Een grijze soldaat op zijn post Dn JaBtjeïnterneenf Nood breekt iedere modewet Spianscb schip in vlammen Oorlogs- Oudejaarsnachf Oud minist Colija voor deradio Engelscbe hulp aan Finland „Italië beheerscht de Middellandsche zee" i in Berlijn MAA.RSCHAYK VON MANNERHEIM. Een bescheiden man en goed organisator. De beide opperbevelhebbers van het Finsehe ltger, Maarschalk Carl Gustav Baron von Mannerheim en de chef van den gcncralen staf, Oestcrmann, verdienen om meer dan één reden de aandacht. In de eerste plaats rust op hun schouders een ontzaglijk zware verantwoorde lijkheid, in de tweede plaats zijn zij geen van beiden van zuiver Fin- schen bloede en in de derde plaats zijn zij respectievelijk de oudste en de jongste generaal van Europa. Maarschalk Mannerheim, de opperbevel hebber van het Finsehe leger, wiens naam tegenwoordig een wcreldbekendheid geniet, is van Zwecdsche afkomst. Zijn voorouders vestigden zich ecuwen geleden in Finland, toen het nog onder de Zwcedsqhe heer schappij stond. Oestcrmann daarentegen stamt uit Midden-Europa en wel uit Zwit seriand. Sophie, woont, bij Parijs in ;en klein huisje te Passy. Ook zij is buitenfewoon liefdadig van aard. In de kleine Fiische kolonie te Parijs is zij een zeer gezieie figuur. In den oorlog van 19141918 heef zij ononderbro ken dienst gedaan bij hetFransche Roode Kruis; en ook thans heeft z zich weder aan gemeld voor een dergelijke werkkring. De ïak der dochters. Niet alleen de dappereFinschc soldaten in het Hooge Noorden, d:h ook talrijke Fransche poilus ontvangt geregeld pak ketten, afgezonden door;,Sophie, Barones se von Mannerheim". Zo"doet elk lid van de familie von Mannerhoi den plicht, dien de tijdsomstandigheden lm of haar opleg gen; De oude Maarscha stelt zijn leven in dienst van zijn land, ([zijn volk, dat den Russischen overweldigcriardnckkig eiken voet terrein betwist en ,'ijd met den dood voor oogen, terwijl zijraochters het hare bijdragen tot het lcnigeian.het lijden der menschheid. tct ZCf, - cor, kn ov« \ai we sch Oos 1110 die dui vlie hoo mei was MANNERHEIM. Enkele tientallen jaren geleden is hij met zijn ouders naar Finland gekomen. Met zijn veertig jaren is hij de jongste generaal van Europa, terwijl Maarschalk Mannerheim, die twee en zeventig jaar telt, de oudste legercommandant is van ons werelddeel. Voorliefde voor vreemde talen. Beide generaals hebben een voorliefde voor de studie van vreemde talen. Hun af komst komt hun daarbij sterk ten goede, want natuurlijk spreekt Oestcrmann, als goed zoon van een goed Zwitser, uitste kend „Schwytzcrdytsch", Fransch en Ilali- aansch. Mannerheim, luitenant-generaal in het voormalige leger van den Tsaar van Rusland, spreekt vloeiend Russisch en Fransch de traditioneele omgangstaal aan het hof te St. Petersburg alsmede Finsch, Zweedsch, Duitsch en Engelsch. Er zijn slechts weinig officieren,- die een zoo hoogen rang beklceden, die het legen Maar schalk Mannerheim kunnen opnemen op het gebied van talenkennis. Wat zijn militaire bekwaamheden betreft daaromtrent heeft men zich in den loop van dezen oor log reeds een denkbeeld kunnen vormen. De heeren vergisten zich! „WERKELIJKHEIDSZ: EN GODSVERTROUW" Critiop Sovjet Rusland. Gisteravond heeft «Jninister van Staat, oud-minister-president'- H. Colijn ccn ra diorede gehouden vcdc N.C.R.V. Hij schetste hoe sinds li Hij elke jaarwisse ling bijna de internpale hemel zwaar bewolkt was door ocfsvrccs of crisisver- sombering. Thans hen twee vragen de wereld bezig: vrede! een