Het meisje TARZAN en de onze luchtvaart Arrestatie op trambalcoo vuren van Tohr Tarzan is er niets bij rcU ron Jen da di lui Fokkervliegtutg met eerste In Nederland gebonwde motor de lucht in. Gistermorgen omstreeks kwart over elf gejtartte van het zweetvliegterrein aan den Diit verkant van het IJ te Amsterdam een mi- ten|ltair lesvliegtuig, een juist door de fabriek (geleverd Kokker S.9-toestel, dat van hier aijoor den invlieger der Fokker-fabrieken, ii onderman, naar Schiphol, werd overgevlo 00 [en. Deze start zou als een historisch oogenblik voor de Ncderlandsche luchtvaart beschouwd kunnen wor den, want voor de eerste maal ver hief zich een modern Nederlandsch vliegtuig in de lucht, aangedreven door een in Nederland gebouwden vliegtuigmotor, de eerste van een door de Kromhout Motorenfabrieken te Amsterdam in licentie gebouwde serie Siddeley Armstrong-motoren, die in een vliegtuig werd gemon teerd. Eenigen tijd geleden verkreeg de Krom- ^"hout Motoren fabriek de genoemde Engelsche icentie en voor de eerste maal werd in Ne derland een afdeeling voor bouw van vlieg tuigmotoren, alsmede de noodige outillage voor het beproeven der motoren, ingericht, ftoewel de Kromhoutfabrieken thans vlieg tuigmotoren in serie kunnen bouwen, kun nen zij natuurlijk nog niet aan de vraag van de Nederlandsche markt voldoen, zer ker niet, waar het de zware motoren voor lluchtkruisers en verkeersvliegtuigen betreft, idoch het is reeds een belangrijke stap voor- (Uit, dat men thans in Nederland eindelijk zelf eveneens vliegtuigmotoren kan bouwen. De serie motoren, waaraan thans wordt gewerkt, en die ten deele reeds zijn voltooid, zijn bestemd voor een serie door Soesterberg bestelde lesvliegtuigen, van het type Fokker S.9, een tweepersoons schoolvliegtuig, dat wordt uitgerust met de door Kromhout ge bouwde Arinstrong Siddeley-motoren van het type Genet Major, met een vermogen van 165 p.k. bij 2425 toeren. Het is een luchtge- koelde stervormige motor met zeven cylin- ders, welke de S.9 een snelheid op dienst- hoogte van 185 k.m. kan geven, terwijl de machine kan stijgen naar 3.000 meter binnen twintig minuten. Piloot Sonderman liet op het kleine vlieg veld den motor opnieuw geruimen tijd loo- pen alvorens hij startte. Toen was hij echter ook na een aanloop van nog geen 40 meter de lucht in, waarna hij de machine snel op trok en in de richting van Schiphol ver dween. Vele belangstellenden sloegen de vlucht gade. Weer schending van ons rechtsgebied VREEMDE VLIEGTUIGEN BOVEN NOORDHOLLAND. De Regeeringspepsddienst meldt: Gisternacht zijn boven Noordhol land vreemde vliegtuigen waargeno men, waarvan de nationaliteit niet kon worden vastgesteld. Deze vliegtuigen werden van ver schillende plaatsen uit beschoten en hebben daarop ons rechtsgebied ver laten. FEUILLETON uit de JtuncPiAxuun, Naar Hat Engelsch van Norman Charlton 32. Lilian kreeg een kleur. Heeft zij dat ge vraagd Lady Harlsmore knikte. Zoo gauw je stiefmoeder terug is wil ze komen. Ze ziet. dat ze je groot onrecht heeft gedaan. Ze is een vrouw met een goed hart en wil graag alles in het reine brengen; een bespottelijk misverstand heeft jullie beiden in een dwaze verhouding gebracht. Ik zal dankbaar zjjn als ik iets kan bijdragen om jullie tot elkaar te brengen. Dat vind ik heel vriendelijk van u, zei Lilian hartelijk. Natuurlijk wil ik mevrouw Hemmings met genoegen ontvangen. Ik heb zelf ook veel schuld. Maar ik ben nu