Wat wenschen
"li de dames?
JOHNS
RADIO
Een eenvoudige
en practische mode
ouderwetsch
Kerstfeest
Zaterdag 23 December 1939
Derde blad
Tusschen wat aangeboden is en j
wat gevraagd wordt, is er ieder jaar
een belangrijk verschil. Vele nieuwe
vondsten vinden geen genade; ande
re brengen het tot een „succès d'
estime", maar nimmer tot wezenlij
ke populariteit.
En dit modejaar, dat onder zoo
ongelukkige en onheilspellende om-
■tandigheden een aanvang geno
men heeft, is de marge tusschen het
aangebodene en het gevraagde nog
véél grooter dan in normalen tijd
reeds het geval zou geweest zijn.
Kan het verwonderen? Verliezen wij
niet uit het oog, dat de collecties
voor het grootste deel in den voor
zomer, en zelfs in 't - voorjaar, ont
worpen zijn, in een tijd dus, toen er
van dreigend oorlogsgevaar nog
geen sprake was, toen althans nie
mand er aan gelooven wilde men
gelooft zoo graag wat men hoopt!
dat de ramp in het najaar over ons
komen zou.
Dat heeft ten gevolge gehad dat de collec
ties der groote modehuizen nog getuigen
van een zorgelooze levensblijheid en een
optimisme, waarvan de clientèle geen blijk
meer geeft, en niet meer geven kan. Ons
hoofd staat niet meer naar modefutiliteiten;
te ernstige gebeurtenissen vragen onze aan
dacht. We moeten ons kleeden, natuurlijk,
en we zij ook wel bereid ons op aantrekke
lijke en zelfs modieuze wijze te kleeden,
maar we kunnen ons met den besten wil
niet meer warm maken voor de vele nieu
wigheden en snufjes, die ons, nog kort gele
den, als „het nieuwste van het nieuwste"
gepresenteerd werden.
Een Interview.
Om te weten wat er nu eigenlijk ge
vraagd wordt, heb ik mij tot een der voor
naamste couturiers van de Belgische hoofd
stad gewend Brussel oriënteert zich in
modeaangelegenheden steeds op Parijs
en hem gevraagd wat hij verkoopt. Ik vond
hem in zorg; de zaken gaan niet zooals hij
in Augustus nog gehoopt had.
„Mijn clientèle zeide hij vraagt
wel nieuwe modellen, maar zij heeft
alléén aandacht voor die, welke com
fortabel zijn, geen opvallenden in
druk maken, waarvan de gemakke
lijke draagbaarheid in het oog
springt en die in gedekte tinten ver
vaardigd worden; zij wil niets weten
van toiletten, die zich door een zeer
originecle lijn onderscheiden of door
eenig kleur-effect uit den toon val
len.
Daar het vrij zeker is dat de prijzen va^t
alle wollen artikelen weldra en mis
schien in belangrijke mate stijgen zul
len, zijn het op dit oogenblik voornamelijk
eenvoudige wollen japonnetjes, die vooral
aftrek vinden. Men dekt zich voor de
.hausse" inzet. De meerderheid van mijn
klanten, en ik spreek hier over een ele
gante clientèle, die gewoonlijk niet in de
eerste plaats naar den prijs van een toilet
informeert, vestigt haar keuze op eenvou
dige robes van wollen stof, van een cou
rant en practisch model: groepen fronsjes
van voren, godets van achteren, zwart of
marineblauw, gegarneerd met twee aardi
ge borstzakjes of met passementerie, matig
wijd. Nergens overdrijving, nergens hang
naar originaliteit. Van de tien toiletten, die
ik verkoop, zijn er zeven zwart, en de drie
andere blauw, „petroleum"-blauw vaak, of
violet.
Weinig interesse voor zijde.
De zijden stoffen vinden betrekkelijk
weinig aftrek Voor zoover er vraag naar
zijde japonnen is, beperkt die zich tot sa
tijnen toiletten van eenvoudige coupe. Deze
„satijntjes" worden met de matte zijde
naar buiten gedragen en gcïncrusteerd met
smalle glanzende banden van dezelfde stof.
