TRIUMPH
Boerepraat
GEESTELIJK T r
Ik heb mijn vriendin
gezegd
Geloofskracht
SUPERIEUR
IN KWALITEIT
100% WAARDE
VOOR UW GELD
uit Suntebankerus
'N TRIUMPH
VAN SMAAK
DE BESTE
19 SIGARET
JU'
DE ONMISBARE KAMARAAD
Zaterdag 2 Maart 1940
Tweede blad
door A S T O R Leven
Onder den verschen en diepen indruk van
het boek „De strijdbare dienaar" (van Pcarl
S. Buck), waarvan ik de lectuur juist heb
beëindigd, ga ik schrijven over geloofskracht.
Hoe zou ik liet kunnen nalaten, na vele
uren achtereen in gedachten te hebben mee
geleefd met den man, wiens leven in dit
bock op sobere, maar daarom niet minder
aangrijpende wijze wordt beschreven?
Die man, Andrew, was een Amerikaan en
stamde af van een streng-geloovig, stoer
boerengeslacht uit een der zuidelijke sta
ten van N. Amerika. Op een zekeren dag,
buiten in de natuur, werd hij zich bewust
van zijn roeping. Het stond onwrikbaar voor
hem vast, dat God hem riep om als zende
ling naar China te gaan. En hij ging na
eerst, vooral op aandringen van zijn moe
der, in het huwelijk te zijn getreden met die
merkwaardig lieve vrouw, Carie, wier leven
door Pearl S. Buck, haar dochter, in een
ander boek wordt verhaald.:
En zijn gansche leven hij is tachtig
jaar oud geworden zal hij, onderbroken
door een paar vacantiereizen naar Amerika,
in China leven, waar thans nog op den top
van een heuvel zijn stoffelijk overschot rust.
Het is een ongelooflijk sterk en werkzaam
leven, dat hij in het onmetelijke groote Chi-
neesche rijk leidt. Maar één gedachte drijft
hem voort: het redden van zielen door ze
te brengen tot God en Christus.
Alles staat daarbij achter. Voortdurend
trekt hij er op uit om het evangelie, zooals
hij het opvat, te prediken. Familieleden kent
hij bijna niet. Altijd is hij van huis en als
hij thuis is, dan studeert hij en werkt met
taaie volharding aan het vertalen van den
bijbel uit de oorspronkelijke Hebrccuwsche
en Grieksche taal in 't Chineesch. Gevaren
schijnt hij niet te zien ;hij trotseert alles;
méér dan eens loopt zijn leven gevaar, voor
al in den tijd toen in China een algemeene
haat tegen al wat vreemdeling was, oplaai
de, zooals het geval was gedurende den be
kenden Bokseropstand, toen honderden bui
tenlanders werden gedood en hunne huizen
verbrand. Een kinderlijke vreugde is er in
hem, als hij nieuwe leden aan zijn steeds
wijder zich uitstrekkende kerk kan toevoe
gen. Een bekeerling te maken, vormde zijn
grootste geluk.
Reusachtige afstanden legt hij af, te voet,
te paard of varend over de groote rivieren.
Daarbij kwam het onderwijs, dat hij aan
de besten van zijn bekeerlingen gaf om ook
deze weer te bekwamen voor het zendings
werk en niet te vergeten de organisatie van
al die kleine groepjes, welke overal door
hem vqor het. evangelie werden gewonnen.
Voor zichzelf vroeg hij niets. Hij leefde op
uiterst sobere wijze en had voor klecding
geen oog. In huis weerde hij alles, wat maar
iets op overdaad geleek. Iedere dollar moest
worden gespaard voor het werk. Genoegens,
ontspanning kende hij niet. Eén vraag be
stond er slechts in zijn leven: „Wat wil God
van mij?" en het antwoord op die vraag
>vas „zielen redden."
Een kleine episode wil ik u vertellen:
„En op een nacht kwam hij heelemaal
niet thuis! Het was bijna middag op den
volgenden dag, toen hij thuis kwam en zijn
polsen bloedden, waar ze door riemen wa
ren gebonden geweest.
