TARZAN de
pup
HeT GeHeim unn
vuren van Tohr
De Eogelsche kranten
worden dunner
AKKERTJE
Torrance
Esdale
NIEUWE GENEESWIIZE VAN
ENGELSCHE ZIEKTE
Beperkte harinqvisscherij
Indië verheugt over
de arrestatie der
..volksvreemden"
Drama in veldpolitie-kazerne
Radioprogramma
Gebrek aan celluloee. Duitschland
beter voorzien.
Engeland wordt zuinig op 't papier, Men is
thans op 30% van het vooroorlogsch ver
bruik aangewezen.
Deze toestand is ontstaan door de bezetting
van Denemarken en een deel van Noorwegen
Want 90% van de voor het Engeland ge
bruikte papier werd uit de Scandinavische
landen ingevoerd.
Men zoekt nu naar vervangingsmiddelen.
De goede cellulose wordt uit sparren ge
maakt. Engeland is echter niet bijzonder rijk
aan sparren. Nu kan men ook wel uit andere
boomen en planten cellulose maken, b.v. uit
Indische bamboe, uit brandnetels, uit aard
appelloof enz. Daartoe zullen er dan echter
nieuwe fabrieken moeten ingericht worden.
Naar een medewerker in de New Statesman
schrijft wordt er behalve naar nieuwe grond
atoffen voor den aanmaak van papier ook ge
zocht naar geheel nieuwe stoffen die het pa
pier zelf vervangen kunnen. Op die richting
zijn de Amerikanen al voorgegaan, zij heb
ben n.1. Alsifilm vervaardigd uit een soort
klein en. naar men zegt vormt dit nieuwe
product een uitstekend verpakkingsmateri
aal.
Maar intusschen zit men op het oogenblik
toch maar met een ernstig tekort.
Deze toestand openbaart zich op verschil
lende wijze.
De couranten zijn al heel wat minder om
vangrijk geworden. Onverkochte exempla
ren van bladen en tijdschriften worden door
de uitgevers niet meer teruggenomen, zoodat
de verkoopers (in Engeland haalt ieder zijn
couranten af bij een boekenstalletje en in
een winkel) nog slechts zooveel exemplaren
nemen als ze zeker te verkoopen. De New
Statesman schrijft dan ook over „Het einde
van den toevalligen lezer". Zelfs zijn er uit
gevers die te kennen geven, dat ze van een
bepaald boek slechts zooveel exemplaren
laten drukken als er inschrijvers zijn.
In Duitschland is de situatie heel anders.
Daar heeft men ruim genoeg cellulose voor
de vervaardiging van papier. Wel moet cel
lulose in Duitschland ook gebruikt worden
voor de vervaardiging van allerlei ersatz-
stoffen uit de textielbranche, maar men is
er ingeslaagd, dennen, beuken, aardappel
loof, houtafval en zaagsel voor de aanmaak
van cellulose bruikbaar te maken.
Dit alles was reeds klaar vóór den oor
log, omdat men zich zooveel mogelijk on
afhankelijk wilde maken van den invoer
der grondstoffen. Zonder tot roofbouw over
te gaan in de bosschen kan Duitschland nu
inderdaad genoeg cellulose leveren voor
een normaal gebruik.
Of men onder dit „normale gebruik" ook
verstaat dat katoen en wol door stoffen uit
cellulose vervangen zouden worden, weten
wij niet, aldus de N. R. Crt.
In ieder geval denkt men in Duitschland
zeer optimistisch over de voorzieningen van
houtcelstof in 't algemeen en van papier
in 't bijzonder. De bezetting op de Noorsche
kust en de afsluiting van Noorwegen, Zwe
den en Finland van Engeland zal het nu
natuurlijk mogelijk maken hout en cellu
lose tegen zeer voordeelige voorwaarden te
koopen in Scandinavië. Als Duitschland
Rheumaiïek
Spier.
Neem'n
FEUILLETON
door: Roy Vickers
16.
Zijn testament te maken, dacht Torrance.
Dit was het oogenblik waarop zij naar binnen
moest gaan.
„Ik geloof dat hij net weggaat," zei Anna-
belle, toen er in de hal voetstappen klonken.
