Ï3&ile jonqeni en meiijei!
De meeste briefjes, ja, byna alle briefjes
handelen natuurlijk weer over één onder
werp: de schaatsenrjjderfc' en de sneeuwpret.
Jullie hadden, toen je de brieven schreef,
weing hoop op het weer, maar op dit ogen
blik, als ik jullie zit te beantwoorden, vriest
het hard en zou het me niets verwonderen
of we z^n Zondag allemaal weer op de
schaats.
Wat is dat toch een kostelijke sport hè?
Je krijgt er nooit genoeg van en zou soms
wel heel de avond willen doorrijden.
Nu, ik zal meteen maar zeggen wie de
gelukkige winnaar van het boek is
Het is:
ARIE SPEUR,
Landbouwstraat D 147, Schagen.
die we hartelijk feliciteren.
En nu de briefjes:
Minke v. d. Bij, Edam. Héééé... daar
hebben we als nummer een Minke weer eens.
Nu, die heb ik een tijd gemist. Maar ik ben
blij, dat ze me maar tijdelijk vergeten is en
nu weer gaat schrijven. Ho§ maakt de poes
het Minke? Eet ze al wat meer? Want an
ders vrees ik dat ze heel d'r leven een klein
poesenkind zal blijven. Tot volgende week!
Gerrit Blom. Gerrit verraste me. Hij
stuurt me een Volendammer mannetje en
een Volendammer vrouwtje, natuurlijk ge
tekend, maar hü heeft ze verbazend aardig
gekleurd. Ik ben er echt bly meer Gerrit en
beloof je ze een plaatsje te geven op m'n
kamer. Daar hangt nu al een hele verza
meling van jullie tekenkunst. Als je nog
eens aan me wilt denken houd ik me aan
bevolen, hoor, En voor dat ik het vergeet:
morgen is je vader jarig en doe hem m'n
hartelijke gelukwensen toekomen. Een fijne
dag toegewenst hoor!
Ari© Speur, Schagen. Zwarte Pieten
kan ik ook. Een leuk spel, hè? Vooral als
je wint. Ben je gelukkig met kaarten? Ik
nooit! De boeken van Bruintje Beer ken ik
natuurlijk. Wat zijn die kostelijk geschreven
hè? Ja, daar kun je veel pleizier mee be
leven. Dag Arie!
Klaas Rol, Schagen. Fijn dat je de me
daille gewonnen hëbt met schaatsenrijden,
Klaas. Nee, ik heb wei gereden maar niet
in een wedstrijd. Daar ben ik niet aan toege
komen. Wat je verwachtingen voor het ijs
betreft, als ik dit briefje op m'n machine
tik vriest het wel een graad of 8, zodat er
alle kans is dat het weer schaatsenpret
wordt alleen zullen ze dan de banen eerst
goed in orde moeten maken.
Corry Keizer, Schagen. Wat vind ik
dat bijzonder lief van je Corrie om zo'n
prachtige kaart voor m'n vrouw te maken.
Ik heb hem doorgestuurd en zal morgen wel
van haar horen hoe ze het gevonden heeft.
Dat schrijf ik je ovlgende maal wel. Maar ik
dank je heel hartelijk, hoor, ik was er erg
prettig door verrast. Maar dat je me met
sneeuw wilt inwrijven... ik blijf zolang het
winter is 10 meter uit je buurt... Dag...!!
Jannie Wardenaar, Dirkshoorn. Ik weet
nog Jannie dat je me geschreven hebt dat
moeder in het sanatorium lag. En toen heb
ben jullie haar met bloemen ingehaald hè?
Nu, dat is mijn plan ook, maar... dat zal
nog wel verscheidene maanden duren, denk
ik. Dag!
Jack v. d. Cappelle, Schagen. Ha, bij
jullie thuis zijn het dus echte schaatslief
hebbers. Nu. het is ook een schitterende
sport. Het kost niets en je kunt er dagen
lang van genieten. Als ik dit schrijf is er weer
goede hoop op ijs-pret, Als tenminste de
banen goed schoongemaakt kunnen worden.
Dat is een eerste vereiste. Dag Jack!
Tiets v. d. Cappelle, Schagen. Tiets, ik
hoop, dat je deze winter nog duizend sneeuw
ballen kunt' gooien. Het is een heerlijk spel
voor jullie en ik weet nog heel goed dat ik
er vroeger meestal niet van ophouden kon.
Als ik je ontmoet zal ik je eens ferm inwrij
ven, daar kun je op rekenen. Mag het...??
