TABAK trouwen Wij lazen voor U Het troostende kruid: Verder Duitsch opdringen naar de kust Misdaad en werkloosheid Opgewonden geschrijf in Italië Alleen uitzendingen op 415 en 1875 M» DE Werklooshcidbestrijding nü Wielrijdster door auto aangereden STOND DE WIEG VAN DE TABAK IN MEKKA? DE EERSTE ROOKER IN EUROPA. SIGARETTEN VEROVEREN DE WERELD. Hst verbruik van sigaren, siga retten en pijp- of pruimtabak in ons land is in het jaar 1939 aan merkelijk grooter geweest dan dat in 1938. De oorzaak hiervan moet ongetwijfeld gezocht wor den in de mobilisatie, die den ge- mobiliseerden meer gelegenheid geeft tot rooken dan het burger leven. Wanneer niet vaststaat, wie een bepaalde uitvinding heeft gedaan, dan eischen meestal verschillende landen die eer voor een hun ner burgers op. Nemen wij bijvoorbeeld de boekdrukkunst: Nederland beweert, dat Laurens Janszoon Cos ter deze heeft uitge vonden, Duitschland schrijft de uitvinding er van toe aan Gutenberg. Het waarschijnlijkst is, dat beiden, onafhankelijk van elkaar, de boekdrukkunst vonden. En over het vraag stuk, wie haar het eerst heeft uitgevonden, behoeft men zich niet druk te maken, want dat hadden natuurlijk... de Chineczen, die voor onze jaartelling ook reeds het buskruit de zijde en vele andere dingen hadden uitge vonden. Doch daarom moet men ook weer niet den ken, dat de Chineezen vrijwel Alles hebben uitgevonden. Ten onrechte werd o.a. gerui- men tijd aangenomen, dat de Chineezen reeds vóór de ontdekking van Amerika in 1492 de tabak als genotmiddel zouden heb ben aangewend. Zooals gezegd is dit onjuist want het gebruik van taljak als genotmiddel is 'n uitvinding van de Indianen van Noord Amerika geweest Vraagt men echter een Muzelman naar den naam van den eersten tabakroover, dan zal hij antwoorden: „Mekka is de stad, waar eens in de grijze Oudheid de wieg van de tabak stond, en Joessoef was de eerste roo- ker." En hij zal U de volgende legende ver tellen: „Joessoef was een rijk koopman in Mekka Hij had een schoone, jonge vrouw, die hij zoo zeer beminde, dat hij, toen de vrouw door een plotsclingcn dood uit het leven werd gerukt, bijna gek van verdriet was. Hoewel Joessoef kort daarop officieel vier lieflijke meisjes huwde, keek hij nauwelijks naar haar om en verteerde innerlijk van verlangen naar zijn eerste vrouw. Ten einde raad wendde Joes soef zich om raad tot een wijs man, die tegen hem zeide, dat hij naar h$t graf van zijn ge storven vrouw moest gaan, het kruid, dat daar groeide plukken en in de zon drogen moest, tot het den bruine kleur der vergetel heid kreeg. Dan moest hij het in een soort buis stoppen en doen ontbranden: het zou hem door zijn geur en rook troost brengen. Joessoef deed, wat hem bevolen was. En zie daar... de geurige rookkringen tooverden hem de gestalte van zijn favoriete voor oogen en deden zijn droefenis verdwijnen. Joessoef wilde het toovermiddel geheim houden, maar zijn vier vrouwen, die ja- loersch waren op de rookbuis welke Joes soef intüsschen had .omgebouwd' tot een lan ge pijp kwelden hem net zoo lang, totdat hij haar het geheim vertellen moest. En den volgenden dag wist geheel Mekka het. Spoedig was er geen een getrouwde man meer in de stad, die er nog niet van gehoord had en Joessooef smeekte om wat toover- kruid (zij schenen dus allen behoefte te heb ben aan trost'!) Toen men bovendien kort daarop tot dc ontdekking kwam, dat het kruid niet alleen op het graf van de jonge vrouw, doch ook in groote hoeveelheid voor de stadspoort groeide, was spoedig geheel Mekka gevuld met blauwe tabaksrook." Een aardige legende, zooals men ziet, doch