bezig mijn leven te beteren. Zij nam haar boezelaar weer op en duwde den vingerhoed aan haar vinger. Dank je, kindje. Mevrouw Hemmings en ik gaan een poosje naar Bournemouth om na al die emoties weer wat tot ons zelf te komen. Ik zal haar bij je brengen als we terug zijn en je vader en moeder weer thuis zijn. Ik verwacht ze spoedig terug. Hoe gaat het met het jonge paar? vroeg lady Harlsmore vol belangstelling. Ik krijg opgewekte brieven van allebei, het huwelijk is een groot succes... tot nu toe. Nu, ik ben bljj dat je vader gelukkig is. Lilian boog zich over haar schort. U hebt heelemaal niet over George... over me neer Hemmings gesproken. Wat dom van me! En ik heb nog wel zoo'n sympathie voor hem. Ik heb voorgesteld, dat hij met Augustus een jaar op het vaste land gaat reizen. Met lord Harlsmore soms? Ja, George Hemmings wil de tAak op zich nemen een oudere broer en leermeester voor hem te zijn en Augustus op te voeden. Johan Braakensiek overleden Zijn prenten maakten ham po pulair. Op 81-jarigen leeftijd is te Amserdam de vermaarde illustrator Johan Braakensiek overleden. Johan Coenraad Braakensiek werd op 24 Mei 1858 te Amserdam geboren. Al spoedig openbaarde zich zijn teekentalent, dat door Tetar van Elven een goede vorming kreeg. Hij kwam op dê Rijksacademie voor beelden de Kunsten, waar hij van 1875 tot 1880 leer ling was. Als illustrator vond hij zijn eerste werk met teekeningen in „Het Geillustreerde Po litienieuws". Zijn groote bekendheid verwierf hij als vaste medewerker van „De Groene Amsterdammer", aan welk weekblad hij van 1887 tot 1931 was verbonden. Zijn rake ka- rakterprenten bezorgden hem een groote po pulariteit Ook in onderscheiden boeken wist Braa- kensieks vaardige pen de aantrekkelijkheid op te voeren. Justus van Mauriks werken behoorden tot de eerste hiervan. Dan volg den de werken van Capt Marryat, P. Lou- werse's vaderlandsche geschiedenis, „Brech- tje Spieghels" van J. ten Brink, „Studenten typen en Studentenleven", jongensboeken van C. Joh. Kievit en Joh. Been e.a. In 1936, toen een oogaandoening hem tot een rustiger leven dwong, legde hij zijn tee- kenstift neer. „Hanny zat er warmpjes in" Grootste deel van gestolen ju- weelen In de pakken van den arrestant teruggevonden. Weet de dienstmaagd er méér van? Het gebeurde in den laten avond van 9 Februari, dat het dienstmeisje van een fa milie in de Prins Hendrikstraat te Den Haag zich van de eerste naar de tweede étage wil de begeven om te gaan slapen. Nauwelijks had zij een voet op de trap gezet zoo luidde althans het verhaal dat zij de politie deed toen er een man de trap afstorm de. In de eene hand had hij een citybag, in de andere hand een koffer. Dit individu had haar ondersteboven gcloopen en was het huis uitgevlucht, voordat zij van den schrik was bekomen en alarm had kunnen maken. In de citybag en de koffer zaten een groot aantal sieraden. De gezamenlijke waarde was circa 3000 gulden. Bij deze kostbaarheden bevonden zich een paar gouden oor knoppen met een diamant, een ovaalvormig gouden met blauw ge ëmailleerd medaillon met grooten briljant, omgeven door 6 kleine bril- jantjes, een gouden damesring met lichtblauwen steen, waarop een kruisje met 4 pareltjes; een gouden niarkiesring met 5 parels, 12 ijslepels met paarlen rand, een plak goud, ong. 3 bij 4 c.M., gevat in hout met glas, voorstellende aan een zijde een onderzeeboot; een withouten doosje (dichtgeschroefd), inhoudende een zilveren onderzeeboot op voetstuk; 1 gouden juweelen broche, verder: Chineesche en Napolitaansche kost baarheden, oude rijksdaalders enz., enz. De citybag en de koffer stonden in een kast op de tweede étage, waaruit de man ze had weggenomen, evenals het bedrag v. f200.