vrede, welke rekening houdt metatoren, die den wel vaart beinvloeden. Colijn voorspelde zeer moeilijke tijdenpr dit doel kan wor den* bereikt. Voorat men dan ook nog rekent met het feit; er groote mo gendheid in Europa die meent een mis sie te hebben om «fcreldrevolutic -te be vorderen en die boVen thans ook de po litieke idealen van ljide Czarcnrijk tracht te verwezenlijken. Geen betere voedindem voor de bolsje wistische wereldrevo dan een zieltogend westelijk Europa, daar adem snakkend, machteloos en onthd ter aarde ligt. Geen schoonere ,'cnheid ook voor het politieke Rusland eeuwenlang gekoes terde wcnschen infullïng te doen gaan, dan wanneer de Europecsche groot machten, door oiiigen strijd uitgeput, tot nraehteloosheuocmd zijn. Spr. herinnerde aan onze roemrijke historie, welke oiaeht moet geven om ook de zwaarstc'ocvingon, naar het, voorbeeld der vdcren te doorstaan. Maar, om dat te en doen is geestelijke kracht noodig. Wjncn door de moeilijk heden, waarvoor ans levende generatie komt te staan, n.en, als we niets meer bezitten en nipoer te geven hebben dan een bcmocdijVoord nu en dan. Werkelijkheids de eerste eisch, dien we onszelf stelleden. Die zin behoedt ons al dadelijk llict opkomen van ijde- le verwachtingcformindert de kans op onaangename vpgen. Daarnaast is »s Dr. Colijn noodig: zclfverloocheninrantwoordelijkhcidsgc- voel, opoffcringdhcid en berusting in wat God over Pt gebeuren. Bij de >visselinf ;eweldd> Het is reeds lange, lange jaren geleden dat de Mannerheims zich in Finland ves tigden. Toen de Zwecdsche veroveraar Bir gcr Jarl Finland onderwierp, bevond zich in zijn leger ook ccn baron von Manner- hieim. Dc zoon, van deze baron behoorde la- ted tot dc invloedrijkste grootgrondbezitters Steeds bleef hun hart evenwel trekken naar het leger; en toen Karei XII, koning van Zweden, tecen de Russen te velde trok bevonden zich onder zijn officieren ver schillende nakomelingen van den von Man nerheim, die mot Birgcr Jarl het land was binnengetrokken. Men weet een aardige anecdote te ver tellen van den tegenwoordigen Finschen Maarschalk uit den tijd, toen hij nog over ste was in het leger van den Tsaar aller Russen. Eenigcn zijner Russische collega's plaagden hem niet de anti-Russische gevoe len van zijn voorvaderen. Een Russisch generaal wierp hem, in het bijzijn van an deren, hoonlachend voor de voeten: „Uw voorvaderen, lieer baron, hebben reeds een maal op pijnlijke wijzo met ons leger ken nis gemaakt. Dat was bij' Poltawa!" (Hier werden de Zweden verslagen door Peter den Groote.) „De hoeren vergissen zich antwoordde de slagvaardige von Manner heim bedaard. „Mijn voorvaderen streden bij de Narwal" Bij deze rivier brachten de Zwecdsche troepen van Karei XII den Rus sen ecu zware nederlaag toe. Een bescheiden man en goed organisator. In eigen kring, vooral in zijn pri- vé-leven, is Maarschalk von Man nerheim dezelfde bescheiden man, die hij ook te midden van zijn sol daten is. Overal, waar hij zijn in vloed doet gelden, hccrschen rust en orde. Alles is bij hom gebaseerd op een goede organisatie. Het Fin sehe leger, dat volgens zijn princi pes is opgebouwd, zal ongetwijfeld onder zijn uitstekende leiding nog menig bewijs van zijn kracht laten zien. De Maarschalk heeft twee dochters, Jose phine en Sophie, die beiden reeds jaren lang in het buitenland verblijf houden. De oudste, Josephine, woont in Londen, waar haar naam welbekend is bij alle instellin gen van liefdadigheid, Haar jongere zuster. Yens hulp aan daraf Spee'' De