hoogstwaarschijnlijk geheel van waar heid ontbloot. De eerste berichten over ta bak bracht immers Colombus in Europa, toen hij terugkeerde uit Amerika. Tevens bevond zich op het schip van Columbus de eerste Europeesche rookcr: de Span jaard Rodrigo de Jerez, lid der bemanning. Deze man had een groot aantal labaks- bladeren uit de Nieuwe Wereld meegeno men, die hij in elkaar rolde, die rook uit mond en neusgaten blies, -als „heksen meester" in dc handen der Inquisitie moest vallen. Men liet hem als een „door den dui vel bezetene" in de gevangenis werpen. Pas na 10 jaar kreeg Rodrigo zijn vrijheid weer terug. Intüsschen had de gewoonte van het rooken geheel Europa veroverd, Rodrigo kreeg een plaats in de geschiedenis als een „martelaar van het tabakrooken". In zijn geboortedorpje Ajamontc in de provincie Huelva werd later een marmeren gedenkplaat geplaatst in den gevel van Rodrigo's geboortehuis. De sigaret. In den beginne rookte men uitsluitend sigaren of een pijp. Het is niet mogelijk, vast te stellen, wanneer de eerste sigaret ten werden gerookt. Uit de memoires van een zekeren Pierre Defleurville blijkt, dat er in 170? te Parijs reeds sigaretten werden gerookt. De galante heer Defleurville had namelijk kennis gemaakt met een Brazi- liaansche jongedame, en daarover berichtte hij in zijn dagboek onder meer het vol gende: „Zij rookte Zigarillos, dat zijn ta baksbladeren in een dun stukje papier gerold. Ik presenteerde haar mijn tabaks» doos, die met de beste snuif gevuld was, doch zij prefereerde haar Zigarillos. Haar door nicotine vergiftigde adem had mij weldra voor goed van baar vervreemd." Die brave Defleurville, wat een oogen zou hij opzetten, wanneer hij na anderhalve eeuw eens even op de aarde was teruggekeerd! Ongeveer uit denzelfden tijd bestaat er een aanteekening in de mémoires van Ca sanova. waaruit blijkt, dat de sigaret ook in Spènje toen reeds bekend was. Casanova reisde in het begin van 1768 van Parijs naar Madrid. Bii zijn aankomst In een Castiliaansch dorpje schrijft hij, dat de eigenaar van de vervallen herberg onver schillig voortging zijn „sigarito" van Bra- ziliaansche tabak in een opgerold stukje papier te rooken. Daar Casanova beschrijft wat een sigarito was, mogen wij aannemen, dat het iets nieuws voor hem was. Verder is dit de eerste maal, dat de naam „siga rito" wordt genoemd althans voor zoo ver men heeft kunnen nagaan. In het overige Europa schijnt de sigaret pas veel later bekend le zijn geworden. In 1814 werden in Frankrijk reeds machinaal sigaretten vervaardigd. Werkelijk populair wer de sigaret in Europa echter pas na 1856, na den Krimoorlog. Het wanen de Turken de Turksche sigaretten wel te verstaan die toen West-Europa verover den. De Fransehe en Engelsche soldaten kwamen toen namelijk met de Turksche in aanraking en leerden van deze laateten, hoe een sigaret gemaakt moest worden. De naar hun landen teruggekeerde manschap pen verbreidden daar het rooken van siga retten. In 1861 werd de fabricage van siga retten, voorzien van carlonnen momt-iuk ken, in Engeland door de Grieken inge voerd. Na den wereldoorlog van 1911'18 begon het sigarettcn-rooken ook onder de vrouwen algemeen te worden. Enkele oorlogen hebben dus invloed ge had op het populair worden van de siga ret. En wanneer wij de door het Centraal Bureau v. d. Statistiek gepubliceerde cij fers zien over het gebruik in 1999 (193S) in ons land van sigaren: 1.677.662.000 st. (1.549.712.000), sigaretten: 5534.383.000 st. 4.705.935.000) en losse tabak: 11.400.000 Kg. (10.0S3.000), en bedenken, dat een groot ge deelte van de losse tabak eveneens