gebombardeerd Het Raadsel van Radbouds De restauratie van de PETROL EU M C E H T R A Britsche Sust aanhoudend bestookt Groote Kerk te Alkmaar Toch invoer van veevoeder? De heeren Bossen en Glas hoeven er met heelemaalin Italiaanscb legerbericht Vliegtuigen boeken succes op succes en keeren behouden weer. Het Italiaansche Algemeene Hoofdkwartier publiceert legerbericht no. 36; het luidt als volgt: Gisteren is gemeld, dat een vijandelijke torpedobootjager is getorpedeerd. Dit was het resultaat van de fortuinlijke ontmoeting van een onzer duikbooten, die stoutmoedig den strijd aanbond met zes vijandelijke torpedo- bootjagers-. Een onzer formaties luchtstrijdkrach ten heeft in Palestina de basis van Haifa gebombardeerd, een belangrijk petroleumcentrum. Verscheidene op slagplaatsen, een raffinaderij en an dere installaties werden getroffen. Er ontstonden geweldige branden, wel ke onze vliegers, die allen naar hun bases terugkeerden, nog op den te rugweg op een afstand van ongeveer 200 K.M. konden zien. .Tijdens luchtaanvallen op Tobroek, die zonder resultaat bleven, werd een Engelsch vliegtuig neergehaald. De inzittenden wer den gevangen genomen. In Oost-Afrika hebben onze troepen, dank zij een schitterende actie van onze troepen, de plaatsjes Doekeila, Terkeile, Tagana, Ko- kaya Dula, en Dandula bezet in Somaliland in de richting van Dolo, waardoor het front in deze richting meto ngevcer 300 km. is bekort. Een poging van den vijand om een aan val te ondernemen op onze stellingen in de zóne van Rudolphmeer is afgeslagen met be hulp van de plaatselijke bevolking, waarbij den vijand verliezen werden toegebracht. Duitsch legerbericht VAN DE ENGELSCHEN: OUD NIEUWSI Het opperbevel der Duitsclie weermacht maakt beleend: Een duikboot meldt, dat zij scheeps- ruimte der vijandelijke kaopvaardij met. 'n inhoud van 23.600 bruto registerton tot zin ken heeft gebracht. Een tweede duikboot heeft een vijandelijke tankboot van 9000 ton, die in een sterk beveiligd convooi voer, in den grond geobord. Bij herhaalde luchtaanvallen op 15 Juli op het Engelsche scheepvaartverkeer in het Kanaal gelukte het drie koopvaardijsche pen met een totalen inhoud van TS.090 bru to registerton tot zinken te brengen en nog vijf koopvaardijschepen met bommen te be schadigen. In den loop van den dag viel het lucht- wapen verder de Britsche vliegvelden van Pembroke, St- Athanatan, Plymouth en Bi cester, de haveninstallaties in Cardiff en Brighton, benevens een vliegtuigfabriek in Yeovil aan. De neergeworpen bommen de den talrijke branden en ontploffingen ont staan. Engelsche vliegtuigen hebben in den af- geloopen nacht wederom in Noord- en West- Duitschland op eenige plaatsen bommen neergeworpen, zonder schade aan te richten. Mogelijk uit Roemenië. Men heeft, zegt de N.R.Crt., in den laatsten tijd verschillende uitingen kunnen lezen met betrekking tot de noodzakelijkheid om een deel van den varkens- en pluimveestapel af te slachten in verband met een tekort aan beschikbaar veevoeder. Zooals bekend, werd onze veestapel grootendeels met buiten- landsch veevoeder in stand gehouden. Aanvankelijk moest men meenen, dat Ne derland nu geheel afgesloten zou zijn van cle buitenlandsche veevoedermarkten en bij ge volg geheel op eigen krachten zou moeten zijn aangewezen, Noodzakelijk lijkt dit ech ter in principe niet, al zal de praclijk nog moeten uitwijzen in.hoeverre van deze theo retische mogelijkheid gebruik gemaakt kan worden. Zooals men weet, wordt over de buiten landsche handelsrelaties tusschen de bezette gebieden en de rest van Europa te Berlijn beslist. Ons land verkeert, wat veevoeder betreft, in een soortgelijke positie als Dene marken. Naar ons nu ter oore kwam, heeft Duitschland de verzorging met veevoeder van Denemarken ter hand genomen door aan Roemenië op