Ministc Buitcnlandsche Zaken van Uruguay, heeft gisterenavond in een verklarinpver Reuter gezegd, dat het Duitschel'ip „Tacoina" lot oor logsschip is vd en als zoodanig wordt behandeld. Jtn'nnerde eraan, dat de Haagschc coi van 1907 bepaalt, dat ieder schip, oorlogsschip van een oorlogvoerend in een neutrale haven helpt, onderhen een behandeling als oorlogsschip jn neutraal land, en dat alleen de n&p beoordeelcu heeft of de gegeven pvcr humanitair was of bestond uit actieve wijze vcrleenen van bijstan dj1 oorlogvoerende. Juani zeidie „Tacoma"', nadat de Graf Spee dugen bemanning was tot zinken gebiporloopig onder verden king was \Mdcn. Er werd jl- De „Tacoma" had 800 man van d'Pcc aan boord genomen en het slagpen de haven vergezeld; 2. het had nning van de Graf Spee overgcbracfle schepen, waarmede zij zich naar beeft begeven; 3. het had minsti personen aan boord ge nomen, di<*f Spee hadden verlaten voor het gizelf tot zinken had ge bracht, dagoorden de mannen die dit werk fedaan. Juani verklaarde dat dit dePiten waren, waarmee re kening mc-u gehouden. De Mime» dat de regeering van Uruguay urdeel was gekomen, dal het doel fcuvres van de „Tacoma" was geweudruk te vestigen, dat de hemannin „Graf Spee" Buenos Aires had bcrefbipbreukelingcn, zoodat hun zou worden toegestaan naar Duitschla ie keeren en weer deel te nemen1 strijd. Daarom werd dc „Tacoma-?d de haven van Monte Video bi»1"' te verlaten. Daar hier aan niet daan is het schip geïnter neerd. Urugu'ionieiten zijn aan boord gegaan feces verbaal op te maken. Zij hcbb'ieden achter gelaten, be last mening. De Patijsche vrouw kleedt zich voor luchtalarm Oorlogssnufjes Parijs. De mode, die dc oorlog in de eerste weken \erstijfde en verlamde, her leeft, zonder veel gerucht te maken en op bescheiden wij ze, maar zij herleeft, onte genzeggelijk. Zij is, wel-is- waar, niet meer dc schitte rende, die zich met alle kleuren van den regenboog tooide, die aan iedere coquct- terie, aan eiken inval en aan de stoutste verbeelding vrij spel liet, zij heeft zich aan de omstandigheden aan gepast, zooals ieder en alles Zij heeft, met een fijn gevoel voor wat in deze dagen mo gelijk en onmogelijk is, zich de omstandigheden zelfs ten nutle weten te maken. Dc nieuwe mode draagt al le kentekenen van dc groote verandering, die zich in ons aller leven voelbaar maakt. Uit is het met de ingewikkel de toileten, die men niet bin ncn het kwartier aantrekt; ze zijn vervangen door een voudige costuunis, waarin men zich in twee minuten kleedt. Het is althans in de orlogsvoerende landen noo dig geworden zich snel te kunnen kleedcn; kunnen niet, ieder uur van den dag en den nacht, de „sirenes" hun angstig gehuil aanhef fen, waarschuwend dat de sombere vogcls-van-dcn-dood boven de stad zijn en dat veiligheid alleen in den schuilkelder te vinden is? Kan het verbazen dat bijna elke Parijschc vrouw zich een lange cape met een „capuchon" heeft aangeschaft, een kleedingstuk, waar in men zich, in een paar seconden, van het hoofd tot de voeten kleedt? Het aantal ca pes, dat ten verkoop aangeboden wordt, is legio. Deze, in dc bestaande tragische om standigheden wel zeer praclischc kleeding- stukken, reiken bijna tot de enkels; ze zijn in het algemeen van stevige wollen vaak waterdichte stof liet kan regenen en koud zijn in den winternacht. Ook de pya- De Parijschc vrouw gekleed voor... ma verheugt zich in neiuwe gunst; die kleedt en belet het loopen niet. Twee prach tige eigenschappen, die op het oogenblik veel waard