TT ARZAN en de
Hei ceHeim unn
N E ZO KEUKENZOUT uit eigen éockmf KRISTARZUIVER ff
vuren van Tohr
Goed spel
van Helder 2
Neem'n
AKKERTJE
BKC 1-HRC 3 3-0
De oorlog gevolg
van menschelijke
onzuiverheid
Atlas-Helder 2 1-4
Evenals Scliagen, kan ook Atlas het niet
tegen Helder II bolwerken, die gisterenmorgen
wel met een bijzonder sterke bezetting in het
veld verscheen. Het was dan ook te voorzien,
dat Atlas alle zeilen zou moeten bezetten om
tegen dit Helder II een behoorlek resultaat te
halen.
Atlas echter was bij lange na niet opgewas-
schen tegen het veel betere spel van Helder II,
die vrijwel over alle linies sterker was dan
haar tegenstanders.
Alleen doelverdediger De Ruiter was geweldig
op dreef. Aan zyn magnifiek keepwerk is het
te danken, dat het bij 41 bleef. En dan was
er nog Dossie Snijders, die ondanks alles, bleef
spelen voor wat hy waard is.
De Helder-ploeg was voor eerst geheel op
„oorlogssterkte". Ze lieten dan ook zien wat
er bereikt kon worden met een volledige op
elkaar ingespeeld elftal. Vooral Van Tongeren
en v. d. Boogaerde lieten een samenspel zien,
dat het een lust was om naar te kijken.
Na de rust kwam dat nog meer tot zijn recht,
herhaaldeiyk waren zij de A.-backs te vlug af.
De wedstr\)d
begint met een duidelijke veldmeerderheid van
Helder, die haar dan ook al In de eerste vijf
minuten twee doelpunten opleverden. Het eer
ste ontstaat als men Quant geheel ongehinderd
laat schieten naar den vrijstaanden De Leur,
die zich handig vrij maakt en De Ruiter op
slechts eenige meters af stands passeert, 01.
Er zijn nauwelijks drie minuten na dit doelpunt
verstreken, of het is weer De Leur die den
voorsprong vergroot. Ditmaal uit een goed ge
nomen corner van v. d. Boogaerde, die hij met
een inschiet, 02.
Atlas komt dan even in den aanval. Het is
wel niet lang, maar juist voldoende om een
tegenpunt te scoren, zij het dan ook door een
groven blunder van De Schipper, die een ver
schot van Gersen uit zijn handen laat glippen.
Wel doet hij nog alle moeite om den bal te
bemachtigen, doch te vergeef sch; de bal is de
doellijn reeds gepasseerd, 12.
Atlas vergroot de voorsprong van
Helder.
Het is linksbinnen Mos, die het na eenige
vergeefsche aanvallen van Helder gelukt, uit
een scrimage den stand op 13 te brengen
Atlas probeert den achterstand nog voor de
rust in te loopen. Haast gelukt het, maar won
der boven wonder wordt de bal toch nog weg
gewerkt.
Na de rust.
Nog meer als voor de rust is Helder, gesteund
door den wind, in den aanval.
Al direct moet De Ruiter weer redding bren
gen by schoten van v. d. Bogaerde en Mos.
Na een kwartier spelen zien wy het
mooiste moment van dezen wedstryd. By
een Helder-samenspel wordt er zoo goed
gespeeld door v. Tongeren en v. d. Boo
gaerde, dat geen A.-speler er aan te pas
FEUILLETON
door Roy Vickers
Torrance
Esdale
13.
„Het was niet tot my doorgedrongen, fat
u het zoo zou opvatten," begon hy. 7~~n:
„Natuurlijk kunnen w\j ieder de helft bt»'-e.ien,
als u daar op staat. Maar juffrouw E9dale,
voordat wij dut doen, is er iets waar ik u op
wilde wyzen." Zonder iets te zien, keek hij
uit het raampje naar de straten van Parys,
waar zy doorreden; klaarblijkelijk kostte het
hem moeite zich te uiten en deed het hem
leed. „Mijn houding tegenover u werd vele
jaren voor uw geboorte al vastgesteld door
iemand, die ik boven alles lief had mjjn
moeder. Sedert haar dood hebben de vrou
wen zich voor mü in twee soorten verdeeld:
die, welke zij In haar huis welkom geheeten
zou hebben en de anderen. Zy zou het
zeer op prijs gesteld hebben, fcidien ik u, op
welke wyze ook. zou mogen helpen."
