De Koffermoordenaar NIET MEER IN 8LIX voor de rechtbank HOE BERGEN VERRADEN WERD DE VLEESCHLOOZE DAG IN BELGIË Verzwegen messteken Een maand tegen aannemer Broersma geëischt KLINK Zondag in actie Uiterlijk onbewogen heeft gisterenoch- tend de Hofmeester Korens, verdachte in de beruchte koffermoord-zaak, in het verdach tenbankje der Amsterdamsch rechtbank plaats genomen. Er waa een enorme belangstelling. 40 ge tuigen waren gedagvaad. De president der rechtbank. Mr. Wl Dons. onderwerpt verdachte aan een zeer uitge- breid verhoor. Vooral de verhouding tus- sshen Koorens en zijn vrouw komt op de proppen. Ook de financieele omstandighe- den van verdachte en zijn relaties met an dere vrouwen worden onder de loupe ge nomen. „Meer om de steun dan omdat ik zooveel van haar hield". „U was getrouwd met Maria Teeu- wi&se, verdachte?" vraaRt de president. „Ja", antwoordt Kooren; „meer om da •teun dan omdat ik zooveel van haar hield Koorens vertelt verder, dat hij ongeveer 60 a 65 gulden per week verdient. Zijn vrouw kreeR 17.80 per week. Hij speculeerde. Hij had wat Respaard en gespeculeerd. Hij had ruim 1.000, Pres.: „En wat was u van plan met het geld te doen?" „Verder speculeeren", zegt verd. rustig. De president wijst hem er op. dat verd. zijn schulden niet afbetaalde en dat zijn vrouw uit werken moest gaan. Verd. wei gert den naam te noemen van den man, die voor hem gespeculeerd had. In Sabang had verdachte bericht gekre gen. dat het geld (de 1.000,—) weg was. „Pres.: „Vond u dat vervelend?" Verd.: „Och ja dat wel, maar ik dacht, nu dan begin ik maar weer opnieuw". Andere vrouwen. De president zegt dat verd. een „vrouwen liefhebber" genoemd werd. Verd.: „Zoo erg was dat niet. Alleen het laatste jaar ging ik wel eens met andere vrouwen om". De president herinnert Koorens ér aan, dat verdachte in Indië een bezoek had ge bracht aan de familie van het meisje, dat hij aan boord had loeren kennen. Hij had zelfs over zijn trouwplannen met haar gesproken. Pres.: „U schreef haar minnebrieven en daar was "een woord Fransch bij. Maar u was al getrouwd Verd.: „Ik was van plan te gaan scheiden. Geen moord met voorbedachten rade, zegt verdachte, „Was u niet van plan uw vrouw al te maken?" „Geen sprake van", zegt verdachte. „Ik wilde scheidenDat is toch mogelijk? De thuiskomst bij zijn vrouw. Verd. beweert dat op den avond van zijn terugkomst zijn vrouw zich zou hebben la ten ontvallen, dat zij vriendschap met een andere man had aangeknoopt. Ook zou zij boos zijn geweest, omdat haar man de proefvaart met de „Oranje" mee moest maken. Ruzie Er was toen ruzie gekomen tusschen hem en zijn vrouw. Toen verd. opstond, dacht zijn vrouw blijkbaar, dat hij haar te lijf wilde. Zij gaf Item een duw. Verdachte op zijn beurt duwde haar van zich af en de vrouw viel tegen den kachel... „Ik dacht dat ze dood was". Pres.: „Maar dat is toch onmogelijk. Als je vrouw tegen de kachelplaat valt, ga je toch naar haar toe en je onderzoekt, hoe het met haar is. Zelfs al ben je nog zoo boos en al ben je een man van uw harde inborst, help je-.." „Ik heb haar naar bed gedragen. Ik dacht eerst dat ze bewusteloos was." Pres.: „En hebt u liet hoofd en de polsen nat gemaakt?" Neen, dat had verdachte niet gedaan. Op het onopgemaakte bed had hij haar neer- golcgd... „Ik ging naar de voorkamer", zegt ver dachte. „Ik liep heen en weer... drie kwar- tie liet ik haar liggen en ik dacht: „Mis schien konit ze bij." Borrels. Pres.: „Maar een dokter haalde u niet. Dronk u in dien tijd borrels?" Verd.: „Een paar." Pres.: „Ja, ja. U zorgde wel voor u zelf, maar niet voor uw vrouw." Drie kwartier later ging hij weer kijken. „Toen meende ik zeker, dat zij dood was. Zij was lijkwit, haar ooaen waren gesloten, en zij was zoo zwaar..." Pres.: „Maar u hebt het niet gecontro leerd. U hebt geen