zijn. Geen „snoeperige" zakken. De wintcrmdcllen hebben zich geheel in gesteld op wat noodzakelijk is. Dc nood De Parisienne kiest in dezen som beren lijd gedekte kleuren voor haar toiletten en is zeer gelukkig met bovenstaaiule schepping van den modekoning Piguet. Het zwart fluwcelcn bovenstuk past op een plooirok van grijswollen stof. breekt iedere modewet. En zoo vertoonen bijna alle costuunis zakken, geen kleine „snoeperige" zakjes, die eigenlijk alleen or nament waren en geen enkel nuttig doel dienden, maar stevige ruime met ritstrek- kers gesloten zakken, die heel watrn eer dan ccn lippenstift en een tramkaartje kunnen bevatten. Deze zakken kunnen desnoods de handtasch vervangen. Een handtasch kan in omstandigheden, die zich gelukkig nog steeds niet hebben voorgedaan, maar dio zich zouden kunnen voordoen de Pari sienne meer last dan gemak opleveren. Is het niet noodig dc handen vrij tc houden? Lichtgevende hoed. Dezelfde overwegingen, die de zakken op de costuums terugbrachten, hebben den om vang van dc hoeden gereduceerd. De win- terdopjes zijn tot hun kleinst-mogclijke vo lume teruggebracht in vele gevallen zelfs vervangen door een „hoofddoek", ccn gra- cieuse en charmante hoofddoek, die het haar geheel bedekt en het gelaat inlijst. Sommige „elegantcs" hebben den lichtenden hoed geadopteerd. De bloemversicring op dien hoed fosforesceert, is lichtgevend, zoo als een horlogeplaat lichtgevend kan zijn. Natuurlijk, het schijnsel, dat zoo'n hoed verspreidt, is maar zwak en geen politie agent zal U, als U zoo'n hoofddeksel draagt, verbaliseeren wegens het inbreuk maken op de verduisteringsvoorschriftcn in Parijs, maar het is toch voldoende om aansnellen de auto's op Uw nadering opmerkzaam te maken. Zoo'n hoed kan U het leven redden in de Lichtstad, waarin sinds maanden het licht, het kunstlicht, zoo goed als afwezig is, „Luchtmacht-blauw." Costuums in lichte kleuren worden niet meer gemaakt, noch gevraagd. Het is bijna alles zwart wat de klok slaat. En wie geen somber zwart willen dagen, kiezen de nieu we oorlogskleuren: 1 u c htm a ch t-fo 1 au w en cccultatie-blauw. De laatste kleur is die van de lantaarns, die hun zwak en onzeker blauw schijnsel verspreiden in de nachts zwarte straal. Dat occullatie-blauw is in ver schillende tinten verkrijgbaar; nu eens is het blauw-grijs, dan weer blauw-violet, maar de kleur blijft altijd gedekt, zonder veel le ven. De kleuren lachen niet meer, zij fluis teren, I De pofmouwen uit de mode. De „poefs", die in Augustps nog furore beloofden te maken, zijn zoo goed als ver» dwencn. Dc mouwen der nieuwe wintertoi- letten zijn eenvoudig, de schouders zijn vier kant, zonder overdrijving, de taille houdt zich zoo slank mogelijk, en arp de taille- lijn, jeugdig en vol gratie, goed te imarkee- ren blijft de rok wijd en kort. Dc rokzoom blijft ongeveer veertig centimeter van den groncL Veelal is de rok gepooid; zij belet ons niet ons snel te verplaatsen dat is het eerste wat men hier thans van een rok eischt. I Vergulde knoopen. De garneering is kan het anders? geinspireerd door de tallooze uniformen. Ivnoopcn zijn vaak van verguld, maar niet glimmend, metaal, borduursels nemen den vorm van eikenbladeren de Fransche ge- neraalskepi vertoont een krans van eiken bladeren van sterren, van vlicgtuigvleu- gels en -schroeven. Soms zijn ook duiven, die een brief in den bek dragen symbool van de veldpost op de blouses gebor duurd, een andermaal is het een Marok- kaansch krijger, rood, wit en zwart. De