TABAK
trouwen
Wij lazen voor U
Het
troostende kruid:
Verder Duitsch
opdringen
naar de kust
Misdaad en
werkloosheid
Opgewonden geschrijf
in Italië
Alleen uitzendingen
op 415 en 1875 M»
DE
Werklooshcidbestrijding nü
Wielrijdster door
auto aangereden
STOND DE WIEG VAN DE TABAK IN
MEKKA? DE EERSTE ROOKER
IN EUROPA.
SIGARETTEN VEROVEREN DE WERELD.
Hst verbruik van sigaren, siga
retten en pijp- of pruimtabak in
ons land is in het jaar 1939 aan
merkelijk grooter geweest dan
dat in 1938. De oorzaak hiervan
moet ongetwijfeld gezocht wor
den in de mobilisatie, die den ge-
mobiliseerden meer gelegenheid
geeft tot rooken dan het burger
leven.
Wanneer niet vaststaat, wie een bepaalde
uitvinding heeft gedaan, dan eischen meestal
verschillende landen die eer voor een hun
ner burgers op. Nemen wij bijvoorbeeld de
boekdrukkunst: Nederland beweert, dat
Laurens Janszoon Cos ter deze heeft uitge
vonden, Duitschland schrijft de uitvinding er
van toe aan Gutenberg. Het waarschijnlijkst
is, dat beiden, onafhankelijk van elkaar, de
boekdrukkunst vonden. En over het vraag
stuk, wie haar het eerst heeft uitgevonden,
behoeft men zich niet druk te maken, want
dat hadden natuurlijk... de Chineczen, die
voor onze jaartelling ook reeds het buskruit
de zijde en vele andere dingen hadden uitge
vonden.
Doch daarom moet men ook weer niet den
ken, dat de Chineezen vrijwel Alles hebben
uitgevonden. Ten onrechte werd o.a. gerui-
men tijd aangenomen, dat de Chineezen
reeds vóór de ontdekking van Amerika in
1492 de tabak als genotmiddel zouden heb
ben aangewend. Zooals gezegd is dit onjuist
want het gebruik van taljak als genotmiddel
is 'n uitvinding van de Indianen van Noord
Amerika geweest
Vraagt men echter een Muzelman naar
den naam van den eersten tabakroover, dan
zal hij antwoorden: „Mekka is de stad, waar
eens in de grijze Oudheid de wieg van de
tabak stond, en Joessoef was de eerste roo-
ker." En hij zal U de volgende legende ver
tellen:
„Joessoef was een rijk koopman in Mekka
Hij had een schoone, jonge vrouw, die hij zoo
zeer beminde, dat hij, toen de vrouw door een
plotsclingcn dood uit het leven werd gerukt,
bijna gek van verdriet was. Hoewel Joessoef
kort daarop officieel vier lieflijke meisjes
huwde, keek hij nauwelijks naar haar om en
verteerde innerlijk van verlangen naar zijn
eerste vrouw. Ten einde raad wendde Joes
soef zich om raad tot een wijs man, die tegen
hem zeide, dat hij naar h$t graf van zijn ge
storven vrouw moest gaan, het kruid, dat
daar groeide plukken en in de zon drogen
moest, tot het den bruine kleur der vergetel
heid kreeg. Dan moest hij het in een soort
buis stoppen en doen ontbranden: het zou
hem door zijn geur en rook troost brengen.
Joessoef deed, wat hem bevolen was. En
zie daar... de geurige rookkringen tooverden
hem de gestalte van zijn favoriete voor oogen
en deden zijn droefenis verdwijnen.
Joessoef wilde het toovermiddel geheim
houden, maar zijn vier vrouwen, die ja-
loersch waren op de rookbuis welke Joes
soef intüsschen had .omgebouwd' tot een lan
ge pijp kwelden hem net zoo lang, totdat
hij haar het geheim vertellen moest. En den
volgenden dag wist geheel Mekka het.
Spoedig was er geen een getrouwde man
meer in de stad, die er nog niet van gehoord
had en Joessooef smeekte om wat toover-
kruid (zij schenen dus allen behoefte te heb
ben aan trost'!) Toen men bovendien kort
daarop tot dc ontdekking kwam, dat het
kruid niet alleen op het graf van de jonge
vrouw, doch ook in groote hoeveelheid voor
de stadspoort groeide, was spoedig geheel
Mekka gevuld met blauwe tabaksrook."
