TARZAN en de
vuren van Tohr
Een Lappenvrouw
keert naar huis terug
GROENLAND BEHOEFT GEEN
GEBREK TE LIJDEN
DE SCHAT
wi d& Woestijn
De Staat van Beleg uitgebreid
NIET OP „RECHTS VOOR"
GELET
Weer ongewenschte locbtgasten
0../k ga dood*.,
'k ga dood!
Radioprogramma
EEN AANGRIJPEND VERHAAL
UIT HET HOOGE NOORDEN.
Uit Noord-Finland, waar de hoofdzakelijk
uit kolonisten en Lappen bestaande bevol
king na een ma&ndcn-langVerblijf in do
evacuatiekampen in het Torne-dal nu gelei
delijk aan de oude woonplaats weer kan
opzoeken om te zien wat de oorlog van hun
huisjes en hutten heeft overgelaten, schrijft
„Brodjaga", een medewerkster van Dagens
N.vheter, o.a.:
Op een stationnetje staat een Lappen
vrouw in haar kleurige kleedij met een drie
jarig meisje op haar arm en een bundeltje
in de hand. Geduldig staat zij er tusschen
het gedrang van vrouwen en kinderen en
van 't front terugkeerende soldaten te
wachten tot allen ingestapt zijn; dan stapt
zij ook in, in het tweede klasrijtuig, dat
toevallig vlak voor haar stil was blijven
staan en gaat er zwijgend op de zachte
bank zitten.
Het meisje met haar schuine zwarte oog
jes heft een grijs krullerig bontjasje over
haar Lapsche kleeren, zeker een Zweedsch
geschenk, dat bij deze stille, ernstige Lap
penmoeder is beland. Telkens laat het
kind een broodkorst op den vloer vallen,
haar eenige troost in deze vreemde wereld.
Het is de eerste keer. dat deze Lappen
vrouw met den trein reist. Haar man be
zit een kudde rendieren en is den geheelen
oorlog bij de rendieren geweest. Zij komt
uit Suonikyla, het meest geïsoleerde ge
hucht uit heel Finsch Lapland, het is her
haaldelijk gebombardeerd of schoon er nie
mand achtergebleven was.
Na een paar uur neemt de vrouw het
kind weer op den arm en gaat zij aan 't
eind van den wagon staan. Haar bundeltje
heeft ze weer in de hand. Zwijgend staat ze
naar buiten te kijken waar de verlaten bos-
schen langs-glijden achter de ruit.
Dan stom de trein. Even later zet hij
zich weer langzaam in beweging een klein
stationnetje glijdt voorbij. De vrouw wendt
zich tot de andere reizigers en zegt haast
op gebiedenden toon: „Dit is mijn station,
ik moet er uit". Men vraagt verwonderd,
waarom zij dan niet uitgestapt is. ,.De
deur", stamelt ze verbouwereerd, „die deur
is immers niet open gegeaan'. De trein
rijdt alweer tusschen het lage ijle bosch,
hij kan niet nog eens stoppen. „Waarom
hebt u t portier dan niet open gedaan?"
vraagt de conducteur, die er bij gekomen
is, maar de tranen springen dc Lappen
vrouw in de oogen. Hoe kunnen ze dat nu
vragen? Hoe moest zij, die nog nooit eer
der in een trein gezeten had, nu weten,
hoe ze er mee om moest gaan. wat je kon
doen en wat je niet kon doen? Uren lang
heeft ze met haar meisje op haar arm staan
wachten, t laatst van allen is ze ingestapt,
niemand heeft ze ook maar den minsten
last bezorgd op dc heele reis. Toen ze ach
terin den wagen bij het portier ging staan
haden ze toch wel kunnen begrijpen, dat zo
er hier uit moest en die grootc ijzeren deur
voor haar open kunnen doen? Die deur, die
ze niet eens aan durfde raken.
Kilometer na kilometer rolt de trein ver-,
der door de verlatenheid, 't Kind huilt aan
een stuk, het voelt instinctief dat moeder
meer dan wanhopig is. Zwijgend zit dc
vrouw weer op de zachte bank en als de
trein bij 't volgende station stopt, wordt zij
er met haar kind en baar bundeltje uit
geholpen om hier in de sneeuw uren en
uren lang te blijven staan wachten op den
eersten trein terug. Haar blik dwaalt af
naar het bosch achter het stationnetje en
't is alsof ze denkt: mijn rendier, m'n eigen
rendier, had ik jou nu maar.
