NIPPER EN PELLE
GOUD
RECHTSZAKEN
Ontaarde neef voor
de rechtbank
Het lokkende
Zware vrachtauto's in
in de buurt blijven
Radioprogramma
Het drama te Rucphen. Vijf jaar
tegen den dader geölscht,
„Dit is der walgelijkste en ergste misda
den, die ik in mijn dertigjarigen carrière heb
meegemaakt," aldus sprak gistermorgen de
officier van justitie bij de Bredasche recht
bank, mr. Kneepkens. Deze uitspraak gold
de verdachte in de zaak van den moordaan-
slaz te Rucphen op tweeden Paaschdag, loon
een 16-jarig meisje door haar neef uit Roo
sendaal met een bijl is aangevallen en levens
gevaarlijk is gewond, zoodat zij zeven weken
in het ziekenhuis verpleegd moest worden en
thans nog niet geheel en al hersteld is.
Nog meeT op zijn geweten?
De dader, de 19-jarige fabrieksar
beider P. A. H. uit Roosendaal werd
reeds kort na den aanslag gearres
teerd. Tevoren was hij reeds betrok
ken geweest in een duistere zaak,
met zijn vriend zou hij zich namelijk
aan verschillende inbraken hebben
schuldig gemaakt en deze vriend K.
is daarna te Roosendaal te water ge
raakt, H. werd er evenwel van ver
dacht, dat hij zijn vriend toen in het
water zou hebben geduwd om zich
van hem te ontdoen.
Getuigenverhoor.
Als eerste getuige werd in deze zaak ge
hoord dr. D. van Hiltcn te Breda, die het
meisje heeft behandeld. Hij verklaarde dat
de bijl door den schedel heen tot het hersen
weefsel was doorgedrongen, zoodat de sla
gen doodelijk hadden kunnen zijn.
De tweede getuige was dr. G. Janssens te
Vught, die psychiatrisch rapport had uitge
bracht, noemde de verstandelijke vermogens
van den verdachte normaal, hoewel deze een.
afwijkende persoonlijkheid is, die lijdt aan
ziclstoringen en op de grens van krankzin
nigheid staat.
Nadat het slachtoffer en andere getuigen
gelijke verklaringen hadden afgelegd, kreeg
de verdachte het woord.
„Ik heb niets tegen het meisje," zoo zei
hij. „Als ik in normalen toestand was ge
weest, dan zou ik het zeker niet gedaan heb
ben". „Ik heb het. gedaan, ómdat de meisjes
me uitlachten en ik toen driftig werd".
Verdachte gaat dan weer zitten, doch hij
staat even later weer op om, terwijl hij be
gint te huilen, vergiffenis aan het meisje te
vragen.
Geen moord
Do officier van Justitie verklaarde geen
moord ten laste te willen leggen, omdat ver
dachte een ziekelijke brein heeft. De dood
slag heeft. verd. bekend, doch ook zonder
dat zou die bewezen zijn. Uit de wijze, waar
op de slagen zijn toegebracht, blijkt al vol
doende, dat de bedoeling om het kind te doo
den, heeft voorgezeten. Over de zaak zelf
meende spr. dan ook verder te kunnen zwij
gen.
De houding van den verdachte noem
de de officier beneden alle critiek.
Het eenige excuus is zijn ziekelijk
brein, .dat den ernst van de misda
den niet begrijpt. Misdaden, want
ook K. heeft hij op sluwe manier wil
len verdrinken. Toen dat niet gelukt
was, heeft hij het meisje willen be
wegen om een valsche verklaring af-
te leggen. Toen dat niet hielp, heeft
hij het. meisje van kant willen ma
ken. Er zijn geen woorden om den
ernst van deze feiten te schetsen.
Een dergelijk gevaarlijk mensch be
hoort niet in de samenleving thuis.
FEUILLETON
Naar hel Engelsch van:
OTTWELL DAV1S
HOOFDSTUK VJÏ1.
