T ARZAN en de Historisch oogenblik Het meisje voor onze luchtvaart Arrestatie op trambalcoo vuren van Tohr Tarzan is er niets bij Fokkervliegtuig met eerste in Nederland gebouwde motor de lucht in. Gistermorgen omstreeks kwart over elf «tartte van het zweefvliegterrein aan den overkant van het IJ te Amsterdam een mi litair lesvliegtuig, een juist door de fabriek afgeleverd Fokker S.9-toestel, dat van hier door den inviieger der Fokker-fabrieken, Sonderman, naar Schiphol, werd overgevlo gen. Deze start zou als een historisch oogenblik voor de Nederlandsche luchtvaart beschouwd kunnen wor den, want voor de eerste maal ver hief zich een modern Nederlandsch vliegtuig in de lucht, aangedreven door een in Nederland gebouwden vliegtuigmotor, de eerste van een door de Kromhout Motorenfabriekcn te Amsterdam in licentie gebouwde serie Siddeley Armstrong-motoren, die in een vliegtuig werd gemon teerd. Eenigen tijd geleden verkreeg de Krom hout Aiotoren fabriek de genoemde Engelsche licentie en voor de eerste maal werd in Ne derland een afdeeling voor bouw van vlieg tuigmotoren, alsmede de noodige outillage voor het beproeven der motoren, ingericht. Hoewel de Kromhout fabrieken thans vlieg tuigmotoren in serie kunnen bouwen, kun nen zij natuurlijk nog niet aan de vraag van de Nederlandsche markt voldoen, ze ker niet, waar het de zware motoren voor luchtkruisers en verkeersvliegtuigen betreft, doch het is reeds een belangrijke stap voor uit, dat men thans in Nederland eindelijk zelf eveneens vliegtuigmotoren kan bouwen. De serie motoren, waaraan thans wordt gewerkt, en die ten deele reeds zijn voltooid, zijn bestemd voor een serie door Soesterberg bestelde lesvliegtuigen, van het type Fokker S.9, een tweepersoons schoolvliegtuig, dat wordt uitgerust met de door Kromhout ge bouwde Armstrong Siddcley-motoren van het type Genet Major, met een vermogen van 165 p.k. bij 2425 toeren. Het is een luchtge- koelde stervormige motor met zeven cylin- ders, welke de S.9 een snelheid op dienst- hoogte van 185 k.na kan geven, terwijl de machine kan stijgen naar 3.000 meter binnen twintig minuten. Piloot Sonderman liet op het kleine vlieg veld den motor opnieuw geruimen tijd loo- pen alvorens hij startte. Toen was hij echter ook na een aanloop van nog geen 40 meter de lucht in, waarna hij de machine snel op trok en in de richting van Schiphol ver dween. Vele belangstellenden sloegen de vlucht gade. Weer schending van ons rechtsgebied VREEMDE VLIEGTUIGEN BOVEN NOORDHOLLAND. De Regeeringspcrsddienst meldt: Gisternacht zijn boven Noordhol land vreemde vliegtuigen waargeno men, waarvan de nationaliteit niet kon worden vastgesteld. Deze vliegtuigen werden van ver schillende plaatsen uit beschoten en hebben daarop ons rechtsgebied ver laten. FEUILLETON uild&£uncA>iMm Naar het Engelseh van Norman Charlton 32. Lllian kreeg een kleur. Heeft zy dat ge vraagd? Lady Harlsmore knikte. Zoo gauw je stiefmoeder terug is wil ze komen. Ze ziet. dat ze je groot onrecht heeft gedaan. Ze is een vrouw met een goed hart en wil graag alles in het reine brengen; een bespottelijk misverstand heeft jullie beiden in een dwaze verhouding gebracht. Ik zal dankbaar zijn als ik iets kan bydragen om jullie tot elkaar te brengen. Dat vind ik heel vriendelijk van u, zei Lilian hartelijk. Natuurlijk wil ik mevrouw Hemmings met genoegen ontvangen. Ik heb zelf ook veel schuld. Maar ik ben nu bezig mjjn