„Die wagen buiten is van hem. Ik zal maar
niet vragen of hij blyft koffiedrinken. Dat
wachten de menschen niet als er juist iemand
overleden is, wel? En ik wilde het zoo graag
zoo houden: gezellig met ons drieën."
Zij hoorden een auto wegrijden en een
oogenblik later kwam Gerald binnen, die
bleef staan toen hjj Torrance zag.
„Goeie Hemel, Torrance!!"
„Ik heb je wel gezegd, dat zy komen zou,
Gerald! Is het niet eenig?"
Gerald staarde Torrance aan en deed toen
omzichtig de deur dicht. Toen hij dit gedaan
had, was h(j over zijn verbazing heen.
„En ik weet wat j(j mij wilt zeggen!" riep
Torrance, die haar woorden niet langer kon
inhouden, ondanks het feit dat zij trachtte
zich in bedwang te houden.
„Je wilt me vertellen, dat je net je testa
ment hebt gemaakt."
Zij wist dat zij toegaf aan hysterie, zwak
heid, onbeheerschdheid. dezelfde emoties
waarvoor z(j haar geheele leven een diepe min
achting had gehad en die het lot van Gerald,
die als een kleine jongen op den rand van
een afgrond stond, zouden bezegelen.
Zij voelde dat Anabelle haar aanstaarde en
liep achteruit, tot zy met haar rug tegen den
muur stond.
„Je bent gek, Gerald gek en blind! Je
moet dat testament verscheuren, hoor Je me?
Verscheur het dadelijk, anders..."
Zij zweeg, toen Annebelle haar armen om
haar heen sloeg.
tenminste over voldoende exportartikelen
beschikt om te ruilen. Kolen zullen daar
voor in de eerste plaats in aanmerking ko
men. Men zal trouwens wel niet meer im
porteeren dan noodig is en vermoedelijk
nog liever ijzererts of staal dan hout, zoo
lang men zelf eenigszins voldoende cellu
lose kan opbrengen.
In dit verband moeten wij ook nog wij
zen op de inzameling van oud papier.
Duitschland is tot nog toe vrij slordig ge
weest op dat punt. Dat wordt nu ook an
ders; er mag geeen strookje papier meer
verloren gaan. In Engeland werd er vroe
ger reeds meer oud papier „gerequireerd" -
als wij 't zoo zeggen mogen dan in
Duitschland. Maar thans wil men ook daar
nog minder laten verloren gaan.
Britsche torpedojager
Afridi'' gezonken
Nadat troepen uit Namso* waren
teruggetrokken.
Officieel wordt te Londen medegedeeld,
dat de Britsche torpedojager „Afridi" is
gezonken. Dit geachieddc, nadat de troepen
uit Namsos teruggetrokken waren. De Brit
sche oorlogsbodems, waarbij de .Afridi",'
hadden opdracht het troepentransport te
beschermen tegen aanvallen van vlieg
tuigen en onderzeeërs.
Bij het aanbreken van den dag deed de
vijandelijke luchtmacht ononderbroken
aanvallen op het convool, doch het vuur
van de luchtdoelartillerie was zoo krach
tig, dat de transportschepen niet werden
getroffen.
Tijdens deze actie werd Zijner Majes-
teiis „Afridi" door bommen getroffen, zoo
dat het schip zonk. Twee vijandelijke vlieg
tuigen zijn omlaag geschoten.
In Frankfurt am Main wordt met eucces
een nieuwe methode toegepast voor de be
strijding van Engelsche ziekte.
Dagelijks worden duizenden liters melk
met ultraviolette stralen bestraald. Onder
zoekingen door artsen hebben uitgewezen,
dat aan Engelsche ziekte lijdende kinderen
door het dagelijksche gebruik van deze
melk binnen enkele weken genezen wor
den. Nieuwe gevallen van Engelsche ziekte
deden zich bij de met bestraalde melk ge
voede kinderen niet meer voor. De melk
wordt door de bestraling noch in smaak
noch in reuk veranderd.
TENEINDE PRIJSINZINKING TE
VOORKOMEN.
De Nederlandsche haringreeders hebben
besloten, Dinsdag 7 Mei, den dag. welke
oorspronkelijk was vastgesteld voor het be
gin der haringvisscherij, niet uit varen. De
bedoeling hiervan is, den aanvoer van
maatjesharing nog meer te beperken, dan
reeds in de bedoeling lag.