Piet Schroevere, Schagen. Wat een
prachtig rapport heb jrj mee naar huis ge
bracht Piet. Ik moet je eerlijk vertellen,
dat ik vroeger nooit zulke cijfers heb gehad
en ik kon toch ook best meekomen. Maar al
die achten en negens... nee, je bent me de
baas hoor. Maar fijn is het! O, zo!.
Coba Blom, Petten. Allereerst Coba,
vast nu gefeliciteerd met vaders verjaardag,
die morgen gevierd wordt. Ik wens julie
allen een genoeglijke dag toe. Wat was dat
een geweldig grote brief Coba, die je me van
de week schreef. Ik geloof niet in het laat
ste halve jaar zo'n dikke gekregen te hebben.
Bijna vier kantjes volgeschreven. Nu, m'n
complimenten hoor en... hartelijk dank!
Wim Schroevcrs, Schagen. Wim klaagt
dat het dooit, maar toen ik-straks naar kan
toor fietste bevroren m'n vigers zowat aan
het stuur vast. Van het dooien... Brrr. nee ik,
denk dat we weer een paar dagen strengz
vorst krijgen, zodat er nog wel wat ijs- en
sneeuwpret voor de boeg staat. Laten we
het hopen.
Corrie Bakker. Zo. ken jij Wim en Piet
Schroevers ook? Dat zijn leuke jongens. En
hun vader ken je ook. Ja, ik heb meer ge
hoord dat dat een fijne meester was. Wat je
vraag over moeilijke raadsels betreft, ik zal
proberen ze wat gemakkelijker te maken. Ik
beloof het je!
Henk de Roo. Wieringerwerf. Dat be
grijp ik niet. Heb jij een brief geschreven
en daarop geen antwoord ontvangen? Ik zal
het eens onderzoeken en de schuldige op
z'n tabernakel geven. Maar voor jou was het
al heel jammer. Maar wees er maar niet
boos om.
Jan Stöve, Schagerbmg. Nu weet ik
tenminste ook Jan, hoe of je Amsterdam met
7 letters schrijft. Ik wa3 er nooit opgekomen
hoor. Maar je moest dus de letters in een
kring schrijven. Het is verbazend aardig ge
vonden. Ik zal het onthouden, daar kun je
op rekenen. Dag Jan!
Grietje Ferwerda, Kolhorn. Ja, Grietje,
jullie zijn net boffers. Eerst de taart en nu 't
boek. Tjaaaaa... het geluk is nu eenmaal iets
wat zich niet laat dwingen. Maar ik zal je
eerlijk zeggen dat ik het wel eens jammer
vind dat een jongen of meisje, die al heel
lang meedoen maar steeds geen prijs wint.
Dat vind ik wel eens vervelend. Maar ook
daar is niets aan te doen. Bedankt voor je
gezellige en grote brief hoor!
Lienke Ferwarda, Kolhorn. En daar
hebben we Lienke zelf, de winnares. Nou,
nog wel gefeliciteerd hoor! En ik vind het
een heel aardig idee om m'n vrouw eens een
kaart te sturep. Laten we het zo doen: jij
schrijft een kaart, en schrijft er op „Aan de
vrouw van de Kindervriend" te Bloemendaal.
Je plakt er een postzegel van 1% cent op en
stuur die kaart met je gewone briefje in
een envelop naar de Schager Courant. Dan
zal ik de kaart op de post doen, want... ik
houd m'n naam nog geheim. Spreken we dat
af Lienke?
Dick Keures, Kolhorn. Dat je veel ple
zier op het ijs gehad hebt, Dick, kan ik me
voorstellen. Welke jongen zou dat niet gehad
hebben Ik weet zelf nog best, dat ik iedere
avond, toen ik jong was en er lag sneeuw,
veel te laat thuiskwam. En dan was m'n
vader lang niet mals... Brrrr... menigmaal
had ik een warme broek in die jaren,., ge
beurt jou dat ook wel eens Dick?
Jeltje Peetoom, Noord-Scharwoude.
Ik lees dat jij het ook in de sneeuw en op
het ijs naar je zin gehad hebt, Jeltje. Nu,
ik hoop voor jou dat we nog wat winter
houden. Jammer, dat de schaats van Stijn
haar zusje brak. Maar ja, 'zoiets kan je» op
het ijs altijd 'overkomen. Daar is niets aan
te doen.