Het bestuur van Groenland heeft aan het
blad „Berlingske Tidende" medegedeeld, dat
op Groenland steeds voorraden voor twee
jaar aanwezig zijn. Het afgeloopen jaar
waren de voorraden bijzonder ruim. zoodat
deze thans voor meer dan twee jaar toerei
kend zijn, temeer daar het economisch leven
des lands op autarkie is ingesteld.
FEUILLETON
door MALCOLM HOWE?
Drie groepen schreeuwende mannen snelden
U hulp over den betrekkelijk gladden bodem
«in het bassin. In hoogstens vyf minuten
«ouden de aanvallende Hadendowa's zyn
teruggeslagen naar de heuvels en vriend en
vijand dachten niet anders dan dat mr. Fens-
bawe's geheele kafila zich met onweerstaan
bare élan in het gevecht stortte. Maar toen
gebeurde het onbegrijpelijke. Terwijl von
Kerber en mrs. Haxton de dringende nood
zakelijkheid inzagen om den wanhopigen
atrijd juist in deze enkele minuten nog vol te
houden, verloren huq Arabieren, na geduren
de den heelen uitputtenden dag koelbloedig
en dapper te hebben gestreden, volkomen hun
bezinning. Doof voor de gebeden en verwen
ningen van den Oostenrijker, zonder te
luisteren naar mrs. Haxton's schrille kreten,
dat ze de weinige aanvallers, die gevaarlijk
dichtbij waren, zouden tegenhouden, gaven ze
toe aan een blinden onbegrypelijken drang tot
zelfbehoud en vluchtten in verwarring naar
de kameelen. Plotseling werden deze mannen
van een krijgshaftigen stam los gebroken wil
den, die als krankzinnigen vochten om een
rijdier te bemachtigen en er zich niet om be
kommerden of hun meesters en kameraden
omkwamen of het leven lieten. Verscheidene
kameelen waren gewond, sommige waren
dood en zelfs in dit aauve-qui-peut werd kosv-
bwe tijd verspild met worstelen om het be
zit van die dieren, die zich nog bewegen
konden. Toen von Kerber besefte, dat een
EEN KWART DER DUITSCHE
VLOOT VERNIETIGD?
ZWEEDSCHE BERICHTEN
SPREKEN VAN 27
Aan de Zweedsche kust schijnt men de
ondergang van de „Admiral Scheer" te be
vestigen, zonder zich evenwel erover te kun
nen uitspreken, of het vestzakslagschip ge
torpedeerd, of op een mijn geloopon is. Te
rugkomende op de kwestie van de „Gnei-
senau" oordeeldt men, dat dit slagschip
met 1500 man aan boord gezonken is. Ma
rinedeskundigen ramen de door de Duit
schers verkoren tonnage, de „Admiral
Scheer" niet inbegrepen, op 27 procent van
de totale tonnage der Duitsche oorlogsvloot.
OOK IN NOORDHOLLAND.
Bij K. B. van 13 April zijn met ingang van
dien datum verschillende gebieden in staat
van beleg verklaard, waaronder in onze
provincie de gemeenten Edam, Haarlemmer
meer, alleen voor wat betreft het luchtvaart
terrein Schiphol.
Zandauto maakt doodenrit
Over den kop en het water In.
Gistermorgen om ongeveer kwart voor elf
is te Maarssevecn een vrachtauto geladen
met zand te water geraakt.
Op dat tijdstip kwam een volgeladen auto
de Machinekade afrijden. Bij 'n afkromming
van den weg verloor de 23-jarige chauffeur
J. M. B. uit Amsterdam dè macht over het
stuur. Dit had tot gevolg, dat de wagen in
de vrij diepe boezem reed en over den kop
sloeg. Na circa 20 minuten slaagde men
er in den chauffeur uit den wagen te be
vrijden. Dr. Hoekstra uit Maarssen heeft
tevcrgeefsch getracht dc levensgeesten op te
wekken. De auto is door de gemeentepolitie
in beslag genomen.
En met den dqpd bekocht.
Zaterdagmiddag omstreeks vier uur is te
Leideneen ernstig verkeersongeluk gebeurd,
waarbij de 25-jarige radio-handelaar P. II.