De blauwe verschrikking.
De vreemde, morbide geur verdween even
snel en onbegrijpelijk als ze gekomen was.
Waarschijnlijk waren van de tropische bloe
men aan het einde van de gang eenige knop
pen opengegaan, die deze vreemde geur uit
wasemden.
Beatrice hoopte maar dat het geen mooie
bloem zou zijn. maar in elk geval zou zij die
laten verwijderen, want dezen reuk vond ze
hinderlijk. Ze liep snel de gang door en wilde
het licht opdraaien, maar met de hand op den
knop bleef ze opeens staan.
Het was niet meer volslagen duister in de
gang. Een meter of vijftien verder op het
dikke, Perzische karpet, in het midden van
den vloer zag ze een ronden, wazigen, trillen
den bol van blauwachtig vuur. De stralen rezen
en daalden, als vlammen in een haard en een
oogenbllk dacht Beatrice dat de grond in
brand stond. Maar de azuurblauwe kleur van
de vlam en de ronde vorm ervan, deden haar
begrijpen dat dit niet het geval kon zijn. Ze
kon niets ontdekken dat het vuur voedde en
terwijl ze als gefascineerd toekeek, zag
Beatrice den bal een paar meter voortrollen
alsof hjj door een tocht gegrepen was. Een
vreemd dwaallicht in een bewoond huis!
Beatrice huiverde. Ze was niet in staat om
zich te bewegen of om hulp te roepen; ze kon
alleen maar kijken. Een sterke gloed begon
op eenlgen afstand de vlam te omringen en
uit het midden daarvan verscheen een lange
dunne bruine hand, een arm met een kleinen
koperen pot dien de hand boven de vlam hield.
Bijna onmiddellijk steeg een rookkolom uit den
pot en de corridor vulde zich weer met dien
prlkkelende-zoeten geur. Die overweldigde
Wat is de toestand ernstig!
1. ,,Dit kleine beetje is al het
drinkwater, dat we nog
over hebben; we mogen
daarom, jammer genoeg,
onze tanden niet meer
poetsen".
2. „Ja, busgroenten en zo heb
ben we nog genoeg; die
kunnen we wel te koop aan
bieden aan de vele voor
bijgangers."
3. Een overkomende golf
maakt echter aan alle over
leggingenen ook aan
de voorraad, een einde...
Het leven op zee.
1. „Dat was niet zo mooi, dat
onze hele voorraad over
boord ging."
2. „Nooit het hoofd laten han
gen, ouwe jongen!"
„Dat is gemakkelijk ge
zegd! Jij bent niet zeeziek!"
3. „Je moet er gewoon niet
aan denken, dat wij, kleine
onschuldige schepsels, die
nooit een kip kwaad ge
daan hebben, hier buiten op
zee op zo'n ellendige manier
moeten omkomen!"
Zware eisch.
Spr. meende een zware straf te moeten
vragen. Zijn eisch luidde vijf jaren gevange
nisstraf en daarna ter beschikking stelling
van de regeering.
De verdediger, mr. J. F. M. Molken-
bóer uit Roosendaal Jswam met na
druk op legen de sensatie, die het
weekblad „Het Leven" rond het ge
val gemaakt heeft. Aan sensatie-ver
halen moest een einde gemaakt kun
nen worden.
PI. kwam tot de conclusie, dat deze daad
er een is van een krankzinnige. Dc vader
van verdachte heeft na het gebeurde met K.
zelf aan de Roosendaalsche politie verzocht
om zijn zoon op te sluiten,'doch dat is niet
gebeurd.
Positief staat vast, dat verdachte vóel min
der toerekeningsvatbaar is. PI. geloofde dat
de rechtbank gezien het psychiatrisch rap
port en het ontbreken van een motief, krank
zinnigheid kan aannemen en de verdachte
dus van rechtsvervolging zal worden ont
slagen en ter beschikking van de regeering
zal worden gesteld.