„O, dank u!" Het trof Torrance en zy had
spijt van haar woorden. „Ik vrees dat ik wel
ontactvol ben geweest; natuurlyk zal ik deze
reis graag van u aannemen. Vergeef my."
„U vergeven. Juffrouw Esdale!"
„Ja. En als bewijs moet u mij Torrance
noemen. Wilt u dat doen?"
„Een zeer ongewone en mooie naam."
lachte meneer Massiter en beiden traden
weer opgewekt gestemd het hotel Joryce
binnen.
Toen Torrance het hotel bekeek, voelde zij
er zich toe aangetrokken. Het was niet zoo
enorm als het Parnasus hotel, zelfs waren de
karpetten op enkele plaatsen een beetje ver
sleten: maar de gérant gaf meneer Massiter
dadelijk enkele ineenloopende kamers en toen
hy hoorde, dat zijn zaken eenigen tijd zouden
duren, stelde hy een Engelsch-Fransche ty
piste tot zijn beschikking.
„Niet noodig. niet noodig. Juffrouw Esdale
is mijn secretaresse. Maar wacht eens even
u heeft het niet goed genoteerd, de suite is
voor juffrouw Esdale. Een kamer met bad-
komt. Het schot, dat v. Tongeren hierna
inzendt, is zoo hard en zuiver, dat iedereen
denkt aan een doelpunt. De Ruiter denkt
er anders over en op wel buitengewoon
fraaie wijze weet hy een doelpunt te voor
komen.
Bravo De Ruiter!
Het wordt k1.
Toch moet hij op het laatst zwichten voor
een zuiver schot van Van Tongeren, die uit een
trekbal van v. d. Boogaerde Helders vierde
doelpunt zorgt, 14.
Na dit deolpunt zyn er nog 10 minuten
te spelen. In welke minuten Atlas sterk komt
opzetten. Ze stellen alles in het werk om nog
een doelpunt te maken. Doch wat zy ook pro-
beeren, het wil niet lukken. Eerst was er een
hard schot van Snyders, dat De Schipper op de
juiste plaats vond. Even later was het J. Wyker
die twee mooie kansen krygt. Het eerste schot
gaat naast. Maar bij het tweede schot was De
Schipper reeds kansloos geslagen. De bal
sprong van de paal jammerlyk voor Atlas,
terug in de handen van De Schipper. Kort
hierna fluit scheidsrechter, v. 't Hof, het einde.
Als men alleen kennis neemt van den
uitslag 30 voor BKC zou men
kunnen denken, dat BKC zich keurig en
volledig heeft hersteld van de nederlaag
tegen Oudesluls.
Dat is echter maar ten deele waar. Het
vlotte by BKC alweer niet erg best en waar
ook Racing maar met een matig elftal ver
scheen, was het een wedstryd, die maar weinig
kon boeien. Tenminste vóór rust. Niettegen
staande BKC den straffen bries toen meer
had en HRC 3 in dé verdediging gedrongen
werd, waren de werkelyke gevaariyke aan
vallen op de vingers van één hand te tellen.
Deze kwamen dan meestal van De Schipper,
die enkele goede schoten en kopballen heeft
gegeven, maar toch geen succes boekte, om
dat keeper Goudswaard ln prima vorm was.
Eenmaal was BKC niet erg fortulniyk, toen
De Schipper een voorzet van Van Wee ver
buiten Goudswaard's bereik tegen den paal
kopte. HRC 3 stond vry behoorlyk te verde
digen. Spil Schoenmaker schaduwde De Schip
per nauwgezet, wat van Racing's kant goed
bekeken was.
HRC 3 heeft; het tegen wind slechts
tot enkele vry ongevaariyke tgeenaanvallen
kunnen brengen.
Tauber's meespelen is toch duideiyk een
versterking!
De tweede helft was interessanter dan de
eerste. Doordat BKC er toen wat beter in
kwam en... goals maakte, werd de stryd in
eens weer met aandacht gevolgd. Reeds 3 min.
na rust schoot Jan van Wees bij een algemee-
nen aanval ineens hoog in (10) en er leek
wat meer actie in te komen. Die kwam ook.
maar niet alleen van BKC. HRC maakte zich
het windvoordeel zooveel mogelyk ten nutte
en gaf Tauber c.s. de handen vol. Mede dank
zij de goed spelende halflinie waarin Lig-
tendag en De Wilde opvielen en de terugge
keerde Van der Goes liet zien nog steeds een
bruikbare kracht te zyn kwam er geregeld
opluchting en de voorhoede heeft dan ook
ballen genoeg gehad. Vlot ging het daar echter
allerminst en de belofte, die Jan van Wees'
goal inhield, scheen niet te worden ingelost.