Men is namelijk bevreesd voor een te
groote prijsdaling in verband met de zeer
beperkte exportmogelijkheden en het zou,
vanwege de hooge kosten, welke thans aan
die visscherij verbonden zijn, bezwaarlijk
zijn, de schepen tijdelijk op te leggen wan
neer de visscherij eenmaal zou zijn begon
nen. Voorloopig is nu vastgesteld, dat de
eerste ploeg op 14 Mei zal uitvaren. Met
telkens een week tusschenruimte zullen dan
8 in plaats van 6 ploegen, zooals eerst was
vastgesteld, aan de \L«scherij deelnemen.
"'én nacht ijscoman
Geïnspireerd door Bacchus maakte
een Amsterdamsch glazenwasscher
op eigenrelde manier eensklaps
ziohzelf ijscoman.
Zondagnacht heeft een Amsterdamsche
glazenwasscher, die royaal aan Bacchus ge
offerd had en dientengevolge zeer onder
nemend gestemd was, een automatiek in
de Ja vast raat geplunderd. Niet alleen zich
zelf bediende hij ruimschoots, doch alle
omstanders liet hij meegenieten. Hij open
de het ijsbuffet en deelde naar alle kanten
de ijsjes uit. Het ijs koelde hem echter
geenszins, integendeel zijn daadkracht ken
de geen grenzen meer. Hij forceerde het
luik achter het buffet en wrong zich naar
binnen. Eenmaal in den winkel ging hij
eens lekker eten. en daarna voelde hij zich
dermate gesterkt, dat hij de kracht vond
het kasregister te openen. Dit was echter
leeg. Toen begon hij een en ander klaar te
leggen voor zijn vrouw, in de hoop, dat
een stuk gebraden vleesch, dat Hij in een
handdoek pakte, en ettelijke blikjes zalmen
andere heerlijke zaken haar bij zijn thuis
komst mild jegens hem zouden stemmen.
De politie die van het geval hoorde, be
schikte echter anders. De man werd in 't
bureau Linnaeusstraat opgesloten.
Onze Oost
De rede van Minister de Geer werd in
Nederlandsch-Indië met groote spanning
tegemoet gezien en daarna aandachtig be
luisterd, hoewel het element van verrassing
in de medcdeeling voor velen ontbrak, daar
een buitenlandsche radiostation de arresta
tie reeds aankondigde, zoomede het onder
werp waarover de minister-president zou
spreken.
Toch waren de andere bijzonderheden,
en vooral de motiveering, van dien aard.
dat zij duidelijke blijken van instemming
te voorschijn riepen.
De „Javabode" merkt o.a. op: Zelden
zal met zooveel leedwezen gedane modedee-
ling met een zoo intense voldoening zijn
begroet. Onze ingenomenheid met 't besluit
tot arrestatie en interneering wordt echter
eenigszins getemperd door het uit de rede
blijkende streven om niet de N.S.B. en an
dere extremistische partijen als zoodanig te
treffen, maar slechts individueele personen,
wier persoonlijke gedragingen de veiligheid
van het laod in gevaar bracht.
Het „Bat. Nieuwsblad" schrijft o.a.: dc
arrestatie van „volksvreemde" elementen
in het Moederland kan niet anders dan
met groote voldoening in de breedere lagen
van het Nederlandsche volk vernomen zijn.
Het blad durft het aan om de conclusie
te trekken, dat het optreden van de regee
ring in de eerste plaats is gericht tegen
hen, die de gedachte aanhangen, welke in
het algemeen als de N.S.B.-gedachte kan
worden beschouwd.
Dat het de regeering niet om de N.S.B.
gaat, doch om de staatsgevaarlijke gedach
te spreekt, vanzelf.
Het „Nieuws van den 'Dag" van N.I.'
geeft geen commentaar op de rede. Hot
blad merkt slechts op, dat het vaststaat,
dat de maatregel niet tegen eenige politieke
beweging werd getroffen, doch uitsluitend
tegen individueel gevaarlijk bevonden per
sonen.
Het blad wijdt een uitvoerig artikel aan
den aangehouden leider van het „Nationale
Dagblad", mr. Rost van Tonningen, cn
eindigt met dc opmerking: „De dag komt.
