21 personen naar het
interneeringskamp
Nieuw initiatief
van Roosevelt
Contrabande-onderzoek
Hei GeHeim unn
7 orrance
Esdale
Geheimzinnige moord
te Delft
Bloembollen zwaar
getroffen
Italië niet
geimponeerd
Klink op dreef
te Nijmegen
Rede van minister De Geer
De Minister-President, jhr. mr. D. J. de
Geer, heeft Zaterdagmiddag te een uur
voor de Rijkszenders en voor de Phohi-
zenders de volgende radiorede uitgespro
ken.
Waarde luisteraars hier en overzee,
„Met leedwezen moet ik u mcdedeclen,
dat voor de regeering onomstootelijk is ko
men vast te staan, dat er onder onze land-
genootcn cenigen zijn, wier geestesgesteld
heid en optreden zóó. weinig in overeenstem
ming zijn met den neutraliteitswil der na
tie, dat zij een gevaar vormen voor ons land
en dat tegen hen bijzondere maatregelen
Zijn moeten worden genomen.
„Gij moet wij hierbij niet misverstaan.
Dat gedurende een oorlog de eene burger
van een neutraal land meer sympathie heeft
voor deze en de ander voor die belligercnte
mogendheid, is een normaal verschijnsel. In
den wereldoorlog was het niet anders en gaf
men daaraan in besloten kring ook ruim
schoots uiting. Een levendig temperament
ontbrak daarbij niet. Zelfs werd vernomen
van familiebijeenkomsten, die periodiek
plachten te worden gehouden, maar nu tij
delijk-moesten worden stopgezet, omdat ze
altijd weer aanleiding gaven tot hevige twist
gesprekken over het goed recht van de el
kaar beoorloogcndo partijen. Een gevaar
voor ons land stak in dit alles niet en het
geloof aan onze neutraliteit werd er ner
gens door aan het wankelen gebracht.
Maar hot onderscheid is, dat al die pro dit
of pro dat pleitende burgers bovenal waren:
pro-Nederlandsch. Hun vaderlandsche ge
voelens waren buiten geding. Hun sympa
thieën voor een strijdende partij lagen in
een ander, en lager, vlak. Om het eens dui
delijk te zeggen: wahneer de bclligerent van
hun voorkeur op een bepaalden dag onze
neutraliteit geschonden zou hebben, dan zou
den zij zich bitter ontgoocheld hebben ge
voeld en de tevoren gekoesterde sympathie
geleid hebben lot een te feller afkeer.
Thans is dit bij de personen, waarop ik
doelde, anders. Zij zijn niet voor alles:
pro-Nederlandsch. Zij maken in het buiten
land de eerlijkheid van onze neutraliteits
politiek verdacht.
Zij ondermijnen het vertrouwen in onzen
krachtigcn wil tegenstand te bieden tegen
elke schending van ons grondgebied, \an
welke zijde die ook komt.
De beveiliging, die voor elk der oorlog
voerende partijen ligt in de paraatheid van
onze weermacht, breken zij af en daardoor
tevens de bescherming, die voor ons in die
paraatheid ligt.
En wat het ergste is, de partijdigheid,
waarvHit zij ten onrechte, en tegen beter
weten in, de Regeering betichten, beoefenen
rij zelf. i/r pt v*v
'Zij zijn niet te vergelijken met de politi-
seerendo Nederlanders uit de jaren van
1911191S, maar met de verdwaasde land-
gonooten. die aan het einde de 18e eeuw,
in den tijd van de Fransche revolutie, de
donkerste uren brachten over ons volk.
Reeds deze les der geschiedenis verbiedt
ons, hen ongemoeid hun gang Ie laten gaan.
Hun aantal is verdwijnend klein. De regee
ring weet, dat ongeveer heel de natie staat
achter haar loyale en consequente neutrali
teitspolitiek. Maar ook één vlieg kan be
derf brengen aan kostelijke apothekerszalf.
Die vlieg moet onschadelijk gemaakt.
Het is in overeenstemming daarmee, dat
ln den nfgeloopen nacht een maatregel is
genomen, waartoe de gelegenheid biedt het
bepaalde in artikel 33 van do wet op den
staat van oorlog en beleg.