Ze zijn in de meeste gevallen maar weinig
gedrapeerd."
Gauw bont koopen!
„De mantels?"
„De mantels volgen de lijn. die door de
mode aangegeven is. Vele mantels worden
met astrakan gegarneerd, of, beter gezegd,
met imitatie-astrnkan, dat van echt nage
noeg niet meer te onderscheiden is. Er is
een geringe teruggang te constateercn in
den verkoop van vossen, maar daarentegen
een vooruitgang in dien van bontcapes van
grijs astrakan, terwijl ook skunks, dat na
genoeg onverslijtbaar is, veel wordt ge
vraagd. Voor de rest valt otterbont en anti
loop nog altijd in den smaak. In het alge
meen is de vraag naar bont niet sterk ver
minderd, ook al omdat bet vrij zeker is
dat de huidige prijzen, als, wat te voorzien
fe, de aanvoer schaarsch wordt, niet ge
handhaafd zullen kunnen blijven."
„Dus
„Dus een practische eenvoudige mode,
een echte oorlogsmode. in de oorlogvoeren
de landen natuurlijk in de eerste plaats,
Oorlogs
kapsel
zonder
krullen
Geen enkele qameering
heeft deze eenvoudige
wollen en tóch zoo flat
teuze japon. De groote
ruiten, waarin donker
blauw en bloedrood de
hoofdtoon voeren, ge
ven iets zeer jeugdigs
aan dit toilet
maar ook in de neutrale, waarvan de be
volking onder den druk van een ongewiisse
toekomst leeft. Vooral de omstandigheid
dat een spoedig einde van den oorlog niet
te verwachten is, maant tot voorzichtigheid.
De mode wordt voor het oogenblik door
overwegingen van practisch-economischen
aard beheerscht en van haar „grilligheid"
en van haar „uitbundigheid" is niets te be
speuren,"
Wat zegt „Figaro" er van?
Om deze Inlichtingen te completeeren
hebben wij ook ons licht bij een kapper
opgestoken, want te voorzien was dat ook
de haardracht den invloed der nieuwe" om
standigheden zou ondergaan.
„Neen", zei ons deze zoon van Fi
garo, „de zaken gaan allerminst
naar wensch. In veertien dagen heb
ik niemand geplatineerd. Het plati
nablond is uit de mode. Niemand
schept meer behagen in een op
vallende haarkleur en als ik het
woord „platina" uitspreek, trekt
mijn cliënte haar neusje op en zegt
„Geen albinoharen!"
En Juist zoo staat het met het Venetiaan-
sche rood, dat tot voor korten tijd zeer in
trek was. Geverfd wordt er intiïsschen nog
wel, maar bijna altijd in de natuurlijke
tint van het haar. Opvallend is dat talrijke
oudere dames zich „ontgrijzen" laten. Het
is moeilijk een betrekking of zelfs maar
werk te krijgen voor iemand, die grijs is.
Én velen moeten naar een bijverdienste
omzien. Vandaar dat zoovelen haar grijs-
wordende haren in de natuurlijke kleur la
ten bijverven."
„En de krullen?"
„Die zullen wel voor een goed deel ver
dwijnen. Men zoekt naar een eenvoudig
oorlogekapsel, maar men heeft het nog niet
gevonden. Sommige dames laten het haar
eenvoudig groeien, andere daarentegen la
ten het heel kort knippen en kammen het
glad achterover. Voor de krullen, vooral
voor krullen op het achterhoofd en in den
hals, is de geestdrift, sterk bekoeld. Wij
zoeken, als gezegd, naar iets nieuws, iets
dat practisch en sierlijk is tegelijkertijd.
Maar
De ontmoedigende rest ging in het ge
zoem van den electrischen droger verloren.
Practische simpele kleeding en een een
voudige haardracht belooft de oorlog ons
te brengen. Alleen in vredestijd kunnen
mode en kapkunst vrijelijk de vleugels uit
slaan. Moge het daartoe maar weer spoedig
komen!
GEBTRUDE.