IJ. uit Sassenheim om het leven is geko
men. IJ. reed met zijn motorrijwiel in de
richting van de Hoogstraat. Bii het pas-
seeren van de Vrouwcnsteeg sloeg hij niet
voldoende acht op het van rcchtskomemle
verkeer en kwam in hotsing met een vijf
tienjarigen wielrijder. Deze werd een eind
meegesleurd, doch liep slechts lichte ver
wondingen op. De motorrijder echter, kroeg
een schcdolbasicfractuur en is in zorgwok-
kenden toestand naar het Academisch Zie
kenhuis ovcrgehrachf waar hij denzclfden
avond is overleden.
Zóó kon dc slager wel
worst verkoopen
Boekhouder bestal hem voor 16000'
De politie van het bureau Leidsche Plein
te Amsterdam heeft een man aangehouden,
die. in dienst als boekhouder bij een slager,
geknoeid heeft met de gelden bestemd voor
omzctbelastingzcgels, waarvoor hij van zijn
patroon steeds voorschot kreeg. Hij boekte
dan zegels \oor een hooger bedrag dan in
werkelijkheid was geplakt. Gedurende vijf
jaar heeft hij kans gezien deze verduistorin
gen, welke een bedrag van ongeveer zes
duizend gulden bedragen, te plegen totdat
thans een accountantsonderzoek dc zaak
aan het licht bracht.
Vreemde vliegtuigen boven ons
land. Schoten vielen.
Regeeringspersdienst meldt:
Gisteren zijn langs dc NederlèbdBche ter
ritoriale zeegrenzen Engelsche en Fransche
vliegtuigen waargenomen, welke op onkel-
punten d^ze gronr^n hebben overschreden.
Ook een enkel Duitsch vliegtuig werd langs
dc kust binnen Nederlandsch rechtsgebied
waargenomen. Van den grond af is op al
deze vliegtuigen geschoten. Ook vliegtuig-
patrouilles zijn opgestegen. Te Londen, Pa
rijs en Berlijn wordt geprotesteerd.
MAAR ZE BLEEF SPRINGLEVEND.
AVONTUUR - BIJ DEN POLITIE
RECHTER.
't Was den Rotterdamschen politierechter,
zegt het Rott. Nwsbl., moeilijk de kleine
Schiedamsche juffrouw aan haar verstand
te brengen, dat het verboden is in magazij
nen te stelen en dat het geen gewicht in dc
schaal legt, als men er tegelijk enkele din
gen koopt.
Het scheen bij de juffrouw het zwaarst
te liggen, dat de luttele dingen, als kinder
kousen of iets dergelijks, door haar werke
lijk gekocht, eveneens in de lange lijst van
gestolen voorwerpen waren opgenomen.
Ik heb ze heusch betaald, verzekerde
zij.
Mensch voel je dan niet hetgeen ie
hebt gedaan? We hebben hier veel winkel
diefstallen behandeld, maar dit is 't record
Waarom stal je dit alles? vroeg de rech
ter.
Omdat niijn man over 14 dagen zon
der werk zou komen.
Rcchtr: O juist, toen dacht ge. dan zal
ik alvast wat op die manier gaan hamste
ren.
Verschillende zaken in Rotterdam had zij
haar clandiezie gegund. Een lijst om van te
duizelen, als sokken, dameskousen, kinder
kousen. handschoenen en kinderhandschoe
nen, borduurkleedjes. manufacturen, knot
ten wol en katoen electrische batterijen,
chocolade-hoefijzers, rookworstjes enz.
De juffrouw: Ik kon de verleiding niet
weerstaan. Maar ik heb toch niet alles ge
stolen en voor wat ik gekocht heb. behoef
ik toch niet te worden gestraft. Mijn man
zou zonder werk komen.
Rechter: Is dat een excuus om in het
groot dc winkels te plunderen?
Dc juffrouw: Ik zal het nooit meer
doen.
Rechter: U zoudt feitelijk voor 4 maan
den de gevangenis in moeten. Dat zou de
beste oplossing zijn, ondanks het rapport
van het R.K. Bureau voor Alcoholisme over
u. waarin een voorwaardelijke straf wordt
voorgesteld.
En het psychiatrisch rapport over u her
innert aan uw vroegere levenshouding en
spreekt van niet geheel normaal, geringe
intelligentie.
De officici^ mr. H. A. J. Reumcr. was
van oordcel. dat men ook met het maat-
schapplijk belang rekening moest houden.