Waar ook HRC 3 het net maar niet kon
vinden, dacht ieder den wedstryd in een 10
zege voor BKC te zien eindigen. HRC biyk-
bEiar zelf ook. Ze drong tenminste tegen het
slot nogal gedurfd op, wellicht om den geiyk-
maker te forceeren. Dit werd den bezoekers
noodlottig, doordat Jan de Schipper '7 min.
voor tyd kans kreeg om met een trough-pass
er tusschen door te breken en Goudswaard
na een korte dribbel geen schyn van kans te
geven (20).
Nog geen minuut later was het 30 toen
De Schipper een voorzet van links op fraaie
wyze inzette.
Zoodat de BKC-aanhang nog vry voldaan
het veld kon verlaten. De heer Freeke leidde
goed.
DTS 1-Nieuwe Niedorp
D.T.S. wint de toss en het is N. Niedorp,
dat den bal aan het rollen brengt. Bij D.T.S.
zyn er 2 van de gemobiliseerden aanwezig.
n.1. Tromp en Carnas, zoodat D.T.S. met een
goed elftal den strijd aanvangt. Met de rust
leidde D.T.S. met 10, hetgeen een paar min.
voor het einde door een off-sidebal in een
geiyk spel werd omgezet.
Direct na den aftrap neemt D.T.S. den bal
over en de keeper van N. Niedorp krijgt
eenige harde schoten te verwerken. N. Nie
dorp zit echter ook niet stil en is een tijd
lang in den aanval. De D.T.S.-verdediging
kan den bal, ondanks den wind in den wind
in den rug, maar niet weg krygen, zoodat
het er een tydje slecht uitziet. De wind heeft
echter veel afbreuk aan het spel gedaan.
Vooral de ballen, die op de vleugels gespeeld
werden, waren voor de buitenspelers byna
niet te krijgen. Na een minuut of 25 krijgt
Carnas den bal vanuit de half-line toege
speeld. Hij passeert met een paar van zijn
handige trucjes, een stuk of 3 Niedorpers en
besluit dit met een goed schot, onhoudbaar
voor den keeper (1—0). Wat de Niedorpers
ook doen, het gelukt ze niet om voor de rust
geiyk te maken.
Na de rust zetten de Niedorpers alles op
alles om gelijk te maken. En het ziet er een
tijdje critiek voor de Deetjes uit. EindeUjk.
een minuut of tien voor het einde, weten
ze gelijk te maken. De grensrechter appelleer
de, maar het mocht niet baten. Zoo kwam het
einde met gelijken stand. De scheidsrechter
hebben we wel eens beter gezien.
Wieringerwaard 2-
Petten 2
1-6
Petten kreeg meer dan haar toekwam: Wie-
ringerwaard was erg ongelukkig met het
schieten. Beide ploegen vonden een hechte ver
dediging tegenovA zich; vooral de keepers,
óók van Wieringerwaard, war engoed op dreef.
De doelman van Wieringerwaard was even te
licht voor het werk.
Het samenspel van Petten was goed ver
zorgd en daardoor aardig om aan te zien.
Wieringerwaard treuzelde voor het doel der
gasten wel eens te lang, en gaf daardoor de
gasten gelegenheid om ln te grypen. „Meer
schieten" moet het parool zyn, heeren Wie-
ringerwaard-reserves
Vóór de rust kon de Wieringerwaard-doel-
man éénmaal gepasseerd worden; daarna wis
ten de zeekustbewoners nog vyf maal te scoren.
Wieringerwaard slaagde er slechts in de eer
te redden.
De wedstryd begon over tyd, omdat de
scheidsrechter niet kwam opdagen.
Blauw-wit A.D.O. 0-3
In een op behoorlyk peil staanden wedstryd
heeft ADO verdiend van Blauw Wit gewon
nen, al zijn de cyfers ongetwyfeld wat ge
flatteerd. Vooral in de tweede helft waren de
Amsterdammers sterk in de meerderheid, er
waren perioden, waarin het Haagsche doel
belegerd werd. Wy telden niet minder dan
negen hoekschoppen op het doel van Koek,
driemaal trapte of kopte een der achter
spelers van de bezoekers den bal nóg uit het
doel, toen de keeper reeds gepasseerd was.