Toen Carie (zijn vrouw) gek van angst,
het uitschreeuwde, antwoordde hij eenvou
dig, „wees maar blij, dat ik nog leef. Ik was
bij Lin Meng, om het avondmaal te brengen
aan zijn oude moeder, toen er soldaten bin
nen kwamen. Zij namen Lin mee en mar
telden hem tot dat hij stierf. Maar hij bleef
standvastig. Zij namen zijn tienjarigen zoon
mede, maar lieten hem vandaag weer vrij
en hij kwam terug en vertelde het mij, en
maakte mij los. Ik was gebonden achterge
laten en de vrouw stierf, terwijl ik dag
stond, aan een paal gebonden." Zijn gezicht
was vertrokken en hij ging zitten en kerm
de. Toen keek hij ons allen aan op vreemde
wijze, terwijl zijn ijskoude oogen glansden,
en zijn stem plechtig en triomfantelijk klonk:
„Lin Meng is ingetreden tot Gods tegenwoor
digheid, als een martelaar en heeft zijn
plaats in die glorierijke schare!"
Hij stond snel op en ging naar zijn stu
deerkamer, om een tijdje alleen te zijn!
Waarde lezers, ik zal niets meer vertellen
•uit het lange. vcell>ewogen leven van dezen
sterken mensch. Wie er meer van wil we
ten, leze zelf het boek.
Maar dit kan ik u verzekeren: ik ben er
6til onder geworden.
Niet omdat het geloof van Andrew ook
het mijne is. Want het tegendeel is het ge
val; ik vind zijn geloof hard, liefdeloos en
volkomen verwerpelijk. Maar omdat ik tel
kens weer bij het lezen versterkt werd in
mijn overtuiging, dat een waarachtig diep
geloof, een geloof dat de gansche ziel ver
vult, een bron is van onuitputtelijke kracht.
Niet w a t, maar d a t men gelooft is
het, waar het op aankomt-
Er zouden tal van roomsche missionaris
sen te noemen zijn, die evenals Andrew hun
gansche leven, hun genoegens, hun vreug
den hebben opgeofferd, dood en lijden heb
ben getrotseerd, omdat zij ontwijfelbaar ge
loofden in hun roeping om menschen te red
den, door hen te bckeeren. te winnen voor
hun geloof en hun kerk! Menschen van de
reinste overgave!
Er is hier in beitic gevallen sprake van
godsdienstig geloof. Het zou echter een
schromelijke dwaling wezen, wanneer wij
daaraan alléén een bijzondere waarde gin
gen hechten. Bovendien zou dit een gruwe
lijke miskenning beteekenen van de werke
lijkheid. die ons anders leert.
Ik zeide zooeven: niet wat, maar dat
men gelooft is het, waar het op aankomt.
Elk diep geloof geeft den
mensch kracht. Een paar iaren gele
den ontmoette ik een jong nationaal socia
list. Ik kende hem al sedert langen tijd.
maar wij hadden elkaar bijna uit het oog
verloren. E11 nog zie ik zijn gezicht voor
me, toen hij mij verzekerde: „ik ben gek
van het nationaal socialisme". Die gelaats
uitdrukking vergeet ik nooit. Daar stond hij
voor mc als iemand, die volkomen bezeten
was doorzijn geloof iu het nationaal so
cialisme. Toen ik „De strijdbare held" las,
heb ik vaak aan hem gedacht. Zóó als er
voor Andrew maar één waarheid en één
roeping bestond, zoo bestond er ook voor
hem slechts één levensopvatting, die Abso
luut was. Zijn hcele ziel was ervan vervuld
zijn denken en doen waren eraan gewijd.
Ik denk aan wijlen Dcmela Nieuwenhuis.
Hij gelóófde in het socialisme met zoo groote
zekerheid, dat alle twijfel was buitengeslo
ten en zijn gansche leven is gewijd geweest
aan de verkondiging en de propageering van
het socialisme. En smaad en hoon, vergui
zing en verachting, breuk met vrienden en
families; alles heeft hij kunnen dragen en
hij is tot aan zijn dood toe een sterk mensch
gebleven, onwankelbaar in zijn overtuiging,
dat in dit socialisme de verlossing was gc-
legen niet alleen van de arbeiders, tot wie
zijn hart uitging, maar van gansch de men-
schelijke samenleving.