Menschcn als deze juffrouw konden toch
niet vrij rond loopen. Opbergen in de ge
vangenis of ergens anders. Hij vroeg 3
maanden onvoorwaardelijke gevangenis
straf.
Rechter: Heeft u geluisterd, juffrouw?
De juffrouw: Nee...... ik voel me
niet goed.
Rechter: Dan krijgt u een glas water.
De juffrouw jammerend): O, ik ga
dóód, ik ga dóód
Zij kreeg wat water te drinken.
Rechter: Bent u nu weer levend, juf
frouw?
De juffrouw: O... 'k zou geen
raad weten. Drie maanden.
Rechter: 'k Wil het nog eenmaal pro-
beeren. U krijgt 3 maanden, doch voor
waardelijk met 3 jaren proeftijd. Komt u
hier terug, dan gaat u de cel in, of ergens
anders heen. Maar wèg gaat u
Intusschen was dc juffrouw wonderlijk
opgeknapt, /.ij droogde haastig haar tranen
en stapte flink van de podiumtrappen.
Voorbij de getuigenbanken struikelde zij
in haar haast.
door Edgar Rice Burroughs
79.
„De vuren van Tohr," herhaalde Tarzan.
„Dit moet dua de plaats zjjn waar Ahtea haar
gevangenen offert aan Pantu." Majoor Bur-
ton keek rond. Tarzan knikte en wees naar
boven. Boven de vuurzuil van vlammen waa
een opening in de zoldering. De vuurzuil likte
door de opening als de tong van een hongerige
draak. De atenen bewogen, de opening werd
afgesloten. Toen de opening gesloten was, zak
ten de vlammen weer naar beneden. Plotse
ling klonk er van boven een ontzettende gil.
De gestalte van een mens kwam naar beneden
vlak langs de verschrikte toeschouwera en
Door overspanning
overleden
Landbouwer had zich bij brand
te druk gemaakt.
Zaterdaga\ond waarschuwde een buur
jongen den ö6-jarigeu landbouwer G. Wijers
te Stcenderen, dat er brand was ontstaan
in de schuur naast diens boerderij gelegen.
W. snelde naar de schuur om het vee los te
maken. Nadat hii hierin geslaagd was en
de dieren naar buiten waren gedreven, begaf
hij- zich naar huis om zijn huisgenootcn
gerust te stellen. Vermoedelijk door o\ er-
spanning zakte hij toen echter in elkaar en
overleed onmiddellijk.
De brand, welke inmiddels door de Die
renschc brandweer werd bestreden, bleef
beperkt tot de groote schuur, welke geheel
verloren ging en tot het achterhuis van de
boerderij.
viel in de borrelende vuurpoel. „Pantu, God
van het vuur heeft een nieuw slachtoffer ont
vangen," klaagde Majoor Burton. „En dat ia
ons lot, als we gevangen genomen worden,"
zei Perry huiverende. Terwyl de vuurzuil
weer zakte, werd er een stenen brug zicht-
WOENSDAG 17 APRIL 1940.
Hilversum I. 1875 en 414,4 m.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Schriftlezing, meditatie.
8.20 Gramofoonmuziek (9.309.45 gélukw.).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek (Om 12.30 berichten
ANP).
I.00 De Eemlanders en gramofoonmuziek.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.15, piano en gramofoonmuziek.
4.15 Het koortje uit ..Klein Tadema State"
met planobegeleiding en gramofoonmuziek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de jeugd.
5.455.55 Gramofoonmuziek.
6.00 Causerie „De positie van den groothandel
in onzen tyd".
6.15 Gramofoonmuziek.
6.30 Taalles en technisch onderricht.
7.00 Berichten.
7.15 Voor postzegelverzamelaars.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP. internationaal overzicht,
herhaling SOS-berichten.
8.25 Arnhemsche orkestvereeniging en soliste
9.20 Exegetische causerie.
9.50 Koninkiyke Christ. Oratoriumvereeniglng
Amsterdam (opn.).
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Canzonetta-sextet en gramofoonmuz.
II.35 Gramofoonmuziek. ca. 11.50— J2.00
Schriftlezing.
Hlliertum 11. 301.5 ni.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Orgelspel.