leven te beteren. zy nam haar boezelaar weer op en duwde den vingerhoed aan haar vinger. Dank je, kindje. Mevrouw Hemmings en ik gaan een .poosje naar Bournemouth om na al die emoties weer wat tot ons zelf te komen. Ik zal haar by je brengen als we terug zyn en je vader en moeder weer thuis zijn. Ik verwacht ze spoedig terug. Hoe gaat het met het jonge paar? vroeg lady Harlsmore vol belangstelling. Ik kryg opgewekte brieven van allebei, het huwelijk is een groot succes... tot nu toe. Nu, ik ben bly dat je vader gelukkig is. Lilian boog zich over haar schort. U hebt heelemaal niet over George... over me neer Hemmings gesproken. Wat dom van me! En ik heb nog wel zoo'n sympathie voor hem. Ik heb voorgesteld, dat hy met Augustus een jaar op het vaste land gaat reizen. Met lord Harlsmore soms? Ja. George Hemmings wil de taak op tóch nemen een oudere broer en leermeester voor hem te zyn en Augustus op te voeden. Johan Braakensiek overleden Zijn prenten maakten hem po pulair. Op 81-jarigen leeftijd is te Amserdam de vermaarde illustrator Johan Braakensiek overleden. Johan Coenraad Braakensiek werd op 24 Mei 1858 te Amserdam geboren. Al spoedig openbaarde zich zijn teekentalent, dat door Tetar van Elven een goede vorming kreeg. Hij kwam op de Rijksacademie voor beelden de Kunsten, waar hij van 1875 tot 1880 leer ling was. Als illustrator vond hij zijn eerste werk met teekeningen in „Het Geïllustreerde Po litienieuws". Zijn groote bekendheid verwierf hij als vaste medewerker van „De Groene Amsterdammer", aan welk weekblad hij van 1887 tot 1931 was verbonden. Zijn rake ka- rak terprenten bezorgden hem een groote po pulariteit. Ook in onderscheiden boeken wist Braa- kensieks vaardige pen de aantrekkelijkheid op te voeren. Justus van Mauriks werken behoorden tot de eerste hiervan. Dan volg den de werken van Capt. Marryat, P. Lou- werse's vaderlandsche geschiedenis, „Brech- tje Spieghels" van J. ten Brink, „Studenten typen en Studentenleven", jongensboeken van C. Joh. Kievit en Joh. Been e.a. In 1936, toen een oogaandoening hem tot een rustiger leven dwong, legde hij zijn tee- kenstift neer. „Hanoy zat er warmpjes in" Grootste deel van gestolen ju- woelen in de pakken van den arrestant teruggevonden. Weet de dienstmaagd er méér van? Het gebeurde in deh laten avond van 9 Februari, dat het dienstmeisje van een fa milie in de Prins Hendrikstraat te Den Haag zich van de eerste naar de tweede étage wil de begeven om te gaan slapen. Nauwelijks had zij een voet op de trap gezet zoo luidde althans het verhaal dat zij de politie deed toen er een man de trap afstorm de. In de eene hand had hij een citybag, i:t de andere hand een koffer. Dit individu had haar ondersteboven geloopen en was het huis uitgevlucht, voordat zij van den schrik was bekomen en alarm had kunnen maken. In de citybag en de koffer zaten een groot aantal sieraden. De gezamenlijke waarde was circa 3000 gulden. Bij deze kostbaarheden bevonden zich een paar gouden oor knoppen met een diamant, een ovaalvormig gouden met blauw ge ëmailleerd medaillon met grooten briljant, omgeven door 6 kleine hril- jantjes, een gouden damesring met lichtblauwen steen, waarop een kruisje met 4 pareltjes; een gouden markiesring met 5 parels, 12 ijslepels met paarlen rand, een plak goud, ong. 3 bij 4 c.M., gevat in hout met glas, voorstellende aan een zijde een onderzeeboot; een withouten doosje (dichtgeschroefd), inhoudende een zilveren onderzeeboot op voetstuk; 1 gouden juweelen broche, verder: Chineesche en Napolitaansche kost baarheden, oude rijksdaalders enz., enz. De citybag en de koffer stonden in een kast op de tweede étage, waaruit de man ze had weggenomen, evenais het bedrag v. f200.