Brabantsche
Brief
RADIO
Het meisje
van Dré
"^Akkertje
PROGRAMMA
Si
HERTELT:
D*/-
Ulvenhout, 22 Februari 1940.
Amico,
Eén ding mot gezeed worden: dieën Worst
koning lot niks zitten! Ik heb dan ook al 'ns
geschreven aan oe: hy is op zyn manier In
drukwekkend!
Maar... aan den Blaauwe hee-t-Ie 't bezon-
derst getroffen, die lot z'n eigen ook nie on
dersneeuwen! En dftt mokt den strijd tus-
schen die twee kwiedammen sjuust zoo be
langwekkend.
Aan den eenen kant 't moderne grootbedrijf
onder den Zeeleeuw, die gewoon is op zijn
breejen zakenweg alles plat te walsen onder
de zware cylinders van z'n macht, z'n geld,
z'n brutaliteit en z'n harteloosheid (zie 't ont
slag van den Joost op den dag van z'n zilve
ren jubileum!), aan den anderen kant 't wan
kele bedrtjfke „De Samenwerking" onder den
Blaauwe, die gewoon is over zijn smalle
avonturierspaaike al tij zijnen weg te vinden
mee z'n spits vernuft, z'n stroopersnatuur en
zijnen aangeboren humor.
Twee vrijbuiters teugenover malkaar: den
glibberigen Zeeleeuw, die veul mag! En den
ruigen Blaauwe, die omtrent veugelvry is...!
Nie??
Ze hebben toch nie bij den Worstkoning in
zön gebeeldhouwde bureau naar wapens ge
zocht?! Wèl bij den Blaauwe, onder 't bed-
deke van den kleinsten bloei!
En waarom
Alleenig daarom toch, omdat d'n Blaauwe
dok worst gong maken, van z'n... eigon ver-
kens!
Neeë, dat stond wel niet in de pampieren,
die den Jaan-zijnen-opvolger toonde, maar...
pampier is alty maar pampier! Van trouw
boek skes af tot scheepsconsenten toe! Hu
welijken en schepen, ze worden getorpe
deerd, al zijn de pampieren nóg zoo in orde.
'Den glibberigen Zeeleeuw mag alles! Den
ruigen Blaauwe is veugelvrij.
Zoo is dat in de weareld. En op deuze eigen
aardigheid in 't Maatschappelijk Bestel zijn
torenhoge stapels onbegrijpelijk-geleerde fo
lianten volgeschreven deur politieke wijsgee-
ren en dito economisters; maar daar zal me
wel niemand teugenspreken, dat de waereld
nog alty zwaar gebukt gaat onder de...
„Rechten" van de Sterksten!
Pampier. Pampier. Zelfs de geleerdheid is
maar pampier. En weinig bedrukt pampier
bezit de weerde van den bril, dien g'oew eigen
aan moest schaffen, omdat g'oew oogen op
't pampier verknoeide!
Neeë, op dat pampier van Jaan II stond
wel nie, dat den, Blaauwe worstmakery ge
pleegd had, maar op dat pampier stonden
gcnogt rechtskundige fratsen in malkaar ge
draaid, om in 't zecgras-matraske van den
kleine naar patronen te zoeken...!
Verstade dat nie, amico?
Man, dan mist gy elk vruchtbeginsel van
"hen magistratenknoebel.
Van alles hee den Zeeleeuw nou al gepro
beerd, om „De Samenwerking" te torpedee-
ren! Maar 't verkensschavot van den Blaauwe
biytf dry ven op z'n vet! Ge meugt oew eigen
teugenwoordig wel scherp zetten aleer ge
over zynen durpel gaat!
Ge wit: den Worstkoning is begonnen om
tweedracht te zaaien in 't Directorium van
„De Samenwerking". En wel, deur compag
non Joost 'n nuuwe aanstelling als... hóófd-
vertegenwoordiger veur te spiegelen.
Dat vliegerke gong nie omhoog.