Mocht de rechtbank geen krankzinnigheid
aannemen, dan zal bij de straf rekening
moeten worden gehouden met de mindere
toerekeningsvaatbaarheid.
De uitspraak werd bepaald op 21 Augus
tus.
EIGEN RECHTERS VEROORDEELD.
Orde voor alles!
Voor den Utrechtschen kantonrechter Mr.
D. J. Muller Massis hadden zich gisteren
morgen van E. en H. K. te Baarn te verant
woorden, die op 29 Juni in de Laanstraat
te Baarn voorbijgangers hadden lastig ge
vallen.
Beide verdachten gaven het feit toe, doch
zij verklaarden tevens dien avond door het
publiek voortdurend te zijn gesard.
De ambtenaar van liet O. M., Mr. Albarda,
noemde, het optreden der verdachten een
hoogst ernstig feit. „Wij staan zoo zeidc
spr., „voor de tank van een nieuwe toekomst
te bouwen en daarin moet allereerst orde
heerschen". Hij zeide een voorbeeld te wil
len stellen en eischte tegen beide verdach
ten een geldboete van f 13.subs. 8 dagen
hechtenis.
De kantonrechter veroordeelde hen over
eenkomstig den eisch.
Nachtvaart op het
Buiten-IJ verboden
Voor plezievaartuigen.
De nacht vaart op het Buiten-IJ blijft
streng verboden. Het is gebleken, dat deze
verbodsbepaling, vooral bij eigenaars van
zeiljachten, niet voldoende bekend is. Ple
ziervaartuigen mogen zich van zonsonder
gang af tot zonsopgang niet op het Buiten-
IJ bevinden. Deze jachten moeten dus voor
zonsondergang naar binnen geschut zijn.
Ontheffingen worden niet toegestaan, ter
wijl overtreding van dit verbod inbeslag
neming tengevolge kan hebben. De eige
naars van jachten worden hieraan in hun
eigen belang herinnerd.
HET NATIONALE ARBEIDSFRONT.
Kunstleiders benoemd.
In een gisteravond gehouden vergadering
van het nationale arbeidsfront is dc heer
van Peski door den heer A van Hees ge
ïnstalleerd als leider der kamer voor beel
dende kunsten, van< het Nationale Arbeids
front.
Tot organieatieleidcr werd de kunstschil
der Th. Riegstra benoemd, terwijl de leiding
van de afdeeling Don Haag aan den kunst
schilder Reyff werd opgedragen.
HET AANTAL NEDERLANDERS IN
BERLIJN.
Voortdurende stijging.
Het Nederlandsche perskantoor meldt:
Het aantal Nederlanders in de Duitsche
hoofdstad, dat 1 Januari j.1. tot 1480 ge
daald was en per 1 Mei j.1. op ongeveer 1400
werd geschat, is door de aankomst van Ne
derlandsche arbeiders gedurende dc laatste
weken belangrijk toegenomen en bedraagt
thans omstreeks 1900. Men verwacht, dat het
aantal "Nederlandsche arbeiders in Berlijn
de komende maanden nog belangrijk zal blij
ven stijgen. Een aantal Nederlanders, die in
de eerste maanden van dit jaar naar het
vaderland vertrokken, zijn inmiddels weer
naar de boorden van de Spree terugge
keerd.
ZIEKTE VAN WEIL.
In de gemeente Woudrichem i3 bij een
25-jarigen jongeman de ziekte van Weil
geconstateerd. Zooals men weet. wordt door
deze ziekte in het water overgebracht.
Er mag geen gebrek aan ont
staan.
Het verordeningenblad bevat een besluit
van den secretaris-generaal van het depar
tement van waterstaat over het verblijf bui
ten de plaats van hun werkzaamheid van
vrachtauto's met een laadvermogen van groo
ter dan 1 ton.