Een strafschop werd door Wilders precies in
de handen van Koek geschoten, feiten, waar
uit blykt, dat het den Amsterdammers niet
meezat.
Een overwinning met een doelpunt ver
schil zou een beter resultaat zyn geweest. De
zege hebben de Hagenaars wel verdiend,
dank zy wat vlotter samenspel, een beter
verband tusschen de linies en het feit, dat zij
beter van de kansen, die voor hen minder
talryk waren, hebben geprofiteerd. Het was
een forsche wedstrijd, waarin scneidsrechtcr
Boekman enkele waarschuwingen moest uit-
deelen, doch gelukkig bleef het daarby. De
spanning in deze afdeeling is door dit resul
taat sterk toegenomen, want Blauw Wit leidt
nu nog maar met twee punten vóór D.W.S.
en A.D.O., met nog twee wedstryden te spe
len voor deze drie vereenigingen kan alles ge
beuren.
Voor de rust scoorde J. Eversteyn na keurig
samenspel met den rechtsbuiten Vreken. BI.
Wit was over het algemeen iets meer in den
aanval en enkele malen ontsnapte het Haag
sche doel op het nippertje aan een doorboring.
De Haagsche aanvallen waren wat minder
talryk, doch door de snelheid en het zuivere
aangeven waren deze oigeniyk gevaarlyker
dan die van de thuisclub.
In de tweede helft verhoogde De Heer den
voorsprong na vyf minuten, een doelpunt, dat
eenigen twyfel wekte in verband met buiten
spel, doch de heer Boekman was zeer beslist
bij het toekennen van dit doelpunt. Er volgde
een belegering van het ADO-doel, de midden
linie van de Hagenaars bleef achter, terwyi
zelfs de binnenspelers in teruggetrokken posi
tie opereerden, teneinde de verdediging in haar
taak te verlichten. Talryke hoekschoppen wer
den genomen, enkele doelworstelingen hadden
geen resultaat, een paar zuivere schoten hield
door Edgar Rice Burroughs
92.
Rutang lachte grimmig, terwyi hy Tarzan
het wapen overhandigde en hem beval naar
Zwarte Malluk te gaan. Tot verbazing van
de toeschouwers liet de aapman de speer
vallen en wandelde ru9tig naar het woedende
dier toe. De jonge reus keek hem nydig aan.
Ongewapend naderde Tarzan het hok. „By
den God van Rathor!" riep Ukah, „hy gaat
zyn dood tegemoet. Dat dier is een doder."
En alsof hy de woorden van Ukah tot waar
heid wilde maken, kwam Malluk een paar
passen naar voren, zyn slurf hoog opgeheven,
gereed voor de aanval. Maar Tarzan maakte
geen beweging om te vluchten. Inplaats daar
van sprak hy tot den olifant op een kalme
manier. „Tantor! Vando Tantor!" Zwarte
Malluk bleef staan, aarzelde, flapte met zyn
grote oren. Weer sprak Tarzan in de taal
van de apen, een taal, die door vele dieren
van de jungle op verschillende manieren
wordt verstaan en begrepen. De olifant kwam
weer dichterby, doch zyn hele woede was op
eens verdwenen. Hy liet zyn slurf weer zak
ken. Tarzan streelde hem. Zo won de aapman
een nieuwen vriend, die voorbestemd was in
de opwindende gebeurtenissen van de komen
de nacht een buitengewone rol te spelen.
keeper Koek goed uit doel en toen tenslotte
Wilders een wegen hands toegekenden straf
schop miste, was de stryd beslist: de Amster
dammers lieten den moed zakken en zoo kon
mldvoor P. Eversteijn enkele minuten voor het
einde na een uitval den stand op 30 brengen.
TOESPRAAK VAN DEN PAUS.
Tijdens de heiligverklaring van twee per
sonen heeft do Paus gisterochtend in de
Sint Piter een toespraak gehouden, waarin
hij o.m. zeide
„Er zijn zooveel menschcn tegenwoordig,
die niet streven naar het eeuwige geluk,
maar aardsclie genoegens najagen, cn zoo
veel menschen. die hun fouten niet trach
ten te hersteilen en hun ziel trachten te
zuiveren. Het gevolg van dat alles is: de
oorlog, die reeds acht maanden lang het
kamer op een hoogere verdieping is voor my
al voldoende."