te dragen een zekere hoeveel heid mais aan Denemarken te leveren.. De gz'ondgedachte, welke hierbij voorzit, is zoowel duidelijk als juist. Duitschland heeft er, met het oog op de voedselvoorzie ning van Europa, belang bij, dat de veesta pels zooveel mogelijk inlact blijven. Kan het dus de hand op veevoeder leggen, dan zal het dat ook ter beschikking stellen van die gebieden in het nu onder Duitsch bestuur staande deel van Europa, waar de grootste productiviteit daarvan le verwachten is. Hel is dus alleszins begrijpelijk, dat Duitschland om den Deenschen veestapel zooveel moge lijk in tact te houden, er voor gezorgd heeft dat Roemenië, dat door Duitschland reeds lang geadviseerd was den verbouw van der gelijke artikelen uit te breiden, een deel var zijn productie aan Denemarken verkoopt. Wij weten niet van welken omvang deze transacties zijn en hoeveel er eventueel het zij in Roemenië, hetzij elders nog voor an deren beschikbaar is. Niettemin doet mer van Nederlandschc zijde goed deze mogelijk heid in het oog te houden. Zoo goecl als Duitschland in dit opzicht in Denemarker aan de behoeften is tegemoet gekomen, za: het zulks ook hier doen. Want de insland houding van het agrarisch productie-appa raat is evenzeer een Duitsch als een Neder landsch belang. BEGEERIGE HANDEN STREK KEN ZICH UIT NAAR DE ZILVE- VEREN KAP VAN PEET MA, HET LODDEREINDOOSJE VAN PEET BET EN DE ZILVEREN TABAKSDOOS VAN OOM KRELIS VOOR EEN EDEL DOEL: EEN ZILVEREN BEKKEN IN HET TE RESTAUREEREN 15E EEUW- SCHE DOOPVONT. De nieuwe dominee van Hoogwoud heeft veel voor. Z'n moeder was een nazaat van het roemruchte geslacht der Appels, die weer verwant zijn aan de Pypers, de Roo- kers, de Spaanders, de Glassen en de Zeeën en dat zijn allemaal namen die in Bossens Kroniek van Hoogwoud en Aartswoud al voorkomen, wanneer het over twee- of drie honderd jaar geleden gaat. Dominé's moe der was toch eigenlijk een Hoogwouder èn zoodoende is dominéé zelf eigenlijk... eigen lijk ook een Hoogwouder. Het nieuwe paar in de statige Herdershoe- ,ve aan de Kerkelaan is dan ook meteen in de gemeenschap opgenomen en zoo is er alle kans (Jat 't jeugdig vuur van dominéé Kreb en de relaties van ouwer-op-ouwer het zaad in de 15 jaar braak liggende verwil derde akker van het kerkelijk leven weer welig zal doen opschieten. Laten we het hopen, niet alleen om het directe belang van een opgewekt kerke lijk leven zelf, maar ook op grond van his torie en traditie, die de kerk steeds in het middelpunt .van het geestelijk leven deed staan. Traditie is nu nog dat de Gouwers den eenen kant van de kerk binnen komen, door een lekker Jouw" inbouwseltje in de kerkruimte, dat eerlijk gezegd het meest weg heeft van een waarzegtentje op de ker mis, en de Langereizers door een gewone deur. De Gouwers hebben ook aparte ban ken, de „Gouwer" banken, dicht bij de Hee- 1-enbanken waar het Kerkbestuur in troont. Historie is behalve het neerknuppelen van „Willem de Tweede Roomsch Koning", het doopvont, dat nog in de kerk staat. De his torie wil dat Koning Radboud, zoo'n baard man uit de achtste eeuw zich zou laten doo- pen en reeds in zijn bloote niets voor het doopvont stond met één teen erin.'n Laatste vraag dwong hem toen tot spreken. De bra ve priester liad hem verteld, dat hij in den hemel zou komen, en Badboud vond dat- op perbest. „Waar zijn mijn vader en groot vader en alle andere dappere strijders dan die mij zijn voorgegaan", vroeg hij ten slotte echter nog. „In de hel natuurlijk", toornde de pries ter. Radboud had er schoon genoeg van. Bi] Pa en Grootpa was 't tóch gezelliger. Lie ver samen in de hel dan alleen in den he mel. Wijze mannen hebben uitgemaakt dat dit schoone verhaal op een anachronisme moet •berusten, een tegenstrijdigheid in tijd. Radboud was een achtste eeuwer en er moesten