Een aardige legende, zooals men ziet,
doch hoogstwaarschijnlijk geheel van waar
heid ontbloot. De eerste berichten over ta
bak bracht immers Colombus in Europa,
toen hij terugkeerde uit Amerika. Tevens
bevond zich op het schip van Columbus
de eerste Europeesche rookcr: de Span
jaard Rodrigo de Jerez, lid der bemanning.
Deze man had een groot aantal labaks-
bladeren uit de Nieuwe Wereld meegeno
men, die hij in elkaar rolde, die rook uit
mond en neusgaten blies, -als „heksen
meester" in dc handen der Inquisitie moest
vallen. Men liet hem als een „door den dui
vel bezetene" in de gevangenis werpen.
Pas na 10 jaar kreeg Rodrigo zijn vrijheid
weer terug. Intüsschen had de gewoonte
van het rooken geheel Europa veroverd,
Rodrigo kreeg een plaats in de geschiedenis
als een „martelaar van het tabakrooken".
In zijn geboortedorpje Ajamontc in de
provincie Huelva werd later een marmeren
gedenkplaat geplaatst in den gevel van
Rodrigo's geboortehuis.
De sigaret.
In den beginne rookte men uitsluitend
sigaren of een pijp. Het is niet mogelijk,
vast te stellen, wanneer de eerste sigaret
ten werden gerookt. Uit de memoires van
een zekeren Pierre Defleurville blijkt, dat
er in 170? te Parijs reeds sigaretten werden
gerookt. De galante heer Defleurville had
namelijk kennis gemaakt met een Brazi-
liaansche jongedame, en daarover berichtte
hij in zijn dagboek onder meer het vol
gende: „Zij rookte Zigarillos, dat zijn ta
baksbladeren in een dun stukje papier
gerold. Ik presenteerde haar mijn tabaks»
doos, die met de beste snuif gevuld was,
doch zij prefereerde haar Zigarillos. Haar
door nicotine vergiftigde adem had mij
weldra voor goed van baar vervreemd." Die
brave Defleurville, wat een oogen zou hij
opzetten, wanneer hij na anderhalve eeuw
eens even op de aarde was teruggekeerd!
Ongeveer uit denzelfden tijd bestaat er
een aanteekening in de mémoires van Ca
sanova. waaruit blijkt, dat de sigaret ook
in Spènje toen reeds bekend was. Casanova
reisde in het begin van 1768 van Parijs
naar Madrid. Bii zijn aankomst In een
Castiliaansch dorpje schrijft hij, dat de
eigenaar van de vervallen herberg onver
schillig voortging zijn „sigarito" van Bra-
ziliaansche tabak in een opgerold stukje
papier te rooken. Daar Casanova beschrijft
wat een sigarito was, mogen wij aannemen,
dat het iets nieuws voor hem was. Verder
is dit de eerste maal, dat de naam „siga
rito" wordt genoemd althans voor zoo
ver men heeft kunnen nagaan.
In het overige Europa schijnt de sigaret
pas veel later bekend le zijn geworden. In
1814 werden in Frankrijk reeds machinaal
sigaretten vervaardigd. Werkelijk populair
wer de sigaret in Europa echter pas na
1856, na den Krimoorlog. Het wanen de
Turken de Turksche sigaretten wel te
verstaan die toen West-Europa verover
den. De Fransehe en Engelsche soldaten
kwamen toen namelijk met de Turksche
in aanraking en leerden van deze laateten,
hoe een sigaret gemaakt moest worden. De
naar hun landen teruggekeerde manschap
pen verbreidden daar het rooken van siga
retten. In 1861 werd de fabricage van siga
retten, voorzien van carlonnen momt-iuk
ken, in Engeland door de Grieken inge
voerd. Na den wereldoorlog van 1911'18
begon het sigarettcn-rooken ook onder de
vrouwen algemeen te worden.
Enkele oorlogen hebben dus invloed ge
had op het populair worden van de siga
ret. En wanneer wij de door het Centraal
Bureau v. d. Statistiek gepubliceerde cij
fers zien over het gebruik in 1999 (193S)
in ons land van sigaren: 1.677.662.000 st.
(1.549.712.000), sigaretten: 5534.383.000 st.
4.705.935.000) en losse tabak: 11.400.000 Kg.