Maar het zal een andere dag zijn dan
waarvan de Nederlandsche Nationaal-Socia-
listen hebben gedroomd".
Drie dooden.
Een Bataksch agent van de veldpolitie,
die blijkbaar mata glap was geworden,
schoot in de kazerne van de veldpolitie te
Mengala den posthuiscommandant met een
karabijn k bout portant dood. Vervolgens
bracht hij een anderen politie agent zware
verwondingen toe, waaraan deze later in
het hospitaal te Tandjoeng-Knrang is over
leden. De dader werd later eveneens neer
geschoten.
Omtrent de drijfveer tot dit drama is tot
dusver niets bekend geworden.
WOENSDAG 8 MEI 1940.
Hilversum L 1875 en 414,4 m.
NCRV-uitzending. 6.80—7.00 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Schriftlezing, meditatie.
8.20 Gramofoonmuziek (9.309.45 Gelukwen-
schen).
10.15 Morgendienst.
door Edgar Rice Burroughs
94.
De mannen volgden Tarzan naar de stal
van Zwarten Malluk. Iedere zenuw van de
mannen was gespannen, want dit was wer
kelijk een laatste, wanhopige kans om te
ontkomen. Op een woord van de koning van
de jungle stak de groote olifant zyn slurf
uit en tilde eerst Ukah, daarna d'Arnot op
z(jn rug. Tarzan herhaalde nog even zijn
instructies. ..Zwarte Malluk zal jullie naar
de stadsmuur van Tohr brengen. Vanaf zijn
rug kunnen jullie de bovenkant bereiken
Daarna, eenmaal in de jungle, moeten Jullie
zo vlug mogelijk hulp halen uit Rathor. Ga
plat liggen. Als jullie ontdekt worden, zijn
we allen verloren!'" Zacht deed Perry
O'Rourke het hek van de stal open cn Tar
zan liep met het dier tussen de stallen door.
Ondanks zijn enorm gewicht liep Zwarte Mal
luk zo zacht en geruisloos als een kat. Zo
kwamen ze bij de zware, goed afgesloten
staldeur. „Houd je goed vast," riep Tarzan
zacht tegen d'Arnot en Ukah, „Ik zal hem er
door heen sturen!" Hjj uitte een scherp com
mando. De olifant liep vooruit en duwde met
alle macht tegen de deur. Het gekraak van
versplinterd hout klonk door de stallen
gevolgd door alarmkreten.
10.45 Reportage
11.30 Gramofoonmuziek (12.0012.15 Berich
ten. Om 12.30 Berichten ANP).
12.40 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
2.00 Reportage.
2.45 Gramofoonmuziek.
3.00 Christ. lectuur.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Zang met pianobegeleluing en gramofoon
muziek.
4.30 Gramofoonmuziek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de jeugd.
5.45 Gramofoonmuziek.
6.25—6.55 Taalles en technisch onderricht.
7.00 Berichten.
7.15 Land- en tulnbouwcauserle.
7.35 Reportage, eventueel gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, internationaal overzicht,
herhaling SOS-berichten.
8.25 Deventer Christ. gemengd koor. solisten
en Amhemsche orkestvereeniging (9.40
10.05 ..Het Niasse heldendom en het nieuwe,
dat Christus brengt", lezing).
10.15 Gramofoonmuziek.
11.15 Berichten ANP.
11.20 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.5012.00 Schriftlezing.
Hilversum II. 801,5 m.
VARA-uitzending. 10.00—10.20 v.m. VPRO.
11.00—11.80 en 6.30—7.00 RVU. 7.80—8.00
VPRO.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
9.30 Kcukenpraatje.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor de vrouwen.
10.50 Gramofoonmuziek.
11.00 Causerie „Jachtrasecn
HOOFDSTUK XVIII.
Een notarieel© acte.
„Torrance, je bent heelemaal in de war en
het is werkelijk geen wonder!" Annabelle
keek haar. op haar lieve manier, vol zorg
aan. Torrance trachtte haar koele persoon
lijkheid, welke Hartlandt Massiter zoo „druk
kend" genoemd had, te herwinnen en dadelijk
liet Annabelle haar los.
„Dat ben lk ook, dat zijn we allemaal!"
