst. Dan moesten ook de ratten- en muizenholen uit de hutten verwijden! worden en ik moet recgen dat het ook wel eens een enkele maal beurde Terwijl de Jongen» de hutten reinigden keken wij ons boeltje e.-n» grondig na. Plotseling ontdekten wij gaten zoo groot as een hand die in de dekens gevreten wi ren: „Termieten De petroleumlampen gewone stallampen werden nagekeken. Ik had er vijf. Op zekeren dag waren alle glaasjes ervan geliroken. Hoe het gebeurd was w ist natuurlijk niemand. Andere waren alleen aan de kust te krijgen. Kr gingen zes tot acht weken over heen «'er we andere hadden. Gedurende dien tijd heb ben w» iedere dag zelf kaarsen gegoten uit «le was van wilde bijen! Precies als in de middel eeuwen. Voor de wasch nior«t Gar ba zorgen. Daartoe nam hij voor de keuken op den grond plaats. Tuwhen zijn uitge spreide beenen hield, hij een aluminium tcholel niet koud water, hoe hij warm wa ter kon maken heeft hij nimmer begrepen, n de schotel stopte hij het eens stukje dat hij wasachen wilde, onverschillig of dat nu een laken of een zakdoek was' Voor hei waxschen gebruikten wij een *<>ort zeep «lie de inboorlingen zelf uit boomschors kookten. Ze zag er wel koolzwart en dus niet erg aanlokkelijk uit. maar er kwam goed vet wit schuim af en was zeer bruikbaar. Voor het naspoelen gebruikte Garba zoo weinig mogelijk water hij moest immers zelf nieuw halen! Strijken «leed de kok. Het ijzer moest ei genlijk met behulp van steenkool warm wor- M gemaakte maar met gloeien«le Stukje» hout ging het ook. Wanneer eindelijk alles achter den rug was, «Jan overzag ik diep liedroefd de resultaten van ..«ie wasch". Na twee en twintig maanden Afrika, waarvan vijftien maanden in Lompta. arriveerde ik eindelijk weer aan de kust. In Docnla, de grootste havenplaats van Kameroen, is een behoorlijke waterleiding, een zeldzaamheid aan Afrika's Westkust. Daar heb ik de eerste dagen als een blij verrast kind met geestdrift de vvaterkraantjes opengezet om te kijken naar het water dat eruit liep. En toen heb ik begrepen wat de eigenlijke vreugde der beschaving is! „SCHOENEN IN DE GARDEROBE ATOEVEN!" DE BIOSCOOP MET DRIE DOEKEN. ENTREEGEL DEN IN NATURA. (Bijzondere correspondentie). Tot in de versie uithoeken der aarde heeft de film haar zegetocht volbracht; de Australische Bosch- jesman heeft net zoo goed hel wonder van het „gelui«ie«ioek" be leefd als de Amerikaansche Indi aan', de Javaan gaal even graag naar de bioscoop als de Europeaan. Men kan dank zij de moderne svnehonisa- tiemethoden Greta Garbo in twintig ver schillende talen hooren, en er zijn film*, die in het Verre Oosten niet minder succes hebben dan bijvoorbeeld in Scandinavië. Maar «le bioscopen zelf zijn in alle landen verschillend, overal heeft men zijn bijzon dere eigenaardigheden, en het is zeer Inte- resoant. om oiv* een» te verdiepen in de „bi- oscoopzedcu" in verschillende doelen van de wereld. Op de mat. Wij beginnen bij Japan, waar men niet in stoelenrijen, maar op dikke, mooi ge vlochten matten op den grond zit. De Ja panner zou de opklapstoeltjes. die in onze bioscopen te vinden zijn, veel te ongemak kelijk vinden, vooral, omdat e. n Japanarh filmprogramma niet evenals bij om «docht» twee uur of hoogstens t\'7 k 3 uur duurt, maar minsten» vijf, en vaak zelf» acht uur. Het andere verschil tuAscheii een Japansche en Europerachê bioscoop is ver «ier. dut men in «ie gnnierobe vsn eerstge noemde niet hoed en ja«. maar zijn schoenen moet afgeven. Dit Maat in vertornt met het voorschrift, dat men «Ie matten op «l« n grond, op welke men moet zitten, niet iu»k' betreden met schoenen, die vol straat- stof zijn. Het bioscoopbezoek in Japan een heel uitstapje men iaat zich gedu rende de voorstelling een maaltijd brengen uit een naburig restauranl; men neemt al zijn kinderen mede. die vroolijk ttisschen «Ie toeschouwer» kruipen, wanneer de voor stelling hen begint te vervelen. Nachtvoarstelllaf. Dergelijke lange hioaeooovonrstellinsrn vindt mep ook in Ned.