wordt gebruikt voor het zelf „rollen of draaien" van sigaretten, dan moeten wij bekennen^ dat ook de huidige oorlog bet sigaretten- verbruik weer heeft doen stijgen. „Het revolutionnaire Italië wacht met ongeduld op het bevel tot den opmarsch." Onder het opschrift „De maat is thans vol" schrijft de „Tevere" op den verjaardag van Italië's deelneming aan den oorlog het vol gende: „Het revolutionnaire Italië wacht met ongeduld op het bevel tot den opmarsch om eindelijk al het aangedane onrecht weer te herstellen en alles te winnen wat het toe komt, met vernietiging van de ondraaglijke hegemonieën en haar chicanes". De „Giornale d' Italië" merkt op, dat Italië in zyn zee nog altijd als een gevangene leeft. De oorlogen voor de onafhankelijkheid en de eenheid van Italië zijn nog niet l>eëin- digd. Als belangrijkste taken van de tegen woordige Italiaansche generatie, noemt.bet blad, de snelle en glorierijke marsch naar de doelstellingen van het grootere vaderland en de beveiliging van de toekomstige genera ties. „Leve het Italiaansche Corsica." In dc straten van de met vlaggen feestelijk versierde Italiaansche hoofdstad is, behalve de anti-Engelsche en anti-democratische aan plakhiljetten, een nieuw plakkaat versche nen dat als opschrift draagt: „Leve het Ita liaansche Corsica." Engelands democratie binnen 3 uur om zeep gebracht Dc Londensche correspondent van „Svens- ka Dagbladet" schrijft naar aanleiding van de dictatoriale maatregelen, welke in Enge land zijn ingevoerd, dat de snelheid, waar mede het Engelsche parlement Woensdag een streep beeft gehaald door de democra tische vrijheden en rechten, het Engelsche volk bijna den adem heeft benomen. Bin nen een tijdsduur van twee uur en drie-en- veertig minuten is dat, wat generaties heb ben opgebouwd, buiten werking gesteld. De correspondent spreekt van een afdan king der democratie in Engeland. Het opperbevel van de Duitsche weer macht maakt bekend: Het gebied, waarin de vijandelijke legers in Noord-Frankrijk en België zijn opgeslo ten, werd gisteren door succesvolle aanval len van de Duitsche troepen van alle kanten verder ingekrompen. In Vlaanderen braken de Duitsche divisies door de versterkte stelling van de Schelde en drongen zij door tot aan de westelijke oever van de Leye. Doornik is genomen. Dc achter het front gelegen Fransehe vesting Maubcuge is na inneming van de laatste omringde versterkingen in Duitsche han den. In Artois veroverden de Duitsche troe pen dc in den wereldoorlog fel omstreden hoogte van Loretto ten noordwesten van Atreclit. I)e tusschen At recht en de zee noord waarts optrekkende sterke Duitsche pantser troepen naderden gisteren de Fransehe ha vens aan het Kanaal. Een zwakko vijandelijke aanval vanuit het zuiden op Amiens werd afgeslagen. Ove rigens waren er aan het zuidelijk front geen bijzondere gebeurtenissen. Het luchtwapen ondersteunde met sterke eenheden den strijd van het leger tegen de vijandelijke legers, welke zijn opgesloten in den Belgisch-Franschen sector. Ook aan het zuidelijk front keerde het luchtwapen zich tegen verkeerswerken, transportbewe gingen en troepenconcentraties. Bij de gewa pende verkenningen aan de kust van het Kanaal werden voor Boulogne een groot oorlogsschip, waarschijnlijk een kruiser, en drie torpedojagers door zware bommen ge troffen. Onze vliegtuigen ontmoetten daarbij zwaren luchtafweer. Bovendien gelukte het zes geladen transportvaartuigen tot zinken te brengen. Naar achteraf bekend wordt, zijn op den 21en en 22en Mei bij de ver twijfelde doorbraakpogingen van den vijand naar het zuiden, behalve talrijke op andere