Freek van der Klooster, Kolhorn. Dat
was een grote brief Freek, die ik van jou
ontving. En wat gezellig geschreven. Ik was
er werkelijk blij mee. Die wedstrijd*op prik
sleeën voor vrouwen heb ik niet gezien. Dat
spijt me geweldig. Ik had ze wel eens willen
zien scharrelen over de baan. Tot volgende
week, Freek,
En dat zeg ik ook tot jullie, jongens en
meisjes, tot volgende week. Fijne ijsdagen
toegewenst van den
Oplossing raadsel vorige week
1 bel, 2 Abel, 3 kabel, 4 prieel, 5 slungel, 6
struweel, 7 aardappel, 8 bontmantel, 9 voet
balspel.
Goede oplossingen ontvangen vant
Jeltje P., Noord-Scharwoude; Freek v. d.
K„ Kolohrn; Dick K., Kolhorn; Lienke F.,
Kolhorn; Henk de R., Wieringerwerf; Jack
en Tiets v. d. C., Schagen; Jannie W., Dirks-
horn; Rem H„ Oude Niedorp; Arie S., Scha
gen; Minke v. d. B., Edam; Gerrit B.,
Schagen.
Nieuw Raadsel
Dit monster is uit 6 verschillende dieren
samengesteld. Wie herkent de 6 dieren?
Sneeuw
Voor de meesten van ons was het een
grote verrassing, toen er plotseling een dik
pak sneeuw viel.
Het viel niet over ons hele land
gelijk, op sommige plaatsen was het een
dag of een nacht vroeger, maar tenslotte
was het hele land toch bedekt met een
dik sneeuwkleed. Als een sprookje zagen
de tuinen en parken er uit. Zelfs het le
lijkste, oudste hutje was als een schilderij
zo mooi geworden.
>r
V
1*0
Overal werden de sleden weer opgezocht
en op verschillende plaatsen gleden men
sen op ski's door het witte landschap. Alles
is stil, elk geluid wordt gedempt en waar
een zonnestraal of het licht van een lan
taarn op de sneeuw valt, glinsteren en fon
kelen de kleine kristallen.
Hebben jullie wel eens goed naar zo'n
sneeuwkristal gekeken? Je moet eens een
paar vlokken opvangen en ze dan bekijken.
Zelf zou je nooit zulke prachtige figuren
kunnen tekenen! Een sneeuwkristal is fij
ner dan de mooist geslepen diamant en alle
kristallen zijn weer anders van vorm.
REGEN
door Gerrie
Voor de hoofdingang van de hemel was
de grijze vlag gehesen. Dat betekende: aan
treden van de regendroppels, vlug en in
volle uitrusting.
En ja, daar kwamen van alle kanten de
regendroppels aangelopen. Leuk dat ze er
uit zagen! Ze hadden grijze jasjes aan met
zilveren streepjes er door. En zulke frisse
gezichtjes. Ik begrijp heus niet, dat de men
sen niet van regen houdenj
Na enige tijd verscheen Petrus met de
grote sleutel. „Allemaal bij elkaar?" vroeg
hij. En het „ja" van de regendroppels klonk
als het geluid van zilveren klokjes.
„Hoor eens", zei Petrus, „jullie moeten
vandaag naar het Oosten, waar die trotse
dame, de zon, hoogtij viert. En verder moet
je eens uitkijken naar regendrop no. 37,
die Zondag daar in de buurt gewerkt heeft.,
maar van wie ik sindsdien niets meer heb
gehoord. Misschien is hij verdwaald in de
morgennevel en in het water gevallen,
waar hij niet meer uit kan komen. Jullie
kunt een eindje met die lichtgrijze wolk,
daar, meerijden, maar haast je met je
werk en doe het goed."
Daar gingen ze! De wolk werd helemaal
donkergrijs van al die regendroppels, die
hy op zyn rug kAeg. Lachend gaf Petrus
het sein tot vertrek en voort ging het!
Ze gingen een stuk langs de hemelweide,
waar witte schapen met lichtblauwe linten
lopen, en langs de sterrenhemel, totdat zü
onder zich de. aarde konden herkennen.
Toen zei de wolk: „Tot ziens" en de een
na de ander vielen de regendroppels naar
beneden. Nu begon er een leuk spelletje.