-. De dienstmaagd had een kennis.* De rechercheurs vonden het verdacht dat in de woning geen spoor van braak aanwe zig was en kwamen op het denkbeeld dat de 20-jarige dienstmaagd wel een rol kon hebben gespeeld in dit juweelendrama Zij gingen het verleden van het meisje een Limburgsche na en ontdekten, dat zij in de hoofdstad kennis had gehad aan een man, die zij tegenover de familie, waarbij zij diende, „Hanny" noemde. De politie bracht dezen naam in verband met een 45- jarigen en in Enkhuizen geboren koopman, een groot avonturier, die reeds twee jaar ge vangenisstraf achter den rug had. Deze man noemde zich ook wel „Richard Harrison" of Geheim van magnetische mijnen ontdekt? Verklaring van Britsehen vlootdeskundige. De vlootdeskundige van de „News Chronicle" verklaart te kunnen mededeelen, hoe de Britsche mari ne er in geslaagd is de door de magnetische mijnen aangerichte verwoestingen te beperken. Vol gens hem hebben de Duitsche des- Kundigen aan de constructie dezer mijnen vier jaar gewerkt, terwijl de Kngelschen vier weken noodig hadden om de geheimen te ontdek ken. Toen de eerste magnetische mijn was opgcvischt, werden ex perts uit^ Portsmouth gewaar schuwd. Zij naderden de mijn voor zichtig en zorgden er voor. dat er geen metaal in de nabijheid kwam. De leidende officier beval allen manschappen zich te verwijderen, waarna hij alleen de mijn onscha delijk maakte, zoodat zij kon wor den onderzocht. Men heeft een me thode uitgewerkt om de magneti sche mijnen op te sporen, aan de oppervlakte te brengen en onscha delijk te maken. „Dirk Dekker" en hing den eenen dag de „grand seigneur' uit en den anderen dag de zwerver Twee rechercheurs hadden het geluk den man op het voorbalcon van een tram te signaleeren. Toen de tram bij een halte op de Coolsingel te Roterdam stopte, verzochten zij den man even mee te gaan. Bij fouillee ring in een nabijgelegen politiebu reau vond men het grootste deel van de gestolen kostbaarheden in de zakken van „Hanny" terug. Het meerendecl van de. door den dief reeds verkochte sieraden heeft men achterhaald. Ook wordt nader onderzocht welke rol het dienstmeisje in deze zaak mogelijk heeft ge speeld. Zij bevindt zich echter op vrije voe ten. Een motie van Zweedsche kapiteins „Hef is een dwaasheid, de han delsverplichtingen jegens den vernieler te blijven vervullen." Het bestuur der vereoniging van kapiteins bij de Zweedsche koopvaardij heeft gisteren een motie aangenomen betreffende den oor log ter zee, waarin de regecring verzocht wordt, in samenwerking met do regeerin gen der overige neutrale landen, maatrege len te treffen om een eind te maken aan den uitroeiinigsoorlog tegen de neutrale scheepvaart, die reeds zooveel menschenle- vens en zooveel tonnage gekost heeft. Het is een dwaasheid, a Idus de motie, dat terwijl de handel der neutrale lan den het voorwerp van brutale vernielzucht is, diezelfde neutralen loyaal hun verplich tingen der handelsverdragen jegens den vernieler blijven vervullen. De controle door dc oorlogvoerenden moet verzacht worden Thans zijn schepen, welker bestemming het niet noodig maakt door dc oorlogszone te