Dit artikel luidt aldus: „Het militair ge
zag is bevoegd, aan personen, wier aanwe
zigheid voor de rust en de algctnecne viezig
heid wordt geacht gevaarlijk te zijn, het ver
blijf binnen het in staat van lieleg verklaar
de grondgebied te ontzeggen en deze daar
uit te verwijderen, of, indien de mogelijk
heid daartoe niet bestaat", en dit is het
geval nu het geheele land in stant van be
leg is, „hen in bewaring te stellen".
door: Roy Vickers
FEUILLETON
15.
„Ik denk," zei meneer Massiter, „als ze
hooren, dat Oom Juliua zyn neef totaal ont
erfd heeft, dit Jongmensch hem ten zeerste
dankbaar mag zyn."
,,U bedoelt." zei Torr&nce heel zachtjes,
„dat Gerald hem zyn leven te danken zou
hebben?"
„Nou..."
„Want indien het geld aan mU toegelaten
wordt, dan zou Annabelle er totaal geen baat
by hebben, als Gerald vermoord wordt?"
„Nou..."
„Nu wy er over praten, kan ik mjjzelf be-
hcerschen, meneer Massiter. Eenerzyds is het
een opluchting, dat alles, ook die vreeselyke
angst, een vasten vorm krijgt. Ik geloof, dat
u van begin af aan al overtuigd was. dat
Annabelle of iemand anders dat inter
view met professor 'Ellistcr in de Parysche
editie van de Record gelezen had; dat zij
naar Spanje ging of gezonden werd om
Gerald te pakken te krijgen; en dat het geld
tenslotte in haar handen komt door een me
thode van wegwerken drie mannen ston
den er in den weg en twee er van zyn nu
dood Gerald is de laatste."
„Ben je er absoluut zeker van. dat het
Annabelle was, die je tusschen de gordynen
door zag?"
Torrance keek snel op. Was zy er „abso
luut zeker van"?
Zij trachtte te antwoorden, maar kon het
niet.
„Wat moeten wy doen?" riep zy uit.
„Naar Londen terug gaan en een onderhoud
hebben met den notaris van Oom Julius. We
moeten te weten komen, aan wicn hy zyn be
llet militair gezag heeft 21 personen, die
voor de rust en veiligheid gevaarlijk werden
geacht, in bewaring gesteld. Het heeft dit ge
daan na grondige voorbereiding en met
groote nauwgezetheid. Menigeen, legen wicn
voor den oppcrvlnkkigen beschouwer ver
moedens zouden kunnen rijzen en wiens
handelingen dan ook ernstig zijn nagegaan,
is buiten den maatregel gebleven, omdat
geenerlei concrete aanwijzing bestond voor
liet gevaarlijke van zijn optreden. Van deze
21 echter is komen vast te slaan, hoofd voor
hoofd en op grond, niet van conig politiek
inzicht, maar van persoonlijke gedragingen,
dat de veiligiieid des lands hun intcmeering
gebiedt.
De regeering is overtuigd, dat deze daad
van het militair gezag, die geheel in de lijn
ligt van de sinds het uitbreken van den oor
log constant door ons land gevolgde poli
tiek, door de overweldigende meerderheid
van ons volk met onverdeelde instemming
zal worden begroet".
Geïnterneerden terstond naar
het kamp overgebracht.
Uit Den Haag wordt gemeld, dat de 21 per
sonen, die door de rceecring ziin geïnter
neerd. in den loop van den nacht en van den
dag uit de verschillende plaatsen in liet land
terstond naar het interneeringskamp zijn
overgebracht.
I)c voorbereidende maatregelen hiertoe
waren reeds gcruimen tijd tevoren genomen.
Tot de geïnterneerden behooren mr. Rost
van Tonningen, hoofdredacteur van het Nat.
Dagblad, de heer Kröller, kringleider der
N S B. en de heer Van Oort. bekend door de
publicatie van anti-scmitische geschriften
en de heer Feij uit Rotterdam, welke laatste
een verwoed aanhanger zou zijn geweest
van de communistische leer.
Bij de arrestatie hebben tal van rijksveld
wachters de rijksrecherche geassisteerd, zoo
wel te Haarlem, Amsterdam als Utrecht. De.
aangehouden personen zijn per celwagen
overgebracht naar het intcnccringskamp.