pols gevoeld..." Verd.: „Neen, dat geloof ik niet." Hij weet niet waarom. Pres.: U dacht, dat uw vrouw dood was en toch stak u haar met een mes. Waar- om?" „Dat weet ik ook niet', antwoordt verd. „Wij zijn nu op een punt gekomen", vindt de president, „om tijdelijk de deuren van de zaal te sluiten". Aldus geschiedt Na een half uur gaan de deuren weer open. De volgende dagen. Op 23 Juni bezocht hij 's middags om 3 uur een café. Den volgenden dag. 24 Juni. koopt luj den benichten hutkoffer en gaat daarmee naar huls. Na zijn bekende afgrijselijke tocht is hij op 2G Juni weer te Amsterdam. Van 27 t. e. m. 29 Juni maakt hij als hofmeester don proeftocht met de „Oranje" mee. Naar de kermis. Na zijn terugkomst gaat hij weer nnar Amsterdam terug, verkoopt zijn inboedel, logeert in hotels, bezoekt op 3 en 1 Juli de kermis te Laren en vertrekt in ri^-n vroe gen ochtend \an 5 Juli niet de „Johan de Witt" naar Indië. Naar Indië. Aan boord maakt hij weer kennis met een vrouw, een handschoentje, weer wordt hij verliefd. Hij schrijft over deze episode een dagboek. De lijkschouwing. Dr. B. J. Mansens, prosector te U-trecht, had de romp onderzocht en geschouwd. Hij had drie stcckwónden in de lioiwt gevonden; een steek had het hart doorboord. Ook ver toonde het lijk onderliuidsche bloeduitstor tingen, kort voor don dood ontstaan. Dat laatste had de dokter opgemaakt uit de zware verbloedingen in de weefsels. De steken waren met vasten hand toegebracht. Ook de blauwe plekken zijn vóór den dood ontstaan. Dr. Hulst, de bekende Leidsche politiedeskundige, rapporteert. Dr. Hulst, de bekende politiedeskundige uit Leiden, die bij alle moordzaken in Ne derland voor het getuigenhekje venschijnt, komt ook ditmaal als deskundige om voor de rechtbank zijn rapport toe te lichten. Ilij deelt als zijn meening mede, dat de steek in de bors-t. gedurende het leven toe gebracht, mogelijk de doodelijke is ge weest. Deze steek is in het hart gedrongen en heeft dit aan voor- en achterzijde door boord. Dat de twee steken in de linker borstkas gedurende het leven zijn toege bracht, mag als zeker worden aangenomen aldus dr. Hulst. Omtrent de wond in d>e rechter helft van de borst bestaat bij ons eenige twijfel. Het verhaal van verd., dat de vrouw ge vallen is en toen dood was, acht dr. Hulst onaannemelijk. I» 't mogelijk, dat Koorens wer kelijk meende, dat rijn vtouw dood was? Mr. Kokosky: „Maar is het niet mogelijk dat Koorens werkelijk den indruk kon krijgen, dat zijn vrouw dood was?" Dr. H-ulst: „Laat ik eens heel ver gaan en aannemen, dat de vrouw bewusteloos was. Dan is het natuurlijk mogelijk, dat hij den indruk kreeg, dat zij dood was. Hoewel het verschil gemakkelijk te constateeren is. Mr. Kokoskv: „Maar er zijn meer voor heelden van mensrhen met zeer dunne schedels, oierschaalschedels. We weten van de schedel van de vrouw niets af. Misschien i ze inderdaad gevallen, tegen de slaap b.v. en diep bewusteloos geworden. Koorens is vrij sterk en misschien heeft hij haar met krarht tegen de kachel gesmeten". Deskundige: „Met absolute zekerheid kan over de schedel niets worden gezegd. Het hoofd is nog steeds niet gevonden". Psychiatrlsoh rapport. Koo rens toerekeningsvatbaar. Wol psychopathische trekken. Geen nerveus wan-evenwicht. De psychiater dr. Tammenoms Bakker licht vervolgens zijn rapport toe. Verd. moet worden beschouwd als iemand met zekere psychopathische trekken. In vele opzichten is hij een on-uitgegroeidc persoonlijkheid, die lijdt onder conflicten tusschen zijn fan tasie-leven en de eischen van de werkelijk heid. Geen aarzeling. Getuige zegt, dat er geen sprake van is dat de steken aarzelend zouden zijn toe gebracht. Van een roes tijdens het misdrijf kan niet gesproken worden. Men moet aannemen dat het gedachte léven van dezen actieven, impulsieven