varen, verplicht een controlehaven binnen te loopen en zich aldus aan ernstige risi co's bloot te stellen. Indien dc oorlogvoe renden de controle op dc neutrale scheep vaart eischen. hebben de neutralen het recht te eischen, dat de veiligheid der neu trale schepen in die wateren verzekerd wordt. Onze Oost Europeaan uit klauwen van tij ger gered. In het Bat, Nbl. lezen wij: Maandag was in de buurt van Tambesi, in het Djambische weer eens een tijger gesig naleerd. Door den heer Stucker, te Tebesi woonachtig, werd een varken geschoten en dit in het bosch als aas achtergelaten. Dinsdag ging de heer Stucker eens kijken en nauwelijks was hij in het bosch. of ook de tijger verscheen. Door dc dichtheid van iiet bosch was schieten vrij moeilijk, lang zaam naderend, wist hij den tijeer heter on der schot te krijgen en schoot hem in de borst. De tijger vluchtte het bosch in, een bloedspoor achterlatend. -- door Edgar Rice Burroughs 47. De gele reus was Tarzan byna genaderd, terwijl deze laatste nog steeds stil stond. „O, Tarzan! Kyk uit! Ga weg! py zal je doden!" gilde Janette. De aandacht voor de ongeiyke stryd nam Ahtea volkomen in beslag, maar desondanks hoorde ze de noodkreet van het meisje. Behgo zwaaide nu met het grote zwaard. De aapman deed vlug een stap ach teruit en kwam juist even buiten het bereik van het vreselyke wapen. En terwijl de reus met het zwaard rondzwaaide, greep de aap man met een sprong den man onder de ar men. Tweemaal glinsterde zyn mes. H(A zwaard viel kletterend op de grond. Begho klemde zy'n handen tegen de borst. Toen, met een doodsnik viel hij voorover op zijn gezicht De toeschouwers waren stil van verwonde ring. „By de eerwaardige staarten van myn ge- eerbiedigde voorouders," mompelde, Dr. Wong, „het is opwindend". „En by de katten van Kilpenny, hy is een man naar mijn hart," verklaarde O'Rourke onstuimig. De koning van do jungle wendde zich nu tot de kóningin die als met stomheid geslagen was. Hij stond daar. alsof hy slechts voor de grap een par- tytje had gevochten. „U zei, dat U zou be slissen, wat er met ons zou gebeuren," zei Tarzan. Het volgen van dit spoor werd den jager bijna noodlottig, met het ge weer in den aanslag, het licht van de jachtlamp op den grond gericht, werd het spoor gevolgd tot plotse ling van opzij de tijger uit de strui ken sprong en beide klauwen in de linkerarm van den heer Stucker sloeg. Geen oogenblik zijn tegenwoor digheid van geest verliezend, liet do aangevallene zich met den tijger me- devallen en bleef dood stil liggen. De tijger ecnigszins beduusd door deze „meevallende' prooi, hield slechts de arm stevig omklemd en bleef een oogenblik zijn slachtoffer met open tnuil aanstaren. Dit was het oogenblik van ingrijpen voor den tweeden jager, den heer I'atiwael, die vlak achter Stucker liep. Koelbloedig richtte deze en schoot in no time zijn Mauser leeg op den aanvallenden tijger, aldus het leven van den heer Stucker reddend. Hulp was direct aanwezig, door een kor poraal-ziekenverpleger werd het eerste ver hand gelegd, de controleur van Tambesi bracht persoonlijk den gewonde direct naar het N.r.A.M.