Gerald keek Torrance kwaad aan en toen:
„Dat is een goed idee, Annabelle."
Annabelle schonk wat cognac In. Een
glaasje gaf zij aan Torrance en het andere
aan Gerald. „Annabelle, Je bent in de heele
wereld de eenigste persoon, die Iets kan
schenken, zonder er drukte bij te maken en
er onnoodige vragen bij stelt."
Torrance keek naar de cognac en dronk
het toen maar in wanhoop op. Wat voor nut
had het hem te vertellen, dat dtl lieftalige
kind het voornemen had hem te vermoorden?
Evenals de politie, zou hfl erg aardig en be
zorgd voor haar zijn en zou haar naar huis
brengen, als zij gekalmeerd was.
„Ik weet niet, waar je het allemaal over
hebt, Torrance. En bovendien, wie heeft er
over een testament gesproken?"
„Heb je er dan geen opgemaakt?" stamelde
Torrance.
„Welnee," Gerald lachte hard en luidruch
tig. zooals het heelemaal zijn gewoonte niet
was, „en al* lk ook een woordje mag zeggen,
zulje merken, dat ik wel Iets anders heb om
met je te spreken."
„Na de koffie Gerry, jongen", drong Anna
belle aan.
„Welnee, ze ls allang weer goed, nietwaar
Torrance? Zie je, Annabelle is er een beetje
verlegen mee, want ik moest het eerst met
haar bespreken."
„O," zei Torrance. „waarom?"
„Gerald, Je vertelt alles weer van achteren
af aan. Je moet beginnen met wat meneer
Vackery 'je zei."
„Dat hindert niets! Torrance weet wel. dat
lk nooit iets kan vertellen... Vickery zei mij.
dat oom Julius alles aan mij had nagelaten.
Dat is natuurlijk idioot."
„Waarom?" herhaalde Torrance. Doch toen
zij den bedroefden blik in zijn oogen zag, voeg
de zij er aan toe: „Ik bedoel, waarom zou
Annabelle er verlegen onder zijn?"
„Je weet best. dat oom Julius ons altijd in
den waan heeft gelaten, dat wij alles, wat hij
eventueel nu zou laten, eerlijk zouden deelen.
Ik heb het Annabelle nu voorgesteld en zijn is
het er'heelemaal mee eens! Wij hebben beiden
het gevoel, dat wij de heele nalatenschap niet
kunnen aannemen, dus wilden wij graag, dat
Jö het huis aannam en de eerste drie duizend
gulden die het buitenhuis jaarlijks opbrengt
wij hebben berekend dat dit jaarlijks ongeveer
zes duizend zal zijn."
„Maar..."
„Torrance, je wilt toch niet trots en onvrien
delijk zijn Gerald, laat mij haar nu alles eens
uitleggen!"
„Meneer Vackery heeft gezegd, dat oom
Julius van plan was een ander testament te
maken, waarin hij jou de helft zou nalaten.
En Gerald wil natuurlijk geen voordeel trek
ken uit het laatste testament."
„Annabelle..."
„O, laten wfj nu tenminste logisch zijn over
dat geld! Gerry en lk hebben eiken cent noo
dig, dien we kunnen krijgen. Maar wij zouden
het gewoonweg niet kunnen verdragen, indien
wij zouden uitgeven wat eigenlijk aan jou toe
behoort. Probeer het nu toch eens van ons
standpunt te bekijken!"
„Annabelle, ik wilde zeggen, dat het ge
weldig lief van Je jullie beiden is." Op
nieuw voelde zij zich hysterisch worden, nu
zij deze moeilijkheid, dit voorstel om haar
een toelage te geven, hoorde. „Maar jullie
ontnemen mij eigenlijk niets, omdat lk het
altijd vanzelfsprekend heb gevonden, dat
Gerald alles zou krijgen. Dat heeft oom Julius
mij verteld. Het zou idioot zijn mij de helft te
geven, want ik ben niet eens familie." Het
gelukte haar bijna Annabelle's toon na te
bootsen. ,,Du9 Jullie moeten mij geen spel-
breekster vinden maar ik kan het onmoge
lijk aannemen."
„Ik had niet gedacht, dat je dwars zou zijn,"
mopperde Gerald.