Toen booi den Zeeleeuw de ronde som van
tienduuzend florynen veur de vetsmeltery,
moor Hat Irnotan Ha Pn nlat oonnaman uQn-
„balet" verleend aan den Worstkoning, die
toen is afgekomen mee 'n automobiel als 'n
oorlogsschip, bemand mee den worstmagnaat
eigens en zynen mooien president-commissa
ris, zynen advocaat. In deuzen slag verloor
den zeeleeuw z'n gebit, den strooiman zyn
bewustzijn.
En „de Samenwerking" heur eigesgetim-
merde kantoorke.
Tot zoowyd gong den stryd vrtj aardig
gelyk op.
Maar toen stuurde de teugenparty heur
groengelakte „oorlogsschip" naar 't Gezag.
En „De Samenwerking" kwam in geregeld
contact mee gemeente-, rijks- en gerechtelijke
overheid. Jaan II is geslagen. Arbeidsinspec
tie is man veur man weggebleven, 't Kostte
huilie twee bolhoeikes, zoodat den Joost veur
'n jaar of vflf „onderdak" is. En den straf
rechter schreef 'nen map pampieren vol en
deponeerde toen 't dossier „art. 300 W. v. S.
Contra N.N." in 't archief voor de Onbegry-
pelyke Stukken (dat na zooveul tyd van
naam veranderd, in „Liefdepampier". Veur
den erme).
Ge ziet, amico, wat er allemaal in worst
kan zitten...!
Maar we zyn er nog nie. Daar is óok 'n
zaak hangende veur den civielen Rechter.
Veur deuzen Rechter wil d'n Zeeleeuw z'n
leugentje wel maken, dat den Joost vyfen-
twintig jaren gelejen mondeling z'n eigen
verbond om nooit 'n worstfabriek veur z'n
eigen te beginnen! Den Joost en 'n worst-
fabriek... ochèrm! D'n schlemiel bezat nie
anders dan 'n ouwe fiets, waaraan op 't lest
de grootste wèèrde was... 't belastingpiot je!
Dat altij mee 'nen knots-van-'n-sluitspeld aan
zynen jas hong. De fiets eigens stond uren
en dagen onbeheerd langs buitenwegels en
teugen boomen aan, in onweersbuien, sneeuw
en modder. En nooit hee iemand deus machien
willen stelen!
Dat den Joost tóch .worstfabrikant is ge
worden, da's 'n wonder, bewerkt deur den
Worstkoning eigens, die den Joost buiten-
schute op z'n zestigste jaar èn den Blaauwe,
die zijn verkensfokkery èn in den Joost zynen
klantenlyst „wel-iets-zag".
Maar ondertusschen loopt de zaak veur de
Civiele Rechtbank en... da's 'n langdurige
en kostelijke geschiedenis! Want civiele za
ken komen ééns in de maand veur en... by
't Gerecht zyn nie veul maanden, vanweuge
de vacanties, en kómt de zaak op den rol,
dan wordt ze, na twee uur wachten, binnen
vyf minuten... uitgesteld! Uitgesteld
veur „conclusie zus", veur „conclusie zoo",
veur „onderzoek", veur „nader onderzoek",
veur „conclusie van onderzoek" en „onder
zoek van conclusie", veur „nader onderzoek
van conclusie" en „conclusie van nader on
derzoek" 1
't Is 'n lust mee zoo weinig woorden 'n zaak
zooveul jaren ^<an uitgesteld worden. Op 't
lest zyn de advocaten heelegaar thuis in de
worstmakery en de worstmakers in den wet-
tenboek.
En zoo zie 'k er van komen, dat den Blaau
we, die overal meugelijkheden in ziet en
„spekpertief", hcc-t-ie ginnen schoonen
verkensteelt? 'n Pront landbouwgedoeike
'n Handeltje in brandstoffen? In Limonades
(Winter- en Zomerartikelen) 'n Eigesge-
vonden recept teugen Kletskoppen? 'Nen mu-
zikalen Jazzband? Nou nog 'n Verkensscha
vot? ik zeg: zoo zie 'k er van kommen,
dat den Blaauwe over ennigten tijd genogt
„spekpertief" in de Rechten ziet, om 'n plank
aan te slaan: „Rechtskundige Adviezen".
