TARZAN en de vuren van Tohr Een Lappenvrouw keert naar huis terug GROENLAND BEHOEFT GEEN GEBREK TE LIJDEN DE SCHAT wi d& Woestijn De Staat van Beleg uitgebreid NIET OP „RECHTS VOOR" GELET Weer ongewenschte locbtgasten 0../k ga dood*., 'k ga dood! Radioprogramma EEN AANGRIJPEND VERHAAL UIT HET HOOGE NOORDEN. Uit Noord-Finland, waar de hoofdzakelijk uit kolonisten en Lappen bestaande bevol king na een ma&ndcn-langVerblijf in do evacuatiekampen in het Torne-dal nu gelei delijk aan de oude woonplaats weer kan opzoeken om te zien wat de oorlog van hun huisjes en hutten heeft overgelaten, schrijft „Brodjaga", een medewerkster van Dagens N.vheter, o.a.: Op een stationnetje staat een Lappen vrouw in haar kleurige kleedij met een drie jarig meisje op haar arm en een bundeltje in de hand. Geduldig staat zij er tusschen het gedrang van vrouwen en kinderen en van 't front terugkeerende soldaten te wachten tot allen ingestapt zijn; dan stapt zij ook in, in het tweede klasrijtuig, dat toevallig vlak voor haar stil was blijven staan en gaat er zwijgend op de zachte bank zitten. Het meisje met haar schuine zwarte oog jes heft een grijs krullerig bontjasje over haar Lapsche kleeren, zeker een Zweedsch geschenk, dat bij deze stille, ernstige Lap penmoeder is beland. Telkens laat het kind een broodkorst op den vloer vallen, haar eenige troost in deze vreemde wereld. Het is de eerste keer. dat deze Lappen vrouw met den trein reist. Haar man be zit een kudde rendieren en is den geheelen oorlog bij de rendieren geweest. Zij komt uit Suonikyla, het meest geïsoleerde ge hucht uit heel Finsch Lapland, het is her haaldelijk gebombardeerd of schoon er nie mand achtergebleven was. Na een paar uur neemt de vrouw het kind weer op den arm en gaat zij aan 't eind van den wagon staan. Haar bundeltje heeft ze weer in de hand. Zwijgend staat ze naar buiten te kijken waar de verlaten bos- schen langs-glijden achter de ruit. Dan stom de trein. Even later zet hij zich weer langzaam in beweging een klein stationnetje glijdt voorbij. De vrouw wendt zich tot de andere reizigers en zegt haast op gebiedenden toon: „Dit is mijn station, ik moet er uit". Men vraagt verwonderd, waarom zij dan niet uitgestapt is. ,.De deur", stamelt ze verbouwereerd, „die deur is immers niet open gegeaan'. De trein rijdt alweer tusschen het lage ijle bosch, hij kan niet nog eens stoppen. „Waarom hebt u t portier dan niet open gedaan?" vraagt de conducteur, die er bij gekomen is, maar de tranen springen dc Lappen vrouw in de oogen. Hoe kunnen ze dat nu vragen? Hoe moest zij, die nog nooit eer der in een trein gezeten had, nu weten, hoe ze er mee om moest gaan. wat je kon doen en wat je niet kon doen? Uren lang heeft ze met haar meisje op haar arm staan wachten, t laatst van allen is ze ingestapt, niemand heeft ze ook maar den minsten last bezorgd op dc heele reis. Toen ze ach terin den wagen bij het portier ging staan haden ze toch wel kunnen begrijpen, dat zo er hier uit moest en die grootc ijzeren deur voor haar open kunnen doen? Die deur, die ze niet eens aan durfde raken. Kilometer na kilometer rolt de trein ver-, der door de verlatenheid, 't Kind huilt aan een stuk, het voelt instinctief dat moeder meer dan wanhopig is. Zwijgend zit dc vrouw weer op de zachte bank en als de trein bij 't volgende station stopt, wordt zij er met haar kind en baar bundeltje uit geholpen om hier in de sneeuw uren en uren lang te blijven staan wachten op den eersten trein terug. Haar blik dwaalt af naar het bosch achter het stationnetje en 't is alsof ze denkt: mijn rendier, m'n eigen rendier, had ik jou nu