nieuwe mode is niet zonder charme; dc kleine aardige vondsten ontbreken ze ker niet. Maar zij is vooral practisch ge worden, en dat is voor het oogenblik wel haar grootste verdienste. GERTRUDE. Vermoedelijk van materieelen aard. Officieel wordt te Londen medege deeld, dat Engeland een nota heeft gezonden aan den secretaris-gene raal van den Y'olkenbond, waarin wordt gezegd, dat het Vcrecnigd Koninkrijk alle mogelijke hulp aan de Finsehe rcgcering zal vcrleenen en dat dc noodzakelijke stappen hiertoe reeds zijn genomen. Deze nota is een antwoord op de mede- deeling van den secretaris-generaal na dc laatste vergadering. De beteekenis hiervan is, dat Engeland zal voldoen aan dc ver plichtingen, welke hel overeenkomstig het handvest van den Volkenbond op zich heeft genomen. Het is nog niet mogelijk tc zeggen, welke deze hulp zal zijn, doch men veronderstelt, dat het uit malcriecle hulp zal beslaan. Bemanning cn de 200 passagiers vrijwel allen in veiligheid. Vrijdagavond is brand uitgebro ken aan boord van het Spaansche schip „Cabo san Antonio'' (12.275 top), terwijl het zich tusschcn Kaap Verde en Ville Cisneros bevond. Geholpen door de passagiers bestreed de bemanning liet vuur, doch Zaterdagochtend moest een S.O.S.-signaal worden uitgezon den. Een Fransche torpedojager snelde tc hulp en nam de bemanning en dc 200 passagiers van het schip aan boord. Vijf personen wor den vermist. Onder dc geredden bevinden zich generaal Juan* Vigon Sucro Diaz, chef van den grooten gcncralen staf, alsmede de gezagvoerder van de „Cabo San Antonio" Nader wordt nog gemeld, dat de „Cabo San Antonio" op een dagreis afstand van Las Palmas is gezonken. Men beperkt zich er toe te releveercn, dat Italië over zoodanige vloot- en luchtstrijd krachten beschikt, dat het iederen hoek van de Middellandsche Zee, zelfs de meest afgelegen, kan controleeren en dat, indien zich zekere omstandigheden zouden voor doen, niemand op deze zee zou varen zon der instemming van Italië. „France Mili taire" weet zeer wel, dat tlalië de eerste duikboolvloot heeft cn een luchtwapcn, dat in Spanje eenige zeer belangwekkende bewijzen van zijn macht heeft gegeven door 900 vliegtuigen neer te halen, terwijl het er zelf slechts 90 heeft verloren. Ten- sjotte is het voldoende, die heeren van France. Militaire er aan te herinneren, dat, indien men thans op de Middellandsche Zee kan varen, dat uitsluitend aan Italië is toe tc schrijven en dat allen deze waar heid met veel lof cn dank aan de regce- ring te Rome erkennen. FRANKRIJK EN ENGELAND VAREN ER BIJ DE GRATIE VAN ROME. De diplomatieke redacteur van het agentschap Stefani schrijft in zijn commen taar op een artikel in France Militaire over de beweerde Fransch—Engelscbe vol komen overheersching van de Middelland sche Zee: „Te Rome dramatiseert men niet deze pretentieuze en ongepaste publicatie. „VRIJWILLIGE" SNEEUWSCHEPPERS IN GEDWONGEN DIENST. DE HAAN ALS OPVOLGER VAN HET ORAKEL VAN DELPHI. Het zijn velerlei diensten, aldus schrijft ccn bijzondere correspon dent, waartoe men als inwoner van Berlijn kan worden opgeroepen. Zoo heeft bij een cvcntueclen lucht aanval ieder een hem aangewezen taak te vervullen. Mijn vrouw is bij de vrijwillige brandweer cn bekleedt dc, naar zij zelf meent hoogst be langrijke functie van „pompcuse", dat wil zeggen: zij bedient de hand pomp. Uw correspondent is van een dergelijk baantje bevrijd gebleven, wijl hij den blokleider, die in zijn eigen klein rijkje onbeperkt heer- schcr is, aan het verstand heeft