CONVERSATIES
„Slank"
c
J
Liefdes-scènes
leiden tot
stardom
voor de étalage Het eeuwig-
Zwart en Wespentaille
Zaterdag 30 Maart 1940
Vierde blad
N
Wij volgen het
voorbeeld der
Parisienne
v
Ze verdringen zIcH voor 'de Hoe-
den-étalage, de dames, de oude en
de jonge, de goedgekleede en de
eenvoudige, de werkende vrouw en
zij, die haar tijd doorbrengt met
teaen en winkelen. En ze voeren in
allerlei toonaarden een conversatie,
die niets met rangen en standen te
maken heeft. Ze voeren het eeuwig-
vrouwelijke gesprek, dat begint met
„wat een schattig hoedje" en ein
digt met: „een beeldje", tussdhen
welke twee kwalificaties een menig
te andere liggen, die ongeveer op
hetzelfde neerkomen..
En het onderwerp van deze conversatie?
Natuurlijk de nieuwe hoedenmode? De hy
permoderne modellen, uitgestald op slanke
standaards, begeerlijker en eleganter achter
de blinkende spiegelruiten van een chique
modehuis! Want indien we dezelfde hoeden
op een groote hoop bijeen zagen, als sta
pelpannen in en op elkaar gezet, zooals tij
dens uitverkoopen te doen, gebruikelijk is,
dan lijken al die buitenissige dopjes in
eens niet meer zóó zwierig, zóó apart, dan
smelt onze belangstelling als sneeuw voor de
zon... Maar laten we ons bij het heden be
palen! Het heden dat ons een schoen voor
hij de eerste gelegenheid de beste, de om
helzing en daarmee hun kans om zeep
hielpen.
Volgens de meening van Edmund Goul-
ding, regisseur van tal van Warner Bros-
fifcms, is het spelen van een „teedere-scène"
de beste proef, welke men jonge artisten
kan laten afleggen om te zien of er wat
„inzit".
„Liefde op de film", beweert hij, „heeft
'meer met het verstand dan met 't hart
1e maken. Factoren zooals jeugdige verle
genheid, ontzag voor den reeds bekenden
partner en «ebrek aan routine, spelen na
tuurlijk een groote rol. 't Jonge meisje, dat
haar eerste liefdes-scène ongedwongen en
natuurlijk weet te spelen, wacht een groo
te toekomst. Wij verwelkomen haar dan
ook van ganscher harte."
De heldin zette er een vaartje in.
Dit was ook reeds zoo in de dagen van Ma
ry Pickford, The Gish Girls, Theda Bara
en de Talmadges. toen ai deze sterren van
de stomme film op 't hoogtepunt van hun
roem stonden. In dien tijd was het spel
hij dergelijke scènes altijd een ietwat ge
forceerd. De heldin vloog met een ontstel
lende vaart in en uit de armen van den
held.
En verwarring werd veroorzaakt door het
ontlbreken van den dialoog.
Heden ten dage hebben wij een andere
opvatting over filmliefde; slechts één te
gel gaat ook nog heden op: actrices bren
gen 't eerder tot star als hun 't spelen
van liefdesscènes ongedwongen afgaat.
Bette Da vis bijvoorbeeld speelde in vijf
Warner films vóór zij de kans kreeg om
van haar talent op dergelijk gebied blijk
te geven. In „Cabin in the Cotton" moest
zij n.l. Diehard Barthelmess in een gewaag
de scène compromitteercn. De scène Week
een groot succes en het was daarna kin
derspel om 't tot star te brengen.
Liefdes-scènes met Wayne Morris in twee
van haar vroegere films en onlangs met
John Garfiold in „Vier Dochters", „Vier
Moedige Meisjes" en onlangs in „Straten
zonder Einde" schonken Priscilla Lane het
door zoovelen begeerde praedicaat van
star.
Voor „ster" geboren.
't Gemak en de nauwelijks merkbare
zelfverzekerdheid, waarmede ze zich bij
een dergelijke situatie gedroez, ongeacht
hoe snel haar hart bonsde of haar beenen
Of 't nu het luchtige flirten van Jane
Wyman of Joan Blondell of de zwaarmoe
dige, hevige reacties op liefdesscènes van
Bette Davis of Gretha Gaibo betreft, het
maakt geen verschil ten opzichte van de
geschiktheid om het tot star te brengen,
ïïoe eerder een meisje, dat werkelijk van
plan is om het bij do film ver te brengen,
toont, dat ze dergelijke scènes «pelen kan,
des te eerder zal ze kans van slagen heb
ben.