wijze vernielde pantserwagens, alleen door de artil lerie 56 vijandelijke pantserwagens vernield. De verliezen, van den vijand in de lucht bedroegen gisteren in totaal 49 vliegtuigen, waarvan in luchtgevechten weiden neer geschoten 25, door het luchtdoelgeschut 8, en de rest op den grond werd vernield. Zes tien Duitsche vliegtuigen worden vermist. Bij Narvik deed het luchtwapen met suc ces aanvallen op tentenkampen, colonnes van lastdieren, troepenconcentraties, transporten. Een vijandelijke jager werd neergescho ten, oen kruiser en een transportvaartuig door bom treffers beschadigd. Ook in den af- gcloopen nacht vloog de vijand West- en Zuidwcst-Duitschland binnen en herbaalde hij zijn lukrake bombardementen op nict- militaire doelwitten. Goede plannen bij het onderwijs Openbaar en bijzonder onderwijs, met terzijdestelling van wat ver deelt, hebben zich ter beschikking van de regeering gesteld, met de bedoeling het onderwijs zoo goed mogelijk te doen doorgaan. De zes organisaties bij het "openbaar en bijzonder onderwijs, vertegenwoordigd in de Commissie voor Georganiseerd Overleg in Onderwijzerszaken, hebben dezer dagen een bespreking gevoerd. Daarbij werd een stemmig besloten, met terzijdestelling van hetgeen verdeelt, zich ter beschikking te stellen van de regecring met de bedoeling om het onderwijf zoo goed mogelijk voort gang te doen vinden. Zij sloten zich daarbij aan bij de regee- ringspubiicatie, volgens welke op den voor grond moet staan, dat het onderwijs gege ven worde in waardigen. nationalen gccs>t. Golflengte 1205 M. weer voor den zakelijken zender. De omroepverecnigingcn zonden tot nog toe uit over drie zenders. De zakelijke zender, golflengte 1206 meter, zal van dit oogenblik af weder aan zijn oorspronkelijke bestem ming worden teruggegeven. De omroepver- eenigingen werken op de andere zenders door, op de golflengten 1875 NL en 415 M. Alleen op deze golflengten kan men dus voortaan naar de programma's der omroep verecnigingcn en de nieuwsberichten luiste ren. ACHTER HET STUUR VAN ZWA RE VRACHTAUTO'S RIJDEN ZE DOOR ONS LAND! Ze hebben in de afgeloopen we ken prachtig, belangrijk werk verricht, de leden van het Am- sterdamsch korps van Vrouwe lijke Vrijwilligers, en nog eteeds zetten ze hun arbeid voort, ter- wille van gewonde soldaten en van de zwaargetrollen stad Rot terdam. Er is in den tijd toen in ons land alles nog vrij rustig was, wel eens 'n beetje schouderophalend geglimlacht over de voortvarendheid van het korps Vrouwelijke Vrijwilligers, zooals wij dat sedert eenigen tijd in ons land kenden. Nu echter die aanvankelijk in vrede aan den dag gelegde ijver in tijden van levens gevaar stand bleek te houden en enorm veel werk dank zij haar aanwezigheid bleek te kunnen worden verzet, is de sympathie en de achting voor het K.V.V. zéér toege nomen. De tanden op elkaar, maar zonder een verbeten gericht, zoo schrijft het Hsh., heb ben de leden van het corps zich door de allermoeilijkste dagen van 1014 Mei heen- geworsteld. Tcrwille van haar medemien- schcn! Na veertien dagen Deze vrouwen zijn moe. ze hebben veer tien dagen van hard, van zeer hard wer ken achter den rug en wie weet nog hoe veel van dergelijke dagen voor den boeg. Men verwacht immers, dat binnenkort ook Zeeland hulp noodig zal hebben. Deze vrou wen hebben arbeid verricht, waar ze niet aan gewend waren, ze hebben dingen zien en beleefd, die baar tot in bet diepst van haar gemoed getroffen hebben, maar ze hebben zich niet door emoties laten meeslepen. Ze hebben geladen en gelost, ze hebben met groote volgeladen vrachtauto's o\er de wegen gereden; soms