ge bracht dat de kroniekschrijver in dc #ure des gevaars al zijn aandacht moet conccntroeren op datgene, wat zich rondom hem afspoelt, opdat hij daar van later een waarheidgetrouw ver slag kan uitbrengen cn de buiten wereld kan verkondigen, dat de be woners van het pand Leipzigcrplatz 100 onder leiding van den dapperen blokleider X zich met heldenmoed van hun taak hebben gekweten. Een dergelijk betoog mist nooit zijn uit werking Thans echter dreigt hem een nieuw ge vaar, n.1. in functie te moeten treden als vrijwillig sneeuwschepper, onder de leuze: „Berlijn moet ook in dezen oorlogswinter een zindelijke stad zijn". De kwestie is name- j lijk dat hel aantal mannen, paarden en voer- i tuigen, dat in vroeger tijd beschikbaar was voor het nuttige, maar ietwat koude werkje der sneéuwverwijdering, thans aanzienlijk kleiner is geworden. Oudejaarsavond-gebruiken, Aan zijn nieuwe functie als „vrijwillig sneeuwopruimer" onderwerpt dc Berlijner zich met veel gevoel voor humor. Maar on der al het nieuwe vergeet hij geenszins de oude gebruiken: „Der alte Brauch wird nicht gcbrochcn Vor zwölve wird nich ins Belt gekrochen" met dc oude zede wordt niet gebroken, voor twaalven wordt niet in bed gekropen. Dat riepen dc Berlijners op Oude-' jaarsavond al menschenlceftijdcn geleden; j en zij houden zich er nog- steeds aan. Wan neer van den Raadhuistoren plechtige kora- len klonken cn ontelbare klokken het nieu we jaar inluidden, trokken'de oude Berlij ners naar Unter den Linden, begroetten el kaar met luide gelukwenschen en belegerden den Kranzlerhoelc. Omstreeks het jaar 1900 was het gebruikelijk, dat dc heeren bij hun nachtelijke promenade op -den laatsten dag des jaars een hoogen hoed opzetten. Een min of meer smakelooze en pijnlijke grap was daarbij, dat men elkaar dc „kachelpijp" tot ver over den neus placht te slaan. In later jaren zijn evenwel de aardigheden, die men pleegt uit tc halen op Sylvcstcrnacht welke in Noord-Duitschland, geheel in tegen stelling met het gebruik in Nederland, als een soort pendant van het Rijnlandsche car naval wordt beschouwd van een iets be schaafder karakter geworden. Het orakel in het kippenhok. Een ander oud gebruik is dat van het Nieuwjaarsorakel. In den nacht van Oud-op- Nieuw tracht men te weten te komen, wat de toekomst zal brengen. Beroemd was vooral het orakel in het kippenhok. Hier geeft de haan door zijn gekraai antwoord op de vraa£ van het meisje naar haar huwelijksdag, als zij deze op Oudejaarsavond stelt. Verschil lende van deze tradities zijn in den loop der tijden verloren gegaan, doch vele andere zijn in eere gehouden door den Berlijner van onze dagen. Thans is het weder zoo ver, dat men een nieuw jaar intreedt. Do uitgelatenheid zal ditmaal echter niet den geheelcn'nacht du ren in Berlijn. Daartegen verzetten zich de tijdsomstandigheden de ooi-log en oolc... een politieverordening, die bepaalt dat ook in de nacht van Ooud op Nieuw alle cafó'a cn restaurants om één uur gesloten moeten zijn. Verder zijn er drastische straffen ge steld op het afsteken van .vuurwerk en het misbruik maken van sterken drank Dit laat ste natuurlijk in het welbegrepen belang van den burger zelf. Maar ook zonder dat liet noodig is, het slechte voorbeeld na te volgen van menschcn, die de verwerpelijke gewoon te hebben, zich aan den drank te buiten te gaan, zal de Berlijner de intrede van het Nieuwe Jaar gezellig kunnen vieren in den kring van vrienden en verwanten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 8