„Gerald, je wilt toch niet, dat ik je ga ver
tellen hoe dankbaar lk ben! Als je er nog eens
goed over nadenkt, zul je begrijpen, dat het
onmogelijk is. En als Je zooeven de zaak al In
orde gemaakt hebt met dien klerk van Vac
kery. vrees ik. dat Je het weer ongedaan zult
moeten maken. („Ik had eerst gedacht met
je te zullen trouwen, maar als schadevergoe
ding geef ik je nu twee duizend per jaar en
natuurlijk nog het huis"). En terwijl ze als
laatste weermiddel huichelarij gebruikte:
„Hadden jullie me maar eerst geraadpleegd,
dan had ik jullie al dadelijk verteld, dat het in
de eerste plaats oneerlijk is tegenover Anna
belle!"
„Nonsens!" zei Gerald scherp. ..Annabelle
zal je kunnen vertellen, dat zy door huwelijks
voorwaarden, vastgesteld ln een notarleele
acte bjj ons trouwen opgemaakt, veilig ge
steld is."
„Wat!!", riep Torrance uit
11.30 Gramofoonmuziek.
11.40 Vragenbeantwooridng over de cyclu
„Het beginselprogramma der S-D-A-P.""'
(opn.).
12.00 VARA-orkeat.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00 Rosian-orkest.
I.301.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Handwerkles.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.15 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 Orgelspel.
6.307.00 Causerie „Wat ls ca*'«s'
7.02 Feliciaties.
7.06 VARA-Kalender.
7.10 Koorzang.
7.30 Bijbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Var
8.20 VARA-orkest.
9.00 Radiotooneel.
9.30 Gevarieerd concert.
10.00 Rosian-orkest.
10.40 Medische vraagbaak.
II.00 Berichten ANP.
11.10 De Ramblers.
11.4012.00 Gramofoonmuziek.
„Een acte bij het trouwen." Gerald trilde nu.
„Wij lieten het. den dag nadat wy getrouwd
waren op het consulaat, opmaken. Of eigenlijk
is het opschepperij om te zeggen, dat ik haar
veilig gesteld heb. Zij deed hetzelfde, waar
schijnlijk meer, voor mij."
„Zeg dat niet, Gerry!" smeekte Annabelle.
„Zooals ik al heb toegegeven. Torrance, ver
wachtte ik de helft van de erfenis van oom
Julius te krijgen Anna belle verwachtte ook sets
van een ver familielid en heeft verder nog iets
van zich zelf. In de acte is vastgesteld dat,
indien één van beide partyen iets mocht erven,
hiervan een gezamenlijk kapitaal wordt ge
maakt, waarvan wy de rente gedurende ons
samenleven tezamen zullen krygen. Mocht
een van ons tweeën komen te sterven, dan
krijgt de overlevende het geheele kapitaal. Ik
zette juist, in het bijzijn van dien klerk van
Vackery, mijn handteekenfng om dit te beves
tigen."
Torrance was benieuwd of ze weer flauw
zou vallen. Waarom had meneer Massiter hier
niet aan gedacht! Een acte was erger dan
een testament, want een testament kon al
tijd herroepen worden. En een acte zou alles,
dat Gerald „zou kunnen erven", aan Annabele
nalaten.
Ze zag opeens dat Gerald geïrriteerd, ver
baasd was. Zooals gewoonlijk was het Anna
belle die alles suste.
„Laten we er niet meer over praten. Gerry
jongen. Torrance heeft er genoeg van."
Er zat niets anders op onmogelijk hem,
met woorden die hij begrijpen zou. te waar
schuwen. En zelfs indien hij het begreep, zou
de acte toch niet vernietigd worden
„De koffietafel staat klaar, mevrouw."
kwam het meisje zeggen en Gerald verdween
om zich op te frisschen.
Torrance nam bliksemsnel een besluit Zij
ging naar Annabelle toe. „Ik zal haar net zoo
lief behandelen als zij het mij doet", dacht zij
en stak haar arm door dien van Annabelle.
„Je vindt me onaardig, maar dat wil ik toch
heusch niet zijn. Om dit te bewijzen, wil ik je
uitnoodiging graag aannemen en by je komen
logeeren. totdat alles geregeld Is. Ik kan na
de koffie best naar stad gaan. om mün bagage
te halen.
Wordt vervolgd.
