e Britsche „O en O.
Het meisje
TARZAN en de
Uitgehongerde meeuwen
bestormen vischauto
vuren van Tohr
Radioprogramma
fösslsz - badengeneeskrachtig en verkwikkend!
ck:
iet
Enorme opleving in het Engel-
sche amusements bedrijf. De
„amusementsfabriek" Jack
Hylton voor de soldaten.
De vraag of het theater- en bios
coopleven van een land aan ban
den gelegd of juist gestimuleerd
wordt, zoodra dat land in een oorlog
verwikkeld wordt, is niet zoo heel
eenvoudig te beantwoorden, op
grond van het feit dat het een zoo
wel als het ander het geval is.
Een handicap voor het theater- en bios-
flU )o|)bczoek is vanzelfsprekend de oorlogs-
0I) estand, omdat die de kosten van 't levens-
^derhoud verhoogt, nog afgezien van het
jt, dat vele duizenden, zoowei jonge man
en als vrouwen gemobiliseerd zijn en der
live voorloopig moeten worden afgevoerd
in de lijst van het uitgaande publiek. Dit
in dus zonder twijfel factoren die een on-
jnstigen invloed op het amusementsbedrijf
[toefenen. Daartegenover slaat dat in oor-
gstijd de behoefte aan ontspanning nog
rooter is dan in normale omstandigheden,
an de verschrikkingen van den oorlog her-
inert de radio en de dagbladpers dagelijks,
iegelijk klinken zelfs af en toe de sirenes
Is luchtalarm en liet is in het licht van dit
lies duidelijk dat de menschen meer nog
an anders wat verstrooiing zoeken, vooral
i het bioscooptheater, dat hen, zij het voor
ikele uren, vergeten doet Uit een en an-
er moge blijken dat 'men beide invloeden
orgvuldig tegen elkander moet afwegen al-
orens tot een conclusie te komen omtrent
en invloed van den oorlog op het theater-
n bioscoopbezoek.
Zij, die de eerste klappen kregen.
In Engeland werd het theaterleven danig
ctroffen, toen de oorlog uitbrak. Iedere
laats en ieder lokaal, waar het onveilig
al ou kunnen worden, omdat er veel men-
vs clien bij elkaar komen, werd terstond ge-
oa loten. Dat gold voor zwembaden, circusgc-
ouwen, bioscopen en theaters. Het is dus
uidelijk dat zij wier werkkring in het thea
er ligt, zoowel het technische personeel als
e artisten, de eerste klappen kregen.
Doe gewoon.
Langzamerhand echter, nadat er eenige
inireken waren verstreken en de verschillende
't utoriteiten den toestand heter konden over-
icn, werden die strenge maatregelen van
e eerste oorlogsdaden wat verzacht en he
en ten dage, nu er tal van voorzorgsmaat-
igelen getroffen zijn, ten einde bij elk ver
assend alarm terstónd paraat tc zijn,
icerscht er weer pais en vree in de theater-
erekl en gaat alles weer zijn gewone gan-
n-fretje. Men bheoeft maar de amusëmcnts-
ig ubrieken van de Londensche en provin-
u- iale Engelsche dagbladen op te slaan om
it vast te stellen.
De troep wil lachen!
Ji Londen alleen al zijn heden ten dage
veer ongeveer dertig theaters open en de
nccsle daarvan doen beste zaken. Maar er
s meer: het begint er zelfs naar uit te zien
p: lat de theaterwereld in Engeland zooicts als
en „boom" beleeft, een verbijsterende oplc-
ing, want plotseling is er een enorme
raag ontstaan naar ontspanning voor de
roepen, zoowel die in Londen zelf als de
mdere „ergens in Engeland" en „ergens in
Frankrijk". Overal in den lande, in kampe-
u neuten, legerplaatsen, kazernes e.d. bestaat
t een dwingende vraag naar artisten en naar
(voorstellingen, zoodat men zich kan voorstel
en welk een enorme opleving er plotseling
n 't vak gekomen is! Ziedaar 'n beeld van
(den toestand dat er heel anders uitziet dan
dat van het jaar 191 i, toen de vijandelijkhe
den uitbraken. Dat is ook wel begrijpelijk,
want in die dagen werd het verloop der
roorstellingen plotseling afgebroken.