maar. Het bestuur van Groenland heeft aan het blad „Berlingske Tidende" medegedeeld, dat op Groenland steeds voorraden voor twee jaar aanwezig zijn. Het afgeloopen jaar waren de voorraden bijzonder ruim. zoodat deze thans voor meer dan twee jaar toerei kend zijn, temeer daar het economisch leven des lands op autarkie is ingesteld. FEUILLETON door MALCOLM HOWE? Drie groepen schreeuwende mannen snelden U hulp over den betrekkelijk gladden bodem «in het bassin. In hoogstens vyf minuten «ouden de aanvallende Hadendowa's zyn teruggeslagen naar de heuvels en vriend en vijand dachten niet anders dan dat mr. Fens- bawe's geheele kafila zich met onweerstaan bare élan in het gevecht stortte. Maar toen gebeurde het onbegrijpelijke. Terwijl von Kerber en mrs. Haxton de dringende nood zakelijkheid inzagen om den wanhopigen atrijd juist in deze enkele minuten nog vol te houden, verloren huq Arabieren, na geduren de den heelen uitputtenden dag koelbloedig en dapper te hebben gestreden, volkomen hun bezinning. Doof voor de gebeden en verwen ningen van den Oostenrijker, zonder te luisteren naar mrs. Haxton's schrille kreten, dat ze de weinige aanvallers, die gevaarlijk dichtbij waren, zouden tegenhouden, gaven ze toe aan een blinden onbegrypelijken drang tot zelfbehoud en vluchtten in verwarring naar de kameelen. Plotseling werden deze mannen van een krijgshaftigen stam los gebroken wil den, die als krankzinnigen vochten om een rijdier te bemachtigen en er zich niet om be kommerden of hun meesters en kameraden omkwamen of het leven lieten. Verscheidene kameelen waren gewond, sommige waren dood en zelfs in dit aauve-qui-peut werd kosv- bwe tijd verspild met worstelen om het be zit van die dieren, die zich nog bewegen konden. Toen von Kerber besefte, dat een EEN KWART DER DUITSCHE VLOOT VERNIETIGD? ZWEEDSCHE BERICHTEN SPREKEN VAN 27 Aan de Zweedsche kust schijnt men de ondergang van de „Admiral Scheer" te be vestigen, zonder zich evenwel erover te kun nen uitspreken, of het vestzakslagschip ge torpedeerd, of op een mijn geloopon is. Te rugkomende op de kwestie van de „Gnei- senau" oordeeldt men, dat dit slagschip met 1500 man aan boord gezonken is. Ma rinedeskundigen ramen de door de Duit schers verkoren tonnage, de „Admiral Scheer" niet inbegrepen, op 27 procent van de totale tonnage der Duitsche oorlogsvloot. OOK IN NOORDHOLLAND. Bij K. B. van 13 April zijn met ingang van dien datum verschillende gebieden in staat van beleg verklaard, waaronder in onze provincie de gemeenten Edam, Haarlemmer meer, alleen voor wat betreft het luchtvaart terrein Schiphol. Zandauto maakt doodenrit Over den kop en het water In. Gistermorgen om ongeveer kwart voor elf is te Maarssevecn een vrachtauto geladen met zand te water geraakt. Op dat tijdstip kwam een volgeladen auto de Machinekade afrijden. Bij 'n afkromming van den weg verloor de 23-jarige chauffeur J. M. B. uit Amsterdam dè macht over het stuur. Dit had tot gevolg, dat de wagen in de vrij diepe boezem reed en over den kop sloeg. Na circa 20 minuten slaagde men er in den chauffeur uit den wagen te be vrijden. Dr. Hoekstra uit Maarssen heeft tevcrgeefsch getracht dc levensgeesten op te wekken. De auto is door de gemeentepolitie in beslag genomen. En met den dqpd bekocht. Zaterdagmiddag omstreeks vier uur is te Leideneen ernstig verkeersongeluk gebeurd, waarbij de 25-jarige radio-handelaar P. II. IJ. uit Sassenheim om het leven is geko men. IJ. reed met zijn motorrijwiel in de richting van de Hoogstraat. Bii het pas- seeren van de Vrouwcnsteeg sloeg hij niet voldoende acht op het van rcchtskomemle verkeer en kwam