man, nadat het feit eenmaal was gepleegd, geheel behcerscht werd door: „hoe krijg ik de boel weg". De verdediger valt aan. Mr. Kokosky, de verdediger, kan zich met de conclusies der deskundigen in het geheel niet vereenigen. Hij is van meening, dat bij de schouwing niet onomstootclijk kan zijn vastgesteld, dat de steken tijdens het leven zijn toegebracht en stuurt dan aan op een verklaring van verminderd-toerekeningsvatbaar. De deskundige, Dr. C. J. van Ledden Hulsebosch, die thans komt getuigen, zegt dat hij op vele plaatsen in de woning van verdachte bloedsporen beeft aangetroffen. De verdediger, mr. Kokosky, valt dan het verbaal aan van het eerste verhoor van beklaagde. Rechercheur van Dijk vertelt hoe dit ver hoor verliep. Naarmate het verhoor venier kwam. zegt deze getuige, en de officier dieper op bijzonderheden inging, was K. zenuwachtiger geworden en tenslotte, na dat mr. de Blecourt verd. had verteld, dat de kleeren in het Centraal Station waren gevonden, had Koorens uitgeroepen: ,,J» Ik heb het gedaan". Officier: Juist, toen kregen wij den in druk, dat verd. den moord bekende. Pas nadat Koorens een glas water had gedronken, kwam hij met het verhaal van het vallen teren den kachel voor den dag Mr. Kokoskv constateert, dat uit het verbaal van dit verhoor niets blijkt van een bekentenis. Mr. de Blécourt: Wij hebben eerlijkheids halve onzen indruk niet in het verbaal opgenomen. Meerdere getuigen komen dan voor het hekkie. F.en caféhouder uit Amsterdam, die vroe ger wel eens met Koorens had gevaren ver telde dat er toen e«en deteefievêroman aan boord was. waarin een dergelijke geschiede nis werd behandeld als waarvoor Koorens thans terecht staat. Dan komt een Amster- damsche huisvrouw voor het hekje. Bij haar werkte de vrouw van verd. een paar maal In de week. Getuige had op zekerén dag 'n getikte brief gekregen, waarin de werkster mededeelde, dat zij wegens zenuwen rust moest houden. Oct. had dat wel vreemd ge bonden. Marie werkte al tien jaar bii haar en zij deed uitmuntend haar plicht. Op die wijze wegblijven was niets voor haar Minder gunstig luiden de verklaringen over Koorens. Fel is do zuster van het slachtoffer in haar oordeel over haar zwa ger. Ook de zuster van Koorens uit Deventer wordt gehoord. Zij vertelt, dat haar broer steeds een moeilijke jongen geweest is. Hij kon geen bloed zien. Wanneer hij in een bioscoop toevallig een stuk zag. waarbij moorddadi ge scenes op het witte doek de toeschou wers trachtten te boeien, ging hij weg. Een ziekenhuis wilde hij beslist niet binnen gaan. Hij had haar herhaaldelijk wonder lijke brieven geschreven. Het getuigenverhoor is hiermede ten ein de. de behandeling zal worden voortgezet op Maandag 29 April te tien uur. Voor de Britsche troepen in Frankrijk. Bi] tienduizenden worden dagelijks de blikken met geconserveerde levensmiddelen in de En gelsche fabrieken gereedgemaakt voor ver zending naar het expedltieleger. VIER WEKEN LANG LAGEN REEDS DUITSCHE TROEPEN-TRANSPORT SCHEPEN IN DE PUDDEFJORD NA BIJ BERGEN. Reuter seint dat, naar thans is komen vast te staan, i.d. Puddefjord nabij Bergen vier weken lang drie Duitsche schepen hebben gelegen met voorraden en troepen onderdeks verborgen. Twee dezer schepen voer den de Finsche vlag en één die van Zweden. Op 9 April werden bij het aanbreken van den dag de luiken geopend en de Duitsche troepen kwamen te voorschijn teneinde te land hun aanval in te zetten. Hun taak was vergemakkelijkt door een aantal Duitsche agenten aan den wal, die de telefoonleidingen had den kunnen afsnijden en andere sabotagedaden hadden gepleegd. Spanje trots weer vrij te zijn MINISTER SUNER OVER DE PO SITIE VAN ZIJN LAND. De Spaansche minister van binnenland- sche zaken, Suner, heeft tijdens een be zoek aan Valencia verklaringen afgelegd over de