met de tan den op elkaar, maar zonder een verbeten gezicht. Ze hebben een opgewekten toon bewaard en dat zegt veel. Een van haar vertelt, hoe ze als verzorg ster meegeweest is met de Amsterdamoche brandweer naar de Maasstad. Daar heeft ze boterhammen gesneden en koffie gezet Het lijkt zoo eenvoudig, zoo huiselijk-Een ander rijdt in Rotterdam voor dc genees kundige verzorging van gewonden en zie ken. Ze vertellen van motorpech, die ze zelf verholpen hebben op den groot en weg, van soldaten waarmee ze samengewerkt hebben van militaire, en burgerchauffeurs van wie ze hulp of collegiale vriendelijkheid onder vonden hebben. Een van de K.V.V.-chauffeu- ses vertelt van een garagehouder, die rui terlijk erkende: „'k Heb altijd een hard hoofd gehad in chahffeerende vrouwen, maar zooals u rijdt n&et die groote wa gens..." Er kan veel gebeuren In een korten tijd, dc veelgesmade K.V.V.-pet is plotseling po pulair geworden. „Gaat u dan morgen naar de Amstel brouwerij om daar matrassen te halen". l)e stem \an de commandante klinkt niet bo- elend. maar haar woorden zijn toch een hevel. Dat is het geheim van het doelmatig functionneeren van het Korps, want de K. V.V.-sters sputteren niet tegen met „ja maar's" en „ik dacht's"; ze weten dat een uurwerk pas goed loopt als ieder rad draait op de manier en op den tijd, waar op hei draaien moet. En ze hebben dat op tijd begrepen! Voor Rotterdam. Nu zijn twee groote vertrekken van het hoofdkwartier tot naaikamers ingericht. De naalden prikken ijverig in de stijve stof en als er even op volgend werk ge wacht moet worden, gaat de tijd niet in le digheid voorbij. Dan komt het breiwerk te voorschijn en «lan tikkelen de ponnen aan een vijf nieter langen zwachtel. Die zijn er ook noodig. Zestien naaimachines ratelen. „Waar heeft u die zo<> gauw vandaan?" .Gekregen of geleend. Waar we om hulp aankloppen wordt ons die gegeven". Er liggen groote pakken stof voor ondergoed, voor beddegoed, en vele tientallen stroozak- ken, die gemaakt zijn voor «le geevaeueer- den, die den laatsten dag van den oorlog in dc Apollolial werden onilcrgebrarht. Toen zorgde bet K.V.V. voor «Ie stroozak- ken, de politic voor het stroo. En zoo geven deze vrouwen, van wie som migen de spaarzame uren, die haar «Iruk gezin haar nog laat, opofferen, ccn treffend voorbeeld van incnschenlicfde. E Telegraaf meent, dat, wanneer de hoop van geheel Nederland bewaarheid wordt, en onze soldaten binnen afzienba- ren tijd naar huis zul len terugkeeren, men gedwon gen zal zijn djj vraag onder de oogen te zien, boe men voor «ie duizenden, die niet in hun betrekking kunnen te ruggaan of nog geen betrek king hebben gehad, werk en inkomsten zal vinden. Eén ding zal een ieder zon der meer duidelijk zijn: bet is uitgesloten, dat Nederland in deze omstandigheden zou kunnen of willen dulden, dat weer eenige honderdduizen den werkloozen gedwongen langs de straat slenteren. Wellicht zullen den eersten tijd dc'herstelwerkzaamheden in verschillende plaatsen een grootere vraag naar arbeids krachten doen ontstaan. Toch zal men o.i. goed doen, zich daarvan geen al te groote voorstelling te maken. In ons land worden jaarlijks reeds heel wat huizen, fabrieken en bruggen gebouwd, en af te wachten blijft, of hetgeen nu plotseling noodig is, wel zoo veel zal blijken te zijn in ver houding tot de productie van normale jaren. Drie middelen geeft het blad aan, die Nederland h. i. aangrijpen moet: Ten eerste: het zooveel mo gelijk in stand houden van het normale economische le ven, door zelf te werken en, door redelijke voortzetting van uitgaven, Anderen dc ge