KERSTVERHAAL
De buttler bracht S glazen dampende
punch binnen voor Sir John, diens vrouw,
en Peter Grey, den ouden schoolvriend van
Sir John. Toen de buttler zich weer verwij
derd had, sprak Grey, droomerig naar de
kaarsjes in den denneboom starend, met een
zucht van tevredenheid: „Eindelijk weer
oen Kerstavond in Engeland; hoe heb ik
daarnaar verlangd in de jaren, dat ik in
Britsch-Indië zat. Zeker het is een mooi
land en het biedt flinke menschen een
mooie toekomst, maar een echt Kerstfeest,
kan je er niet vieren. Dat kan je alleen in
Europa. Hoewol, ook hier kan niet iedereen
het meer; ik heb tenminste gelezen, dat het
Kerstfeest in Engeland nog maar spora
disch gevierd wordt als een intiem feest in
huiselijke kring, en meer ontaard is tot een
luidruchtige partij in feestzalen en dan
cings. Daarom ben ik je dankbaar, dat je
mij hebt uitgenoodigd. dezen avond in jouw
huis door te brengen, John."
„Ja", antwoordde Sir John, „Alice en ik
prefereeren het ouderwetsche Kerstfeest".
„En vertel hein maar, de reden daarvan
John", zei Alice glimlachend. „Maar dut zal
Peter misschien belachelijk vinden", pro
testeerde haar man verschrikt. „Neen, John"
viel Peter de gastvrouw bij, „vertel alsje
blieft; bij een echt Kerstfeest hoort een
Kerstverhaal". Grey smeekte als het ware
om een ouderwetsch Kerstverhaal, zoodat
Sir John ziel» tenslotte gewonnen gaf.
„Zooals je weet, Peter, had ik me juist
met Alice verloofd, toen jij in 1908 naar de
rimboe vertrok. In de maand Januari van
het volgend jaar zouden wij trouwen. Wij
besloten op een eenzaam plekje te gaan
wonen, omdat het beter was voor mijn
schrijverij en Alice niet van drukte hield.
Wij waren druk aan het „huizenzoeken",
toen Alice geroepen werd aan het ziekbed
van haar grootmoeder. Hei gevolg was. dat
ik met mijn ziel onder mijn arm rondliep.
Het liep tegen de Kerstdagen en daar ik
geen zin had, om die met anderen door te
brengen, besloot ik naar een willekeurig
dorpje te reizen. De keus viel op Murwoods,
omdat ik daar nog nooit van gehoord had.
Het bleek een klein dorpje te zijn aan den
rand van een groot bosch. Nu heb ik voor
bosschcn altijd een zwak gehad, dus dwaal
de ik de eerste dag de beste door het woud.
Na ongeveer twee uur geloopen te hebben,
passeerde ik een smal paadje, dat er uitzag
alsof het niet vaak werd betreden. Ik hield
mijn schreden in. Waarom zou ik dat klei
ne paadje niet inslaan, inplaats van op den
broeden boschweg te blijven. Zoo gezegd,
zoo gedaan. Het pad volgend, moest ik me
vaak bukken om de boomtakken te ontwij
ken, die er overheen groeiden. Ik begon me
juist een ontdekkingsreiziger te voelen, die
zich een weg moest banen door een maag
delijk oerwoud, toen ik een open hek voor
me zag. Achter het hek lag een tuin vol on
kruid, en achter dien tuin stond een huis,
waartegen het onkruid welig opgroeide. Op
eens herinnerde ik mij, dat de waard van
de dorpsherberg, waar ik ingetrokken was,
iets had gezegd van een „spookhuis" mid
den in het bosch. Waarschijnlijk was het
dit wel. Wel, om 1 uur namiddag zouden er
wel geen spoken zijn, meende ik en liep op
het huis toe. Kijk, er was warempel geen
slot op de deur. Met eenige moeite kon ik
de verweerde deur, die vreeselijk knarste,
open duwen. Nieuwsgierig liep ik door de
stoffige gang, en maakte een deur open. Ik
kwam in een soort salon, nog compleet ge
meubileerd, hoewel alles dik onder het stof
zat. Ik was eenigszins moe van mijn wan
deling en zette mij zonder bedenken in een
leunstoel, na die eerst zoo goed en zoo
kwaad als het ging „stofvrij" te hebben ge
maakt. Er viel een zonderling schemerach
tig licht door het gekleurde vensterglas. Ik
moet even gedoezeld hebben, want toen ik
weer naar de deur keek, zag ik daar een
lieflijke jonge vrouw en een knappe jonge
man staan, die eenigszins verschrikt naar
mij keken.