—. De dienstmaagd had een kennis... De rechercheurs vonden het verdacht dat in de woning geen spoor van braak aanwe zig was en kwamen op het denkbeeld dat de 20-jarige dienstmaagd wel een rol kon hebben gespeeld in dit juweelendrama Zij gingen het verleden van het meisje een Limburgsche na en ontdekten, dat zij in de hoofdstad kennis had gehad aan een man, die zij tegenover de familie, waarhij zij diende, „Ilanny" noemde. De politie bracht dezen naam in verband met een 45- jarigen en in Enkhnizen geboren koopman, een groot avonturier, die reeds twee jaar ge vangenisstraf achter den rug had. Deze man noemde zich ook wel „Richard Harrison" of Geheim van magnetische mijnen ontdekt? Verklaring van Britschen viool deskundige. De vlootdeskundige van do „News Chronicle" verklaart te kunnen mededeelen, hoe de Britsche mari ne er in geslaagd is de door de magnetische mijnen aangerichte verwoestingen te beperken. Vol gens hem hebben de Duitsche des- Kundigen aan de constructie dezer mijnen vier jaar gewerkt, terwijl de Kngelschen vier weken noodig hadden om de geheimen te ontdek ken. Toen de eerste magnetische mijn was opgevischt, werden ex perts uit Portsmouth gewaar schuwd. Zij naderden de mijn voor zichtig en zorgden er voor, dat cr geen metaal in de nabijheid kwam. De leidende officier beval allen manschappen zich te verwijderen, waarna hij alleen de mijn onscha delijk maakte, zoodat zij kon wor den onderzocht. Men heeft een me thode uitgewerkt om de magneti sche mijnen op te sporen, aan de oppervlakte te brengen en onscha delijk te maken. „Dirk Dekker" en hing den eenen dag de „grand seigneur' uit en den anderen dag de zwerver Twee rechercheurs hadden het geluk den man op het voorbalcon van een tram te signaleeren. Toen de tram bi] een halte op de Coolsingel te Roterdam stopte, verzochten zij den man even mee te gaan. Bij fouillee ring in een nabijgelegen politiebu reau vond men het grootste deel van de gestolen kostbaarheden in de zakken van „Hanny" terug. Het meerendeel van de door den dief reeds verkochte sieraden heeft men achterhaald. Ook wordt nader onderzocht welke rol het dienstmeisje in deze zaak mogelijk heeft ge speeld. Zij bevindt zich echter op vrije voe ten. Een motie van Zweedsche kapiteins Het is een dwaasheid, de han- delsvcrplichtiiu/en jegens den vernieler te blijven vervullen:' Het bestuur der vereeniging van kapiteins bij de Zweedsche koopvaardij heeft gisteren een motie aangenomen betreffende den oor log ter zee, waarin de regeering verzocht wordt, in samenwerking met de regeerin gen der overige neutrale landen, maatrege len te treffen om een eind te maken aan den uitroeiinigsoorlog tegen de neutrale scheepvaart, die reeds zooveel menschenle- vens en zooveel tonnage gekost heeft. Het is een dwaasheid, a ldus de motie, dat terwijl de handel der neutrale lan den het voorwerp van brutale vernielzucht is, diezelfde neutralen loyaal hun verplich tingen der handelsverdragen jegens den vernieler blijven vervullen. De controle door de oorlogvoerenden inoet verzacht worden Thans zijn schepen, welker bestemming het niet noodig maakt door de oorlogszone te varen, verplicht