(10.0S3.000), en bedenken, dat een groot ge
deelte van de losse tabak eveneens wordt
gebruikt voor het zelf „rollen of draaien"
van sigaretten, dan moeten wij bekennen^
dat ook de huidige oorlog bet sigaretten-
verbruik weer heeft doen stijgen.
„Het revolutionnaire Italië wacht
met ongeduld op het bevel tot
den opmarsch."
Onder het opschrift „De maat is thans vol"
schrijft de „Tevere" op den verjaardag van
Italië's deelneming aan den oorlog het vol
gende: „Het revolutionnaire Italië wacht
met ongeduld op het bevel tot den opmarsch
om eindelijk al het aangedane onrecht weer
te herstellen en alles te winnen wat het toe
komt, met vernietiging van de ondraaglijke
hegemonieën en haar chicanes".
De „Giornale d' Italië" merkt op, dat Italië
in zyn zee nog altijd als een gevangene
leeft. De oorlogen voor de onafhankelijkheid
en de eenheid van Italië zijn nog niet l>eëin-
digd. Als belangrijkste taken van de tegen
woordige Italiaansche generatie, noemt.bet
blad, de snelle en glorierijke marsch naar de
doelstellingen van het grootere vaderland en
de beveiliging van de toekomstige genera
ties.
„Leve het Italiaansche Corsica."
In dc straten van de met vlaggen feestelijk
versierde Italiaansche hoofdstad is, behalve
de anti-Engelsche en anti-democratische aan
plakhiljetten, een nieuw plakkaat versche
nen dat als opschrift draagt: „Leve het Ita
liaansche Corsica."
Engelands democratie binnen
3 uur om zeep gebracht
Dc Londensche correspondent van „Svens-
ka Dagbladet" schrijft naar aanleiding van
de dictatoriale maatregelen, welke in Enge
land zijn ingevoerd, dat de snelheid, waar
mede het Engelsche parlement Woensdag
een streep beeft gehaald door de democra
tische vrijheden en rechten, het Engelsche
volk bijna den adem heeft benomen. Bin
nen een tijdsduur van twee uur en drie-en-
veertig minuten is dat, wat generaties heb
ben opgebouwd, buiten werking gesteld.
De correspondent spreekt van een afdan
king der democratie in Engeland.
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakt bekend:
Het gebied, waarin de vijandelijke legers
in Noord-Frankrijk en België zijn opgeslo
ten, werd gisteren door succesvolle aanval
len van de Duitsche troepen van alle kanten
verder ingekrompen.
In Vlaanderen braken de Duitsche divisies
door de versterkte stelling van de Schelde
en drongen zij door tot aan de westelijke
oever van de Leye. Doornik is genomen. Dc
achter het front gelegen Fransehe vesting
Maubcuge is na inneming van de laatste
omringde versterkingen in Duitsche han
den.
In Artois veroverden de Duitsche troe
pen dc in den wereldoorlog fel omstreden
hoogte van Loretto ten noordwesten van
Atreclit.
I)e tusschen At recht en de zee noord
waarts optrekkende sterke Duitsche pantser
troepen naderden gisteren de Fransehe ha
vens aan het Kanaal.
Een zwakko vijandelijke aanval vanuit
het zuiden op Amiens werd afgeslagen. Ove
rigens waren er aan het zuidelijk front
geen bijzondere gebeurtenissen.
Het luchtwapen ondersteunde met sterke
eenheden den strijd van het leger tegen de
vijandelijke legers, welke zijn opgesloten
in den Belgisch-Franschen sector. Ook aan
het zuidelijk front keerde het luchtwapen
zich tegen verkeerswerken, transportbewe
gingen en troepenconcentraties. Bij de gewa
pende verkenningen aan de kust van het
Kanaal werden voor Boulogne een groot
oorlogsschip, waarschijnlijk een kruiser, en
drie torpedojagers door zware bommen ge
troffen. Onze vliegtuigen ontmoetten daarbij
zwaren luchtafweer. Bovendien gelukte het
zes geladen transportvaartuigen tot zinken
te brengen.
Naar achteraf bekend wordt, zijn
op den 21en en 22en Mei bij de ver
twijfelde doorbraakpogingen van
den vijand naar het zuiden, behalve
talrijke op andere wijze vernielde
pantserwagens, alleen door de artil
lerie 56 vijandelijke pantserwagens
vernield.
