DE CHINEEZEN
begrijpt men nooit
Is poederen schadelijk?
Nederland wist zich
te vernieuwen
Ons rechtsgebied
geschonden
Neen, mits Uhet
verstandig doet!
Wat zullen we eten?
Saterdag 20 Januari 1940
Vierde Wad
,Krab een Rus af en gij vindt
altijd den Tartaar"
NIET-VERKLAARDE OORLOGEN: EEN
UITVINDING VAN DEZEN TUD.
SJANGHAL
Op deze vredelooze aarde heeft men
twee verschillende soorten van oor
logen: de verklaarde oorlogen en
de niet-verklaarde oorlogen. Deze
laatste zijn een uitvinding van den
nieuweren tijd. De oorlog in Abes-
sinië was zulk een niet-verklaarde
oorlog; de oorlog tusschen China en
Japan is van dezelfde soort en
eveneens de oorlog, welke thans
woedt tusschen Rusland en Fin
land; ook de oorlog tusschen
Duitschland en Polen behoorde tot
deze soort.
De oorlog tusschen Frankrijk en Engeland
Ier eener zijde en Duitschland ter anderer
lij de behoort evenwel tot de wèl-verklaarde
oorlogen. Het merkwaardigste is, dat er bij
'dezen verklaarden oorlog, ten minste te
land ,zoo goed als niet gevochten wordt. De
.verliezen aan het Westfront bedragen tot
Jiu toe per maand veel minder dan het
aantal dooden, dat per maand in de straten
der stad Sjanghai wordt opgeraapt. De ver
liezen der Franschen bedroegen in drie
maanden aan het Westfront iets meer dan
elfhonderd, terwijl er per week in de stad
Sjanghai tusschen de vierhonderd en zes
honderd lijken langs .den weg worden ge-
ponden, zonder dat iemand zich daarover
hijzonder opwindt
Een cynische opmerking.
De niet-verklaarde oorlogen zijn over het
Hl gemeen tot nu toe veel bloediger. In Abes-
fcinië lieten enkele jaren geleden tiendui
zenden het leven, in Polen was het niet an
ders, in enkele wekep stijgt in Finland het
getal der slachtoffers en bij den niet-ver-
Ikl aard en oorlog in China is het getal der
slachtoffers niet te schatten, maar zeker is,
'dat dit getal meer dan tien maal zoo groot
is als dat der verliezen, die tot nu aan
,het West front werden geleden. Een ecnigs-
ins cynische Europeaan, die twee jaren
lan de zijde der Chine'ezen streed, maakte
ie opmerking: „Bij niet-verklaarde oorlo
gen moet het wel een beetje ruw toegaan,
daar anders niemand zou weten, dat er oor-
Jog woedde. Bij wèl-verklaarde oorlogen is
'de oorlog „officieel" en behoeft men niet
meer door vechten het bewijs te leveren,
der er inderdaad een toestand van oorlog
bestaat."
De stroopoppen.
Een andere nieuwigheid bij den moder
nen oorlog is, dat een der strijdende par
tijen helpt een nieuwe regeering te vor
men jn het land, waarmede oorlog wordt
gevoerd, een regecring, die geheel onder
invloed staat en met die regeering begint
men dan onderhandelingen. Rusland poog
de dit in Finland met de nieuwe „volks-
rogeering" der Finnen te Terijokki, een
Finsche regeering. die geheel handelde
nftar de voorschriften van Moskou, maar
bij het Finsche volk niet het minste gezag
had. Trouwens zelfs de Russen spreken
thans over deze Finsche regeering van
stroomannen niet meer. Deze Russische
politiek in Finland was geen Russische
uitvinding. De Russen volgden daarbij,
•het voorbeeld der Japanners in China.
Een landmet drie regeeringen.