nog heel wat Jannen en Dirken en Arnouds en Willems en Florissen komen voor de 15e eeuwsche steenhouwer de eerste tik gaf op het blok steen dat tot het doop vont voornoemd zou worden. Het doopvont is niet erg netjes en niet erg vakkundig behandeld in den loop der eeuwen, Men moet het jaren buiten hebben laten staan, er kwam een flinke barst in en Jan de smid heeft er een paar flipke ijzeren handen omgelegd. IJzer om steen geeft nog meer narigheid, de zaak ging roesten en toen heeft men het zaakje maar eens een frisch verfje gegeven. Degelijk, dubbeldik, 't Ding staat nu in een donker hoekje a Burgemeester Hoogeboom heeft reeds in October van 't vorige jaar het loffelijk ini tiatief genomen het oude doopvont te restaü- reeren en heeft daarbij het ijzer gesmeed, terwijl het heet was. We mogen nu verklap pen, dat in de Hoogwouder kerk heel wat fraaie schilderijen uit het Rijksmuseum zijn geweest in de woelige dagen die achter ons liggen, en de Kerkeraad zoodoende kijk op Kunst kreeg. Van deze gunstige gelegenheid heeft de joligste burgervader uit ons Noor derkwartier, die slechts een puntbaard en knevel behoeft om met z'n plezierige krul- kuif en bonhomie zoo uit een zeventiende eeuwsch schilderij weg te stappen, handig gebruik gemaakt. In snel tempo, zooals hij dat ook m den raad gewoon is te doen. Kijk es heeft hij gezegd, heeren kerkvoog den en broeders kerkeraadsleden, „we heb ben zelf óók kunst in de kerk en die moe ten we voor het nageslacht behouden, laten we dus het doopvont opknappen". Men weet de geschiedenis: De Raad geeft wat, Monumentenzorg geeft wat, de kerk doet natuurlijk ook wat, DOOPVONT RADBOUD De eenige puzzle die de Raad verleden week nog had op te lossen was,of het in de bedoeling lag dat voortaan naar oude zede de kinderen van top tot teen in 't zuiverend water zouden worden neergelaten. De raads leden Bossen en Glas schenen reeds te vree zen, dat zij vóór dq inwijding als lijdende voorwerpen bij een generale repetitie zou den móeten dienen, en de burgemeester oor deelde dat men niet al te technisch moest worden De puzzle opgelost. Dominee Kreb heeft het ons precies ver teld, hoe dat nu zal gaan als alles meeloopt, en hij is ook de man, die op een origineele wijze aan een doopbekken wil komen dat in het doopvont gaat. Want zegt de predikant, als een dergelijk ding wordt opgeknapt, moet het geen mu seumstuk blijven, laat het dan maar zooals het is. Allereerst zullen de ijzeren banden ver dwijnen en door middel van een kopercon structie de gescheiden helften van het doop vont aaneen worden gehecht. Een zilveren bekken van ongeveer 35 c.M. diameter komt in 't vont te rusten en alles wordt afgedekt door een houten deksel. Natuurlijk zal de leelijke verflaag worden afgekrabd en dan zal ter bediening van den II. doop het „doop vont van Radboud" weer gebruikt worden. Voor de preekstoel zal het staan. „Heelemaal" doopen komt natuurlijk niet aan de orde. de heeren Bossen en Glas kunnen gerust zijn. Het kabinet open. Voor het zilver moet het kabinet open. De leden van de kerkelijke gemeente kun nen medewerken door oud zilver af te staan en om te laten smelten voor het bekken. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat voorwer pen van historische waarde of kunstwaarde in de smeltkroes gaan, omdat, men dan het een zou opbouwen en het andere afbreken. Maar in het kabinet van onze -Westfriezen ligt nog wel een halfvergeten zilveren ijzer of een paar spelden, en wie weet komt uit een hoekje van de gortlaad nog wel een zil veren tabaksdoos te voorschijn. Restauratie van het doopvont is eigenlijk een voorlooper van de restauratie van de kerk, zegt dominéé Kreb; dat moest belist direct. maar voor- loopig stellen we dat nog maar een paar jaar uit het hoofd. Men hoeft alwéér geen vakman te zijn om te zien