8 45 Gramofoonmuziek.
kameel redding beteekende voor mrs. Hax
ton en hemzelf, riep hy haar toe dicht bjj hem
te biyven en liep hy op een bereden Arabier
toe, die uit de mélée te voorschijn kwam. Hi
beval den man halt te houden, en zóó dichtbi
waren Royson en zyn kleine ii'ieeling op dat
oogenblik, dat de kameel alle drie in veilig
heid had «kunnen brengen. Mear de Arabier
boog het hoofd en spoorde het schommelende
dier tot sneller draf aan. Von Kerber vuurde
op hem en de ongelukkige Arabier viel al.c
een pop van zyn hooge zitplaats. De teugel
van den kameel grijpend wierp de Oosten
rijker mrs. Haxton in het zadel. Door den
afstand van den grond was het onmogelijk
haar daar stevig te plaatsen, maar zij hielp
hem dapper, klauterde op de een of andere
manier op de lastige zitplaats en bukte om
hem op te trekken. Ze was er tenslotte In
geslaagd. Het opgewonden dier sprong voor
uit om weg te komen van het angstaanjagend
rumoer achter hem, toen een zware slag het
kolossale lichaam %deed schokken, de kameel
viel in de knieën, sloeg op zyn zyde erf wierp
beide beryders af.
Von Kerber alleen stond op. Hy was een
oogenblik versuft, maar hij scheen een vaag
besef te hebben van den kant, waar doodsge
vaar dreigde, want hy keerde zich om met
het gezicht naar Alfieri, die de Somali ponny,
die hij bereed, had ingehouden en nu zorgvul
dig richtte op zijn vijand. De Italiaan droeg
een repeteer-geweer. Hij was het, die zooeven
den kameel had neergeschoten met een goed-
gemikt schot door de longen, en met dezelfde
venynige nauwgezetheid joeg hy nu een ko
gel door von Kerber's borst. De getroffene
viel op handen en voeten en staarde zyn
moordenaar woedend aan. Toen, zichzelf op-
zweepend tot een uiterste inspanning, hief hy
zijn vervolver op en vuurde driemaal op Al
fieri. Tweemaal miste hy, door de bewege-
'ykheid van het paard, maar het derde schot
trof den Italiaan midden in het voorhoofd.
Toen Royson hen vond lagen zij maar en
kele schreden van elkander verwijderd. Al
fieri was dood. Von Kerber leefde nog. maar
was al stervende. Hij was op zyn gezicht ge
vallen en Dick lichtte hem zacht op en legde
het slappe hoofd tegen zyn knie.
Bent u erg gewond? vroeg hy, hoewel hy
heel goed zag aan de aschgrauwe gelaatskleui
onder het brons der woestijn, dat het storm
achtige leven van den Oostenrijker snel ten
einde spoedde. Een afschuwelyk schuim
kwam op von Kerbers lippen, en de woorden
klonken gebrok n:
Het is met mjj gedaanik weet
hetGa naar mevrouw Haxton. Zeg haar
dc schatFenshawe zal edelmoedig
zyn
Dat was alles. Hy overleed niet onmiddel
lijk. maar hy verloor het bewustzyn. Kort
daarna stierf hy.
Dick legde de levenlooze gestalte op het
woestijnzand. Hy ging naar mrs. Haxton zien.
Ze lag, schijnbaar levenloos, onder den schou
der van den kameel. Royson greep het groote
dier by den nek en sleurde het op zij. Ze
scheer, niet gewond, maar was bewusteloos.
Hij rolde het dekkleed van een kameel in
elkaar tot een kussen, legde het onder haar
hoofd en besteedde daarop de noodige aan
dacht aan de gebeurtenissen elders.
De Hadendowa's hadden de vlucht geno
men. toen ze den eersten glimp opvingen van
de blanke gezichten. Maar ze ontsnapten niet
zonder verliezen. Uit het zadel glijdend, open
den vier van de mannen der Aphrodite het
vuur, cn deden vyf van den rooverstam hals
over kop ter aarde storten, terwyf de zesde
zijn leven redde door zich met zijn gewonden
kameel te laten vallen en onopgemerkt door
de rivierbedding naar de heuvels te sluipen.
Wat de rest betreft, de vlegels gingen er
vandoor vóór Abdur Kader en Abdullah op
schotwydte waren gekomen en sinds dat uur
kwam geen verstandige Hadendowa meer in
de buurt van de Bron van Mozes; vele maan
den lang.