De regendroppels spreidden hun jasjes
uit, opdat men de zilveren streepjes goed
zou kunnen zien, pakten elkaar bij de
hand en huppelden en wiegden elegant
heen en weer. Ondertussen vielen zij steeds
lager. En ze waren zich van hun plicht be
wust, want dicht by de aarde hielden ze
op met die spelletjes, daar sloten ze zich
aaneen, zodat ze in gelijkmatige ryen op
de aarde vielen. Zoals Petrus gevraagd had,
gingen ze zeer voorzichtig te werk. Ze
zorgden er voor dat de aarde niet losge
woeld werd er trokken hun jasjes vast aan,
zodat ze diep in de aarde konden doordrin-
Koenraads.
gen zonder haar pyn te doen. Petrus had
ook gelyk gehad. De aarde had wel een
opfrissing nodig! Ze haalde diep adem om
al het kostelijke nat zoveel mogelijk op te
vangen. En droppel na droppel verdween
diep in de grond. Dat ging zo een hele tijd
door, totdat de aarde zo vochtig was, dat er
geen droppel meer by kon en de rest op
de grond bleef liggen. Nu dachten de re
gendroppels aan het bevel van Petrus om
hun broertje no. 37 te zoeken en letten
goed daarop.
Ze doorzochten de groeven van de bo
dem, keken in de gaten van de bomen,
vroegen de rivier of hun broertje daar ook
was, vroegen het bos, de dakgoten, maar
alles tevergeefs, niemand had het kleine
ventje gezien. De meesten van hen waren
nu zo moe, dat ze niet meer verder konden
en bleven liggen. Slechts een paar zetten
de tocht voort. Toen kwam een van hen op
het idee, dat ze de klokjesbloemen aan de
rand van de beek wel eens konden vragen.
En eindelyk hadden ze geluk! Want regen
droppel no. 37 was in een van de kelkjes
gevallen. Het beviel hem daar zo best, dat
hy besloot er te blijven. Hy wilde de bloem
helpen zich nog mooier te maken dan ze al
was.
is
the
Ka
ge
's Morgens by het opgaan van de zon
spreidde hij zyn mantel om haar uit, zodat
zij als een diadeem in het vroege licht
stond te schitteren. Als beloning sloot de
bloem zich overdag helemaal, zoog vocht
uit de grond, zodat de hete zonnestralen
niet bij de regendroppel konden komen.
Overdag vertelde hij haar van de hemel en
's nachts fluisterden zij hem sprookjes van
het bloemenleven in het oor.
Geen wonder, dat de regendroppel alles
vergat, de hemel, Petrus, zijn kleine zusjes
en broertjes. Maar die kwamen hem nu
aan zyn plichten herinneren. De regen
droppel, die hem gevonden had, klopte heel
zachtjes bij de klokjesbloem aan en fluis
terde de boodschap van Petrus.
Een hemelse boodschap is heilig! Daar
valt niets tegen in te brengen. Dus trad de
regendroppel no. 37 uit het kelkje en liet
zich door zijn kameraden naar boven voe
ren, waar Petrus hem opwachtte en hem
een standje gaf over het lange uitblijven.
Voor deze keer kreeg hij echter een milde
straf, want Petrus schreef hem nog niet
in het grote wolkenstrafboek. En regen
droppel no. 37 was erg dankbaar daarvoor
en beloofde, dat hy voortaan gehoorzamer
zou zyn.
EN DE
VAN
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
13.
Met volle aandacht keek Tarzan naar de
plek, waar het lichaam van den gelen rëus had
gelegen, doch die nu leeg was. Het verdwe
nen kon geen verband houden met hyena's,
zy zouden het hebben verscheurd en verslon
den waar het lag en zouden verschillende
sporen van hun aanwezigheid hebben achter
gelaten. Er bleef dus maar één oplossing over.
Het lichaam was weggehaald door de leden
van zyn troep. Nu zouden deze gevaarlijke
schepsels zeker alles gereed maken om den
aanvaller op te sporen, zo gauw de eerste
stralen van de dageraad door de jungle
nacht zouden breken. Tarzan rende naar zijn
vrienden terug. „We moeten onmiddellijk op
weg. Bü het aanbreken van de dag moeten we
een zo groot mogelijke afstand hebben tussen
ons en onze vijanden." Perry O'Rourke grin
nikte. „Wat ik wens tussen ons en die wezens
is ook afstand en liefst een heel grote af
stand." De aapman.hielp de reizigers vlug op
de grond en daar begonnen ze hun mars langs
het smalle junglepad. Ze waren nog niet lang
onderweg, toen ze drums hoorden dreunen
uit de donkere jungle achter hen drums,
die alarm sloegen, wild en onstuimig.