Ik sprong van mijn stoel op, vertelde
haastig van mijn wandeling, de ontdekking
van het huis en van mijn mecning, dat het
onbewoond was.
„O, ik begrijp wel, dat u dat dacht. Het
is hier ook zoo stoffig", sprak het meisje
blozend, „maar wij komen ook alleen maar
tegen Kerstmis hier, nietwaar Henry?"
„Ja, liefste", antwoordde de jongeman, vol
liefde naar zijn vrouw kijkend. „O," sta
melde ik verward, „neemt u mij dan niet
kwalijk, dat ikEen luide slag klonk
door 't buis. Ik keek verschrikt om mij
heen, en bemerkte, dat ik weer in mijn stoel
zat en alleen in de kamer was. Ook een
zonderlinge droom, peinsde ik, en besloot
maar meteen op te stappen: het huis mocht
eens bewoond zijn! De buitendeur was door
den wind dichtgeslagen. Dat was zeker die
slag geweest, ik opende de knarsende deur
weer en trok haar achter mij dicht. Voor
het hek staande, bekeek ik het huis nog
eens; liet was eigenlijk net iets joor Alice
PROGRAMMA
ZONDAG 24 DECEMBER 1939
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.30 NCRV. 9.30 KRO. 5.00 NCRV. 7.45—
11.15 KRO.
8.30 Morgenwijding.
9.30 Gramofoonmuziek.
10.00 Hoogmis.
11.15 Gramofoonmuziek.
12.15 Causerie „De idealen voor de jongeren."
12.45 Berichten ANP,
1.00 Boekbespreking.
I.20 KRO-Melodisten en solisten.
2.00 Vragenbeantwoording.
3.00 Zang, piano en gramofoonmuziek.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.10 Bandi Balogh en zgn orkest.
4.30 Ziekenhalfuurtje.
4.55 Gramofoonmuziek.
5.00 Parkkerkkoor en solisten.
5.50 Gereformeerde Kerkdienst. Hierna: Or
gelconcert.
7.45 Berichten.
7.50 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 KRO-Kamerorkest en solisten (9.009.15
Voordracht),
10.05 KRO-koor en orkest en declamatie (opn.)
10.30 Berichten ANP.
10.40 Epiloog.
II.0011.15 Esperanto-nieuws.
Hilversum n. 301.5 m.
8.55 VARA. 12.00 AVRO. 5.00 VPRO. 5.80
VARA. 6.30 VPRO. 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuziek,
9.00 Berichten.
9.05 Tuinbouwhalfuur.
9.35 Gramofoonmuziek.
9.45 Causerie: „Henriëtte Roland Holst ze
ventig jaar". Hierna: Declamatie.
10.00 Berichten.
10.01 Kamermuziek.
10.40 Literair-muzikaal programma.
11.00 Zweedsch-Nederlandsch Kerstliederen-
uitwisselingsconcert.
11.30 Rosian-orkest.
12.00 Cyclus „Onze Weermacht".
12.25 Gramofoonmuziek,
12.45 Berichten ANP. Gramofoonmuziek.
1.00 AVRO-Dansorkest.
1.30 Causerie: „Een gesproken mailbrief",
1.50 Gramofoonmuziek.
I.55 Declamatie.
2.00 Boekbespreking.
2.30 AVRO-Amusementsorkest en solisten.
3.15 „Nederland paraat", causerie.
3.35 Declamatorium met muziek.
4.35 Kerstliederenconcert en gramofoonmuz.
4.55 Sportnieuws ANP.
5.00 Gesprekken met luisteraars.
5.30 Voor de kinderen,
6.00 Reportage. Hierna Schaaknieuws.
6.25 Sportnieuws ANP.
6.30 Voor de kinderen,
7.30 Jeugddienst.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.25 Omroeporkest en solist.
9.25 Radlotooneel.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.40 Berichten ANP.
10.50—12.00 Kerstwjjding.