De verliezen, van den vijand in de lucht
bedroegen gisteren in totaal 49 vliegtuigen,
waarvan in luchtgevechten weiden neer
geschoten 25, door het luchtdoelgeschut 8,
en de rest op den grond werd vernield. Zes
tien Duitsche vliegtuigen worden vermist.
Bij Narvik deed het luchtwapen met suc
ces aanvallen op tentenkampen, colonnes
van lastdieren, troepenconcentraties,
transporten.
Een vijandelijke jager werd neergescho
ten, oen kruiser en een transportvaartuig
door bom treffers beschadigd. Ook in den af-
gcloopen nacht vloog de vijand West- en
Zuidwcst-Duitschland binnen en herbaalde
hij zijn lukrake bombardementen op nict-
militaire doelwitten.
Goede plannen bij
het onderwijs
Openbaar en bijzonder onderwijs,
met terzijdestelling van wat ver
deelt, hebben zich ter beschikking
van de regeering gesteld, met de
bedoeling het onderwijs zoo goed
mogelijk te doen doorgaan.
De zes organisaties bij het "openbaar en
bijzonder onderwijs, vertegenwoordigd in
de Commissie voor Georganiseerd Overleg
in Onderwijzerszaken, hebben dezer dagen
een bespreking gevoerd. Daarbij werd een
stemmig besloten, met terzijdestelling van
hetgeen verdeelt, zich ter beschikking te
stellen van de regecring met de bedoeling
om het onderwijf zoo goed mogelijk voort
gang te doen vinden.
Zij sloten zich daarbij aan bij de regee-
ringspubiicatie, volgens welke op den voor
grond moet staan, dat het onderwijs gege
ven worde in waardigen. nationalen gccs>t.
Golflengte 1205 M. weer voor
den zakelijken zender.
De omroepverecnigingcn zonden tot nog toe
uit over drie zenders. De zakelijke zender,
golflengte 1206 meter, zal van dit oogenblik
af weder aan zijn oorspronkelijke bestem
ming worden teruggegeven. De omroepver-
eenigingen werken op de andere zenders
door, op de golflengten 1875 NL en 415 M.
Alleen op deze golflengten kan men dus
voortaan naar de programma's der omroep
verecnigingcn en de nieuwsberichten luiste
ren.
ACHTER HET STUUR VAN ZWA
RE VRACHTAUTO'S RIJDEN ZE
DOOR ONS LAND!
Ze hebben in de afgeloopen we
ken prachtig, belangrijk werk
verricht, de leden van het Am-
sterdamsch korps van Vrouwe
lijke Vrijwilligers, en nog eteeds
zetten ze hun arbeid voort, ter-
wille van gewonde soldaten en
van de zwaargetrollen stad Rot
terdam.
Er is in den tijd toen in ons land alles
nog vrij rustig was, wel eens 'n beetje
schouderophalend geglimlacht over de
voortvarendheid van het korps Vrouwelijke
Vrijwilligers, zooals wij dat sedert eenigen
tijd in ons land kenden.
Nu echter die aanvankelijk in vrede aan
den dag gelegde ijver in tijden van levens
gevaar stand bleek te houden en enorm
veel werk dank zij haar aanwezigheid bleek
te kunnen worden verzet, is de sympathie
en de achting voor het K.V.V. zéér toege
nomen.
De tanden op elkaar, maar zonder een
verbeten gericht, zoo schrijft het Hsh., heb
ben de leden van het corps zich door de
allermoeilijkste dagen van 1014 Mei heen-
geworsteld. Tcrwille van haar medemien-
schcn!
Na veertien dagen
Deze vrouwen zijn moe. ze hebben veer
tien dagen van hard, van zeer hard wer
ken achter den rug en wie weet nog hoe
veel van dergelijke dagen voor den boeg.
Men verwacht immers, dat binnenkort ook
Zeeland hulp noodig zal hebben. Deze vrou
wen hebben arbeid verricht, waar ze niet
aan gewend waren, ze hebben dingen
zien en beleefd, die baar tot in bet diepst
van haar gemoed getroffen hebben, maar
ze hebben zich niet door emoties laten
meeslepen. Ze hebben geladen en gelost, ze
hebben met groote volgeladen vrachtauto's
o\er de wegen gereden; soms met de tan
den op elkaar, maar zonder een verbeten
gezicht. Ze hebben een opgewekten toon
bewaard en dat zegt veel.