legenheid te geven te blijven werken. Ten tweede: met alle kracht die bedrijfstakken ter hand nemen en te stimulecren, voor welke de gewijzigde situatie nieuwe afzetkansen schept In het bijzonder b.v. land- en tuinbouw en veeteelt Ten derde: het voortzetten van openbare werken, die thans in uitvoering zijn en bet aanvatten van nieuwe op groote schaal. Het lijkt ons gewenscht, zoo vervolgt het blad. niet alleen, dat de in uitvoering zijnde werken worden voortvoortdo overheidswerken worden voortgezet, maar niet minder, dat thans door daartoe be voegde personen een verder uitgewerkt plan voor werken van dezen aard wordt opge maakt voor zoover dit niet reeds aanwezig is oplat Nederland zoo spoedig moge lijk loont gereed en bereid te zijn, zijn eigen problemen zelf op te lossen EENDRACHTIG MOETEN DE SCHOLEN VERDER WERKEN. Het Hsb. (lib.) betuigt met de voorschriften van het De partement van Onderwijs haar volledige instemming. Dat kinderen en jongelie den juist nu zooveel mogelijk moeten uitrichten, en z<x> min mogelijk lanterfanten, behoeft nauwelijks le worden bepleit.- Nu kan vóór de schoolvacan- ties ten minste nog eenigen tijd aan heilzaam werken worden besteed; dat is een uitkomst. Over de wijze, waarop in de scholen gewerkt moet worden, schrijft de secretarisgeneraal o.m., dat het onderwijs in „waardigen nationalen geest" moet zijn, en zóó, dat de nood zakelijkheid van strikte in achtneming onzer plichten te genover de bezettende over heid daarbij in het licht wordt gesteld. Het is duide lijk. wat dit beteekent: ons Nederlanderschap behoeft noch m a g in de school ver loochend te worden, en de va derlandslievende houding van alle leerkrachten moet waar dig zijn, dat wil zeggen, be- heerscht en doordrongen van begrip voor de bestaande om standigheden, gelijk ook ons volk zich algemeen „waardig' tegenover de bezetting ge draagt. Wij zijn er zeker van, dat het onderwijs het in niet mindere niate zal doen. Ook verheugt zich het Hsb. over de aandrang, om „alle nog niet afgedane geschillen over uitvoering van onder- wijswetten" nu in der minne te schikken, hetgeen dus In hoofdzaak beteekent: geen concurrentie- of andere strijd meer tusschen openbaar en bijzonder onderwijs, maar al len eensgezind aan den gang. Voor onderlinge geschillen Is het nu geen tijd meer. De handen moeten ineen, en ie der diene, naar zijn beste ge weten, betzelfde Nederland sche volksbelang. Een tenslotte de opmerking dat het onderwijs, „voorloo- pig zoo eenvoudig mogelijk" moet worden hervat. Het zou nu wel eens kun nen blijken, aldus het blad. dat dit juist geen verlies maar eerder winst brengt: tenminste wanneer een sterke zedelijke, opvoedende factor in het onderwijs, van hoog tot laag, tegenover een iets min der aan intellectueele eisrhen staat. Hoe moeilijker de tijd, hoe grooter de behoefte aan sterke en zuivere karak ters. Ook de school kan en moet daarbij helpen. Voorwaardelijke hechtenis geëischt Op 10 Januari j.1. gebeurde op de Wees- perzijde te Amsterdam op de hoek van de Blasiusstraat een verkeersongeluk, waarbij 'n jeugdig wielrijdster dermate werd gewond, dat zij veertien dagen het bed moest houden. Het meisje reed op de Wecsperzijde, vanaf de Berlagchrug in de richting van het Am- stelholel. Uit de Blasiusstraat kwam de au to, waardoor de wielrijdster werd gegrepen. Gisteren stond de bestuurder, een 45-jarigo koopman, terecht voor de vierde kamer «Ier rechtbank, verdacht van bet veroorzaken van lichamelijk letsel door schuld. Over de wijze, waarop bet ongeluk gebeurde, loopeu de meeningen uiteen. De automobilist he ioogde, dat het meisje hem voorrang bad moeten verleonen, hij had haar nog niet ge zien, t<>en hij het kruispunt reeds had be reikt. Een getuige echter beweerde dat do aanrijding plaats had in het midden van dc straatopening. Voorts bleek, dat de automo bilist op het oogenblik, dat hij de hoek be reikte van de tweede in de derde versnel ling schakelde waarop wordt opgemaakt dat zijn snelheid toenam. Het meisje had bere kend, dat zij ruim f 80.