Lach nie...! Hy hee-d-'n schryfmachien, 'n
telefoon, 'n eigesgetimmerd kantoor en brief-
pampier bedrukt mee fabrieksgebouwen en
alle sportmedallles van den Joost...! Gereed
schap genogt! En hy zal rap genogt in de ga
ten hebben, dat de „grondstoffen" veur worst
duurder zyn, dan die veur Rechtskundige Ad
viezen. Economie is 'm aangeboren! En pam
pier in 't oogloopend goeiekoop
Maar genogt, ik zou van m'n champiter
dwalen.
't Vraagstuk dat „de Samenwerking" kreeg
op te lossen mee die Civiele Leugen van den
Worstkoning, was hoe komen we aan 'nen
sportieven advocaat, die gin weergaren mokt
In duren raad en goeikoope rekeningen.
„Eigeniyk..." zee den Tiest: „eigeniyk
en toen trok ie aan z'n neus als ie dót doet
staat z'n brein onder vollen stoom: „eigen
iyk... moesten we hebben... 'n Jonk, pas afge
richt advocotje..., dat op ons z'n vak wil
leeren."
„Daar his haankomen haan!" riep den
Fielp enthousiast uit: „en 't hidee, Blaauwe,
da's reuzenprima!" Toen, mee toegeknepeh
oogskes, z'nen grooten kop over 't Gouwen
Koeitafeltje veuroverbuigende tusschen de
gloskes: „hik stap naar den Baron
hin 't bosch!"
Wy knikten; wisten dalijk wélken zeun van
den Baron hy op 't oog had. 'Nen prachtkearel
en nog zooveul boschmensch, dat ie evenmin
heul ziet in 't dageiyksch oppoetsen van z'n
„kroontje", als in 't hoogmoedig verzaken van
deus sierseltje. Nauja, hij kan erevenmin iets
aan doen dat op den slip van zyn aldereerste
hemmeke 'n kroontje geborduurd zat, als dat
den kleinste van den Blaauwe 't verhelpen
kan, dat er 'n vetvlek op z'n borstrokske zit.
Ge zoekt oewen eigensten piepa, die 't water
merk in oew hemmeke zet, nie eigens uit.
Afyn. Den Fielp is er op uitgegaan en „De
Samenwerking" beschikt nou over 'nen advo
caat mee drie namen, zes voorletters en 'nen
titulatuur om kleurenblind van te worden. Al
't briefpampier is dalyk verom naar de druk-
kery gestuurd, om er den rechtskundigen
adviseur ook bij te drukken.
„En as ze 't nie gelooven, Josef," hee den
Tiest gedreigd: „daar zyn van die ongelukken,
dan zet ik den baron z'n portret er ook
nog by."
En zoo amico, is de civiele procedure zoo-
wijd geklèèrd, dat ze jarenlank kan „uitge
steld" worden, zonder dat „De Samenwer
king" daaraan ten onder gaat.
Dus ook hierin hee den Zeeleeuw misgetast.
Nou zit ie wel mee circulaires te knoeien
onder den Joost z'n klanten, maar trouw
brengt den Joost die dingen mee naar huis en
ze gaan allemaal naar den baron, die daar in
't bosch die circulaires juridisch vlooit op 'n
sappig smaadschriftje of zoo iets. Den kearel
snakt naar 'n strafzaakje, want wie zal hum,
daar diep in 't bosch, dat komen thuisbren
gen! lederen keer hee-t-ie 'nen anderen inval.
„Blauwe," kwam ie gisteren vragen op 'n
fiets-die-lezen-en-schrijven-kan (meestal kun
de op zulke fietsen moeilijk fietsen!) „Blauwe,
kunde den Zeeleeuw (Ja, zeeleeuw; den baron
zit tot over z'n nekhaar in de zaak!), „Blauwe,
kunde den Zeeleeuw nie 'ns inspireeren, dat
jouw worstfabriek wel kolossaal concurreert,
maar dat er in Ulvenhout 'n ware muizen
plaag is gaan heerschen
Den Blaauwe keek den jongen baron 'ns
leutig aan, ruurde in den vetketel, trok aan
z'n neus
„Jonker," zee-t-ie toen, „da's 'n molleke van
'n idee! Maar dan zou Iémand 'n pintje mot
ten gaan vatten mee den meester. Die is kris-
pedent van de krant. Dan zou, zoo langs-den-
neus-weg onder da bierke teugen den meester
gezeed motten worden: „hedde gij ók zo'n last
van muizen By ons thuis maken ze 's avonds
veur bedtyd keu, om in 't muizengat te komen.