dat het mooie kerkje van Hoogwoud in desolaten toestand verkeert, binnen nog meer dan buiten, waar precies als in Opperdoes en honderd andere plaatsen de schennende hand van de verf- kwakker de eiken paneelen en banken gron dig heeft bedorven. Dus eerst maar om zilver. Ons dunkt als Dominee alle pceten en neefsen en nichten en achteraeefsen en ach ternichten eens langs gaat, van de Paad tot de Gouw en van den Bockelweg tot de Wee- re, het er al aardig op zal „rooien". We wenschen hem, den burgemeester en den kerkeraad een gouden dag bij de zilver- ophalerij! Gevaarlijke instortingen niet denkbeeldig! Is thans het schip van de Groote Kerk te Alkmaar zoodanig geschoord, dat verdere instortingen niet ge vreesd behoeven te worden, anders is de situatie in het koor, aldus de A.N.P.-verslaggever, die door een ker- keraadslid in het gebouw is rondge leid. Hier vertóonen de muren op som mige plaatsen groote scheuren en het regenwater heeft daar vrij spel. De muren zijn geheel verzakt en ver keeren in een dusdanigen staat, dat hier ook instortingen kunnen wor den verwacht, hetgeen gezien het feit, dat het Oostelijk deel der kerk aan een belangrijken verkeersweg staat, rampzalige gevolgen kan heb ben. De restauratie, waarmede bin nen kort zal worden aangevangen, zal dan ook in de eerste plaats dit gedeelte van de kerk betreffen. Zij staat onder leiding van den architect. Herman van der Kloot Meyburg, die reeds zijn sporen bij de restauratie van de kerk te Delft heeft verdiend. De A.N.P. verslaggever is tot het resul taat gekomen, dat de kerk, een der uit bouw technisch oogpunt bezien waardevolste ge bouwen in ons land, in een volkomen bouw- valligen staat is. Een staat, die waarlijk beschamend is, zegt hij, omdat daaruit zou kunnen blij ken, dat de Nederlanders weinig belangstel ling hebben voor hun kunslmonumcnten. In het artikel wordt dan opgesomd de lij densgeschiedenis der laatste jaren, welke wij hij onze lezers hekend achten. Over de geschiedenis als kerk lezen wij dan nog: De St. Laurentskerk werd omstreeks het jaar 1500 gebouwd, in de plaats van twee kleinere kerken, die tezamen op het toen malige kerkhof stonden. De houwers waren vader en zoon Keldermans uit Meclielen, van wie o.a. ook te Antwerpen en Middel burg bouwwerken te bewonderen zijn. Hoewel het oorspronkelijk een katholieke kerk was pas omstreeks 1570 ging zij in protestantsche handen over was de kerk van binnen vrijwel niet beschilderd. De wanden, opgetrokken uit baksteen en bekleed met natuursteen, waren geheel ge kalkt. Wandschilderingen ontbraken, het geen blijkt uit een bewaard gebleven kwi tantie uit 1525. Toen is de geheele kerk op nieuw gewit. Het orgel. In 1693 werd door Romein de Hooge boven het korten tijd daarvoor aangebrachte be roemde orgel, dat thans nog geheel intact is, een groote allegorische wandschildering aangebracht, welke aansloot op de gewelf schilderingen van Jan van Schoorl in den kap van het schip, het koor en de zijbeuken. De schildering van Jan v. Schoorl werd om streeks 1S60 niet langer waardig gekeurd de kerk te sieren. De plafonds werden gesloopt en als brandhout verkocht. Een zekere de Steurs wist echter het plafond boven het koor, voorstellend het laatste oordeel, te red den. Hij schonk het aan het Rijksmuseum en straks als de kerk weer hersteld is, zal het opnieuw aan de zoldering prijken. De beklecding der kerkwanden bestaat in hoofdzaak uit ledensteén. geimporteerd uit de Zuidelijke Nederlanden, al is ook wel Bentheimersteen uit Duitschland gebruikt, waarschijnlijk doordat degenen die den kerkbouw financierden, relaties hadden bij den bouw van he Ilontbosschers en Petter zeewering, die geheel uit Bentlieimersteen bestaat. De noodlottige dakruiter... Een toren heeft de kerk nooit gehad al is het waarschijnlijk wel de bedoeling