een controlehaven binnen te loopen en zich aldus aan ernstige risi co's bloot te stellen. Indien de oorlogvoe renden de controle op de neutrale scheeD- vaart eischen, hebben de neutralen het recht te eischen, dat de veiligheid der neu trale schepen in die wateren verzekerd wordt. Onze Oost Europeaan uit klauwen van tij ger gered. In het Bat, Nbl. lezen wij: Maandag was in de buurt van Tambesi. in het Djambische weer eens een tijger gesig naleerd. Door den heer Stucker, te Tebesi woonachtig, werd een varken gescholen en dit in het bosch als aas achtergelaten. Dinsdag ging de heer Stucker eens kijken en nauwelijks was hij in het bosch, of ook de tijger verscheen. Door de dichtheid van het bosch was schieten vrij moeilijk, lang zaam naderend, wist hij den tijger beter on der schot te krijgen en schoot hem in de borst. De tijger vluchtte het bosch in, een bloedspoor achterlatend. M door Edgar Rtce Burroughs 47. De gele reus was Tarzan byna genaderd, terwjjl deze laatste nog steeds stil stond. „O. Tarzan! Kijk uit! Ga weg! Hij zal je doden!" gilde Janette. De aandacht voor de ongelijke strijd nam Ahtea volkomen in beslag, maar desondanks hoorde ze de noodkreet van het meisje. Behgo zwaaide nu met het grote zwaard. De aapman deed vlug een stap ach teruit en kwam juist even buiten het bereik van het vreselijke wapen. En terwijl de reus met het zwaard rondzwaaide, greep de aap man met een sprong den man onder de ar men. Tweemaal glinsterde z\jn mes. HcA zwaard viel kletterend op de grond. Begho klemde zyn handen tegen de borst. Toen, met een doodsnik viel hij voorover op zijn gezicht De toeschouwers waren stil van verwonde ring. „Bij de eerwaardige staarten van mijn ge- eerbiedigde voorouders," mompelde, Dr. Wong, „het is opwindend". „En bij de katten van Kilpenny, hij is een man naar mijn hart," verklaarde O'Rourke onstuimig. De koning van de jungle wendde zich nu tot de koningin die als met stomheid geslagen was. Hij stond daar, alsof hij slechts voor de grap een par tijtje had gevochten. „U zei, dat U zou be slissen, wat er met ons zou gebeuren," zei Tarzan. Het volgen van dit spoor werd den jager bijna noodlottig, met het ge weer in den aanslag, het licht van de jachtlamp op den grond gericht, werd het spoor 'gevolgd tot plotse ling van opzij de tijger uit de strui ken spreng en heide klauwen in de linkerarm van den heer Stucker sloeg. Geen oogenblik zijn tegenwoor digheid van geest verliezend, liet de aangevallene zich met den tijger me- devallen en bleef dood stil liegen. De tijger eenigszins beduusd door deze „meevallende' prooi, hield slechts do arm stevig omklemd en bleef een oogenblik zijn slachtoffer met open muil aanstaren. Dit was het oogenblik van ingrijpen voor den tweeden jager, den heer Patiwael. die vlak achter Stucker liep. Koelbloedig richtte deze en schoot in no time zijn Mauser leeg op den aanvallenden tijger, aldus het leven van den heer Stucker reddend. Hulp was direct aanwezig, door een kor poraal-ziekenverpleger werd het eerste ver band gelegd, de controleur van Tambesi bracht persoonlijk den gewonde direct naar het N.J.A.M.