De Japanners hebben in het door hen
bezette deel van-China zelfs twee Chinee
sche regeeringen gevormd, die echte stroo-
poppen-regeeringen zijn en geheel onder
Japanschen invloed staan, één te Nanking
en één te Peking. Er bestaan dus in China
thans drie regeeringen: de regeering van
Tsjang-Kai-Sjek en de regeeringen onder
Japansch toezicht te Peking en Nanking
'die heide echter geen mannen van eenige
betcekenis onder haar leden tellen. De
Japanners beschikken evenwel over één
'Chinees met eenigen, maar thans zeer ver-
minderenden invloed op het Chineesche
volk. Het is Wang Tsjing Wei, een oud
minister in de regeering van den grootcn
Chineeschen maarschalk Tsjang Kai Sjek.
Deze minister kon zich, zooals bekend, niet
meer vereenigen met de politiek van den
(maarschalk en verklaarde zich bereid tot
medewerking met de Japanners, om welke
reden hij door alle nationalistische Chinee-
zen tot een landverrader werd verklaard.
Om deze reden wordt hij door de Japan
ners met de uiterste zorg bewaakt, daar
dezen vreezen, dat hij anders door vader
landslievende Chineezen vermoord zal wor
den.
De eisohen van Wang Tsjing Wei-
Deze Wang Tsjing Wel scheen voor de
Japanners een uitkomst. Ze ontwierpen
het plan om de twee onder hun invloed
staande Chineesche rcgceringen te Peking
en Nanking samen te smelten tot_ één,
waarvan dan deze Wang Tsjing Wei het
hoofd zou worden. Eenvoudig was dit niej,
want heel wat tegenstand der regeerings-
personen te Peking en Nanking moest wor
den overwonnen. Elk dezer regeeringsper-
sonon wilde uit eerzucht of uit ijdelheid
zelf de hoofdrol snolon en die rol niet af
staan aan Wang Tsjing Wei.
Ton slotte echter stemde men toe
Wang Tsjing Wei als de algemeene
leider der algemeene Chineesche re-
gcering (onder Japanschen invloed)
te erkennen en de zaak scheen in
EEN BEELD DES VREDÉS:
TEMPEL TE SJANGHAI.
kannen en kruiken. Maar toen
kwam de heer Wang Tsjing Wei
met zijn eischen. Hij stemde toe in
een samenwerking van China met
Japan, doch dan van een „onafhan
kelijk" en „zelfstandig" China. De
Japanners zouden binnen af zien-
baren tijd China geheel moeten ont
ruimen en China in staat moeten
stellen, een eigen groot leger te vor
men.
Feitelijk verschilden zijn eischen niet zoo
heel veel van die van maarschalk Tsjang
Kai Sjek, maar ze waren in sterke te'gen-
steling met de Japansche wenschcn. Toege
ven aan die eischen zou voor de Japan
ners bèteekenen, dat zij ruim drie jaar
nutteloos in China hebben gestreden en
daartegen verzetten zich vooral de Japan
sche generaals.
De Chineezen begrijpt men nooit.
De „overlooper naar den vijand" Wang
Tsjing Wei ontpopte zich eensklaps als een
„vaderlandslievende Chinees". Zelfs voor
de goede kenners van China en de Chinee
zen was dit min of meer onverwacht. Een
bejaarde Zwitser, die reeds vijf-en-dertig
jaar in China vertoeft en met wien. ik heel
vaak over de Chineesche aangelegenheden
spreek, zeidc me: „Hoe lang men hier ook
leeft, de Chineezen begrijpt men nooit."
Och, ik weet dat ook al vel jaren, niet
van de Chineezen, maar van alle Oosterlin
gen, waaronder ik dan ten deele eveneens
de Russen tel. De Franschen hebben een
spreekwoord, dat zegt „Krab een Rus af en
gij vindt altijd den Tartaar", waarmede de
Fransehen zeggen willen, dat de Rus over
het algemeen, hoe Eoropeesch hij er ook
uitziet, altijd innerlijk een Aziaat is. In
den tijd, dat ik in Rusland vertoefde, nu
ruim twintig jaar geleden, heb ik herhaal
delijk aan dat spreekwoord moeten denken
en toch, ik vertoefde alleen in Europecsch
Rusland. En nu ik door vele jaren ver
blijf groote doelen van Azië heb loeren
kennen, trek ik herhaaldelijk vergelijkin
gen en kom ik meer en maar tot de over
tuiging. dat Rusland dichter staat bij Azië
dan bij Europa. In Azië hecht men nog veel
meer dan in Europa aan den „schijn", die
vaak echter zeer doorzichtig is. Dit geldt
voor „geheel Azië" of de bevolking er. zoo
als in Turkije. Arabië en Iran (Perzie).Mo-
hammedaansch is, Bramanen zooals in En-
gelsfch-ïndië en enkele gedeelte van Neder-
landsch-Indië, Boeddhistisch, zooals in groo
te deelen van China en Japan, of Christe
nen. zooals op de Philippijncn. De gods
dienst schijnt op de karaktereigenschappen
zeer weinig invloed te hebben.