-Oost-Iixllë aan den vMiravond van een nieuwe suikerrampairoe Op het groote veld van «ie suikerfabriek wordt dan een linnen «ioek gespannen, waarna een openlucht-voorstelling volgt, welke om acht uur begint en wordt voort gezet, tot de dageraad aanbreekt. Men ziel dan de nire«t-uiteenlnop.-nde film» arhter eikaar. Tijden» een minder spannende film zoekt men verpoozing hij een van de vele kooplieden, die In hun verplaatsbare «talie tjes koude en warme gerechten verkoopen. Egyptenaar laat zijn vrenw thuis. Een geheel andere wereld vindt vnen daarentegen In een Egyptische bioscoop. In Egypte I» «Ie bioscoop uitsluitend voor man- n« i toegankelijk. Overigen» vindt men hi«jr bulten het gewone groote middendoek nog twee kleine «ioeken. «He aan weerszijden van het groote zijn aangebracht. Op die kleine doeken verschijnen «le Arabische en Grieksche teksten van de film. «lie zelf met Fransche en Rngelsehe onderschriften op het groote doek wordt vertoond. Op deze wijze komt nvn hijvoorbeeld In een stad al» Alexandrië tegemoet ann de wrnschefi van alle !as*n der bevolking. In de zaal zitten «ie mannen met fez en boernne». waarbij zij onophoudelijk hun zoete. Oriënt sigaretten rooken. wanneer zij tenminste niet net bezig zijn met het tiitpakken en opeten van de rauwe knoflook, die zij bij zich hebben. Aat o-bioscopen. Zeer Interessant 1« ook de openlucht-bios coop voor automobilisten, welke men zoo \<-elzijdia in de Vereenlgde Staten aantreft. In deze bioscopen moet men zijn zitplaat» namelijk zijn auto zelf meebrengen. Een naar kwieke piccolo» wijzen d*n auto mobilisten aan. hoe die hun wagens pre cie« moeten plaatsen om zelf goed te kun nen zien en niemand ander» le hinderen. Deze „auto-bioscopen" zijn thans ook door gedrongen in Zuid-Amerika. Model vaa de reazanUtsaataé dar Uta te Neubabebberg. Levende recette Maar nok in Europa vindt men vele merk waardige bioscoopzeden. Zoo maakten wij •en» «vn voorstelling mede in ecu open luchlbioscoop in een torgkloof aan de Joe gosiavssrhe grens 's zomers heersebt «Je openluchtbioscoop vrijwel overal op «Seu Balkan welke voorstelling toch' teker wel als Iets btjtonders mocht worden be- M-ii<»uwd. Van plaats tot plaats trok *en handige knaap. Hu wist. dat de bevolking doodarm wa» Entreegelden kon niemand betalen. Om de Albaneezen desondanks te Ia teil genieten van «le Amerikaanse ha en KuvopeeScJse fiLcnmocht het entréegeld in na'ura betaald worden. Bu de ingang van hel merkwaardige „paleis" dat ator>d warempel met inkt hoven een bouw vallige deur ge».-breven - begon voor de voorstelling een torg van brood, tabak, si garetten. geslachte n lavend# kippen te groeien. Ken der beter gesitueerden had zelf» «N'n luid-schreeuwend varkenije mee gebracht, «lat gedurende de heele voorstel ling in actie bleef. Van de film hebben wij niet veel gezien, want het «Ioek wa» geha vend en de film erg oud en onduidelijk. De sm lokte. Ons bioscoopbezoek In Griekenland waa prettiger Vooral aan bet ofx-nluchttheater van Korfoe. Aan de Adriatische Zee. die nergens mooier blauwer en warnier is dan hier, zaten «ij. Op he< «ioek gebeurden griezelige dingen. Hechts van on» hadden