Thans ook overeenkomst met
Engeland.
De regeeringspersdienst meldt: Zooals be
kend, vertrok d.d. 11 April een delegatie naar
Parijs tot het voereji van besprekingen met
de Fransche rcgccring over do toepassing
van het contrabande regime, voor welk
zelfde doel met de Britsche regeering be
sprekingen zijn gevoerd, welke op 21 Maart
j.l. hebben geleid tot de parafeering van een
overeenkomst mot Engeland.
Ook de te Parijs gevoerde onderhandelin
gen hebben thans geleid tot overeenstem
ming over een regeling, welke 3 dezer daar
ter stede is geparafeerd door de voorzitters
der delegaties.
Na de onderteekening van beide arran
gementen mag dezelfde behandeling wor
den verwacht door do Britsche en de
Fransche xontrubandccontrole inzake den
aanvoer van Nederland van overzee, waar
door tevens een .^nolle behandeling van do
Ncderlandsche schepen "bij hot conlrahande-
ondorzoek' zooveel mogelijk wordt bevor
derd.
De besprekingen te Parijs worden thans
voortgezet over het wederzijdsche handels
verkeer tusschcu Nederland en Frankrijk.
Lijk van verpleegster in een
sloot gevonden.
Een werkloozc uit Delfs heeft Zaterdag
morgen een afschuwelijke ontdekking ge
daan. In een ondiepe sloot nabij den Pauw-
molen ontdekte hij iiet lijk van een jonge
vrouw, waarvan liet hoofd verwond was. On
middellijk waarschuwde hij de politie. Na
onderzoek bleek het lijk te zijn van een 25-
jarigc lewlingverplecgster G. Melaard, die
werkzaam was in een inrichting voor Gees
teszieken te Delft. De verwondingen aan
het hoofd zijn waarschijnlijk toegebracht
met een scherp voorwerp. Hoewel er eenigc
aanwijzingen zijn, heeft men den dader of
daders tot nu toe niet kunnen vatten.
Ook in liet gras werden bloedsporen ge
vonden. Een bemodderd fietsspoor leidde in
de richting Rotterdam. In de buurt van de
plaafs tan het misdrijf werd een bemodder-
de pomp gevonden.
Om hall elf uitgegaan.
Zuster Melaard is om half elf Vrijdag
avond naar Rotterdam vertrokken. Onder
weg is zij dus overvallen, vermoord en be
roofd. Een taschje met ccnig geld is ver
dwenen, ook haar rijwiel is verdwenen. Men
acht dc mogelijkheid niet uitgesloten, dat
de vrouw al eenige uren dood was voor ze
in de sloot werd geworpen en in een auto
daar heen is gebracht.
INVLOED VAK DEN OORLOG OP
ONZEN IN- EN UITVOER.
Uit de statistische gegevens der eerste
zeven oorlogsmaanden kan worden bere
kend, «lat de uitvoerwaarde van boter, kaas
condens, melkpoeder, cascine, eieren vleesch
spek en reuzel, vergeleken bij de overeen
komstige zeven vredesmaanden vrijwel ge
lijk is gebleven, n.1. rond 110 millioen gul
den, hoewel dc productiekosten aanzienlijk
zijn gestegen en de uitgevoerde hoeveel
heden geen groote daling te zien hebben
gegeven,, met uitzondering van varkens-
vleesch.
Dc invoer van voedergranen, veekoeken,
oliehoudende grondstoffen en tarwe daalde.
Vermelding verdient nog, dat
onze bloembollen-export, voor een
groot deel als gevolg van het Engel-
sche invoerverbod, daalde van 39
tot 24 millioen of 38%, en in waar
de van 22.8 op 13.2 mill. gld. of met
i2%.
Zigeuner gaat zijn
vrouw te lijf
Revolver en mes kwamen te
voorschijn.