positie van Spanje na den burger oorlog. Al beleeft Spanje op het oogenblik groote ontberingen, aldus Suner. wij zijn er zeker van, dat werklust en ijver in de toe komst uit den rijken Spaanschen bodem al les zullen halen wat voor het onderhoud van het land noodig is. Tegenover de hui dige offers staat het trotsche bewustzijn, dat Spanje weer een vrij en van het bui tenland onafhankelijke natie is. Geen extra Amerikaaoscbe export via Wladiwostock Volgens den correspondent te Washington van de „New York Herald Tribune" zal de regeering der Verecnigde Staten aan schepen, die de vlag de Verecnigde Staten voeren, verbieden, naar Wladiwostock voor Rusland bestemde machinerieën of andere goederen te vervoeren. De correspondent legt dit besluit uit als een moreele ondersteuning door de Ameri- kaanschc regeering van decontrabande controle, welke de geallieerden in het Ver re Oosten uitoefenen. VAN VERSCHILLENDE ZIJDEN ZIJN ERNSTIGE BEZWAREN TE GEN DEZEN MAATREGEL GE OPPERD. In het Belgische Staatsblad van Woens* dag is tiet koninklijk besluit verschenen, waarbij het uitstallen, verkoopen en leveren van vleeich, met uitzondering van wild en gevogelte, den Maandag van Iedere weck wordt verboden. Is de Maandag echter een feestdag, dan geldt de verbodsbepaling voor den Dinsdag. Bij hetzelfde besluit wordt te vens het serveeren van versch vleesch of ingemaakte vleeschwarcn in de restaurants cafés en winkels des Maandags verboden. I)e eerste vleeschlooze dag is bepaald op 29 dezer. Van verschillende zijden, aldus de Brussel- sche corr. van de N.R.Ct., zijn ernstige be zwaren geopperd tegen het stellen van den vleeschloozen dag op Maandag. De Oostend- sche vischhandel zag liever de voorkeur ge ven aan den Woensdag en drong, in dien zin, bij de regeering aan. Anderen mecnen dat, behalve wat de restaurants betreft, d,e keuze van den Maandag niet tot het beoog de resultaat zal leiden. In zekere kringen acht men het dan ook waarschijnlijk, dat het aantal vleeschlooze dagen weldra op twee per week zal worden gebracht. Geheimzinnige Arie steeds zoek nog Militair, die lich bi) den rijwiel hersteller verkleedde heeft niets uit te staan met de Leidschen- damsche moordzaak. Onmiddellijk, nadat de rijwielhersteller Roefct uit Oegstgeest aan de politie heeft me degcdeeld, dat op den dag van den moord te Leidschetulam, zich een soldaat bij hem heeft verkleed, is rijksveldwacht en recher che dag cn nacht aan het speuren geweest om dezen militair op te sporen. Dit nu, is enkele dagon geleden gelukt. Het is echter gebleken, dat hij met de moordzaak niets uit te staan heeft en om geheel andere redenen zich bij Roest heeft \erkleed. Verdachte kent hem niet? Hij is met verdachte R. A. geconfronteerd en beiden hebben verklaard elkaar nooit eerder te hebben gezien. Bovendien is ge bleken, dat de soldaat niet op den dag van de moord, doch twee dagen te voren zich bij Roest heeft verkleed. Hieruit is wel komen vast te staan, dat deze soldaat niet de geheimzinnige „Arie" is, die de hoofdrol in de Leidschendamsche moordzaak zou hebben gespeeld. Zwaargewonde vrouw durfde haar man niet te bekennen, door haar minnaar gestoken te rijn. Het was een trieste geschiedenis, die de Bossche rechtbank gisteren te behandelen kreeg... Een gehuwde vrouw had een paar messte ken van haar minnaar ontvangen en durfde aanvankelijk geen aangifte te doen uit vrees voor haar man. Toen haar toestand zoo einstig bleek, dat opname in een ziekenhuis noodig was, dischte zij een gefingeerd ver haal op, ook nog toen slechts door een zware operatie haar leven gered werd. Later bekende zij echter, dat een 3Ljarigc schoenmaker, die als haar man afwezig was veel op bezoek kwam haar met een brood mes tot twee maal toe in den rug had gesto ken, na een woordenwisseling. De schoenmaker was