Troepen gaan verloren in de
wijde ruimte.
De „niet-verklaarde oorlog" in China
duurt intusschen voort. Het grootste deel
van noordelijk China en de kustgebieden
zijn veroverd door de Japanners, maar ook
dit is meer schijn dan werkelijkheid. Een
kennis van mij, die dezer dagen vanuit
Sjanghai een tocht van zestig kilometer
van de kust ondernam, ontmoette op twin
tig kilometer van Sjanghai, dus midden in
het door de Japanners bezette gebied Chi
neesche troepen, die rustig aan het exer-
ceercn waren zonder zich iets van do Ja
panners aan te trekken en toch bevinden
zich reeds over het milliocn Japansche troc
pen in China, maar dit millioen Japanners
gaat verloren in de wijde ruimte. In het
zuiden worden thans groote slagen gele
verd waaraan tienduizenden Japansche en
Chineesche krijgslieden deel nemen, maar
ook in het noorden, duizenden kilometers
van het terrein der groote veldslagen,
vinden nog telkens gevechten plaats en nog
onlangs werd er gevochten op énkele kilo
meters van Sjanghai. Tn de buitenwijken
dier stad kon men het geweer- en mitrail-
„Ons land staat vollevend in het
wereldbeeldzegt prof. Huib
Luns.
Prof. Huib Luns, hooglceraar aan de
Technische Hoogeschoöl heeft gister voor de
K.R.O., in het kader van het algemeen pro
gramma een radiorede gehouden, waaruit
de bedoeling sprak vast te stellen dat het
karakter van het Nedcrlandsche volksge
heel intact is en daarmede en daardoor:
De Nedcrlandsche volkskracht vollevend in
het wereldbeeld staat.
Als wij ons sterken willen aan liet
karakterbeeld van onze volkskracht,
dan zullen wij aldus spr. in onze
vernieuwing van levensvormen de
grootste bemoediging vinden: want
wij hebben onze levensvormen we
ten te vernieuwen.
Wanneer wij niet verder teruggaan dan
de stichting van ons Koninkrijk, dan is het
beeld van de ontwikkeling van ons staat
kundig leven een bij uitstek harmonisch
beeld, want er valt door geleidelijk verloo-
pen verandering en een sociale en maat
schappelijke vooruitgang te waardeeren, een
vooruitgang in ouderlingen wedijver der on
deïscheidene volksgroepen tot stand geko
men. Het persoonlijke en het zelfstandige,
dat den Nederlander boven alles gaat, heeft
de geestelijke veerkracht staag verhoogd,
een veerkracht die het land. te midden van
machtige en volledig geoutilleerde buurvol
keren, sinds 1813 ook tot economischen wel
vaart.
Juist op tijd.
Waren wij in het verleden, voor andereji
zeevaarders, dan worden wij, in het heden,
zeker niet na anderen vliegers.
Wij hebben het karakter van een landbou
wend en veetcelcnd volk niet afgelegd, ble
ven wij vlsschers en handelaren, dan wer
den wij, toen dit mogelijk en noodig bleek,
juist op tijd industrieelen.
leurvuur 's nachts duidelijk hooren.
In Azië trekt men zich van dergelijke
dingen echter bijzonder weinig aan. In de
noordelijke steden van China sterven, nu
de winter gekomen is, honderden men-
schen wekelijks van koude en gebrek, in
geheel China sterven wekelijks duizenden
door lret oorlogsgeweld, maar, zooals een
Chinees me deze dagen zeide: „Er zijn toch
altijd nog nienschen genoeg."