In een woonwagen van de zigeunerfamilie
St., welke gedomicilieerd is te Dokkum,
doch tijdelijk verblijf houdt te Tzumma-
rum, gemeente Barr«deel, is Zaterdag twist
ontstaan tusechen den 50-jarigen zigeuner
P. St., zijn 39-jarige echtgcnoote M. M.,
en hun 19-jarigen zoon. De ruzie liep zoo
hoog, dat de man zijn revolver greep en
in liet wilde weg begon te schieten. Hij
raakte evenwel niemand. Toen hij zijn
revolver had leeggeschoten, greep hij een
mes en ging daarmede zijn vrouw te lijf.
Hoewel de zoon probeerde de vechtenden
te scheiden, bracht de zigeuner zijn vrouw
een lange snede in de hals toe. Het mag
een wonder hectcn, dat de slagader niet
werd geraakt.
De zoon kreeg oenige messteken in het
gezicht. De plaatselijke geneesheer verhond
de gewonden, waarna zij na|ir hun woon
wagen konden terugkeeren.
De politie slaagde er spoedig in den da
der te arcstceren. St. is ter beschikking van
den officier van justitie te Leeuwarden ge
steld. Revolver en mes zijn in beslag ge
nomen.
De „Gionale d' Italia" betoogt
dat Italië door de Britsch-Fransche
vlootconcentratie op de Middclland-
sche Zee niet geimponeerd is.
Het Italiaansche blad „Giornale d'Italia"
levert commentaar op de concentratie van
Engelsche en Fransche vlootstrijdkrachtcn
in de Middellandsche Zee.
De Italiaansche natie begrijpt nog niet
precies welk bijzonder plan het solidaire
besluit van Engeland en Frankrijk om
hun oorlogsvloot in dc Middellandsche Zee
Ie versterken, heeft ingegeven. Maar in
ieder geval blijft de Italiaansche natie vol
komen kalm. Het is niet de eerste maal,
dat Italië de vloten van Engeland en Frank
rijk zich ziet concentrceren in de Mid-
denllandsche Zee met duidelijke anti-Itali-
aanschc richtlijnen en opereeren volgons
een gemeenschappelijk politiek plan. Dat
heeft echter nooit indruk gemaakt op
Italië, dat voorgegaan is vrijelijk ziin po
litiek toe te passen, die er op gericht is zijn
legitieme nationale rechten te beschermen
of zijn opvatting van de hoogste Europce-
sche belangen te verdedigen.
Wanneer echter deze geheimzinnige ontplooi
ing v. Fr.-Hritsche vlootstrijdkrachtcn in de
Midd. Zee die klaarblijkelijk samenvalt met
den ornstigen nederlaag, welke door de
geallieerden geleden is langs dc kusten van
Noorwegen en in de Noordzee, eenigc po
ging mocht betecknen tot offensieve onder
nomingen met het oog op een nieuwe af
leiding van geallieerde zijde, of ten behoe
ve van een herstel van hun politiek en
militair prestige, dan zou deze poging stui
ten op een snelle en krachtige reacte van
den kant van Italë.
Italië, zoo besluit liet blad, is vastbeslo
ten het hoofd te bieden aan iedere bed re i-
•zin- van welke zijde zij ook kome, en haar
af te slaan.
STREEFT DE AMERIKAANSCHE
PRESIDENT NAAR EEN BREEDE
VREDESREGELING?
Hulp aan de geallieerden door
ophelfing der credietbeperking.
Italië voor de beslissing
tusschen oorlog of vrede
Terwijl het Amerikaansche slaatsdepartc-
ment zich in stilzwijgen hult aangaande
Roosevelt's pogingen, om uitbreiding van
den oorlog te voorkomen, verklaart men in
officieuse kringen, dat Italiö's houding in
zake liet deelnemen aan den oorlog in een
zeer delicaat evenwicht is en dat in de on
middellijke toekomst wei eens zou kunnen
worden beslist tusschen oorlog of vrede.
Men acht 't mogelijk, dat Roosevelt
er niet alleen naar streeft een uit
breiding van den oorlog te voorko
men, maar ook tracht een alge-
meenen vrede tot stand te brengen,
al achten politieke waarnemers,
volgens United Press, voor het
oogenblik de kans op succes zeer
klein.
Wel is men van meening, dat Roo
sevelt met alle mogelijke argumen
ten Mussolini van deelneming aan
den oorlog zal trachten ai te hou
den.