in hotsing met een vijf tienjarigen wielrijder. Deze werd een eind meegesleurd, doch liep slechts lichte ver wondingen op. De motorrijder echter, kroeg een schcdolbasicfractuur en is in zorgwok- kenden toestand naar het Academisch Zie kenhuis ovcrgehrachf waar hij denzclfden avond is overleden. Zóó kon dc slager wel worst verkoopen Boekhouder bestal hem voor 16000' De politie van het bureau Leidsche Plein te Amsterdam heeft een man aangehouden, die. in dienst als boekhouder bij een slager, geknoeid heeft met de gelden bestemd voor omzctbelastingzcgels, waarvoor hij van zijn patroon steeds voorschot kreeg. Hij boekte dan zegels \oor een hooger bedrag dan in werkelijkheid was geplakt. Gedurende vijf jaar heeft hij kans gezien deze verduistorin gen, welke een bedrag van ongeveer zes duizend gulden bedragen, te plegen totdat thans een accountantsonderzoek dc zaak aan het licht bracht. Vreemde vliegtuigen boven ons land. Schoten vielen. Regeeringspersdienst meldt: Gisteren zijn langs dc NederlèbdBche ter ritoriale zeegrenzen Engelsche en Fransche vliegtuigen waargenomen, welke op onkel- punten d^ze gronr^n hebben overschreden. Ook een enkel Duitsch vliegtuig werd langs dc kust binnen Nederlandsch rechtsgebied waargenomen. Van den grond af is op al deze vliegtuigen geschoten. Ook vliegtuig- patrouilles zijn opgestegen. Te Londen, Pa rijs en Berlijn wordt geprotesteerd. MAAR ZE BLEEF SPRINGLEVEND. AVONTUUR - BIJ DEN POLITIE RECHTER. 't Was den Rotterdamschen politierechter, zegt het Rott. Nwsbl., moeilijk de kleine Schiedamsche juffrouw aan haar verstand te brengen, dat het verboden is in magazij nen te stelen en dat het geen gewicht in dc schaal legt, als men er tegelijk enkele din gen koopt. Het scheen bij de juffrouw het zwaarst te liggen, dat de luttele dingen, als kinder kousen of iets dergelijks, door haar werke lijk gekocht, eveneens in de lange lijst van gestolen voorwerpen waren opgenomen. Ik heb ze heusch betaald, verzekerde zij. Mensch voel je dan niet hetgeen ie hebt gedaan? We hebben hier veel winkel diefstallen behandeld, maar dit is 't record Waarom stal je dit alles? vroeg de rech ter. Omdat niijn man over 14 dagen zon der werk zou komen. Rcchtr: O juist, toen dacht ge. dan zal ik alvast wat op die manier gaan hamste ren. Verschillende zaken in Rotterdam had zij haar clandiezie gegund. Een lijst om van te duizelen, als sokken, dameskousen, kinder kousen. handschoenen en kinderhandschoe nen, borduurkleedjes. manufacturen, knot ten wol en katoen electrische batterijen, chocolade-hoefijzers, rookworstjes enz. De juffrouw: Ik kon de verleiding niet weerstaan. Maar ik heb toch niet alles ge stolen en voor wat ik gekocht heb. behoef ik toch niet te worden gestraft. Mijn man zou zonder werk komen. Rechter: Is dat een excuus om in het groot dc winkels te plunderen? Dc juffrouw: Ik zal het nooit meer doen. Rechter: U zoudt feitelijk voor 4 maan den de gevangenis in moeten. Dat zou de beste oplossing zijn, ondanks het rapport van het R.K. Bureau voor Alcoholisme over u. waarin een voorwaardelijke straf wordt voorgesteld. En het psychiatrisch rapport over u her innert aan uw vroegere levenshouding en spreekt van niet geheel normaal, geringe intelligentie. De officici^ mr. H. A. J. Reumcr. was van oordcel. dat men ook met het maat- schapplijk belang rekening moest houden. Menschcn als deze juffrouw konden toch niet vrij rond loopen. Opbergen in de ge vangenis of ergens anders. Hij vroeg 3 maanden onvoorwaardelijke gevangenis straf. Rechter: Heeft u geluisterd, juffrouw? De juffrouw: Nee...... ik voel me niet goed. Rechter: Dan krijgt u een glas water. De juffrouw jammerend): O, ik ga dóód, ik ga dóód Zij kreeg wat water te drinken. Rechter: Bent u nu weer levend, juf frouw? De juffrouw: O... 