— schade bad gele den: de fiets was vernield, zij had loon ge derfd en moest verpleegd worden. Zij wilde zich ter zitting civiele partij stel len, zoodat bij bet vonnis in de strafzaak te vens de schadeloosstelling zou kunnen wor den vastgesteld. Dit bleek echter niet moge lijk, omdat zij nog niet meerderparig was en zij geen machtiging van haar vader over kon leggen. De rechtbank kon dus van deze civiele vordering geen kennis nemen. De officier van Justitie achtte de schuld van verd. bewezen en vorderde oen voor waardelijke herljtcnisstnif van een maand met een proeftijd van een jaar en een geld boete van f 100.— subs. 50 dagen hechtenis. Vonnis 7 Juni. De rechtbank te Amsterdam behandelde gister eenige kleinere strafzaken. I)e eerste betrof een man, die een «loos met vijf cos» tuums bad gestolen uit een expeditie auto. Hij heeft reeds vijf veroordee 1 ingen achter den rug terzake vermogensdelicten. Bii den diefstal van het pak met cos tuums werd bij op heeterdaad betrapt, zoodat de bewijsvoe ring het O.M. geen moeilijkheden opleverde. De man toonde veel berouw. Hij was ja renlang werkloos geweest, eenigen tijd w;is hij bij de werkverschaffing te werk gesteld geweest. Het O.M. vorderde een gevangenis straf van een jaar en drie maanden. De tweede «ycf had zich ook op het gebied van het kleedingvraagstuk begeven. Hij ver wachtte blijkbaar een regenachtig seizoen, want in April stal hij vijf regenjassen uit een magazijn aan de Keizersgracht, waar hij binnengcloopen was. Ook hij werd «»p heeterdaad betrapt: Een bediende zag hen» met een koffer in den gang loopen. Hij vond het gedrag van „den man met de koffer" vreemd en hield hen» aan. De dief verloor geen tijd met praten. IIij trachtte zich los tc rukken met de bedoeling zij het dan zon der koffer het hazenpad te kiezen. Aanvankelijk werd de zaak tegen dezen recidivist voor den politierechter aanhangig gemaakt. Deze was echter van oordeel, dat het maximum, dat hij kan opleggen zes maanden gevangenisstraf voor dezen bru talen dief. die reeds herhaaldelijk inet «le justitie in aanraking was geweest, te laag was, zoodat hij van het recht van verwij zing naar de meervoudige strafkamer ge bruik maakte om de zaak daar te doen be rechten. Het bleek, dat deze man bekend stond als een dobbelaar, dip weinig berouw toont. De officier van justitie vorderde een gevangenisstraf van ccn jaar. De derde verdachte was écn fietsendief, een 45-jarige man uit Bussum, die drie fiet sen gestolen had. Dit is opzlchzeif geen bij zonder geval, maar deze inan hield er een geraffineerd systeem op na, om zich van een andermans fiets meester te maken, een systeem, dat hij reeds vanaf 1938 toepaste. Hij stapte een of ander café binnen, knoopte een gesprek aan met bezoekers, waarvan hij wist, dat hun fietsen buiten in het rek stonden. Wanneer er dan het een en ander gedronken was. ging hij alleen weg en met hem verdween een fiets van een van zijn nieuwe „vrienden". Deze zaak werd aangehouden, om alsnog een reclasseeringsrapport uit te doen bron- gen over dezen „bcroepswerklooze", zooals de president, mr. Boon hen» noemde. Vonnissen 7 Juni.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 7