geweest dat er een zou komen; slechts op de vliering staat een klein torentje waarvan de klok door de abdy van Egmorid is geschonken. Dit, torentje is het eenige deel van de kerk. dat aan verbouwing onderhevig is geweest, tot schade van de kerk overigens, want de de latere bouwmeesters maakten hem te zwaar, zoodat verzakkingen niet uitbleven. De kerk is thans, ondanks de restauratie nog in gebruik. In het hart van de kerk zijn nl. de banken cn het preekgestoellc ge plaatst. In den oorspronkelijken vorm bezat de kerk twee kleine orgels van Hans van Co- blentz. Bij den bouw van het groote orgel in de 17e eeuw is het zuidelijke afgebroken. Het andere is echter nog geheel intact en wordt thans gebruikt, daar het groote orgel in verband met de werkzaamheden in het schip gekist is. Dit kleine orgel, dat als een zwaluwnest tegen den muur is geplakt, stamt uit 1511 en is prachtig van klank en van uitvoering, versierd met zeer merkwaardig houtsnijwerk. Het afsluithek tusschen het groote orgel in het schip en dé kerk is vervaardigd door Jacob van Campen, die bovendien een twee tal prachtige heerenbanken vervaardigde welke gelukkig nog in goeden staat verlcee- ren. De nieuwe plannen. De verwaarloozing der kerk heeft zeer veel schade veroorzaakt, welke nu dank zij den stehn van rijk, provincie, gemeente, de Nederduitsch Hervormde gemeente en par ticulieren, hersteld zal kunnen worden. Met name het plafond van de oude sacristie, thans consistoriekamer, dat prachtige lijm- verf-schilderingen had, is geheel vernield. Het plan van den heer Van der Kloot Meyburg is de kerk geheel schoon te maken, d.w.z. de kalk van de wanden te verwijderen zoodat het roode baksteen bloot komt. Dit 'zal ongetwijfeld de kerk een warme kleur geven, doch haar te vens veel donkerder maken en mo gelijk het lijnenspel verstoren. De St. Laurentskerk bevat de grootste kerkramen in ons land. Een zee van licht, vooral bij zonneschijn, stroomt derhalve het gebouw bin nen en toovert thans op de witte muren en 'tusschen de gewelven heerlijke levende schaduwen, scha duwen, die waarschijnlijk op de bak- steenen muren verloren zullen gaan, meent de A.N.P.man. Het is te* hopen, dat de ondanks de se dert het opmaken der plannen, gewijzigde omstandigheden toch zullen toelaten, dat de restauratie over vier jaar gereed zal komen en daarmede een van Nederlands belang rijkste bouwwerken in zijn oude glorie her steld zal zijn. BLOEMEN BIJ REMBRANDS GRAF Daad van piëteit ter nagedachte nis van onzen grooten schilder. Gisterenmorgen zijn door de stichting Werkgemeenschap „Door arbeid welvaart" té Dordrecht, bloemen gelegd bij de gedenk plaat van Rembrandt in de Westerkerk te Amsterdam. Het was een korte plechtigheid met een intiem" karakter, welke o.m. na mens de Kultur-Austausch werd bijgewoond door DrD. T. M. Huebner, lid van den staf van den rijkscommissaris. Deze; stichting, meenende, dat in ons land te weinig aandacht aan onzen grootsten schilder wordt geschonken, besloot'hét vori ge jaar een blijvende krans onder de ge denkplaat te hechten, welke tweemaal per jaar, op Rembrandts geboortedag en sterf dag met levende bloemen wordt gevuld. TELEFOON TE BRUSSEL GEDEELTELIJK IN BEDRIJF. Het herstel van het Brusselsche telefoon net, dat door de Engelschen op zinnelooze wijze is vernield, maakt goede vorderingen. De werkzaamheden, die hiertoe zijn verricht door de Duitsche rijkspost, zijn thans reeds zoover gevorderd, dat een versterkte tele foondienst. in bedrijf kon worden genomen, waarbij cle overheidsdiensten, de ziekenhui zen en de verkeersondernemingen zijn aan gesloten. Interieurkiek van de Groote Kerk te Alkmaar, waaruit duidelijk blijkt hoe wind en water hun vernietigende invloed op het bouwwerk hebben doen gelden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 13