-hospitaal te Badjobang, waar men reeds was gewaarschuwd en binnen anderhalf uur was de dokter reeds bezig de afgescheurde spieren en peczcn weer aan elkaar te naaien. Men hoopt, dat, indien zich geen infcctieverschijnsolon voordoen, alles wel weer in orde zal komen. De heer Stucker die hier als een onver schrokken jager bekend staat, schoot deze weck zijn 39ste tijger. O, dat vind ik geen prettig idee, heele maal niet, riep Lilian. Ik vrees, dat lord Harlsmore heelemaal geen goed gezelschap voor hem is. Het spijt me dat ik het zoo on omwonden moet zeggen. Het zou goed zijn voor Augustus. Maar slecht voor George. O... ik kan het niet goedvinden. Maar kindje, ik geloof niet dat het in de bedoeling lag om jouw toestemming te vra gen. Lilian werd vuurrood. Natuurlijk niet. Waar bemoei ik me eigenlijk mee? Ik heb er niets mee te maken. Maar... Meneer Greville vindt 't plan heel ver standig. Hy zegt, dat het op beiden een uit stekende uitwerking zal hebben. Zelfs meneer Greville vergist zich wel eens, zei Lilian halsstarrig. Maar er is maar één moeilijkheid. Aha! Augustus weigert zich door meneer Hemmings te laten opvoeden. Hij werd haast grof toen ik er op aandrong. Daarom heb ik meneer Hemmings laten komen en hem ge vraagd, zijn uiterste best te doen, om Augus tus tot andere gedachten te brengen. Geeft lord Harlsmore ook redenen op. Ja, hij vindt meneer Hemmings 'n kwast en hij heeft hem dat onomwonden gezegd. Ik zei toen, dat het beter was een kwast te zijn dan een dief. Maar meneer Hemmings was heelemaal niet boos om Augustus' onhebbe lijk optreden; hij stelde voor dat ik weg zou gaan zoodat hij de zaak onder vier oogen met mijn zoon bespreken kan. Toen ben ik naar jou toe gegaan. Lilian sprong op. Ik moet George spre ken, stamelde ze. Het gevaar is te groot. George kent de wereld niet voldoende. Lady Harlsmore hinkte naar haar toe. Ik geloof dat het Augustus' eenige kans is, zei ze met iets smeekends in haar stem. Meneer Hemmings is een oprechte eerlijke Jongen en geen zwakkeling; daarvan ben ik overtuigd. Ik herken een man als lk er een ontmoet. Niemand kan hooge dunk van George hebben dan ik, zei Lilian met een schittering in haar oogen. Maar het is tenslotte mijn zaak niet. Dat weet ik nog zoo niet, merkte lady Harlsmore lachend op. lk mag me vergis sen, maar ik geloof dat George Hemmings in een goed blaadje bij je staat. Lilian stamelde een ontkenning. En waarom ook niet? vroeg lady Harls more opgewekt. Ze trok het meisje naar haar toe en kuste haar inn'g. HOOFDSTUK XXIII. De goede afloop. Toen lady Harlsmore vertrokken was. bleef Lilian een minuut of vijf in diep gepeins ver zonken zitten. Eindelijk veegde ze haar oogen af en nam haar naaiwerk weer op. Werktuige lijk naaide ze er een paar steken aan. Een heel jaar, mompelde ze. Ze stond op, liep lusteloos de kamer door. doch even daarna hervatte ze haar arbeid. Een half uur later werd er weer gebeld en George Hemming werd binnengelaten. Hij bleef een beetje zenuwachtig b\j de deur staan. Lilian bloosde hevig. Het is vriendelijk van u mij te komen op zoeken. Maar wat is cr met u gebeurd, meneer Hemmings. George bedekte zijn eene oog met de hand; het was blauwzwart. Neemt u mij niet kwalijk, dat ik u zoo kom opzoeken, maar ik vertrek morgen uit Engeland en het was mijn eenige kans om u nog te zien. Hebt ueen ongeluk gehad? Een ongeluk kan men het eigenlijk niet noemen. Ik werd onverwachts door iets ge raakt. Het was mijn eigen schuld. Hij draaide er zoo omheen, dat Lilian maar niet verder vroeg. In ieder geval stel ik het erg op prijs dat u mij goedendag komt zeggen. Htiar stem beefde een beetje. Ik wilde niet vertrekken zonder u nog eens gesproken te hebben. U gaat op reis als lord Harlsmore op