FEUILLETON
uit de. £uncA\oam
Toen luchtgevaar nog een toe
komstprobleem was.
Het luchtgevaar was nog een probleem
voor de toekomst, de oorlog bleef voorna
melijk beperkt tot de zee en het slagveld.
Voor de ontspanning en verstrooiing der sol
daten werd in die dagen natuurlijk even
zeer gezorgd als nu en heel wat beroemde
artisten die de troepen vijf en twintig jaar
geleden in steden en dorpen bezighielden,
zijn nu dood. Maar er zijn er ook die thans,
eon kwart eeuw later, opnieuw bezig zijfi
voor liet amusement van de soldaten te zoe
ken en die een levendig aandeel hebben in
wat wij het „O. en 0."-werk noemen; on
der ben bevindt zich hij voorbeeld Violet
Loraine, een populaire Engelsche zangeres
en artiste.
50 voorstellingen per dag.
Er is nog een groot verschil tusschen de
dagen van nu en die van den wereldoorlog
voor zoover het de ontspanning van de ge-
mobiliseerden betreft. In 1914 dook liet ini
tiatief aan alle kanten op en de spontaneï
teit om iets voor de soldaten te doen was
groot, maar de organisatie ontbrak. Thans
is dat anders, in Engeland evenals trou
wens in Frankrijk is dit alles in de punt
jes geregeld en gedurende de eerste drie
maanden ven onzen huidigen zonderlingen
oorlog werden er 40 tot 50 voorstellingen per
dag voor dc soldaten gegeven. Daartoe be-
hooren dan concerten, tooneelopvoeringen,
zangavonden, populaire muziek en revue
uitvoeringen. Tot het jaar 1917 bestond er,
organisatorisch gesproken, niets, maar nu
waren, de plannen al tot in bijzonderheden
voorbereid en uitgewerkt, zelfs enkele maan
den voor de oorlogsverklaring, toen een be
kende figuur in dc theaterwereld, de heer
Basil Dean de „K.N.S.A." stichtte, de „En-
tertainments National Service Association",
de Engelsche „O. en O." dus.
Hef werk van de „Naafi".
Toen de oorlog eenmaal uitbrak, stichtte
de „Naafi" de populaire naam van de „Na-
vy, Army and Air Force Instltution" onmid
dellijk een amusemcntsafdeeling, met de
leiding waarvan Basil Dean werd belast,
terwijl de „ENSA" onder leiding van Sir
Seymour Ilicks direct begon met het orga-
niseeren van voorstellingen, door de „NAA
FI" van het noodige materiaal te- voorzien.
Nu kan men deze „NAAFI" meer een soort
coöperatieve instelling voor alle drie leger
diensten noemen, die zich ook bezig houdt
met de proviandeering van voedsel, ver-
frisschingcn en sigaretten.
Jack Hylton speelt.
De „Naafi" beeft o.a. het vermaarde „Dru-
ry Lane Theater" overgenomen en dat ge
transformeerd in een permanente „amuse
mentsfabriek". Op ieder uur van den dag
zijn daar gezelschappen aan het repeteeren
en leggen clcctriciens en andere technici de
laatste hand aan de verlichtingsinstallaties
voor de verschillende opvoeringen. Nooit
voordien heeft het theatervak zulk een op
leving meegemaakt als thans in Engeland
het geval is. De „Naafi" heeft ook beslag
gelegd op een vast gebouw, de „Roval Artil
lery Theatre" in Woolwich, dat iedere dag
bespeeld wordt.
Tal van beroemde bands als die
van Jack Hylton, Harrv Rov e.a.
geven er jazz avonden voor de mili
tairen. Op 29 October j.1. had de
„Naafi" voor ongeveer 500.000 mili
tairen voorstellingen en uitvoerin
gen gegeven; thans is het gemiddel
de „auditorium" ongeveer 100.000
man per week.