En zij, die het weten kunnen, zijn de
overtuiging toegedaan, dat filmromantiek
de zekerste weg voor succes en populair
zijn, is. Liefdes-scènes zijn de „alpha en
omega" voor de carrière van een actrice.
Wanneer een actrice de bekwaamheid
mist een dergelijke scène natuurgetrouw
en ongedwongen te «pelen, doet ze verstan
diger zich voor de huishouding te bekwa
men en de film of 't tooneel vaarwelte
zeggen.
HET DIER EN DE TABAK.
Niet alleen de mensch heeft plezier van
de tabak, maar ook voor vele diereu geldt
de tabak als een zeer gewaardeerd genot
middel. Zoo nam de bekende dierenschil-
der, Paul Meyerheim, waar, dat de geiten,
herten en lama's heel graag sigaren cn ook
pruimtabak aten. Hij had bijvoorbeeld een
zeer koppig wild schaap door voortdurend
voederen met pruimtabak getornd en aan
zich gewend. Bij beren nam hij daarente
gen een uitgesproken voorliefde voor ta
baksrook waar, die de dieren met welbe
hagen inademden, waarbij zij kop en rug
tegen liet hek wreven, waardoor de rook
naar binnen kwam. Ook de groote roofkat
ten. vooral de tijgers zogen gretig de ta
baksrook naar binnen, die men naar hen
toe blies, en drongen zich in de kooi steeds
tegen de tralies, als men rookeml voor hen
stond.
Zelfs onder de insecten kan men een
tabaksvriend aantreffen en wel de z.g. ci-
garettenkevcr (Lasioderma Scrricorne) die
uitsluitend van tabak leeft en ook een si
garetje niet versmaadt. De cigarcttcnkevcr
heeft zich zelfs bij de kleur van zijn lie
velingskostje aangepast, want hij is zoo
bruin als sigarentabak.
EEN VLEUGJE HUMOR
Je moest je schamen om dat heerlijke
eten te laten staan, zei de vader veront
waardigd tot zijn zesjarig zoontje. Toen ik
zoo oud was als jij, kreeg ik niets anders
den droog brood.
Dan bent u zeker wel blij dat u het
nu zoo goed hebt bij ons, hè pa?, zei de
kleine jongen.
Een jonge man vroeg een meisje ten hu
welijk en werd aangenomen. Na de ge
bruikelijke teederheden begonnen zij een
ernstig gesprek.
Nu wij verloofd zijn. zei het meisje,
moeten wij zuinig worden. Beloof mii nu.
liexeling. dat je niets zult doen, dat je niet
kunt betalen."
De jongeling lachte grimmig.
Als ik je dat beloofde, antwoordde hij.
zou ik moeten beginnen met ons engage
ment te verbreken.
vrouwelijke gesprek
trilden, stempelden haar reeds dadelijk
tot de toekomstige star.
Hedy Lamarr had nooit de kans in
Amerika gekregen, wanneer haar «pel ln
liefdes-scènes van „Extase" niet de aan
dacht van de Hollywoodsche producers
had getrokken en de rust keerde niet eer
der in 's werelds grootste film-metropolis
terug vóór haar naam onder een contract
stond.
De roodharige Ann Sheridan mocht zich
slechts ln een beperkt succes verheugen,
tot ze 't geluk had James Cagnev's tegen
speelster te zijn in „Jongens met Smerige
Gezichten". Ze werd in deze film op Cag-
ney verliefd, wist haar kans uit te buiten
en was „gemaakt". Ze kreeg keer op keer
grootere rollen in betere films en vertolk!
nu de hoofdrol in „And It AH Came True"
„Het" love-team.
Veteranen in Hollywood spreken nog
eens over den tijd, dat Garbo in Hollywood
haar beide namen gebruikte en niets bij 't
publiek deed; tot haar geluk werd ze „ge-
teamd" met één der grootste „film-lovers*,
die ooit op het witte doek verschenen is
n.l. John Gilbert
Jane Bryan gaf desgevraagd toe, dat ze
„zichzelf" niet was in liefdes-scènes in
„Kid Galahad", maar dat zij dank Basil
j Rathbone in „Confessions" haar aangebo
ren schuchterheid voor do camera over-
j won. Sindsdien ging 't «nel bergopwaarts
met deze actrice en kort geleden vertolkte
I zij met één der grootste hedendaagsche ac
teurs, Paul Muni n.l., de hoofdrollen in
„Twee Uit Velen", een Warner Bros-film
j gebaseerd op den beroemden roman van
j James Hilton, auteur van „Goodbye Mr.
j Chips".