gevlucht, doch werd spoedig weer gegrepen. Verdachte ontkende voor de rechtbank de vrouw met een mes te hebben gestoken. Hij verklaarde in den voormiddag in de wo ning van de vrouw eenige werkzaamheden te hebben verricht. Tegen den middag heeft hij met de vrouw een woordenwisseling gekregen, waarna zij hem de deur had ge wezen. Hij heeft zich toen direct naar Til burg begeven, waar hij eenige nachten ver blijf heeft gehouden. De vrouw bleef bij haar verklaring. De officier achtte den opzet tot dooden aanwezig en eischte een gevangenisstraf van vier jaar. De verdediger pleitte op juridische gron den vrijspraak. Uitspraak over 14 dagen. Voortaan in Duitschland de dop erwtjes in bakelite en kruiden plaats van thee. Nadat reeds het grootste gedeelte van de Duitsche tin- en staalvoorraden voor mili taire doeleinden is verzameld, wordt nu door de Duitsche industrie de idéé geopperd plastisch materiaal voor inmaakdoeleinden te gaan gebruiken. De Duitsche inmaakfabrikanten, aldus een U. P.-bericht uit Berlijn, hebben verklaard, dat langdurige proefnemingen hebben aan getoond, dat de nieuwe grondstoffen, die wel wat op bakelite lijkert, beter zijn te gebruiken voor inmaakdoeleinden, dan de tot nu gebruikte bussen. Een der proeven was, dat men het nieuwe materiaal gedu rende eenige weken aan zeewater blootstel de om de duurzaamheid te beproeven. Naar verluidt, zal dit jaar ongeveer de helft van den Duitschen fruit- en groenten- oogst worden ingemaakt. Ook het vorige jaar is een groot gedeelte ingemaakt, maar tot nu toe is slechts een klein deel voor den verkoop aan het publiek vrijgegeven. Naar vernomen wordt, zullen dezen herfst alle schoolkinderen in Duitschland meehel pen hij het zoeken van kruiden. De zoo ver zamelde planten zullen in de plaats van thee worden gebruikt, aangezien dit laatste arti kel vrijwel niet is te krijgen. HET EIXDELOOZE GEHARREWAR MET WATERSTAAT THANS VOOR HET HOF. Het eindclooze geharrewar van de aan nemersfirma Broersma te Bergen en den ingenieur van de Rijkswaterstaat Ir. Went- holt heeft geleid tot een aanklacht tegen den heer J. Broersma, wegens beleediging. Verdachte heeft toen de zaak voor de ALk- maarsche rechtbank werd behandeld be zwaar tegen de dagvaarding gemaakt. Hij wilde wegens smaad worden vervolgd om toegelaten te kunnen worden tot bewijs dat Ir. Wentholt hem bij de uitvoering van 't Maas-Waal kanaal in 1924 voor 375.000 zou hebben benadeeld. Veroordeeling tot 10.boete wegens beleediging volgde echter en van dit von nis kwam de heer Broersma gisteren voor het Hof te Amsterdam in beroep. I)e procureur-generaal zeide het met de Alkmaarsche rechtbank eens te zijn. Vol gens hem heeft verdachte altijd zeer laag ingeschreven om door grintwinning winst te maken. Dat dit niet is gelukt kan Ir. Wentholt niet helpen. De procureur-gene raal eischte een maand gevangenisstraf. De verdediger, Mr. Dr. Buiskool vroeg vrijspraak en opnieuw toelating tot bewijs. Laat waterstaat toch eens met dezen man gaan praten, vroeg mr. Dr. Buiskool, deze man is miskend cn heeft recht op herstel van het onrecht. Utiehennen Het veldgrijs mag een dag uit! Zondag 28 April wordt het baanseizoen in Noordholland geopend met een wedstrijd op de Zaansche wielerbaan te Assendelft. Hier aan zal ook deelgenomen worden door on zen streekgenoot Klink, Evenals enkele andere gemobiliseerde ren ners, is hem door de militaire autoriteiten toestemming verleend tot het rijden van dezen wedstrijd. In een achtervolging zal Dethmer het te gen Groencwegen moeten opnemen. Voor den 50 K.M. koppel wedstrijd rijdt hij met den Zaanschen crack Cees Bakker, tegen Zwartepoorten—Van der Voort: Groe- newegenVan Genl; Aan der LindenVan Egmond; DemmenieMarlens; Kremers Van Rooij en Griffioen—Van Rijn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 6