'k zou geen raad weten. Drie maanden. Rechter: 'k Wil het nog eenmaal pro- beeren. U krijgt 3 maanden, doch voor waardelijk met 3 jaren proeftijd. Komt u hier terug, dan gaat u de cel in, of ergens anders heen. Maar wèg gaat u Intusschen was dc juffrouw wonderlijk opgeknapt, /.ij droogde haastig haar tranen en stapte flink van de podiumtrappen. Voorbij de getuigenbanken struikelde zij in haar haast. door Edgar Rice Burroughs 79. „De vuren van Tohr," herhaalde Tarzan. „Dit moet dua de plaats zjjn waar Ahtea haar gevangenen offert aan Pantu." Majoor Bur- ton keek rond. Tarzan knikte en wees naar boven. Boven de vuurzuil van vlammen waa een opening in de zoldering. De vuurzuil likte door de opening als de tong van een hongerige draak. De atenen bewogen, de opening werd afgesloten. Toen de opening gesloten was, zak ten de vlammen weer naar beneden. Plotse ling klonk er van boven een ontzettende gil. De gestalte van een mens kwam naar beneden vlak langs de verschrikte toeschouwera en Door overspanning overleden Landbouwer had zich bij brand te druk gemaakt. Zaterdaga\ond waarschuwde een buur jongen den ö6-jarigeu landbouwer G. Wijers te Stcenderen, dat er brand was ontstaan in de schuur naast diens boerderij gelegen. W. snelde naar de schuur om het vee los te maken. Nadat hii hierin geslaagd was en de dieren naar buiten waren gedreven, begaf hij- zich naar huis om zijn huisgenootcn gerust te stellen. Vermoedelijk door o\ er- spanning zakte hij toen echter in elkaar en overleed onmiddellijk. De brand, welke inmiddels door de Die renschc brandweer werd bestreden, bleef beperkt tot de groote schuur, welke geheel verloren ging en tot het achterhuis van de boerderij. viel in de borrelende vuurpoel. „Pantu, God van het vuur heeft een nieuw slachtoffer ont vangen," klaagde Majoor Burton. „En dat ia ons lot, als we gevangen genomen worden," zei Perry huiverende. Terwyl de vuurzuil weer zakte, werd er een stenen brug zicht- WOENSDAG 17 APRIL 1940. Hilversum I. 1875 en 414,4 m. 8.00 Berichten ANP. 8.05 Schriftlezing, meditatie. 8.20 Gramofoonmuziek (9.309.45 gélukw.). 10.30 Morgendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.15 Zang met pianobegeleiding en gramo foonmuziek. 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek (Om 12.30 berichten ANP). I.00 De Eemlanders en gramofoonmuziek. 2.30 Gramofoonmuziek. 3.15, piano en gramofoonmuziek. 4.15 Het koortje uit ..Klein Tadema State" met planobegeleiding en gramofoonmuziek. 4.45 Felicitaties. 5.00 Voor de jeugd. 5.455.55 Gramofoonmuziek. 6.00 Causerie „De positie van den groothandel in onzen tyd". 6.15 Gramofoonmuziek. 6.30 Taalles en technisch onderricht. 7.00 Berichten. 7.15 Voor postzegelverzamelaars. 7.45 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten ANP. internationaal overzicht, herhaling SOS-berichten. 8.25 Arnhemsche orkestvereeniging en soliste 9.20 Exegetische causerie. 9.50 Koninkiyke Christ. Oratoriumvereeniglng Amsterdam (opn.). 10.00 Berichten ANP, actueel halfuur. 10.30 Canzonetta-sextet en gramofoonmuz. II.35 Gramofoonmuziek. ca. 11.50— J2.00 Schriftlezing. Hlliertum 11. 301.5 ni. 8.00 Berichten ANP. 8.10 Orgelspel. 