Het aardige daarbij is dat uitsluitend de
grootste en beroemdste gezelschappen en
artisten voor de „Naafi" optreden. Boven
dien heeft deze Britsche „O. en 0."-afdce-
ling nog de beschikking over 18 rijdende bi
oscoop-installaties, die dag in dag uit in de
provincie „op tournee" zijn.
Naar het Engelsch van
Norman Charlton
15.
U moet my het pakje terug geven.
Waarom?
Omdat het van mjj is. Ik bedoel... dat
het'niet van u is.
Hij aarzelde. Ik geloof niet dat u dat
Iets aangaat.
Wees niet zoo onbeschaamd, antwoord
de Lilian kalm. Hoewel u bewezen hebt, er
geen moraal op na te houden, kunt u ten
minste goede manieren toonen.
Lord Harlsmore was even onder den indruk
en zong een toontje lager.
Neemt u mij niet kwalijk, zei liij gedwee.
Het was niet mijn bedoeling onbeleefd te zijn.
Als u het mg teruggeeft, beloof ik u dat ik het
rechtstreeks aan mijn moeder zal ter hand
stellen.
fk ben van plan dat zelf te doen.
Dat kunt u niet met goed fatsoen. Hoe
wilt u het feit verklaren, dat u in het bezit
er van bent?
Ik geef het alleen maar terug en verwijs
uw moeder naar u voor een verklaring.
Wilt u mij ongelukkig maken?
Integendeel, ik wil, dat u den toestand
als man onder de oogen ziet. Op die manier
help ik u juist.
Ik verlang uw hulp heelemaal niet.
Toch zal ik mijn best voor u doen, zelfs
tegen uw wü. Het is een soort liefhebberij van
mij om jongemannen op te voeden, voegde ze
er met een twinkeling van spot in haar oogen
aan toe. En toen weer ernstig: U hebt iets
gedaan wat onvergeeflijk en dwaas is, en u
moet dat gaan inzien.
Er was geen spoor van berouw in de uit
drukking van z'n gezicht; zijn blauwe oogen
keken haar brutaal en boosaardig aan.
De helft van voorraad wijting
opqeqeteru
De vinnige koude en de zware
sneeuwval van de laatste weken,
hebben onder de diverse vogelsoor
ten zeer vele slachtoffers gemaakt.
Dit droevig feit is vooral duide
lijk te constateeren in onze haven
plaatsen, waar reeds duizenden wa
tervogels als zeemeeuwen en koeten
door honger of ijsgang gedood wer
den.
Dit sterftecijfer blijkt vooral in de haven
van IJmuiden bijzonder groot te zijn, daar
men op liet strand en in de havens honder
den ca da vers beeft aangteroffen van meeu
wen en koeten die daar door honger en
koude zijn omgekomen.
Nu ook de visscherij de laatste weken
zeer gering is valt er voor deze watervo
gels, weinig afval van visch af. Deze vogels
hebben de laatste weken wel een zeer zwa-
ren strijd moeten voeren om aan hun kostje
te komen.
Trekken deze meeuwen bij voedselschaarsch
te meer naar het binnenland, thans was
dit voor hen doelloos daar alle plassen en
meren bevroren waren en door de dikke
sneeuwlaag het zoeken naar voedsel vrij
wel onmogelijk was.
De honger blijkt nu een zwerm zee
meeuwen zóó brutaal te hebben ge
maakt, dat zij gisteren een aanval
hebben ondernomen op een vischau
to, die beladen was met een 5-tal
open kisten wijting en nabij de
Rijksvischhallen te IJmuiden een
oogenblik onbeheerd was gelaten.
Nauwelijks had de eigenaar de cabine
verlaten om in zijn pakhuis enkele werk
zaamheden te verrichten, of een grootc
zwerm meeuwen bestormde de vischauto.
Daar deze kisten niet waren afgedekt kon
hun diner direct een aanvang nemen cn
was in een minimum van tijd de voorraad
visch verdwenen in de magen van deze uit
gehongerde vogels.