„Nu heeft u hen heelemaal ln de war ge
bracht," zei Torrance zachtjes, terwyi zy in
de lift naar boven werden gebracht. Ondanks
haar zorgen, kon zy nog lachen om zyn ver
warring.
„Juffrouw Esdale, Torrance, ik zou, liever
dan jou eenig ongemak te bezorgen, met het
grootste genoegen in een ander hotel gaan
logeeren."
Torrance lachte nu hardop.
„Maar als je het nu werkeiyk prettig vindt,
dat Ik hier biyf", voegde meneer Massviter er
aan toe, „dan biyf ik. Het is fyn om je weer
eens te hooren lachen.
HOOFDSTUK XV.
Angst.
De suite, die Torance kreeg, was wel met
smaak ingricht, doch had betere dagen ge
kend en was in overeenstemming met haar
gedachten, doch niet met haar garderobe.
Terwyi zy haar bagage aan het uitpakken
was, bekeek zy het eenvoudige mantelpak,
dat zij aanhad en de zwarte avondjurk, die in
Torquay zoo geschikt was geweest, zy
zuchtte diep. spreidde de jurk uit op het lage
bed en plotseling had zy er een hekel aan.
„Ik heb een hekel aan al myn kleeren!"
zy ontdekte dit met een gevoel van op
luchting. Vele jaren, vanaf het tydstip dat
zy zich met Gerald verloofde, had zy zoo wei
nig mogelyk voor zichzelf uitgegeven en nu
uitte haar diepe teleurstelling zich ln het
verlangen, haar schoonheid te kunnen toonen
en de mooiste kleeren te bezitten, die Parys
haar kon verschaffen. Gerald had haar ge
negeerd hy kon zeggen wat hij wilde, hy
had een ander boven haar verkozen. Waarom
zou zy dan eiken cent sparen? Zy had zin,
alles uit te geven wat zy bezat en op zoek
te gaan naar een ryken man waarom
niet? Andere meisjes deden het toch ook!
Rykdom was niet iets laags, het gaf macht
en naam.
Ook dit kwade oogenblik ging voorby. Zy
liet zich boven op de zwarte avondjurk vallen
en verborg haar gezicht in haar handen, daar
het huilen haar nader stond dan het lachen.
Zy schaamde zich diep. Gerald hield nog van
haar en omdat hy haar nog liefhad, mocht
zy hem niet teleurstellen. In gedachten was
zy nog steeds de zyne; zelfs misschien nog
meer dan vroeger.
Zy stond op, verfrischte en verkleedde zich
en ging naar haar zitkamer. Meneer Massiter
zat op haar te wachten.
„Het is te laat om nog koffie te drinken
en te vroeg om te gaan dineeren." zei hy,
„dus heb ik maar een uitgebreide thee com
plet besteld. Ik heb eigenlijk juist bedacht,
dat je waarschynlyk niet ontbeten hebt en
als we gegeten hebben, vind ik, dat we met
een taxi naar de villa van professor Ellister
moesten gaan."
„Heeft het Amerikaansche consulaat..."
„Weet niets. Heb ik juist opgebeld."
Een kellner, die zoo precies op een Engel-
schen butler leek. dat zyn Fransch gemompel
haar deed schrikken, bracht een serveer-boy
met allerlei gebak er op, binnen. Meneer Mas
siter, voor wien het verboden was zulke heer
lijkheden te eten. zuchtte en keek vastbe
raden het raam uit.
„Wat slappe thee en wat citroen." verzocht
hy haar, „en een droog biscuitje, als er een
by is. Ik had eigcniyk dien slagroom niet mo
gen nemen, voordat we vertrokken. Maar al
dat gepraat over oude mannen. werkeiyk
oude mannen heeft mij overmoedig ge
maakt." Plotseling richtte zyn blik zich op
een bepaald punt op straat en zei hy niets
meer. Toen Torrance hem zyn thee bracht,
zag zy dat hy naar een man keek, die aan de
overzyde van de straat tegen een deur ge
leund stond en schijnbaar «aandachtig zyn
courant las.