Tien teugen één, dat dert" meester er 'n sjen-
satiestuk veur de krant van in malkaar draait,
onder 't opschrift: „Muizenplaag in Ulven
hout. Waar zyn de katten ?"De krant sturen
we op naar den Zeeleeuw, zetten eerst 'n rooie
streep om de Muizenplaag natuurlya en dan...
nou, dan is er wel 'n kanske, dat ie nóg 'ns 'n
cirkel laire drukt...! Eén, waaraan gij oewen
naam kunt maken, jonker."
Den Jonker trok ook 'ns aan z'n neus,
jongelui nemen zulke dingen gemakkelijk over,
en zee: „as ik er mee de financiën op ge-
Sp!t. rheumatiek?
rekend had, dan gong ik daiyk, om vier uur,
na de school, den meester enteren!"
„Astemblieft," zee den Tiest: „zukke onkos
ten zijn veur 't Schavat, jonker!"
Da's dus in den maak amico.
En d'allerleste „actie" van den Zeeleeuw is,
dat ie mee zyn oorlogsschip achter den Joost
z'n kameel aanrijdt. Waar den Joost stopt,
stopt óók den Wipsnor. Maar op de kleine
durpkes, waar gin trottoirs zyn en die be
reist den Jozef nóu! daar zet ie z'n kameel
vast teugen de winkeldeur van z'n cliënten
aan, zoodat van Wipsnorrem, mee zynen zwa-
ren pels, nie binnen kan komen!
Vandaag is den Blaauwe mee op pad. Ik
verwacht den Zeeleeuw dus wel vroeg thuis...!
En nou van den avond 'ns speuren of Ulven
hout 'n muizenplaag hee gekregen in de
krant!
Man, man, wat zit er in worsteryen veul,
waar 'nen leek gin erg in zou hebben!
Mar nou scheia ik er af. M'nen brief is vol
als gestopten worst.
Veul groeten van Trui, Dré m, den Eeker
en als alty gin horke minder van oewen
t.a.v.
ZONDAG 25 FEBRUARI 1940.
Hilversum I. 1875 en 414,4 m.
8.55 VARA. 12.00 AVRO. 5.00 VPRO. 5.80
VARA. 0.30 VPRO. 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuziek.
9.00 Berichten.
9.05 Tuinbouwhalfuurtje.
9.35 Gramofoonmuziek.
9.45 Causerie: „Van Staat en Maatschappy".
10.00 Berichten.
10.01 Zang, piano en gramofoonmuziek.
10.40 Declamatie en gramofoonmuziek.
11.00 „De sneeuwmannetjes", kinderoperette.
11.35 „The Kilima Hawaiians" en orgel.
12.00 Cyclus „Onze Weermacht".
12.25 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00 AVRO-Amusementsorkest en soliste.
1.30 Causerie „De gesproken mailbrief',
1.50 Gramofoonmuziek.
I.55 Declamatie.
2.00 Boekenhalfuur.
2.30 Omroeporkest en solist.
3.30 Declamatie en gramofoonmuziek.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.40 Orgelspel.
4.55 Sportnieuws ANP.
5.00 Gesprekken met luisteraars.
5.30 Voor de kinderen.
6.00 Sportpraatje.
6.20 Sportnieuws ANP, gramofoonmuziek.
6.30 „Boeken uit onzen kring", causerie.
7.00 Nederlands Hervormde Kerkdienst,
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.20 Omroeporkest en soliste.
9.00 AVRO's Radio-Maandblad.
9.50 „Les gars de Paris" en soliste.
10.30 Gramofoonmuziek.
II.00 Berichten ANP.
11.10 AVRO-Dansorkest.
11.4012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H. 301,5 m.
8.30 KRO. 9.30 NCRV. 12.15 KRO. 5.00
NCRV. 7.45—11.30 KRO.