Het aanhouden van het krijschcn en joe
len dezer vogels kwam deh eigenaar, die
zich in het pakhuis op een dertig meter
afstand bevond, verdacht voor en deed hem
eens naar buiten kijken. Tot zijn groote ont
steltenis, zag hij een groote zwerm meeu
wen op en in zijn kisten visch zitten. Hij
rende naar zijn auto, greep onder weg nog
een ledige kist en wierp deze woedend in
de. richting dor vogels, doch in plaats dat
deze midden tusschen de vogels terecht
kwam, vloog deze door de voorruit van zijn
uulo.
De vischhandelaar moest helaas consta
teeren, dat deze uitgehongerde beesten zich
van bijna de helft van zijn handel hadden
meester gemaakt.
door Edgar Rtce Burroughs
De vluchtelingen bleven niet lang in twij
fel of het verborgen gevaar, waarop Tarzan
had gezinspeeld ook werkelijk aanwezig
was. Nauwelijks waren ze uit het smalle ka
naal of de aapman hoorde een serk ruisend
geluid, waarschijnlijk een hoge waterval.
„We zyn er vlak bij, mon ami," zei d'Amot
verschrikt. „Ja." stemde Tarzan toe, „we
moeten naar die open plek roeien op den
rechteroever. Vooruit, .iedereen moet een
roeispaan nemen. Vlug roeien!" Het water
stroomde sneller en sneller en het vergde
bjjna te veel van hun krachten om er tegea
in te roeien. „We moeten proberen voorzicht
ZATERDAG 10 FEBRUARI 1940.
Hilversum 1 301.5 m.
8.00 Berichten ANP, hierna: Gramofoonmuziek
10.00 Morgenwyidng.
10.20 Voor arbeiders in de continu-bedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.45 Ber. ANP)
2.00 Esperanto-uitzending.
2.20 Orgelspel.
2.30 Muzikale causerie met illustraties door
VARA-orkest.
3.00 Reportage: „Werkloosheid".
3.304.00 Verzoekconcert (gr.pl.).
4.05 Pianoduo, zang en verbindenden tekst.
4.30 Vragenbus.
4.50 Residentieorkest en solist (opn.).
5.30 Filmland.
tig om die punt heen te komen," waarschuw
de Majoor Burton, „want als ons dat niet
gelukt „We zullen er omheen roeien,"
viel Tarzan hem in de rede, „en aan de over
kant landen. Als we eenmaal in het open ge
deelte zyn, zyn we gered." Maar de golven
sloegen hen bjjna tegen de rotsen. „We gaan
de open plek voorby!" riep Janette angstig
uit. ..Roeien! Roeien voor je leven, we zullen
het halen," riep Tarzan. Maar het noodlot
lachte om deze vaste verzekering en zyn lach
had het geluld van krakend hout. „Mijn roei
spaan!" schreeuwde O'Rourke. „Mijn roei
spaan is gebroken!"
5.50 Orgelspel.
6.15 Zeeuwsche uitzending.
6.45 Kinderleesclub.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Cyclus „Hoe werkt de kerk?"
8.00 Herhaling SOS-berichtten.
8.03 Berichten ANP.
8.15 Puzzle-uitzending.
8.30 De Ramblers.
9.10 Toespraak: „Hoe bestaat het!"
9.15 Radiotooncel.
9.30 VARA-Harmonie-orkest.
9.55 VARA-Varia.
10.00 „En nu... Oké!"
11.15 Berichten ANP.
11.25—12.00 VARA-Strjjkorkest en soliste.
Hilversum II. S01.5 m.
KRO-Uitzending.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 Musiquette.
12.45 Berichten ANP en gramofoonmuziek.
1.10 KRO-Melodisten en solist.
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
Per pak van 1 Kg.: 20 ct. - Per pak van 3 Kg.: 45 et.
Loop heen, grauwde hij. Met welk
recht mengt u zich in mijn zaken?
Uw heele houding bewijst, dat u geen
oogenblik van plan bent. het bewuste voorwerp
aan uw moeder terug te geven. U schijnt te
vergeten, dat u gisteren maar ternauwernood
aan de politie ontsnapt bent.
Er was geen sprake van ontsnapping. Ze
hebben me alleen maar aan het schrikken
gemaakt. Maar laten we verstandig praten.