-hospitaal té Badjob&ng, waar men reeds was gewaarschuwd en binnen anderhalf uur was de dokter reeds bezig de afgescheurde spieren en peezen weer aan elkaar tc naaien. Men hoont, dat, indien zich geen infccticvcrschijnselen voordoen, alles wel weer in orde zal komen. De heer Stucker die luer als een onver schrokken jager hekend staat, schoot deze week zijn 39ste tijger. O, dat vind ik geen prettig idee, heele maal niet, riep Lilian. Ik vrees, dat lord Harlsmore heelemaal geen goed gezelschap voor hem is. Het spyt me dat ik het zoo on omwonden moet zeggen. Het zou goed zyn voor Augustus. Maar slecht voor George. O... ik kan het niet goedvinden. Maar kindje, ik geloof niet dat het in de bedoeling lag om jouw toestemming te vra gen. Lilian werd vuurrood. Natuurlyk niet. Waar bemoei ik*me eigeniyk mee? Ik heb er niets mee te maken. Maar... Meneer Greville vindt 't plan heel ver standig. Hy zegt, dat het op beiden een uit stekende uitwerking zal hebben. Zelfs meneer Greville vergist zich wel eens, zei Lilian halsstarrig. Maar er is maar één moellykheid. Aha! - Augustus weigert zich door meneer Hemmings te laten opvoeden. Hy werd haaEt grof toen lk er op aandrong. Daarom heb ik meneer Hemmings laten komen en hem ge vraagd, zyn uiterste best te doen. om Augus tus tot andere gedachten te brengen. Geeft lord Harlsmore ook redenen op. Ja, hij vindt meneer Hemmings 'n kwast en hy heeft hem dat onomwonden gezegd. Ik zei toen. dat het beter was een kwast te zyn dan een dief. Maar meneer Hemm'ngs was heelemaal niet boos om Augustus' onhebbe lijk optreden; hy stelde voor dat ik weg zou gaan zoodat hy de zaak onder vier oogen met myn zoon bespreken kan. Toen ben ik naar jou toe gegaan. Lilian sprong op. Ik moet George spre ken, stamelde ze. Het gevaar is te groot. George kent de wereld niet voldoende. Lady Harlsmore hinkte naar haar toe. Ik geloof dat het Augustus' eenige kans is. zei ze met iets smeekends in haar stem. Meneer Hemmings is een oprechte eeriyke jongen en geen zwakkeling; daarvan ben ik overtuigd. Ik herken een man als ik er een ontmoet. Niemand kan hooge dunk van George hebben dan ik, zei Lilian met een schittering in haar oogen. Maar het is tenslotte myn zaak niet. Dat weet ik nog zoo niet, mer' t? lady Harlsmore lachend op. Ik mag me varg-s- sen, maar ik geloof dat George Hem.nings in een goed blaadje by je staat. Lilian stamelde een ontkenning. En waarom ook niet? vroeg lady Harls more opgewekt. Ze trok het meisje naar haar toe en ku"tc haar 'nn'sr. HOOFDSTUK XXIII. De goede afloop. Toen lady Harlsmore vertrokken war, Mc: Lilian een minuut of vyf in dep gepeins ver zonken zit'.en. Eindeiyk veegde ze haar ooger af cn nam haar naaiwerk weer op. Werktuige lijk naaide ze er een paar steken aan. Een heel jaar. mompelde ze. Ze stond op, liep lusteloos de kamer dooi doch even daarna hervatte ze haar arbeid. Een half uur later werd er weer gebeld er George Hemming werd binnengelaten Hij bleef een beetje zenuwachtig bij de deur staan Lilian bloosde hevig. Het is vricndeiyk van u mij te komen op keken. Maar wat Is er met u gebeurd, meneer Hemmings. George bedekte zyn eene oog met de hand: het was blauwzwart. Neemt u rnjj niet kwalijk, dat ik u zoo kom opzoeken, maar ik vertrek morgen uit Engeland en het was myn eenige kans om u nog te zJen. Hebt ueen ongeluk gehad? Een ongeluk kan men het eigeniyk niet noemen, ik werd onverwachts door iets ge raakt Het was myn eigen schuld. Hij draalde er zoo omheen, dat Lilian maar niet verder vroeg. In leder geval stel ik het erg op prya "at u my goedendag komt zeggen. Haar r em beefde een beetje. Ik wilde n et vertrekken zonder u nog ons ge?prol;en te hebben. U gaat op re's als lord Harlsmore op