MAANDAG 25 DECEMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
7.30 NCRV. 8.30 KRO. 9.30—12.00 NCRV.
7.30 Kerstzangdienst.
8.30 Carillonbespeling.
8.45 Morgenwijding.
9.30 Gewijde muziek (gr.pl.).
9.50 Christ. Gereformeerde Kerkdienst. Hier
na: Gramofoonmuziek.
12.15 Wognums Zangkoor.
12.30 Berichten ANP.
12.40 Molto Cantabile en Wognums gemengd
en vrouwen-zangkoor.
2.002.55 Orgelconcert.
3.00 Voor de kinderen.
4.45 Hobo en piano.
5.15 Gramofoonmuziek.
5.30 Christ. gemengde zangvereeniging „De
lofstem" en gramofoonmuziek.
5.50 Nederlands Hervormde kerkdienst. Hier
na Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber.
8.15 NCRV-Kleinkoor, NCRV-orkest en solist.
8.55 Declamatie.
10.00 Berichten ANP. actueel halfuur.
10.30 Utrechtsch Stedelijk orkest en solisten
(opn.).
II.00 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
Hilversum H. 301.5 m.
7.30 VPRO. 8.30 AVRO. 10.30 VPRO. 12.00—
12.00 AVRO.
7.30 Nederlandsch Hervormde Wydingsdienst.
8.30 Orgelconcert.
en mij, als het een beetje was opgeknapt.
Voor spoken waren wij neit bang Misschien
waren die twee aardige jonge menschen, die
ik in mijn droom had gezien, wel de spo
ken, dacht ik glimlachend.
In de herberg teruggekomen, vroeg ik
den waard om inlichtingen over het huis
in het bosch. „Dat spookhuis? Blijft daar
maar vandaan. Al gelooft U misschien niet
aan spoken, dan moet u er toch maar niet
komen, want „ze" zouden het niet prettig
vinden, weet u. Tien jaar geleden kwam
daar een jong stel in. Zij was zoo mooi en
hij was ook knap. Ze hielden zielsveel van
elkaar. Op 1 December kwamen ze hier. En
zij vertelde mij, dat ze het zoo eenig von
den, eindelijk eens een Kerstfeest alleen
maar met zijn tweetjes te kunnen vieren.
Ze haalden een denneboom uit het bosch;
de versiering hadden ze uit de stad meege
bracht. Ik heb den boom opgetuigd gezien,
toen ik de flesch wijn bracht, die ze hadden
besteld. Nou, mijnheer het was een pracht;
en de kamer zag er zoo gezellig uit. Maar de
kaarsjes waren nog niet aan. Die zou de
jonge mijnheer net aansteken. Ik wilde al
weggaan, maar hij vroeg, of ik wilde helpen
met het aansteken. We waren gauw klaar;
toen roept hij naar boven, dat ze nu gauw
komen moet. Ja en toen gebeurde het mijn
heer. In haar haast om beneden te komen,
struikelde zij over haar jurk, en viel de
trap af. Ze was op slag dood, dat lieve
vrouwtje. Ze had haar nek gebroken. Ik
zie haar nog daar liggen, mijnheer. Hij was
ontroostbaar, en stierf drie maanden later.
ZIJN KERSTWENSCH VERVULD.
8.45 Morgenwijding.
9.00 Omroeporkest, AVRO-Morgenwfldingkoor
en solisten.
9.35 AVRO-Octet en declamatie.
10.30 Vrijzinnig-Hervormde kerkdienst.
12.00 Carillon bespeling.
12.20 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
4.50 Declamatie.
5.20 Gramofoonmuziek met toelichting.
6.00 Omroeporkest en solist.
6.45 Secco en zijn ensemble.
7.30 Kerstuitzendingen uit New-York, Parijs,
Berlijn en Londen.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.45 Redlotooneel met muziek.
9.15 Kerstboodschap.
9.25 Zang, viool en orgeL
9.45 Het Renova-septet.
10.30 AVRO-Amusementsorkest.
11.00 Berichten ANP, hierna tat 12.00 Gramo
foonmuziek.