wij em fraai gezicht op «le stilt», gladde op* pervlakte van de nachtelijke ree Toen de maan opging en zijn lichten«l zilver over het water strooide, hadden weinig meiv se hen n«»tf langer aandacht voor de dingen op het doek. Enkele bioscopen te Praag hebben de el- geitaanligheid, om precies midden in een filmdrama meestal op het spannendst» moment een pauze in te vtokelen, waarin men naar de koffiekamer gaat. V» «leze pauze kntnen eer«t een aantal recla me*. twee teekenfilmpjc*. en dan plotseling weer zonder e-nire inleiding bet tweede deel van «ie hoofdfilm. 's Lands w ijs. 'sland* eer. EEN UITERST BESMETTELIJKE EN GEVAARLIJKE KIEKTE. In verband met de In Argentinië heerschende papegaaienziekte, waar door in Buenos Aires reeds tiental len personen besmet en 5 menschen gestorven zijn, volgt hieronder een uiteenzetting over deze gevaarlijke tiekte en een bespreking over haar overbrengers: de papegaaien. Wijlen dr. L. Heiiermans, de voormalige directeur van den Gein Geneeskundigen en Gezondheidsdienst te Amstenlam. vertelde enkele jaren geleden naar aanleiding van het feit. dat te Amsterdam enkele gevallen van paprgaaicnuektt bij menschen waren voo«- gekomen, in een onderhoud met een onzer medewerkers het volgende: „De papegaaienzickte wordt veroorzaakt 'door een klem. z«W» klein, «lat zij door den microscoop niet kan w-orden waargenomen, n.l. door het ultra virus. Vroeger heelt men wel hartericn als de ziekteverwekkers be schouwd. maar dit is bij nader onderzoek niet juist gebleken. De papegaaieaziskt» ls uitermate besmet taltjk; xi| komt veer oadsr ie papegaai» «e parkieten en geat vaa deze vogels ever op andere dieren en den menach. ZIJ treed* het meest op in don vorm vaa een ernstige long ontsteking met karakteristieks eigenschap pen en met een hoog sterftecijfer. fit dien hoofde heeft men den Invoer van pajiegaaien cn parkieten vet boden, toen In Europa cn Nederland gevallen van «leze ziek te waren voorgekomen in Nederland, in Am sterdam. heerechte de ziekte eenige jaren ge leden voor het cent, cn hier ls dc epidemie, in tegenstelling met in het buitenland, snel onderdrukt. Niet veeree alt de kaad! Toch kunnen bij inlandschc vogel», die hier geteeld worden. door latent blijven van het ziektrvinis. epidembn uitbreken. Dezen zelfden gang ven zaken zien wt| bij *lke epl- AANVAL OP ONS MINISTERIE WEERLEGD. Over de aanval, die dr. Co- lijn op de tegenwoordige re- geertng heeft gericht tijdens een interview met een Tele- graafmedewerkcr i» men nog steeds niet uitgesproken, zoo zegt de Maasbode !l K De „Telegraafheeft zich gedrongen gevoeld, op de ai- gemecne afkeuring «loor haar „beleid" gewekt, van anp woord te dienen. 't Komt hierop neer. dat de geheele Koderiandache „par tij "-pers in totale verblinding niet in de gaten heeft, dat wij eigenlijk met een prul- ministerie zitten te houden. „Niet éën, maar verschei dene minister» zijn benoemd, daar geen ander bereid was. de aangeiioden portefeuille te accepteeren", aldus het scherpzinnige en voor Néér- lands heil zoo waakzame blad. Het geschrijf van de „Tele graaf" i» even hol en leeg als gevaarlijk. Hol en leeg en met «k aperte klaarblijkelijkheid zoo volstrekt mogelijk in strijd. Veeleer mag van dit kabi net worden getuigd, wat van weinig ministeries kan ge zegd worden, dat het tot he den geen zwakke plek ver toont. Integendeel! Het is eigenlijk totaal over bodig dit aan te toooen Maar bi| zooveel gevaarlijke hard- leerschheid kan liet toch geen kwaad. liet RK. orgaan bespreekt dan de kwaliteiten der ver schillende ministère en zegt over