J. K. BREDERODE.
Onze "kunstenaars.
Spr. kwam vervolgens aan het kernpunt
van zijn rede: de vernieuwing in weten
schap en kunst: Spr. roemde den arbeid
van onze universiteiten en hoogescholen, die
de Nedcrlandsche elementen ver buiten onze
grenzen met idiccle banden aan het stam
land verbonden houdt; de vernieuwing in
onze letterkunde, en vooral in bouw- en-
nijverheidskunsten, waarbij de Nederlander
toont, dat hij gehecht ook aan het oude,
zich aan het nieuwe betere gewonnen geeft.
Tenslotte wijdde prof. Luns woorden aan
Amsterdam, als internationeel muziek
centrum en stelde voorts de beteekenis in
het licht van de schilderkunst, ;,de kunst
der individueele passie hij uitnemendheid,
voor Nederlands geestelijke positie in het
heden!
Spr. zag in de werken van onze kunste
naars redenen tot bemoediging en vertrou
wen.
„Een volk dat zijn karakter zoo ont
wikkelde en bewaarde, dat zijn per
soonlijkheid zóó rechtop hield, dat
zoo groote geestelijke veerkracht
toonde, dat zich wist te vernieuwen op
alle gebieden van geestelijke en ma-
terieclo werkzaamheid staat volle
vend in het wereldbeeld", aldus
prof. Huib Luns, die besloot:
„Wij zonen van dat volk, zijn ons dit be
wust en wij geven ons rekenschap dat de
vrijheid en de onafhankelijkheid van ons
land ons alles waard zijn."
Te Londen om opheldering ge»
vraagd.
De regeeringsdlenst meldt:
Donderdagavond zijn op groote
hoogte vreemde vliegtuigen over het
noordoostelijk deel van ons land ge
vlogen. Zij zijn van den grond af be
schoten. Daar enkele aanwijzingen
deden vermoeden, dat het Britsche
vliegtuigen waren, is te Londen om
opheldering gevraagd.
Volgens een Duitsch legerbericht zouden
Donderdagavond inderdaad Britsche vlieg
tuigen ons rechtsgebied hebben geschonden.
Dit bericht luidt als volgt:
„Op den avond van den achttienden Janu
ari vonden vluchten plaats van afzonder
lijke vijandelijke vliegtuigen n. Noord-W'est.
Duitschland. Hierbij werd op den heen- en
op den terugtocht, veelvuldig over Neder-
landsch territoriaal gebied gevlogen.
Dat poederen ons uiterlijk schoon
ten goede komt, is voor bestrij
ding moeilijk vatbaar. Maar doet
liet gebruik van poeder onze
huid op den duur geen nadeel?
Kan het misschien onze gezond
heid schade berokkenen?
Op deze beide vragen moet het antwoord
ontkennend luiden. Neen, poederen schaadt
noch onze huid noch benadeelt onze ge
zondheid. Ziehier waarom. De huid is een
uit verschillende lagen bestaand vlies,
waarin vocht doordringt en dat evenzeer
vocht afscheidt. De natuur zorgt er voor
dat de huid noch te vochtig noch te droog
wordt; zij onderhoudt hier zoo goed als
elders in het lichaam 'een bewonderens
waardig evenwicht. Wordt dat evenwicht,
moedwillig of bij ongeluk, verbroken dan
is het met de schoone gaafheid /van de
huid al heel spoedig gedaan. Maakt men
de huid op eenigcrlei wijze ondoordring
baar, zoodat de zweet- en andere kliertjes,
die, er zich bevinden, hun werk niet lan
ger kunnen doen, dan zal men weldra ont
dekken, dat zich puistjes enz. vormen gaan,
die slechts verdwijnen zoodra de huid
ademhaling opnieuw geregeld is. Wordt, bij
voorbeeld, de huid te vet gehouden, door
noodzakelijke evenwicht tusschen vochtop-
neming en vochtafscheiding niet in gevaar
brengen. Bijna alle goede gelaatspoeders
bezitten absorbeerende eigenschappen. Zij
beletten de vochtafscheiding niet, maar vér
hoeden dat het zweet in directe aanraking
met de huid blijft; onder die omstandig
heden krijgt dit geen gelegenheid de huid
zelf schade te berokkenen. Het poederen
yan de baby berust op dezelfde overwegin
gen
Het poeder moet natuurlijk vervaardigd
zijn van grondstoffen, die niet aan gistings
processen onderhevig zijn. Een te overvloe
dig gebruik van poeder is eveneens af te
keuren; het kan de huid te droog maken.