DINSDAG 26 DECEMBER 1938.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.30 NCRV. 9.20—12.00 KRO.
8.30 Morgenwijding.
9.30 Gramofoonmuziek.
10.30 Plechtige Hoogmis.
11.45 Gramofoonmuziek.
12.00 KRO-orkest.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek,
1.10 Gramofoonmuziek.
2.00 KRO-Nachtegaaltjes.
2.15 Gramofoonmuziek.
2.?0 Rotterdams Philharmonisch orkest en
-koor, koninklijke zangvereeniging Sehie-
dams Mannenkoor „Orpheua" en soliste (Om
3.05 Gramofoonmuziek).
4.30 Ziakanlof. 1
5.15 Rococo-octet.
5 45 Felicitaties.
6.15 KRO-Melodisten en solist.
7.45 Cyclus: „Naar de Nieuwe Gemeenschap",
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 KRO-Kamerorkest.
8.45 Jeugduitzending.
9.05 KRO-Kamerorkest en solisten.
9.30 RadiotooneeL
10.00 Koor van de Sixtijnsche kapel, EIARr
Symphonie-orkest en solisten (opn.).
10.30 Berichten ANP.
10.4012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n. 801.5 m.
AVRO-Uitzending. 10.0012.00 vjn. VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.45 Morgenwijding.
9.00 Omroeporkest, AVRO-Mor gen wijdings
koor en solisten.
9.35 Pianovoordracht.
10.00 „De mensch in den tijd", lering.
10.30 Nederlands-Hervormde Kerkdienst.
12.00 Filmpraatje.
12.25 Orgel en zang.
12.45 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
I.45 „Ontmoetingen met Thomaskantor Prof.
Karl Straube", lezing. Hierna tot 2.27 Bach-
cantate.
2.30 Concertgebouw-orkest en solist.
4.00 Schilderij bespreking.
4.30 AVRO-Meisjeskoor met orgelbegeleiding.
4.50 Voor de kinderen.
5.15 AVRO-Aeolianorkest.
6.00 AVRO-Amusementsorkest.
6.45 De Romancers en soliste.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Gevarieerd concert.
9.20 Kinderpostzegelprijsvraag.
10.15 Causerie: „Is Uw naam misschien...?"
10.30 Nina Dolce's Puszta-orkest (opn.).
II.00 Berichten ANP, hierna tot 12.00 Caba
retprogramma.
Ja mijnheer, het schijnt, dat een mensch
nog van verdriet kan sterven. In zijn tes
tament bepaalde hij dat het huis moest blij
ven, zooals. het was. En vanaf dat jaar,
komt hij met zijn vrouw ieder jaar tegen
de Kerstdagen in het huis. U kunt het ge
looven of niet."
Ik had met klimmende verbazing naar
het verhaal geluisterd. „Heette die man
misschien Henrv?" vroeg Ik ademloos.
„Ja, mijnheer, zoo noemde zij hem altijd.
Maar hoe weet U dat?" „Och, dat raad
de ik maar", weerde ik haastig af. Nu nog
vraag ik mij dikwijls af, of ik wel of niet
gedroomd heb in die kamer. Maar er zijn
nu eenmaal dingen in het leven, die een
mensch toch niet kan begrijpen.
Ik ben ook niet meer naar het huis ge
gaan, niet uit angst, want zelfs de groot
ste lafaard zou niet bang worden voor die
2 jonge „spookmenschen", die ik al of niet
in mijn droom had gezien maar uit pië
teit gevoelens. Tegelijkertijd nam ik mij
voor om altijd te zullen doen, wat die twee
bier op aarde niet hebben kunnen volbren
gen, namelijk: het Kerstfeest in huiselijken
kring vieren. Alice was het heclemaal met
mij eens, en heeft mij in het geheel niet
uitgelachen, toen ik haar alles vertelde En
wij hebben altijd even aan die 2 jong* ge
storven menschen gedacht op Kerstfeest,
want Alice gelooft net zoo graag als ik aan
fantastische verhalen", beëindigde Sir John
zijn verhaal, terwijl hij zijn vrouw toe
knikte.