8.30 Morgenwyding.
9.30 Gewyde muziek (gr.pl.).
i Dat moet Je mee-
maken
9.40 Gereformeerde Kerkdienst. Hierna: Ge*
wyde muziek (gr.pl.).
12.15 Causerie: „De zegen der zelfstandigheid",
12.35 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP.
1.00 Causerie namens de Katholieke acti#
„Voor God".
I.20 Musiquette.
2.00 Godsdienstonderricht.
2.30 Quartetto di Roma en gramofoonmuziek,
3.30 Radio-Almanak 1940.
4.20 Gramofoonmuziek.
4.30 Ziekenhalfuur.
4.55 Gramofoonmuziek.
5.00 Gewyde muziek (gr.pl.).
5.50 Nederlands Hervormde Kerkdienst. Hier
na: Gewyde muziek (gr.pl.).
7.45 Berichten.
7.50 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Orkest en soliste.
9.20 Reisvertelling.
9.40 Radiotooneel.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Epiloog.
II.00—11.30 Esperanto-lezing.
MAANDAG 26 FEBRUARI 1940.
Hilversum I. 1875 en 414,4 m.
Algemeen programma, verzorgd door de
VARA. 10.00—10.20 v.m. VPRO.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwyding.
10.20 Declamatie.
10.40 Fluit en piano.
11.10 Declamatie.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 VARA-orkest.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
I.001.45 VARA-orkest en solist.
2.00 Rosian-orkest.
3.00 Declamatie.
3.30 Zang, piano en cello.
4.30 Voor de kinderen.
5.00 Gramofoonmuziek.
6.00 Orgelspel.
6.30 Gramofoonmuziek.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Gramofoonmuziek.
7.10 Lezing „Zenuwenoorlog".
7.30 VARA-orkest (met toelichting).
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten ANP.
8.15 De „Stem des volks" (afd. Den Haag),
het Residentie-orkest en solisten.
9.00 Declamatie.
9.15 Rosian-orkest.
10.00 Cello en piano.
10.30 Cor Steyn's Accordeonband.
II.00 Berichten A.N.P.
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n. 301,5 m.
NCBV-Ultzending.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Schriftlezing en meditatie.
8.20 Gramofoonmuziek. (9.309.45 Geluk-
wenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Christ. lectuur.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek. (Om 12.30 Berich
ten ANP).
1.00 Orgelspel, en gramoJoonmuziek.
2.00 Voor de scholen.
2.35 Gramofoonmuziek.
3.00 Causerie over kamerplanten.
3.403.55 Gramofoonmuziek.
4.00 Bybellezing.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 Voor de kinderen.
6.15 Klarinet, piano en gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Gesprekken over het Geloof en zyn moei
lijkheden.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-berichten.
8.15 De Koninklijke Marine Kapel (opn.).
8.45 Causerie „De nationale beteekenis van
het steenkoolgas".
9.15 Christ. Radio-koor en gramofoonmuziek.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 De KamermuzieksDelers en examnfoon-
FEUILLETON
uiide.£uncfiïaom
Naar het Engelsch van
Norman Charlton
28.
Lilian werd opeens ernstig.
Het is gewoon om wanhopig te worden.
Ik zit u verklaringen en uitleggingen te geven
dat ik er fceeach van word en u wil my maar
niet gelooven. U gelooft geen woord van wat
ik u zeg. U hebt zich in het hoofd gezet, dat
ik een beroepsmisdadigster ben en van dat
denkbeeld bent u met geen vier paarden af
te brengen.
De feiten spreken te duidelyke taal.
U gaat naar uw oom, ik ken uw oom
heel goed. Hij ia een vriend van mijn vader en
van my. Laten we samen naar hem toe gaan,
dan zal hy bevestigen wat Ik gezegd heb.
George schudde ongeloovig het hoofd.
Ik geloof niet dat u myn oom kent, u
zegt maar wat. Misschien zou ik onder geiyke
omstandigheden hetzelfde doen als u. U zoudt
werkelijk beter doen door aan den éénen wa
ren vriend, dien u hebt, een volledige beken
tenis af te leggen.
Wie is dat?
Ik zelf.
Lili&n leunde met een gebaar van wan
hoop achterover in de kussens.