Hoeveel wilt u hebben Ik zal u Vijf pond ge
ven tien... vijftien pond als u wilt.
Een oogenblik had Lilian neiging om boos
te worden, maar haar kalmte kwam direct te
rug. U bent toch nog maar een kind, zei
ze medelijdend.
Hy mompelde een paar onsamenhangende
woorden.
Kunt u niet verstandiger worden, ging
Lilian vriendelijk voort. Ik vind het in één
woord verschrikkelijk, dat u op deze manier
uw leven bederft en ik kan niet aanzien, dat u
uw ongeluk tegemoet gaat, zonder tenminste
te probeeren, of ik u niet op het rechte pad
terug kan brengen.
Hy gromde een paar beleedigingen. die Li
lian het bloed naar het gezicht deed stijgen.
Ga weg, beval ze met gefronste wenk-
brouwen.
Hij keek haar aan met een betrokken ge
zicht en sloop toen heen, als een geslagen
hond.
HOOFDSTUK XII.
Do lommerdhouder.
Warden schold zich zelf uit voor een verdui
velden gek. De glinsterende schat in zijn han
den te hebben gehouden en dien weer te heb
ben prijsgegeven, in een oogenblik van onge
motiveerde verbystering! Toen hy den vori-
gen middag den winkel was komen uitstormen,
was hy bijna aangebotst tegen den recher
cheur, die hem al een heelen tijd was gevolgd
en in het plotseling opkomend besef, dat er
van wettelijk standpunt niets tegen hem was
in te brengen, had hy een grooten mond op
gezet. Er was geen poging gedaan om hem
aan te houden, laat staan hem te- fouilleeren.
Stom om me zoo van myn stuk te laten
brengen, zuchtte hij spijtig. Angst is de
slechtste raadgever, die er bestaat.
Joseph Warden ging er prat op. dat hy een
..respectabel" man was en dezen dunk van
zichzelf baseerde hij op het feit, dat de politie
nooit overtuigende bewijzen tegen hem in han
den had kunnen krijgen! Hy was eigenaar van
een kleine bank van leening in een van de on-
aanzienlyke buurten van Londen en een kope
ren plaat op de deur van zyn particuliere wo
ning deelde mede, dat hy zich eveneens be
lastte met he verstrekken van hypotheken.
Maar deze weidsche mededeeling moest met
een korreltje zout worden opgevat; voor zoo
ver Warden geïnteresseerd was by den handel
in vaste goederen, beperkte dat zich tot het
opstrijken van provisie van den verkoop van
café's onder de eigenaars waarvan hy een me
nigte goede kennissen bezat. Als een van hen
er over dacht zyn inrichting van de hand te
doen, was het Warden, die onder zyn uitge
breide relaties wel een gegadigde wist te vin
den. Warden's vrouw, eey tanig, éénoogig mon
ster. zijn trouwe hulp by zyn nobel bedrijf,
■bleef thuis om op den lommerd te passen en
verdachte zaakjes op te knappen met ongun
stige typen, die aan de achterdeur juweelen
en tafelzilver kwamen te koop aanbieden en
doordat hy zich zoo geheel en al verlaten kon
op de trouw en de toewijding van zijn weder
helft, was Joseph Warden vry om te gaan
waar hy wilde en langs 's Heeren wegen te
snuffelen of zich daar ook iets voordeed wat
van zijn gading was. En dat was nog al eens
het geval!
Het was by een van deze omzwervingen ge
weest, dat hy in aanraking was gekomen met
den jongen lord Harlsmore, aan wien hy was
voorgesteld door een verloopen jockey in de
bar van een derde rangs cabaret. In het ge
sprek, dat zich tusschen den jongen edelman
een kind nog en den lommerdhouder had
ontwikkeld, was aan den dag gekomen, dat
lord Harlsmore. ter afdoening van eenige drin
gende schulden, by den „financier" een lee
ning wenschte te sluiten van een paar hon
derd pond. De jockey had den jongen op de
hoogte gebracht van Joseph Warden's beroep.