En is niet de kracht van een Lenin weder
om het geloof geweest?
En hoe was het mogelijk, dat een graaf
von Zeppelin jaren aaneen gedacht en ge
peinsd heeft over de mogelijkheid van het
houwen van luchtschepen, waarin hij alie
teleurstelling en tegenspoed overwinnend,
eindelijk is geslaagd? Omdat hij in dit sla
gen gelóófde. Vast stond voor hem, dat ééns
zijn pogen %ou leiden tot een resultaat.
Wanneer Columbus in 1192 de Atlantische
Oceaan oversteekt, altijd door koersend naar
het Westen, wanneer zijn scheepsvolk begint
te morren, dan blijft hij doorvaren, omdat
bij vast gelóóft dat hij het land zal vinden
dat hij zoekt.
Ach, een mensch kan liccl rustig leven
zonder eenig geloof. Ze zijn er bij duizenden,
die noch godsdienstig, noch eenig ander ge
loof bezitten. Ze dobberen mee op den groe
ten stroom des levens en zij vinden het dik
wijls heel gcncegelijk. Maar wat gaat er van
hen uit?
Wat is de invloed, dien zij als deelen van
het groot geheel der menschheid, toch óók
kunnen uitoefenen?
Wie echter sterk wil leven, bewust wil
leven, die redt bet niet zonder geloof. En
zoo ooit, dan mogen wij ons daarvan in on
zen lienarden tijd wel diep doordringen. Om
sterke menschen schreeuwt onze tijd!
Daarom is geloof voor alles noodig.
En nu denk ik aan geloof in bepaalden
zinGeloof i n d e z e d e 1 ij k e w a a r-
den. Als wij dit geloof missen staan wij
hulpeloos, machteloos als wanbopigen tegen
over den chaos om ons heen. Dan zien wij
geen uitkomst en moordende twijfel,", ja, on
geloof in de menschheid en haar toekomst
verlamt onze energie.
En tot mijn diepe smart moot ik consta-
teeren, dat ik telkens opnieuw menschen
ontmoet, die dit geloof in de zedelijke waar
den totaal hebben verloren en hun levens
zijn vervlakt en vergrauwd, ondanks mis
schien wat uiterlijk geschitter. Dit is wel
het pijnlijkste verschijnsel in onze dagen.
Hot is de vale Ideaal loosheid. Het is de mo
reoio krachteloosheid.
En toch zeg ik: mensoh, geloof in de ze
delijke waarden, geloof in wat goed, recht
vaardig, liefdevol is; dit geloof alleen kan
u doen blijven een fier. dapper mensch, een
mensoh niet kracht om als mensch
staande te blijven; dit geloof alleen kan een
strijder van u maken.
Maar is het mogelijk om zelfs nu nog
dit geloof als redelijk, denkend mensch te
bezitten?
Op deze vraag hoop ik in een volgend ar
tikel naar mijn beste weten te antwoorden.
ASTOR.
P.S. Ik had dit artikel reeds klaar, toen
de redactie aan mij een stuk doorzond, dat
de onderteekening B. droeg. Ik vond dit stuk
zóó belangrijk en zóó getuigend van eigen
nadenken, dat ik er een uitvoerige beschou
wing aan zal wijden. Maar eerst komt na
tuurlijk hot vervolg op dit artikel. Ik hoop
en vertrouw, dat de geachte inzender B. er
dus genoegen mee zal nemen, dat ik hem
een poosje moet laten geduld oefenen.
ET MEIST BEROEMDE DURF
VAN NEDERLAND...