Amerikaansche ambtenaren verklaren,
dat zij teekenen zien van een geleidelijk toe
nemende geneigdheid om de credietbeper-
kingen, belichaamd in de neutraliteitswct,
op te heffen of te verminderen, ten einde
de geallieerden te helpen. Allen zijn het ech
ter er over eens, dat geen poging zal wor
den ondernomen, om deze wet te wijzigen,
in de thans bijeen zijnde congreszitting.
Verzoeken om vermindering der crcdietbc-
perkingen zijn ook ontvangen van land
bouwproducten, daar sommigen gelooven,
dat wanneer den geallieerden credieten wor
den gegeven, zij weer Amerikaansche land
bouwproducten zullen gaan koopen. De ra
mingen varieeren tusschen 5 en 8 milliard
dollars als het bedrag aan goud en buitcn-
landsche securities. welke dc geallieerden
tot hun beschikking hebben.
Italië treft maatregelen
Ifalië heeft zijn voorbereidende maatregelen
haastig voltooid als antwoord op de concen
tratie van Britsche vlootéenheden in de Mid
dellandsche Zee. De schepen van de kustver
dediging zijn bemand, teneinde op alle even
tualiteiten te zijn voorbereid. Ook in de Al
pen langs de Fransch-Italiaansche grens wer
den voorzorgsmaatregelen genomen. Alle
troepen bewegingen waren geheim.
Een hoogc militaire autoriteit verklaarde,
dat Italië al maandenlang op alles \vas voor
bereid en voegde er aan toe, dat dc laatst ge
troffen maatregelen de voorbereiding alleen
maar volledig maakten.
Geheimzinnig contact Amerika-
Italië?
Het vertrek van het Amerikaansch s.s.
„Washington" naar Italië is Zaterdag twee
uur vertraagd, aangezien na een telefonische
boodschap uit onbekend gebleven bron te
Washington gewacht moest worden op drie
zakken met wat officieele kringen noemden
„belangrijke post" uit Washington.
De kapitein van het mailschip heeft nog
verklaard, geheime orders te hebben ont
vangen voor het geval tijdens de reis van
het schip vijandelijkheden in de Middel
landsche Zee mochten uitbreken.
Anti-geallieerde betooging te
Milaan.
Volgens te Rome ontvangen berichten
heeft te Milaan een honderdtal studenten
een anti-gcalllieerde betooging gehouden.
Dc studenten hieven pro-Duitschc leuzen
aan en schreeuwden: „Weg met Engeland
en Frankrijk".
De meening van Ansaldo.
De directeur van het Italiaansche blad
Telegrafo, Ansaldo, heeft gister in zijn we-
zittingen heeft nagelaten en dan moeten we
de de de feiten aanpakken," eindigde
meneer Massiter. Zijn oogen sloten zich en.
terwyl hy nog rechtop in zyn stoel zat met
een vork met kip in zijn hand, viel hy in slaap.
HOOFDSTK XVII.
Het testament.
Precies om elf uur zat Torrance te praten
met den heer Vackery, den notaris van
Oom Julius. Om tien minuten over elven zat
zy in een taxi. op weg naar het Parnassus
hotel, om rapport uit te brengen aan Hart-
landt Mass»ter.
Acht minuten van het onderhoud, dat zij
met den vriendelyken ouden notaris gehad
had, waren besteed geweest aan uitingen
van medeleven en instemming over het feit
dat «ie moord zoowel vreeselijk als onver
klaarbaar was geweest. Haar was moed in
gesproken en zy had vele vriendeiyke er
vaderiyke raadgevingen gekregen: zy had
het allemaal geslikt. En pas de laatste vyf-
tlen seconden waren de feiten voor den dag
gekomen.
Ook Julius had er gedurende zyn laatste
levensdagen over gedacht, zijn bezittingen
eh aan anderen na te laten. Maar het
was nooit zoover gekomen, dat dit testa
ment onderteekend werd. Het rechtsgeldige
testament werd derhalve drie jaren geleden
opgemaakt en hierin stond vermeld, dat
alles aan Gerald vermaakt werd. Het bui
tenhuis, had de heer Vackery haar naar
zyn beste weten gezegd, bracht, na aftrek
van de successierechten, een kleine vyfduizend
gulden 's jaars op. En dan was er natuurlyk
ook nog het huis in de stad.