„Ik heb dien kerel op het vliegveld gezien,
terwyi hy bezig was de taxi te bestellen. Hy
verdween om den hoek van een loods, maar
ik ben verziende en merkte nog juist zyn lan
gen neus op." Hy keek Torrance aan. „Het
heeft er alle schijn van, dat wy moeten we
ten met wien wy te maken hebben, voordat
wij ergens mee beginnen. Torance. Laat
eens kyken zou er iets zyn. dat jy even
tjes ik weet het, het postkantoor. Ga
even naar het dichtstbijzijnde postkantoor en
bel daar... het Amerikaansche consulaat en
vraag hen... wat je maar wilt! Maar let er
op of men je volgt en kom dadeiyk terug.
Beneden wisselen zy wel geld voor Je. Wacht
even. je thee."
Maar Torrance vond, dat haar thee best
kon wachten. Binnen de drie minuten had zy
haar hoed op en jas aan en wandelde met
flinken stap naar het postkantoor. De ver
zoeking om achterom te kynen naar den man
met de courant waj groot, maar zy weer
stond haar en ging een zijstraat in.
.Zy kende den weg ln Parys tameiyk goed,
maar de zystraten brachten haar in de war
en enkele oogenblikken later moest zy den
weg aan een voorbijganger vragen. Juist toen
zy hem bedankte, passeerde de man haar.
Hy liep recht tegen een vrouw op. die een
groote mand droeg en maakte zijn excuses.
bloed doet vloeien onder de menschen die
ons zoo dierbaar zijn; de oorlog, die reeds
onmetelijke rijkdommen heeft vernield cn
zooveel landstreken in vuur en vlam heeft
gezet".
Singapore had
rumoerig Meifeest
De politie te Singapore heeft vuur gegeven
op een Chineesche menigte van eenige hon
derden personen. De menigte had twintig
politiebeambten aangevallen tijdens hier ge
houden 1 Mei-betoogingen. Drie Chineezen
werden getroffen. Er zijn twee ernstig ge
wonden. Men gelooft, dat plaatselijke com
munisten tot de betoogingen hebben aange
zet. Verscheidene politiebeambten werden ge
wond. Do toestand is nu rustig.
Zy hoorde zyn stem, die heel hoog en heesch
klonk.
De man liep door en ging een sigarenwin
kel binnen. Door een toevallige omstandig
heid waren de etalagespiegels zoo geplaatst,
dat zij, in het voorbygaan, een oogenblik zyn
gezicht zag. Een bleek gezicht, als van een
rat, met een neus, waar een lachwekkend
lange punt aan zat, met een teruggedrongen
kin; zijn handen waren juirt omhoog geheven
om zyn sigaret aan te steken en zij zag dat
zy enorm waren, totaal buiten verhouding
met zyn andere ledematen. Enorm en beenig.
Rillend liep zy door. Plotseling werd zy
doodeiyk bang zy kon nauweiyks den
eenen voet voor den anderen plaatsen. Enor
me handen en ze hadden Oom Julius ge
wurgd enorme handen had Annabelle
met haar kindergezichtje er by gestaan en
gekeken hoe het gedaan werd zy bracht
haar eigen hand omhoog en trok aan de
hooge sluiting van haar Jurk die zat veel
te strak... zy moest en zij zou zich beheer-
schen.
Toen stond zy ineens voor het postkantoor.
Gelukkig was de telefooncel leeg en kon zy
er dadelyk gebruik van maken; zy trok de
deur achter zich dicht en leunde er tegen.
Haar hart bonsde; zy had nauweiyks de
kracht het telefoonboek open te slaan en
het nummer van het consulaat op te zoeken,
zy had moeite met de ongewone geldstukken
cn de telefoon, die iets anders werkte dan zy
gewend was. Alles leek wazig.
„Consulat Américain!" hoorde zy een za-
keiyke stem zeggen. Het gaf haar weer
moet, goeie hemel, zy moest ongeveer
zenuwziek zijn, als zy zoo nerveus werd by
het zien van de handen van een man.
zy vroeg om de „afdeeling Algemeene Za
ken" en hoorde weldra een Amerikaansche
stem, die haar aan meneer Massiter deed
denken.
„Met wie spreek ik?"
Maar opnieuw kon zij niets zeggen. Door
het zyraam van de telefooncel, had zy den
man naar het postzegelloketje zien gaan. In
zyn eene enorme hand hield hij een munt
stuk raapte er een postzegel mee op. de
andere hing. als by een aap, recht omlaag,
de vingers gekromd.
Word/ vervolgd.