Blijkens dat besluit is het verboden om
vrachtauto's met een laadvermogen van
grooter dan een ton, die zich in het bezit
van Nederlandsche staatsburgers bevinden,
zonder toestemming van de bevoegde rijks-
verkeersinspecteurs langer dan vijf dagen
buiten de tot de normale-uitoefening van het
bedrijf behoorendc plaats van werkzaamheid
te laten verblijven.
De toestemming wordt door den rijksver-
keersinspecteur geweigerd, indien naar zijn
oordeel in zijn disrict te weinig vrachtauto's
zouden overblijven.
ZATERDAG 10 AUGUSTUS 1940.
Jaarsveld 414,4 m.
NCRV-Uitz-ending.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Schriftlezing en meditatie.
8.25 Gewyöe muziek (gr.pl.).
8.45 Gramofoonmuziek.
9.30 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
10.15 Gramofoonmuziek.
11.15 Zang met orgelbegeleiding en gramo
foonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP.
1.00 Cymbaaj- sextet en gramofoomnuziek.
2.15 Orgelconcert.
3.00 Christelijke lectuur.
,:.30 Gramofoonmuziek.
4.00 Bijbellezing.
4.45 Zangklase van de Christelijke Vereniging
„Zanggenot" met pianobegeleiding en gra
mofoonmuziek.
5.15 Berichten ANP.
5.30 Voor de jeugd.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.30 VPRO: „Ontzag en afhankelijkheid", toe
spraak.
Beatrice; ze had alleen nog het besef dat zy
achterover viel. Een paar armen vingen haar
op; ze werd opgetild en in haar kamer ge
dragen.
Het was alsof zy uit een droom ontwaakte,
toen ze veilig en wel in haar slaapkamer bij
kwam en de deur gesloten zag. Ze schudde de
vrees, die haar als in een ijzeren greep om
vangen hield, van zich af en onderzocht den
deurknop. Het slot was aan de buitenzijde
gesloten. Wat beteekende dit alles? Wat ge
beurde er aan die andere zyde van de geslo
ten deur? Om hulp te roepen zou niets geven,
de muren waren te dik en aan deze zijde van
de gang was haar kamer de eenige. Het per
soneel was allang naar bed, bellen zou dus ook
niets geven. Het eenige wat zij doen kon was
wachten of er hulp zou komen opdagen en
maar hopen dat de blauwe vlam niet het huiB
scheen te bedreigen, niet tot een catastrophe
zou leiden. Wellicht was het een nieuwe
methode van inbrekers, om ongestoord hun
werk te kunnen verrichten. Dat leek haar niet
onmogelijk, vooral omdat haar hond niet het
minste alarm had gemaakt. Ze hoopte maar
dat er niets met haar terrier gebeurd was.
Inmiddels was hulp meer naby dan zy ver
moedde. In de billardkamer was Wilfrid er in
geslaagd het venster open te werpen. Hy be
greep dat er een of andere tragedie op han
den was en twyfelde er geen oogenbllk aan
dat dit het werk was der beide vreemdelingen
die hy in het bosch gezien had. Van allerlei
flitste hem op dat moment door het hoofd:
Borneo, de Engelschman dien hy dood vond
met dien strik om zyn hoofd; het tot tweemaal
toe opduiken van dien strik dien middag, dien
strik met vijf knoopen, zooals het slachtoffer
van toen ook om het hoofd had gehad. Het
zwaarste woog hem de vraag of Beatrice in
veiligheid zou zijn.
Inmiddels drong de buitenlucht de kamer
binnen; hy kon weer vry ademen en was ge
reed om verder In te grijpen. Hij ging den kant
van de hall uit en Cotter kwam hem wanke
lend tegemoet. Zyn gezicht was kx-ytwit en hy
beefde als een riet.
Na zooveel jaren, mompelde hij... na zoo
veel jaren! Ik ben een slecht mensch, sir, een
oude ellendeling, die niet verdient te leven.