Nou, nou, benne we zoomaar hillekcndal
beroemd worren, of berucht, net zooas je
1 wulle. Wat gaat et, wat gaat et. Bouwstra
en Vrouw Roós hewwe kanne vol sukke-
laadmelk tapt voor de snornaliste, die ons
durpkc onvailig maakt hewwe, et was jc-
rubel, ze wazze er met en zonder kiekkas-
sies, maar allegaar van die groöte brille op,
dat hoort er zeker bai. Nou, der wazze tot op
heden wel veul mense in ons land, die ge-
niensen wiste dat er un Suntebankerus be
stond, dat weet ik te mensten nag van de
voruge Mobelzasie. Toe zaide onze mejoor
toe ik om un verlofpas kwam, achter dat
land loit zeker wel gicn land, en dat is den
wel ofzet mit krnntepepier. Nou den grains
je maar un beetje, en den denk je ik wou
dat je me maar un dag of wat meer gaf,
omdat ik nei zoon negerai moet, maar nou is
Suntebankerus un plaas die overal bespro
ken word. Weerom dat hew ik wel niet te
melden denk, dut hewwe jollie allemaal
wel in de Skager zien en lezen, 't Is nou
den weer doenluk om te fietsen, alle snei-
rommel is zoo goed as wegsmolten, 't Koe-
daiker padje wou ik 't efkes over hewwe,
deer viel nag wol wat over op te merreken.
Losten mit de sneipruest, as je artkwanUiie
van Suntebankerus den most je loope of
as je best fictse koune den wist je der zoon
beetje op te hlaiven.
Zooveul snel en vastgevroren snei, dat zoo
wat als worren was. Der was niks an dein,
en den kwam je op de grens van Koedaik,
en den was 't of je In un aarc wereld kwam
me. Deer was alles netjes opruimt, in heel
genoegcluk kon ie deer weer fictse. Den zeg
je zoo eres bai jc aigen, weerom is dat nou
bai ons niet opgnapt. Suntebankerus moet
er net evengoed an betale as Koedaik. Nou
ja dat weet ik toch ok niet ik ben in die
zake niet zoo erreg piendcr, nou ken dut
wel errug dom van me weze maar ik docht
zoo dat onderhoud samen bteaald worre
most. Maar snei opruime is weer heel aars.
Der zit wel un aarduge zai an want Koe
daik liep zun aigen mit 't pad best houwen,
maar ik kom nag aldcrs langs de weg, eu
den zeg je welderus wat, maar den wor
je welderus van antwoord ok dient. Toe
wier ine zoid, as Koedaik zooveul an «lat
sneiopruimen «loet is best, maar den moete
ze derres in de achterweg ok an de gang
gaan, en ok in 't zuidend want deer is niet
deur te kommen. Nou ik hen der woest en
ine zegsman had gelaik. Den begin je toch
weer are gedachte te kraigen. 't is wel zoo
net as overal 't ion dubbel, en 't aar niet
enkel, zoo zei 't wel blaive ok.
Nou me velket raakt vol dcerom maar
weer de groete van
Jak.
KOEGRAS
JULIANADORP.
„HET WITTE KRUIS".
Zuster's auto deed het niet best!
Voortaan 5 bestuursleden.
Dezer dagen was er een algemeene
ledenvergadering van de X. Holl. Vereen.
„Het W itte Kruis", ald. Den Helder, onder-
af«l. Julinnadorp in het café „Prins Hen
drik" van den beer A. Doorn. Aanwezig
waren 21 personen. De voorzitter, de heer
J. Kosscn sprak bet openingswoord.
Do secretaris, lieer C. J. Vroom leest de
notulen, welke onveranderd vastgesteld wor
den.
Medegedeeld wordt, dat door zuster Roo-
zendaal van 1 Aug. tot en met .11 Dec. 1939,
841 bezoeken afgelegd zijn bij 82 patiënten.
Uit liet jaarverslag vernielden wij dat dc
aansluiting bij „Het Witte Kruis" te Den
Helder een feit werd. Na 40 jaar verpleger
te zijn geweest, vertrok de heer W. Vonk.
Zuster Roozemlaal volgde hem op.
Den secr. wordt dank gezegd voor liet ge
memoreerde. De Kaseommissie, bestaande
uit de heeren K. van Buuren en J. Brecn,
had dc bescheiden nagezien en in orde be
vonden. De ontvangsten bedroegen van 1
Jan.—11 Juli 1919 f 7Ö0.Ö6. de uitgaven
f 723.7-4, overlatende een saldo van f 32.91.
Van 1 Auc.—31 Dec. 1919 waren «le ont
vangsten f 59&T& «le uitgaven 1 ós 4.79 V*,
overlatende een saldo van f 11.71 plus
bijgeschreven rente. Penn. K. Wïjnsma en
dc commissicw orden voor hun moeite
dank gezegd.