U maakt me dol! zuchtte ze.
Er was even een pyniyke stilte.
Na een paar minuten, die eindeloos schenen
te duren, zei Lilian:
Bcantwoor mU één vraag. Mag ik met u
meegaan naar uw oom?
Geen sprake van! Het heeft geen zin. Ik
geloof eenvoudig niet dat u hem kent en er
zit misschien wel een of andere truc achter
uw verzoek. Laat alles maar aan my ov*r.
Dus u weigert my mee te laten gaan
naar uw oom.
Ja:
Nu, dan weet ik wat my te doen staat.
Wat bent u dan van plan?
Zelf naar uw oom te gaan. Het is bela-
cheiyk van u my dat te willen verbieden. Een
taxi brengt my er gauw genoeg heen. En ik
kan net zoo goed aanbellen aan het huis van
uw oom als u dat kunt. Twintig minuten na
dat ik in Londen ben, zal ik dat doen. Ik zal
net zoolang aandringen tot de huisknecht my
binnenlaat.
Als u zich op die manier toegang ver
schaft, bewerkt u uw eigen ondergang.
Ik wil u voor zyn, meneer Hemmings.
Het ligt in uw bedoeling, uw oom leugens te
vertellen.
Hoe zegt u?
Ja. leugens, niets dan kinderachtige leu
gens. Denkt u dat ik u daarmee kalm uw
gang zal laten gaan?
Pardon, ik begryp u niet goed, klonk het
koud.
George... neem me niet kwalyk, ik be
doel meneer Hemmings myn gedrag is niet
te verdedigen. Maar soms komt wysheid uit
dwaasheid voort. Toen wy elkaar het eerst
ontmoetten was u Jong en (neem me niet
kwalyk dat ik het zoo zeg) zoo groen als
gras. Sedert dien bent u van achter de boe
zelaar van uw moeder weggeloopen, hebt in
de cel gezeten, bent heler van gestolen goe
deren geworden en hebt u nette, zachtzinnige
manieren vergeten. Waarom is allemaal ge
beurd? Uit boosaardigheid? Gelooft u my, dat
ik my niet zooveel moeite zou hebben getroost
als ik niets voor u gevoeld en my daarom niet
geërgerd had aan het feit, dat u zoo zoetsap
pig en onbenullig was. U zult my mijn gedrag
wel nooit vergeven, maar toch groeit uit al
deze narigheid iets goed voor u. U kruipt nu
niet meer achter uw moeders boezelaar terug.
De trein stopte aan een tusschenstation en
twee dames kwam er.de coupé binnen.
Ik ga naar een rookcoupé, zei George.
Dag juffrouw Turner.
Hy nam zyn hoed af en stapte met veel
vertoon van waardigheid uit.
De tranen sprongen Lilian in de oogeu en ze
veegde ze snel weg met haar zakdoek.
HOOFDSTUK XX.
BU Greville.
Met een schok was Lilian tot de ontdek
king gekomen, dat zy George graag mocht
lyden. Hy was eigeniyk ook niet zwak; door
zyn onervarenheid en goedhartigheid maakte
hy wel dien indruk, maar als men hem beter
leerde kennen, bleek dit maar schyn. Was zy
zelf vrij van blaam? Zou een aardig meisje
gehandeld hebben als zy
Toen e trein in Londen arriveerde, was zy
de eerste, die op het perron stond. Ze sprong
in een taxi en beloofde den chauffeur ecu
extra fooi als hy voortmaakte.
Ze kwam aan hét huis van den minister en
belde hard, bang dat George zou komen op
dagen, vóór ze binnen was.
Geef myn kaartje aan meneer Greville,
hygde ze tegen den bediende, die haar open
deed en zeg hem dat ik hem graag oogen-
blikkelyk wou spreken. Zeg vooral dat het
heel dringend is.
Ze wachtte ongeduldig tot de man terug
kwam met de uitnoodiging. hem naar meneer
Greville's' werkkamer te volgen. Toen zy het
vertrek binnenkwam met meer vaart dan be-
hooriyk was, stond Greville van zyn schryf-
tafel op om haar te begroeten.