die vsn de »«»riaaldemo- crati»ch bewindslieden: Wat de twee socialistische ministers betreft: zelfs bti hen. die tegen hun op- treden hevig en prin cipieel gekant waren, heeft men niet allergeringste poging kunnen onntekken. om hun tokwaamheid ook maar «enigermate in twijfel te trekken. Dergeliike poging zou trouwens tot volkomeo schipbreuk gedoemd zijn ge weest tegenover «ie volstrekt algemeen*- overtuiging het tegend«*«l. De „Telegraaf betoogt nog. dat het «ren zuivere toe valligheid was. «lat dr Co- lijn's Interview en minister De Geer rede in dezelfde edi tie verschenen. Al» antwoord hierop is «le scherpe opmer king van de „Nrderlan«ler meer dan voldoende: Jlet blad verzwijgt natuurlijk wij selijk. «lat die beide ostenta tief naast elkaar op «Ie voor pagina stonden. Of verzorgt hij de „Telegraaf een of andere loopjongen «Je op maak?' De „Telegraaf bolt door op een ellendigcn weg. daai^ op mede door de verbazing wekkende lntervlew-eu!hei«J van dr Colijti voortgestuwd. Of is het wellicht niet zeer opmerkelijk, om het zacht uit te drukken, dat een leider van e«-n partij al» de anti-re volutionaire cn een hoofdre dacteur van een blad als de „Standaard" van uin meest persoonlijke, voor eigen blad wellicht niet zoo gevchlkte. inzichten, den volke kond doet in een orgaan al»de „Telegriafri Men kan zich nauwelijks indenken. dat een katholiek politiek leider of een kaïholiek hoofdredac teur zicli zooiet» zou veroor loven. GEEN OSSfJIK STAART- SOEP MEER S V P. De „Arondpoef «schrijf t naar aanleiding van den aandrang van sommige Tweede Kamerleden om hij de begrooting van Justitie nog een» over de zaak-Os» te beginnen, het volgende: ls het ihan» het nogrnbllk, (Xii weer over de zaak O*» te beginnen* Deze aifaire moei au maar afgeloopen zijn. De leden «ier brigade Mare chaussee hebben ook naar on ze overtuiging volstrekte vol doening verkregen in en door de in de Tweede Kamer aangenomen motie. Méér be hoeven ze niet. Terugplaat sing naar Os*, daaraan denkt natuurlijk niemand: dit is niet noodig en zou stellig ook niet tactisch zijn En wat •km procureur generaal in Ik-n Bosch totn-ft. men late de vraag, of er te zijnen ot> richf" nog kt» gedaan moet worden, rustig over aan den minDtrr van Justitie. Meent deze «lat die rechterlijke amb tenaar In zijn standplaats kan worden gehandhaafd, welnu, men respecteer# die beslissing. Zoo niet. dan za! dat wel blijken. Het parfe rnent blij v a hier nu maar buiten. Ook voor „hervatting van bet onderzoek in verschillen de zaken" gevoelen vrij niets. 7.<*< wereldschokkend zijn tenslotte die zaken niet ge weest. Voor ons. cn voor «allooze anderen, was de Itoofdzaak het optreden van <W-n Mini» ter tegenover d«- brigade. Op dit punt ls voldoende recht gedaan. d.wj. voldoende rechtsherstel en bevrediging geschonken door «ls aangeno men motie. Wat wil men nu eigen lijk meer? Waarom moet die verdrietige zaak nu weer worden opgerakeld ia een tijd. waarin de eendracht des volka bovenal noodig 1»? Ua» Aki uiü - kmie Hier en daar blijft «oms een haard smeulen, zooals bijv. bij kinderverlamming, waaruit dan plotseling een vlam kan op slaan. Precies zoo gaat het met de pafe- gaaienziekte onder de vogels. Het spreekt ook vanzelf, dat deze riekte vooral kan uitbreken in een vogelhandel. waar veel vogel» bijeen zijn en In aanraking konten met exemplaren, «He he«met zijn. I>e«# moeilijkheden doen denken aan «le gevaren van besmetting MJ ktnderbewaarplaatsrn Vandaar, dat rpen na het koopen van papegaaien en parkieten zeer voorzichtig moet zijn bij de behandeling. Voederen uit