De commissie, belast met de controle op
het materiaal zegt hij monde van den heer
II. J. Spanjaard, dat alles keurig in orde
was.
Na toelichting van den voorzitter, gaat de
vergadering er mee accoord, dat het be
stuur voortaan uit vijf inplaats van uit ze
ven leden zal bestaan.
Tot lid van de Knsrommisie wordt in de
plaats van den heer H. Baanders bij accla
matie benoemd de heer C. W. dc Graaf. Bij
dc rondvraag, komt de auto van de zuster
ter sprake, deze Weigert nogal eens zijn
diensten. Kan daar geen andere voor in dg
plaats komen? De secr. zegt dat de zuster
bet dezen winter slecht getroffen heeft Men
wil wel voorstellen een zeker bedrag uit te
trekken, zoodat zij dan oen auto ter eigen
beschikking beeft. Ook de contributie komt
ter sprake. Voorzitter zegt dat de autoge
schiedenis in den Helder thuishoort. Wij
kunnen wel van advies dienen. Daarna
spreekt dc voorz. eenige woorden van dank
tot de afgetreden bestuursleden en tot de
belangstellenden. Dat in de toekomst ook
de wijkverpleging in alle opzichten mag
voldoen. I)r. Swatcrs en Zuster Roozendaal
doen daar hun uiterste best voor!
LANGENDIJK
WIT-GELE KRUIS.
De afd. Langendijk van hot Wit-Gele Kruis
hield haar jaarvergadering Donderdagavond
in „De Burg", onder leiding van den heer
B. F. Wilmink.
Het jaarverslag vermeldde, dat de afd.
Kraamverzorging 120 leden telt; 13 maal is
een kraamverpleegster geplaatst.
De wijkverpleegster heeft 2T>12 hpzoeken
afgelegd in 48 gezinnen voor de wijkverple
ging. 224 voor de t.b.c.-hest rijding en 709
voor de zuigelingenzorg. Het aantal leden
der vereeniging bedraagt thans 430.
De afd Kraamverzorging had een voor-
deelig saldo van f ">0.39. de wijkverpleging
eon van f 146.08. Het voordcelig saldo dor
afd. materialen was f 112.S8.
De aftredende bestuursleden mevr. C. Met
selaar—Schuijt en dc heer N. Sncekes, wet*
den herkozen.
NIEUWE NIEDORP
LAN GE REIS.
STAATSPENSIOEN.
De afd. Langereis van den Bond voor
Staatspensiooneering hield in café Wan-
naar een propagaiula-avond, die uitstekend
I geslaagd is.
Na opening door den voorzitter, den heer
I D. Olie, verkrijgt de heer Bruin uit Alk-
maar het woord om zijn propaganda-rede
te houden. Ken daverend applaus was de
belooning voor dezen onvermoeiden propa
gandist.
Daarna is het woord of beter gezegd het
lied aan den heer Cloeck, eveneens uit
Alkmaar, die de vermakelijke noten
kraakt. -Goede wijn behoeft geen krans!
Dan treden voor ons op de heeren B.
Persijn en G. Olie, eerstgenoemde viool en
de heer Olie accordeon en zang.
Een nieuwe gast, ook uit Alkmaar, is de
lieer Grondsma. die optreedt als gooche
laar. Hij doet dit op meesterlijke wijze en
natuurlijk heeft hij het publiek hij den
nues gehad Dit was voor de Langereis een
geheel nieuw nummer, dat geweldig in
sloeg. Ook na de pauze heeft bet program
ma op een uitstekend peil gestaan en de
avond zal dan ook alle bezoekers hebben
voldaan.
DEN HELDER
dat zij zich niet moet laten
leiden alleen door lage prij
zen. Alle waar is naar zijn
geld en dat geldt zeker voor
schoenen.
In slechte schoenen bederf
|e Je voeten en als ze een
maal bedorven zijn loop Je
Jaren met pijn.
Mijn vriendin was heel gauw
overtuigd, en heelt nu goede
schoenen gekocht bij
LflNGE/TRflflT öt>
TEL. 3383
ALKMAAR