8 45 Gramofoonmuziek. kameel redding beteekende voor mrs. Hax ton en hemzelf, riep hy haar toe dicht bjj hem te biyven en liep hy op een bereden Arabier toe, die uit de mélée te voorschijn kwam. Hi beval den man halt te houden, en zóó dichtbi waren Royson en zyn kleine ii'ieeling op dat oogenblik, dat de kameel alle drie in veilig heid had «kunnen brengen. Mear de Arabier boog het hoofd en spoorde het schommelende dier tot sneller draf aan. Von Kerber vuurde op hem en de ongelukkige Arabier viel al.c een pop van zyn hooge zitplaats. De teugel van den kameel grijpend wierp de Oosten rijker mrs. Haxton in het zadel. Door den afstand van den grond was het onmogelijk haar daar stevig te plaatsen, maar zij hielp hem dapper, klauterde op de een of andere manier op de lastige zitplaats en bukte om hem op te trekken. Ze was er tenslotte In geslaagd. Het opgewonden dier sprong voor uit om weg te komen van het angstaanjagend rumoer achter hem, toen een zware slag het kolossale lichaam %deed schokken, de kameel viel in de knieën, sloeg op zyn zyde erf wierp beide beryders af. Von Kerber alleen stond op. Hy was een oogenblik versuft, maar hij scheen een vaag besef te hebben van den kant, waar doodsge vaar dreigde, want hy keerde zich om met het gezicht naar Alfieri, die de Somali ponny, die hij bereed, had ingehouden en nu zorgvul dig richtte op zijn vijand. De Italiaan droeg een repeteer-geweer. Hij was het, die zooeven den kameel had neergeschoten met een goed- gemikt schot door de longen, en met dezelfde venynige nauwgezetheid joeg hy nu een ko gel door von Kerber's borst. De getroffene viel op handen en voeten en staarde zyn moordenaar woedend aan. Toen, zichzelf op- zweepend tot een uiterste inspanning, hief hy zijn vervolver op en vuurde driemaal op Al fieri. Tweemaal miste hy, door de bewege- 'ykheid van het paard, maar het derde schot trof den Italiaan midden in het voorhoofd. Toen Royson hen vond lagen zij maar en kele schreden van elkander verwijderd. Al fieri was dood. Von Kerber leefde nog. maar was al stervende. Hij was op zyn gezicht ge vallen en Dick lichtte hem zacht op en legde het slappe hoofd tegen zyn knie. Bent u erg gewond? vroeg hy, hoewel hy heel goed zag aan de aschgrauwe gelaatskleui onder het brons der woestijn, dat het storm achtige leven van den Oostenrijker snel ten einde spoedde. Een afschuwelyk schuim kwam op von Kerbers lippen, en de woorden klonken gebrok n: Het is met mjj gedaanik weet hetGa naar mevrouw Haxton. Zeg haar dc schatFenshawe zal edelmoedig zyn Dat was alles. Hy overleed niet onmiddel lijk. maar hy verloor het bewustzyn. Kort daarna stierf hy. Dick legde de levenlooze gestalte op het woestijnzand. Hy ging naar mrs. Haxton zien. Ze lag, schijnbaar levenloos, onder den schou der van den kameel. Royson greep het groote dier by den nek en sleurde het op zij. Ze scheer, niet gewond, maar was bewusteloos. Hij rolde het dekkleed van een kameel in elkaar tot een kussen, legde het onder haar hoofd en besteedde daarop de noodige aan dacht aan de gebeurtenissen elders. De Hadendowa's hadden de vlucht geno men. toen ze den eersten glimp opvingen van de blanke gezichten. Maar ze ontsnapten niet zonder verliezen. Uit het zadel glijdend, open den vier van de mannen der Aphrodite het vuur, cn deden vyf van den rooverstam hals over kop ter aarde storten, terwyf de zesde zijn leven redde door zich met zijn gewonden kameel te laten vallen en onopgemerkt door de rivierbedding naar de heuvels te sluipen. Wat de rest betreft, de vlegels gingen er vandoor vóór Abdur Kader en Abdullah op schotwydte waren gekomen en sinds dat uur kwam geen verstandige Hadendowa meer in de buurt van de Bron van Mozes; vele maan den lang. Royson zag dan ook. dat zijn eigen mannen al rustig bij elkaar stonden te wachten op bevelen en de twee afdeelingen Arabieren van de karavaan van de vleugels kwamen aanryden volgens