de hand of laten wegnemen van voedsel van de lippen, zooal» veel da- |n»e# nogal een» doen. ipoet men nalaten. t«* wijl men hij het schoonmaken van de kooi desinfecteerende middelen moet gebruiken. Ia het wild. Natuurlijk is het veel moeilijker om de p«- pegaaiennekte te onderdrukken in Argenti nië dan in Nederland In Zuid Amerika im mers komen deze vogel» in wild voor en vaak in grooten getale; hoofdzakelijk treft tnen in Centraal- en Zuid Amerika de .arara's" of „ara» aan. die lot .Ie grootste papegaaien beitoortn. Deze tobben een ge weldig dikken snavel, laags spitsige vleu gels en een zeer langen staart. Zij zijn bijna alle groen, rood of blauw gekleurd. De Amazone- of groene papegaaien zijn «eer gedrongen van gestalte, liebhen een groe ien. sterk gekromden snavel, korte vleugels en een korten, afgeronden «taart. Het cen trum hunner verspreiding ligt aan «Ie Ama zone rivier. De (arolitiaparkiet I» tegenwoor dig nog de eenige papegaai, dia in Noord- Amertka leeft en wel nog uitsluitend ln ds staten om de Golf van México. OoeaUifl Van de andere papegaaien soorten zijn de „Inseparables ionafschridelijken), dl» hun naam hebben te danken aan hun groote nel- ging tot gezelligheid, die zich vaak oj.cn- baart, doordat Zij tlch tegen een •oortgenoot aandrukken en dezen liefkttoarn. Het zijn kleine vogel» met een gedrongen lichaams bouw en korten, afgeronden staart Men treft hen aan in Afrik» en op Madagascar. De zintuigen der papegaaien zijn goed ontwikkeld, zij nebben een uit stekend geheugen en kunnen gemak kelijk getemd worden Sommigen hebben een bijzonderen aanleg om verschillende geluiden, vooral ook «Ie menscheltjke stem en het gezang van andere vogÜls na te boofwn «redt vanouds werden papegaaien door da Indianen en Peruanen tam gemaakt en met godsdienstlgen eerbied bcje- gmd. In den tijd der Kruistochten werden «ij Overgebracht naar Duitsrhland en in onta dagen zijn zij in dierentuinen algemeen aan wezig en komen ook veel voor bij particulie ren. De meeste aanleg om te leeren spre ken, heeft de Jako. een aschgrauw# vogel met roodrn staart ^n zwarten snavel uit Weet- en Midden-Azie. Bekend zijn ook de kakatoes. gekenmerkt door een beweegbare kuif op den kop. die men aantreft In Vi»tra!ie. op de Salomons eilanden. de Philippijnen en ln de Indische Archipel. Eek te reeleegste. De papegaaien nestelen In boomgaten, ho len ei» rotskloven of op den grond en tot wijl!» legt -10 gt.vdde. witte, ronde eieren. Zij leveren aan d# inboorlingen vederen tot versiersels, maar zij veroorzaken vele schade door tot rooven van veld en boomvruch ten. Zij worden dan ook Mj duizenden ge- «lood. Hun voed«el l>e»taat dus voornamelijk uit vruchten en zaden. De Veumrpapegaaien echter nuttigen ook dieritik voedsel. Deze papegaaien rijn gakenmerkt door een krach- tigen. zijdeling» «tetk samengedrukt**!, ge groefden bovensnavel. Van de 6 bekende »*vrten zijn twe# in historiacton tijd uitgeroeid; van de vier ovrrtge (op Nieuw Zeeland voorkomend) zijn de bekendste de Ka en de Kea Berucht is vooral de Koa. die den schapen galen in het lijf vreet ter grootte van een hand. De papegaal is schrander en leert tlch spoedig schikken in veranderde omstandig heden In de eerste plaats geraakt hij ge woon aan allerlei kost Omdat bit bovendien vaak spoedig leert praten, is hij in alle lan den een veel geziene huisgenoot. Doch men mag nooit vergeten, dat dme vozelsoort weliswaar geheel hutten rijn schuld da overbrenger kan zijn van een gevaarlijke bekte, de pepegaaienziekte.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 11