Alle excessen moeten ook op dit gebied
vermeden worden en aanbeveling verdient
niet te poederen zonder dat ook wat crème,
die vet en water bevat, de huid alles ver
schaft heeft, wat zij niet ontberen kan. En,
ten slotte, wasch, voor U zich ter ruste be
geeft, èn poeder èn crème af. Een gezonde
huid moet 's nachts de volle gelegenheid
hebben adem te halen.
Voor het overige kunt U zich poederen
zonder dat U voor schadelijke gevolgen be
ducht behoeft te zijn. Integendeel, wie zich
op verstandige wijze poedert bewijst haar
schoonheid, maar ook de gezondheid van
haar huid een dienst.
GERTRUDE.
door onze Kookspecialiste.)
Stamppot van appels of peren (hee-
te bliksem), Chocoladevla.
De winter viert hoogtij en daarmede de
stamppot! Ter afwisseling van de traditio-
neele stamppotten met groenten, geven wij
deze keer eens de zgn. „heete bliksem". In-
plaats van groenten neemt men hier appels
of peren. De appels die voor den winter in
geslagen zijn, beginnen nu misschien al wat
leelijkc plekken te vertoonen, zoodat ze als
handappel minder gewaardeerd worden. Ze
zijn echter nog zeer goed te gebruiken in
verschillende gerechten, zooals b.v. dezen
stamppot.
Poeder cn parfum, de onmisbare
attributen van de behaagzieke
vrouw. Maar Mk van haar. die.
hoewel men haar niet ..mondain'*
kan noemen, prijsstelt op een be
koorlijk uiterlijk.
een overmatig gebruik van oliehoudende
crème, dan kan zij' niet voor voldoende
vochtafscheiding zorgen, het evenwicht is
weldra ver te zoeken en de effen gladde
huid verdwijnt om plaats te maken voor
een. die vele tekortkomingen vertoont,
yerstandig poederen evenwel kan het
Voor vier personen heeft men noodig:
VA kg. aardappelen
VA kg. zoete appels
pl.m. 3 zure appels
750 gr. varkenskrabbetjes of varkens
lapjes
OF „KABOUTERMUTS'»
de
viert hoogtij! Vroeger werden
puntvormige hoofddeksels slechts
door kinderen gedragen aan hun
donkere capes, waarmee ze door
weer en wind naar school gtapten.
Nu keeren de kleine meisjes van
Wil men varkenskrabbctjes gebruiken,
dan zet men het vleesch op met water en
zout. Varkenslapjes worden van te voren
even gebraden. De appels worden al of niet
geschild en in vieren gesneden. De klokhui
zen worden zorgvuldig verwijderd.
Na pl.m. 1 uur voegt men de appels bij
't vleesch en pl.m. een half uur daarna legt
men de geschilde en gevvasschen aardappe
len er onder. Men laat alles verder gaar ko
ken, neemt dan het vleesch er uit cn
stampt de massa.
Naar verkiezing kan men dezen stamppot
nog op smaak afmaken met stroop.
weleer, dames geworden, tot 't klee-
dingstuk hunner schooljaren terug!
Doch het is niet meer van de don
kere stof gemaakt, maar van een
kleurige cellophaan, van bonte wol,
zelfs van fluweel ofbont, zoo
als bovenstaand „droomcostuum-
pje" toont, dat geheel uit sneeuw
blanke lamsvel is vervaardigd. De
hoofdbedekking werd met rood flu
weel gevoerd. Een troost voor haar
die zich het kostbare bontjasje niet
kunnen aanschaffen is, dat het
óók van fluweel even flatteus is en
dan bovendien het voordeel heeft,
in het komende voorjaar als wan
deltoilet te kunnen dienst doen.