Derhalve wist meneer Vackery niets af
van de geweldige gevolgen, die door het
overlijden van professor Ellister in een
voorstad van Parijs om vyf uur op dienzelf-
den dag, ontstonden. En zeer waarschynlyk
wist Gerald hier ook niets van af.
En na verloop van tyd zou Gerald hooren,
dat er niet sprake was van vyfduizend gul
den (en dan nog „het huis in de stad")
maar er zou dan sprake zyn van enkele slor
dige millioenen. En als Gerald een testa
ment zou maken in het voordeel van Anna
belle, dan zou hy de volgende zyn.
Een verkeersagent stak zyn hand op en
illes wachtte, en zonder eenige logica begon
Torrance te lachen. De man was zoo groot
»n zoo vol zelfvertrouwen. En zoo waren
t duizenden en nog eens duizenden agenten
door de stad verspreid. Het was een ade-
nende levende beloft, dat een gewelddadige
lood niet voorkwam, behalve als gevolg van
een ongeluk of van een liefdesdrama.
En toch hadden ze oom Julius vermoord en
Professor Ellister ook. En die agent kon het
niet voorkomen. „Let op myn woorden, agent,
de volgende die er aan gaat is Gerald Sara-
nack, als jullie er niet een stokje voor steken."
Dageiyks kwamen er vrouwen met zulke ver
halen bij de politie. En dan kregen ze een kop
thee en als ze wat gekalmeerd waren, den
raad weer rustig naar huis te gaan.
„Ik wilde graag meneer Hartland Massiter
spreken, er is haast by," zei Torarnce tegen den
bediende in de groote hall van het Parnassus
hotel, doch deze antwoordde haar beleefd, dat
meneer Massiter uitgegaan was.
Torrance wachtte een half uur tevergeefs.
En wel een kwaad half uurtje, zy had haar
zitplaats zoo gekozen, dat zy de groote draai
deur in het oog kon houden. Elke man die
aanstalten maakte om binnen te komen, zag
zij voor Hartlandt Massiter aan. Op een gege
ven oogenblik gaf zij byna een gil, toen zy
zich verbeeldde, dat zy niet Massiter, maar
den man met het rattengezicht zag. wiens
eene wreede hand tot geweldige afmetingen
werd vergroot.
„Het komt doordat ik te weinig heb ge
slapen." zeide zy tegen zichzelf, toen het een
onschuldig mannetje uit de provincie bleek te
zijn. „En toch ben ik zoo helder, als nooit te
voren en weet ik, wat er gedaan moet wor
den."
Bovendien wist zy, dat het dadciyk gebeu
ren moest en dat meneer Massiter het later
wel kon hooren.
Om even over eenen reed de aftandsche taxi,
die altijd by het station stond, de oprijlaan
van Hillfoot op. Er stond nog een wagen voor
de deur, dus moest Torrance in de laan voor
de ramen van de eetkamer uitstappen, het
zelfde raam waartegen zij dien vreeselijken
nacht gestaan had, toen zy tusschen de gor
dynen had doorgekeken en dat kleine, fyne
vrouwtje aan het werk had gezien, bezig met
Postvluchten op Indië
De positie der postvliegtuigen was
gister:
Uitreis: „Oehoe" (Smirnoff) te Sin
gapore, wordt 5 Mei le Batavia ver
wacht. „Nandoe" (Gravis) te Basra,
wordt 8 Mei te Batavia verwacht.
Thuisreis; „Gier" (Blaak), te Napels.
„Emoe" (Kalberer) te Jodhpoer.
wordt 7 Mei te Napels verwacht.
EERBERICHT
DE BILT SEINT»
Verwachting: Iets warmer, ge
deeltelijk bewolkt, overwe
gend droog, zwakke tot ma
tige wind uit Noordelijke
richtingen.
kelijksche toespraak tot de troepen gezegd:
„Napoleons poging tot een o inval in Enge
land zal zeker en spoedig door Duitschland
in dezen oorlog worden herhaald. Nooit
zijn de omstandigheden, waarin deze oor
log gevoerd wordt, voor den aanvaller zoo
gunstig geweest. Nooit tevoren zijn de tech
nische middelen, waarover Engelands te
genstander op het vasteland beschikt, zoo
perfect geweest!