Dat is een prettige verrassing, ze! hy
vriendelyk. De vrienden in Londen hebben
je erg gemist. Ik kwam Tommy vanmorgen te
gen en hy is ontroostbaar.
O ja? vroeg ze onverschillig; spyt my.
maar ik kom u lastig vallen voor ernstiger
dingen dan Tommy. Ik wilde u alleen maar
komen vertellen, dat het allemaal uw schuld
is!
Zonder twyfel is het myn schuld, maar
wat eigeniyk?
U hebt my gevraagd om hem op te voe
den; u hebt my de belofte afgeperst dat ik
myn best zou doen.
Wien opvoeden?
Wel, George, uw neef.
Myn neef!
Hy staarde zyn bezoekster aan en zyn lip
pen krulden veelbeteekenend. Zoo, zoo. dus
jy hebt meneer George opgevoed! En wat is
het resultaat?
Lilian ging zitten. Zy nam haar zakdoekje
uit haar tasch en veegde haar oogen af.
Ik ben bang, dat het heel gauw met
onze vryheld gedaan zal zyn.
De minister liet zich met een onceremo-
nieele plof in zyn bureaustoel vallen.
Wel allemachtig, riep hij uit, dat ik
daar niet direct aan gedacht heb. Dat jy in
Woollacombe by je tante logeerde! Dus jy
bent het geweest!
Ik? Wat ben Ik geweest?
Heb jy den laatsten tyd ook kostbare
juweelen gevonden?
O, dus u weet alles, riep Lilian verheugd.
Dat doet me pleizier! Ik vond het al zoo
moeilyk om u alles uit te leggen.
Jy hebt myn jongen onschuldigen bra
ven neef verleid zich te voegen by een ge-
mecne inbrekersbendc, waartoe jy ook be
hoort!
Juist U bent goed op de hoogte, zei
Lilian tevreden. Weet u ook wie de andere
leden zijn?
Neen.
- Meneer Warden.
Wie is dat?
Dat is een paardenhandelaar met hart-
veroverende manieren. Verder mijn lieve oude
tante in Woollacombe en mijn vader. Stel u
voor, dat mijn vader een diadeem steelt
Zyn ze dat allemaal?
Ja, behalve George. Ik hoop, dat u niet
boos bent dat ik u niet tot lid van de orde
geproclameerd heb, maar als u soms lust
heb?
Neen, dank je.
De minister lachte niet. Myn lieve kind,
begon hij ernstig, grappen zijn heel aardig,
maar als je verdriet bezorgt aan menschen
die altijd kalm en rustig geleefd hebben, dan
spyt het me toch, dat je jeugdige onbezon
nenheid je zoover gevoerd heeft.
Lilian zocht weer troost in haar zakdoek.
Meneer Greville, ik verzeker u, dat ik geen
grappen uitgehaald heb. Ik ben naar Wool
lacombe gegaan om een rustigen tyd te heb
ben, dat weet u immers. Ik verzeker u dat
ik geen schuld heb, gelooft u mij toch.
Ik geloof alles wat je zegt. kind.
Ik geef toe, zei Lilian weer, wat opge
wekter, dat de schuld wel een klein beetje bij
my ligt.
Och, ik ben een beetje van streek, ge
loof ik. Wat ik bedoel is dit Het was myn
schuld dat uw neef dien ochtend bij lady
Sepheard ingebroken heeft, maar aan wat
vei'der gebeurd is, kon ik niets doenToen
hy merkte, dat ik den diamanten diadeem
had, die op een heel natuurlijke manier in
mijn bezit gekomen is, haalde hy het zich in
het hoofd, dat ik tot een bende inbrekers be
hoorde. Maak ik het u nu voldoende duide
lijk?
Niet heelemaal.
Ik heb er ook wel uren voor noddig om
dien heclen warwinkel uiteen te zetten, ik
hoop, dat u een heeleboel tijd hebt. Mag ik
by het begin beginnen?
Greville knikte toestemmend.
Vóór ik geboren ben trouwde myn va
der met mijn moeder.
Lilian begon op dreef te raken!
Dat is me bekend. Begin alsjeblieft een
jaar of twintig later.
Wordt vervolfld.)