voeder. nietwaar? v.oeg Lilian haa tig. I^ady Harlsmore was een uur geleden hier en ze vei telde dat het idee van haar was. Maar ze was bang dat er een kink in den kabel wa9 gekomen. Dat leek eerst ook zoo, maar het ls nu toch "n cr'e. Wc ar s lord HarJcmore op het oogen- •llk? vroeg Ld'-an plotseling. - In zijn bed een plotselinge ongesteld- 'ird. Niets ernstigs, hoop ik? - O. neen. Haar blik viel op het blauwe oog van den -zoeker V as het moeilyk zyn tegenstand t* overwinnen? George fknVachte. Ik heb al myn overredingskracht aange vend en hij is het nu roerend met myn moc- 'ers voorstel eens. Het spyt hem nu, dat hij tegenwerpingen heeft gemaakt. Arme lord Harlsmore, zuchtte Lilian met een kor^sch gez'cht. U zu't het met mij eens zjjn. zei George haastig. dat een jongen van dien leeftyd znjj me eder moet gehoorzamen. Ik verheug POSTZAK OPOEVISCHT. De gisterochtend binnengekomen motor- schokkcr Sch. 1, schipper F. Hoefnagel, heeft op 35 mijl N.YV. van Scheveningen een gevulde postzak, gemerkt „Den Haag—Me- dan", drijvende gevonden en binnen boord gehaald. De postzak is door den schipper op het postkantoor te Scheveningen gedeponeerd. Van het s.s. „Ameland". Wij vernemen van officieele zijde, dat de postzak behoorde tot een zending, welke is meegegeven met het m.s. „Ameland" van de Stoom\aartmaatschap|)ij Rotterdam. Zooals bekend, is de „Ameland" op 18 Februari na bij Schouwen op een mijn geloopen en ge zonken. De t>ostzak bevatte uitsluitend post voor Medan. me op de taak om lord Harlsmore op te voe den en zyn zedelyk bewustzyn te wekken, dat nu blykbaar nog sluimert. Op welken leeftyd is men niet meer ver plicht zyn moeder te gehoorzamen? vroeg Lilian met iets boosaardigs in haar stem. George aarzelde tot het Lilian's blik op ving; toen lachte hij. Het is een feit, dat ik Harlsmore wel mag lijden. Het speet me, toen ik hoorde, hoe lichtzinnig hy geweest was en ik heb graag het aanbod van zyn moeder aangeno men om zyn vriend en opvoeder te worden. Had ik geen gelijk? O, zeker. Lilian was nu ineens gerust, dat George zich niet door zyn pupil op het verkeerde pad zou laten brengen! Maar u zult een moeliyke taak hebben. Moeilyk of niet, ik zal ze volbrengen. Biyft u een jaar weg? Ja, een heel jaar. Een heel jaar? Het is gauw voorbij. Voor u misschien, maar niet voor my. George kwam een stap dichter by. Lllian U begrypt mij verkeerd, zei Lilian vlug. Ik moet ook een Jaar lang opgevoed wor den. Maar in myn geval is het vrywilllg. Myn stiefmoeder heeft strenge principes en ik zal haar vragen mö op te voeden en te vormen. Ik heb nog nooit de zorg van een moeder gekend en ik ben in 't wild opge groeid. Maar u kent zelf myn fouten veel te goed. Als u over een jaar terugkomt, zult u me érg veranderd vinden. Gorge fronste licht de wenkbrauwen. Ik verlang heelemaal niet dat u voran- dert. U zult toch zeker niet willen ontkennen, dat het noodig is? George aarzelde. Ik zou het liefst willen, dat u zoo biyft zooals u bent. Het is wreed om zooiets te zeggen. Dat brengt myn plannen in de war. U meent toch niet echt wat u zegt? Dat hangt er van af. U houdt vol dat u ook nog opgevoed moet worden? Myn stiefmoeder zegt het! Dan ls er maar één mensch. d'e dat 't .best kan doen. En... wie is dat? Ik. Lllian. George. Je bent brutaal Maar ondanks zijn brutaliteit lachte ze ge lukkig en stak hem haar belde handen toe. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 7