Een van haar vertelt, hoe ze als verzorg
ster meegeweest is met de Amsterdamoche
brandweer naar de Maasstad. Daar heeft
ze boterhammen gesneden en koffie gezet
Het lijkt zoo eenvoudig, zoo huiselijk-Een
ander rijdt in Rotterdam voor dc genees
kundige verzorging van gewonden en zie
ken. Ze vertellen van motorpech, die ze zelf
verholpen hebben op den groot en weg, van
soldaten waarmee ze samengewerkt hebben
van militaire, en burgerchauffeurs van wie
ze hulp of collegiale vriendelijkheid onder
vonden hebben. Een van de K.V.V.-chauffeu-
ses vertelt van een garagehouder, die rui
terlijk erkende: „'k Heb altijd een hard
hoofd gehad in chahffeerende vrouwen,
maar zooals u rijdt n&et die groote wa
gens..."
Er kan veel gebeuren In een korten tijd,
dc veelgesmade K.V.V.-pet is plotseling po
pulair geworden.
„Gaat u dan morgen naar de Amstel
brouwerij om daar matrassen te halen". l)e
stem \an de commandante klinkt niet bo-
elend. maar haar woorden zijn toch een
hevel. Dat is het geheim van het doelmatig
functionneeren van het Korps, want de K.
V.V.-sters sputteren niet tegen met „ja
maar's" en „ik dacht's"; ze weten dat een
uurwerk pas goed loopt als ieder rad
draait op de manier en op den tijd, waar
op hei draaien moet. En ze hebben dat
op tijd begrepen!
Voor Rotterdam.
Nu zijn twee groote vertrekken van het
hoofdkwartier tot naaikamers ingericht.
De naalden prikken ijverig in de stijve
stof en als er even op volgend werk ge
wacht moet worden, gaat de tijd niet in le
digheid voorbij. Dan komt het breiwerk te
voorschijn en «lan tikkelen de ponnen aan
een vijf nieter langen zwachtel. Die zijn er
ook noodig. Zestien naaimachines ratelen.
„Waar heeft u die zo<> gauw vandaan?"
.Gekregen of geleend. Waar we om hulp
aankloppen wordt ons die gegeven". Er
liggen groote pakken stof voor ondergoed,
voor beddegoed, en vele tientallen stroozak-
ken, die gemaakt zijn voor «le geevaeueer-
den, die den laatsten dag van den oorlog
in dc Apollolial werden onilcrgebrarht.
Toen zorgde bet K.V.V. voor «Ie stroozak-
ken, de politic voor het stroo.
En zoo geven deze vrouwen, van wie som
migen de spaarzame uren, die haar «Iruk
gezin haar nog laat, opofferen, ccn treffend
voorbeeld van incnschenlicfde.
E Telegraaf meent,
dat, wanneer de hoop
van geheel Nederland
bewaarheid wordt, en onze
soldaten binnen afzienba-
ren tijd naar huis zul
len terugkeeren, men gedwon
gen zal zijn djj vraag onder
de oogen te zien, boe men
voor «ie duizenden, die niet in
hun betrekking kunnen te
ruggaan of nog geen betrek
king hebben gehad, werk en
inkomsten zal vinden.
Eén ding zal een ieder zon
der meer duidelijk zijn: bet
is uitgesloten, dat Nederland
in deze omstandigheden zou
kunnen of willen dulden, dat
weer eenige honderdduizen
den werkloozen gedwongen
langs de straat slenteren.
Wellicht zullen den eersten
tijd dc'herstelwerkzaamheden
in verschillende plaatsen een
grootere vraag naar arbeids
krachten doen ontstaan. Toch
zal men o.i. goed doen, zich
daarvan geen al te groote
voorstelling te maken. In ons
land worden jaarlijks reeds
heel wat huizen, fabrieken en
bruggen gebouwd, en af te
wachten blijft, of hetgeen nu
plotseling noodig is, wel zoo
veel zal blijken te zijn in ver
houding tot de productie van
normale jaren.
Drie middelen geeft het
blad aan, die Nederland h. i.
aangrijpen moet:
Ten eerste: het zooveel mo
gelijk in stand houden van
het normale economische le
ven, door zelf te werken en,
door redelijke voortzetting
van uitgaven, Anderen dc ge
legenheid te geven te blijven
werken.