Ik wist dat het zou komen. Ik was overtuigd,
ofschoon mr. Flower altyd zei, dat wy van ze
af waren. Maar ik heb het nooit geloofd. En
nu dat ik getobd en gezwoegd heb 'om wat aan
myn ouden dag te hebben, moet ik zoo ster
ven. Maar het is mijn schuld niet, sir, ik heb
het niet gedaan, Flower was het. Als ik maar
even had kunnen vermoeden wat er gebeuren
ging, dan had ik liever mijn hand afgekapt
dan naar Borneo te gaan, nu tien jaar ge
leden.
Maar myn hemel wat sta je daar nu te
wauwelen, beet Wilfrid hem ongeduldig toe.
Maar Cotter hoorde hem niet. Hij was heele-
maal van streek en had er niet het minste be
grip van tegen wien hy stond te praten. Hy
was biykbaar ten prooi aan onduldbare ang
sten.
Kunt u niet wat duidelijker zyn? vroeg
Wilfrid. U beiden bent dus op Borneo ge
weest. Dat verklaart een heeleboel. Maar on-
dertusschen waar is Mr. Flower?
Het duurde even voor de vraag tot Cotter
doordrong.
Hy is daar, zei hy onduidelyk... in de
bibliotheek met hem. O, waarom ben ik toch
ooit hier gekomen?
Het leek vruchteloos te trachten nog meer
uit den brabbelenden, doodsbangen ouden man
te krygen en voor het oogenblik was dat met
Flower gebeurde niet het belangrykste. On
getwijfeld was hijzelf de oorzaak van dit alles
en als hij zyn daden met zijn leven moest
boeten zou de wereld over hem geen rouw
dragen! Er was Iemand anders wier leven heel
wat meer waard was.
Wilfrid pakte den sidderenden Cotter by de
schouders en schudde hem door elkaar.
En nu luister je naar mij, lafbek! Waar
is miss Calloway en hoe kan ik haar vinden?
Tracht je verstand bij elkaar te krijgen.
Laat dat! kreunde Cotter. Vermoord
my niet! Miss Galloway zal wel in haar slaap
kamer zyn.
Dat begry'p ik zelf ook wel, antwoordde
Wilfrid schamper, maar jij moet me den
weg naar haar kamer wyzen.
Ik zal het u zeggen, kermde Cotter.
Maar eisch niet van me dat ik hier vandaan
moet gaan, dat zou al te wreed zijn, sir. -Dat
is goed voor een jongen man, die niet weet...
Als je niet meegaat, pak ik je in den nek
en sleep je naar boven, zei Wilfrid grimmig.
Hy greep Cotter bij zyn arm en dreef hem de
trappen op. De atmosfeer was al wat zuiver
der; de giftige nevel was aan het optrekken.
Cotter, die slap aan Wilfrid's arm hing, wees
naar een deur. Daarop draaide hy zich haastig
om en nam de vlucht.
Er was geen tijd te verliezen en daarom
klopte Wilfrid luid op de deur. Trillend van
ongeduld wachtte hij op een geluid uit de
kamer. Was hij te laat gekomen? Een kreet
van verlichting ontsnapte hem, toen hjj
Beatrice's stem hoorde vragen wie er was.
Ik ben het, Mercer, zei hy. Er is geen
tyd te verliezen, u moet uw deur opendoen.
HOOFDSTUK IX.
Achter gesloten deuren.
Ik kan niet, antwoordde Beatrice. Haar
stem klonk zwak, maar was kalm, zooals
6.45 Concert (opn.).
7.00 Vragen van de dag (ANP).
7.15 Berichten.
7.30 Reportage of muziek.
8.00 Berichten ANP.
8.15 „De Postillons" en solist.
9.15 Causerie „Evangelisatie-ervaringen is
het nieuwe land".
9.35 NCRV-orkest, NCRV-Klein koor en so
listen. Hierna: Schriftlezing.
10.15—10.30 Berichten ANP.
Kootwyk 1875 m.
V AR A-Uitzending.