Zonder beroemde liefdes-scènes zou -do
film zich nimmer zulk een enorme popu
lariteit verworven hebben. Liefde is een
universeele taal en overal, waar twee
menochen bijeen zijn, wordt een omhelzing
begrepen.
De kans van slagen.
Het is opvallend, zooveel zwart als de voorjaarsmode
brengt. Wij zien zwarte mantelpakjes, dito lange mantels
en middagjaponnen bij de vleet. Zoo n donker toiletje mag
dan ook niet aan onze garderobe ontbreken. We volgen
hiermee liet voorbeeld van de Parisienne, die bij de felste
zonneschijn bet gedistingueerde zwart trouw blijft. Na
tuurlijk verlevendigd met een of andere zachte pasteltint,
met goud of met wit. Hier
naast een tafzijden middag
jurk met de bekende wespen
taille, welke men, zoo de na
tuur voor deze allernieuwste
mode-lijn niet gezorgd heeft,
ook kunstmatig kan aan
brengen door middel van een
corset, dat zijn aloude taak,
de heupen te versmallen,
heeft opgegeven en nu een te
gengesteld doel nastreeft: n.l.
met talrijke baleintjes de
juiste breedte te doen ont
staan. De japon is met zeer
smalle echte witte kant en
met kant overtrokken knoo-
pen gegarneerd.
BESTAANDE UIT ZWARTEN MANTEL
OP PASTELBLAUW ONDERKLEED, DAT
RIJK MET PLISSé'S EN PARELMOEREN
KNOOPJES VERSIERD IS.
De kleine ijdeltuit
IS TROTSCH OP HAAR GENOPT ZIJDEN
JURKJE, DAT SLECHTS VERSIERD IS
MET EEN PAAR RUCHES.
een Hoed presenteert, een zeilpet voor ge
kleed middaghoofddeksel, een soort zak als
haarnetje, een dikke tuil bloemen als een
modieus dopje.
Kijken we er nog. wat onwennig tegen aan?
Och, niets went zóó gauw als mode! En
daarom, laten wij onze stemmen mengen in
het spreekkoor der vrouwen die een
nieuwen hoed noodig hebben, of meenen
noodig te hebben, en zeggen, met het juiste
accent, dat onze diepe aandoening verraadt:
„Een schatje! Nee... maar, wat een bééld je,
een snuitje.."
Eenige technische opmerkingen bij de op
deze pagina afgebeelde snufjes zijn wel on
misbaar.
Ten eerste is het succes van een nieuwen
hoed afhankelijk van de richting waarin men
hem opzet
De modellen met haarnetten wijzen den
weg vanzelf.
De twee op onze foto staan zoowaar recht
op het hoofd. De vilten pet echter vraagt
een scheeve houding, doch niet zóó scheef
als op den standerd; een gedeelte van het
gezicht mag echter gerust schuil gaan ach
ter de „klep".
Degenen, die ln de film tegen een
teedere situaU'e opgewasen zijn, ko
men over het algemeen vlugger
vooruit
Meisjes, die van hun eerste liefdes-scènes
bij de film iets goeds weten terecht te
torengen, brengen 't eerder tot star dan zij,
die nooit de kans kregen hun talenten op
dit gebied te demonstreeren of dadelijk
De strikken van het ruiker
tje bloemen vallen aan de
achterzijde, doch men kan de
linten ook als sjaal gebruiken
en onder de kin door laten
loopen. De „schoen" (rechts
onder) komt met dc neus mid
den boven het rechteroog, de
sluier valt rond het gcheele
hoofd.
Wat de materialen betreft,
men ziet veel grof stroo en
ook zomervilt, de kleuren
harmonieeren ófcontras
teeren met mantel en japon,
bijv. een zwarten of rooden
hoed bij een grijsgeruit cos-
tuumpje of een paauwblauwe
bij een dito toilet. Er is keus
te over en gelukkig zien we
ook scheppingen in een stijl,
waarmee we al wat vertrouwd
zijn geraakt, zooals de brëton,
en de matelot. Want ook on
der ons vrouwen heb je waag
halzen en typen, die niet over
één nacht ijs gaan. in dit ge
val over één dag Lentemode.
Leóntine.
Slankmakend wandeltoilet