Ten tweede: met alle kracht
die bedrijfstakken ter hand
nemen en te stimulecren, voor
welke de gewijzigde situatie
nieuwe afzetkansen schept
In het bijzonder b.v. land- en
tuinbouw en veeteelt
Ten derde: het voortzetten
van openbare werken, die
thans in uitvoering zijn en
bet aanvatten van nieuwe op
groote schaal.
Het lijkt ons gewenscht, zoo
vervolgt het blad. niet alleen,
dat de in uitvoering zijnde
werken worden voortvoortdo
overheidswerken worden
voortgezet, maar niet minder,
dat thans door daartoe be
voegde personen een verder
uitgewerkt plan voor werken
van dezen aard wordt opge
maakt voor zoover dit niet
reeds aanwezig is oplat
Nederland zoo spoedig moge
lijk loont gereed en bereid te
zijn, zijn eigen problemen zelf
op te lossen
EENDRACHTIG MOETEN
DE SCHOLEN VERDER
WERKEN.
Het Hsb. (lib.) betuigt met
de voorschriften van het De
partement van Onderwijs
haar volledige instemming.
Dat kinderen en jongelie
den juist nu zooveel mogelijk
moeten uitrichten, en z<x> min
mogelijk lanterfanten, behoeft
nauwelijks le worden bepleit.-
Nu kan vóór de schoolvacan-
ties ten minste nog eenigen
tijd aan heilzaam werken
worden besteed; dat is een
uitkomst.
Over de wijze, waarop in de
scholen gewerkt moet worden,
schrijft de secretarisgeneraal
o.m., dat het onderwijs in
„waardigen nationalen geest"
moet zijn, en zóó, dat de nood
zakelijkheid van strikte in
achtneming onzer plichten te
genover de bezettende over
heid daarbij in het licht
wordt gesteld. Het is duide
lijk. wat dit beteekent: ons
Nederlanderschap behoeft
noch m a g in de school ver
loochend te worden, en de va
derlandslievende houding van
alle leerkrachten moet waar
dig zijn, dat wil zeggen, be-
heerscht en doordrongen van
begrip voor de bestaande om
standigheden, gelijk ook ons
volk zich algemeen „waardig'
tegenover de bezetting ge
draagt. Wij zijn er zeker van,
dat het onderwijs het in niet
mindere niate zal doen.
Ook verheugt zich het Hsb.
over de aandrang, om „alle
nog niet afgedane geschillen
over uitvoering van onder-
wijswetten" nu in der minne
te schikken, hetgeen dus In
hoofdzaak beteekent: geen
concurrentie- of andere strijd
meer tusschen openbaar en
bijzonder onderwijs, maar al
len eensgezind aan den gang.
Voor onderlinge geschillen Is
het nu geen tijd meer. De
handen moeten ineen, en ie
der diene, naar zijn beste ge
weten, betzelfde Nederland
sche volksbelang.
Een tenslotte de opmerking
dat het onderwijs, „voorloo-
pig zoo eenvoudig mogelijk"
moet worden hervat.
Het zou nu wel eens kun
nen blijken, aldus het blad.
dat dit juist geen verlies
maar eerder winst brengt:
tenminste wanneer een sterke
zedelijke, opvoedende factor
in het onderwijs, van hoog tot
laag, tegenover een iets min
der aan intellectueele eisrhen
staat. Hoe moeilijker de tijd,
hoe grooter de behoefte aan
sterke en zuivere karak
ters. Ook de school kan en
moet daarbij helpen.
Voorwaardelijke hechtenis geëischt
Op 10 Januari j.1. gebeurde op de Wees-
perzijde te Amsterdam op de hoek van de
Blasiusstraat een verkeersongeluk, waarbij
'n jeugdig wielrijdster dermate werd gewond,
dat zij veertien dagen het bed moest houden.
Het meisje reed op de Wecsperzijde, vanaf
de Berlagchrug in de richting van het Am-
stelholel. Uit de Blasiusstraat kwam de au
to, waardoor de wielrijdster werd gegrepen.