7.00 Berichten (Duits).
7.15 Berichten (Engels).
7.30 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.15 Esmeralda en solist.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Berichten (Engels).
11.30 Gramofoonmu'ziek.
12.00 Orgelspel.
12.30 Berichten (Duits).
12.45 Berichten ANP.
1.00 VARA-orkest.
2.00 Bei'ichten (Duits).
2.15 Gramofoonmuziek.
3.15 Berichten (Engels).
3.30 Esmeralda.
4.00 Tuinbouwhalfuurtje.
4.30 Dubbelmannenkwartet „Preciosa" en gra
mofoonmuziek.
5.00 Berichten (Duits).
5.15 Berichten ANP.
5.30 VARA-orkest.
6.15 Berichten (Engels).
6,30 VARA-orkest.
7.00 Vragen van de dag (AJMl-j,
7.15 Rotterdams Pianokwartet.
8.00 Berichten (Duits).
8.15 Berichten ANP.
8.30 Berichten (Engels).
8.45 Gramofoonmuziek.
9.15 Berichten (Engels).
9.30 Gramofoonmuziek.
10.00 Berichten (Duits).
10.15 Berichten ANP.
10.30—10 45: 11.15-11.30; 0.15—0.30 en 1.15-
1.30 Berichten (Engels).
Wilfrid tot zijn biydschap opmerkte. De
deur is aan den buitenkant gesloten. Wat ben
ik blij dat u er bent.
Wilfrid draaide de 9leutel om en opende de
deur. Toen tastte hy met de hand naar den
lichtschakelaar en draaide het licht op.
Ik begrijp er niets van, Dr. Mercer, be
gon het meisje. Wat moet dit alle betee-
kenen
Het is het beste dat u my eerst.vertelt
wat u overkomen is, zei Mercer. als ik zelf
licht kan ontdekken in al deze duisternis, zal
ik u dankbaar zijn.
Ik zal het u zoo goed mogelijk probeeren
te vertellen, antwoordde Beatrice. Ik zat
zoo'n beetje in gedachten voor het vuur en her
innerde mij toen opeens dat ik nog niet by
Annette geweest was. Ik vond haar wakker
iiggen, doodsbang en zenuwachtig. Ze beweer
de dat ze door de open deur een schaduw op
den muur had gezien. Eenzelfde gedaante als
in het bosch. Om haar te kalmeeren gaf ik
haar wat van den drank. Maar toch moet ik
bekennen dat wat ze zei een angstigen indruk
op my maakte. Wat er allemaal is voorgeval
len vandaag is zoo vreemd, zoo luguber, dat
het ïykt alsof een ontzettende mysterie het
huls bedreigt. Toen ik merkte dat Annette
was ingeslapen, ging lk naar myn kamer
terug. Daar merkte ik opeens een vreemde,
doordringende, prikkelend-zoete geur, die ik
niet kende. Ik dacht dat er een of andere
exotische bloem was opengegaan en dat die dien
geur verspreidde en liep de gang weer in om
dat te onderzoeken. Voordat ik het licht kon
opdraaien, werd ik opeens getroffen door een
onbegrypelyk en angstig schouwspel. Ik zag
een bol van glinsterend blauw vuur, zoo groot
als een voetbal en doordat de bol zich op een
eigenaardige manier voortbewoog, dacht ik
eerst dat de vloer brandde. Maar lk merkte
al gauw myn vergissing. Ik zag ln de nabij
heid van den bal een bruine hand verschynen
en die hield een kleinen koperen pot boven het
vuur. Daaruit steeg een blauwe nevel op, die
de zwoelbedwelmende geur verspreidde. Door
die giftige damp verloor ik het bewustzyn en
toen ik bykwam lag ik in myn eigen kamer en
ontdekte dat de deur aan de buitenzyde ge
sloten was. U kunt nu zeker wel begrypen hoe
dankbaar ik was toen ik eindeiyk uw stem
hoorde.
Wordt vervolgd