Hy had met open mond geluisterd, toen
Harlsmore met zyn verzoek voor den dag was
gekomen. De omvang van zijn zaken liet het
niet toe, lichtzinnige jonge edellieden te fi
nancieren; daarvoor was zyn bedryfskapitaal
niet groot genoeg en hy was ook niet gewoon
in deze kringen van de samenleving zyn werk
zaamheid uit te oefenen. Als lord Harlsmore
voor een paar souvereins zyn horloge en ket
ting had willen beleenen. of voor een zacht
prijsje afstand had willen doen van zijn gou
den sigarettenkoker, zou Joseph Warden het
een onderscheiding gevonden hebben hem van
dienst te mogen rijn.
Maar Warden was een te goed „zakenman"
om de nleuw-aangeknóopte aanzieniyke rela
tie niet aan te houden cn hun eerste onderhoud
was gevolgd door vele andere, alle gewijd aan
de vraag, wat de beste manier zou zyn om
aan geld te komen wat de jonge lord noo-
dig had. Zoo kwam het idee ter wereld of
schoon het niet is vast te stellen wie van hét
2.45 Kinderuurtje.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.30 KRO-Melodisten en solist.
5.15 Internationale sportrevue.
5.30 Gramofoonmuziek.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoevrzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Letterkundige causerie.
7.35 Actueele aetherflitscn.
8.00 Berichten ANP, KRO-Mededeelingen,
8.15 Meditatie met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
9.00 Uitslag luisterwedstryd No. 4, hierna;
Luisterwesdtry'd No. 5.
9.20 KRO-orkest.
9.45 Rococo-octet.
10.00 KRO-koor en KRO-orkest.
10,30 Belichten ANP.
10.4012.00 Gramofoonmuziek.
tweetal het 't eerste opperde om zich mees
ter te maken van den befaamden diadeem van
de gravin.
Joseph Warden had den heelen morgen rond
gezworven in de buurt van het kasteel, op den
uitkyk naar zyn deelgenoot in de onderneming.
Na veel doelloos dwalen was hy tot het be
sluit gekomen naar het stadje terug te koeren
toen hy rijn Jeugdige medeplichtige opeens zag
aankomen. Lord Harlsmore had juist het ge
sprek met Lilian gehad en was dus niet be
paald in een zonnige humeur.
Wat is er aan de hand? begroette de
jonge graaf zyn financieelen adviseur op on-
vriendelijkcn toon. Hoe vaak h?b ik je niet
gezegd, dat Je hier niet om het huis moet
rondhangen
Ik moest jou noodig spreken, antwoordde
Warden even onvriendelijk als zyn bondgenoot.
En laat ik Je er onmiddeliyk by zeggen, dat
ik zal „rondhangen" zooals jy het gelieft te
noemen, waar en wanneer ik wil!
Het ïykt mjj erg onverstandig. Maar wat
voer je hierheen
We moeten bespreken hoe het nu verder
moet. Heb je het ding terug?
Neen, antwoordde lord Harlsmore kortaf.
Waarom niet?
Ze wou het niet geven.
Daar was ik al bang voor! Het is een
sluwe haks! Natuurl(jk heeft ze het pakje open
gemaakt en nu wil ze ook haar aandeel ln de
buit hebben.
Ik wou dat ze...
O. wind je niet zoo op! Het is niet meer
dan een kleine moeilijkheid. Die zullen we
heusch wel te boven komen. Laten we zeggen
tien pond.
Ik heb haar twintig aangeboden eh kreeg
een zedepreek. deelde de jonge lord mistroo».
tig mede.
O. gooi ze het over den boeg van haar
fatsoen? Wat is ze van plan er mee te doen?
In haar mooie haar dragen als ze thee met
cake rondbrengt of zet ze een advertentie ln
de krant om de eigenaar op te sporen?
Ze wil het aan myn moeder terugbrengen
Niets dan bluf! Daar denkt ze natuuriyk
geen minuut over! Ze wil er natuuriyk nog
meer uitslaan dan je geboden hebt; dat ls de
heele kwestie.
Ik ben bang van niet. Ik geloof, dat ze
werkelijk eeriyk is.
Eeriyk! zei Joseph smalend. Het zou
wat!
(Wordt vervolgd.)