Gisteren stond de bestuurder, een 45-jarigo
koopman, terecht voor de vierde kamer «Ier
rechtbank, verdacht van bet veroorzaken
van lichamelijk letsel door schuld. Over de
wijze, waarop bet ongeluk gebeurde, loopeu
de meeningen uiteen. De automobilist he
ioogde, dat het meisje hem voorrang bad
moeten verleonen, hij had haar nog niet ge
zien, t<>en hij het kruispunt reeds had be
reikt. Een getuige echter beweerde dat do
aanrijding plaats had in het midden van dc
straatopening. Voorts bleek, dat de automo
bilist op het oogenblik, dat hij de hoek be
reikte van de tweede in de derde versnel
ling schakelde waarop wordt opgemaakt dat
zijn snelheid toenam. Het meisje had bere
kend, dat zij ruim f 80.— schade bad gele
den: de fiets was vernield, zij had loon ge
derfd en moest verpleegd worden.
Zij wilde zich ter zitting civiele partij stel
len, zoodat bij bet vonnis in de strafzaak te
vens de schadeloosstelling zou kunnen wor
den vastgesteld. Dit bleek echter niet moge
lijk, omdat zij nog niet meerderparig was
en zij geen machtiging van haar vader over
kon leggen. De rechtbank kon dus van deze
civiele vordering geen kennis nemen.
De officier van Justitie achtte de schuld
van verd. bewezen en vorderde oen voor
waardelijke herljtcnisstnif van een maand
met een proeftijd van een jaar en een geld
boete van f 100.— subs. 50 dagen hechtenis.
Vonnis 7 Juni.
De rechtbank te Amsterdam behandelde
gister eenige kleinere strafzaken. I)e eerste
betrof een man, die een «loos met vijf cos»
tuums bad gestolen uit een expeditie auto.
Hij heeft reeds vijf veroordee 1 ingen achter
den rug terzake vermogensdelicten. Bii den
diefstal van het pak met cos tuums werd bij
op heeterdaad betrapt, zoodat de bewijsvoe
ring het O.M. geen moeilijkheden opleverde.
De man toonde veel berouw. Hij was ja
renlang werkloos geweest, eenigen tijd w;is
hij bij de werkverschaffing te werk gesteld
geweest. Het O.M. vorderde een gevangenis
straf van een jaar en drie maanden.
De tweede «ycf had zich ook op het gebied
van het kleedingvraagstuk begeven. Hij ver
wachtte blijkbaar een regenachtig seizoen,
want in April stal hij vijf regenjassen uit
een magazijn aan de Keizersgracht, waar
hij binnengcloopen was. Ook hij werd «»p
heeterdaad betrapt: Een bediende zag hen»
met een koffer in den gang loopen. Hij vond
het gedrag van „den man met de koffer"
vreemd en hield hen» aan. De dief verloor
geen tijd met praten. IIij trachtte zich los tc
rukken met de bedoeling zij het dan zon
der koffer het hazenpad te kiezen.
Aanvankelijk werd de zaak tegen dezen
recidivist voor den politierechter aanhangig
gemaakt. Deze was echter van oordeel, dat
het maximum, dat hij kan opleggen zes
maanden gevangenisstraf voor dezen bru
talen dief. die reeds herhaaldelijk inet «le
justitie in aanraking was geweest, te laag
was, zoodat hij van het recht van verwij
zing naar de meervoudige strafkamer ge
bruik maakte om de zaak daar te doen be
rechten. Het bleek, dat deze man bekend
stond als een dobbelaar, dip weinig berouw
toont. De officier van justitie vorderde een
gevangenisstraf van ccn jaar.
De derde verdachte was écn fietsendief,
een 45-jarige man uit Bussum, die drie fiet
sen gestolen had. Dit is opzlchzeif geen bij
zonder geval, maar deze inan hield er een
geraffineerd systeem op na, om zich van
een andermans fiets meester te maken, een
systeem, dat hij reeds vanaf 1938 toepaste.
Hij stapte een of ander café binnen, knoopte
een gesprek aan met bezoekers, waarvan
hij wist, dat hun fietsen buiten in het rek
stonden. Wanneer er dan het een en ander
gedronken was. ging hij alleen weg en met
hem verdween een fiets van een van zijn
nieuwe „vrienden".
Deze zaak werd aangehouden, om alsnog
een reclasseeringsrapport uit te doen bron-
gen over dezen „bcroepswerklooze", zooals
de president, mr. Boon hen» noemde.
Vonnissen 7 Juni.