Roosevelt feliciteert
POLEN
„Eeuwenoude vriendschap" tus*
schen Amerika en Polen.
Naar het Poolsche telegraafagentschap
meldt, heeft de President der Poolsche Repu-
publiek ter gelegenheid van den Poolschen
nationalen feestdag een fclicitatietelegram
van president Roosevelt ontvangen, waarin
Roosevelt schrijft:
„Ik verzoek u mijn oprechte wenschen
voor het voortduren der traditioncele vriend
schap tusschen het volk der Vereenigde
Stalen en het Poolsche volk te aanvaar
den".
De Poolsche President heeft geantwoord
zeer bewogen te zijn en den grootsten prijs
te stellen op dc eeuwenoude vriendschap
tusschen beide volkeren.
Wieltennen.
le in de achtervolging. 3e in
de ommiiuD.
Bij de in het Goffertstadion tc Nijmegen
gehouden wielerwedstrijden wist Klink in de
achtervolging over maximum 5 K.M. te win
nen van Van Egmond. Pijnenburg en van
der Vijver, Tegen van Kgmond was de striid
zeer fel en wist onze Wieringer een tijd te
maken van min. 12 1/5 sec.
In den klassementswedstrijd over 20 ron
den met 4 klassementen werd van Egmond
winnaar met li pt.; 2. van der Vijver. 3,
Klink.
In dc tijdrace over 500 Meter: 1. van Eg
mond, 32 45 sec.: 2. van der Vijver. 331,5
sec.; 3. Pijnenburg, 35 sec.: 4. Klink 35 sec.
Totaal uitslag ommium: 1. van Egmond;
2. van der Vijver; 3. Klink, 4. Pijnenburg.
een troffel ruwe diamanten ln tc metselen.
Annabelle?
Terwyi ze den chauffeur betaalde, hoorde zij
iemand achter haar het raam openen. Anna
belle
Annabelle stond op de bank in den uitbouw,
waarop nu geen kussens meer lagen. Zij sprong
als een veertje zoo licht naar buiten.
„Torrance! Wat eenig! Het lykt wel too-
very! Gisteravond vond ik een foto van je.
Ik keek je diep in de oogen en wenschte en
wenschte maar dat jy zou komen, en nu ben
je er! Maar je hebt niets bij je!"
Twee handen grepen die Torrance, hielden
ze vast en zy kon de hare niet terug trekken.
„Ik kom niet logeeren, Annabelle. Ik..."
„O! Maar dat moet je juist wel doen, an
ders bederf je alles! Maar dat bepraten we
wel na de koffie. Zullen we weer door het
raam naar binnengaan?"
Omdat zy niet tegen Annabelle op kon,
klom ook Torrance door het raam en kwam
zoo in de voorkamer. Het zou dom van haar
zyn, om kort te doen tegen Annabelle. Het
was zoo'n lief meisje, of was zy degene, van
wie alles uitging? Het had geen nut, om kort
te zyn. Intusschen praatte de meisjesstem
door:
„Kind, ik heb gewoonweg een ontzettenden
ochtend doorgemaakt. Gerald moest naar het
voorloopig onderzoek en ik ging natuuriytc
met hem mee. Ik vind dat gedoe zoo... zoo
burgerlyk."
Het voorloopig onderzoek! Dat had Tor
rance heelemaal vergeten
„Wat is er vastgesteld?" vroeg zij.
„Totaal niets. Daarom vond ik het allemaal
zoo noodeloos. Er werd alleen maar getui
genis afgelegd, dat het ïyk gevonden was.
Alsof het al niet in alle couranten had ge-
sta in! En toen werd de byeenkomst gesloten
tot de volgende week! En natuurlyk hebben
ze Gerald dan niet noodig, dus moesten we
het heele gedoe om hoegenaamd geen reden
meemaken!"
Die arme Gerald was ontzettend boos. Hy
zal natuurlyk opgetogen zyn dat je gekomen
bent. hoewel ik het hem nog niet kan zeggen.
Hy zit in de studeerkamer te praten met en
klerk van meneer Vackery."
Wordt vervolgd.