voeder, nietwaar? vroeg Lilian haartig. Lady Harlsmore was een uur geleden hier en ze vertelde dat het idee van haar was. Maar ze was bang dat er een kink in den kabel was gekomen. Dat leek eerst ook zoo, maar het ls nu toch in orde. Waar is lord Harlsmore op het oogen blik? vroeg Lilian plotseling. In zijn bed een plotselinge ongesteld heid. Niets ernstigs, hoop ik? O, neen. Haar blik viel op het blauwe oog van den ezoeker Was het moeilijk zijn tegenstand tT overwinnen? George glimlachte. Ik heb al mijn overredingskracht aange wend en hij is het nu roerend met mijn moe ders voorstel eens. Het spijt hem nu, dat hij tegenwerpingen heeft gemaakt. Arme lord Harlsmore, zuchtte Lilian met een komisch gezicht. U zult het met mij eens zijn, zei George haastig. dat een jongen van dien leeftijd zny moeder moet gehoorzamen. Ik verheug POSTZAK OPGEVISCHT. De gisterochtend binnengekomen motor- schokker Sch. 1, schipper F. Hoefnagel, heeft op 35 mijl N.W. van Scheveningen een gevulde postzak, gemerkt „Den Haag—Me- dan', drijvende gevonden en binnen boord gehaald. De postzak is door den schipper op het postkantoor te Scheveningen gedeponeerd. Van het sa. „Ameland". Wij vernemen van officicclc zijde, dat de postzak behoorde tot een zending, welke is meegegeven met het m.s. „Ameland" van de Stoomvaartmaatschappij Rotterdam. Zooals hekend, is de „Ameland" op 18 Februari na bij Schouwen op een mijn geloopen en ge zonken. De postzak bevatte uitsluitend post voor Medan. me op de taak om lord Harlsmore op te voe den en zijn zedelijk bewustzijn te wekken, dat nu blijkbaar nog sluimert. Op welken leeftijd is men niet meer ver plicht zijn moeder te gehoorzamen? vroeg Lilian met iets boosaardigs in haar stem. George aarzelde tot het Lilian's blik op ving; toen lachte hij. Het is een feit, dat ik Harlsmore wel mag lijden. Het speet me, toen ik hoorde, hoe lichtzinnig hij geweest was en ik heb graag het aanbod van zijn moeder aangeno men om zijn vriend en opvoeder te worden. Had ik geen gelijk? O, zeker. Lilian was nu ineens gerust, dat George zich niet door zijn pupil op het verkeerde pad zou laten brengen! Maar u zult een moeilijke taak hebben. Moeilijk of niet, ik zal ze volbrengen. Blijft u een jaar weg? Ja, een heel jaar. Een heel jaar? Het is gauw voorbij. Voor u misschien, maar niet voor mij. George kwam een stap dichter bh. Lilian U begrijpt my verkeerd, zei Lilian vlug. Ik moet ook een jaar lang opgevoed wor den. Maar in mijn geval is het vrijwillig. Mijn stiefmoeder heeft strenge principes en ik zal haar vragen mij op te voeden en te vormen. Ik heb nog nooit de zorg van een moeder gekend en ik ben in 't wild opge groeid. Maar u kent zelf mijn fouten veel te goed. Als u over een jaar terugkomt, zult u me erg veranderd vinden. Gorge fronste licht de wenkbrauwen. Ik verlang heelemaal niet dat u veran dert. U zult toch zeker niet willen ontkennen, dat het noodig is? George aarzelde. Ik zou het liefst willen, dat u zoo blijft zooals u bent Het is wreed om zooleta te zeggen. Dat brengt mijn plannen in de war. U meent toch niet echt wat u zegt? Dat hangt er van af. U houdt vol dat u ook nog opgevoed moet worden? Mijn stiefmoeder zegt het! Dan is er maar één mcnach, d'e dat 't best kan doen. En... wie is dat? Ik, Lilian. George, je bent brutaal Maar ondAnks zijn brutaliteit lachte ze ge lukkig en stak hem haar beide handen toe. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 9