zyn oorspronkeiyk plan. Enkelen van het gevluchte geleide kwamen terug. Ze keken beschaamd, toen ze langs von Kerber's iyk kwamen. Eén hunner, een hadji, die den groenen tulband en zwarten mantel van een pelgrim van Mekka droeg, begon een verklaring te mompelen tegen Royson. maar de reusachtige effendi wierp hem zulk een blik van verachting en toorn toe. dat de man maakte, dat hij weg kwam. Royson zocht naar een blijk van verderen tegenstand der Hadendowa's. Hy vond niets, maar hy merkte toevallig de geheimz nnige manier van doen op van enkelen van het baar, die over de vuuropening gespannen waa. Maar dat gaf üe vluchtelingen geen hoop. want het stevige hek sloot de weg af. En ergens in de gang achter hen, kwamen de gele mannen al dichter en dichter naar hen toe. 9.30 Keukenpraatje. 10.00 Morgenwydlng. 10.20 Voor de vrouwen. 10.50 Voor arbeiders in de Continubedrijven. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.45 Berichten ANP,, gramofoonmuziek. I.00—1.45 VARA-orkest. 2.00 Voor de vrouw. 2.30 VARA-orkest. 3.15 Voor de kinderen. 5.30 Rosi&n-orkest en solist. 6.30 Cyclus: „Wysbegeerte, Wetenschap en Levenshouding". 7.00 VARA-Kalender. 7.05 Felicitaties. 7.10 Koorzang. 7.30 By bel vertellingen. 8.00 Herhaling SOS-Berlchten. 8.03 Berichten ANP, VARA-Varia 8.20 Gramofoonmuziek. 8.50 Radiotooneel. 9.20 De Ramblers. 9.50 „Schuldig of onschuldig?" causerie. 10.00 VARA-gemengd koor. VARA-Meisjes- koor „De Krekels", VARA-orkest en solLs- ten. 10.40 Medische vraagbaak. II.00 Berichten ANP. 11.10—12.00 Rosian-orkest. Arabisch escorte, die zich haastten naar de kleine holte, ingesloten door de Zeven Heu vels. Toen herinnerde hy zich opeens, waarom deze verlaten plek een Golgotha was gewor den. De rampzalige von Kerber Was bezig geweest den schat te ontgraven, toen de Ha dendowa's den aanval begonnen. Naar alle waarschyniykheid zou het gevecht ln minder minuten zyn afgeloopen geweest, dan het nu uren had geduurd, wanneer de vrijbuiters on- middeliyk een stormaanval hadden onder nomen. En deze andere aasgieren hadden, vóór ze door een hagel van lood waren verdreven, ontdekt, welke rijkdommen daar onder het zand begraven lagen. Chaytor, zei Royson tegen een van de bemanning, die als kwartiermeester dienst had gedaan aan boord van het Jacht, neem drie man en bewaak elke loopgraaf of andere uitgraving, die je in de vallet tusschen de hoogten zult vinden. Laat geen Arabier die plaats naderen. Gebruik zoo noodig geweld, maar tracht elk schieten te vermyden. Ik kom voor zonsondergang by Je. Ja. sir, zei Chaytor. Hy riep drie man nen en het viertal betrok zijn post. Royson droeg de twee andere matrozen op hem te helpen. Von Kerber, Alfieri en de an dere dooden moesten begraven worden, zoolang het nog licht was. Hij was van plan een korten inventaris te maken van de papieren en brieven in de zakken van de Europeanen. De Arabieren zouden ondiepe graven uithol len, waar het zand*het diepst was. en zware steenen opstapelen op de graven ter beveili ging tegen jakhalzen. Dat was de eenvoudige plechtigheid der woestyn. Maar ze moest snel geschieden! Maar een dramatisch tooneel wachtte hem nog. Mrs. Haxton knielde naast von Kerber en schreide hartroerend. Hy ging naar haar toe en zei byna fluisterend: U kunt niets meer doen door hier te biyven. Wilt u niet naar de tent in de oase gaan en wachten, tot ik by u kom? Ik zal niet lang wegblyven. U begrijpt het is noodzakelijk. We kunnen de lyken hier niet laten liggen. Het zou afschuwelijk zyn. Ze liet tce, dat hy haar wegleidde. Wordt vtrvolqi.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 7