Royson zag dan ook. dat zijn eigen mannen
al rustig bij elkaar stonden te wachten op
bevelen en de twee afdeelingen Arabieren
van de karavaan van de vleugels kwamen
aanryden volgens zyn oorspronkeiyk plan.
Enkelen van het gevluchte geleide kwamen
terug. Ze keken beschaamd, toen ze langs
von Kerber's iyk kwamen. Eén hunner, een
hadji, die den groenen tulband en zwarten
mantel van een pelgrim van Mekka droeg,
begon een verklaring te mompelen tegen
Royson. maar de reusachtige effendi wierp
hem zulk een blik van verachting en toorn
toe. dat de man maakte, dat hij weg kwam.
Royson zocht naar een blijk van verderen
tegenstand der Hadendowa's. Hy vond niets,
maar hy merkte toevallig de geheimz nnige
manier van doen op van enkelen van het
baar, die over de vuuropening gespannen
waa. Maar dat gaf üe vluchtelingen geen
hoop. want het stevige hek sloot de weg af.
En ergens in de gang achter hen, kwamen de
gele mannen al dichter en dichter naar hen
toe.
9.30 Keukenpraatje.
10.00 Morgenwydlng.
10.20 Voor de vrouwen.
10.50 Voor arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP,, gramofoonmuziek.
I.00—1.45 VARA-orkest.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 VARA-orkest.
3.15 Voor de kinderen.
5.30 Rosi&n-orkest en solist.
6.30 Cyclus: „Wysbegeerte, Wetenschap en
Levenshouding".
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Koorzang.
7.30 By bel vertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Berlchten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia
8.20 Gramofoonmuziek.
8.50 Radiotooneel.
9.20 De Ramblers.
9.50 „Schuldig of onschuldig?" causerie.
10.00 VARA-gemengd koor. VARA-Meisjes-
koor „De Krekels", VARA-orkest en solLs-
ten.
10.40 Medische vraagbaak.
II.00 Berichten ANP.
11.10—12.00 Rosian-orkest.
Arabisch escorte, die zich haastten naar de
kleine holte, ingesloten door de Zeven Heu
vels.
Toen herinnerde hy zich opeens, waarom
deze verlaten plek een Golgotha was gewor
den. De rampzalige von Kerber Was bezig
geweest den schat te ontgraven, toen de Ha
dendowa's den aanval begonnen. Naar alle
waarschyniykheid zou het gevecht ln minder
minuten zyn afgeloopen geweest, dan het nu
uren had geduurd, wanneer de vrijbuiters on-
middeliyk een stormaanval hadden onder
nomen.
En deze andere aasgieren hadden, vóór ze
door een hagel van lood waren verdreven,
ontdekt, welke rijkdommen daar onder het
zand begraven lagen.
Chaytor, zei Royson tegen een van de
bemanning, die als kwartiermeester dienst
had gedaan aan boord van het Jacht, neem
drie man en bewaak elke loopgraaf of andere
uitgraving, die je in de vallet tusschen de
hoogten zult vinden. Laat geen Arabier die
plaats naderen. Gebruik zoo noodig geweld,
maar tracht elk schieten te vermyden. Ik
kom voor zonsondergang by Je.
Ja. sir, zei Chaytor. Hy riep drie man
nen en het viertal betrok zijn post.
Royson droeg de twee andere matrozen op
hem te helpen. Von Kerber, Alfieri en de an
dere dooden moesten begraven worden, zoolang
het nog licht was. Hij was van plan een
korten inventaris te maken van de papieren
en brieven in de zakken van de Europeanen.
De Arabieren zouden ondiepe graven uithol
len, waar het zand*het diepst was. en zware
steenen opstapelen op de graven ter beveili
ging tegen jakhalzen. Dat was de eenvoudige
plechtigheid der woestyn. Maar ze moest
snel geschieden!
Maar een dramatisch tooneel wachtte hem
nog. Mrs. Haxton knielde naast von Kerber
en schreide hartroerend. Hy ging naar haar
toe en zei byna fluisterend:
U kunt niets meer doen door hier te
biyven. Wilt u niet naar de tent in de oase
gaan en wachten, tot ik by u kom? Ik zal
niet lang wegblyven. U begrijpt het is
noodzakelijk. We kunnen de lyken hier niet
laten liggen. Het zou afschuwelijk zyn.
Ze liet tce, dat hy haar wegleidde.
Wordt vtrvolqi.